ตอนที่ 810 การรับสมัคร
“อาจารย์สิงโต ไปกันเถอะ!”
เย่เฉินส่งเสียงของเขาให้อาจารย์สิงโต
“พี่เผิงหยาง ข้ามีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องจัดการ ดังนั้นข้าจะออกไปก่อน ข้าจะติดต่อเจ้าอีกครั้งหากมีโอกาส!”
เย่เฉินยิ้มให้เผิงหยาง เขาไม่ได้ปฏิบัติต่อเผิงหยางในฐานะเพื่อนแท้ เขารู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดผ่านทางเผิงหยาง
“ข้าเข้าใจ น้องเฉินเย่ ครั้งต่อไปที่เจ้ามาที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุด อย่าลืมตามหาข้าที่หมู่บ้านกู่หลานของดาวจู่อัน เมื่อเจ้าอยู่ที่นั่น แค่พูดชื่อของข้า!”
เผิงหยางกล่าวอย่างเร่งรีบ
"ตกลง! เราจะได้พบกันอีก!"
เย่เฉินพยักหน้าและเดินออกจากเวที
เย่เฉินสัมผัสได้ว่ามีคนสองคนตามทันพวกเขาแล้ว เย่เฉินและอาจารย์สิงโตหันหลังกลับและเข้าไปในทางเดิน
“น้องชายทั้งสอง เรามีเรื่องจะถาม”
ทันใดนั้น คนสามคนก็คว้าสองคนที่อยู่ด้านหลังเย่เฉิน
"หลีกทาง!"
เขาตะโกน ชายทั้งสองขมวดคิ้วและตะคอก
“พวกเจ้าเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”
“เจ้าไม่สุภาพเสียเลย!”
"เจ้าต้องการที่จะต่อสู้ใช่ไหม?"
ครู่ต่อมาทั้งห้าคนก็เริ่มต่อสู้กัน
เย่เฉินและอาจารย์สิงโตจากไปแล้ว เมื่อพวกเขาอยู่ห่างไกล เย่เฉินก็พบมุมที่ว่างเปล่าและใช้วิชาลับขโมยฟ้าเปลี่ยนวันเพื่อเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขา
“แปลกนะ เหมือนมีคนมาช่วยเรา เป็นใครก็ไม่รู้!”
เย่เฉินขมวดคิ้วด้วยความสับสน
เป็นไปได้ไหมว่าคนอีกกลุ่มหนึ่งก็สังเกตเห็นพวกเขาเช่นกัน? เย่เฉินคิดถึงบุคคลที่อยู่เบื้องหลังกระดูกอสูร บุคคลนั้นควรเป็นคนที่มีความสามารถโดดเด่นเช่นกัน
ตามแผนเดิมของพวกเขา เย่เฉินและอาจารย์สิงโตจะเข้าไปในสถานที่ซึ่งมีการขายสมบัติสวรรค์ทุกประเภท และเดินตรงขึ้นไปที่ชั้นสอง
“เจ้ากลับมาแล้วเหรอ? ข้าขอทราบสิ่งที่เจ้าต้องการได้ไหม”
เมื่อพนักงานชุดเขียวเห็นเย่เฉิน รอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเขาขณะที่เขายิ้ม
หัวใจของเย่เฉินสั่นไหว เขามองไปรอบๆ และยืนยันว่าอีกฝ่ายกำลังคุยกับเขาจริงๆ เขาไม่รู้ว่าพนักงานชุดเขียวชื่อเสี่ยวหลินคือใคร แต่จริงๆ แล้วเขาสามารถมองผ่านวิชาลับขโมยฟ้าเปลี่ยนวันของเขาได้! ทำไมคนที่มีความสามารถเช่นนี้ถึงมาอยู่ที่นี่และเป็นพนักงานได้?
“ใช่ ข้ากำลังคุยกับเจ้า เมื่อกี้เจ้ามาที่ร้านข้าพร้อมกับคนอื่น ไม่ต้องกังวล ร้านของเราจะเก็บ "ความลับ" ให้กับลูกค้าทุกคน”
เสี่ยวหลินกระพริบตาและยิ้ม
เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลิน เย่เฉินก็โล่งใจเล็กน้อย วิชาลับขโมยฟ้าเปลี่ยนวันของเขานั้นมองเห็นได้ยากมาก อีกฝ่ายลึกลับจริงๆ และเขาไม่รู้ว่าเขามีฐานการฝึกฝนอะไร
แต่เมื่อลองคิดดู เนื่องจากธุรกิจของพวกเขาใหญ่มาก พวกเขาจึงควรใส่ใจกับความน่าเชื่อถือของตน
“ข้าต้องการปลานางฟ้า ต้นไม้แห่งดวงดาว ดอกฟ้าม่วง หญ้าใต้พิภพ และผลวิญญาณแห่งความมืด!”
เย่เฉินแสดงรายการสมบัติล้ำค่าจำนวนหนึ่ง ด้วยเงินจำนวนมากในมือของเขา เย่เฉินจึงตัดสินใจใช้มันอย่างรวดเร็วและแลกเปลี่ยนเป็นสมบัติสวรรค์ต่างๆ เพื่อขนส่งกลับไปยังดาวเทียนหยวน มันร้อนเกินกว่าจะเก็บมันไว้ในมือของเขา
"มากมายเกินไปไหม?"
ใบหน้าที่สวยและหล่อเหลาของเสี่ยวหลินเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เขาไม่ได้คาดหวังว่าเย่เฉินจะรวยขนาดนี้ เขายิ้มและพูดว่า
"ข้าจะไปเตรียมให้เจ้าตอนนี้ กรุณารอสักครู่ สิ่งของบนชั้นสองมีเอกลักษณ์เฉพาะในดาราจักรทางช้างเผือกทั้งหมด และเจ้าไม่สามารถหาชิ้นที่สองได้จากที่อื่น นอกจากนี้ เมื่อเราขายมันให้กับลูกค้าแล้ว เราจะไม่ขายสินค้าแบบเดิมอีก!"
เย่เฉินพยักหน้า ไม่น่าแปลกใจเลยที่ของที่นี่มีราคาแพงมาก
มันสมเหตุสมผล ยิ่งเป็นของหายากก็ยิ่งมีราคาแพงมากขึ้นเท่านั้น ถ้าทุกคนเลี้ยงปลาอมตะวิญญาณ ปลาอมตะวิญญาณก็จะไร้ค่า และอย่างอื่นก็เช่นกัน
เซียวหลินมองไปที่เย่เฉิน จากนั้นจึงมองไปที่อาจารย์สิงโต
“ข้าได้แจ้งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาทราบแล้ว พวกเขาจะช่วยเจ้าเก็บสิ่งของของเจ้าในอีกระยะหนึ่ง เรายังสามารถช่วยเจ้าส่งสิ่งของของเจ้าไปยังสถานที่ที่กำหนดได้อีกด้วย!”
“ไม่จำเป็นต้องส่งไปยังสถานที่ที่กำหนด”
เย่เฉินโบกมือของเขา เขาจะเปิดเผยตำแหน่งของดาวเทียนหยวนได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร?
“นอกจากนี้ หากเจ้ามีสมบัติจากสวรรค์และสมบัติโลกที่เจ้าต้องการขาย ข้าจะให้ราคาที่น่าพอใจแก่เจ้าอย่างแน่นอน เช่น ผลเทพสันโดษศักดิ์สิทธิ์”
เสี่ยวหลินยิ้มให้กับเย่เฉินและอาจารย์สิงโต คำพูดของเขาดูลึกซึ้ง
เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลิน หัวใจของเย่เฉินก็เต้นรัว และเขาก็ตื่นตัวทันที เสี่ยวหลินรู้ได้อย่างไรว่าเขาและอาจารย์สิงโตครอบครองร่างเทพสันโดษศักดิ์สิทธิ์? เขาสามารถบอกเรื่องนี้ได้เหรอ? ความแข็งแกร่งของเสี่ยวหลินน่ากลัวเกินไปเล็กน้อย เราต้องรู้ว่าแม้แต่ผู้เฒ่าหลี่หยวนก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเขามีร่างเทพสันโดษศักดิ์สิทธิ์ในสนามประลอง!
แม้ว่าผู้เฒ่าหลี่หยวนจะไม่ได้เข้าสู่ตำแหน่งที่แข็งแกร่งที่สุด แต่เขายังคงเป็นจ้าวแห่งดวงดาวชั้นสูงสุด!
อาจารย์สิงโตตกใจมากจนผมของเขาเกือบจะลุกเป็นไฟขณะที่เขาจ้องมองที่เสี่ยวหลินอย่างระมัดระวัง
เมื่อเห็นการแสดงออกของเย่เฉินและปรมาจารย์สิงโต เสี่ยวหลินก็ยิ้ม
“ไม่จำเป็นต้องกังวล เราเป็นเพียงพ่อค้าคนหนึ่ง และเราไม่เคยทำอะไรเช่นการฆ่าและการปล้น หากเจ้ายินดีขายให้เรา เราก็จะรับ หากเจ้าไม่เต็มใจจะขายมัน เราจะไม่บังคับเจ้า และจะไม่เปิดเผยข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับเจ้าแก่บุคคลภายนอก!”
เย่เฉินเงียบและคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ด้วยความสามารถของเสี่ยวหลิน เขาไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเลย เนื่องจากเสี่ยวหลินอธิบายด้วยวิธีนี้ จึงพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่มีเจตนาร้ายใดๆ
“เราไม่มีผลเทพสันโดษศักดิ์สิทธิ์เพิ่มเติมอยู่ในมือในขณะนี้ หากเราจำเป็นต้องขาย เราจะติดต่อเจ้า!”
ร่างทิพย์ของเย่เฉินตรวจสอบร่างกายของเสี่ยวหลิน เขาไม่สามารถมองเห็นฐานการฝึกปรือของเสี่ยวหลินได้เลย และรู้สึกว่าเสี่ยวหลินเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เย่เฉินรู้อยู่ในใจว่าเสี่ยวหลินไม่ใช่คนธรรมดา!
“คนนี้ไม่ธรรมดา!”
อาจารย์สิงโตส่งเสียงของเขาไปยังเย่เฉิน
"ข้าไม่คิดว่าเขามีร่างของเผ่าพันธุ์ประเภทที่สาม เขาอาจจะเหมือนกับพวกเราและได้กินสมุนไพรวิญญาณบางชนิด!”
ความแข็งแกร่งทางจิตของอาจารย์สิงโตไม่สามารถรวบรวมข้อมูลใดๆ ได้
เย่เฉินพยักหน้า สถานที่แห่งนี้ขายสมบัติสวรรค์ทุกชนิด พวกเขาจะไม่ทิ้งสิ่งดีๆ ไว้ให้กับคนของตัวเองได้อย่างไร?
หลังจากนั้นไม่นาน เย่เฉินก็ได้รวบรวมสมบัติสวรรค์ทั้งหมดที่เขาร้องขอ เขาจ่ายวิญญาณแท้และขอให้อาจารย์สิงโตส่งสิ่งของไปที่ยานรบเทพทางช้างเผือก เขาต้องการให้เทพบริกรสองคนส่งพวกของกลับไปยังดาวเทียนหยวนก่อน ในหมู่พวกเขา เขาจะมอบปลาสวรรค์ให้กับหลิงหวี่เพื่อเลี้ยงบนดาวเมฆซ่อน
หลังจากที่อาจารย์สิงโตจากไปแล้ว เย่เฉินก็เดินเล่นไปรอบๆ อีกครั้งราวกับกำลังรออะไรบางอย่าง
“เจ้าไปก่อนเถอะ ข้าจะเดินเล่นเฉยๆ”
เย่เฉินพูดกับเสี่ยวหลินที่มากับเขา
เซียวหลินยิ้มและพยักหน้า
"ถ้าเจ้าต้องการอะไร เจ้าสามารถเรียกหาข้าได้ตลอดเวลา!"
เสี่ยวหลินจากไปอย่างสุภาพมาก
เย่เฉินมองดูแผ่นหลังของเสี่ยวหลินอย่างครุ่นคิด ผ่านไปครู่หนึ่ง เขามองที่ทางเข้าชั้นสองแล้วเห็นคนเดินขึ้นไป หลังจากมองไปรอบๆ เขาก็เดินไปหาเย่เฉิน
นับตั้งแต่วินาทีที่เย่เฉินออกจากเวที เขารู้สึกว่ามีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเขา แม้ว่าเขาจะใช้เล่ห์เหลี่ยมในการเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขา แต่อีกฝ่ายก็มองเห็นเขา ผู้ใต้บังคับบัญชาของบุคคลนั้นคือผู้ที่ช่วยให้เขารอดพ้นจากการติดตามของบริวารของผู้เฒ่าหลี่หยวน เย่เฉินเดาว่าอีกฝ่ายจะต้องมาหาเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้อาจารย์สิงโตไปก่อน
เนื่องจากอีกฝ่ายจับตามองเขา และอย่างน้อยก็เป็นจ้าวดวงดาวระดับกลาง มันคงไม่ง่ายสำหรับเขาที่จะจากไป เขาจะรอดูว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร!
อย่างน้อยที่สุด เย่เฉินก็สามารถยืนยันได้ว่าบุคคลนี้ไม่ใช่คนของปรมาจารย์หลี่หยวน!
“พ่อหนุ่ม ข้าชื่อหมีตั๋วจากตระกูลเสินหมี”
หมีตั๋วมองไปที่เย่เฉินและยิ้มดูสุภาพมาก
“ท่าน.. มีอะไรให้ข้าช่วยเหรอ?”
เย่เฉินตรงเข้าหัวข้อ เขาแปลกใจเล็กน้อย ตระกูลเสินหมี? เย่เฉินจำได้ว่าอสูรศักดิ์สิทธิ์พิทักษ์ของหลิงหวี่มาจากตระกูลเสินหมีเทียนไห่ ทั้งสองอาจเป็นเชื้อชาติเดียวกันได้หรือไม่? อย่างไรก็ตาม หมีตั๋วนี้เป็นจ้าวดวงดาวระดับกลาง เขาไม่ใช่คนที่ เทียนไห่เสินหมีผู้ใต้บังคับบัญชาของหลิงหวี่สามารถเทียบได้!
หมีตั๋วพอใจกับเย่เฉินมาก แม้ว่าเย่เฉินจะมีฐานการฝึกฝนของเทพบริกรระดับที่ 10 เท่านั้น แต่เขาก็ยังคงสงบนิ่งได้เมื่อเผชิญหน้ากับจ้าวดวงดาวระดับกลาง ความสงบแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะเทียบได้ หมีตั๋วยิ้มและพูดว่า
"เจ้านายของข้าสนใจเจ้ามากและต้องการรับสมัครเจ้า"
ดวงตาของเย่เฉินหรี่ลงเล็กน้อย ความคิดมากมายแวบขึ้นมาในใจของเขา
"ข้าขอทราบได้ไหมว่าเจ้านายของท่านคือใคร"
“ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะเปิดเผย”
หมีตั๋วพูดด้วยรอยยิ้ม
“ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้านายของท่านคือใคร แล้วข้าจะเชื่อใจท่านได้อย่างไร?”
“ข้าบอกได้แค่ว่านายของข้าเป็นบุคคลสำคัญในดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุด นอกเหนือจากนายของข้าแล้ว ผู้เฒ่าหลี่หยวน ดูเหมือนจะสนใจเจ้านิดหน่อยเช่นกัน ข้าคิดว่าเป้าหมายของเขาคือการควบคุมเจ้าและป้องกันเจ้าจากการเป็นจ้าวดวงดาว จากนั้น เจ้าจะกลายเป็นเครื่องมือทำเงินของเขา หากเจ้าเต็มใจที่จะเข้าร่วมกับเรา เจ้าไม่ต้องกังวลว่าผู้เฒ่าหลี่หยวนจะสร้างเรื่องยุ่งยากให้กับเจ้า เจ้านายของข้าจะจัดหาทรัพยากรการฝึกฝนที่ไม่สามารถซื้อได้จากภายนอกบางส่วนให้กับเจ้า มันสามารถช่วยให้เจ้าก้าวไปสู่ระดับจ้าวดวงดาวได้!”
“แล้วข้าต้องทำหน้าที่อะไรบ้าง?”
เย่เฉินเลิกคิ้วแล้วถาม สวรรค์จะไม่ทิ้งอาหารกลางวันฟรีโดยไม่มีเหตุผล
“ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นในขณะนี้ เมื่อเจ้าก้าวไปสู่ระดับจ้าวดวงดาวระดับต้นและได้รับอาณาเขตของเจ้าเอง เจ้าจะกลายเป็นสมาชิกของฝ่ายของเราโดยธรรมชาติเพราะฝ่ายอื่นๆ จะไม่ยอมรับเจ้า เมื่อถึงเวลาไม่ว่าจะเป็น เพื่อผลประโยชน์ของเจ้าเองหรือเพื่อประโยชน์ของฝ่ายของเจ้า เจ้าจะต้องเลือกโดยธรรมชาติ!”
หมีตั๋วพูดอย่างใจเย็น
ไม่มีเงื่อนไขผูกมัด?
ดูเหมือนว่าเจ้านายของหมีตั๋วจะมั่นใจมาก เมื่อเขาเข้าร่วมฝ่ายของพวกเขาแล้ว เขาก็จะไม่ทรยศต่อพวกเขา
เมื่อคิดดูแล้ว ความแข็งแกร่งของเจ้านายของหมีตั๋วไม่ควรต่ำกว่าของผู้เฒ่าหลี่หยวน ดังนั้น อย่างน้อยเขาก็เป็นยอดฝีมือจ้าวดวงดาวระดับสูงสุด
พวกเขาควรจะต้องการการบำรุงเลี้ยงผู้มีความสามารถบางอย่าง
เย่เฉินมาที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดเพียงลำพังโดยไม่มีภูมิหลังใดๆ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะตั้งหลักที่นี่ ในทางกลับกัน เจ้านายของหมีตั๋วไม่มีเงื่อนไขผูกมัดใดๆ สิ่งนี้ทำให้เย่เฉินค่อนข้างถูกล่อลวง
เจ้านายของหมีตั๋วอาจไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้เฒ่าหลี่หยวนดังนั้นเขาจึงวางกับดักให้เขา!
เย่เฉินแตะคางของเขาและไตร่ตรอง เขาได้สังหารลูกศิษย์ของผู้เฒ่าหลี่หยวนไปแล้วและได้เงินไปมากมายจากเขา หากผู้เฒ่าหลี่หยวนรู้เรื่องนี้ เขาจะจัดการกับเย่เฉินอย่างแน่นอน เขาอาจยืมพลังของหมีตั๋วได้เช่นกัน!
“ข้าสามารถเข้าร่วมกองกำลังของท่านได้ แต่ข้าจะติดต่อท่านได้อย่างไร?”
เย่เฉินตัดสินใจและถามหมีตั๋วอย่างใจเย็น
หมีตั๋วหัวเราะ เขาชื่นชมความตรงไปตรงมาของเย่เฉิน
“นี่คือป้ายชื่อของเจ้า ข้าจะบันทึกชื่อของเจ้าไว้ในหนังสือเมื่อข้ากลับไป ในอนาคต เจ้าสามารถไปที่ที่อยู่อาศัยเทียนกังแห่งใดก็ได้บนดวงดาวหลักหรือรองของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สูงสุดและรายงานชื่อของเจ้า ยิ่งไปกว่านั้น มันง่ายมาก ง่ายสำหรับเราในการหาตำแหน่งของเจ้า!"
หมีตั๋วโยนแผ่นจารึกเย่เฉินแล้วพูดว่า
"ในอีกครึ่งเดือน เจ้าควรเข้าร่วมงานชุมนุมวิทยายุทธ์ที่แท้จริง หากเจ้าโชคดี เจ้าอาจได้พบกับเจ้านายของข้าก็ได้!
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น