เรียกข้าว่าเทพ - ตอนที่ 594 แชมเปี้ยน

ตอนที่ 594 แชมเปี้ยน

สองวันต่อมา ในหอประชุมเล็กของโรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองเอโดะ

นักศึกษาที่เข้าร่วมการแข่งขันประเภทบุคคลและทีมชาติต่างรับชมการแข่งขันบนจอภาพขนาดใหญ่ด้วยความตื่นเต้นและใจจดใจจ่อ

การต่อสู้เพื่อชิงอันดับที่ 3 และ 4 ในการแข่งขันอุ่นเครื่องได้สิ้นสุดลงแล้ว การแข่งขันดำเนินไปอย่างดุเดือด

การต่อสู้เพื่ออันดับที่ 3 และ 4 นั้นน่าตื่นเต้นไม่แพ้การต่อสู้เพื่อแชมป์และรองแชมป์เลย

ทำไม เพราะมีเพียง 3 อันดับแรกเท่านั้นที่จะได้รับรางวัล

แน่นอนว่ามันมีเหตุผลสำหรับเรื่องนี้ แต่สำหรับนักรบดวงดาวเหล่านี้ที่ทุ่มเทเลือดและหยาดเหงื่อเพื่ออาชีพการงานของพวกเขา เกียรติยศอาจเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆ

เมื่อเปรียบเทียบกับ “อันดับที่สาม” หลายๆ คนอาจไม่คุ้นเคยกับคำว่า “อันดับที่สี่”

กองทัพทั้งหมดของอิสราเอลออกโจมตีและไม่ยืนหยัดตั้งรับการโจมตีอีกต่อไป แม้แต่นักรบดวงดาวสายการแพทย์เพียงคนเดียวก็ยังแปลงร่างเป็นนักฆ่าลึกลับและเริ่มการต่อสู้อันน่าตื่นเต้นกับเหล่าเทพเจ้าของนอร์เวย์

อย่างไรก็ตาม มีเหตุผลว่าทำไมจึงเรียกว่าไม่ใช่กระแสหลัก

การจะกลายเป็นกระแสหลักต้องใช้เวลาและความแข็งแกร่ง ส่วนมากสิ่งที่ไม่เป็นกระแสหลักจะค่อยๆ หายไปตามกาลเวลา

ประเทศอิสราเอลพ่ายแพ้และรั้งอันดับที่สี่ในการแข่งขันทีมเวิลด์คัพ

ในที่สุดเหล่าเทพเจ้าแห่งนอร์เวย์ก็ได้แก้แค้นสำเร็จ นับตั้งแต่การตายของเทพนักเวทย์ในการแข่งขันประเภทบุคคล ทั้งประเทศต่างก็โศกเศร้าเสียใจ และทีมสี่คนในการแข่งขันประเภททีมต่างก็เก็บกลั้นความเสียใจ

การแข่งขันอุ่นเครื่องที่จัดขึ้นตอน 20.00 น.ได้สิ้นสุดลงแล้ว และในเวลานี้ เจียงเสี่ยวและคนอื่นๆ กำลังชมไฮไลท์ที่แท้จริง นั่นก็คือการต่อสู้เพื่อแชมป์และรองชนะเลิศ

ทหารทั้งสี่นายจากโรงเรียนทหารเซี่ยงหนานมีความสูงเฉลี่ย 188 ซม. และแต่ละคนก็สูง 188 ซม. ราวกับถูกมีดหรือขวานตัด ไม่เพียงแต่พวกเขาดูเหมือนกันและมีอุปนิสัยเหมือนกันเท่านั้น แต่แม้แต่การเคลื่อนไหวและก้าวเดินของพวกเขาก็แทบจะเหมือนกันทุกประการ

ชุดทีมชาติของพวกเขาเหมือนกันหมดและทุกคนก็สวมหมวกกีฬาทีมชาติ ชาวต่างชาติที่ตาบอดหน้าบางคนก็ไม่สามารถแยกแยะสาขาหลักของทหารทั้งสี่คนได้

ทักษะพรางตัวอันยอดเยี่ยม!

เอ่อ การพรางตัวทางกายภาพ!

“เฮงซวย! มันสามารถโค่นภูเขาและพลิกคว่ำทะเลได้งั้นเหรอ”

เจียงเสี่ยวตบหน้าผากตัวเองและเสียงอุทานของเขาถูกกลบด้วยเสียงโห่ร้องอันดังในห้องประชุม

ไม่มีทางหรอก เกมมันมาถึงนาทีที่ 13 แล้ว ซึ่งเป็นช่วงเวลาสำคัญมาก

เวทมนตร์คู่ของอียิปต์ได้รับการโจมตีอย่างหนัก พลังเสริมของสถาบันการทหาร เซี่ยงหนาน ค่อนข้างแข็งแกร่ง และการควบคุมก็ยอดเยี่ยม ซึ่งทำให้แผนยุทธวิธีของศัตรูล่าช้าไปมาก

ในขณะเดียวกัน ระบบเวทมนตร์และความช่วยเหลือเสริมของอียิปต์ก็ไม่ควรละเลย พวกเขาใช้ประโยชน์จากแขนยาวของตนและต่อสู้ในสถานการณ์ 50-50 กับความช่วยเหลือเสริมของเซี่ยงหนาน ซึ่งทำให้เครื่องบินรบที่คล่องแคล่วและการควบคุมของจีนต้องผิดหวังอย่างมาก

หากพวกเขาไม่สามารถบุกไปข้างหน้าบนสนามรบได้ นักรบโล่และนักรบประชิดแทบจะกลายเป็นภาระเลยทีเดียว

สาธารณรัฐอียิปต์โบราณมีระบบเวทมนตร์สองคน หลังจากผ่านช่วงพลิกผันมาบ้างแล้ว ในที่สุดวงเวทมนตร์แห่งทะเลทรายของผู้เล่นอียิปต์โบราณก็กำลังจะก่อตัวขึ้น!

เมื่อฝ่ายตรงข้ามได้เปรียบในบ้าน ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นๆ ความคล่องตัวและความสามารถในการต่อสู้ด้วยโล่ของสถาบันการทหารเซี่ยงหนานเพียงอย่างเดียวก็อาจสูญหายไปในฝูงชน และไม่สามารถเคลื่อนไหวในผืนทรายที่กำลังโหมกระหน่ำได้ พระเจ้าเป็นพยาน การต่อสู้ระหว่างนักรบโล่ของเซี่ยงหนาน และนักรบประชิดก็เพียงพอแล้ว

ในช่วงเวลาที่ทะเลทรายแห่งหนึ่งถูกกองสูงขึ้นและกำลังแผ่กระจายไปราวกับคลื่นสึนามิ คำสั่งจากนักเวทย์ของวิทยาลัยทหารเซี่ยงหนานก็ดังขึ้น ดังกึกก้องไปทั่วทั้งสถานที่จัดงาน!

“3-1!”

สามคนจากทีมสี่คน ได้แก่ นักเวทย์ ผู้สนับสนุน และนักรบโล่ มีคลื่นอากาศสีทองกระจายอยู่ทั่วร่างกาย พวกเขาสามคนยิงคลื่นอากาศสีทองจากมุมต่างๆ

นักเวทย์กางมือของเขาออก และมังกรสีทองก็คำรามออกมาจากอกของเขา

โล่ยักษ์แทงโล่ของเขาลงบนพื้นอย่างดุร้าย ทำลายพื้นดินจนแตกเป็นเสี่ยงๆ รอยแตกร้าวลึกแผ่กระจายออกมาจากใต้เท้าของเขา เขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากเดินไปได้เกือบ 20 เมตร มังกรยักษ์อีกตัวที่มีเขี้ยวและกรงเล็บเปลือยก็คลานออกมาจากพื้นดิน

สิ่งที่น่าทึ่งยิ่งกว่าคือผู้ช่วยซึ่งมีทักษะดวงดาวเหมือนกัน เขาทำท่านั่งม้าอย่างมั่นคงและพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับกำหมัดไว้ที่เอว แล้วมังกรทองอีกตัวก็ปรากฏตัวขึ้น

ภาพนั้นดูสม่ำเสมอมาก มังกรทองที่ดุร้ายและคำรามสามตัวพุ่งถล่มกำแพงทรายจากสามมุมที่แตกต่างกัน ภาพนั้นช่างงดงามตระการตาเป็นอย่างยิ่ง!

ไม่ต้องพูดถึงหอประชุมเล็กๆ แห่งนี้ บรรยากาศในบริเวณนั้นยิ่งร้อนแรงขึ้นไปอีก และสีแดงเข้มบนที่นั่งของผู้ชมก็กำลังเดือดพล่านแล้ว

มังกรทองขนาดใหญ่สามตัวระเบิดเป้าหมาย สำเร็จฉีกกำแพงทรายหนาออกและกระจายพลังดวงดาวอันอุดมสมบูรณ์ เสียงระเบิดที่สั่นสะเทือนโลกดังไปทั่วท้องฟ้า

ทำไมมีแค่ 3 ตัวคะ

เนื่องจากนักรบประชิดเป็นผู้นำ ภายใต้การปกป้องของมังกรยักษ์สามตัว เขาจึงพุ่งเข้าชนกำแพงทรายหนาโดยตรง

เมื่อนักรบประชิดทะลุกำแพงทรายหนาและตกลงไปในทรายสีเหลือง เขาก็ปรากฏตัวในแนวรบของศัตรู

ระเบิด!

เมื่อนักรบประชิดจากโรงเรียนทหารเซี่ยงหนานปรากฏตัว เงาหมัดนับร้อยก็ปกคลุมท้องฟ้าและโจมตีนักรบโล่ของอียิปต์ที่อยู่ตรงข้ามเขา

“บุก!” นักรบนักเวทย์ คำรามเสียงดังและยืดมือออกอีกครั้ง

นักรบโล่ของเซียงหนานดึงโล่ออกจากพื้นอย่างดุดันและวิ่งไปข้างหน้าด้วยก้าวที่ยาว ลมกระโชกแรงพัดเข้ามา และนักรบโล่ที่กำลังวิ่งอยู่ก็ถูกพัดหายไปทันทีและพุ่งเข้าไปในรูกำแพงทรายที่แตก

หลังจากโล่ใหญ่แล้ว นักรบสนับสนุนก็ตามมา! ในขณะที่นักเวทย์ทำงาน มันก็พัดเพื่อนทั้งสองลงไปในหลุมขนาดใหญ่ในกำแพงทรายหนา

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว นักเวทย์ก็ก้าวไปทีละสองก้าว ทันใดนั้น เท้าของเขาก็ทรุดลง เขาโดดขึ้นทันที ร่างของเขาหมุนตัวและบินถอยหลัง จากนั้น

นักรบเวทย์เซี่ยงหนานยื่นมือหนึ่งออกมาตรงหน้าเขา และดูเหมือนว่าจะมีปืนใหญ่ลมถูกยิงออกมาจากมือของเขา

ปัง

แต่ “ระเบิด” นั้นคือตัวเขาเอง

ร่างของนักรบเวทย์ถูกพัดออกไปอย่างดังและกระเด็นถอยหลังเข้าไปในถ้ำทรายขนาดใหญ่

ฉากต่อไปนี้ไม่สามารถมองเห็นได้จากผู้ชม ในสนามฝั่งศัตรูที่พายุทรายพัดผ่าน สิ่งเดียวที่ได้ยินคือเสียงคำรามอันดังและเสียงคำรามอย่างต่อเนื่อง เป็นครั้งคราว หงส์ทองจะกระโดดออกมาจากผืนทรายและบินตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำให้ผู้คนอุทานด้วยความประหลาดใจ

ในห้องประชุม เจียงเสี่ยวรู้สึกเจ็บที่ไหล่ขณะมองจอภาพขนาดใหญ่ เขาเขย่ามันอย่างแรงแต่ไม่สามารถปล่อยมือใหญ่ของซิงเหยียนที่อยู่ข้างๆ เขาได้

“เสร็จ! เสร็จ!” ซิงเหยียนทุบโต๊ะด้วยมืออีกข้างจนแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ด้านหลังเบาะทั้งสองตัว จ้าวเหวินหลงตกใจและรีบถือถ้วยเก็บความร้อนด้วยมือทั้งสองข้าง

“นี่คือแชมป์เหรอ เราจะได้แชมป์มั้ย!”

อู๋เสี่ยวจิ้งกระโดดขึ้นและตะโกนด้วยความตื่นเต้น

ซินอ้ายอันเพิ่งดึงแขนของอู๋เสี่ยวจิ้งเพราะเป็นนิสัย แต่คราวนี้ เธอไม่ได้ใช้กำลังดึงเธอให้นั่งลง เพราะซินอ้ายอันก็กำลังมองดูจอภาพขนาดใหญ่ที่ทรายสีเหลืองกระจายออกไปด้วย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข

เมื่อทรายสีเหลืองกระจายตัวออกไป คนสี่คนจากสถาบันการทหารเซี่ยงหนานก็ยืนอยู่ตรงกลางครึ่งหนึ่งของศัตรูในภาพ

โล่และหน้ากากของสถาบันทหารเซี่ยงหนานหันหน้าเข้าสู่เส้นกึ่งกลาง ซึ่งมีโล่ขนาดใหญ่ของอียิปต์โบราณอยู่

นักรบประชิดและนักเวทย์แห่งเซี่ยงหนานต้องเผชิญกับจุดต่ำสุดที่นักรบอียิปต์ให้การสนับสนุน

ท่ามกลางกลุ่มคนทั้งสองกลุ่มในข้างใต้ มีชาวอียิปต์นอนอยู่ ร่างของเขายับเยินไม่ทราบว่าเป็นหรือตาย

“นักเวทย์อื่นอยู่ที่ไหน?”

เจียงเสี่ยวมองไปที่จอภาพขนาดใหญ่ เขาหวังว่าจะได้ชมการต่อสู้ในที่นั้น กล้องสามารถแสดงภาพแบบพาโนรามาได้

“ใต้ดินหรือในอวกาศ” โฮ่วหมิงหมิงคาดเดา

แต่เขาก็เห็นนักเวทย์เซี่ยงหนาน ยกหมัดซ้ายขึ้นสูงและพูดว่า

“ในพื้นที่ของฉันไม่มีออกซิเจน”

ประโยคนี้เป็นการเตือนใจต่อศัตรู ตลอดจนต่อผู้ตัดสินและผู้ชมทุกคน

ว้าว!

“โอ้ ฮู้ ฮู้!”

“ว้าว! จีน! เซี่ยงหนาน!”

นอกจากเสียงเชียร์อันดังกึกก้องจากผู้ชมที่แห่กันมา ยังมีเสียงตะโกนลั่นว่า

“ว้าว! เราชนะแล้ว เราจะต้องชนะจริงๆ!”

ทหารทั้งสี่ไม่ได้เคลื่อนไหวหรือไล่ตามชัยชนะ แม้ว่าศัตรูจะมีโล่และผู้ช่วยเหลืออยู่เพียงคนเดียว แต่ทหารทั้งสี่ยังคงมั่นคงอย่างยิ่ง

เมื่อเรามาถึงสถานการณ์เช่นนี้แล้วเราควรใช้มันให้เป็นประโยชน์

หลังจากที่นักเวทย์ตะโกน พวกเขาก็ตะโกนตัวเลขออกมาอีกชุดหนึ่ง 0-0-4

ทีมสี่คนแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม โดยทั้งหมดอยู่ในท่าป้องกัน เพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุใดๆ

1 วินาที, 2 วินาที, 3 วินาที

นักรบสนับสนุนของอียิปต์กดมือของเขาลงบนพื้น และมองเห็นว่าผู้ใช้เวทมนตร์ซึ่งมีร่างกายที่แหลกสลาย และไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ถูกห่อหุ้มด้วยทราย

ขณะที่นักเวทย์เซี่ยงหนานกำลังจะตะโกนคำขวัญ พวกเขาก็เห็นโล่ขนาดใหญ่ตรงเส้นกึ่งกลางด้านหน้าพวกเขาก็ยกมือขึ้นและหันหน้าไปทางผู้ตัดสินนอกสนาม

ผู้ตัดสินหันไปมองที่ข้างสนามและเห็นว่าทีมโค้ชของอียิปต์ได้ล้อมเขาไว้แล้ว ในความเป็นจริง ผู้ตัดสินได้ยินเสียงทีมโค้ชแล้ว

“ปริ๊ด ปรี๊ดดดด!” กรรมการโบกธง “จีน! ชนะ!”

นักเวทย์เซี่ยงหนานโบกมือและดึงคนๆ หนึ่งออกจากประตูอวกาศเล็กๆ อย่างรวดเร็ว

“แอ๊กๆ ไอ ไอ ชาวอียิปต์ที่ถูกดึงออกมาหายใจอย่างหนักและไออย่างรุนแรง

แต่ทั้งหมดนี้ก็ถูกกลบไปด้วยเสียงดังอันดัง

“จีน! จีน!”

“แชมป์! แชมป์!”

ฉากนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในห้องประชุมเล็กๆ ซิงเหยียนไม่อาจทนกับความตื่นเต้นนั้นได้อีกต่อไปและทุบมือลงบนโต๊ะอย่างแรง

อย่างไรก็ตาม โต๊ะเพิ่งถูกเขาหัก ดังนั้นมือใหญ่ของเขาจึงพลาด และภายใต้ความเฉื่อย หัวโล้นใหญ่ของซิงเหยียน ก็ล้มลงกับพื้น

อย่างไรก็ตาม ซิงเหยียนนั้นตัวสูงและมีขาที่ยาว ไม่สำคัญว่าหัวของเขาจะตกลงไปที่พื้น ขาหลังของเขาก็ยังยกขึ้นด้วย จ้าวเหวินหลงที่นั่งอยู่ข้างหลังเขาคว้าแก้วเก็บความร้อนและก้าวถอยหลัง โต๊ะลอยขึ้นและทุกคนก็ล้มลงกับพื้น

“ว้าว!” อู๋เสี่ยวจิ้งหันกลับมาด้วยความตื่นเต้นและมองไปที่ซินอ้ายอัน

ซินอ้ายอันก็รีบวิ่งไปหาอู๋เสี่ยวจิ้งด้วยความตื่นเต้น แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนกำลังบินอยู่ในกลุ่มหมอก ร่างเล็กของเธอเหมือนตุ๊กตาตัวใหญ่ และถูกอู๋เสี่ยวจิ้งจับขึ้นมาแล้วโยนขึ้นไปในอากาศ

อู๋เสี่ยวจิ้ง “เราชนะ! เราคือแชมป์!”

ซินอ้ายอัน “โอ้”

ท่ามกลางเสียงเชียร์ที่ตื่นเต้น ที่ด้านหลังของหอประชุม เซียะเยี่ยนหยุดปรับเทปพันหมัดในที่สุด เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ทหารทั้งสี่คนบนหน้าจอ รอยยิ้มที่หายากปรากฏบนใบหน้าที่แข็งทื่อของเซี่ยเยี่ยน

หอประชุมเล็กๆ เต็มไปด้วยความโกลาหล และเสียงของเจ้าภาพที่มีความตื่นเต้นสามารถได้ยินบนจอภาพขนาดใหญ่

เย่ซุนหยาง “พวกเราคือผู้ชนะเลิศ! พวกเราคือผู้ชนะเลิศ! กองทัพจีนเอาชนะอียิปต์ได้สองครั้ง! หลังจากผ่านไปสิบสองปี! กองทัพจีนกลับมาสู่จุดสูงสุดของโลกอีกครั้ง!

ครั้งสุดท้ายที่ได้แชมป์ทีมคือเมื่อปี 2005! กลุ่มทหารจากโรงเรียนนายร้อยเซี่ยงหนาน! ตอนนี้เป็นปี 2017 แล้ว! ผ่านไป 12 ปี!”

หม่าเคอตะโกนเสียงดัง

“สิบสองปีผ่านไปแล้ว! ราชาทหารเซี่ยงหนานรุ่นใหม่ได้ขึ้นถึงจุดสูงสุดในการแข่งขันแล้ว! นี่คือบรรณาการที่ดีที่สุดสำหรับราชาทหารเซี่ยงหนานรุ่นเก่าในปี 2017!”

เย่ซุนหยาง “ชาวจีนทุกคน คุณกำลังดูอยู่ใช่หรือไม่ ทหารผ่านศึกจากปี 2005 คุณก็กำลังดูอยู่เช่นกันใช่หรือไม่?”

หม่าเคอโบกหมัดอย่างตื่นเต้น

“รุ่นหนึ่งจะต้องแก่ลงในที่สุด แต่จะมีคนหนุ่มสาวอยู่เสมอ!”

เย่ซุนหยาง “เยี่ยมมาก! จีน! แชมป์! จีน!”

หม่าเคอตะโกนเสียงดัง “ตอนนี้! ความกดดันอยู่ที่เจียงเสี่ยวผีแล้ว!”

เย่ซุนหยาง “เป็นอย่างนั้นจริงเหรอ ห๊ะ”

เย่ซุนหยางตอบสนองโดยไม่รู้ตัว แต่หยุดพูดไประหว่างทางด้วยความตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

หม่าเคอดูเหมือนจะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ด้วยความตื่นเต้นสุดขีด เขาจึงพูดบางอย่างที่พิเศษ

แน่นอนว่าผู้ชมที่ตื่นเต้นไม่สามารถได้ยินคำพูดเหล่านี้ คำพูดเหล่านี้ถูกเผยแพร่ไปทั่วโลกและส่งถึงครัวเรือนหลายพันแห่งในประเทศจีน

ในเวลาเดียวกันภายในห้องประชุมเล็ก

ทีมงานและผู้เข้าแข่งขันที่กำลังโห่ร้องแสดงความยินดีอย่างมีความสุขก็หยุดลงและสูญเสียเสียงทันที

ทุกคนในหอประชุมเล็กหันไปมองเจียงเสี่ยว

แต่เขาเห็นเจียงเสี่ยวจ้องไปที่หน้าจอด้วยความประหลาดใจและมีสีหน้าสับสน

ไม่มีเสียงบนจอภาพขนาดใหญ่ กล้องวงจรปิดทั้งสองตัวดูเหมือนจะติดขัด และห้องประชุมเล็กก็เงียบเช่นกัน

ทันใดนั้น โฮ่วหมิงหมิงก็เคลื่อนไหว

โฮ่วหมิงหมิง หัวหน้าทีม เดินเข้าไปหาเจียงเสี่ยว แล้ววางแขนของเธอไว้บนไหล่ของเขา ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเธอนั้นแทบจะหายไปเลย

เธอมองไปที่เจียงเสี่ยว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยกำลังใจ และเขย่าร่างของเจียงเสี่ยวเบาๆ

ข้างๆ เขา ซิงเหยียนปีนขึ้นไปและลูบหัวเจียงเสี่ยวด้วยมือใหญ่ของเขา พร้อมตะโกนว่า คว้าแชมป์มาครอง! เจียงเสี่ยวผี! คว้าแชมป์มาครองให้ได้!

“คว้าแชมป์มาครอง!” จ้าวเหวินหลงแทบไม่อยากสู้และตบหลังเจียงเสี่ยวเบาๆ

“แชมป์เปี้ยน! เสี่ยวผี!” ที่อีกฝั่งของทางเดิน อู๋เสี่ยวจิ้งตะโกนไปที่เจียงเสี่ยว

ข้างๆ เธอ ซินเอ๋ออันกำหมัดแน่นและชี้ไปที่เจียงเสี่ยว

ที่ด้านหลังของหอประชุม เซี่ยเยี่ยนผู้เงียบมาตลอดพูดขึ้นอย่างกะทันหันว่า

“เอาแชมป์ที่เป็นของจีนกลับคืนมา”

“ฮ่าๆ” หวีจิ้นตบมือลงบนโต๊ะแล้วตะโกนด้วยรอยยิ้ม

“ใช่! เอาแชมป์คืนมา!”

ความมั่นใจเกิดจากความแข็งแกร่งและการยอมรับในตัวเจียงเสี่ยว

แต่ไม่ว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นอย่างไร ที่ด้านหลังของหอประชุมเล็กฟางซิงหยุน มองไปที่ผู้เล่นแต่ละคนที่ต่อสู้เพียงลำพังและตอนนี้รวมกันเป็นทีม และให้พรและกำลังใจอย่างจริงใจแก่เจียงเสี่ยว

ฟางซิงหยุนยิ้ม และท่าทางนั้นดูมีความสุขมาก