ตอนที่ 1254 อาชญากรตัวจริง!
“แล้ว… ผลจากการแปลงดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สองของเธอคืออะไร”
ไกอาจ้องมองเจียงเสี่ยวด้วยความคาดหวัง และแม้แต่เสียงของเธอก็ยังสั่นเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่าเธอก็ปรารถนาอิสรภาพด้วยเช่นกัน
เมื่อความหวังถูกวางไว้เบื้องหน้าของเขา นักรบดวงดาวระดับเทพผู้นี้ก็เริ่มลนลานเล็กน้อยเช่นกัน
จิ่งซิงเสี่ยว (เหยื่อล่อผังเก้าดาว)ดูดซับลูกปัดดาวของผีแห่งความว่างเปล่าและพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้ง
"ผมสามารถย้อนเวลากลับไปได้ นานมาก นานมาก..."
จิ่งซิงเสี่ยว (เหยื่อล่อผังเก้าดาว)ถอนหายใจเบาๆ
เนตรเก้าดาวก่อนหน้านี้ยังอนุญาตให้เจียงเสี่ยวมองย้อนกลับไปถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้ แต่เขาสามารถสืบย้อนกลับไปได้เพียงหนึ่งปีครึ่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม การใช้พลังงานจะเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณหากเขาก้าวไปข้างหน้า เขาคงจะหมดสติเพราะใช้พลังงานมากเกินไปก่อนที่เขาจะมองเห็นภาพที่ต้องการด้วยซ้ำ
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะแตกต่างออกไป…
การแปลงดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สองในรูปแบบเก้าดาวนั้น บ่งชี้ชัดเจนว่าเจียงเสี่ยวสามารถสืบย้อนอดีตได้อย่างไม่มีขีดจำกัด!
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถไปถึงระดับ “รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอีกห้าร้อยปีต่อมา” ได้ แต่ขณะนี้ เจียงเสี่ยวสามารถ “รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ห้าร้อยปี” ได้!
นั่นหมายความว่า… หากเจียงเสี่ยวเข้าไปในถ้ำมังกรอีกครั้ง เขาจะสามารถค้นหาได้ว่าพ่อแม่ของเขาหายตัวไปได้อย่างไร ตราบใดที่เขาได้รับสภาพแวดล้อมที่มั่นคง!
หน้าที่ที่สองของรูปแบบของดาวทั้งเก้าดวง ซึ่งเกิดจากแปลงดาวให้กลายเป็นพลังยุทธ์ ยังคงเป็นการกำหนดตำแหน่งในเชิงพื้นที่ แต่… เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ ตำแหน่งจะชัดเจนและแม่นยำกว่ามาก
โดยทั่วไปแล้ว การแปลงดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สองของรูปแบบเก้าดาวไม่มีความสามารถใหม่ใดๆ มันเป็นเพียงการปรับปรุงบนพื้นฐานของความสามารถเดิมเท่านั้น
การย้อนเวลากลับไปเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ ในขณะที่ตำแหน่งเชิงพื้นที่เป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงปริมาณ
ขณะที่เขากำลังคิดอยู่จิ่งซิงเสี่ยว (เหยื่อล่อผังเก้าดาว) ก็ได้ดูดซับช่องว่างของทักษะดาวแห่งกาลเวลาและอวกาศไปแล้ว เจียงเสี่ยวเต็มไปด้วยความหวังและฉายแววออกมา!
แฟลช!
เจียงเสี่ยวนิ่งเงียบไปชั่วขณะ เมื่อเห็นท่าทีของเจียงเสี่ยว หัวใจที่ตึงเครียดของไกอาก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลง และเธอก็ดูผิดหวังเล็กน้อย
“อ่า…” ไกอาถอนหายใจเบาๆ
มันจะง่ายดายขนาดนั้นในการถ่ายโอนข้ามมิติ?
บางทีความคาดหวังที่เขามีต่อเขาอาจจะสูงเกินไป…
บรรยากาศในป่าริมทะเลสาบนั้นกดดันจนน่ากลัว ไกอาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตัดสินใจพูดขึ้นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเจียงเสี่ยว
“พูดอีกอย่างก็คือ ตอนนี้เหยื่อของคุณก็กลายเป็นภูเขาได้แล้ว”
“อืม…” เจียงเสี่ยวกลับมามีสติอีกครั้งและพยักหน้าเบาๆ จากนั้นเขาก็เรียกซิงจีเสี่ยว (เหยื่อล่ออีกร่าง) ออกมาและมองดูโลก
“ไปที่อื่นกันเถอะ” ไกอาพูดขึ้นอย่างกะทันหัน “จะดีกว่าถ้ามันกว้างขวางกว่านี้”
“อีกอย่าง… ถูกต้องแล้ว” ในขณะที่พูด เจียงเสี่ยวก็หายไปพร้อมกับคนอื่นๆ
เจียงเสี่ยวและไกอาต่างยืนอยู่กลางทะเลทรายซาฮาราที่ไร้ขอบเขต โดยมองดูมันจากระยะไกล ในขณะที่ซิงจีเสี่ยวยืนอยู่ตรงหน้าโลกและยกหนังสือหนาๆ ขึ้นมา
ภายใต้การจ้องมองของไกอา ตัวอักษรและสัญลักษณ์ชุดหนึ่งลอยออกมาและเริ่มหมุนรอบต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี)
ต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ลูบผมยาวสีเขียวของเขาด้วยท่าทางเคร่งขรึม ขณะที่เขายกมือขึ้น น้ำตกบนหน้าผาบนไหล่ของเขาก็เปลี่ยนทิศทางและไหลมาทางด้านข้างของเขาเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อน้ำตกออกจากร่างของเจียงเสี่ยว น้ำตกก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ได้ตกลงสู่พื้นและกลายเป็นคราบน้ำจริงๆ
“ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป… โลกไม่ใช่โล่ของฉันอีกต่อไปแล้ว แต่กลายเป็นหนึ่งเดียวกับฉัน”
ต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี)พึมพำกับตัวเองขณะนึกถึงคำสอนของไกอาที่สอนเขา
“ผมไม่เพียงแต่ทำในสิ่งที่ผมต้องการกับผืนดินโดยรอบได้เท่านั้น…
‘โลกจะหล่อเลี้ยงผม ให้พลังงานอันไม่มีที่สิ้นสุดแก่ผม และจะทนต่อความเสียหายทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับร่างกายหลักของผม…’
“เอาล่ะ หรือบางทีผมควรพูดว่าไม่มีปัญหาว่าผมจะรับผิดชอบใคร เพราะว่าผมคือโลก ฉันคือ…” ฮ่า…”
ในขณะนี้เองที่ดวงตาของต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี)ก็เบิกกว้างขึ้น
พลังดวงดาวพุ่งกระจายเป็นชั้นๆ เข้าสู่ร่างของต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) และร่างของเขาซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยภูมิประเทศธรรมชาติ ก็ค่อยๆ โตขึ้นเรื่อยๆ ...
จู่ๆ เจียงเสี่ยวก็รู้สึกว่าเขาค่อนข้างอนุรักษ์นิยมเกินไป เขาจึงเหยียบลงบนผืนทรายนุ่มๆ แล้วถอยกลับอีกครั้ง
“ไม่จำเป็น” ไกอาซึ่งอยู่ข้างๆ เขาพูดว่า
“เธอเห็นว่าฉันเป็นภูเขา แต่ที่จริงแล้ว ส่วนหนึ่งของฉันเป็นภูเขาตามธรรมชาติ ร่างกายที่แท้จริงของฉันเป็นแค่ส่วนหนึ่งของภูเขาเท่านั้น และสูงเท่ากับภูเขาเท่านั้น”
“ห๊ะ?” เจียงเสี่ยวถาม
ขณะที่เขาตะลึง ร่างกายของต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ก็ดูเหมือนจะเติบโตอย่างไม่มีขีดจำกัด
จิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อคืออะไร?
การไปถึงเมฆหมายถึงอะไร?
ในที่สุดเจียงเสี่ยวก็เข้าใจความหมายของคำสองคำนี้…
ต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) เหยียบย่างบนทะเลทรายที่ค่อนข้างราบเรียบ และสูงขึ้นจาก 1.8 เมตรเป็น 18 เมตร จากนั้นเป็น 180 เมตร …
ในที่สุดเมื่อต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ก้าวหน้าไปอย่างประสบความสำเร็จและเข้าใจการเปลี่ยนดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สอง
เขาได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงกลัวไปแล้ว
ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่โตซึ่งมีความยาวมากกว่า 3,000 เมตร ทำให้ภูมิประเทศที่มีขนาดพกพาได้กลายเป็นภูมิประเทศธรรมชาติขนาดปกติไปแล้ว
“อึก” ลูกกระเดือกของเจียงเสี่ยวขยับ และเขาพยายามเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงใหญ่ของตัวเองอย่างสุดความสามารถ เขารู้สึกตกใจมาก
นี่คือ…ฉันเหรอ?
นี่คือฉันจริงๆเหรอ?
ฉัน…แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?
ในขณะนี้ ในสายตาของต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ทุกสิ่งดูเล็กน้อยมาก
ทะเลทรายอันไร้ขอบเขตและเนินทรายที่เขาต้องปีนขึ้นไปไม่สำคัญอีกต่อไป เขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับการดำรงอยู่เหล่านี้อีกต่อไป
ในสายตาของเขา ดูเหมือนจะมีโอเอซิสเล็กๆ แห่งหนึ่งในตะวันออกไกล
ระยะทางที่น่าสะพรึงกลัวในอดีต ตอนนี้เหลือแค่เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น
ต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ยกแขนขึ้นและพยายามสัมผัสเมฆสีขาวต่ำๆ บนท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม ฝ่ามือได้ทะลุผ่านชั้นเมฆและกระจายเมฆสีขาวคล้ายมาร์ชเมลโลว์ออกไปอย่างอ่อนโยน
รูปร่างของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ในอดีตอย่างน้อยใบหน้าและฝ่ามือของเขาก็เป็นเนื้อและผิวหนังของมนุษย์ ตอนนี้เขาไม่ได้แยกจากใบหน้าและฝ่ามืออีกต่อไป แต่แยกจากร่างกายทั้งหมด เขาเหลือเพียง 30% ของร่างกาย
ต้าตี้เสี่ยวมองไปที่ฝ่ามือของเขาและดูเหมือนจะนึกถึงการต่อสู้ระหว่างเจียงเสี่ยวและโพไซดอน
กลายเป็นว่า…นั่นเป็นมุมมองดั้งเดิมของไกอาใช่ไหม?
พวกมันดูเหมือนมดจริงๆ
เธอมีจิตใจที่อ่อนโยนมาก หากจะให้พูดตามจริง หากเจียงเสี่ยวอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเธอ เขาคงเห็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอสองตนอยู่ในฝ่ามือของเขา ... แม้ว่าพวกมันจะต่อสู้กันในเส้นแบ่งบนฝ่ามือ เจียงเสี่ยวก็คงจะพบว่ามันยากที่จะมองพวกมันด้วยตา
“เธอรู้สึกถึงพลังของโลกไหม?”
“ใช่ ผมรู้สึกได้”
หลังจากแบ่งปันความรู้สึกของพวกเขาแล้ว เจียงเสี่ยวก็พูดว่า
“มันคือความรู้สึกของการเป็นหนึ่งเดียว แม้แต่ตัวผมเองก็ไม่สามารถตัดขาดความสัมพันธ์อันใกล้ชิดเช่นนี้ได้ นับประสาอะไรกับคนอื่นๆ ที่ขอให้ผมออกจากพื้นที่”
เสียงของไกอาเริ่มอ่อนโยนลง ขณะที่เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเงยหน้าขึ้นและมองดูร่างจำลองของตัวเอง
"เธอลองใช้ความสามารถของเธอดูได้"
“คุณกำลังทำอะไรอยู่” เจียงเสี่ยวถาม
ดวงตาของไกอาเผยให้เห็นแววแห่งความรำลึก ราวกับว่าเธอกำลังคิดถึงตัวเองในอดีต เธอกล่าวเบาๆ ว่า
“อะไรก็ได้ อะไรก็ได้ที่เธออยากทำ”
“อืม…” เจียงเสี่ยวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
ในระยะไกล มือของเสี่ยวที่ห้อยลงมาจากพื้นดินนั้นเป็นธรรมชาติ ในทะเลทรายอันแห้งแล้งรอบๆ ตัวเขา หญ้าสีเขียวค่อยๆ ปรากฏขึ้น
ทรายค่อยๆ สลายตัวลง และพื้นดินก็ค่อยๆ โผล่ขึ้นมา ในบางครั้ง พื้นดินจะทรุดตัวลง และน้ำจะซึมออกมาอย่างต่อเนื่อง
หนึ่งวินาที สองวินาที สามวินาที …
ในชั่วพริบตา ดินแดนรอบต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ก็กลายเป็นทุ่งหญ้า และจากทุ่งหญ้าก็กลายเป็นป่า
“อย่างที่คาดไว้ คุณกับฉันต่างกัน” ไกอาพูดเบาๆ
“เกิดอะไรขึ้น” เจียงเสี่ยวถาม
ไกอาส่ายหัวและยิ้ม “เมื่อฉันเข้าสู่ฟอร์มนี้ สิ่งแรกที่ฉันทำคือ… ฉันทำให้ภูเขาแบนราบไปแล้ว”
เจียงเสี่ยวพูดไม่ออก
“ต่อมา ฉันได้ซ่อมแซมภูเขาและกลายเป็นหนึ่งเดียวกับมัน” ไกอาพูดด้วยรอยยิ้ม
“อืม… จริง ๆ แล้ว การสูญเสียสมดุลทางจิตใจนั้นง่ายมาก” เจียงเสี่ยวกล่าว
“พลังงานจากโลกนั้นน่ากลัวเกินไป การเปลี่ยนจากนักรบดวงดาวระดับโลกมาเป็นเทพเจ้าแห่งโลกผู้ทรงพลังอย่างกะทันหันนั้นช่างน่าอัศจรรย์ใจจริงๆ”
“เธอไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก ดีแล้ว”
ไกอาจ้องมองป่าสีเขียวจากระยะไกลและถอนหายใจเบาๆ
“เมื่อเธอพบว่าเธอสามารถทำในสิ่งที่คุณต้องการและครอบงำทุกสิ่ง ปฏิกิริยาแรกของเธอคือสร้างโอเอซิสในทะเลทรายอันแห้งแล้งแห่งนี้ มันคือการสร้างสรรค์ ไม่ใช่การทำลาย มันคือชีวิต ไม่ใช่ความตาย”
“บึ้ม บึ้ม บึ้ม!!!”
ขณะที่ไกอาพูดจบ ต้าตี้เสี่ยว (เหยื่อล่อผังธรณี) ก็ยกเท้าขึ้นและเหยียบย่ำลงมาอย่างหนัก!
ทันใดนั้น แผ่นดินก็สั่นสะเทือน ป่าไม้พังทลาย และฝุ่นผงก็ฟุ้งกระจายไปทั่วทุกแห่ง กลายเป็นความยุ่งเหยิงอย่างสมบูรณ์ ...
“เป็นอย่างนั้นจริงเหรอ”
ร่างของเจียงเสี่ยวสั่นไหวไปตามพื้นที่สั่นสะเทือน และเขากล่าวว่า
“ดูเหมือนว่า… 'ไม่…' 'ลองจินตนาการดู… ส่วนกลาง… น่าสนใจมากเลยนะ อ๊า…”
ไกอาถึงกับพูดไม่ออก
หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง ในที่สุดเจียงเสี่ยวก็ตั้งหลักได้และกล่าวว่า
"มาลองเหยื่อล่ออื่นและผังดาวอื่นๆ กันเถอะ"
จากนั้นเจียงเสี่ยวก็เข้ามาแทนที่เหยื่อล่อบันทึกนักรบดวงดาว
หลังจากสื่อสารกับประสาทสัมผัสของเขาและได้รับข้อมูลทั้งหมดแล้ว เจียงเสี่ยวก็เปลี่ยนเจียงเสี่ยวเก้าดาวที่ปรับเปลี่ยนไปก่อนหน้านี้
ถ้าลองคิดดูดีๆ การเปลี่ยนดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่ในบันทึกนักรบดวงดาวคืออะไร?
ใช้บันทึกนักรบดวงดาวเพื่อช่วยเหลือบันทึก? ไม่มีใครสามารถทำเช่นนี้ได้
เจียงเสี่ยวกำลังจะเปลี่ยนไปที่ผังดาวของบันทึกนักรบดวงดาว แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็แข็งขึ้นเล็กน้อย
ไกอาค้นพบอย่างเฉียบพลันว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเจียงเสี่ยว และจึงพูดว่า "เกิดอะไรขึ้น?"
“อ๊อก” ใบหน้าของเจียงเสี่ยวแข็งขึ้นและเขากลืนน้ำลาย “คัท…” มีแมลงอยู่หรือเปล่า?”
แมลงอะไร?
ตรงหน้าไกอา ร่างของเจียงเสี่ยวก็สว่างไสวไปด้วยผังเก้าดาว!
ทันใดนั้น แสงสีเทาอมแดงก็ปรากฏขึ้น ทำให้ไกอาต้องถอยหลังไปหลายก้าว!
แม้แต่ไกอายังกลัวผังดวงดาวเช่นนี้!
หรือควรจะพูดว่าเธอควรจะรู้สึกขยะแขยงมากกว่า
ในฐานะที่เป็นแม่พระธรณี เธอเกลียดออร่าที่ออกมาจากผังดวงดาวของเจียงเสี่ยวเป็นพิเศษ
ในความเป็นจริง ขณะที่เจียงเสี่ยวและโพไซดอนกำลังต่อสู้กันอยู่บนฝ่ามือของไกอา ดาบสุริยันอันแผดเผาที่เจียงเสี่ยวเรียกออกมาก็ทำให้ไกอาไม่สบายใจมาก
ทุกครั้งที่ดวงอาทิตย์แผดเผาไปสัมผัสกับเส้นบนฝ่ามือของเธอ ทุ่งหญ้าและป่าไม้ตามปกติก็จะถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่าน กลายเป็นดินที่ถูกเผาไหม้และมีรอยแตกร้าว
เจียงเสี่ยวหันมามองไกอาอย่างงุนงงและพูดว่า
"ร่างกายหลักของผมไม่ได้ก้าวหน้าในเรื่องทักษะดวงดาว แต่ ... เหยื่อของผมประสบความสำเร็จ และผมก็เข้าใจการเปลี่ยนแปลงครั้งที่สองของเปลี่ยนดาวเป็นพลังยุทธ์ของการวาดภาพเก้าดาวอย่างสมบูรณ์แล้ว ส่วนเหยื่อ…ก็เป็นผมอีกคน! กล่าวอีกนัยหนึ่ง แม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่ที่จุดสุดแดนดาว แต่ผมก็ได้เชี่ยวชาญในการแปลงดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สองเรียบร้อยแล้ว”
ไกอาพยักหน้าอย่างครุ่นคิด
“มันก็เหมือนกับนักรบดวงดาวผู้มีความสามารถบางคนที่สามารถเชี่ยวชาญผลกระทบของผังดวงดาวได้มากกว่าครึ่งหนึ่งเมื่อพวกเขาอยู่ในจุดสูงสุดของด่านนทีดาว อย่างไรก็ตาม ความสามารถในการเปลี่ยนดวงดาวให้กลายเป็นพลังยุทธ์เป็นความสามารถของด่านทะเลดาว”
“ใช่แล้ว เกือบจะเป็นอย่างนั้นเลย!” เจียงเสี่ยวพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าไกอาจะตามความคิดของเขาทัน
ไกอาพยักหน้า หลังจากยืนยันมุมมองของเธอแล้ว เธอจึงถามด้วยความสับสน
“แล้วไง? มีข้อแตกต่างระหว่างเหยื่อของเธอที่สามารถเปลี่ยนดวงดาวเป็นพลังยุทธ์ได้อีกครั้งกับร่างกายหลักของเธอที่สามารถทำได้หรือไม่”
เจียงเสี่ยวเม้มริมฝีปากและพูดว่า
"คุณรู้ไหม... ผังดาวของผมเป็นชุดอวกาศและมันสามารถทำให้ทักษะดวงดาวในอวกาศ-เวลากลายพันธุ์ได้"
“โอ้?” ดวงตาไกอาเป็นประกายขึ้น
เจียงเสี่ยวกล่าวว่า
“ทักษะดวงดาว ใดๆ ที่เข้ากันได้กับผังดาวจะได้รับการปรับปรุงในระดับหนึ่งหลังจากที่ผังดาวเปลี่ยนเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สอง คุณไม่รู้เหรอ”
ไกอาส่ายหัว “ฉันกลายเป็นมารดาผู้ปกครองทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกไปแล้ว ฉันบอกไม่ได้อีกต่อไปว่าอะไรเป็นทักษะดวงดาวของฉัน และอะไรเป็นทักษะของฉัน”
“เอ่อ…” เจียงเสี่ยวเกาหัวและคิดว่ามันสมเหตุสมผล ผังดาวโลกทำให้สามารถสืบย้อนถึงต้นกำเนิดของดิน หิน ทราย และแม้แต่ทักษะดาวประเภทพืชได้ ผังนี้ละทิ้งการแสดงออกภายนอกของทักษะดาวและทำให้ไกอาเป็นพระเจ้าผู้ทรงอำนาจทุกประการ
บางที… เธออาจเข้าใจผิดเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของทักษะดวงดาว ของเธอ
เจียงเสี่ยวกล่าวว่า
“ผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่มีผังดวงดาวเป็นรูปดอกไม้ หลังจากที่เธอเปลี่ยนดวงดาวเป็นพลังยุทธ์ครั้งที่สอง ทักษะดวงดาวประเภทดอกไม้ทั้งหมดในช่องดวงดาวของเธอได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงที่น่าสะพรึงกลัว”
อาณาเขตว่างเปล่าของซากุระของเจียงเข่อลี่สามารถสัมผัสได้ถึงกลีบซากุระสีชมพูที่ร่วงหล่นลงมาภายในรัศมี 500 เมตร
ในทางกลับกัน ทักษะดวงดาว ซึ่งเป็นพื้นที่ของซากุระที่มีคุณภาพเดียวกันนั้น จะกลายมาเป็นกลีบซากุระสีดำที่ตกลงมาบนผังดาวซานเหว่ย และรัศมีการรับรู้ก็เพิ่มขึ้นเป็น 1,000 เมตร!
มันเป็นรูปแบบที่กลายพันธุ์อย่างสมบูรณ์!
เมื่อสักครู่ ช่องว่างระหว่างเวลาและอวกาศของทักษะดวงดาวที่เหยื่อล่อเจียงเสี่ยวใช้มีเพียงแค่คุณภาพระดับเพชรเท่านั้น
แต่ขณะนี้ช่องว่างเวลา-อวกาศในผังดาวของเจียงเสี่ยวมีคุณภาพสุริยันต์เจิดจ้าสูงสุด!
บนพื้นฐานนี้คุณต้องการทำให้ฉันแข็งแกร่งขึ้น…
ช่องว่างระหว่างเวลาและอวกาศในที่สุดก็กลายเป็นเวอร์ชันสุดท้ายและกลายเป็น "ผู้บ้าคลั่งนอกกฎหมาย" ตัวจริง!
ปรากฏว่าในการที่จะบรรลุถึงคุณภาพขั้นสูงสุดของทักษะดวงดาวบางอย่าง ไม่เพียงแต่ต้องมีระดับดาวคุณภาพสุริยันต์เจิดจ้าเท่านั้น แต่ยังต้องมีผังดาวที่สอดคล้องกันด้วย!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของเจียงเสี่ยวก็สั่นสะเทือน
ฮอปกินส์คาดหวังสิ่งนี้แล้ว!
เพราะเหตุนี้เขาจึงปฏิบัติต่อเจียงเสี่ยวเหมือนเป็นความหวังเดียวของเขา?
เนื่องจากเจียงเสี่ยวสามารถมีทักษะดวงดาวในอวกาศที่มีคุณภาพสูงสุดได้ ในทำนองเดียวกัน หลังจากที่เขาเปลี่ยนดวงดาวให้เป็นพลังยุทธ์เป็นครั้งที่สอง ผังดวงดาวในอวกาศก็จะสามารถเสริมทักษะดวงดาวในอวกาศของเจียงเสี่ยวได้ ...
ไกอาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแล้วมองไปที่เจียงเสี่ยว "เธอหมายถึงอะไร?"
เจียงเสี่ยวยิงด้ายพลังดาวออกมาและส่องประกายไปกับไกอา!
ชั่วขณะต่อมา ทั้งสองก็ไปยืนอยู่บนเชิงเขาแห่งหนึ่ง
“ที่นี่คือ…” ไกอามีท่าทางงุนงง
เจียงเสี่ยวชี้ไปที่ภูเขาซึ่งมีความสูงกว่า 3,000 เมตรแล้วกล่าวว่า
“คุณไม่รู้สึกคุ้นเคยเลยเหรอ?”
ไม่ใช่ว่าเธอไม่สามารถจำตัวเองได้ แต่เธอแค่ไม่กล้าคิดไปในทางนั้น!
จู่ๆ เธอก็ยื่นมือออกไปคว้าแขนของเจียงเสี่ยว
“เธอไม่ได้เปิดประตูมิติเมื่อกี้”
เจียงเสี่ยวเห็นด้วย
ไกอาขยำหมัดและคว้าเจียงเสี่ยว ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด
"เธอ... เธอได้ข้ามผ่านมิติไปแล้ว!"
เจียงเสี่ยวเห็นด้วย
“ฮ่า… ไกอาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วมองดูร่างกายของเธอด้วยความไม่เชื่อ
“ฉัน…” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ฉัน… เป็นอิสระแล้วเหรอ?”
“ใช่แล้ว!” เจียงเสี่ยวเห็นด้วย
ไกอาถึงกับพูดไม่ออก
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น