เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 389 ศัตรูเก่าความรัก มารมังกรฟ้า

ตอนที่  389  ศัตรูเก่าความรัก มารมังกรฟ้า

 “เจ้าอยากได้นมผึ้งบ้างไหม?”  เซี่ยอีนั่งอยู่นานและรู้สึกเบื่อ  พอเห็นว่าเย่ว์หยางสนใจนมผึ้งคุกทมิฬ  นางอยากถ่มน้ำลายใส่เขาอย่างช่วยไม่ได้  เขาขึ้นชื่อว่าเป็นจอมลามก มัวสนใจแต่ยาเพิ่มพลังทางเพศ  คิดว่าจะให้นางช่วยเขาเสนอราคาประมูล  แต่นางจะใช้เงินเขาจ่าย  เซี่ยอียกป้ายเสนอราคา  นางตั้งราคาที่แม้แต่นางเองก็ยังตกใจ “สามพันเหรียญทอง”  

 

 “โห!”

นี่ทำให้ผู้คนตะลึง

แม้ว่านี่จะเป็นของดี  แต่ก็ใช้ได้เพียงครั้งเดียวและอาจดื่มหมดสิ้นไปภายในอึกเดียว  ยิ่งกว่านั้น ผลกระทบของมันคงอยู่เพียงคืนเดียว  ประสิทธิผลทั้งหลายเหล่านี้ต้องเสนอราคาประมูลสูงขนาดนั้นเชียวหรือ?

อาจเป็นได้ที่ไตตันน้อยเป็นคนที่ราคะจัดและต้องการนมผึ้งคุกทมิฬมาช่วยในกิจกรรมอย่างว่านั้น

หรืออาจเป็นเพราะเขามีเงินมากเกินไปจนไม่มีที่เก็บ  ถึงได้ไม่เห็นค่าของทองอีกต่อไป

ทุกคนสงสัยว่าทำไมไตตันน้อยที่ไม่ได้แสดงความสนใจสินค้าใดๆ มาทั้งคืน  กลับให้องครักษ์หญิงของเขาเสนอราคาประมูลนมผึ้งคุกทมิฬ

จั๊ดด์เองก็อยู่ในสภาพตกตะลึงเช่นกัน

แต่เขาไม่ได้รู้สึกแปลกกับทัศนคติและพฤติกรรมที่ไม่อนาทรร้อนใจของเย่ว์หยางแล้ว

ยิ่งกว่านั้น นมผึ้งคุกทมิฬยังเป็นยาชั้นดีที่มีผลปลุกกำหนัดโดยไม่มีผลข้างเคียงอย่างแน่นอน

 “สามพันห้าร้อย” บริวารของเยาถงถือโอกาสเสนอราคาที่สูงกว่าในที่สุด

 “สี่พัน”  เซี่ยอียิ้มเยือกเย็น  คนจ่ายเงินไม่ใช่ข้าอยู่แล้ว  ถ้าพวกเจ้าทุกคนจะเสนอราคาแข่ง ข้าก็จะสนองด้วย  จะดีที่สุดหากข้าทำให้เจ้าผู้นี้ล้มละลายได้ เอาเลย  เจ้านี่เป็นแค่คนรวยโสโครกเท่านั้น  เขาคงไม่จนหรอก ต่อให้โก่งราคาขึ้นไปถึงสี่หมื่นเหรียญทอง  ตอนแรกเมื่อเซี่ยอีเริ่มเสนอราคา  นางหวั่นเกรงและกังวลเล็กน้อยว่าเย่ว์หยางจะดุด่านาง  อย่างไรก็ตาม นางชำเลืองมองเย่ว์หยาง  เห็นว่าเขายังยิ้มได้และเหมือนกับจะไม่สนใจเรื่องจำนวนเงิน  ดังนั้นนางจึงรู้สึกผ่อนคลายและตัดสินใจเสนอราคาต่อ เนื่องจากดูเหมือนเขาจะไม่คัดค้าน

 “เราขอเสนอที่สี่พันห้าร้อยเหรียญทอง”  บริวารของเยาถงปั่นราคาประมูลทันที  เจ้าต้องการจะได้ตามใจชอบอย่างนั้นหรือ?  ไม่มีทาง

 “ห้าพัน”  เซี่ยอีเสนอราคาทันที

 “ห้าพันห้าร้อย”  บริวารอีกคนหนึ่งของเยาถงยืนขึ้นเสนอราคาขณะที่พวกเขาไม่ลดราวาศอก

 “เราไม่ต้องการมันอีกต่อไปแล้ว”  เซี่ยอีเลิกทำให้เย่ว์หยางตกใจเช่นกัน  นางไม่โง่ต่อไปตั้งแต่เมื่อไหร่?

เซี่ยอีแค่นเสียงอย่างพอใจ  “คนผู้นั้นดูเจ้าเล่ห์  ข้ามั่นใจว่าเขาจะไม่เสนอราคาอีกต่อไปทันทีที่ข้าตั้งราคาหกพันเหรียญ  เขาต้องดีใจและคิดอยู่ในใจว่าข้าโง่  แต่ข้าไม่หลงกลเขาแน่!  ไม่เป็นไร เราไม่ต้องการมัน!   ก็แค่ให้พี่ชายเจ้าคว้ามันกลับมาให้เจ้าก็ได้  อย่างไรก็ตาม  ข้าก็ได้สู้กับเยาถงไปแล้ว  ดังนั้นถือเป็นโอกาสที่ท่านจะโต้กลับเขาบ้าง!”

 “......”  พ่อบ้านเหยียนเจิ้งยืนอยู่ที่ประตูกำลังมองดูเซี่ยอีอย่างตะลึง  เขารู้สึกว่านางอาจได้รับอิทธิพลจากเย่ว์หยางอย่างรุนแรงหลังจากติดตามเขามาเป็นเวลานาน

เวลาไม่ถึงสามนาทีเมื่อมีบุรุษคนหนึ่งวิ่งตรงมาที่พวกเขา

เขายื่นกระดาษบันทึกข้อความให้เหยียนเจิ้ง

กลับกลายเป็นตัวแทนตลาดมืดมีนมผึ้งคุกทมิฬขวดใหญ่และเขายินดีจะให้ท่านไตตันในราคาถูกสุด พันเหรียญทอง นอกจากนี้เขายังต้องการเป็นมิตรกับไตตัน

เซี่ยอีพูดไม่ออก  คนผู้นี้ช่างโชคดีมากจริงๆ

ก็เมื่อครู่ก่อนนั้น  พวกเขายังต้องการซื้อในราคาที่สูง แต่ไม่คุ้มค่าอยู่เลย  อย่างไรก็ตามกลับมีคนยินดีขายให้เขาในราคาถูกขนาดนั้น  แทบจะเหมือนกับว่าพวกเขาให้เย่ว์หยางฟรีๆ.... ดูเหมือนว่านางไม่ต้องกังวลเรื่องประหยัดเงินให้เขา

 “ชิ้นต่อไป เรามีเหล็กอุกกาบาตคุณภาพสูงเยี่ยม  มันถูกสกัดออกมาจากแก่นอุกกาบาตที่หนักเป็นล้านชั่ง  มีน้ำหนัก 1628 กิโลกรัมและบริสุทธิ์ถึง 99% เหมาะที่สุดสำหรับสร้างอาวุธชั้นทอง  ข้ามั่นใจว่าทุกท่านคงจะรู้จักคุณค่าของมันโดยไม่ต้องให้ข้าพรรณนาต่อไป  ราคาตั้งประมูลต่ำสุดห้าพันเหรียญทอง เสนอเพิ่มราคาอย่างน้อยครั้งละสามร้อยเหรียญทอง  ผู้ชนะจะได้รับมันไป”

พนักงานประมูลเผยให้เห็นเหล็กอุกกาบาตในผ้าคลุมสีแดง  มันเรียกความสนใจจากทุกคนได้ทันที

แม้ว่าเหล็กอุกกาบาตจะไม่ถึงกับดีเท่าทองอุกกาบาต แต่มันก็เป็นสมบัติหาได้ยาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดเหล็กอุกกาบาตมีปริมาณมาก

นักสู้หลายคนต้องการอาวุธหนัก  ขณะที่พวกเขาไม่คุ้นเคยกับการใช้อาวุธเบา

อย่างไรก็ตาม การหล่ออาวุธต้องพบกับปัญหาเรื่องพลังงานที่ใช้และโอกาสจะทำได้สำเร็จ  แต่เหล็กอุกกาบาตนี้หนัก 1628 กิโลกรัม  ดังนั้นจึงมีมากพอที่จะสร้างอาวุธหนักได้ถึงสองชิ้น  ถ้าคนที่ต้องการอาวุธขนาดใหญ่สร้างขวานยักษ์หรือถุงมือเขี้ยวหมาป่า  พลังต่อสู้ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอีกมากอย่างแน่นอน  สำหรับพวกที่ต้องการอาวุธที่สั้นกว่า  พวกเขาสามารถใช้เหล็กอุกกาบาตที่เหลือสร้างเกราะเหล็กอุกกาบาตซึ่งเป็นวัสดุที่มีพลังป้องกันอย่างดีเช่นกัน

เย่ว์หยางให้ทุนประมูลกับเซี่ยอีไม่เกินหนึ่งแสนสำหรับการเสนอราคา

คิดไม่ถึงเลยว่าเซี่ยอีชอบหาเรื่องยุ่งยากมาให้เมื่อนางเสนอราคาหนึ่งแสนโดยไม่ยั้งคิด

ทุกคนที่เหลือตะลึงงันทันที

ทุกคนเชื่อว่าในตอนท้ายของการเสนอราคา  มูลค่าของเหล็กอุกกาบาตจะเพิ่มมาที่ราคาหนึ่งแสนเหรียญทอง  แต่นางตั้งราคาประมูลนี้ในการเสนอคราวแรก  นางคาดว่าทุกคนจะมีปฏิกิริยาอย่างไร?

 “ระ..ราคาที่สุภาพสตรีท่านนี้เสนอเป็นราคาสูงสุดในตอนนี้  หนึ่งแสนเหรียญทอง  ยินดีด้วยกับราคานี้  อะแฮ่ม เยี่ยมมาก  ถะ..ถ้าไม่มีผู้ใดเสนอเพิ่ม  อย่างนั้นเหล็กอุกกาบาตนี้จะตกเป็นของสุภาพสตรีท่านนี้  ยังมีผู้ใดจะเสนอราคาสูงกว่าแสนเหรียญทองบ้างไหม? หนึ่งแสน..ครั้งที่หนึ่ง,  หนึ่งแสน...ครั้งที่สอง...ไม่มีใครอื่นใช่ไหม?”  พนักงานประมูลพูดหลังจาก..เงียบไปชั่วขณะ

เยาถงไม่สนใจเซี่ยอีขณะที่เขาจ้องมองเย่ว์หยาง  “110,000 เหรียญทอง” เขาพูดอย่างหยิ่ง

 “200,000”  เย่ว์หยางพูดขณะที่เขาแสดงให้ทุกเข้าใจว่าเขารวย

 “เฮ้!” เซี่ยอีกังวล  เหล็กอุกกาบาตมีค่าไม่ถึงสองแสนเหรียญทอง  ถ้าเย่ว์หยางเสนอราคาสูงสุด  เขาจะประสบความสูญเสียมากมาย  นางไม่สามารถห้ามเขาอย่างเปิดเผยได้  ดังนั้นนางจึงเหยียบเท้าเขาเตือนไม่ให้เขาเสนอราคาสู้กับเยาถง  มันไม่คุ้มค่า  แม้ว่าเขาจะร่ำรวยมาก เขาก็ไม่ควรสูญเสียเงินไปอย่างนี้  เซี่ยอียังกังวลว่าเมื่อเจ้าลามกนี่กลับไปบ้าน  เขาคงถูกพี่ชายดุด่าแน่นอน

 “210,000...” เยาถงไม่ยอมแพ้เรื่องตัวเลข  ไม่เพียงแต่เกี่ยวกับความมั่งคั่งของเขาเท่านั้น  เขาไม่ไม่ได้ใช้เงินแม้แต่แดงเดียวตั้งแต่ยึดทรัพย์สินมาจากคลังของแอนตัน  ดังนั้นเขาไม่กลัวที่จะแข่งขันกับเย่ว์หยาง

 “ข้าจะเสนอ 220,000”  คนทั่วไปไม่กล้าเสนอขนาดนั้นแน่  แม้ว่าพวกเขาจะต้องการและมีเงินพอก็ตาม  ถ้าพวกเขาจะไม่เสนอราคาแข่ง  ก็คงมีเพียงเซวี่ยเหอที่มีสถานะพอๆ กับเยาถงถึงจะทำได้  เยาถงจ้องมองเซวี่ยเหอและดูเย่ว์หยางและในที่สุดเขาก็ถอยกลับไปที่นั่งส่วนตัว  เขาท้าทายเย่ว์หยางไม่ใช่เซวี่ยเหอ  ดังนั้นเวลานี้เขาคงไม่ยอมถลำตัวแน่

 “ขอแสดงความยินดีกับท่านผู้นำเซวี่ยเหอด้วย”  เจ้าหน้าที่ประมูลพูดขณะที่เขาเหงื่อชุ่ม

 “เจ้าแสดงความยินดีกับท่านไตตันได้  ข้าตั้งใจจะมอบเหล็กอุกกาบาตนี้ให้เขา” พอได้ยินสิ่งที่เซวี่ยเหอพูด  เยาถงถึงกับทำสีหน้าไม่ถูก

 “ดูเหมือนว่าข้าต้องให้ของสักอย่างกับท่านไตตันเช่นกัน มิฉะนั้นข้าจะดูเหมือนเป็นคนตระหนี่เกินไป  มันจะดูไม่ค่อยสมฐานะข้าในฐานเป็นผู้นำ  หากว่ามีอาคันตุกะผู้มีเกียรติมาถึงป้อมสายฟ้าโดยมิได้รับของขวัญอะไรจากข้า”  ซานเซียวแสดงความใจกว้างมอบมุกมังกรเขียวที่เขาประมูลราคาห้าแสนได้มาให้กับเย่ว์หยาง  หน้าของเยาถงเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก  ขณะที่เขาคิดหาวิธีตอบโต้ก่อนที่เขาจะสูญเสียสถานะ  ผู้นำทั้งสองซึ่งมีสถานะเสมอกับเขาตั้งใจสนับสนุนไตตันโดยเปิดเผย  เห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามเข้าพวกกับไตตัน  ดูเหมือนการประมูลในวันนี้คงไม่จบอย่างสงบ

ขณะเมื่อเยาถงกำลังดึงความคิดกลับมา  เสียงหัวเราะดังลั่นมาจากนอกอาคารประมูล

แรงกดดันมหาศาลปกคลุมไปทั่วอาคารประมูล  นอกจากซานเซียว, เซวี่ยเหอ, หม่าหลงและเย่ว์หยาง  คนที่เหลือรู้สึกว่าพวกเขาเหมือนตกอยู่ในโรงน้ำแข็ง ขณะที่พวกเขาหอบหายใจเนื่องจากแรงกดดันนั้น

เจ้าหน้าที่ประมูลยกค้อนค้างไว้  แต่แล้วพลันตระหนักว่าเขาไม่สามารถเคาะลงได้

หลายคนคุ้นเคยกับแรงกดดันนี้  มีแต่เพียงเจ้าของป้อมสายฟ้า ฉงนี่ถึงจะมีกลิ่นอายที่รุนแรงอย่างนี้

อย่างไรก็ตาม  ถ้าเป็นแรงกดดันของฉงนี่  จะมีความรุนแรงแฝงในอากาศโดยรอบตัวมากกว่า  แรงกดดันนี้แตกต่างออกไป  ลึกลับและนุ่มนวลมากกว่า ทำให้คนรู้สึกตัวสั่น

แรงกดดันหายไปทันทีและทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาสามารถหายใจได้คล่องอีกครั้ง

บุรุษหนุ่มรูปงามในชุดขาวได้รับการต้อนรับจากฝูงชนที่ยืนคำนับเขาเมื่อเขาเดินเข้ามา  เขาไม่ได้สนใจทุกคน และเพียงแต่ยิ้มให้เยาถงที่เดินมาต้อนรับเขา “ไม่พบกันนานเลยนะน้องเยาถง  ข้าได้ยินว่าในช่วงไม่กี่วันมานี้ท่านประสบความลำบาก  เราผู้พี่จึงแวะมาร่วมดื่มกับเจ้าเพื่อคลายความเสียใจให้เจ้า  มาเถอะ นี่คือสุรามารของดีจากวังมาร เขาทลายจองจำ  มาดื่มกับข้าเถอะ”

ด้านหลังบุรุษชุดขาว  มีสาวงามน่าหลงใหลสองนางเดินตามเขา

พวกนางอยู่ในชุดเบาบาง เผยให้เห็นสัดส่วนหน้าอกของนางชัดเจน โดยเฉพาะนางเดินบิดสะโพกนวยนาดเข้ามา

หนึ่งในพวกนางถือกามังกรทองขณะที่อีกคนถือถาดมังกรเงินที่มีจอกหยกตั้งอยู่

พอเห็นเขาเท่านั้น  สีหน้าของซานเซียวและเซวี่ยเหอถึงกับเปลี่ยนไป

ท่าทีที่เย่อหยิ่งของบุรุษชุดขาวไม่สนใจนักสู้ปราณก่อกำเนิดสองคนอย่าง ซานเซียวและเซวี่ยเหอ  ขณะที่เขายังดื่มกับเยาถงต่อไป ก็ยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกเก้อเขินยิ่งขึ้น

แต่ว่าแม้พวกเขาจะขัดเขินและอึดอัดเพียงใด  พวกเขาก็ได้แต่กล้ำกลืนศักดิ์ศรีของพวกเขา

เพราะบุรุษชุดขาวไม่ใช่คนที่พวกเขาจะตอแยได้...

 “พี่มังกรฟ้า,  ข้าคิดว่าท่านจะมาถึงพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้เสียอีก  ข้าซาบซึ้งใจจริงๆ ที่ท่านมาทันเวลา! มาเถอะ, เชิญนั่ง”  เยาถงชนจอกกับบุรุษชุดขาวอย่างพลุกพล่านใจ ขณะที่เขาดื่มเหล้าในจอกรวดเดียว  เขารู้สึกว่าโชคดีได้เปลี่ยนมาอยู่ทางด้านเขาในตอนนี้แล้ว  นั่นคือพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุดของเขามาถึงแล้ว  ไม่มีอะไรที่เขาต้องกลัว  เยาถงให้บุรุษชุดขาวไปนั่งที่นั่งชั้นพิเศษ  ขณะที่เขาจ้องมองเยาะเย้ยซานเซียวและเซวี่ยเหอ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาส่งสายตาไปทางเย่ว์หยาง เหมือนจะบอกว่า ดูซิว่าเจ้าจะตายยังไง!

 “นักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับหก...” เซี่ยอีมองดูตราฟ้าปราณก่อกำเนิดที่อยู่บนตัวบุรุษชุดขาว  ขณะที่นางสั่นและฉุดมือเย่ว์หยางโดยเร็ว  “ไปกันเถอะ  เขาไม่ใช่คนที่เราจะตอแยได้  รีบกลับไปรายงานท่านไตตันใหญ่เถอะ”

 “มีพวกหนูกวนใจเจ้าหรือ?  ถ้าเจ้ามีปัญหาใดๆ ข้าจะหนุนหลังเจ้าในฐานะพี่ชายเจ้า”  บุรุษชุดขาวไม่มองมาทางเย่ว์หยาง

แค่ตรวจจับกลิ่นของเขา  มังกรฟ้าสรุปได้ว่า เย่ว์หยางเป็นแค่นักสู้ระดับหก

สำหรับเขา ระดับฝีมือขนาดนั้นไม่ต่างอะไรกับมดแมลง  มังกรฟ้างุนงงว่าทำไมเยาถงถึงได้กลัวศัตรูอย่างนั้น  อาจเป็นได้ไหมว่ามีผู้แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังเจ้าหน้ากาก?  ในจดหมายที่เยาถงขอความช่วยเหลือ  เขาไม่ได้พูดอะไรชัดเจน  แต่บอกเล่าเรื่องบางอย่างเกี่ยวกับพี่น้องคู่แฝดลึกลับ...แต่ตอนนี้  ดูเหมือนจะสร้างความประหลาดใจให้บุรุษชุดขาว  ถ้าหนึ่งคู่แฝดมีพลังเพียงนักสู้ระดับหก  แม้ว่าอีกคนหนึ่งจะเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิด  เขาก็คงไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งอะไร  คู่แฝดนี้สามารถฆ่าเอ้อเมิ่งและเหนียนหู่ได้จริงๆ หรือ? เรื่องนี้ทำให้สับสนจริงๆ

เยาถงพยักหน้า  “มีหนูตัวเล็กอยู่ที่นี่จริงๆ  ตัวใหญ่หลบอยู่ในถ้ำ  ยิ่งกว่านั้นในหลายวันมานี้พวกหมาป่าเห่าหอนบ่อยขึ้น  ก็เลยส่งผลต่อการนอนหลับของข้า  ขอโทษที ก็เป็นอย่างที่ท่านเห็นนั่นแหละ พี่มังกรฟ้า”

บุรุษชุดขาวเริ่มหัวเราะ  “ทั้งหมดนี้มันเรื่องเล็กน้อย  ข้าจะช่วยเจ้าจัดการให้เอง มั่นใจได้เลยว่างานนี้หมูมาก”

ซานเซียวและเซวี่ยเหอมีท่าทางหม่นหมอง  พวกเขาไม่เพียงแต่อ่อนแอกว่ามารมังกรฟ้าเท่านั้น  แต่วังมารที่หนุนหลังเขาอยู่แข็งแกร่งมากและไม่ควรล้อเล่นด้วย  แม้แต่ฉงนี่ผู้หยิ่งยโสก็ยังถามสารทุกข์สุขดิบมารมังกรฟ้าผู้เป็นถึงมารฟ้าแห่งวังมารอย่างมีมารยาทเมื่อยามพบเห็นเขา  นอกจากนี้กล่าวกันว่าฉงนี่เคยพบและฝึกฝนร่วมกับมารแค้นฟ้าและมารวิบัติฟ้า พวกเขามีความสนิทกันเป็นอย่างดี  ทำให้ฉงนี่ปฏิบัติกับมารมังกรฟ้าเป็นอย่างดี

พอชำเลืองมองดูเย่ว์หยางแล้ว เซวี่ยเหอและซานเซียวเตรียมจะจากไป  พวกเขาต้องยอมปล่อยวางเรื่องในวันนี้ไปก่อน  มิฉะนั้นพวกเขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ

อย่างไรก็ตาม  เย่ว์หยางกลับยืนขึ้นแทน และเซี่ยอีไม่สามารถห้ามเขาได้

แค่เขายืนไม่เพียงแต่ทำให้ทุกคนตกตะลึงเท่านั้น  แต่คำพูดของเขายังพลอยทำให้ทุกคนตกตะลึงไปด้วย  “ทำไมเจ้าถึงได้หยิ่งนักเล่า?  เจ้านึกว่าหอทงเทียนเป็นของเจ้าคนเดียวอย่างนั้นหรือ?  ข้าไม่อยากจะคุย, และคนขี้แพ้อย่างเจ้า ช่างกล้าพูดจริงๆ นะว่าจะล้มข้าได้ง่ายๆ? แม้แต่มารกฎฟ้า หนึ่งในสามจอมมารฟ้า  ก็ยังยิ้มหวานให้เมื่อนางเห็นข้า  ขณะที่เจ้าเป็นแค่มารเห็บเหาฟ้าอยู่แค่ระดับสิบในกลุ่มมารฟ้า  เจ้าคิดว่าแค่นั้นจะทำให้ข้ากลัวเจ้าหรือ?  เจ้าคิดว่าวังมารยิ่งใหญ่นักหรือ?  ข้าก็แค่ให้เกียรติมารกฎฟ้า  ถึงไม่ได้ทำร้ายเจ้ามานาน  เจ้าคิดว่าเจ้ายิ่งใหญ่แค่เพราะเจ้ามาจากทวีปมังกรทะยานทั้งที่เป็นเหมือนค่ายอพยพอย่างนั้นหรือ?”

บุรุษชุดขาวก็คือมารมังกรฟ้าที่เขาพบในวังหลวงของจุนอู๋โหย่วฮ่องเต้นั่นเอง

ขณะที่เขาตามพัวพันนางเซียนหงส์ฟ้าหรือมารกฎฟ้า  เขาถือว่าเย่ว์หยางคือศัตรูความรักของเขา

ในอดีต เขาริษยาเย่ว์หยางมาก

ไม่ใช่เพียงเพราะเย่ว์หยางมีวงจักรล้างโลกเท่านั้น  เขายังสนิทกับมารกฎฟ้าและสร้างความประทับใจให้กับจักรพรรดินีราตรี และผู้แนะนำของเขาก็คือ จื้อจุน

แต่ตอนนี้เขาไม่อาจยอมรับว่าเป็นศัตรูความรักของเย่ว์หยาง  หลังจากศึกวังเทพจักรพรรดิอวี้แล้ว  พลังของเย่ว์หยางก้าวหน้าไปมากมาย  ถ้ามารมังกรฟ้าจะสู้กับเย่ว์หยางตอนนี้   คงไม่ใช่ระดับเดียวกับที่พวกเขาได้พบที่วังของจุนอู๋โหย่ว

 “เจ้าพูดว่าไงนะ?”  มารมังกรฟ้าเดือดดาล  นักสู้ระดับหกอย่างเย่ว์หยางบังอาจพูดอะไรอย่างนี้กับเขาได้อย่างไร?