ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 336 หอกเงินอัคคีนรก

 

ตอนที่  336  หอกเงินอัคคีนรก

กว่างอู๋มองดูบุรุษหนุ่มชุดขาวนั่งอยู่บนหลังฟลามิงโกอย่างตื่นตระหนก

หลังจากปะทะฝีมือเกินกว่ายี่สิบกระบวนท่า หลิงซิ่วก็ยังอยู่ได้สบาย ไม่มีทีท่าว่าเหนื่อยล้า  ตั้งแต่เริ่มต้น กว่างอู๋คิดว่าหลิงซิ่วแข็งแกร่ง  แต่เขายังมั่นใจว่าเขาเหนือกว่า  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปราณเที่ยงแท้ของหลิงซิ่วน้อยกว่าเขามากมาย  กว่างอู๋มองว่านั่นคือจุดอ่อน

เมื่อเผชิญหน้ากับคนที่มีปราณแท้อ่อนกว่า  วิธีการที่ดีที่สุดเคือเข้าปะทะโดยตรง ไม่ต้องสนใจรูปแบบการโจมตีและใช้พลังช่วงชิงชัยชนะ

ดังนั้น กว่างอู๋ผู้มีประสบการณ์จึงไม่ลังเลใจที่จะเริ่มเข้าปะทะ

แต่หลังจากผ่านไปเกินกว่ายี่สิบกระบวนท่า ชีพจรปราณของหลิงซิ่วไม่มีอาการอ่อนล้าเลยสักนิด  ตรงกันข้าม  เขากลับฮึกเหิมมากยิ่งขึ้น  พลังของหอกหนักหน่วงมากขึ้น

เจ้าหมอนี่เป็นตัวประหลาดแบบไหนกันแน่?

มิน่าเล่ากว่างอู๋สงสัยว่าบนตัวดาบโลหิตของเขามีร่องรอยแผลเงินสองสามรอย และไม่ว่าเขาจะพยายามกระตุ้นปราณแท้ของเขายังไง  เขาก็ไม่สามารถลบรอยเหล่านี้ได้ มันคืออะไรกันแน่

หลิงซิ่วลูบหอกเงินในมือของเขา  ดวงตาสีแดงเพลิงเข้มข้นอย่างมิอาจอธิบายได้

ความฝันในสมบัติพิเศษฝันร้ายของเฮอคิวลิสเหมือนกับเป็นเรื่องเมื่อชาติที่แล้ว ฝันร้ายที่กวนใจเขายาวนานแข็งแกร่งมากกว่าคนปกติ  ดังนั้นการต่อสู้ใน “ฝันร้ายของเฮอคิวลิส” เป็นการสร้างความขมขื่นใจให้เขามาก

พาหนะน้ำแข็งเงิน คือฝันรบกวนใจของเขาก็คือพาหนะน้ำแข็งเงินจริงๆ

 “หอกเงินน่าจะอ่อนเหมือนหิมะ  และบริสุทธิ์เหมือนปุยเมฆ  กระพรวนลมเขาแกะ สายลมเย็นจะไม่มีทางจับเสียงเจ้าได้  ตะวันฉายส่อง แต่ไม่มีเงามืดครึ้ม เพราะหอกเงินตั้งตรงเกินไป ครอบคลุมหัวใจข้า  ดวงดาวปกป้องวิญญาณของข้า

เสียงเพลงยังคงดังต่อเนื่องอยู่ในฝันร้ายของเฮอคิวลิส   ภาพเลือนรางและเจตนาที่ครอบคลุมหอกทำให้จิตวิญญาณของเขาหวั่นไหว

หลังจากฝืนทนฝึกฝนวิชาหอกของเขา ความเข้าใจในวิชาหอกทะเลจุดของพาหนะเงินของเขา  ไม่ใช่สิ, หอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะพลันแจ่มแจ้งอย่างรวดเร็ว  หลิงซิ่วค่อยๆ รู้สึกถึงความลึกลับของวิชาหอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะ

หอกทะเลจุดของเขาเกิดขึ้นต่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุดมุ่งแสวงหาชัยชนะผ่านปริมาณ  แต่หอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะแตกต่างอย่างสิ้นเชิง  อาจกล่าวได้ว่าเปลี่ยนซับซ้อนเป็นเรียบง่าย  รังสีหอกเหมือนกับดวงดาว  ทุกหอกล้วนหนักหน่วง การยืมพลังเฉื่อยจากพาหนะทำให้พลังของหอกแข็งแกร่งมาก  ทันทีที่เขาเริ่มสู้ด้วยพาหนะน้ำแข็งเงิน หลิงซิ่วได้พบประสบการณ์ที่คมหอกของพาหนะน้ำแข็งเงิน ซึ่งทำให้เขาบินได้โดยตรง

เคล็ดวิชาหอกมีพลังสะสมที่น่ากลัว

หลิงซิ่วสงสัยว่าอาจารย์ของเขายังถ่ายทอดวิชาให้ไม่ครบ  ความแตกต่างระหว่างหอกทะเลจุดและหอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย  แต่ผลที่ได้กลับเป็นวิชาหอกสองรูปแบบแตกกต่างกัน

หลิงซิ่วหลงใหลวิชาหอกที่เขาพบเห็นใหม่นี้และซึมซับรับทุกอย่างด้วยความกระหาย

เขาจำไม่ได้ว่าเขาสู้ภายในฝันไปกี่ครั้ง  เขาสู้และทำตามวิชาโดยไม่สนใจความเหนื่อยล้า ขณะที่เขาฝึกฝนหอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะ

เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมฝันร้ายของเขาที่ตามหลอกหลอนถึงได้กลายเป็นพาหนะน้ำแข็งเงินไปเสียได้  เขาคิดว่าฝันร้ายของเขาคงจะหักหลัง  แต่ว่าในฝันร้ายของเฮอคิวลิส ไม่มีเวลาให้เขาไตร่ตรองมากนัก

ในที่สุดเขาก็ออกมาจากการต่อสู้ที่ขมขื่นได้  เขาถอนหายใจโล่งอก และกระตืนรือร้นมากขึ้น

หลิงซิ่วมองดูกว่างอู๋ที่อยู่ต่อหน้าเขาแล้วรู้สึกมีความสุขมาก  เขาถูกข่มขี่อยู่ในฝันร้ายของเฮอคิวลิสตั้งแต่ต้นจนจบ และเอาชนะนักรบพาหนะน้ำแข็งเงินไม่ได้ทั้งไม่รู้วิธีออกจากฝันร้ายนั้น

แต่หลังจากถูกข่มถูกต้อนอยู่หลายวัน  แม้เขาจะรู้ว่าคู่ต่อสู้คือนักรบพาหนะเงินในตำนาน  หัวใจของหลิงซิ่วยังอดทนต่อเพลิงที่ชั่วร้าย  นิสัยของเขาดุร้ายและโผงผาง อะไรก็ตามที่ทำให้เขาไม่สบายใจ  เขาจะต้องจัดการ  เพลิงชั่วร้ายในใจเขาแทบช่วยต้านศัตรูไม่ได้เป็นเพราะศัตรูแข็งแกร่งเกินกว่าจะปราบได้

ความตั้งใจใช้พลังปะทะพลังของกว่างอู๋ยังคงเป็นความปรารถนาของเขาอยู่

และแม้ว่าฝันร้ายของเฮอคิวลิสได้ช่วยเหลือในการฝึกฝนวิชาหอกของเขา  แต่ก็ยังอยู่ในสภาพเสมือนฝัน มันไม่ใช่ความจริง  หลิงซิ่วสัมผัสหอกเงิน  แม้ว่าความรู้สึกจะคล้ายกัน แต่ก็แตกต่างกันจากในความฝัน

จากเริ่มต้นต่อสู้  วิชาหอกของเขาสั่นคลอน

ขณะที่เกิดขึ้น กว่างอู๋วางแผนเอาชนะโดยใช้พลังปะทะ ทำให้เขามีเวลาอดทนต้านรับการโจมตีถึงยี่สิบครั้ง  จึงทำให้หลิงซิ่วมีความคุ้นเคยมากขึ้น  ขั้นตอนของหอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะค่อยๆ ถูกปลดปล่อย  ดังนั้นพลังหอกของเขาจึงค่อยๆ หนักหน่วงขึ้นทุกที

ผมเงินของเขาพัดพลิ้วตามสายลม  สีหน้าของเขาบ่งบอกเต็มเปี่ยมว่าต้องการสู้  การสู้รูปแบบนี้เป็นวิธีโจมตีที่โปรดปรานของเขา  ในฝันร้ายของเฮอคิวลิสเขาได้เรียนรู้ทักษะใช้งานที่มีประโยชน์มาก  และนั่นคือสำหรับนักสู้บนพาหนะสู้กับคน

พาหนะน้ำแข็งเงินปรากฏต่อสู้กับเขาซึ่งก็หมายความว่ามีคนและนักสู้บนพาหนะสู้กันตัวต่อตัว

อาจารย์ของเขาล่วงลับเร็วเกินไป  ดังนั้นหอกทะเลจุดจึงทำให้เขาต้องคลำทางใช้เป็นส่วนใหญ่  เขามีความสุขรู้สึกได้ถึงพลังคุกคามคนอื่นได้ขณะนั่งอยู่บนฟลามิงโก แต่เขายังมิได้ฝึกฝนทักษะบนหลังพาหนะเป็นอย่างดี

ดังนั้นนักสู้พาหนะน้ำแข็งเงินจึงปรากฏให้เขาเห็นแสดงให้เห็นถึงพลังของนักสู้กับพาหนะ ซึ่งช่วยเปิดโลกทัศน์และทำให้รู้แจ่มแจ้งถึงวิธีใช้พาหนะเขาต่อสู้

นี่เป็นครั้งแรกที่หลิงซิ่วจดจำมาใช้

หลังจากไม่ประสบผลสำเร็จในช่วงสองสามครั้งแรก แต่ก็ทำให้เขาเข้าใจได้ดีขึ้น  ฟลามิงโกคืออสูรจักรกล  แต่ระดับการบริโภคพลังงานจากหินดวงดาวไม่ต่างจากการใช้ปราณแท้ของเขาเท่าใดนัก

จุดที่สำคัญที่สุดก็คือคนและพาหนะต้องเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งก็คือใช้ปราณแท้ระหว่างทั้งสองสะท้อนส่งผ่านกันไปมา

หลังจากพยายามทำอยู่หลายครั้ง ฟลามิงโกก็ค่อยๆ เข้าใจความตั้งใจของหลิงซิ่ว  ดังนั้นปราณแท้ในร่างของมันจึงเพิ่มขึ้นทันที

ปัง!

เปลวเพลิงของฟลามิงโกลุกพรึ่บท่วมตัวหลิงซิ่วทันที  หนึ่งคนหนึ่งพาหนะกลายเป็นบอลเพลิง  พลังของพวกเขาเพิ่มขึ้นพรวดพราด

หลิงซิ่วปลาบปลื้มใจ  สำเร็จแล้ว!

เพลิงของฟลามิงโกไม่ทำให้เขารู้สึกร้อน  แต่เป็นความรู้สึกอบอุ่นและสบายอย่างอธิบายไม่ถูก  ที่สำคัญที่สุด  ปราณของเขาและฟลามิงโกกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน

ต้องเป็นอย่างนั้นแน่

ฟลามิงโกก็ตื่นเต้นพอกัน  เมื่อจะเข้าโจมตี มันส่งเสียงร้องทันทีและเพิ่มความเร็วมากกว่าเดิม

หลิงซิ่วนั่งอยู่ด้านบนทัศนวิสัยที่เห็นกลายเป็นสั่นคลอนมาก  แต่รอบๆ ตัวเขาแจ่มชัด เหมือนกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในเงื้อมมือของเขา

หลิงซิ่วรู้สึกตื่นเต้นมากและรู้สึกดีมาก!

จากสภาพสั่นคลอนกลายเป็นความคุ้นเคย  เขาพบว่าพลังกับพลังทำให้เขารู้สึกว่าเพลิงร้ายในหัวใจเขาถูกชำระ  ในช่วงเวลานั้นความรู้แจ่มแจ้งของคนและพาหนะกลายเป็นหนึ่งเดียวทำให้เขารู้สึกอยู่ในจุดสูงสุดไม่ว่าจะเป็นปราณ, พลังหรือจิตวิญญาณ

พลังโจมตีกลายเป็นประวัติการณ์ที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน

กว่างอู๋สีหน้าเปลี่ยน  เขารู้สึกแต่เพียงว่าเปลวเพลิงที่หนาแน่นวิ่งตรงเข้าหาเขา  อุณหภูมิของอากาศรอบด้านร้อนลวก รังสีฆ่าฟันที่ซึมลึกถึงกระดูกเต็มอยู่ในบรรยากาศ

เขารู้สึกเหมือนกับว่ายืนอยู่ในทะเลทรายร้อนระอุและเริ่มรู้สึกตัวว่าไม่มีที่ใดให้หลบซ่อน

ใจของเขาเตือนตนเองถึงความรู้สึกที่ไม่เคยประสบพบมาก่อน  เขารู้ว่าได้เวลาที่เขาจะต้องต่อสู้สุดกำลังแล้ว  เพราะคู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งเกินไปถึงขนาดสั่นสะท้านขวัญวิญญาณได้

ถึงเวลานั้นเขาคิดถึงการถอยหนี หรือว่าจะยอมพบจุดจบสิ้นชีวิตที่นี่   การต่อสู้โดยตรงเพื่อชีวิตของเขาอาจทำให้เขามีโอกาสรอดชีวิต  เขาฆ่าคนมานับไม่ถ้วน  และแม้ว่าเขาจะหวาดหวั่นต่อการโจมตีที่ทรงพลังสง่างามของหลิงซิ่วก็ตาม  แต่ในช่วงเวลานั้นเขาทำการตัดสินใจ

กว่างอู๋เปล่งแสงจนถึงเส้นผม  ปราณแท้ของเขาถูกปลดปล่อยจนดูเหมือนบ้าคลั่ง  เสื้อผ้าบนร่างกายเขาเริ่มสะบัด รัศมีสีแดงโลหิตหนาแน่นทันทีและเข้มข้นจนดูเหมือนโลหิต

รัศมีสีแดงดุจโลหิตบนตัวดาบของเขาก็ประหลาด แสงสีโลหิตเข้มข้นมารวมตัวอยู่ที่ตัวดาบ เหมือนกับว่ามันมาจากดินแดนเทพอสูร  แม้แต่แสงรอบๆ ก็ถูกดูดซับด้วยรังสีแดงเข้มมองดูเหมือนหลุมดำเพิ่มความเยือกเย็นประหลาดรอบๆ ตัวดาบ

ริ้วรอยความเย็นหนาแน่นและรัศมีแดงเข้มน่ากลัวพาดผ่านนัยน์ตาของเขา  เขาขบริมฝีปากกลืนเลือดบางส่วนเข้าปาก รอเวลาที่เหมาะ

ช่วงเวลานั้น หลิงซิ่วโจมตีเข้ามาถึง

เปลวเพลิงลุกโหมกระหน่ำ พลังรุนแรงราวกับสายฟ้าและรังสีที่เยือกเย็นขยายอยู่ภายในเปลวเพลิงสีแดง

หอกเงินอัคคีนรก!

กว่างอู๋สลัดความคิดกวนใจทั้งหมดออกไป เขาพ่นเลือดในปากเขาทันทีและตวาดกึกก้อง  “ฟัน”

นี่คือวิชาช่วยชีวิตของเขา “ลำนำสายฟ้าโลหิต”

หลิงซิ่วรู้สึกแน่นหน้าอก บทเพลงชั่วร้ายผ่านเข้ามาในความคิดสู่สมองของเขา ทำให้เลือดในร่างกายของเขาแข็งค้างไปชั่วขณะ  เขาตะลึงทันที นั่นมันวิชาอะไร แต่ในทันใดกระพรวนเงินเขาแกะบนหอกของเขาก็ส่งเสียงดังนุ่มนวลกังวาล แต่หลิงซิ่วกลับรู้สึกดังเหมือนฟ้าผ่า  เขารู้สึกแต่เพียงว่าสมองมึนเงง  จากนั้นร่างกายผ่อนคลาย  ความหนาวประหลาดหายไปทันที

ใบหน้าชั่วร้ายของกว่างอู๋และดาบสีโลหิตเข้มปรากฏอยู่ต่อหน้าเขาทันที

หลิงซิ่วแทงหอกออกไปทันที

ปลายหอกเงินที่เคลือบของเหลวเงินปะทะกับคมดาบของกว่างอู๋อย่างแม่นยำ

ใบหน้าของกว่างอู๋กลายเป็นหวาดหวั่นเหลือเชื่อทันที

ปัง!

ดาบโลหิตระเบิดแตกกระจายเป็นเสี่ยงต่อหน้าหลิงซิ่ว และหลิงซิ่วสะบัดข้อมือโดยไม่ต้องคิด

กลุ่มชิ้นส่วนที่ติดไฟกลุ่มหนึ่งตกร่วงบนทราย  ร่องรอยสีแดงยังปรากฏอยู่ในอากาศ และดูเหมือนกับมีปีกเฉียดผ่านกว่างอู๋ไป

กว่างอู๋เหมือนกับหุ่นกระบอก  ยังคงค้างอยู่ในท่าฟันไม่ขยับแม้แต่น้อย

ไม่กี่วินาทีต่อมา เลือดหยดหนึ่งก็เริ่มไหลออกมาจากหน้าผากเขา

ปัง!

ศีรษะของกว่างอู๋แตกระเบิดโดยไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ ร่างที่ไร้ศีรษะร่วงลงพื้นเหมือนกับท่อนไม้

หลิงซิ่วหยุดและหันกลับมา  จิตใจเขาปั่นป่วนด้วยความรู้สึกที่เหลือเชื่อ

เขาทำได้.. เขาฆ่าตาเฒ่านั่นได้จริงๆ

นี่คือหอกดาราแห่งกลุ่มดาวแกะหรือ?

นี่คือวิชาของนักสู้พาหนะเงินหรือ?

แข็งแกร่ง... แข็งแกร่งจริงๆ!  วิชาที่แข็งแกร่งขนาดนี้จะพ่ายแพ้ได้อย่างไร?

อาจารย์!  ท่านเห็นไหม?  เสี่ยวซิ่วแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเมื่อก่อนแล้ว

เขาตื่นเต้นจัดทั้งที่ตอนนี้ตนเองไม่เหลือปราณแท้ในตัวเลย  แม้ว่าหอกของเขาจะน่ากลัวมาก แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่าต้องใช้พลังทั้งหมดในร่างกาย  แต่เขาไม่รู้สึกเหนื่อยแม้แต่น้อย  ตลอดทั้งตัวเขารู้สึกเหมือนกับแช่อยู่ในความรู้สึกปิติยินดี

หย่งเซียนจงที่เฝ้ามองการต่อสู้อย่างสบายๆ พรวดพราดลุกขึ้นยืน  เขามองดูอย่างตกตะลึงเมื่อกว่างอู๋ล้มลง  เหมือนกับว่าถูกฟ้าผ่า  เป็นพลังโจมตีที่พิเศษไม่ธรรมดาเลย

นั่นคือกว่างอู๋.....

แต่หย่งเซียนจงยังเคยชินกับฉากภาพดังกล่าว  แม้ว่าใจในเขาจะตกใจ  แต่สีหน้าเขายังแสดงออกอย่างสงบ

นั่นมัน....

เขาหันหน้าไปมองเพลิงที่ดับมอดแล้วและพูดไม่ออก

กลุ่มเพลิงค่อยๆ มอดดับลง ร่างของเด็กหนุ่มชุดขาวปรากฏอยู่ในสายตา  เขามีท่าทีเหนื่อยล้า  แม้แต่หอกในมือของเขาก็กำลังสั่น เหมือนกับว่าพลังโจมตีนั้นใช้พลังของเขาไปจนหมดสิ้น

หลิงซิ่วไม่มีพลังเหลือไว้สู้อีกต่อไป

หย่งเซียนจงไม่กล้าดูแคลนเขาแม้แต่น้อย  ระดับของเขาเองกับกว่างอู๋ห่างกันไม่มาก ดังนั้นแม้ว่ากว่างอู๋ไม่สามารถต้านรับการโจมตีนั้นได้  แล้วเขาจะทำได้หรือไม่

หย่งเซียนจงไม่แน่ใจ

เด็กหนุ่มนั่นเป็นใครกันแน่?  วิชาหอกของเขาชื่อว่าอะไร?

อาเฮ่อก็ประหลาดใจพอๆ กัน ปกติเขาเชื่อฝีมือของหลิงซิ่ว  แต่เขาไม่คิดเลยว่าหลิงซิ่วจะเอาชนะกว่างอู๋ได้เร็วขนาดนั้น และความจริงก็คือเขาพร้อมที่จะโดดเข้าไปช่วยเหลือ

เขาไม่คิดเลยว่าหลิงซิ่วจะแข็งแกร่งได้มากมายขนาดนั้นจริงๆ

แววตาของอาเฮ่อฉายแววตื่นเต้นและมีความตั้งใจจะสู้

เป็นไปตามที่คาด เขาคือทายาทนักสู้พาหนะน้ำแข็งเงิน

อาเฮ่อกำกระบี่กระเรียนในมือของเขาแน่นและอดปลาบปลื้มไม่ได้

ทุกคนฝีมือแข็งแกร่งกันทั้งนั้น!