บทที่ 532 ผู้ที่รุกรานสถาบันจงโจวจะต้องถูกกำจัดโดยไม่คำนึงถึงระยะ

บทที่ 532  ผู้ที่รุกรานสถาบันจงโจวจะต้องถูกกำจัดโดยไม่คำนึงถึงระยะ

เถ้าแก่ของโรงแรมถงหลิงรู้สึกทึ่ง เขาตัวแข็งอยู่กับที่ขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของแสงสีทองที่ส่องมาที่เขาอย่างเงียบๆ

ความคิดบางอย่างของเขาที่เก็บไว้เป็นเวลาหลายปีโผล่ออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ ทำให้เขาเห็นด้วยกับคำพูดของซุนม่ออย่างสุดซึ้ง

 

“นี่คือพลังของรัศมีมหาคุรุใช่หรือไม่?”

เถ้าแก่ถอนหายใจอย่างสะท้อนใจ หลังจากนั้นเขาก็ประหลาดใจกับพรสวรรค์ที่มากล้นของซุนม่อ ซุนม่อระเบิดออกมาพร้อมกับคำแนะนำอันล้ำค่าถึงสองครั้ง เขาเก่งแค่ไหน?

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ตกตะลึงในร้านอาหาร ลู่จื่อรั่วก็เชิดคางเล็กน้อยอย่างพึงพอใจ

(เห็นมั้ย?)

(อาจารย์ของข้าน่าประทับใจมาก!)

“ อาจารย์เซี่ยวทำไมเจ้าไม่ขอโทษ”

อาจารย์ตู้พูดเกลี้ยกล่อมสหายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา (การโต้เถียงต่อไปมีแต่จะทำให้คนอื่นดูถูกเจ้ามากขึ้น ไม่ว่าในกรณีใด เจ้าจะแพ้อย่างเห็นได้ชัดหากเจ้าโต้เถียงกับสหายคนนี้)

ภายใต้อิทธิพลของรัศมีมหาคุรุ เซี่ยวลี่รู้สึกละอายใจ ตำหนิตัวเอง ไม่พอใจ และกังวล อารมณ์เชิงลบทุกประเภทพรั่งพรูออกมาราวกับกระแสน้ำ เกือบทำให้เขาหายใจไม่ออก

เพราะหากล้มเหลวอีกครั้ง เขาจะกลายเป็นคนล้มเหลวที่ใช้ชีวิตอย่างว่างเปล่าจนเทียบไม่ได้กับสุนัข!

เซี่ยวลี่รู้ว่าเขาคิดผิด เขาอยากจะขอโทษ แต่คำเกลี้ยกล่อมของอาจารย์ตู้ทำให้เขากลืนคำขอโทษที่กำลังจะพูดลงไป

(แม้แต่สหายของข้าก็ไม่อยากช่วยข้า?)

เซี่ยวลี่มองไปที่มหาคุรุตู้ หลังจากนั้นเขาก็หันหน้าไปมองคนอื่นๆ ต่างก็อยากจะเกลี้ยกล่อมไม่ให้ทะเลาะกันอีก

พวกเขารู้สึกว่าเขาผิดหรือเปล่า?

ไม่!

พวกเขารู้สึกว่าไม่มีความหวังสำหรับเขาที่จะชนะ ดังนั้นพวกเขาต้องการให้เขายอมรับอย่างรวดเร็วและยอมรับความพ่ายแพ้ เพื่อที่เขาจะได้ไม่แพ้และไม่น่าดูยิ่งกว่าเดิม

“ฮ่าฮ่า!”

เซี่ยวลี่หัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็หันไปมองรอบๆ แน่นอนว่าทุกคนกำลังมองมาที่เขาราวกับว่าพวกเขามองเห็นตัวตลก

(ฮึ่มบิดาคนนี้ไม่ยอมให้พวกเจ้าได้สิ่งที่ต้องการแน่ ข้าจะไม่ยอมให้ถึงที่สุด เป็นไปได้ไหมว่าสหายคนนี้จะกล้าโจมตีจริงๆ?)

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซี่ยวลี่มองไปที่ซุนม่อและยิ้มอย่างใจเย็น

“ข้าแค่เป็นห่วงว่าพวกเจ้าจะเสียอาหาร เหตุนี้ข้าจึงพูดเกลี้ยกล่อมท่านทั้งหลาย เนื่องจากเป็นการเข้าใจผิด ข้าจะซื้ออีกสี่จานและให้พวกเจ้า เถ้าแก่รับเมนูที่นี่ อาจารย์ท่านนี้เลือกเมนูไหนก็ได้!

“อย่างไรก็ตาม ข้าไม่เหมือนเจ้า คนที่รวยมากทั้งๆที่อายุยังน้อย ดังนั้น พยายามอย่าสั่งอาหารที่แพงเกินไป เข้าใจไหม?”

สองประโยคนี้ฟังดูแปลกๆ ยิ่งกว่านั้น มหาคุรุบางคนได้ค้นพบว่าเสี่ยวลี่นั้นชั่วร้ายเพียงใด ทุกคนมาสอบและหวังว่าจะโชคดี เจ้าหมายถึงอะไรโดยพูดว่า 'สี่' จาน?

(เจ้ากำลังแช่งให้ซุนม่อถึงแก่ความตายในศาลหรือไม่?)

“เราไม่ต้องการจานของเจ้า ขอโทษเร็วเข้า!"

ดวงตาของซุนม่อฉายแววเป็นศัตรู (ชายคนนี้ต้องการเล่นเล่ห์เหลี่ยมจริงๆ หรือ เขาคิดว่าบิดาคนนี้ไม่รู้จริง?)

“ข้าให้เจ้าฟรีสี่จาน เป็นไปได้ไหมว่าความจริงใจของข้ายังไม่เพียงพอ? นายทำไมต้องเอาแต่ใจขนาดนั้นด้วย?”

เซี่ยวลี่ถาม

“เจ้ารู้สึกว่าเจ้าฉลาดมากใช่ไหม?”

ซุนม่อคว้าดาบไม้ของเขา

"อะไร? จากรูปลักษณ์ของเจ้าเจ้าต้องการที่จะเอาชนะข้าด้วยซ้ำ”

เซี่ยวลี่หัวเราะอย่างเย้ยหยัน

“เอาเลย คนที่กลัวที่จะลงมือคือหมา!”

ซวนหยวนพ่อไม่พูดอะไร เขาคว้าเก้าอี้โดยตรงและต้องการที่จะรีบไป โชคดีที่ เจิ้งฮ่าวและจางเหยียนจงอยู่ที่นั่นเพื่อรั้งเขาไว้

“ซุนม่อ ลืมมันซะ ข้าจดจำความช่วยเหลือของเจ้าได้แล้ว”

กู้ซิ่วสวินกระซิบด้วยเสียงต่ำต้องการเกลี้ยกล่อมเขา

 “รอให้สอบเสร็จก่อนค่อยสอนบทเรียนให้เขา!”

กู้ซิ่วสวินเป็นผู้สำเร็จการศึกษาชั้นนำจากสถาบันว่านเต้า นางจะกลัวปัญหาได้อย่างไร? ถ้านางถูกรังแก นางก็จะรังแกคนพาลให้หนักกว่าเดิมสองหรือสามเท่า

อย่างไรก็ตาม เมื่อนางเห็นซุนม่อริเริ่มที่จะก้าวออกมาเพื่อนาง กู้ซิ่วสวินก็เลิกสนใจเซี่ยวลี่คนนั้น นางรู้สึกเพียงว่าซุนม่อดูหล่อมากเมื่อทำเช่นนี้

(นี่คือความรู้สึกของการได้รับการปกป้องจากใครบางคน?)

“อาจารย์ซุน ถ้าเจ้าไม่พอใจ ก็รอให้สอบเสร็จก่อนค่อยสอนบทเรียนให้เขา!”

เมื่อเซี่ยหยวนมองไปที่พฤติกรรมของเซี่ยวลี่ นางเข้าใจว่าเขาตั้งใจที่จะรังเกียจ ซุนม่อ นางรีบเกลี้ยกล่อมว่า

"อย่าลืมว่าเจ้าต้องการเป็นดาวรุ่งดวงใหม่ที่จะได้ 3 ดาวในปีเดียว อย่าเสียคุณสมบัติในการสอบเพราะเหตุการณ์เล็กน้อยนี้”

มหาคุรุคืออะไร?

นอกจากให้ความรู้แก่ผู้อื่นแล้ว พวกเขาต้องเป็นแบบอย่างให้กับนักเรียนด้วย ดังนั้นประตูเซียนจึงมีข้อกำหนดสำหรับพฤติกรรมและคำพูดตามปกติของมหาคุรุ

ยิ่งกว่านั้นพวกเขาอยู่ในเมืองที่จัดสอบ หากพวกเขาถูกจับได้ว่าต่อสู้กัน พวกเขาจะถูกแบนจากการทดสอบนี้อย่างแน่นอน

หากสถานการณ์ร้ายแรง มีความเป็นไปได้ที่ผู้กระทำผิดจะถูกถอดคุณสมบัติในการเข้าสอบตลอดไป

“ท่านอาจารย์ เขาอายุมากแล้ว แต่เขายังต้องการเข้าร่วมการสอบมหาคุรุระดับ 2 ดาว เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนธรรมดาเมื่อมองแวบเดียว  แต่ท่านยังอายุน้อย ท่านไม่ควรปล่อยให้เขาถ่วงอาชีพของท่าน!”

ทันใดนั้นหลี่จื่อฉีก็คุกเข่าและโน้มน้าวใจอย่างจริงจัง

“หืมม?”

การกระทำของไข่ดาวน้อยทำให้ผู้ชมทุกคนตกตะลึงโดยตรง ฉากนี้คืออะไร? มหาคุรุที่มีประสบการณ์บางคนแสดงความอิจฉา

สาวน้อยคนนี้ฉลาดจริงๆ ห่วงใย และมีพิษสงจริงๆ!

เซี่ยวลี่จะไม่ยอมรับความผิดพลาดของเขาอย่างแน่นอน และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่ ซุนม่อจะลงมือ ดังนั้นแม้ว่าเขายังคงเปล่งประโยคสีทองออกมา ตราบใดที่เซี่ยวลี่ไม่ขอโทษ มันก็บ่งบอกว่าซุนม่อไร้ประโยชน์

อย่างไรก็ตาม เมื่อเด็กสาวตัวน้อย คนนี้คุกเข่าเพื่อเกลี้ยกล่อมซุนม่อ มันทำให้ซุนม่อหาทางออกโดยตรงและถึงกับดูถูกเซี่ยวลี่เป็นคนวัยกลางคน

มันทำให้ทุกคนรู้สึกว่าถ้าซุนม่อเปรียบเทียบตัวเองกับขยะนี้ สถานะของเขาก็จะต่ำลง

ตามที่คาดไว้ ใบหน้าของเซี่ยวลี่แดงก่ำทันที สำหรับมหาคุรุ นอกจากจะถูกดูถูกจากคนในอาชีพเดียวกันแล้ว ความอัปยศอดสูยังยิ่งใหญ่กว่าเมื่อนักเรียนดูถูกเหยียดหยามเจ้า

“ใครบอกว่าเป็นคนธรรมดา”

เซี่ยวลี่คำรามด้วยความโกรธ

"หุบปาก!"

ซุนม่อตวาดใส่เซี่ยวลี่ หลังจากนั้น เขาก็มองไปที่หลี่จื่อฉีและหลังจากที่เขากวาดสายตาผ่านกู้ซิ่วสวิน เขาก็มองไปที่นักเรียนและยิ้ม

“ข้ารู้ว่าพวกเจ้าเป็นห่วงข้า แต่นอกเหนือจากการเป็นมหาคุรุแล้ว ข้ายังเป็นสหายของซิ่วสวิน และรองอาจารย์ใหญ่ของสถาบันจงโจว!

“ในฐานะมหาคุรุ นี่คือสิ่งสำคัญที่สุดของข้า ข้าไม่สามารถหวั่นไหวได้หลังจากถูก 'แกล้ง' ข้าต้องปกป้องเกียรติของตัวเอง!

“สำหรับซิ่วสวิน ข้าไม่สามารถดูสหายของข้าถูกดูถูกและไม่ทำอะไรเลย ข้ายอมเป็นคนที่เจ็บแทน!”

“ในฐานะรองอาจารย์ใหญ่ ข้ามีความรับผิดชอบของตัวเอง ข้าเคยพูดไปแล้วว่า 'ผู้ที่รุกรานสถาบันจงโจว จะต้องถูกกำจัดโดยไม่คำนึงว่าจะห่างขนาดไหน' อาจารย์กู้เป็นครูของโรงเรียนเรา ดังนั้นข้ามีหน้าที่ปกป้องนาง!”

หลังจากที่ซุนม่อพูดจบ เขาก็คว้าแก้วเหล้าจากโต๊ะแล้วซัดไปที่เซี่ยวลี่อย่างแรง

แก้วเหล้าส่งเสียงหวีดหวิวไปในอากาศ ระเบิดออกราวกับกระสุน

โดยปกติแล้ว เซี่ยวลี่จะสามารถปัดป้องได้ แต่วันนี้ เพราะเขาดื่มเหล้ามากเกินไป สติของเขาจึงไม่ค่อยแจ่มใสนัก สายตาของเขาทำให้ตาพร่า นอกจากนี้ การซัดของซุนม่อยังมั่นคง แม่นยำ และโหดเหี้ยม ทันทีที่เซี่ยวลี่ยกมือขึ้นเพื่อสกัดกั้น แก้วเหล้าก็กระแทกเข้าที่หัวของเขาแล้ว

ปัง

ผลกระทบมหาศาลโดยตรงทำให้หัวของ เซี่ยวลี่ หงายไปด้านหลังขณะที่เขาล้มลงบนพื้น

เลือดสดๆ ไหลออกมาเหมือนน้ำตกหลังพายุฝน หยดลงบนใบหน้าของ เซี่ยวลี่ และเปื้อนเสื้อคลุมของเขา

ฉากทั้งหมดอยู่ในความโกลาหล ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าซุนม่อจะทำจริง แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็เข้าใจว่าทำไม เป็นเพราะประโยคสามประโยคของซุนม่อก่อนหน้านี้

“ข้าพูดมานานแล้วว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกผู้ชายตัวจริง!”

“สหายเก่าแบบนั้นมักจะใช้ท่าที่น่ากลัวเสมอ ข้าพนันได้เลยว่าเขาไม่คาดคิดว่าจะกระแทกเท้าเข้ากับกระดานเหล็ก เขาทำหน้าที่เขาอย่างถูกต้อง!”

“เฮ้อ เขาหุนหันพลันแล่นเกินไป พวกเจ้าคิดว่ากลุ่มบังคับใช้กฎหมายของประตูเซียนเป็นของปลอมหรือไม่”

มหาคุรุรอบข้างเริ่มพูดคุยกัน และบางคนกำลังดูการแสดงโดยไม่ได้กังวล แม้ว่าบางคนจะวิพากษ์วิจารณ์ความมีเหตุผลของซุนม่อ แต่คนส่วนใหญ่ที่นี่ก็สนับสนุนซุนม่อ

ที่ 'ผู้ที่รุกรานสถาบันจงโจวจะต้องถูกกำจัดโดยไม่คำนึงว่าจะอยู่ตรงไหน' เป็นที่น่าเกรงขามและดูโอ่อ่าเกินไป! แม้แต่พวกเขาซึ่งเป็นคนนอกในเหตุการณ์นี้ก็ยังตกใจกับคำพูด

“อาจารย์เซี่ยว!”

คนที่โต๊ะของเขาเริ่ม สองคนไปช่วยเขาขึ้นมา แต่ส่วนใหญ่ไม่ขยับ อันที่จริงพวกเขายังรู้สึกว่าพฤติกรรมของเซี่ยวลี่ไม่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม ซุนม่อผู้นี้กล้าหาญเกินไปหน่อยหรือเปล่า?

เขาไม่กลัวคุณสมบัติของเขาถูกถอดหรือ?

ความโกรธของเซี่ยวลี่ระเบิดออกอย่างเต็มที่!

เขาเกลียดคนอย่างซุนม่อที่เป็นผู้ชนะชีวิต พวกเขาร่ำรวยและมีสหายที่งดงาม อันที่จริง ซุนม่อดูเหมือนจะเป็นรองอาจารย์ใหญ่ของสถาบันจงโจวแล้วทำไมเขาไม่ไปตายซะล่ะ?

การถูกเหยียดหยามและเยาะเย้ยภายใต้การจ้องมองของฝูงชน นอกเหนือไปจากแก้วเหล้าที่ทุบหัวของเขาในตอนท้าย… ปัจจัยทั้งหมดนี้จุดประกายความขุนเคืองและความโกรธของเซี่ยวลี่ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา จากนั้นเขาก็ระเบิดเหมือนภูเขาไฟ

"ข้าจะฆ่าเจ้า!"

เซี่ยวลี่ร้องโหยหวนและรีบวิ่งไป

ซุนม่อดึงดาบของเขาออกมาและเปิดใช้งานเนตรทิพย์

อายุ 40 ปี ระดับเก้าของขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์

ความแข็งแกร่ง: 38

สติปัญญา: 36

ความคล่องตัว: 38

ปณิธาน: 25. ปฏิเสธ!

…

ค่าที่เป็นไปได้: ทั่วไป

หมายเหตุ: ความแข็งแกร่งธรรมดา โชคธรรมดา และชีวิตธรรมดา เขาไม่มีจุดเด่นเลย และไม่มีการกระทำใดของเขาที่ควรค่าแก่การกล่าวถึง

หมายเหตุ: ถ้าเขาไปสอบด้วยความคิดนี้ เขาจะต้องสอบตกอีกแน่นอน

เซี่ยวลี่ชกออกไปโดยเล็งไปที่หัวของซุนม่อ

โดยปกติยอดฝีมือในระดับที่เก้าของขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์จะสามารถบดขยี้ ซุนม่อได้ แต่ตอนนี้เซี่ยวลี่คนนี้เมาเกินไป ก้าวย่างของเขาไม่หนักแน่นและเขารู้สึกมึน นอกจากนี้การมองเห็นของเขายังเป็นสีแดงส่งผลต่อการมองเห็นของเขา ดังนั้นจึงเป็นความฝันที่โง่เขลา หากเขาต้องการเอาชนะซุนม่อ

ซุนม่อไม่ได้เปิดใช้งาน 'สำเนา' เขาพุ่งตรงมาและปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเซี่ยวลี่ ฟันออกด้วยดาบไม้ของเขา!

สิบแปดอักขระ!

เซี่ยวลี่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลบ แต่ก็ไม่มีประโยชน์ เขาเหมือนใบตองที่ถูกพายุฝนกระหน่ำ แรงกระแทกอันทรงพลังทำให้ทั้งร่างของเขากระเด็นไปในอากาศ หลังจากนั้นก็มีเสียงดังกึกก้องในขณะที่เขาทุบโต๊ะ

“ให้ตายเถอะ พลังดาบของเขารวดเร็วมาก!”

ทุกคนตกใจมาก

ต้องรู้ว่าทุกคนที่นี่เป็นมหาคุรุระดับ 1 ดาวและมีความสามารถในการตัดสินค่อนข้างใช้ได้ ทันทีที่ซุนม่อแสดง ทุกคนก็รู้ว่าเขาเป็นคนมีความสามารถ!

“หยุดทะเลาะกันไม่งั้นจะเกิดเรื่องแน่!”

กู้ซิ่วสวินดึงซุนม่อ

สหายของเซี่ยวลี่ก็ยืนขึ้นเช่นกัน

“มหาคุรุท่านนี้ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป มันคงไม่ดีสำหรับทุกคน กรุณาหยุดต่อสู้!”

อันที่จริง เขาไม่สามารถสร้างปัญหาต่อไปได้เพราะแขนทั้งสองข้างของเขาถูกซุนม่อหักแล้ว

“ในเมื่อเจ้าปฏิเสธที่จะขอโทษ ข้าจะหักแขนทั้งสองของเจ้าและให้เจ้าเข้าใจว่าคนในสถาบันจงโจวของข้าไม่ใช่คนที่เจ้าจะกลั่นแกล้งเพียงเพราะเจ้าต้องการ!”

ซุนม่อตะคอกอย่างเย็นชา

“หากเจ้าไม่มั่นใจ เจ้าสามารถตามหาข้าได้อีกครั้งเมื่ออาการบาดเจ็บของเจ้าหายดีแล้ว!”

หลังจากสร้างความโกลาหลมากมาย พวกเขาก็ไม่อยากกินอาหารเย็นอีกต่อไป กู้ซิ่วสวินและเซี่ยหยวนดึงซุนม่อไปด้วยขณะที่พวกเขาทั้งหมดจากไป

“ข้าหวังว่ากลุ่มผู้บังคับใช้กฎหมายของประตูเซียนจะไม่มาจับตัวอาจารย์!”

หลี่จื่อฉีอธิษฐาน

“อย่าทำให้เรากลัว ยังไงซะเราก็ไม่ใช่คนเริ่มนี่นา?”

หยิงไป่อู่รู้สึกว่าประตูเซียนควรยุติธรรมและเป็นกลาง

กลุ่มของซุนม่อออกไป แต่ความตื่นเต้นของผู้ชมกลับเพิ่มสูงขึ้น พวกเขาทั้งหมดคุยกันว่าซุนม่อคือใคร หลังจากนั้น ผู้ที่จำซุนม่อได้เปิดเผยต้นกำเนิดของเขา

“อย่างนั้นเขาคือซุนโหวตเดียวที่ยืนแถลงการณ์เกี่ยวกับสุนัข? ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาหัวแข็ง!”

“เจ้าคิดว่ากลุ่มบังคับใช้กฎหมายของประตูเซียนจะลงโทษเขาไหม?”

“ข้าไม่รู้ แต่สำหรับอัจฉริยะอย่างเขา พวกเขาควรได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษใช่ไหม? ไม่ว่าในกรณีใด เซี่ยวลี่ จะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน”

เมื่อทุกคนรู้สึกว่านี่เป็นเพียงความขัดแย้งเล็กน้อยและซุนม่อควรจะสบายดี กลุ่มผู้บังคับใช้กฎหมายจึงไปหาซุนม่อโดยตรงในเช้าวันรุ่งขึ้น

 

การออกเสียงคำว่า 'สี่' ภาษาจีนออกเสียงเหมือนคำภาษาจีนสำหรับ 'ความตาย'