บทที่ 715 ความตายของขุนพลดารา การโจมตีที่งดงาม
“อะไรวะ?”
สีหน้าของซุนม่อหนักอึ้ง เขารู้สึกได้ถึงพลังปราณวิญญาณจำนวนมากที่พุ่งพล่านเหมือนคลื่นและไหลอย่างรวดเร็วไปยังฮั่วหลานอิง
โฮก! โฮก! โฮก!
กระบี่ของฮั่วหลานอิงส่องแสงเรืองรองคล้ายกับการปะทุของหินหนืดจากภูเขาไฟ จากนั้นมันก็ยิงมังกรทองห้าเล็บยาวกว่าสิบเมตรออกไป
มันคำรามและพุ่งเข้าใส่ซุนม่อด้วยการส่ายหาง
ซุนม่อหลบไปด้านข้างแต่ไม่สำเร็จ ในพริบตาต่อมา เขาก็ถูกกลืนกินโดยปากขนาดใหญ่
“ซุนม่อ!”
อันซินฮุ่ยหน้าซีดด้วยความตกใจ นางต้องการปกป้องเขา แต่นางถูกชายวัยกลางคนขวางไว้และไม่สามารถสลัดเขาให้เป็นอิสระได้
มังกรยักษ์บินขึ้นไปบนท้องฟ้า หลังจากนั้นมันก็พุ่งลงมาด้วยความเร็วมหาศาลและกระแทกกับพื้นอย่างแรง
บูม!
หลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนพื้น
มังกรยักษ์หายไปและซุนม่อคุกเข่าครึ่งตัวในปล่องภูเขาไฟ เลือดปกคลุมร่างกายของเขา ผิวหนังและเนื้อของเขาขาดวิ่น ร่างทองคงกระพันของเขาถูกทำลายเป็นครั้งแรก
"เจ้ารู้สึกอย่างไร?"
ฮั่วหลานอิงก็ไม่รีบร้อนเช่นกัน ในที่สุดปลาเค็มก็เป็นปลาเค็ม เขาสามารถฆ่าพวกมันได้ทุกเมื่อที่ต้องการ
“มันให้ความรู้สึกเหมือนการนวด สบายมาก มาให้ข้าอีกรอบสิ!”
ซุนม่อลังเลที่จะยอมรับว่ามันเจ็บปวดมาก เขาหยิบขวดยาปกป้องคนรักออกมาอย่างรวดเร็วและดึงจุกขวดออก
ปัง
ยาสีขาวกลายเป็นหมอกและพ่นออกมา ในพริบตาหมอกก็แปลงกายเป็นสตรีรูปร่างสะโอดสะอง ร่างของนางถูกคลุมด้วยผ้ามัสลินสีอ่อน รูปลักษณ์ของนางทำให้บริเวณนั้นสว่างขึ้น
ในชั่วพริบตาต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็ลอยขึ้นต่อหน้าซุนม่อและโอบแขนขวารอบคอของเขา หลังจากนั้นนางก็โน้มตัวไปข้างหน้าและจูบเขาอย่างแรง
“เอ๊ะ?”
รูม่านตาของฮั่วหลานอิงแคบลงอย่างรุนแรง
ยานี้คืออะไร?
ช่างมหัศจรรย์!
ในฐานะแพทย์ฮั่วหลานอิงเต็มไปด้วยความสนใจต่อยาดังกล่าว นอกจากนี้เขายังสังเกตเห็นว่าอาการบาดเจ็บของซุนม่อกำลังรักษาด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
หือ!
ชายวัยกลางคนผิวปาก เขาไม่สนใจผลการฟื้นฟูที่ทรงพลัง เขารู้สึกเพียงว่าผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยรสนิยมและเป็นแบบของเขา
“…”
อันซินฮุ่ยรู้สึกตกใจในตอนแรก แต่หลังจากนั้นนางรู้สึกชื่นชมอย่างมากในใจ
คนรักในวัยเยาว์ของนางมีของดีทุกประเภทจริงๆ
แม้ว่านางจะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกปรุงขึ้นจากยานี้ แต่นางก็ไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้ในใจ
“นี่คือยาอะไร?”
ฮั่วหลานอิงสงสัย
“ยาคุ้มครองคนรัก เจ้าเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนหรือไม่”
ซุนม่อจ้องตาของฮั่วหลานอิง อยากรู้ว่ายาของเขามีเฉพาะในจงโจวหรือไม่
"ไม่เคย!"
ฮั่วหลานอิงส่ายหัว และเมื่อผู้หญิงคนนั้นหายไป เขาก็หัวเราะ
“ทำไมเราไม่มีข้อตกลง? เอาใบสั่งยามาให้ข้า แล้วข้าจะปล่อยให้เจ้าตายทั้งศพสมบูรณ์”
“ทำไมไม่ไปกินขี้ซะเล่า”
ซุนม่อพูดด้วยความดูถูก
“ถ้าอย่างนั้นก็ขออภัยด้วย เจ้าจะลงเอยด้วยการเป็นมนุษย์ยาเท่านั้น”
รังสีฆ่าฟังพุ่งขึ้นในใจของฮั่วหลานอิง
นี่เป็นยาชั้นยอด แม้ว่าใครจะใช้เข่าคิด แต่พวกเขาก็รู้ว่าซุนม่อจะไม่เปิดเผย ดังนั้นคำพูดของฮั่วหลานอิงจึงเป็นเพียงการสอบสวน เขาต้องการทราบว่าซุนม่อมีใบสั่งยาหรือไม่
ถ้าเขามี เขาจะคิดหาวิธีต่างๆ ที่จะทำให้ซุนม่อคายออกมา
แผนภาพสัญญาทางจิตวิญญาณบนหลังมือของซุนม่อสว่างขึ้น หลังจากนั้นหมอกสีม่วงก็พ่นออกมาและฟาโรห์ศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยใบหน้าที่มุ่งร้าย
“บ่าวฮัวหมั่นเยี่ยผู้นี้เต็มใจที่จะต่อสู้เพื่ออาจารย์ซุนผู้ยิ่งใหญ่!”
หุ่นนางคณิกาก็มาด้วย
“เจ้าเป็นผู้ควบคุมวิญญาณจริงๆ เหรอ?”
ฮั่วหลานอิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขารู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับซุนม่อ
“ฮัวหมั่นเยี่ยพักก่อน ฟาโรห์ศักดิ์สิทธิ์ โปรดแสดงให้เขาเห็นว่าเจ้าสร้างมาจากอะไร!”
ซุนม่อไม่รู้สึกว่ามันน่าอาย ผู้ควบคุมวิญญาณต่อสู้กับร่างอื่นเสมอ
(ถ้าเจ้าไม่มีความสุขกับมัน ไปเป็นผู้ควบคุมจิตวิญญาณด้วย!)
บีซ~
ใต้ขาของฟาโรห์ศักดิ์สิทธิ์ แสงสีม่วงถูกปล่อยออกมา
รัศมีปั่นป่วนเปิดใช้งาน สร้างผลกระทบทางจิตใจให้กับศัตรู
ชายวัยกลางคนและร่างของฮั่วหลานอิงสั่นชั่วขณะ พวกเขารู้สึกราวกับว่าสมองของพวกเขาเพิ่งถูกทุบด้วยค้อนขนาดใหญ่อย่างไร้ความปรานี และพวกเขารู้สึกว่าหัวของพวกเขาหมุน
“ฝูงแมลงจะกินเจ้า!”
ฮวด~
ฟาโรห์ศักดิ์สิทธิ์สยายปีกออกขณะที่แมลงปีกแข็งจำนวนมากพุ่งออกมา พวกมันดูเหมือนเมฆดำขณะที่พวกมันห่อหุ้มฮั่วหลานอิงอย่างรวดเร็ว ต้องการที่จะกินเลือดและเนื้อของเขา
“เชอะ กลอุบายเล็กน้อย!”
ฮั่วหลานอิง ตะคอกด้วยความดูถูกเหยียดหยามและร่ายรำกระบี่ของเขา ปลดปล่อยการโจมตีขั้นสุดท้ายอีกครั้ง
กระบี่เล่มเดียวเรียกน้ำแข็ง แช่แข็งเก้าแคว้น!
ฮู~ ฮู~ ฮู~
น้ำแข็งสีขาวพวยพุ่งออกมาจากกระบี่ทันทีและกระจายไปยังแมลง แช่แข็งทุกสิ่ง หลังจากนั้น น้ำแข็งก็เริ่มก่อตัวขึ้น
แคร็ก! แคร็ก!
แมลงในอากาศก็แข็งเป็นน้ำแข็งและเริ่มแตก
กระบี่ประกายไฟ!
ชู่ว~ ชู่ว~ ชู่ว~
พลังปราณของกระบี่พุ่งเข้าหาฟาโรห์ศักดิ์สิทธิ์
“นายท่าน สหายคนนี้ทรงพลังมาก!”
ฟาโรห์ศักดิ์สิทธิ์ร้องเรียก
“ทำไมเราไม่ถอยก่อนล่ะ”
ฮั่วหลานอิงตะลึง หลังจากนั้นเขาก็หัวเราะ
“ฮ่าฮ่า ซุนม่อ อสูรวิญญาณของเจ้าน่าสนใจทีเดียว!”
“ขยะ ตะเกียกตะกายหลบไปด้านข้าง!”
ซุนม่อตวาดและพุ่งออกไป
ดาวตก!
บูม!
ดาบไม้ของซุนม่อ ติดไฟด้วยเปลวไฟราวกับดาวตก เปล่งแสงเป็นสายขณะที่มันแทงไปที่ฮั่วหลานอิง
สีหน้าของฮั่วหลานอิงเปลี่ยนไป
สำหรับกระบวนท่านี้ เขาสามารถบอกได้ว่ามันทรงพลังมากก่อนที่เขาจะปิดกั้นมัน
ปัง
กระบี่น้ำแข็งปะทะกระบี่เพลิง
ระเบิด!
บูม!
เปลวไฟขนาดใหญ่ปะทุออกมาพุ่งไปยังฮั่วหลานอิง อย่างไรก็ตามหลังจากที่เปลวไฟมาถึงเขา ก็แยกออกเป็นสองส่วนและโค้งผ่านศีรษะของเขาโดยไม่เป็นอันตราย
ดิง! ดิง! ดิง!
ทั้งสองปะทะกัน
เปลวเพลิงมังกรยักษ์!
บูม!
มังกรตัวยาวที่สร้างจากเปลวไฟปรากฏขึ้นจากปลายดาบไม้
ฮั่วหลานอิงไม่แม้แต่จะก้าวถอยหลัง เขายกกระบี่ขึ้นสูงและฟันลงมาด้วยพลังสายฟ้าฟาด
กระบี่ทลายฟ้า!
หวด~
กระบี่ยาวพุ่งผ่านไปและท้องฟ้าทั้งหมดก็ดูเหมือนจะแยกออกเป็นสองส่วน หลังจากนั้นมังกรไฟก็ถูกสังหาร มันแตกเป็นประกายโดยตรงและกระจายไปในอากาศพร้อมกับลมกระโชกแรงยามค่ำคืน
“ซุนม่อ เจ้าไม่สามารถเอาชนะข้าได้!”
ฮั่วหลานอิงสงบมาก อย่างไรก็ตามเขายังคงหยิบยาเล่นแร่แปรธาตุและใส่เข้าไปในปากของเขาโดยที่ซุนม่อไม่ได้สนใจ
ซุนม่อผู้นี้มีพลังมากทีเดียว
ซุนม่อจ้องมองที่ฮั่วหลานอิง จากนั้นเขาก็หยิบยันต์วิญญาณดราก้อนบอลออกมาและฉีกมันเป็นชิ้นๆ
ครืด~ครืด~
สายฟ้าโค้งสีทองสว่างวาบเหมือนประกายไฟ จุดพลังปราณวิญญาณจากร่างของซุนม่อ
ครืนนน~
ผมของซุนม่อเริ่มตั้งตรงและเปลี่ยนเป็นสีทองโดยตรง รอบๆ ตัวเขา ชั้นของปราณวิญญาณสีทองก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน พวกมันกำลังเผาไหม้เหมือนเปลวไฟ
“นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย?”
ฮั่วหลานอิงพูดไม่ออก จากรูปลักษณ์ของสิ่งต่างๆ ซุนม่อดูเหมือนจะใช้ยันต์วิญญาณบางประเภท?
แต่เขาไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน!
แม้ว่าฮั่วหลานอิงจะเน้นไปที่การศึกษาทางการแพทย์และการเล่นแร่แปรธาตุเป็นหลัก แต่ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นมหาคุรุอัจฉริยะและเคยขลุกอยู่กับการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณมาก่อน สำหรับยันต์วิญญาณที่น่าประทับใจ เขาจะไม่ลืมมันอย่างแน่นอนหากเขาเคยเห็นมันมาก่อน
(อาจเป็นเพราะข้าจดจ่ออยู่กับการค้นคว้าเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะมากเกินไป ข้าจึงล้าหลังโดยไม่รู้ตัว?)
“ฮัวหลานอิง ระวัง! สหายคนนี้ยังเป็นนักยันต์วิญญาณ!”
หลังจากที่ชายวัยกลางคนพูด เขายังคงรู้สึกกังวลและตัดสินใจเพิ่มอีกประโยค
“ปรมาจารย์ระดับหนึ่ง!”
“เจ้ากำลังจะบอกว่าเขาเป็นปรมาจารย์ยันต์วิญญาณ?”
ฮั่วหลานอิงไม่เชื่อสิ่งนี้
“นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน? เขาอายุเท่าไหร่?”
“ข้าจะได้ประโยชน์อะไรไหมถ้าข้าโกหกเจ้า”
ชายวัยกลางคนพูดไม่ออก ฮั่วหลานอิงไม่รู้จริงๆว่าอะไรดีสำหรับตัวเอง
“ไม่ว่าในกรณีใด โปรดระวัง เจ้าเด็กนี่มีความสามารถในการต่อสู้สูงมาก”
ฮั่วหลานอิงเงียบลง เขาสัมผัสได้ถึงแรงดันวิญญาณจากร่างของซุนม่อที่เพิ่มขึ้นหลายเท่า สิ่งนี้บ่งชี้ว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของซุนม่อได้รับการปรับปรุง
“ดูเหมือนว่าข้าจะทำได้แค่ท่าไม้ตายเท่านั้น!”
ฮั่วหลานอิง ยังเป็นอัจฉริยะอีกด้วย เมื่อเผชิญหน้ากับอัจฉริยะคนอื่น สภาพจิตใจของเขาไม่ได้กลัวหรือระแวดระวัง แต่เขาพยายามที่จะครอบงำและปราบปรามฝ่ายตรงข้ามอย่างเต็มที่ ทำลายความมั่นใจในตนเองของพวกเขา
บูม!
พลังปราณพวยพุ่งออกมาจากกระบี่ยาวของเขา ปรากฎตัวเป็นม้าศึกหุ้มเกราะด้านล่างฮั่วหลานอิง หลังจากนั้น เขาก็เล็งมันและพุ่งเข้าหาซุนม่อด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
หากประจุนี้เชื่อมต่อกัน กระดูกของซุนม่อจะหักอย่างแน่นอน และร่างของเขาจะถูกม้าศึกกระทืบเป็นข้าวต้ม
เพลิงพิโรธพลิกฟ้า!
บูม!
ดาบไม้ของซุนม่อติดไฟก่อน หลังจากนั้น เปลวไฟก็ทวีความรุนแรงขึ้นและกลืนกินเขา ทำให้เขาดูเหมือนกระแสไฟที่ทรงพลังภายในลูกบอลเพลิง ขณะที่เขาพุ่งเข้าหา ฮั่วหลานอิง
บูม!
ทั้งสองฝ่ายปะทะกัน หลังจากที่ฮั่วหลานอิงผ่านทะเลเพลิง เขาก็เห็นพระพุทธรูปที่ดูเคร่งขรึมสูง 6 เมตรอยู่ตรงหน้าเขากำลังสวดพระสูตรและฟาดลงด้วยฝ่ามือขนาดมหึมา
ปราบปรามความชั่วร้ายทั้งหมด!
ฮั่วหลานอิงหายใจเข้าลึกๆ และคำราม
ฮา!
มังกรฟ้าฉีกทำลาย!
หวด~
เมื่อกระบี่ยาวเฉือนพระหัตถ์ขวาของพระพุทธเจ้าออก กระบี่นั้นก็ฟันไหล่ของพระพุทธรูปครึ่งหนึ่งด้วย
หือ~
ริมฝีปากของฮั่วหลานอิงม้วนเป็นรอยยิ้มในขณะที่เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างเงียบๆ
เขาจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้อย่างแน่นอน
ในขณะนี้ ความรู้สึกวิกฤตก็ปรากฏขึ้นในใจของฮั่วหลานอิง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาปล่อยการโจมตีขั้นสุดท้ายออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาจึงเหนื่อยล้ามากแล้ว และการเคลื่อนไหวของเขาก็ไม่เร็วเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป
ฉึก~
ดาบไม้แทงเข้าที่เอวขวาของฮั่วหลานอิง และเมื่อมันต้องการทำให้บาดแผลลึกต่อไป เขาก็จัดการเตะดาบออกไป หลังจากนั้นเขาก็ฆ่าสหายที่ลอบโจมตีเขา
“ร่างแยก?”
ฮั่วหลานอิง เห็นร่างแยกหายไปในหมอกสีดำ และในที่สุดคิ้วของเขาก็เริ่มขมวดคิ้ว
ซุนม่อผู้นี้รู้จักวิทยายุทธ์มากมายจริงๆ และการเคลื่อนไหวทั้งหมดของเขานั้นลึกซึ้งและเต็มไปด้วยพลังมหาศาล ดูเหมือนว่าวิทยายุทธ์ทั้งหมดที่เขาใช้ในการต่อสู้จะเป็นระดับเซียน
“นี่ไม่เกินจริงไปหน่อยเหรอ?”
ฮั่วหลานอิงรู้สึกงุนงง วิทยายุทธ์ระดับเซียนสามารถซื้อได้มากเท่าที่ต้องการเหมือนกับกะหล่ำปลีแผงลอยหรือไม่?
ซุนม่อโจมตีอย่างดุเดือด เขาค้นพบว่าหลังจากที่เขาใช้ยันต์วิญญาณดราก้อนบอลและเข้าสู่สถานะบ้าดีเดือด ร่างแยกที่เขาอัญเชิญก็จะอยู่ในสภาพบ้าดีเดือดเช่นกัน นี่ค่อนข้างน่าประทับใจ
ยันต์วิญญาณหนึ่งอันสามารถสร้างร่างแยกที่บ้าดีเดือดได้ 12 ร่าง
เขาได้กำไรจริงๆ!
ครั้งนี้พวกเขาทั้งสองต่อสู้กันบนพื้นที่ที่เท่าเทียมกันและความแข็งแกร่งของพวกเขาค่อนข้างใกล้เคียงกัน
“อย่างน้อยที่สุด เขาจะไม่แพ้!”
ในที่สุดอันซินฮุ่ยก็สามารถขจัดความกังวลในใจของนางออกไปได้ นางสามารถฆ่าขุนพลดวงดาวนี้ได้ก่อนที่จะไปช่วย
“ปลาเค็ม คิดว่าชนะแล้วเหรอ”
ฮั่วหลานอิงไม่พอใจมากเพราะเขาได้รับบาดเจ็บตั้งแต่เริ่มต้น หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป บาดแผลของเขาจะทำให้เสียเปรียบอย่างมาก
“ซุนม่อ การเข้าสู่สถานะบ้าดีเดือดควรเป็นไพ่ตายสุดท้ายของเจ้าใช่ไหม?”
ฮั่วหลานอิงหัวเราะอย่างเย็นชา
“ถ้าข้าเข้าสู่สถานะบ้าดีเดือดด้วย เจ้าจะทำอย่างไรกับข้า”
ในขณะที่เขาพูดฮั่วหลานอิงกัดลงไปที่ด้านซ้ายของปากของเขาอย่างดุดัน
แครก~!
เม็ดยาชั้นยอดที่ซ่อนอยู่ในนั้นถูกบดขยี้ เปลี่ยนเป็นกระแสน้ำยาอุ่นและเข้าสู่ท้องของเขา
บูม!
แรงกดดันทางจิตวิญญาณของฮั่วหลานอิงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลายเท่าและอาการบาดเจ็บของเขาก็ฟื้นตัวเช่นกัน หลังจากนั้นความแข็งแกร่ง ความว่องไว และความเร็วในการตอบสนองของเขาก็ได้รับการยกระดับทั้งหมด
ฮวด~ ฮวด~ ฮวด~
ร่างแยกทั้งหมดพุ่งออกมาและล้อมรอบฮั่วหลานอิงต้องการที่จะฆ่าเขาก่อนที่รัศมีของเขาจะถึงจุดสูงสุด
“หยุดฝันกลางวันได้แล้ว!”
ริมฝีปากของฮั่วหลานอิงโค้งงอและเขาปลดปล่อยไพ่ตายของเขา
กระบี่มังกรในทุ่ง!
โฮก! โฮก! โฮก!
กระบี่ของเขาโบกสะบัดและทำให้มังกรยักษ์โบราณบินออกไป ในทันที มังกรโบราณทั้งหมดเจ็ดตัวล้อมร่างแยก
เผียะ~ เผียะ~
ร่างแยกแตกสลายไปหมด
เปลือกตาของซุนม่อกระตุกอย่างรุนแรง เขาควรจะต่อสู้อย่างไร? นับประสาอะไรกับ 'ตี' วิชากระบี่แห่งสวรรค์ออกจากฮั่วหลานอิง ซุนม่อไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะมีศพเหลืออยู่หรือไม่หากเขารับความรุนแรงของการโจมตีครั้งนี้
(ข้าควรทำอย่างไรดี?)
สมองของซุนม่อหมุนอย่างรวดเร็ว และเขาค้นพบว่าไม่มีอะไรมากที่เขาจะใช้ได้
(รอสักครู่ อย่าเพิ่งวิตกกังวล เนื่องจากพบปัญหาแล้วจึงต้องแก้ไข)
(ข้ากับเขาต่างกันตรงไหน?)
“ซุนม่อ หนีเร็ว!”
อันซินฮุ่ย ตะโกนทันทีเมื่อเห็นฮั่วหลานอิงในสภาพเช่นนั้น
ไม่มีทางที่จะชนะอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม ซุนม่อทำราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำเตือน เขาไม่ใช่คนชอบหนี
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น