ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 136 เจ้าเป็นใครกันแน่?

 

ตอนที่  136  เจ้าเป็นใครกันแน่?

ชะตาถูกลิขิตมาว่าคืนนี้เมืองเฮยซานจะไม่มีความสงบ

ปิงมองดูถังเทียนจากที่ไม่ไกล  เขาสามารถบอกได้ว่าถังเทียนยังคงต้องฝึกต่อไป

ความจริงถังเทียนก็ปรารถนาจะฝึกต่อไปอยู่แล้ว ภายใต้แรงกดดันในสนามรบที่เร่าร้อน  เขามีความมุ่งมั่นแท้จริง  ในห้องสิบแปดมนุษย์ทองแดง  เขาถูกบีบคั้นกดดันมาเป็นเวลาหลายวัน

เขาจะต้องเก็บออมพลังไว้บางส่วน เพราะไม่ต้องการยอมรับความพ่ายแพ้  เขาไม่ต้องการถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยเจ้าหุ่นเน่าสิบแปดตัว เขากัดฟันยืนสู้ไม่ท้อถอย  เขาเค้นสมองและคิดหาวิธีที่ดีที่สุดมาต่อสู้

เขาพยายามใช้แผนต่อสู้ในรูปแบบที่แตกต่างมากมาย

ประสบการณ์ของเขาทั้งหมด ถูกสร้างขึ้นมาหลังจากล้มเหลวและถูกทุบตีกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า  ในที่สุด เขาก็เอาชนะผ่านด่านสิบแปดมนุษย์ทองแดงได้และ ช่วงเวลาเมื่อเขาบุกผ่านด่านจนได้ในที่สุด เขาคิดว่าเขาตกอยู่ในภาพลวงตา

ในทุกครั้งตั้งแต่ถังเทียนมีปฏิกิริยากับห้องสิบแปดมนุษย์ทองแดง เขาจะอยู่ในสถานะกดดันอย่างต่อเนื่อง และเป็นสถานะที่ถูกข่มขี่อย่างสิ้นเชิง

เขาแทบจะสิ้นหวังและไม่สามารถมองเห็นชัยชนะได้เลยแม้แต่นิดเดียว

ถังเทียนบังคับตนเองให้พยายามช้าลง  เขาต่อสู้อย่างต่อเนื่องภายใต้แรงกดดัน และดูเหมือนว่าไม่มีประโยชน์ที่จะสู้ เขาใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อที่จะออกไป แต่ความคิดที่เกิดจากการเจอแรงกดดันมักจะอยู่ในร่างเขาเสมอ

และหลังจากมาถึงดาวไพรมายา ได้พบกับนักสู้ผู้แข็งแกร่งอย่างไซอา  ถังเทียนก็ยังอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้เขาตกเป็นเบี้ยล่าง

จนกระทั่งวันนี้

เมื่อเขาแลกหมัดกับต้าเว่ย  ถังเทียนก็ตระหนักได้ทันทีว่าคู่ต่อสู้ของเขาไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่เขาคิด  ไม่ได้มีอันตราย  ขณะที่ตัวเขาเองก็ไม่ได้อ่อนแออย่างที่เขาคิด

วันนี้ ถังเทียนแสดงฝีมือเต็มที่

แล้วจากนั้น เขาก็ตระหนักได้ทันทีและมองเห็นแสงสว่างรำไร  เมื่อตอนแรกที่เขาเริ่มต้นในดาวใหม่อย่างนี้  เขาเข้าใจตอนนี้ว่า เขาแข็งแกร่งขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ ถังเทียนเก็บกด  เขาจึงระเบิดพลังออกมา

เหมือนกับว่าในเสี้ยววินาที  พันธนาการที่มัดเขาไว้หลุดหายไปทั้งหมด  เขาสามารถโจมตีได้เต็มที่เท่าที่เขาพอใจ ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหว จะต้องสมบูรณ์แบบ  เขามั่นใจและเขาก็อยากลองกระบวนท่าที่แตกต่างกัน เคล็ดวิชาที่แปลกประหลาดน่าทึ่งเหล่านั้นทั้งหมด เพิ่มพลังต่อสู้ให้กับเขา ดังนั้น เขาจึงมั่นใจ

นั่นคือสิ่งที่รู้จักกันในนามว่าคลั่งไคล้การต่อสู้ ยิ่งเขามั่นใจมากก็ยิ่งกลายเป็นวิทยายุทธต่อสู้ที่แม่นยำ  จึงเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะคว้าชัยชนะได้ จากนั้นชัยชนะจะช่วยเพิ่มความเชื่อมั่นให้เขา ขอเพียงเขาทำให้ดียิ่งขึ้น

ความตั้งใจต่อสู้ของถังเทียนกำลังเพิ่มสูงขึ้นมาก  เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้นสูง เขาจะมีความต้องการต่อสู้อย่างไม่เคยมีมาก่อน

ดังนั้นเมื่อเขาเห็นกลุ่มของนักสู้ผู้ห้าวหาญโผล่มาจากมุมถนน  เขาไม่กังวลใจแม้แต่น้อย แต่นัยน์ตาของเขากลับเป็นประกายเหมือนกับว่าเขาเป็นสัตว์ป่าผู้หิวกระหายมองเห็นกลุ่มเหยื่อปรากฏอยู่ต่อหน้าเขา

"เร็วเข้า ตามจับกู้เสวี่ย!"

"บุกเข้าไป!"

"บุก!"

……

เมื่อมองเห็นกลุ่มนักสู้ทุกคนวิ่งเข้ามา  ถังเทียนยิ้มทันที เหมือนกับเขาเป็นสัตว์ป่าผู้หิวโหยที่ยังไม่พอใจ  เขาแยกเขี้ยวที่ย้อมไปด้วยเลือด

"เจ้าพวกโง่!"

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค  ถังเทียนก็หายไป

ชั่วครู่ต่อมา ถังเทียนก็มาปรากฏอยู่ในท่ามกลงกลุ่มพวกนักสู้ พลังของถังเทียนอยู่เหนือกว่าที่พวกเขาคิดไว้มากมายนัก  ระหว่างเวลาที่ถังเทียนปรากฏในท่ามกลางกลุ่มพวกเขา  พวกเขาไม่มีเวลาได้ทันตั้งตัว

หลังจากถังเทียนต่อสู้ตามแนวทางของเขาที่ได้จากห้องสิบแปดมนุษย์มนุษย์ทองแดง  เขามีความรู้สึกสัมผัสที่ไม่ธรรมดาต่อโอกาสซึ่งเกินกว่าที่ใครๆ จะสามารถนึกได้  แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงสิบเปอร์เซนต์  เขาจะไม่ยอมปล่อยหลุดมือ  ยิ่งกว่านั้น คนกลุ่มนี้มัวแต่ตะลึงและช้าอย่างเห็นได้ชัด

ถังเทียนหมุนตัวอยู่ในจุดเดียว

ขาทั้งสองเป็นเหมือนดาบเหล็ก  เขาหมุนตัวไปรอบๆ

รังสีสว่างแหลมคมถูกยิงออกมาจากพื้น

เท้าดาบถานถุ่ย

ถังเทียนเริ่มหมุนปั่นเร็วขึ้นทุกที  ร่างของเขาสั้นลงและสั้นลง แต่รังสีดาบนับไม่ถ้วน ปลิวออกมาราวกับเป็นน้ำพุ รังสีดาบขนาดสามเมตรปกคลุมไปทั่ว

ควั่บ

รังสีเท้าดาบถานถุ่ยขยายออก  เลือดกระเซ็นกระจายเหมือนกลีบดอกไม้ท่ามกลางหิมะตก  เสียงร้องโหยหวนเต็มอยู่ในพื้นที่

"สู้ได้ดี! นั่นเป็นการสู้ที่ดี!"  กู้อู่หัวเราะมองดูการต่อสู้อยู่ไกลๆ  ทันใดนั้น เขาลดเสียงลงและถามอย่างไม่แน่ใจ "ข้าจำไม่ได้เลยว่าท่าเท้าถานถุ่ยมีกระบวนท่าอย่างนั้นด้วย"

ต้าเว่ยหวาดกลัวกับสิ่งที่เขาได้เห็นประจักษ์  พวกเขาโชคดีที่หลบออกมาได้  เมื่อเขาได้ยินข้อสงสัยของคุณชาย  เขาตอบอย่างไม่แน่ใจ "นั่นอาจเป็นเคล็ดสังหารก็ได้ เพราะเป็นเคล็ดสังหารจึงจะแฝงพลังไว้ขนาดนั้น  ข้าจำได้ว่าเคล็ดสังหารของท่าเท้าถานถุ่ยก็คือ ดาบกงจักร"

กู้อู่เชื่อเขาทันที เพราะชื่อแบบนั้นสมจริงมากเกินไป

แต่.. มันคือเคล็ดสังหารอีกแล้ว...

ตั้งแต่วังวนเหยี่ยวเหินครั้งก่อน  หน้าของต้าเว่ยถึงกับบิดเบี้ยวน่าเกลียด เขาดูแคลนวิทยายุทธระดับห้า พอๆ กับเคล็ดสังหารระดับห้า  แต่พลังวิชาฝีมือของบุรุษหนุ่มลึกลับผู้นี้อาจจะแข็งแกร่งมากกว่าสิ่งที่เขาคิดก็ได้

เขารู้สึกสมองปั่นป่วน เนื่องจากเขาไม่สามารถเข้าใจได้ถึงเหตุผล

ตอนนี้เจ้าผู้นี้ยังมีเคล็ดสังหารอีกอย่างหนึ่งเป็นไม้ตาย

รังสีดาบกระจายออกมาเหมือนกับน้ำพุ  ดูเป็นภาพงดงามตา โลหิตทุกหยดแข็งค้าง

โชคดี... โชคดีที่เราหนีออกมาก่อน!

พวกเจ้าทุกคนจะได้ลิ้มรสชาติเสียบ้าง

ต้าเว่ยมีลางสังหรณ์ว่าเจ้าผู้นี้จะสร้างความประหลาดใจให้ทุกคน

สถานการณ์ตอนนี้รุนแรงและยุ่งเหยิง

※※※※※

ดาบกงจักร

เคล็ดสังหารของท่าเท้าถานถุ่ย! เมื่อเขาใช้วิชานี้โดยบังเอิญ ถังเทียนดีใจมาก เขาต้องการกระโดดไปรอบๆ โห่ร้องอย่างมีความสุข  นักสู้แต่ละคนในรัศมีสามเมตรจะได้รับบาดเจ็บหนัก  ทุกคนนอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น

นักสู้บางส่วนที่กำลังยืนห่างออกไปยืนชะงักค้างหลั่งเหงื่อเยียบเย็น  พวกเขาหน้าซีด ในสายตาของพวกเขา เด็กหนุ่มคนนี้คือปีศาจ

นับเป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเหล่าสหายล้มลงกับพื้นราวกับข้าวสาลีที่ถูกตัด

ฉากภาพเช่นนี้น่ากลัว

ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำลายความเงียบ

"พวกแกทุกคนเข้าไปเอาตัวกู้เสวี่ยมา  ข้าจะรับมือเจ้าคนนี้เอง!"

เสียงกู่ร้องดังยาวผ่านท้องฟ้าเหมือนเสียงหวีดหวิวของดาวตก  บุรุษผมสีแดงเพลิงคนหนึ่งปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าถังเทียน  ด้วยรูปลักษณ์ที่ถูกเปลวเพลิงร้อนสีแดงครอบคลุมตัว เขาจ้องดูถึงเทียนด้วยนัยน์ตาสีฟ้าเยือกเย็น

กู้อู่และต้าเว่ยตื่นเต้นเมื่อเห็นเจ้าผู้นี้

"ชื่อหลาน!" กู้อู่ตะโกน และพยายามระงับความตื่นเต้นอย่างหนัก

ต้าเว่ยยังคงเงียบ

แน่นอนว่าเขารู้ว่าชื่อหลานเป็นใคร เหล่าผู้กล้าทุกคนซึ่งรวมลุงของเขากู้หย่งไว้ด้วย ทุกคนแข็งแกร่งมากกว่าเขา  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญหน้ากันตรงๆ พวกเขาก็ยิ่งห้าวหาญมากขึ้น

แต่...

เพราะไม่ทราบเหตุผล  ต้าเว่ยมีลางสังหรณ์ที่รุนแรง

แม้ว่าเจ้าผู้นี้จะดูดีก็จริง  แต่ถังเทียนไม่ได้เหลือบมองเขาสักครั้ง  เขาไม่ลืมว่าเขามาที่นี่เพื่อปกป้องกู้เสวี่ย

"อย่าแม้แต่จะคิด!"

ถังเทียนคำรามและเคลื่อนไหว  เขาหายไปจนมองไม่เห็น

"คิดจะหนีแล้วหรือ?" ชื่อหลานแค่นเสียง เขาหายไปราวกับประกายไฟเช่นกัน

ควั่บ ร่างที่มีเพลิงลุกโชนหยุดถังเทียนไว้ในไม่กี่ก้าว  เขาพูดด้วยความภูมิใจ "ไม่มีใครหนีพ้นเงื้อมมือชื่อหลานได้หรอก!"

เขาสามารถพูดประโยคได้ยาวขนาดนั้นเพราะวิชาตัวเบาของเขาที่รู้จักกันในชื่อว่า เพลิงบินสะกัดกั้น

วิชาตัวเบาระดับหก ย่อมสง่างามแน่นอน ส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดของเพลิงบินสะกัดกั้นก็คือ ส่วนสะกัดกั้น  มันจะหยุดศัตรูได้ทั้งหมดไม่มีผู้ใดต่อกรได้

ถังเทียนผงะเล็กน้อย แต่จากนั้นเขายิ้ม "งี่เง่า!"

ก่อนที่จะพูดจบประโยค เขาก็หายไปในอากาศอีกครั้ง

"ยอมแพ้ซะ!"

ชื่อหลานพูดเย็นชา  เปลวเพลิงของเขากระเพื่อมอีกครา  เขามาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าถังเทียน

เขามองดูถังเทียนด้วยสายตาเย้ยหยัน "อย่างเจ้าน่ะ  จะทำให้ข้าสะเทือนได้หรือ?"

ถังเทียนยังคงเงียบ

ปุ

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นจากด้านหลังเขา  ชื่อหลานตกใจ เขาไม่กล้าหันหลังไปดู แต่ยังคงจ้องมองถังเทียน ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งและทรงพลัง  ถ้าเขาเบี่ยงเบนความสนใจแม้เพียงนิด  เขาจะถูกลอบทำร้ายทันที

แต่....ชื่อหลานรู้สึกทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เดี๋ยวก่อน!  ถังเทียนผู้กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเขาเริ่มจางลง

ข่าวร้าย, เขาหลงกลเสียแล้ว!

ถังเทียนยังคงจางหายไปอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งเหลืออยู่เพียงแต่กลุ่มหมอก  ชื่อหลานหันศีรษะไปทันที

เท่าที่เห็น..ตนเองพ่ายแพ้หมดรูป  พวกนักสู้ธรรมดาถูกถังเทียนฟันใส่เหมือนกับผัก

หน้าของชื่อหลานเขียวคล้ำ  เขาเป็นคนหยิ่ง  และเขาเพิ่งจะโอ้อวดตัวเมื่อครู่นี้เอง และตอนนี้เขากลับโดนเล่นงาน จู่ๆ เขารู้สึกเหมือนถูกตบหน้า

ถังเทียนเพิ่งจะเก็บกวาดทุกอย่างเสร็จก็ทำหน้าล้อเลียนชื่อหลาน

ถ้าเขาไม่ทำหน้าอย่างนั้น เขาคงไม่สามารถแสดงความยินดีในใจเขาออกมาได้

เมื่อเขาเห็นชื่อหลานหน้าเขียวคล้ำ เขาตื่นเต้น  ถังเทียนตระหนักได้ทันทีว่า เขารู้สึกยินดีมากกว่าเมื่อเขาเอาชนะเจ้าพวกเล็กน้อยเหล่านั้นทั้งหมด

 “เจ้ากำลังหาที่ตายชัดๆ!”  ชื่อหลานแค่นเสียงลอดไรฟัน

เมื่อเปลวเพลิงกระพริบ  เขาก็พุ่งเข้าหาถังเทียน

ชื่อหลานสาบานในใจว่าเขาต้องฉีกเจ้าคนหยิ่งยโสผู้นี้ให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยให้ได้  ถังเทียนเบิกตากว้างขึ้นทุกที  แต่ทันใดนั้นความรู้สึกถึงอันตรายรุนแรงรุมล้อมอยู่รอบตัวเขา

มันอะไรกันนี่....

แผ่นผนึกปรากฏบดบังการมองของชื่อหลานอย่างไม่มีสัญญาณบอกเหตุ  เขาเหินบินด้วยความเร็วสูง ทั้งสองสู้ประชิดตัวกันมาก ชื่อหลานไม่มีเวลาตั้งตัวแม้แต่น้อย  แววตาจนใจขยายใหญ่ขึ้นในดวงตาเขา

ไม่!

เขาหลับตาด้วยความตกใจ

ปัง!

ทันทีที่พวกเขาปะทะกัน ถังเทียนไม่อาจทนมองได้ เขากระแทกใส่แนวผนึกของประทับหัตถ์ใหญ่ด้วยความเร็วสูงขนาดนั้น จะต้องได้รับความเจ็บปวดขนาดไหน  ถังเทียนรู้ว่า พลังผนึกของประทับหัตถ์ใหญ่ของเขาแข็งแกร่งมั่นคงกว่าศิลาธรรมดามากเพียงไหน

หน้าของชื่อหลานกระแทกเขากับผนึกประทับหัตถ์ใหญ่  เขายังคงตั้งท่าแสดงให้เห็นว่าเขากำลังวิ่งไปข้างหน้า  แต่เขาไม่ขยับเลยสักนิ้วเดียว เหมือนกับว่าเขากลายเป็นรูปปั้นไปแล้ว

 “ท่านทำตัวของท่านเองนะ!”

ถังเทียนบ่นพึมพำ แสดงสีหน้าเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา

ชื่อหลานพึ่งพาสัญชาตญาณ  แต่เมื่อเทียบกับสัญชาตญาณของหนุ่มน้อยชาวฟ้าแล้ว จะได้รับความอัปยศอดสูขนาดไหน...

ถังเทียนรั้งพลังปราณเที่ยงแท้ของเขากลับและผนึกของประทับหัตถ์ใหญ่ก็หายไป  หน้าของชื่อหลานกลายเป็นสีม่วง  เขาร่วงลงกับพื้นนอนหมดสติ

ถังเทียนกวาดตามองดูพวกนักสู้ที่ยังยืนอยู่ได้ นักสู้เหล่านั้นเป็นเหมือนลูกไก่ที่สั่นด้วยความกลัว  ทันใดนั้นทุกคนร้องเหวอแล้วเผ่นหนีทันที

กู้อู่ตะลึง  ตอนแรก เขาคิดว่าจะเป็นต่อสู้ระหว่างสองยักษ์ใหญ่ และไม่มีอะไรน่าสนใจ  แต่ชื่อหลานกลับพ่ายแพ้ทันทีจริงๆ.. นั่นมันเกินไปแล้ว

ต้าเว่ยตื่นเต้น  ใช่แล้ว มันเป็นอย่างนั้น

ชัยชนะที่อุกอาจ... วิธีการที่อุกอาจเหมือนกับอ่านใจของศัตรูได้  เคล็ดสังหารที่น่าสยองนัก

เขาได้เจอกับตัวเองมาก่อน มันทิ้งรอยประทับลึกในใจของเขา ชื่อหลานประมาทเกินไป แต่แม้เขาจะไม่ประมาท เขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อกรกับเด็กหนุ่มลึกลับผู้นี้

เด็กหนุ่มลึกลับผู้นี้ใช้วิชาต่อสู้ได้อย่างโดดเด่นและแปลกประหลาดจริงๆ!

เจ้า...เป็นใครกันแน่?