เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 511 ซากโบราณสถาน

ตอนที่  511  ซากโบราณสถาน

บุรุษผู้มาใหม่นี้เรียกตัวเองว่าโยวหมิง ความจริงก็คือหนึ่งในห้าจักรพรรดิแห่งหอทงเทียน จักรพรรดิใต้พิภพ

เขามีศักดิ์เสมอกับจักรพรรดิฟ้าและจักรพรรดิสมุทร

จักรพรรดิใต้พิภพเป็นสุดยอดนักสู้ปราณก่อกำเนิดที่ลึกลับมาก

มีข่าวลือว่าบิดาของเขาเป็นนักสู้จากแดนอเวจีที่เข้ามาตั้งรกรากในทวีปเฮยเย่ของหอทงเทียนชั้นที่เก้าเมื่อสองพันที่แล้ว  จากนั้นก็แต่งงานมีภรรยา ต่อมาก็ให้กำเนิดจักรพรรดิใต้พิภพ  จักรพรรดิใต้พิภพถือกำเนิดมาด้วยพรสวรรค์ที่เหลือเชื่อและเขายังโดดเด่นกว่าบิดามารดาของเขามาก ทำให้เขาเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดผู้แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเฮยเย่ และนี่เองทำให้เขาเป็นหนึ่งในห้าจักรพรรดิของหอทงเทียน  เนื่องจากมีการต่อสู้ระหว่างทวีปเฮยเย่และทวีปกวงหมิงในหอทงเทียนชั้นที่เก้ากันบ่อย  บิดาของจักรพรรดิใต้พิภพตายในสนามรบเมื่อเขายังอายุน้อย  แน่นอนว่าจักรพรรดิใต้พิภพและจักรพรรดิฟ้าก็ต้องเป็นศัตรูกันอยู่ดี แม้ว่าจักรพรรดิฟ้าจะไม่ได้ฆ่าบิดาของเขาก็ตาม

แม้ว่าจักรพรรดิใต้พิภพจะไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถฆ่าจักรพรรดิฟ้าได้ แต่เขาไม่มีทางเป็นพันธมิตรกับเขาแน่

เขาจะต่อต้านทุกอย่างที่จักรพรรดิฟ้าเห็นด้วย

เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้จักรพรรดิฟ้าหงุดหงิด

ตัวอย่างเช่น  เขาใช้เย่ว์หยางเป็นเครื่องมือทำให้จักรพรรดิฟ้าเหมือนกับถูกตบหน้าอย่างแรง  แม้ว่าจักรพรรดิใต้พิภพจะไม่รู้ว่าราชาเฮยอวี้และจักรพรรดิฟ้าได้วางแผนต่อเย่ว์หยางและไม่รู้ว่าทำไมเย่ว์หยางถึงยังรั้งอยู่หลังจากหลงกลไปแล้วแม้กระทั่งสมบัติชั้นเทพของเขาก็ยังเอาออกมาอวด  เรื่องเหล่านี้ไม่กีดขวางไม่ให้เขาให้กำลังใจเย่ว์หยางเพื่อสร้างความอับอายให้จักรพรรดิฟ้า

 “อย่างนั้นนี่ก็คือจักรพรรดิใต้พิภพสินะ  ยินดีต้อนรับ”  แม้แต่ราชาเฮยอวี้จะมีความสุภาพแค่เพียงเปลือกนอก เขาก็ยังต้องลอบถอนหายใจ

คงเป็นเรื่องยากที่จะฆ่าเย่ว์หยางให้ได้ในตอนนี้ เมื่อจักรพรรดิใต้พิภพอยู่ที่นี่

ถ้าจักรพรรดิใต้พิภพหาเรื่องยุ่งยากให้จักรพรรดิฟ้า  คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะฆ่าเย่ว์หยางต่อหน้าราชันย์ปีศาจใต้   และเย่ว์หยางก็ไม่ใช่จะเล่นงานได้ง่ายๆ เสียด้วย

ถ้าเขาลงมือโดยใช้กำลังบังคับ ก็เท่ากับผลักดันบุคคลที่เป็นกลางอย่างจักรพรรดิใต้พิภพและราชันย์ปีศาจใต้ไปอยู่ฝ่ายเย่ว์หยาง เย่ว์หยางครอบครองผนึกเทพจักรพรรดิอวี้มาได้ระยะหนึ่งแล้ว  แต่ตราบใดที่สมบัติชั้นเทพยังไม่ยอมรับเขา  ราชาเฮยอวี้ก็ยังมีโอกาส

ราชาเฮยอวี้รู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจ  แต่เขาข่มอารมณ์ไว้ได้

จักรพรรดิฟ้าปาอี้ก็รู้สึกอึดอัด

เขารู้สึกว่าเขาตกอยู่ในความลำบากโดยไม่ได้รับผลประโยชน์อะไร

ถ้าเขารู้ว่าจักรพรรดิใต้พิภพติดตามเขา  เขาคงไม่ปรากฏตัวออกมาแน่นอน  เขายังจะรักษาความเป็นกลางไว้เพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นศัตรูกับเย่ว์หยาง  เขาสามารถปล่อยให้ราชาเฮยอวี้จัดการกับเย่ว์หยาง  ตอนนี้เขากลายเป็นคนเลวไปแล้ว  เขาได้สร้างศัตรูใหม่ที่มีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัดโดยไม่ได้รับประโยชน์อะไร  และยังกลายเป็นตัวตลกต่อหน้าจักรพรรดิใต้พิภพ

 “ไปกันเถอะ!”  จักรพรรดิฟ้ารู้สึกอับอายเกินไปที่อยู่ต่อ  ขณะที่เขาเตรียมพาบริวารพยายามไปจากหุบเขาธารน้ำแข็ง

 “รอก่อน”  ราชาเฮยอวี้คงไม่ยอมปล่อยให้จักรพรรดิฟ้าจากไปในลักษณะนี้   เขาต้องพยายามและสร้างพันธมิตรร่วมกับเขา  เนื่องจากเขาไม่สามารถได้รับผนึกเทพจักรพรรดิอวี้   คงเป็นเรื่องที่มีประโยชน์ถ้าเขาเป็นพันธมิตรกับจักรพรรดิฟ้าต่อไป

เขาเป็นสื่อกลางให้จักรพรรดิฟ้า

 “เนื่องเพราะราชันย์ปีศาจใต้พบซากโบราณสถานที่บรรพบุรุษของพวกเราได้ตกทอดไว้  และโชคชะตานำเราให้มารวมกัน  เอาอย่างนี้เป็นไง  เราไปดูด้วยกันเผื่อว่าจะมีสมบัติอะไรอยู่บ้าง?”

เมื่อเห็นว่าราชันย์ปีศาจใต้ไม่ได้คัดค้าน  เขารู้สึกว่านางเป็นคนที่ฉลาดมาก เนื่องจากนางไม่ระบุยืนยันแน่นอน นางไม่ได้ช่วยเย่ว์หยางและไม่ได้พยายายามลอบช่วยราชาเฮยอวี้ นางแค่สนุกเพลิดเพลินกับเรื่องที่ปรากฏขึ้นทั้งหมด  ราชาเฮยอวี้มองดูเย่ว์หยางและจักรพรรดิใต้พิภพ เหมือนกับว่าที่ผ่านมาพวกเขาไม่เคยมีข้อพิพาทใดๆ ระหว่างกัน  เขาเสนอเชิญชวนคนทั้งสองอย่างสุภาพ  “ถ้ามีสมบัติลับอยู่แถวนี้จริงๆ  ไปดูกันเถอะเผื่อว่าหนึ่งในพวกเราอาจมีความสัมพันธได้รับสมบัติจากผู้อาวุโสรุ่นก่อน”

คำพูดของเขาทำให้จักรพรรดิฟ้าไตร่ตรองอยู่เงียบๆ

แม้ว่าจะไม่มีสมบัติใดๆ อยู่ในซากโบราณสถาน  แต่ก็นับว่าคุ้มค่า ถ้าเขาสามารถฆ่าเย่ว์หยางและชิงเอาผนึกเทพจักรพรรดิอวี้ สมบัติชั้นดีได้

ถ้าเขาจากไปด้วยความเกลียดชัง  อย่างนั้นเขาจะไม่มีทางได้โอกาสชิงสมบัติเทพได้เลย

ในที่สุด จักรพรรดิฟ้าตัดสินใจอยู่ต่อ

 “ในฐานะพยาน โยวหมิงยินดีติดตามไปด้วย  เผื่อว่าจักรพรรดิฟ้าจะสนใจรับสุดยอดสมบัติชั้นเทพอื่น  เผื่อว่าเจ้าจะได้คืนมันให้คุณชายสามตระกูลเย่ว์”  จักรพรรดิใต้พิภพไม่ลืมประชดประชันจักรพรรดิฟ้า

 “.....” เย่ว์หยางยังคงเงียบขณะที่เขาค่อยๆ เก็บผนึกเทพจักรพรรดิอวี้

ไม่มีผู้ใดสามารถคาดได้ว่าเย่ว์หยางกำลังคิดอะไร  พวกเขายังคงงงอยู่ว่าทำไมเขาถึงไม่หนี แต่กลับแสดงผนึกเทพจักรพรรดิอวี้แทน

นั่นเป็นเพราะเพื่อให้ราชาเฮยอวี้ได้พบความน่ากลัวของเย่ว์หยาง   มีเรื่องที่น่าทึ่งหลายอย่างที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับคุณชายสามตระกูลเย่ว์  หลังจากที่เขาได้เห็นในวันนี้แล้ว  ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่า เขามีหลายอย่างที่แตกต่างจากมนุษย์ธรรมดา  ด้วยพลังและจิตใจอย่างนั้น จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าเขาถึงสามารถฆ่าจักรพรรดิสมุทรได้  ราชาเฮยอวี้และจักรพรรดิฟ้าลอบมองหน้ากัน ขณะที่พวกเขารู้สึกเสียวสันหลัง เมื่อเห็นอาการสนองตอบของเย่ว์หยางที่ยังสงบอยู่ได้

ไม่เคยมีชายหนุ่มผู้สามารถสร้างความตื่นตะลึงให้พวกเขามากนัก

เจ้าผู้นี้อันตรายยิ่งนัก!

ราชาเฮยอวี้ตัดสินใจต้องฆ่าเย่ว์หยางให้เร็วที่สุดเมื่อโอกาสมาถึง เพื่อป้องกันเรื่องน่ากังวลใจในอนาคต

ถ้าเขาไม่สามารถหาโอกาสที่ดีที่สุดเพื่อทำอย่างนั้นได้  อย่างนั้นเขาควรจะฆ่าเย่ว์หยางทันทีที่เขาออกจากชายขอบแดนสวรรค์... เขาไม่สามารถปล่อยให้เย่ว์หยางมีชีวิตรอดออกไปจากชายขอบสวรรค์แน่  ถ้าไม่เช่นนั้นมีโอกาสสูงที่เขาจะต้องพ่ายแพ้เมื่อเย่ว์หยางเติบโต

 “ท่านผู้อาวุโสและคุณชายสามก็มีสมบัติเทพเต็มบ้านแล้ว เราจะลองไปที่ซากโบราณสถานกันดีไหม? ข้าไม่สนใจจะรับสมบัติเทพที่เอาไว้ทุบลูกเกาลัดแน่ ข้าหวังอย่างมากก็แค่ได้รับสมบัติศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น”  ราชันย์ปีศาจใต้กรีดนิ้วเรียวงามลงที่ผีผาเกิดเป็นเพลงเสียงไพเราะนุ่มนวล  เมื่อได้ยินแล้วสร้างความสบายกายใจและวิญญาณของบรรดาผู้ที่ได้ยินได้ฟัง

ราชันย์ปีศาจใต้สั่งให้หมีสะท้านภูผาและเสือดาวสายฟ้าตาทองให้รีบจากไปขณะที่จักรพรรดิฟ้ายังสั่งให้คนของเขาแกล้งเป็นลมหนีไป

วงแหวนเทเลพอร์ตที่หุบเขาธารน้ำแข็งถูกเย่ว์หยางทำลายสิ้นเชิงและไม่สามารถซ่อมได้

โชคดีที่ราชันย์ปีศาจใต้ยังรู้จักวงเวทเทเลพอร์ตอีกแห่ง

ขณะที่นางกำลังนำทาง  นางถามคำถามเย่ว์หยางมากมายและทำให้ทัศนคติของนางเปลี่ยนไปอย่างมาก  นี่เองทำให้ราชาเฮยอวี้และจักรพรรดิฟ้ารู้สึกอึดอัด

ดูเหมือนว่าราชันย์ปีศาจใต้ยังคงสนใจเย่ว์หยางอยู่บ้าง  เนื่องจากเขาเป็นคนหล่อและมีสมบัติชั้นเทพ  พวกเขาไม่มีทางห้ามพวกเขาไม่ให้ติดต่อกันได้  วิธีเดียวก็คือฆ่าเย่ว์หยางพร้อมกันหลังจากพวกเขาเข้าไปที่ซากหักพังของโบราณสถาน  นั่นเป็นวิธีที่ดีที่สุด

ราชาเฮยอวี้และจักรพรรดิฟ้าคงต้องอับอายขายหน้า ถ้าเย่ว์หยางได้ทั้งสาวงามและสมบัติลับไปครอง...

พวกเขาปรึกษากันอย่างรอบคอบตลอดทาง วางแผนร่วมกันฆ่าเย่ว์หยาง

จักรพรรดิใต้พิภพยังคงตามมาด้านหลังอย่างสงบ

แต่ราชาเฮยอวี้และจักรพรรดิฟ้าสามารถรับประกันได้ว่าถ้าสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย จักรพรรดิใต้พิภพจะเป็นคนแรกที่โจมตีใส่จักรพรรดิฟ้าแน่นอน

เดินทางไกลต่อไปอีกร้อยกิโลเมตร ก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปวงเวทเทเลพอร์ตเข้าสู่ซากโบราณสถาน

 “....”  เย่ว์หยางตระหนักถึงความสะดุ้งกลัวของเขา  การทดสอบที่แท้จริงเพิ่งเริ่มขึ้น  ภัยคุกคามของสภาพแวดล้อมมีพอๆ กับภัยคุกคามจากราชาเฮยอวี้และจักรพรรดิฟ้า 

ซากโบราณสถานตั้งอยู่ในหุบเขาธารน้ำแข็งขนาดใหญ่  หุบเขาธารน้ำแข็งก่อนหน้านี้ทอดตัวยาวกว่าสิบกิโลเมตรซึ่งยังไม่ได้หนึ่งในร้อยของความยาวปัจจุบัน ด้านบนของหุบเขาธารน้ำแข็งไม่สามารถมองเห็นได้เมื่อแหงนมองฟ้า  ถ้ามองไปอีกด้านหน้าผาสูงอีกด้านหนึ่งสูงอย่างน้อยสองสามร้อยกิโลเมตร ไม่สามารถเห็นชายขอบได้

ถ้ามีคนมองไปที่ฟากตรงข้าม  เขาก็ยังจะพบว่าหิมะขาวโพลนปกคลุมถึงเส้นขอบฟ้าไกลๆ สูงเสียดเมฆ

สภาพแวดล้อมที่เป็นปรปักษ์ช่างน่ากลัว

พายุหมุนทิ้งเกลียวลงมาจากก้อนเมฆและดูดหิมะจากพื้นอย่างต่อเนื่อง

นอกจากนี้ พื้นน้ำแข็งจะแตกปะทุออกโดยไม่มีสัญญาณเตือน พายุน้ำแข็งที่เกิดบ่อยๆ ก็คล้ายๆ กับการปะทุของภูเขาไฟ

ก้อนน้ำแข็งนับล้านชิ้นและน้ำบาดาลฉีดพุ่งขึ้นฟ้า  พลังของมันมหาศาล เหมือนกับพลังโจมตีของสุดยอดฝีมือนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับสิบที่โจมตีเต็มกำลัง  แม้แต่ราชาเฮยอวี้ที่มีสวมเกราะชั้นศักดิ์สิทธิ์ก็ต้องคอยระวังการปะทุของน้ำแข็งจากพื้น

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือพื้นที่ยุบตัวประหลาดๆ

เย่ว์หยางไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ แม้เขาจะใช้จักษุญาณทิพย์ตรวจดูก็ตาม ท้องฟ้าส่วนใหญ่ก็แตกโดยไม่มีสัญญาณเตือนด้วยเช่นกัน

ในท้องฟ้าที่แตก  ทุกสิ่งทุกอย่างจะสลาย

และจากนั้นก็หายไปในอากาศเบาบาง

นี่คือฉากภาพที่น่ากลัวที่สุด มีชื่อเสียงที่สุดที่นั่นคือ รอยแยกชายขอบสวรรค์

โชคดีที่วงเวทเทเลพอร์ตที่ราชันย์ปีศาจใต้ค้นพบนี้ไม่ได้เสียหาย ต่างจากเมื่อก่อน สถานที่ซึ่งจะเทเลพอร์ตคน ได้รับการซ่อมแซม  ดังนั้นเย่ว์หยาง ราชันย์ปีศาจใต้ จักรพรรดิใต้พิภพ จักรพรรดิฟ้าและราชาเฮยอวี้จึงลงมาในบริเวณใกล้เคียงไม่ห่างกัน

เมื่อมีราชันย์ปีศาจใต้ อยู่ใกล้ๆ เย่ว์หยางจึงเทเลพอร์ตได้โดยไม่เสี่ยงอันตรายมากนัก

เย่ว์หยางเห็นราชาเฮยอวี้พยายามโจมตีเขาหลายครั้ง  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรอยแตกแยกปรากฏ

แต่เมื่อเย่ว์หยางหันหน้ามาทางเขา เขาจะเสแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  มีสิ่งเดียวที่เขายังขาดก็คือ ป้ายคำพูดว่า “ข้าไม่เคยคิดโจมตีเลย” แปะอยู่บนหน้าผากเขา

 “อะไรนั่น?”  เย่ว์หยางเห็นพายุหมุนยักษ์หมุนเป็นลำอยู่ตลอดเวลาในที่ห่างไกล  เขาถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น  “เป็นไปได้ไหมว่านั่นคือทางเข้าโบราณสถาน?”

 “เรายังไม่ถึงทางเข้าจริงๆ... ทางเขาที่แท้จริงในซากโบราณสถานยังดูน่ากลัวกว่านั้น ผลึกน้ำแข็งและน้ำใต้ดินที่สะสมอยู่ที่นั่น และรอยแตกมิติมีให้เห็นได้ทุกเมื่อ  นักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับแปดอาจถูกฆ่าทันที  ถ้าเขาเผชิญหน้ากับน้ำพุผลึกน้ำแข็งหรือรอยแตกมิติ  ต่อให้ป้องกันด้วยพลังทั้งหมดก็ตาม  แต่เขาก็มีโอกาสตายได้มากหากพลาดท่าครั้งเดียว”  ราชันย์ปีศาจใต้เปิดเผยไปแล้วว่านางเป็นเป็นนักสู้ปราณก่อกำเนิดระดับแปด  และดูเหมือนว่านางยังสามารถเพิ่มพลังขึ้นไปถึงระดับเก้าได้ ดูเหมือนว่าสาวน้อยผีผาไม่ใช่ธรรมดาเลย ความสามารถนางอาจพอๆ กับนางเซียนหงส์ฟ้าก็ได้

 “คุณชายสามดูเหมือนจะควบคุมได้ทั้งไฟและน้ำแข็งได้  เจ้าคงได้ยกระดับชื่อเสียงของเจ้าแน่นอน”  ราชาเฮยอวี้พูดด้วยความตั้งใจที่ไม่มีใครรู้

 “นั่นเทียบไม่ได้กับวิชาหนังหนาของท่านเลย ไม่มีสึกไม่มีกร่อนเพราะน้ำและไฟ” เย่ว์หยางย้อนคำ

ราชาเฮยอวี้ไม่โกรธ เมื่อเขาได้ยิน  เขาได้แต่หัวเราะออกมา

ถ้าพูดถึงเรื่องควบคุมตนเอง  ราชาเฮยอวี้นับเป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดที่เย่ว์หยางเคยพบมา

ถ้าเป็นคนอื่นๆ พวกเขาคงไม่สามารถกล่าวโจมตีคนสำคัญได้แน่  แต่ในฐานะสุดยอดนักสู้ปราณก่อกำเนิดผู้สวมเครื่องมือชั้นศักดิ์สิทธิและมีพันธมิตรอยู่ข้างตัว  เขายังสามารถทนการยั่วยุของเย่ว์หยางอยู่ได้  ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าจากพฤติกรรมนี้ เขามีความฉลาดเพียงไหน

หลังจากเดินไปได้สองสามกิโลเมตร ร่างของคนที่ถูกแช่แข็งครึ่งร่างท่อนล่างปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขา

มีเศษน้ำแข็งแตกสองสามชิ้นอยู่ใกล้ๆ

อาจเป็นไปได้มากว่านักสู้ปราณก่อกำเนิดคนหนึ่งที่ถูกผลึกน้ำแข็งน้ำใต้ดินโจมตีใส่ทำให้หัวทิ่มพื้นแตกสลาย จากนั้นก็คอและหน้าอก  เหลือแต่ช่วงท้องกับเท้าที่เหลืออยู่ข้างนอก

 “ช่วยด้วย!”

เงาร่างหนึ่งหลบหนีออกมาจากขอบพายุหมุนและวิ่งตรงมาทางเย่ว์หยางอย่างอับจนหนทาง

แต่ก่อนที่เย่ว์หยางจะพบว่าเกิดอะไรขึ้น

จ้าวปีศาจน้ำแข็งดึกดำบรรพ์สูงราวๆ หกสิบเมตรก็ไล่ตามเขามา  จ้าวปีศาจถือดาบน้ำแข็งโค้ง และพายุหมุนผลึกน้ำแข็งหมุนอยู่รอบตัวเขา  เย่ว์หยางเงื้อดาบฮุยจินทันที  แต่ถูกราชันย์ปีศาจใต้ห้าม  “จ้าวปีศาจน้ำแข็งดึกดำบรรพ์ตนนี้อาจเป็นปีศาจพิทักษ์ทางผ่านโบราณ เขาเพียงแต่ไล่ตามพวกบุกรุกพวกนั้นเท่านั้น  ดังนั้นเขาจะไม่โจมตีเรา... ถ้าเราโจมตี อย่างนั้นอาจไปปลุกกลุ่มอสูรพิทักษ์ในพื้นที่ทั้งหมด  และถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น  เราจะไม่ได้เข้าโบราณสถาน ต่อให้สู้กันสามวันสามคืนก็ตาม”

แต่ก่อนที่ราชันย์ปีศาจใต้จะพูดจบประโยค  จ้าวปีศาจน้ำแข็งดึกดำบรรพ์ก็ไล่ทันนักสู้ปราณก่อกำเนิดต่างเผ่าพันธุ์ที่วิ่งหนี

ฟันเพียงครั้งเดียว ดาบน้ำแข็งยาวสิบเมตรก็ตัดร่างของนักสู้ปราณก่อกำเนิดต่างเผ่าพันธุ์นั้นขาดครึ่ง

หลังจากสังหารนักสู้ปราณก่อกำเนิดผู้นั้นแล้ว  จ้าวปีศาจน้ำแข็งดึกดำบรรพ์ก็จมลงไปในธารน้ำแข็งและหายไปช้าๆ  ทิ้งศพนักสู้ปราณก่อกำเนิดที่ถูกฟันขาดครึ่งในที่ห่างออกไปร้อยเมตร

จู่ๆ เย่ว์หยางก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกประหลาด  จ้าวปีศาจน้ำแข็งดึกดำบรรพ์ดูเหมือนจะมองเขา ก่อนที่มันจะจมลงไปในธารน้ำแข็ง

มันเข้าใจเขาผิดหรือเปล่า?

หรือว่ายังมีเหตุผลอย่างอื่นอีก