ตอนที่ 831 ข้าจะติดตามท่าน!
ในเวลานี้ เย่เฉินยังคงหมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนของเขาเอง เมื่อเงาร่างของชายชราปรากฏตัว เย่เฉินรู้สึกราวกับว่ารูขุมขนทั้งหมดในร่างกายของเขาเปิดออก ร่างกายของเขาผ่อนคลายและจิตใจของเขาสดชื่น
ช่างเป็นพลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศที่หนาแน่นจริงๆ!
เย่เฉินดูดซับพลังนี้อย่างบ้าคลั่ง พลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศเข้าสู่ดาวทั้งเก้าในจุดตันเถียนของเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
“จอมภพเสินมู่!”
หลิงเชวี่ย, หลี่อี้และคนอื่นๆ เงยหน้าขึ้นมองร่างบนท้องฟ้า พวกเขาทั้งหมดยืนขึ้นและโค้งคำนับ ดูสำรวมตัวและให้ความเคารพอย่างมาก
จอมภพเสินมู่พยักหน้าเล็กน้อยและลูบเคราสีขาวยาวของเขา เขาพูดอย่างใจดี
“ยอดยุทธ์ระดับจอมภพที่เหลือนั้นอยู่อย่างสันโดษในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหยิน วันนี้ข้าจะมาบรรยายให้พวกเจ้าฟัง!”
ร่างที่แท้จริงของจอมภพเสินมู่อยู่ห่างไกลมาก และภาพบนท้องฟ้าเป็นเพียงการภาพเจตจำนงของเขา
“วันนี้ดูเหมือนจะมีคนใหม่สองคน”
จอมภพเสินมู่ยิ้ม การจ้องมองของเขาดูเหมือนจะถูกดึงดูดไปยังบางสิ่งบางอย่าง ขณะที่มันตกลงไปที่เย่เฉินและอาจารย์สิงโต
ในขณะนี้ เย่เฉินยังคงฝึกฝนและดูดซับพลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศโดยรอบอย่างบ้าคลั่ง เย่เฉินเป็นเหมือนหลุมที่ไม่มีก้นลึก ทำให้พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศในจัตุรัสก่อตัวเป็นกระแสวังวนขนาดใหญ่โดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง
ก่อนที่จะไปถึงอาณาจักรจ้าวดวงดาว มันเป็นเพียงการตามหาความตายเพราะดูดซับพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศอย่างบ้าคลั่ง! นี่เป็นเพราะว่าร่างกายของเทพบริกรไม่สามารถมีพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศได้มากนัก มันง่ายมากสำหรับเทพบริกรที่จะระเบิดและตาย ดังนั้นหลังจากที่ยอดฝีมือระดับเทพบริกรเข้าใจถึงพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศ พวกเขาจะดูดซับพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศไปด้านข้างเท่านั้น และยืมพลังของรูปแบบ เต๋ากาลอวกาศเพื่อต่อสู้
เย่เฉินดูเหมือนจะแตกต่างจากคนทั่วไปเล็กน้อย เขาเป็นเพียงเทพบริกร แต่เขาได้เริ่มดูดซับพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศในจักรวาลแล้ว
นอกจากเย่เฉินแล้ว สิงโตที่อยู่ข้างๆ เขาก็ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาเช่นกัน
จอมภพเสินมู่สัมผัสได้ว่าร่างของเย่เฉินและสิงโตที่อยู่ข้างๆ เขามีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง!
ยิ่งจอมภพเสินมู่มองดูพวกเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเย่เฉินและสิงโตไม่ธรรมดาเลย เขาลูบเครายาวของเขาและแววตาของเขาดูพึงพอใจ
“พวกเขาเพิ่งมาถึงแดนศักดิ์สิทธิ์แสงดาวใช่ไหม?”
จอมภพเสินมู่มองไปที่หลิงเชวี่ย, หลี่อี้และคนอื่นๆ
“ถูกต้องแล้ว จอมภพเสินมู่!”
หลิงเชวี่ยพยักหน้าและตอบกลับ ในบรรดาอัจฉริยะในแดนศักดิ์สิทธิ์แสงดาว หลิงเชวี่ยอยู่ใกล้กับจอมภพเสินมู่ เพราะจอมภพเสินมู่เคยกล่าวไว้ว่า หากการฝึกปรือของหลิงเชวี่ยสามารถก้าวหน้าได้อีกเล็กน้อย เขาจะรับหลิงเชวี่ยเป็นลูกศิษย์ของเขา
หลิงเชวี่ยได้ปฏิบัติต่อจอมภพเสินมู่ในฐานะอาจารย์ของนางแล้ว
“มียอดยุทธ์ระดับจอมภพคนใดบ้างที่รับทั้งสองคนเป็นศิษย์มาก่อน?”
จอมภพเสินมู่ถามขณะที่เขามองลงไปที่หลิงเชวี่ย
หัวใจของหลิงเชวี่ยสั่นสะท้านเมื่อนางมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี อย่างไรก็ตาม นางไม่กล้าโกหกต่อจอมภพเสินมู่ และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขมขื่น นางส่ายหัวอย่างเศร้าโศกแล้วพูดว่า
"ไม่ ไม่มี"
เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงเชวี่ย จอมภพเสินมู่ยิ้มและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจโดยไม่ถามอีกต่อไป
ไม่ว่าจะเป็นในดาราจักรทางช้างเผือกหรือในดินแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์และลูกศิษย์มีความสำคัญอย่างยิ่ง อาจารย์หนึ่งวันคือพ่อตลอดชีวิต!
จอมภพเสินมู่รับลูกศิษย์สองสามคน แต่เขาก็ยังพร้อมที่จะเลี้ยงดูลูกศิษย์อีกสองสามคน แม้ว่าพรสวรรค์ของหลิงเชวี่ยจะไม่แย่ แต่เขาก็ยังไม่พอใจอย่างแท้จริง เขามักจะรู้สึกอยู่เสมอว่านางยังคงขาดอะไรบางอย่าง ซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาลังเลมาจนถึงตอนนี้
ในฐานะจอมภพ เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าเย่เฉินและอาจารย์สิงโตแตกต่างจากที่อื่น หากเขาสามารถเลี้ยงดูชายคนนี้และอาจารย์สิงโตได้มากขึ้น พวกเขาจะเปล่งประกายอย่างแน่นอน!
จักรวาลเต็มไปด้วยอันตราย แม้แต่จอมภพก็ยังต้องการผู้ช่วยที่มีความสามารถมาช่วยเหลือพวกเขา จอมภพมักจะค้นหาอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์อย่างมากจากทั่วจักรวาลเพื่อเลี้ยงดู บรรดาผู้ที่เข้าใจรูปแบบเต๋ากาลอวกาศมากกว่าสองแบบในระดับเทพบริกรทั้งสิบคือเป้าหมายที่พวกเขาให้ความสนใจเป็นพิเศษ
เย่เฉินยังคงหมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนของเขา และไม่สนใจสิ่งใดๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา
จอมภพเสินมู่ยกมือขึ้นและโบกมือเบาๆ พลังของลวดลายเต๋ากาลอวกาศไหลลงมาบนเย่เฉินและอาจารย์สิงโตราวกับน้ำตกที่มีสีสัน
จอมภพสามารถใช้พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศได้เป็นจำนวนมาก พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศในจักรวาลถูกดึงเข้ามาด้วยพลังของจอมภพเสินมู่ และทั้งหมดก็เริ่มทำงาน เหมือนภูตเริงระบำ พวกมันพุ่งเข้าหาจัตุรัสด้วยความบ้าคลั่ง
จอมภพเสินมู่ต้องการเห็นว่ารูปแบบเต๋ากาลอวกาศที่เย่เฉินสามารถดูดซับจะมีมากเพียงใด!
ในจัตุรัสหลิงเชวี่ย, หมีขวง, หลี่อี้และคนอื่นๆ รู้สึกกดดันจนหายใจไม่ออกในทันที พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศที่นี่แข็งแกร่งเกินไป และพวกเขาแทบจะไม่สามารถต้านทานมันได้!
ในทางตรงกันข้ามเย่เฉินและอาจารย์สิงโตเป็นเหมือนปลาในน้ำ รู้สึกสบายใจอย่างยิ่ง
ร่างเทพสันโดษศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นร่างที่ทรงพลังซึ่งใกล้เคียงกับเผ่าพันธุ์ประเภทแรก พลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศเล็กน้อยนี้จะไม่ทำให้พวกเขารู้สึกกดดันใดๆ สำหรับเย่เฉินดาวฟ้าทั้งเก้าในจุดตันเถียนของเขาเป็นเหมือนหลุมดำขนาดใหญ่ที่กลืนกินพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศตลอดเวลา หลังจากพลังรูปแบบเต๋ากาลอวกาศเข้าสู่ดาวฟ้าทั้งเก้า มันก็หายไปอย่างรวดเร็วอย่างไร้ร่องรอย
แม้แต่เย่เฉินก็ยังสับสนมาก เขาไม่รู้ว่าพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศหายไปไหน แม้ว่าหลายคนจะหายไป แต่ส่วนใหญ่ถูกเย่เฉินดูดซึมและขัดเกลาแล้ว
เมื่อเวลาผ่านไป ความเข้าใจของเย่เฉินเกี่ยวกับพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศทั้งสองก็แม่นยำมากขึ้น
พลังรูปแบบเต๋าสีแดงเข้มและสีส้ม-เหลืองในอวกาศนั้นเปรียบเสมือนริบบิ้นอันแวววาวสองเส้นที่หมุนรอบดาวทั้งเก้าดวง
คนนอกไม่สามารถมองเห็นโลกเก้าดาวในร่างกายของเย่เฉิน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าเย่เฉินได้เข้าใจพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศสองรูปแบบแล้ว พวกเขาจะสังเกตเห็นความผิดปกติในร่างกายของเย่เฉินก็ต่อเมื่อเขาหมุนเวียนพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศในเส้นลมปราณของเขา
หลังจากนั้นไม่นาน เย่เฉินก็ค่อยๆ หยุดและลืมตาขึ้น
“เจ้าหนูเย่เฉิน ข้าคิดว่าชายชราคนนี้ชื่อจอมภพเสินมู่หรืออะไรสักอย่าง!”
เมื่ออาจารย์สิงโตเห็นว่าเย่เฉินฝึกฝนเสร็จแล้ว เขาก็รีบส่งเสียงของเขาไปยังเย่เฉิน
เย่เฉินเงยหน้าขึ้นมองและเห็นเงาของชายชราผมสีขาวและท่าทางเหมือนปราชญ์เมธีปรากฏขึ้นในสายตาของเขา เงานี้สูงหลายร้อยเมตรและมีรูปลักษณ์อันเคร่งขรึม ห้าสีที่แตกต่างกันของพลังลวดลายเต๋ากาลอวกาศหมุนเวียนอยู่รอบตัวเขา ทำให้เขาดูเหมือนเทพเจ้าที่สืบเชื้อสายมาจากโลกมนุษย์ มันทำให้ผู้คนรู้สึกทึ่ง
“จอมภพเสินมู่กลายเป็นจ้าวดวงดาวหลังจากที่เขาเข้าใจพลังของรูปแบบเต๋า กาลอวกาศห้ารูปแบบ! เป็นเวลาห้าพันปีแล้วนับตั้งแต่เขากลายเป็นจ้าวดวงดาว และเขาอยู่ในอันดับที่หกในบรรดาจอมภพที่แข็งแกร่งที่สุด!”
หมีขวงส่งเสียงของเขาไปยังเย่เฉินด้วย
"จอมภพเสินมู่นี้ดูเหมือนจะสนใจเจ้าสองคน นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเจ้าสองคน อย่าพลาด!”
เย่เฉินสัมผัสได้ถึงความตั้งใจดีของหมีขวง เขายังมีความประทับใจที่ดีต่อหมีขวง และรู้สึกว่าหมีขวงเป็นเพื่อนที่ดี เขายิ้มแล้วพูดว่า
"ข้าเข้าใจ!"
“เจ้าสองคนอยู่ในสมาพันธ์จอมภพมานานเท่าไหร่แล้ว?”
จอมภพเสินมู่มองลงไปที่เย่เฉินและอาจารย์สิงโต และถามอย่างใจดี
“ท่านจอมภพเสินมู่ เราอยู่ในสมาพันธ์จอมภพมาไม่ถึงครึ่งเดือน!”
เย่เฉินตอบด้วยความเคารพ จอมภพเสินมู่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ระดับจอมภพที่แท้จริง โดยธรรมชาติแล้วเขาแข็งแกร่งกว่าจ้าวดวงดาวชิงหยางที่ถูกขังอยู่ในพลังของรูปแบบเต๋ากาลอวกาศ!
“น้อยกว่าครึ่งเดือน?”
จอมภพเสินมู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เย่เฉินและอาจารย์สิงโตเพิ่งเข้าร่วมสมาพันธ์จอมภพในช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น แม้แต่เขาก็ต้องระวังตัว
"ขอรับ"
เย่เฉินพยักหน้าอย่างสงบ หัวใจของเขาสงบ
“เจ้าสองคนเกิดที่ไหน”
จอมภพเสินมู่ถาม
“รายงานจอมภพเสินมู่ เราสองคนเกิดบนดาวเคราะห์ที่ห่างไกลมาก เนื่องจากเราได้รุกรานผู้คนภายนอกมากเกินไป เราจึงไม่สามารถเปิดเผยชื่อและที่ตั้งของดาวเคราะห์ดวงนั้นให้ผู้อื่นทราบได้ โปรดยกโทษให้เราด้วย!”
การแสดงออกของเย่เฉินถูกกำหนดขึ้นเมื่อเขามองไปที่หลิงเชวี่ยและคนอื่นๆ
จอมภพเสินมู่พยักหน้า เขาเข้าใจว่าเย่เฉินค่อนข้างจะเถรตรงเมื่อเขาพูด เขาสามารถบอกได้ว่าเย่เฉินไม่ได้โกหกและยิ้ม
"เจ้ายินดีที่จะยอมรับข้าเป็นอาจารย์ของเจ้าหรือไม่?"
เย่เฉินผงะเล็กน้อย เขารู้ว่าจอมภพเสินมู่มีความตั้งใจที่จะรับเขามาเป็นลูกศิษย์ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าจอมภพเสินมู่จะกระตือรือร้นขนาดนี้ เขาถามคำถามเพียงไม่กี่ข้อและรับเขาเข้ามาแล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะลังเล
เมื่ออัจฉริยะคนอื่นๆ จากแดนศักดิ์สิทธิ์แสงดาวได้ยินคำพูดของจอมภพเสินมู่ พวกเขาก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ พวกเขามองดูเย่เฉินและอาจารย์สิงโตด้วยความอิจฉาริษยา โชคของชายผู้นี้และสิงโตช่างดีเหลือเกิน!
หลังจากฝึกฝนในแดนศักดิ์สิทธิ์แสงดาวมาเป็นเวลานาน ความปรารถนาสูงสุดของพวกเขาที่จะถูกรับเป็นศิษย์โดยยอดยุทธ์ระดับจอมภพบางคนไม่ใช่หรือ? หากจอมภพเสินมู่เต็มใจรับพวกเขาเป็นศิษย์ พวกเขาก็คงจะตอบตกลงด้วยความยินดีทันที อย่างไรก็ตาม เย่เฉินยังคงลังเล!
นี่ทำให้พวกเขาโกรธมากจริงๆ
เมื่อหมีขวงเห็นความลังเลของเย่เฉิน เขาก็กังวลอย่างมาก เขาส่งเสียงของเขาไปยังเย่เฉินอย่างรวดเร็ว
“จอมภพเสินมู่เป็นบุคคลที่ได้รับความเคารพอย่างสูงซึ่งดูแลคนรุ่นใหม่ของ สมาพันธ์จอมภพเป็นอย่างดี หากเจ้าสามารถเป็นศิษย์ของเขาได้ อนาคตของเจ้าจะไร้ขีดจำกัด!”
เมื่อได้ยินคำพูดของมีกวง ความสงสัยของเย่เฉินก็ลดลง
“เจ้าหนูน้อยเย่เฉิน เราควรยอมรับเขาในฐานะอาจารย์ของเราหรือไม่ อย่างไรก็ตาม การมียอดฝีมือระดับจอมภพเป็นผู้สนับสนุนของเจ้าก็ไม่เลว!”
อาจารย์สิงโตหัวเราะเบาๆ
“อย่างน้อยที่สุดหากจอมภพหลัวอินต้องการตอบโต้กลับเพราะหรงหยวน เราจะมีคนที่อยู่เบื้องบนคอยปกป้องเรา!”
เย่เฉินชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของการเป็นศิษย์ของจอมภพเสินมู่
“เฮ้ ผู้เฒ่า ถ้าเรายอมรับว่าท่านเป็นอาจารย์ของเรา ท่านจะให้ประโยชน์อะไรแก่เราบ้าง”
อาจารย์สิงโตเงยหน้าขึ้นมองดูจอมภพเสินมู่และถามอย่างไม่กังวล
อาจารย์สิงโตเป็นคนตรงไปตรงมาโดยธรรมชาติ เขาเคยผจญภัยกับเย่เฉินและเคยชินกับความเป็นและความตาย ตอนนี้เขากล้าหาญและไม่กลัวสิ่งใดๆ แม้จะเผชิญหน้ากับมหาอำนาจระดับจอมภพเสินมู่จ้าวดวงดาวระดับสูงสุด เขาก็ไม่ยอมอดกลั้นเลย
หลิงเชวี่ย, หลี่อี้และคนอื่นๆ ต่างมองไปที่อาจารย์สิงโตด้วยสีหน้าแปลกๆ จอมภพเสินมู่ต้องการที่จะรับลูกศิษย์ แต่แทนที่จะขอบคุณเขา กลับถามว่าเขาจะให้ประโยชน์อะไรแก่พวกเขาบ้าง? มีกี่คนที่อยากฝึกให้แข็งแกร่งที่สุด แต่หาประตูไม่เจอ!
เมื่อหลิงเชวี่ยได้ยินว่าจอมภพเสินมู่ต้องการรับเย่เฉินและอาจารย์สิงโตเป็นศิษย์ของเขา นางก็โกรธมาก นางเกลียดเย่เฉินถึงแก่น ถ้าเย่เฉินไม่ปรากฏตัว นางก็คงเป็นศิษย์ของจอมภพเสินมู่!
จอมภพเสินมู่ผงะกับคำพูดของอาจารย์สิงโต แต่ไม่นานเขาก็ระเบิดหัวเราะออกมา
"แน่นอนว่าการมีชายชราคนนี้เป็นอาจารย์ของเจ้ามีประโยชน์มากมาย! เจ้าจะรู้ถ้าเจ้าถามคนอื่น ข้าจะสอนเจ้าด้วยวิชาลับบางอย่างที่ข้าสร้างขึ้น! เมื่อเจ้าไปถึงระดับจ้าวดวงดาวข้าจะพาเจ้าไปยังอาณาจักรลับเพื่อฝึกฝน ในเวลานั้น การฝึกฝนของเจ้าจะมีประสิทธิภาพเป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว!”
“เอาล่ะ เราจะติดตามท่านตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป!”
อาจารย์สิงโตโบกมือและพูดอย่างเต็มใจ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น