ตอนที่ 362 จ้าวปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าแห่งเผ่าอสูรทราย!
ยอดฝีมือระดับวิเศษประมาณสิบคนได้สร้างกำแพงกั้นที่ไม่สามารถเจาะเข้าไปได้รอบๆ เย่เฉิน
เย่เฉินเห็นคนเหล่านี้เข้ามาใกล้และหยุดตามก้าวของเขา ดวงตาของเขาหรี่ลงอย่างรวดเร็ว เขาสังเกตเห็นมานานแล้วว่าพวกเขาสองคนกำลังเฝ้าดูเขาอยู่
“เฮ้ เจ้าขี้โกง ข้าเป็นผู้ดูแลเผ่าอสูรทราย ซาหนานเทียน เจ้าคือคนที่ปล้นพี่ชายของข้าเหรอ? ส่งมอบมัน คุกเข่าและคำนับให้ข้า ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า!”
ชายวัยกลางคนที่สวมชุดเกราะเงินคนนั้นจ้องมองเย่เฉินอย่างดุร้าย ดวงตาสีเหลืองของเขาเปล่งประกายอย่างไม่เป็นมิตร
“เป็นเด็กคนนี้จริงๆ!”
ในกลุ่มนั้น ชายชุดดำที่มีสีหน้าหยาบคายชี้กล่าวหาไปที่เย่เฉิน
“ไอ้คนนี้นี่แหละที่ทุบตีน้องชายของข้าและปล้นทรัพย์สินของเขาไป!”
ชายร่างผอมอีกคนหนึ่งชี้ไปที่เย่เฉินด้วย
เมื่ออยู่ในที่สาธารณะ เผ่าอสูรทรายต้องพิจารณาว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นอย่างไร พวกเขาไม่กล้าฆ่าและปล้นใครในเวลากลางวันแสกๆ ดังนั้นพวกเขาจึงใส่ร้ายเย่เฉิน จากนั้นจึงยึดทรัพย์สินของเขา
เมื่อได้ยินคำพูดของเผ่าอสูรทราย ผู้ชมโดยรอบก็เข้าใจทันที ชายคนนี้คือผู้ที่ขโมยบางสิ่งบางอย่างจากเผ่าอสูรทราย ดังนั้นพวกเขาจึงมาเพื่อแก้แค้น!
“เขากล้าที่จะขโมยสิ่งของจากเผ่าอสูรทรายด้วยซ้ำ ช่างโง่เขลาอะไรอย่างนี้!”
“เขาไม่รู้หรือว่าเผ่าอสูรทรายจะต้องไม่ถูกยั่วยุ?”
“เขาสร้างความโกรธเกรี้ยวให้เผ่าอสูรทราย เขาจะต้องตาย!”
ฝูงชนโดยรอบพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น เมื่อเห็นว่ามีความขัดแย้งปะทุขึ้น พวกเขาจึงถอยกลับและเปิดพื้นที่โล่งขนาดใหญ่
ซาหนานเทียนไม่ได้ตั้งใจที่จะให้โอกาสเย่เฉินอธิบายตัวเอง เขาบุกเข้ามาอย่างดุร้ายและคว้าตัวเย่เฉิน เย่เฉินรีบหลบเลี่ยงเขาและหลบหลีกมือของเขา ซาหนานเทียนคว้าอากาศเและตกใจเล็กน้อย เด็กน้อยนี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง เขาจะต้องมีระดับวิเศษขั้นสูงสุดเป็นอย่างน้อย
“เจ้าบอกว่าข้าปล้นบางอย่างจากเจ้า ข้าอยากจะถาม เจ้าสูญเสียอะไรไปบ้าง?”
เย่เฉินถามอย่างเยือกเย็น
ซาหนานเทียนหยุดชั่วคราว มีหนามเหล็กแหลมคมหลายดอกโผล่ออกมาจากรูหมัดบนมือของเขา
ผู้ชายสองคนที่อยู่ข้างหลังซาหนานเทียนมึนงงไปชั่วขณะ
“เหรียญโบราณทองเงา!”
“วิชาลับแผ่นหยก!”
ทั้งสองโพล่งออกมาพร้อมกันแต่พูดต่างกัน
“บอกข้ามาว่าเป็นเหรียญโบราณทองเงาหรือวิชาลับแผ่นหยกกันแน่?”
เย่เฉินยิ้มอย่างไร้อารมณ์ขันให้พวกเขา
เมื่อฝูงชนโดยรอบได้ยินการสนทนานี้ พวกเขาก็ตระหนักถึงความจริง เย่เฉินไม่ได้ปล้นเผ่าอสูรทรายแต่อย่างใด มันเป็นเผ่าอสูรทรายที่ต้องการปล้นเย่เฉิน ดังนั้นพวกเขาจึงเกิดเรื่องราวขึ้น
“ผู้ชายคนนี้ต้องมีอะไรบางอย่างที่เผ่าอสูรทรายจับตามอง”
“เราไม่ควรโอ้อวดความร่ำรวยของตน! ไอ้เด็กสารเลว เขาควรจะมอบทุกอย่างมาให้อย่างเชื่อฟังดีกว่า”
เผ่าอสูรทรายเป็นกลุ่มใหญ่ที่ไม่ควรถูกยั่วยุ ดังนั้น แม้ว่าพวกเขาจะได้เรียนรู้ว่าเย่เฉินถูกกล่าวหาอย่างไม่ถูกต้อง แต่ฝูงชนได้แต่ล่าถอยอยู่ห่างๆ เท่านั้น
ซาหนานเทียนตะคอกอย่างเย็นชาและคำราม
“ส่งมอบวิชาลับแผ่นหยกและเหรียญโบราณทองเงามาตอนนี้ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องตายที่นี่และเดี๋ยวนี้! ล้อมเจ้าวายร้ายนี้และอย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!”
ยอดฝีมือระดับวิเศษประมาณสิบคนของเผ่าอสูรทรายได้มารวมตัวกันล้อมรอบเย่เฉิน พวกเขาชักอาวุธออกมา ส่วนใหญ่ใช้ข้อนิ้วที่มีหนามแหลม ในขณะที่คนอื่นๆ ถือมีด
“ดูซิว่าเจ้าจะหนีไปไหนได้”
กลุ่มนักรบระดับวิเศษแสดงรอยยิ้มเยาะเย้ย จากมุมมองของพวกเขา เย่เฉินเป็นสัตว์ที่ติดอยู่ในกรง
“พวกเจ้ามีแค่นักสู้ระดับวิเศษเพียงสิบคนเท่านั้น เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถจัดการกับข้าได้? เจ้ามองเห็นโลกน้อยเกินไป ข้าไม่เพียงมีเหรียญโบราณทองเงาและวิชาลับแผ่นหยกเท่านั้น ข้ามีของพวกนี้เหมือนกัน - ข้าสงสัยว่าเจ้าจะรับมันได้ไหม”
เย่เฉินเยาะเย้ยเบาๆ ค่ายกลไตรกระบี่ไตรถูกปลดปล่อยออกมา ด้วยเสียง “หึ่ง” กระบี่บินทั้งสามเล่มบินวนเวียนอยู่รอบๆ เย่เฉิน
'บนชั้นที่หกของเจดีย์วิญญาณ ไม่มีระดับจอมอสูรหรือธีรชนไร้เทียมทานในตอนนี้ ใครสามารถจัดการกับเขาได้ เย่เฉินเป็นใครกัน?
กระบี่บินสามเล่มลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ กระบี่น้ำแข็งสวรรค์มีสีขาวบริสุทธิ์และเปล่งประกายไปทั่ว ห่อหุ้มด้วยชั้นน้ำแข็งสีขาวและเปล่งรัศมีความเย็นออกมา กระบี่สุริยากล้าแกร่งมีสีแดงสว่างจ้า มันเปล่งประกายสีแดงและเผยให้เห็นความร้อนอันน่าประหลาดใจ สำหรับกระบี่พายุ ความแวววาวของมันก็กระเพื่อมเหมือนน้ำและระลอกคลื่นแบบน้ำแผ่ออกไปด้านนอก
ด้วยการถือกระบี่บินสามเล่มพร้อมกัน พื้นที่โดยรอบที่มีความยาวหลายร้อยเมตรถูกห่อหุ้มด้วยพลังกระบี่อันน่าสะพรึงกลัว ยอดฝีมือระดับวิเศษประมาณสิบคนจากกลุ่ม อสูรทราย อดไม่ได้ที่จะถอยห่างจากแรงกดดันที่แท้จริง พวกเขารู้สึกหวาดกลัว
“เฮอะ สิ่งประดิษฐ์วิญญาณที่น่าเกรงขามจริงๆ! กระบี่ทั้งสามเล่มนี้อยู่เหนือระดับแปดอย่างแน่นอน อาจจะเป็นระดับเก้าด้วยซ้ำ!”
“นี่เป็นค่ายกลกระบี่เหรอ? ช่างดุร้ายเหลือเกิน!”
รอบๆ กระบี่น้ำแข็งสวรรค์ อากาศถูกแช่แข็งกลายเป็นน้ำแข็งและน้ำค้างแข็ง ใกล้กับกระบี่สุริยากล้าแกร่ง เปลวไฟโหมกระหน่ำและลุกโชน กระบี่พายุถูกปกคลุมไปด้วยพลังปราณฟ้าประเภทน้ำที่อ่อนโยน มีการเชื่อมโยงที่ละเอียดอ่อนระหว่างกระบี่ยาวทั้งสามเล่ม พวกมันล่องลอยไปรอบๆ เย่เฉิน และรัศมีสังหารตรึงซาหนานเทียนและคนอื่นๆ ไว้ทันที
กระบี่เล่มใดเล่มหนึ่งเหล่านี้จะเป็นสมบัติที่น่าประทับใจอย่างแท้จริง แม้แต่สิบอันดับแรกของจักรวรรดิกลางก็ยังใช้กระบี่บินแบบนี้เพื่อปกครอง อย่างไรก็ตาม เย่เฉินได้นำออกมาไม่น้อยกว่าสามเล่ม!
ที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือกระบี่ทั้งสามเล่มที่มีคุณภาพสุดขั้วนี้ถูกใช้เพื่อสร้างค่ายกลกระบี่!
แม้แต่ผู้ที่ยืนอยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตรก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังร้ายกาจที่แผ่ออกไปด้านนอก ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดอย่างช่วยไม่ได้ และพวกเขาก็ถอยกลับไปหลายสิบเมตร
ในปัจจุบันซาหนานเทียนและคนอื่นๆ แย่ลงไปอีก ภายใต้แรงกดดันโดยตรงจากพลังอันโหดร้ายของกระบี่ มันยากที่จะก้าวออกไปและดวงตาของพวกเขาก็โปนด้วยความกลัว
คนผู้นี้คือใคร? เขามีชุดกระบี่ที่น่ากลัวมาก!
ซาหนานเทียนเคยมีประสบการณ์เป็นตายในสนามรบมาก่อน เขาต่อต้านกลิ่นอายการสังหารของชุดกระบี่อย่างดื้อรั้นและเงยหน้าขึ้นมองเย่เฉิน เขาพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า
“สหาย จ้าวปีศาจแห่งเผ่าอสูรทรายอยู่ใกล้ๆ หากเจ้าวางอาวุธทั้งสามนี้ลง เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่ติดตามเรื่องนี้ ถ้าไม่เช่นนั้น ทันทีที่ จ้าวปีศาจเผ่าอสูรทรายมาถึง สหายเจ้าลืมเรื่องการมีชีวิตอยู่ได้เลย!”
“ข้าไม่รู้ว่าใครจะอยู่หรือตาย!”
เย่เฉินเยาะเย้ยอย่างเย็นชา
“แล้วถ้าจ้าวปีศาจของเผ่าอสูรทรายของเจ้ามาถึงล่ะ? เจ้าต้องการให้ข้าวางกระบี่เหล่านี้ลง ช่างเป็นความปรารถนาเพ้อฝันจริงๆ! สิ่งที่ข้าต้องการค้นหาคือเจ้าสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่!”
พลังอันร้ายกาจของเหล่ากระบี่เล็งไปที่สมาชิกของเผ่าอสูรทราย
“เจ้ากล้าที่จะรุกรานเผ่าอสูรทรายของข้า เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้ามีชีวิตรอด!”
เขาจ้องมองเย่เฉินด้วยความโกรธ เมื่อเขาเห็นว่าเย่เฉินยังไม่ได้โจมตี รอยยิ้มก็ผุดขึ้นมาบนริมฝีปากของเขา
“ถ้าเจ้ากล้าฆ่าพวกเรา เจ้าก็เท่ากับตายแล้ว! เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่ยอมให้เจ้าเดินออกจากเจดีย์วิญญาณ!”
ซาหนานเทียนเป็นคนดุร้ายไม่กลัวตาย
เมื่อฝูงชนเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็ถกเถียงกันอย่างดุเดือด
“เผ่าอสูรทรายเป็นหนึ่งในชนเผ่าที่ลำบากที่สุดที่มีสายเลือดโบราณ ถ้าผู้ชายคนนี้ฆ่าพวกเขา คงเกิดปัญหาใหญ่แน่”
“เผ่าอสูรทรายมีนักสู้ที่เชี่ยวชาญมากมาย นอกจากนี้ จ้าวปีศาจทั้งห้าแห่งเผ่าอสูรทรายยังอยู่ใกล้ๆ ที่นี่อีกด้วย บางทีพวกเขากำลังสังเกตจากมุมใดมุมหนึ่งอยู่แล้ว!”
“คนส่วนใหญ่ไม่สามารถรุกรานเผ่าอสูรทรายได้จริงๆ ข้าคิดว่าเขาทำได้เพียงยอมรับความโชคร้ายของเขาเท่านั้น!”
“ยังดีพอที่เขาจะสามารถรักษาชีวิตของเขาไว้ได้ หากไม่มีชุดกระบี่นี้ ศพของเขาคงเย็นชาไปแล้ว!”
ซาหนานเทียนและคนอื่นๆ คาดการณ์ว่าเย่เฉินจะไม่กล้าฆ่าพวกเขา
ทันใดนั้น ร่างจิตสองร่างก็ขยายออกไป ร่างจิตตัวหนึ่งควบแน่นเป็นสัตว์ร้ายสีเหลืองขนาดมหึมาบนท้องฟ้า เขาค่อนข้างจะเหมือนกับหมีตัวใหญ่ ยกเว้นร่างกายของเขาที่ประกอบด้วยทรายทั้งหมด ในบางครั้ง สิ่งที่คล้ายทรายจะไหลออกจากร่างของเขา
ร่างจิตที่เหมือนหมีส่งเสียงคำรามทุ้มต่ำ เสียงที่ดังก้องจากลำคอของเขาราวกับฟ้าร้องที่ตกลงมาจากท้องฟ้า
“สหาย เผ่าอสูรทรายไม่เคยทะเลาะกับเจ้า โปรดยอมให้ลูกน้องของข้าออกไป!”
อสูรทรายพูดด้วยเสียงต่ำ และจ้องไปที่เย่เฉิน เย่เฉินได้ใช้กระบี่ยาวสิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับเก้าสามชิ้นเพื่อสร้างค่ายกลไตรกระบี่ ซึ่งเพียงพอที่จะต่อสู้กับจ้าวปีศาจ ดังนั้น อสูรทรายนี้จึงไม่ได้โจมตีโดยตรง
“คนพวกนี้พยายามจะฆ่าและปล้นข้า หนี้นี้จะหมดไปได้อย่างไร?”
เย่เฉินเงยหน้าขึ้นมองและโกรธเคือง สายตาที่เย็นชาของเขาลุกโชนจ้องไปที่สัตว์ร้ายทรายขนาดมหึมาที่ปรากฏออกมาจากร่างจิต
“เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่กล่าวหาใครอย่างเป็นเท็จ เจ้าโปรดทิ้งสิ่งของไว้ข้างหลัง แล้วเผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่พูดเล่นกับเจ้าเรื่องรายละเอียด เจ้าจะได้รับอนุญาตให้ออกไป มิฉะนั้น หากเผ่าอสูรทรายของข้าโกรธเคือง เจ้าจะต้องพินาศเหมือนขี้เถ้าและฝุ่นอย่างแน่นอน!”
ดวงตาที่ราวกับระฆังของอสูรทรายเบิกกว้างไปที่เย่เฉิน แวววาวอาฆาต เขาก็ปรารถนาสมบัติของเย่เฉินด้วยเช่นกัน
พลังของจ้าวปีศาจลอยอยู่ในอากาศและแผ่ลงมายังพวกเขา ผู้สังเกตการณ์ที่อยู่รอบๆ เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น และถอยห่างออกไปกว่าร้อยเมตรในคราวเดียว
“จ้าวปีศาจสองสามตัวจากเผ่าอสูรทราย ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้วจริงๆ”
“แรงกดดันที่น่ากลัวจริงๆ!”
“เมื่อมีจ้าวปีศาจที่นี่ ผู้ชายคนนี้จะหนีไม่พ้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”
“เผ่าอสูรทรายมีจ้าวปีศาจอยู่ไม่ต่ำกว่าห้าตัวอยู่ใกล้ๆ!”
“เผ่าอสูรทรายนี้ไม่มีเหตุผลเกินไปอย่างแน่นอน พวกเขากำลังปล้นทรัพย์ใครบางคนอย่างโจ่งแจ้ง แต่ก็ยังกล้าที่จะประพฤติเหมือนกับตนชอบธรรม”
บางคนพึมพำอย่างขุ่นเคือง มีเสียง "แตก" ดังขึ้น ลำแสงเย็นยิงลงมา และศีรษะของบุคคลนั้นก็ระเบิดขึ้น เลือดกระเซ็นไปทุกที่
“ผู้ใส่ร้ายเผ่าอสูรทราย ตายซะ!”
อสูรทรายบนท้องฟ้าหันสายตาที่เย็นชาและโหดเหี้ยมมาทางนี้
ผู้คนรอบข้างเงียบกริบด้วยความกลัว เผ่าอสูรทรายนี้เผด็จการอย่างแท้จริง การแสดงความคิดเห็นเพียงครั้งเดียวอาจทำให้คนเสียชีวิตได้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจและหวาดกลัว แต่พวกเขาก็กล้าพูดออกมา แน่นอนพวกเขาจะไม่กล้าท้าทายพลังของจ้าวปีศาจ
“ช่างเป็นคนดีจริงๆ ที่ไม่โต้เถียงกับข้า! ใครก็ตามที่พูดเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับเผ่าอสูรทรายต้องตาย! เผ่าอสูรทรายนั้นสง่างามมาก ข้าจะฆ่าพวกเขาวันนี้! ถ้าจ้าวปีศาจเจ้าล่าถอย ข้าจะไม่โต้เถียงด้วย หากเจ้าต้องการให้ข้าทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้ข้างหลัง ข้าอยากจะดูว่าเจ้ามีความสามารถนี้หรือไม่!”
เมื่อเย่เฉินเห็นว่าผู้บริสุทธิ์ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ถูกตัดศีรษะเนื่องจากให้คำพูดที่สมเหตุสมผล ความโกรธอันน่ากลัวของเขาก็ปะทุขึ้น
"ตายซะ!"
เย่เฉินชี้ด้วยมือขวาของเขา
“ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ” ศีรษะมนุษย์ประมาณสิบหัวพุ่งขึ้นไปในอากาศ เลือดสดๆ พุ่งออกมา หนึ่งในนั้นคือซาหนานเทียน
ซาหนานเทียนและกลุ่มของเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้น แม้ว่าจ้าวปีศาจแห่งเผ่าอสูรทราย จะมาถึงแล้ว เย่เฉินก็ยังกล้าที่จะฆ่าพวกเขา! ถึงกระนั้น คนตายก็ไม่มีทางที่จะร้องไห้ฟูมฟายได้
เย่เฉินเพิ่งปล่อยพลังการฆ่าออกมาเพียงเล็กน้อยจากค่ายกลไตรกระบี่ ยอดฝีมือระดับ วิเศษ ประมาณสิบคนจากเผ่าอสูรทรายก็ถูกทำลายล้างอย่างหมดสิ้น!
ผู้ชมโดยรอบตกตะลึงจนถึงแก่น พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าเย่เฉินจะกล้าสังหารพวกจากเผ่าอสูรทราย แม้ว่าเขาจะถูกรายล้อมไปด้วยจ้าวปีศาจทั้งห้าแห่งเผ่าอสูรทรายก็ตาม นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ทำลายล้างตัวเอง! อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเห็นพวกจากเผ่าอสูรทรายถูกสังหาร พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความยินดี ฆ่าได้ดี!
“ไอ้หนู เจ้า!”
“เจ้ากล้าฆ่าผู้คนจากเผ่าอสูรทรายของข้า เจ้าคงอยากจะตาย!”
จ้าวปีศาจแห่งเผ่าอสูรทรายต่างตะโกนด้วยความโกรธ
“วูบ วูบ วูบ”- อสูรทรายตัวใหญ่สองตัวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าทันทีและพุ่งลงมา ในระยะไกล ร่างทั้งสามก็พุ่งเข้ามาเช่นกัน
จ้าวปีศาจอสูรฟ้าสองตัว จ้าวปีศาจอสูรลึกลับสามตัว!
พลังของจ้าวปีศาจปกคลุมแผ่นดินและพังทลายลง สภาพแวดล้อมขอ ค่ายกลไตรกระบี่ ถูกกระแสพลังปราณหยุดนิ่งทันที
“วันนี้ เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่พักจนกว่าเจ้าจะตาย เจ้าลืมเรื่องการหลบหนีได้เลย!”
“ ข้า ซาม่อหลิง ผู้อาวุโสของเผ่าอสูรทรายสาบานว่าหากข้าไม่ตัดหัวเจ้าทันที ข้าซาม่อหลิง จะตัดมือขวาของข้า!”
ซาม่อหลิงตะโกนอย่างดุเดือดและให้คำมั่นว่าจะตัดศีรษะเย่เฉิน!
“ตาย ตาย ตาย!”
อสูรทรายขนาดมหึมาสองตัวบนท้องฟ้า ควบแน่นจากพลังจิต ปล่อยเสียงคำรามที่ทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน พวกเขากระโจนไปที่เย่เฉินและการกระแทกที่ทำให้หูอื้อนั้นเหมือนกับว่าโลกกำลังแยกออกจากกัน
ชายวัยกลางคนที่สวมชุดเกราะเงินคนนั้นจ้องมองเย่เฉินอย่างดุร้าย ดวงตาสีเหลืองของเขาเปล่งประกายอย่างไม่เป็นมิตร
“เป็นเด็กคนนี้จริงๆ!”
ในกลุ่มนั้น ชายชุดดำที่มีสีหน้าหยาบคายชี้กล่าวหาไปที่เย่เฉิน
“ไอ้คนนี้นี่แหละที่ทุบตีน้องชายของข้าและปล้นทรัพย์สินของเขาไป!”
ชายร่างผอมอีกคนหนึ่งชี้ไปที่เย่เฉินด้วย
เมื่ออยู่ในที่สาธารณะ เผ่าอสูรทรายต้องพิจารณาว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นอย่างไร พวกเขาไม่กล้าฆ่าและปล้นใครในเวลากลางวันแสกๆ ดังนั้นพวกเขาจึงใส่ร้ายเย่เฉิน จากนั้นจึงยึดทรัพย์สินของเขา
เมื่อได้ยินคำพูดของเผ่าอสูรทราย ผู้ชมโดยรอบก็เข้าใจทันที ชายคนนี้คือผู้ที่ขโมยบางสิ่งบางอย่างจากเผ่าอสูรทราย ดังนั้นพวกเขาจึงมาเพื่อแก้แค้น!
“เขากล้าที่จะขโมยสิ่งของจากเผ่าอสูรทรายด้วยซ้ำ ช่างโง่เขลาอะไรอย่างนี้!”
“เขาไม่รู้หรือว่าเผ่าอสูรทรายจะต้องไม่ถูกยั่วยุ?”
“เขาสร้างความโกรธเกรี้ยวให้เผ่าอสูรทราย เขาจะต้องตาย!”
ฝูงชนโดยรอบพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น เมื่อเห็นว่ามีความขัดแย้งปะทุขึ้น พวกเขาจึงถอยกลับและเปิดพื้นที่โล่งขนาดใหญ่
ซาหนานเทียนไม่ได้ตั้งใจที่จะให้โอกาสเย่เฉินอธิบายตัวเอง เขาบุกเข้ามาอย่างดุร้ายและคว้าตัวเย่เฉิน เย่เฉินรีบหลบเลี่ยงเขาและหลบหลีกมือของเขา ซาหนานเทียนคว้าอากาศเและตกใจเล็กน้อย เด็กน้อยนี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง เขาจะต้องมีระดับวิเศษขั้นสูงสุดเป็นอย่างน้อย
“เจ้าบอกว่าข้าปล้นบางอย่างจากเจ้า ข้าอยากจะถาม เจ้าสูญเสียอะไรไปบ้าง?”
เย่เฉินถามอย่างเยือกเย็น
ซาหนานเทียนหยุดชั่วคราว มีหนามเหล็กแหลมคมหลายดอกโผล่ออกมาจากรูหมัดบนมือของเขา
ผู้ชายสองคนที่อยู่ข้างหลังซาหนานเทียนมึนงงไปชั่วขณะ
“เหรียญโบราณทองเงา!”
“วิชาลับแผ่นหยก!”
ทั้งสองโพล่งออกมาพร้อมกันแต่พูดต่างกัน
“บอกข้ามาว่าเป็นเหรียญโบราณทองเงาหรือวิชาลับแผ่นหยกกันแน่?”
เย่เฉินยิ้มอย่างไร้อารมณ์ขันให้พวกเขา
เมื่อฝูงชนโดยรอบได้ยินการสนทนานี้ พวกเขาก็ตระหนักถึงความจริง เย่เฉินไม่ได้ปล้นเผ่าอสูรทรายแต่อย่างใด มันเป็นเผ่าอสูรทรายที่ต้องการปล้นเย่เฉิน ดังนั้นพวกเขาจึงเกิดเรื่องราวขึ้น
“ผู้ชายคนนี้ต้องมีอะไรบางอย่างที่เผ่าอสูรทรายจับตามอง”
“เราไม่ควรโอ้อวดความร่ำรวยของตน! ไอ้เด็กสารเลว เขาควรจะมอบทุกอย่างมาให้อย่างเชื่อฟังดีกว่า”
เผ่าอสูรทรายเป็นกลุ่มใหญ่ที่ไม่ควรถูกยั่วยุ ดังนั้น แม้ว่าพวกเขาจะได้เรียนรู้ว่าเย่เฉินถูกกล่าวหาอย่างไม่ถูกต้อง แต่ฝูงชนได้แต่ล่าถอยอยู่ห่างๆ เท่านั้น
ซาหนานเทียนตะคอกอย่างเย็นชาและคำราม
“ส่งมอบวิชาลับแผ่นหยกและเหรียญโบราณทองเงามาตอนนี้ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องตายที่นี่และเดี๋ยวนี้! ล้อมเจ้าวายร้ายนี้และอย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!”
ยอดฝีมือระดับวิเศษประมาณสิบคนของเผ่าอสูรทรายได้มารวมตัวกันล้อมรอบเย่เฉิน พวกเขาชักอาวุธออกมา ส่วนใหญ่ใช้ข้อนิ้วที่มีหนามแหลม ในขณะที่คนอื่นๆ ถือมีด
“ดูซิว่าเจ้าจะหนีไปไหนได้”
กลุ่มนักรบระดับวิเศษแสดงรอยยิ้มเยาะเย้ย จากมุมมองของพวกเขา เย่เฉินเป็นสัตว์ที่ติดอยู่ในกรง
“พวกเจ้ามีแค่นักสู้ระดับวิเศษเพียงสิบคนเท่านั้น เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถจัดการกับข้าได้? เจ้ามองเห็นโลกน้อยเกินไป ข้าไม่เพียงมีเหรียญโบราณทองเงาและวิชาลับแผ่นหยกเท่านั้น ข้ามีของพวกนี้เหมือนกัน - ข้าสงสัยว่าเจ้าจะรับมันได้ไหม”
เย่เฉินเยาะเย้ยเบาๆ ค่ายกลไตรกระบี่ไตรถูกปลดปล่อยออกมา ด้วยเสียง “หึ่ง” กระบี่บินทั้งสามเล่มบินวนเวียนอยู่รอบๆ เย่เฉิน
'บนชั้นที่หกของเจดีย์วิญญาณ ไม่มีระดับจอมอสูรหรือธีรชนไร้เทียมทานในตอนนี้ ใครสามารถจัดการกับเขาได้ เย่เฉินเป็นใครกัน?
กระบี่บินสามเล่มลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆ กระบี่น้ำแข็งสวรรค์มีสีขาวบริสุทธิ์และเปล่งประกายไปทั่ว ห่อหุ้มด้วยชั้นน้ำแข็งสีขาวและเปล่งรัศมีความเย็นออกมา กระบี่สุริยากล้าแกร่งมีสีแดงสว่างจ้า มันเปล่งประกายสีแดงและเผยให้เห็นความร้อนอันน่าประหลาดใจ สำหรับกระบี่พายุ ความแวววาวของมันก็กระเพื่อมเหมือนน้ำและระลอกคลื่นแบบน้ำแผ่ออกไปด้านนอก
ด้วยการถือกระบี่บินสามเล่มพร้อมกัน พื้นที่โดยรอบที่มีความยาวหลายร้อยเมตรถูกห่อหุ้มด้วยพลังกระบี่อันน่าสะพรึงกลัว ยอดฝีมือระดับวิเศษประมาณสิบคนจากกลุ่ม อสูรทราย อดไม่ได้ที่จะถอยห่างจากแรงกดดันที่แท้จริง พวกเขารู้สึกหวาดกลัว
“เฮอะ สิ่งประดิษฐ์วิญญาณที่น่าเกรงขามจริงๆ! กระบี่ทั้งสามเล่มนี้อยู่เหนือระดับแปดอย่างแน่นอน อาจจะเป็นระดับเก้าด้วยซ้ำ!”
“นี่เป็นค่ายกลกระบี่เหรอ? ช่างดุร้ายเหลือเกิน!”
รอบๆ กระบี่น้ำแข็งสวรรค์ อากาศถูกแช่แข็งกลายเป็นน้ำแข็งและน้ำค้างแข็ง ใกล้กับกระบี่สุริยากล้าแกร่ง เปลวไฟโหมกระหน่ำและลุกโชน กระบี่พายุถูกปกคลุมไปด้วยพลังปราณฟ้าประเภทน้ำที่อ่อนโยน มีการเชื่อมโยงที่ละเอียดอ่อนระหว่างกระบี่ยาวทั้งสามเล่ม พวกมันล่องลอยไปรอบๆ เย่เฉิน และรัศมีสังหารตรึงซาหนานเทียนและคนอื่นๆ ไว้ทันที
กระบี่เล่มใดเล่มหนึ่งเหล่านี้จะเป็นสมบัติที่น่าประทับใจอย่างแท้จริง แม้แต่สิบอันดับแรกของจักรวรรดิกลางก็ยังใช้กระบี่บินแบบนี้เพื่อปกครอง อย่างไรก็ตาม เย่เฉินได้นำออกมาไม่น้อยกว่าสามเล่ม!
ที่น่ากลัวกว่านั้นก็คือกระบี่ทั้งสามเล่มที่มีคุณภาพสุดขั้วนี้ถูกใช้เพื่อสร้างค่ายกลกระบี่!
แม้แต่ผู้ที่ยืนอยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตรก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังร้ายกาจที่แผ่ออกไปด้านนอก ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดอย่างช่วยไม่ได้ และพวกเขาก็ถอยกลับไปหลายสิบเมตร
ในปัจจุบันซาหนานเทียนและคนอื่นๆ แย่ลงไปอีก ภายใต้แรงกดดันโดยตรงจากพลังอันโหดร้ายของกระบี่ มันยากที่จะก้าวออกไปและดวงตาของพวกเขาก็โปนด้วยความกลัว
คนผู้นี้คือใคร? เขามีชุดกระบี่ที่น่ากลัวมาก!
ซาหนานเทียนเคยมีประสบการณ์เป็นตายในสนามรบมาก่อน เขาต่อต้านกลิ่นอายการสังหารของชุดกระบี่อย่างดื้อรั้นและเงยหน้าขึ้นมองเย่เฉิน เขาพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า
“สหาย จ้าวปีศาจแห่งเผ่าอสูรทรายอยู่ใกล้ๆ หากเจ้าวางอาวุธทั้งสามนี้ลง เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่ติดตามเรื่องนี้ ถ้าไม่เช่นนั้น ทันทีที่ จ้าวปีศาจเผ่าอสูรทรายมาถึง สหายเจ้าลืมเรื่องการมีชีวิตอยู่ได้เลย!”
“ข้าไม่รู้ว่าใครจะอยู่หรือตาย!”
เย่เฉินเยาะเย้ยอย่างเย็นชา
“แล้วถ้าจ้าวปีศาจของเผ่าอสูรทรายของเจ้ามาถึงล่ะ? เจ้าต้องการให้ข้าวางกระบี่เหล่านี้ลง ช่างเป็นความปรารถนาเพ้อฝันจริงๆ! สิ่งที่ข้าต้องการค้นหาคือเจ้าสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่!”
พลังอันร้ายกาจของเหล่ากระบี่เล็งไปที่สมาชิกของเผ่าอสูรทราย
“เจ้ากล้าที่จะรุกรานเผ่าอสูรทรายของข้า เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้ามีชีวิตรอด!”
เขาจ้องมองเย่เฉินด้วยความโกรธ เมื่อเขาเห็นว่าเย่เฉินยังไม่ได้โจมตี รอยยิ้มก็ผุดขึ้นมาบนริมฝีปากของเขา
“ถ้าเจ้ากล้าฆ่าพวกเรา เจ้าก็เท่ากับตายแล้ว! เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่ยอมให้เจ้าเดินออกจากเจดีย์วิญญาณ!”
ซาหนานเทียนเป็นคนดุร้ายไม่กลัวตาย
เมื่อฝูงชนเห็นสิ่งนี้ พวกเขาก็ถกเถียงกันอย่างดุเดือด
“เผ่าอสูรทรายเป็นหนึ่งในชนเผ่าที่ลำบากที่สุดที่มีสายเลือดโบราณ ถ้าผู้ชายคนนี้ฆ่าพวกเขา คงเกิดปัญหาใหญ่แน่”
“เผ่าอสูรทรายมีนักสู้ที่เชี่ยวชาญมากมาย นอกจากนี้ จ้าวปีศาจทั้งห้าแห่งเผ่าอสูรทรายยังอยู่ใกล้ๆ ที่นี่อีกด้วย บางทีพวกเขากำลังสังเกตจากมุมใดมุมหนึ่งอยู่แล้ว!”
“คนส่วนใหญ่ไม่สามารถรุกรานเผ่าอสูรทรายได้จริงๆ ข้าคิดว่าเขาทำได้เพียงยอมรับความโชคร้ายของเขาเท่านั้น!”
“ยังดีพอที่เขาจะสามารถรักษาชีวิตของเขาไว้ได้ หากไม่มีชุดกระบี่นี้ ศพของเขาคงเย็นชาไปแล้ว!”
ซาหนานเทียนและคนอื่นๆ คาดการณ์ว่าเย่เฉินจะไม่กล้าฆ่าพวกเขา
ทันใดนั้น ร่างจิตสองร่างก็ขยายออกไป ร่างจิตตัวหนึ่งควบแน่นเป็นสัตว์ร้ายสีเหลืองขนาดมหึมาบนท้องฟ้า เขาค่อนข้างจะเหมือนกับหมีตัวใหญ่ ยกเว้นร่างกายของเขาที่ประกอบด้วยทรายทั้งหมด ในบางครั้ง สิ่งที่คล้ายทรายจะไหลออกจากร่างของเขา
ร่างจิตที่เหมือนหมีส่งเสียงคำรามทุ้มต่ำ เสียงที่ดังก้องจากลำคอของเขาราวกับฟ้าร้องที่ตกลงมาจากท้องฟ้า
“สหาย เผ่าอสูรทรายไม่เคยทะเลาะกับเจ้า โปรดยอมให้ลูกน้องของข้าออกไป!”
อสูรทรายพูดด้วยเสียงต่ำ และจ้องไปที่เย่เฉิน เย่เฉินได้ใช้กระบี่ยาวสิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับเก้าสามชิ้นเพื่อสร้างค่ายกลไตรกระบี่ ซึ่งเพียงพอที่จะต่อสู้กับจ้าวปีศาจ ดังนั้น อสูรทรายนี้จึงไม่ได้โจมตีโดยตรง
“คนพวกนี้พยายามจะฆ่าและปล้นข้า หนี้นี้จะหมดไปได้อย่างไร?”
เย่เฉินเงยหน้าขึ้นมองและโกรธเคือง สายตาที่เย็นชาของเขาลุกโชนจ้องไปที่สัตว์ร้ายทรายขนาดมหึมาที่ปรากฏออกมาจากร่างจิต
“เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่กล่าวหาใครอย่างเป็นเท็จ เจ้าโปรดทิ้งสิ่งของไว้ข้างหลัง แล้วเผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่พูดเล่นกับเจ้าเรื่องรายละเอียด เจ้าจะได้รับอนุญาตให้ออกไป มิฉะนั้น หากเผ่าอสูรทรายของข้าโกรธเคือง เจ้าจะต้องพินาศเหมือนขี้เถ้าและฝุ่นอย่างแน่นอน!”
ดวงตาที่ราวกับระฆังของอสูรทรายเบิกกว้างไปที่เย่เฉิน แวววาวอาฆาต เขาก็ปรารถนาสมบัติของเย่เฉินด้วยเช่นกัน
พลังของจ้าวปีศาจลอยอยู่ในอากาศและแผ่ลงมายังพวกเขา ผู้สังเกตการณ์ที่อยู่รอบๆ เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น และถอยห่างออกไปกว่าร้อยเมตรในคราวเดียว
“จ้าวปีศาจสองสามตัวจากเผ่าอสูรทราย ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้วจริงๆ”
“แรงกดดันที่น่ากลัวจริงๆ!”
“เมื่อมีจ้าวปีศาจที่นี่ ผู้ชายคนนี้จะหนีไม่พ้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”
“เผ่าอสูรทรายมีจ้าวปีศาจอยู่ไม่ต่ำกว่าห้าตัวอยู่ใกล้ๆ!”
“เผ่าอสูรทรายนี้ไม่มีเหตุผลเกินไปอย่างแน่นอน พวกเขากำลังปล้นทรัพย์ใครบางคนอย่างโจ่งแจ้ง แต่ก็ยังกล้าที่จะประพฤติเหมือนกับตนชอบธรรม”
บางคนพึมพำอย่างขุ่นเคือง มีเสียง "แตก" ดังขึ้น ลำแสงเย็นยิงลงมา และศีรษะของบุคคลนั้นก็ระเบิดขึ้น เลือดกระเซ็นไปทุกที่
“ผู้ใส่ร้ายเผ่าอสูรทราย ตายซะ!”
อสูรทรายบนท้องฟ้าหันสายตาที่เย็นชาและโหดเหี้ยมมาทางนี้
ผู้คนรอบข้างเงียบกริบด้วยความกลัว เผ่าอสูรทรายนี้เผด็จการอย่างแท้จริง การแสดงความคิดเห็นเพียงครั้งเดียวอาจทำให้คนเสียชีวิตได้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจและหวาดกลัว แต่พวกเขาก็กล้าพูดออกมา แน่นอนพวกเขาจะไม่กล้าท้าทายพลังของจ้าวปีศาจ
“ช่างเป็นคนดีจริงๆ ที่ไม่โต้เถียงกับข้า! ใครก็ตามที่พูดเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับเผ่าอสูรทรายต้องตาย! เผ่าอสูรทรายนั้นสง่างามมาก ข้าจะฆ่าพวกเขาวันนี้! ถ้าจ้าวปีศาจเจ้าล่าถอย ข้าจะไม่โต้เถียงด้วย หากเจ้าต้องการให้ข้าทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้ข้างหลัง ข้าอยากจะดูว่าเจ้ามีความสามารถนี้หรือไม่!”
เมื่อเย่เฉินเห็นว่าผู้บริสุทธิ์ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ถูกตัดศีรษะเนื่องจากให้คำพูดที่สมเหตุสมผล ความโกรธอันน่ากลัวของเขาก็ปะทุขึ้น
"ตายซะ!"
เย่เฉินชี้ด้วยมือขวาของเขา
“ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ” ศีรษะมนุษย์ประมาณสิบหัวพุ่งขึ้นไปในอากาศ เลือดสดๆ พุ่งออกมา หนึ่งในนั้นคือซาหนานเทียน
ซาหนานเทียนและกลุ่มของเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้น แม้ว่าจ้าวปีศาจแห่งเผ่าอสูรทราย จะมาถึงแล้ว เย่เฉินก็ยังกล้าที่จะฆ่าพวกเขา! ถึงกระนั้น คนตายก็ไม่มีทางที่จะร้องไห้ฟูมฟายได้
เย่เฉินเพิ่งปล่อยพลังการฆ่าออกมาเพียงเล็กน้อยจากค่ายกลไตรกระบี่ ยอดฝีมือระดับ วิเศษ ประมาณสิบคนจากเผ่าอสูรทรายก็ถูกทำลายล้างอย่างหมดสิ้น!
ผู้ชมโดยรอบตกตะลึงจนถึงแก่น พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าเย่เฉินจะกล้าสังหารพวกจากเผ่าอสูรทราย แม้ว่าเขาจะถูกรายล้อมไปด้วยจ้าวปีศาจทั้งห้าแห่งเผ่าอสูรทรายก็ตาม นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ทำลายล้างตัวเอง! อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเห็นพวกจากเผ่าอสูรทรายถูกสังหาร พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความยินดี ฆ่าได้ดี!
“ไอ้หนู เจ้า!”
“เจ้ากล้าฆ่าผู้คนจากเผ่าอสูรทรายของข้า เจ้าคงอยากจะตาย!”
จ้าวปีศาจแห่งเผ่าอสูรทรายต่างตะโกนด้วยความโกรธ
“วูบ วูบ วูบ”- อสูรทรายตัวใหญ่สองตัวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าทันทีและพุ่งลงมา ในระยะไกล ร่างทั้งสามก็พุ่งเข้ามาเช่นกัน
จ้าวปีศาจอสูรฟ้าสองตัว จ้าวปีศาจอสูรลึกลับสามตัว!
พลังของจ้าวปีศาจปกคลุมแผ่นดินและพังทลายลง สภาพแวดล้อมขอ ค่ายกลไตรกระบี่ ถูกกระแสพลังปราณหยุดนิ่งทันที
“วันนี้ เผ่าอสูรทรายของข้าจะไม่พักจนกว่าเจ้าจะตาย เจ้าลืมเรื่องการหลบหนีได้เลย!”
“ ข้า ซาม่อหลิง ผู้อาวุโสของเผ่าอสูรทรายสาบานว่าหากข้าไม่ตัดหัวเจ้าทันที ข้าซาม่อหลิง จะตัดมือขวาของข้า!”
ซาม่อหลิงตะโกนอย่างดุเดือดและให้คำมั่นว่าจะตัดศีรษะเย่เฉิน!
“ตาย ตาย ตาย!”
อสูรทรายขนาดมหึมาสองตัวบนท้องฟ้า ควบแน่นจากพลังจิต ปล่อยเสียงคำรามที่ทำให้สวรรค์สั่นสะเทือน พวกเขากระโจนไปที่เย่เฉินและการกระแทกที่ทำให้หูอื้อนั้นเหมือนกับว่าโลกกำลังแยกออกจากกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น