ตอนที่ 804 สนามกีฬา
“ในอนาคต พวกเราพี่น้องจะติดต่อกันมากขึ้น!”
เผิงหยางหัวเราะ
"แน่นอน!"
เย่เฉินพยักหน้าและมองดูเครื่องแต่งกายของเผิงหยาง เผิงหยางสวมแหวนสามวงบนมือของเขา แม้ว่าจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับแหวนสายฟ้าได้ แต่ก็ยังมีราคาแพงกว่า นอกจากนี้ยังมีสร้อยคอประดับด้วยอัญมณีรอบคอของเขา มันถูกหล่อจากแก่นแท้ของดวงดาว
ผู้ชายคนนี้ไร้สาระนิดหน่อย แต่เขาไม่ใช่คนที่คนอื่นเกลียด เย่เฉินพูดคุยกับเผิงหยางอย่างไม่เป็นทางการอยู่พักหนึ่ง และเพียงแต่เผยให้เห็นอย่างคลุมเครือว่าธุรกิจของเขาค่อนข้างใหญ่
ครู่ต่อมา ชายวัยกลางคนร่างสูงก็เดินเข้าไปในห้องวีไอพี เขาเป็นผู้จัดการ
“คุณชายเผิง นี่คือสิ่งที่เจ้าต้องการแลกเปลี่ยน รวมเป็นวิญญาณแท้ทั้งหมด 536700 ดวง!”
ผู้จัดการยื่นถุงฟ้าดินให้เผิงหยาง เผิงหยางเพียงเหลือบมองมันแล้วโยนมันเข้าไปในวงแหวนมิติ
“ข้าควรจะเรียกเจ้าว่ายังไงดี สุภาพบุรุษ”
ผู้จัดการมองไปที่เย่เฉินและถามอย่างสุภาพมาก
“เฉินเย่!”
เย่เฉินกล่าว
“คุณชายเฉิน ข้าขอดูได้ไหมว่าเจ้าต้องการแลกเปลี่ยนอะไร”
มือขวาของเย่เฉินขยับและหยิบถุงฟ้าดินออกมา มีทุกสิ่งอยู่ในนั้น: หินจักรวาล แกนดวงดาว แก่นแท้ของจักรวาล ทองปีศาจ ทองม่วง และอื่นๆ
ผู้จัดการเหลือบมองเย่เฉินและมองเขาด้วยความประหลาดใจ เขาถามอย่างสุภาพว่า
“ต้องแลกทั้งหมดนี้เลยเหรอ?”
เย่เฉินพยักหน้า
“เราจะให้ราคาที่ยุติธรรมที่สุดแก่เจ้าอย่างแน่นอน ข้าจะคำนวณและให้รายการเจ้า หากเจ้ารู้สึกว่าเราไม่ได้ให้ราคาที่ยุติธรรมแก่เจ้า หรือตระกูลอื่นให้เจ้ามากกว่าที่เราทำ เจ้าสามารถมาหาข้าพร้อมรายชื่อได้!”
ผู้จัดการกล่าวอย่างตื่นเต้น
"ขอบคุณ!"
เย่เฉินพยักหน้า
ผู้จัดการประสานมือของเขาแล้วออกไปพร้อมกับกระเป๋าฟ้าดิน
"ข้าเคยทำธุรกิจกับพวกเขา และราคาที่พวกเขาเสนอก็ค่อนข้างสมเหตุสมผล!"
เผิงหยางหัวเราะ
“น้องชาย ดูจากรูปลักษณ์แล้ว นี่คงเป็นครั้งแรกของเจ้าในดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุด หากเจ้ามีเวลาข้าจะพาเจ้าไปยังสถานที่บางแห่งรับรองว่าเจ้าจะมีช่วงเวลาที่สนุกได้!”
เย่เฉินคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเพิ่งมาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดและไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน คงจะดีถ้าเผิงหยางพาเขาไปดูรอบๆ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดอยู่ภายใต้เขตอำนาจของมหาอำนาจสูงสุดทั้งหก นอกเหนือจากสถานที่พิเศษบางแห่งแล้ว การฆ่ายังถูกห้ามในสถานที่อื่นอีกด้วย
"ดีเลย!"
เย่เฉินพยักหน้า
"เป็นน้องชายที่ดีจริงๆ!"
เผิงหยางหัวเราะ
พวกเขารออยู่ในห้องวีไอพีสักพักหนึ่ง และหลังจากนั้นไม่นาน ผู้จัดการก็กลับมา
เขาเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากเพราะเย่เฉินให้อะไรเขามากเกินไป มีแกนดาว แก่นของดวงดาว และแร่ธาตุหายากมากมาย เขาไม่รู้ว่าเย่เฉินเป็นใครจึงจะสามารถเอาเงินมากมายไปแลกกับวิญญาณแท้ได้ เขาคงมีพื้นฐานมาบ้างแล้ว
“คุณชายเฉิน นี่เป็นของเจ้า มีวิญญาณแท้ทั้งหมด 5,927,000 หน่วย!”
ผู้จัดการกล่าวด้วยความเคารพอย่างยิ่ง
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีมากขนาดนี้ เขาต้องการแลกเปลี่ยนเพียงประมาณสองล้านเท่านั้น แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะแลกเปลี่ยนเกือบหกล้านในคราวเดียว อย่างไรก็ตาม หกล้านก็ดี เขามีของทุกอย่างอยู่ในมืออยู่แล้ว เขาไม่รู้ว่าเขามีเงินเท่าไหร่
เผิงหยางก็มองดูเย่เฉินด้วยความประหลาดใจเช่นกัน แม้ว่าเขาจะสามารถแลกวิญญาณแท้ออกมาได้หกล้าน แต่เขาก็ไม่ธรรมดาขนาดนี้ เย่เฉินสามารถนำบางสิ่งที่มีมูลค่าเกือบหกล้านออกมาเพื่อแลกกับวิญญาณแท้ได้อย่างง่ายดาย นี่มันน่าตกใจเกินไป
แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเย่เฉินค่อนข้างรวย แต่เผิงหยางก็ไม่ได้ใส่ใจ ท้ายที่สุดแล้ว พ่อของเขาเป็นผู้ควบคุมดูแลดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุด เขาเห็นเงินมามากมายแล้ว
หลังจากแลกเปลี่ยนกัน เผิงหยางก็หัวเราะและพูดว่า
"ไปเถอะ ผู้พี่คนนี้จะพาไปกิน ดื่ม และสนุกกัน!"
เมื่อได้ยินคำพูดของเผิงหยาง เย่เฉินก็ยิ้มอย่างไม่แยแส ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในใจของเย่เฉิน มันเป็นเสียงของอาจารย์สิงโต และเขาฟังดูค่อนข้างตื่นเต้น
"การกิน ดื่ม และสนุกสนานคือชีวิต!"
เย่เฉินพูดไม่ออก
ภายใต้การนำของเผิงหยาง เย่เฉินเดินผ่านถนนที่ปูด้วยโลหะ แท่นสูงตั้งตระหง่านอยู่ทั้งสองฝั่งของถนน ซึ่งมีหน้าไม้กาลอวกาศขนาดยักษ์ติดตั้งอยู่ ปลายลูกศรอันเย็นชาเปล่งรัศมีแห่งการสังหารออกมา
แม้ว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดจะฟุ่มเฟือยและเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก แต่ผู้ที่สังเกตการณ์จะพบว่าการรักษาความปลอดภัยที่นี่ค่อนข้างเข้มงวด
หลังจากนั้นไม่กี่นาที อาคารทรงกลมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเย่เฉิน
นั่นคือเวที เจ้าสามารถวางเดิมพันที่นั่น มันเป็นทรัพย์สินของหลี่หยวน ผู้เฒ่าแห่งดาวจู่อัน!”
เผิงหยางยิ้มขณะที่เขาแนะนำ
"ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดมีดาวย่อยทั้งหมด 15 ดวง ดาวย่อยที่เราอยู่เรียกว่าดาวจู่อัน ผู้เฒ่าหลี่หยวนเป็นยอดฝีมือระดับสุดยอดจ้าวดวงดาว เขามีศิษย์หลายร้อยคน ทุกคนเป็นจ้าวดวงดาว ธุรกิจของเขากระจายไปทั่วดาวจู่อันและเขาเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในดาวจู่อัน
หัวใจของเย่เฉินเต้นรัวเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเผิงหยาง เขายังคงจำได้ว่าตอนที่เขาสังหารจ้าวดวงดาวรั่วหลีบนดาวเทียนหยวน จ้าวดวงดาวรั่วหลีบอกว่าเขาเป็นศิษย์ของปรมาจารย์หลี่หยวน
เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในฐานะยอดฝีมือระดับจ้าวดวงดาว ผู้เฒ่าหลี่หยวนมีศิษย์มากกว่า 100 คน และทุกคนเป็นจ้าวดวงดาว หากจ้าวดวงดาวระดับล่างอย่างจ้าวดวงดาวรั่วหลีเสียชีวิต เขาคงจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเขามีลูกศิษย์เช่นนี้
แม้ว่านี่คือสิ่งที่เย่เฉินเดา แต่เขารู้สึกว่าควรใช้ความระมัดระวังล่วงหน้าจะดีกว่า มีเพียงการเตรียมตัวเท่านั้นที่เขาสามารถป้องกันไม่ให้ผู้เฒ่าหลี่หยวนสร้างปัญหาได้ในทันที
“โดยปกติแล้ว จะมีเพียงเทพบริกรเท่านั้นที่จะเข้าร่วมในสนามประลอง จ้าวดวงดาวจะไม่เข้าร่วม แต่มีจ้าวดวงดาวจำนวนมากที่จะนำเทพบริกรของตนมาท้าทาย เมื่อพวกเขาชนะ พวกเขาจะได้รับรางวัลใหญ่ บางส่วนถึงสูงถึงหมื่นวิญญาณแท้ หากพวกเขาชนะการต่อสู้หลายครั้งหรือหลายสิบครั้ง เงินรางวัลจะเพิ่มเป็นสองเท่า!”
เผิงหยางกล่าวอย่างตื่นเต้น เมื่อพูดถึงเวที ดูเหมือนเขาจะตื่นเต้นเล็กน้อย เขาเป็นจ้าวดวงดาวระดับกลาง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเข้าร่วมการแข่งขัน เขาคงอยากจะลองเสี่ยงดู
เย่เฉินสามารถบอกได้ว่าจิตใจของเผิงหยางไม่มั่นคงเพียงพอ เขายังคงติดเล่นการพนันอยู่บ้าง เหตุผลที่เผิงหยางสามารถฝึกฝนจนถึงระดับจ้าวดวงดาวระดับกลางน่าจะเกี่ยวข้องกับพ่อของเขา
ความแตกต่างระหว่างจ้าวดวงดาวและผู้ฝึกฝนทั่วไปคือตราบใดที่อัตราการหลอมรวมวิญญาณดวงดาวของพวกเขาสูงเพียงพอ และพวกเขาได้รับการยอมรับจากวิญญาณดวงดาว พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องฝึกฝนมากนัก การฝึกฝนของพวกเขาจะเติบโตเร็วกว่าคนธรรมดามาก!
“แล้วเจ้าสนใจที่จะเล่นสักสองสามรอบไหม?”
เผิงหยางมองไปที่เย่เฉินและถามด้วยรอยยิ้ม
“ไม่เป็นไร เข้าไปดูได้เลย”
เย่เฉินพยักหน้า
พวกเขาทั้งสองเดินเข้ามาด้วยกันและเห็นว่าในเวทีขนาดใหญ่ ผู้คนหลายแสนคนตะโกนและโบกมือ แต่ละคนดูตื่นเต้นมาก พวกเขาถือไพ่ในมือที่บันทึกการเดิมพันไม่มากก็น้อย
"ฆ่าเขา!"
“ฆ่ามันซะ ไอ้ขยะ!”
“ให้ตายเถอะ ข้าหลบมันไม่ได้เลยเหรอ?”
ที่นั่งแถวหน้าของเวทีคือจ้าวดวงดาวจากภูมิภาคดวงดาวต่างๆ ใบหน้าของพวกเขาแดงเช่นกัน ดวงตาของพวกเขาคลั่งไคล้ และพวกเขาก็ตะโกนและสาปแช่งอยู่ตลอดเวลา
คนที่นั่งด้านหลังโดยพื้นฐานแล้วเป็นเทพบริกรและจักรพรรดิยุทธ์
โดยทั่วไปแล้ว จ้าวดวงดาวจะร่ำรวยและเล่นได้มาก โดยเดิมพันวิญญาณที่แท้จริงนับพันหรือนับหมื่น
สนามกีฬาล้อมรอบด้วยที่นั่ง และระดับล่างสุดคือสนามกีฬา มันกว้างมากและมองเห็นได้ชัดเจน
ในสนามประลอง มีกรงขนาดใหญ่สิบกรงเรียงกันเป็นแถว กรงแต่ละกรงมีขนาดใหญ่พอๆ กับบ้านหลังใหญ่ และพวกมันถูกสร้างขึ้นโดยมีข้อจำกัดพิเศษโดยยอดฝีมือระดับจ้าวดวงดาวชั้นสูง ไม่ว่าการต่อสู้ภายในจะดุเดือดเพียงใด พลังก็ไม่สามารถผ่านกรงได้
ในแต่ละกรง มีเทพบริกรสองคนถูกขังอยู่ภายใน พวกเขากำลังต่อสู้กันอยู่ข้างใน และมันก็เป็นท่าทางการต่อสู้โดยที่ชีวิตของพวกเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย ในตอนท้ายของการต่อสู้แต่ละครั้ง เทพบริกรจะถูกประหารชีวิต
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เย่เฉินก็ขมวดคิ้ว นี่คล้ายกับมวยใต้ดินในโลกนั้น
ดวงตาของเผิงหยาง สว่างขึ้นขณะที่เขามองดู เขาพูดอย่างตื่นเต้นว่า
"เวทีนี้เป็นเพียงหนึ่งในไม่กี่เวทีของปรมาจารย์หลี่หยวน มีเพียงยอดฝีมือในระดับที่ 10 ของอาณาจักรเทพบริกรเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะแข่งขันที่นี่! การแข่งขันระหว่างเทพบริกรระดับสิบนั้นดูน่าตื่นเต้นยิ่งกว่า ระดับล่าง!"
ความเสื่อมถอยของประเทศมักเริ่มต้นจากความเสื่อมถอยภายใน
เทพบริกรไม่ได้ต่อสู้กับมารของบรรพบุรุษ แต่พวกเขาก็ตายในสนามประลองโดยไม่ทราบสาเหตุ พวกเขาเสียชีวิตด้วยน้ำมือของคนของพวกเขาเอง แต่หลายคนก็คุ้นเคยกับมัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ดาราจักรทางช้างเผือกของจักรวรรดิเทพนิรันดร์ถูกโจมตีโดยมารบรรพบุรุษและสูญเสียดินแดนส่วนใหญ่ไป
หลังจากออกจากดาวเทียนหยวนแล้ว เย่เฉินก็ตระหนักว่าโลกภายนอกนั้นซับซ้อนและมืดมนมากกว่าดาวเทียนหยวนมาก!
เย่เฉินไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ การพึ่งพาสมาพันธ์จอมภพ เพื่อปกป้องดาราจักรทางช้างเผือกนั้นไม่น่าเชื่อถือเลย บางทีวันหนึ่ง สมาพันธ์จอมภพเองก็อาจจะถูกทำลายล้างภายใต้การโจมตีของมารบรรพบุรุษ วิธีเดียวที่จะปกป้องดาวเทียนหยวนได้คือการทำให้มันแข็งแกร่งขึ้น!
“ถ้าอย่างนั้น ข้าจะเล่นกับพวกเจ้าตามกฎของเจ้า!”
เย่เฉินสูดลมหายใจอย่างเย็นชาในใจของเขา มีแววเย็นวาบในดวงตาของเขา
"ฆ่าเขา!"
“รีบฆ่ามันซะ เจ้าโง่!”
"ทำได้ดีมาก!"
คำสาปและเสียงตะโกนรอบตัวเขาไม่มีที่สิ้นสุด เย่เฉินมองลงไปที่กรงด้านล่าง ในกรงแห่งหนึ่ง มีทาสเทพบริกรที่แข็งแกร่งพอๆ กับอุรังอุตังหยิบร่างของเทพบริกรอีกคนขึ้นมาแล้วทุบมันลงในกรงข้างๆ เขา ด้วยเสียง "บูม" ดัง กระดูกทั้งหมดในร่างกายของเทพบริกรก็หัก และเขาสูญเสียความสามารถในการต้านทาน
เทพบริกรที่ได้รับบาดเจ็บกรีดร้องเหมือนหมูที่ถูกฆ่าและล้มลงกับพื้น เทพบริกรที่เหมือนลิงค่อยๆวางเท้าบนหัวของเทพบริกร และดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความบ้าคลั่ง เขากระทืบอย่างแรง และด้วยเสียง "ปัง" อู้อี้ ทุกอย่างก็จบลง
เสียงเชียร์ดังกึกก้องไปทั่วทั้งเวทีราวกับสึนามิ
“เจ้าเห็นไหม มันเป็นกระดูกสัตว์ร้าย! เขาเป็นผู้ดำรงอยู่ที่ทรงพลังที่สุดในบรรดาเทพบริกรระดับ! เขาชนะไปแล้ว 26 นัดติดต่อกันในช่วงสิบวันที่ผ่านมา! ข้าได้รับวิญญาณที่แท้จริงมากกว่า 60,000 หน่วยจากเขาแล้ว!"
เผิงหยางตะโกนอย่างตื่นเต้น ใบหน้าของเขาแดงก่ำ
“ข้าอยากจะเดิมพันกับเขาในรอบต่อไปด้วย!”
เย่เฉินมองดูเทพบริกรที่ดูเหมือนลิงในระยะไกล และรู้สึกได้ถึงพลังอันทรงพลังอย่างชัดเจน พลังการต่อสู้ของมันช่างน่าทึ่งจริงๆ
ร่างทิพย์ของเขากวาดไปทั่วเวทีและเห็นว่ามันเต็มไปด้วยความปีติยินดี ดูเหมือนว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่เดิมพันกับกอริลลาตัวนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น