ตอนที่ 806 วัสดุสวรรค์และสมบัติทางโลก
“ดูนี่สิ มันมาจากจักรววรดิเทพโลหิต มันถูกเรียกว่ากบโลหิต เหล่านี้คือลูกกบ”
เผิงหยางชี้ไปที่ตู้ผลึก ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ
“กบโลหิตตัวนี้มีอายุยืนยาว ราคาลูกกบตัวผู้อยู่ที่ 500,000 วิญญาณแท้ และลูกกบตัวเมียราคา 1.2 ล้านวิญญาณแท้ ราคารวมสองล้านวิญญาณแท้ สหายคนหนึ่งของข้าซื้อคู่หนึ่งและเลี้ยงมันมานานกว่าสิบปี! ข้ายังต้องเลี้ยงพวกมันอีกห้าปีก่อนจึงจะสามารถผสมพันธุ์ได้ แม้ว่ากบโลหิตคู่นี้จะมีมูลค่าถึงสิบสองล้านวิญญาณแท้ เพื่อนของข้าใช้ชีวิตอย่างประหยัดและใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อพวกมัน "
กบโลหิต? เย่เฉินมองลงไป กบโลหิตเหล่านี้มีขนาดเพียงนิ้วหัวแม่มือและมีสีแดงโลหิต ในด้านอื่นๆ ก็คล้ายคลึงกับกบธรรมดา
“แต่อีกห้าปีเมื่อโลหิตกบคู่นี้ออกลูกได้ ความทุกข์ทรมานก็จะสิ้นสุดลง กบโลหิตสามารถให้กำเนิดลูกได้อย่างน้อยครั้งละร้อยคู่ และพวกมันจะออกลูกทุกๆ ห้าปี!”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เผิงหยางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม หากเขาถูกขอให้เลี้ยงกบโลหิตคู่หนึ่งจริงๆ เขาจะไม่ทำเช่นนั้นอย่างแน่นอน เป็นเวลาสิบถึงยี่สิบปีเต็มที่เขาลงทุนทรัพยากรทุกประเภท! ต่อจากนี้เขาจะต้องใช้ชีวิตอย่างลำบาก!
หลังจากฟังการแนะนำของเผิงหยางแล้ว เย่เฉินก็มีความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับสถานการณ์ในดาราจักรทางช้างเผือก มีขุนนางศักดินาบางคนในดาราจักรทางช้างเผือกที่ควบคุมดวงดาวหลายสิบหรือหลายร้อยดวง หลายๆ คนอาศัยพื้นที่ของตนเติบโตและเลี้ยงดูปศุสัตว์ต่างๆ เพื่อแลกกับผลกำไรมหาศาล
และดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดคือที่รวมพลของเหล่าเจ้าเหนือหัวเหล่านั้น!
เย่เฉินไม่สนใจกบโลหิตมากนัก แม้ว่าประโยชน์ของการเลี้ยงกบโลหิตจะดีมาก แต่ก็ใช้เวลานานเกินไป
เย่เฉินเดินขึ้นบันได
“น้องเฉินเย่ เจ้าจะขึ้นไปชั้นบนเหรอ?”
เผิงหยางดูลังเลเล็กน้อย
"มีอะไรผิดปกติ?"
เย่เฉินมองเผิงหยางด้วยความสับสน
“ของที่อยู่ชั้นบนแพงเกินไป”
เผิงหยางพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น
“เราจะทำอะไรที่นั่นได้ มีเพียงมหาอำนาจต่างๆ เท่านั้นที่จะทุ่มเงินเพื่อซื้อสิ่งเหล่านั้น สำหรับจ้าวดวงดาวสูงสุด นั่นคือสิ่งที่สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดต้องแลกกัน ของที่นั่นไม่สามารถซื้อหรือขายด้วยเงินได้ ทำได้เพียงแลกเปลี่ยนเท่านั้น!”
“ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร!”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
เผิงหยางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามเย่เฉินขึ้นไปที่ชั้นสอง แผนผังของชั้นสองดูมีเอกลักษ์มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทางเดินตรงกลางกว้างมากและมีเก้าอี้อยู่หน้าตู้กระจกแต่ละตู้ ห้องโถงทั้งหมดกว้างขวางมากและมีเพียงไม่กี่คนที่หยุดอยู่หน้าตู้บางตู้เพื่อดู
คนเหล่านี้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่งดงามและมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่น มองแวบเดียวสามารถบอกได้ทันทีว่าพวกเขามีภูมิหลังที่ยอดเยี่ยม
เมื่อรู้สึกว่ามีคนขึ้นมา คนเหล่านี้จึงมองดู เมื่อพวกเขาเห็นรูปร่างหน้าตาของเย่เฉินและเผิงหยาง พวกเขาก็หันหน้าด้วยความดูถูกและไม่มองพวกเขาอีกต่อไป
เผิงหยางรู้สึกว่าหนังศีรษะของเขาชาเมื่อถูกคนเหล่านี้จ้องมอง เขาคุ้นเคยกับพวกเขาทั้งหมด เขามองเห็นพวกเขาจากระยะไกลเมื่อเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำของบุคคลสำคัญในดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดกับพ่อของเขา
ในเวลานั้น เขาได้จารึกรูปลักษณ์ของคนเหล่านี้ไว้อย่างลึกซึ้งในใจ เพื่อที่เขาจะได้ไม่ไปยั่วยุคนเหล่านี้เมื่อเขาประสบปัญหาในอนาคต
ท้ายที่สุดแล้ว พ่อของเขาเป็นเพียงผู้จัดการเล็กๆ ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุด เขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับคนสำคัญเหล่านั้น
หลังจากถูกคนเหล่านี้จ้องมองแล้ว ศีรษะของเผิงหยางก็หดลงและเขาก็สูญเสียความมั่นใจไปทั้งหมด
เย่เฉินไม่สนใจสายตาของคนเหล่านี้เลย เขามองไปรอบๆ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในลานบ้านของเขา
เย่เฉินมองไปที่ราคาของสิ่งของ แต่ละรายการที่นี่มีมูลค่าอย่างน้อยสิบล้านวิญญาณแท้
มีเหตุผลว่าทำไมเผิงหยางจึงไม่อยากขึ้นไปชั้นบน เมื่อดูราคาแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิด แม้ว่าเขาจะรวบรวมความมั่งคั่งทั้งหมดในดินแดนของเขา มันก็จะมีวิญญาณแท้เพียงไม่กี่สิบล้านเท่านั้น สิ่งของใดๆ ก็ตามที่นี่สามารถมีมูลค่าทรัพย์สินทั้งหมดของเขาได้
เย่เฉินค่อนข้างสนใจ ด้วยทรัพยากรทางการเงินในปัจจุบันของเขา การซื้อหนึ่งหรือสองชิ้นก็ยังเกินพอ เย่เฉินเตรียมที่จะเลือกสิ่งที่เหมาะสมที่จะซื้อ จากนั้นให้เทพบริกรของเขาส่งกลับไปยังดาวเทียนหยวน
หลังจากเดินไปได้สักพัก เย่เฉินก็หยุดอยู่หน้าตู้กระจก ตู้กระจกเต็มไปด้วยน้ำและมีปลาเล็กๆ สองสามตัวว่ายน้ำอย่างมีความสุขอยู่ข้างใน ปลาเล็กๆ แต่ละตัวมีขนาดเท่าเมล็ดถั่วเหลืองเท่านั้น ร่างของพวกมันเปล่งประกายแสงสีขาวราวกับว่าพวกมันถูกแกะสลักจากหยกที่สวยงาม
ปลานางฟ้า พวกมันอาศัยอยู่ในทะเลดวงดาวไร้ที่สิ้นสุดและสามารถอยู่รอดได้ตราบใดที่ยังมีน้ำ พวกมันวางไข่ปีละครั้ง และสามารถฟักไข่ได้นับหมื่นตัวในแต่ละครั้ง อย่างไรก็ตาม มีเพียงหนึ่งในไม่กี่แสนเท่านั้นที่สามารถให้กำเนิดปลาตัวเมียได้ ส่วนที่เหลือเป็นปลาตัวผู้ทั้งหมด ปลาตัวผู้กินหินจักรวาล แกนจักรวาล หรือแก่นของจักรวาลเพื่อการเจริญเติบโต พวกมันใช้เวลาประมาณสองปีในการเจริญเติบโต และปลาตัวผู้แต่ละตัวมีมูลค่าอย่างน้อยสองสามร้อยวิญญาณแท้ สิ่งที่ดีกว่าเล็กน้อยสามารถมีมูลค่าถึงวิญญาณแท้ได้สองสามพันหน่วยด้วยซ้ำ”
เย่เฉินอ่านข้อมูลอย่างละเอียด ปลานางฟ้านี้เหมาะสมกว่าที่จะเพาะเลี้ยงบนดาวเมฆซ่อน
ปลานางฟ้าตัวเมียมีราคามากกว่า 20 ล้านวิญญาณแท้ และจะใช้เวลาเพียงสามปีในการหารายได้คืน นอกจากนี้ ปลานางฟ้าตัวผู้ยังสามารถจัดหาให้กับเทพบริกรและจักรพรรดิยุทธ์ไว้ฝึกฝนได้ในปริมาณมาก
ด้วยความมั่งคั่งของเขา เขาสามารถซื้อปลานางฟ้าตัวแม่พันธุ์ได้ แต่เขาจะต้องขายสมบัติบางส่วนและแกนดาวที่เขานำติดตัวไปด้วย เพื่อให้ได้วิญญาณแท้มากพอที่จะซื้อปลานางฟ้าแม่พันธุ์
สำหรับตัวผู้ พวกมันมีราคาเพียงไม่กี่ร้อยหรือไม่กี่พันเท่านั้น เขาสามารถซื้อกลับไปได้
นอกเหนือจากแม่พันธุ์ปลานางฟ้าแล้ว เย่เฉินยังจับตาดูต้นไม้ที่เรียกว่าต้นวิญญาณดวงดาวอีกด้วย ว่ากันว่าเมื่อปลูกบนดาวเคราะห์ มันสามารถดูดซับพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศในจักรวาล เพื่อช่วยการเติบโตของวิญญาณดวงดาว ยิ่งปลูกมากเท่าไรก็ยิ่งมีผลมากขึ้นเท่านั้น ต้นไม้แต่ละต้นมีราคาห้าสิบล้านวิญญาณแท้
อย่างไรก็ตาม ต้นวิญญาณดวงดาวเหล่านี้ไม่สามารถขยายพันธุ์ได้ และพวกมันเป็นเพียงต้นกล้าเท่านั้น
พวกมันยังเล็กมาก แต่เมื่อโตขึ้น พวกมันสามารถสูงได้นับหมื่นเมตร!
ต้นวิญญาณดวงดาวยังมีราคาค่อนข้างแพง เย่เฉินไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อได้ในขณะนี้ เขาจะซื้อปลานางฟ้าก่อน!
นอกเหนือจากสิ่งของเหล่านี้แล้ว ยังมีสมุนไพรวิญญาณและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อีกมากมายในห้องโถง พวกมันล้วนเป็นสมบัติของจักรวาลจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ และดินแดนลึกลับ
สมบัติมากมายสามารถรับได้จากการสำรวจสถานที่ที่อันตรายอย่างยิ่งเท่านั้น ดังนั้นสิ่งของทุกชิ้นจึงประมาณค่าไม่ได้ แม้แต่ผู้ปกครองที่มีดาวเคราะห์หลายสิบดวงก็ยังไม่สามารถซื้อสมบัติดังกล่าวได้ มหาอำนาจเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถซื้อสินค้าดังกล่าวได้
เย่เฉินสับสนเล็กน้อย ใครสามารถเปิดสถานที่เช่นนี้ได้?
อยากรู้ว่าหัวหน้าคนนี้เป็นใคร
“ใครเปิดร้านสมบัตินี้”
เย่เฉินถามเผิงหยาง
“ข้าไม่แน่ใจเช่นกัน เจ้าของร้านลึกลับมากและไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน ไม่มีใครรู้ต้นกำเนิดของเขา ว่ากันว่าแม้แต่ผู้เฒ่าหลี่หยวนก็ไม่กล้ากระตุ้นโทสะเจ้าของร้านนี้”
เผิงหยางพูดด้วยเสียงต่ำ ในความเป็นจริง เขาก็อยากรู้อยากเห็นมากเช่นกัน แต่เขารู้ว่าด้วยสถานะของเขา ถ้าเขาต้องการสอบสวน ก็เท่ากับหาเรื่องตาย
“ไม่เป็นไร ถ้าเจ้าไม่รู้”
เย่เฉินพยักหน้า
เพื่อให้สามารถเปิดร้านดังกล่าวได้ หัวหน้าร้านก็มีความสามารถมากจริงๆ เขาไม่ควรด้อยกว่าผู้เฒ่าหลี่หยวน ยิ่งไปกว่านั้น ตามที่เผิงหยวนกล่าว มียอดฝีมือชั้นจอมภพซึ่งทำธุรกิจในชั้นที่สามด้วย จะเห็นได้ว่าปรมาจารย์หลี่หยวนย่อมเห็นว่าเจ้าของร้านมีความสามารถมาก
เย่เฉินรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าสมบัติสวรรค์ทางธรรมชาติที่แสดงในตู้กระจกก็ถูกบันทึกไว้ในข้อมูลบางอย่างในพื้นที่เกราะแขนด้วย
นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างแท้จริง
ปลอกแขนเพลิงฟ้าเป็นของหนานกงเจ๋อ
ในกรณีนั้น ข้อมูลในพื้นที่ของเกราะแขนควรเป็นของหนานกงเจ๋อเช่นกัน ตัวตนของหนานกงเจ๋อเริ่มลึกลับมากขึ้นเรื่อยๆ ข้อมูลของเขายังมีบันทึกเกี่ยวกับสมบัติของจักรวาลอีกด้วย!
จิตใจของเย่เฉินเต็มไปด้วยความคิดในขณะที่เขาเดินไปอย่างเงียบๆ ระหว่างตู้กระจก
“ลูกค้ารายนี้ มีอะไรที่เจ้าอยากได้หรือเปล่า?”
ในเวลานี้เสียงที่ชัดเจนดังขึ้น
เย่เฉินเงยหน้าขึ้นมองและเห็นว่ามันเป็นพนักงานชายหนุ่มในชุดเขียว ดวงตาของเทพบริกรนี้เป็นประกายและชัดเจน แม้ว่าเขาจะสวมเสื้อผ้าหยาบ แต่ใบหน้าของเขาก็แดงก่ำและละเอียดอ่อนผิดปกติ ผิวของเขาบอบบางมาก ดีกว่าผู้หญิงทั่วไป ลักษณะใบหน้าของเขาละเอียดอ่อนและการกระทำของเขาก็สง่างามเกินจะพรรณนา
แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชาย แต่เขาดูเป็นผู้หญิงนิดหน่อยและหล่อเกินไปนิดหน่อย
หลังจากคิดดูแล้ว มีผู้ชายหลายคนที่หล่อพอๆ กับผู้หญิงในโลกนี้
เย่เฉินรู้สึกถึงพลังงานที่แปลกประหลาด เย่เฉินรู้สึกได้ว่าแม้ว่าเทพบริกรที่สวมชุดสีเขียวคนนี้ก็ไม่ต่างจากคนธรรมดา แต่ฐานการฝึกปรือของเขายังคงแข็งแกร่งมาก
“ข้าแค่กำลังดูอยู่ ข้ายังไม่ได้ตัดสินใจซื้อเลย”
เย่เฉินส่ายหัว พยายามเดาภูมิหลังของพนักงาน ถ้าเขาเป็นเพียงพนักงานที่นี่ อารมณ์ของพนักงานที่นี่ก็จะดีเกินไปหน่อย เมื่อชายผู้นี้พูดเขาก็มีท่าทีสงบและไม่เร่งรัด
“ก็ประมาณนี้! หากเจ้าต้องการซื้ออะไรเจ้าสามารถเรียกหาข้าได้ตลอดเวลาเพียงแค่เรียกหาข้าว่าเสี่ยวหลิน”
บุรุษพนักงานในชุดสีเขียวยิ้มและพยักหน้า ข้าจะไปทักทายแขกคนอื่นๆ
หลังจากที่เขาพูดจบ พนักงานในชุดเขียวก็เดินไปด้านข้างและทักทายแขกคนอื่น ๆ
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของพนักงาน เย่เฉินก็ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง คนนี้สามารถทำหน้าที่ต้อนรับแขกได้จริงหรือ? ในแง่ของอารมณ์ เขาแตกต่างจากพนักงานธรรมดาเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ในจักรวาลมีสิ่งแปลกประหลาดอยู่มากมาย ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลก
เย่เฉินมองไปในทิศทางของพนักงานและเห็นว่าเมื่อลูกค้าเห็นบุรุษพนักงานในชุดสีเขียว พวกเขาทั้งหมดยิ้มและสุภาพมาก
เมื่อคิดดูแล้ว ผู้ที่สามารถทำงานที่นี่ได้จะต้องมีสถานะที่ไม่ธรรมดา
“เจ้าต้องการซื้อปลานางฟ้าเหรอ? ปลานางฟ้าตัวเมียมีมูลค่ามากกว่า 20 ล้านหินวิญญาณแท้เลยนะ!”
เผิงหยางถามด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าเย่เฉินจะรวยขนาดนี้
“ไม่ใช่ปัญหาที่จะซื้อสักสองสามอย่าง แต่หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว ข้าควรจะไปแข่งขันสักสองสามรายการดีกว่าและหาเงินได้มากพอที่จะซื้อปลานางฟ้า!”
เย่เฉินยิ้ม
“น้องเฉินเย่ เจ้าคงล้อเล่นแน่!”
เผิงหยางหัวเราะ เขาไม่อยากจะเชื่อเลย ทำไมคนที่รวยอย่างเย่เฉินถึงเข้าร่วมการแข่งขัน? หากเขาไม่ระวัง เขาจะตายได้!
เย่เฉินยิ้มเบาๆ และพูดอย่างจริงจัง
"กลับไปที่สนามประลองกันเถอะ!"
ก่อนหน้านี้ เย่เฉินไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมเพราะเขารู้สึกว่าเขามีเงินเพียงพอและไม่มีอะไรจะซื้อ อย่างไรก็ตาม หลังจากมาดูที่นี่ เย่เฉินก็ตระหนักว่ายังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาสามารถซื้อได้
หากวัตถุจากสวรรค์และสมบัติโลกในจักรวาลถูกซื้อกลับไป พวกมันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการพัฒนาดาวเทียนหยวนในอนาคต
เมื่อเห็นว่าเย่เฉินดูเหมือนจะไม่ได้ล้อเล่น เผิงหยางก็สับสน เย่เฉินจะลงแข่งขันจริงๆเหรอ?
ทั้งสองคนเดินไปที่สนามประลอง เย่เฉินพูดคุยกับเผิงหยางไปพร้อมกัน ถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุด
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น