ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 367 เขาเสร็จแน่

ตอนที่  367  เขาเสร็จแน่

คฤหาสน์กุหลาบ

ม่านหน้าต่างถูกชักปิดไว้แน่นหนา ทำให้ห้องมืดมาก  ถังเทียนหลับตานั่งขัดสมาธิอยู่ที่มุมห้องและตั้งใจ ไม่ไกลจากเขา แอนเดรียนานั่งเท้าคางตั้งใจมองถังเทียนอย่างงวยงง

เมื่อคิดถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในช่วงสองสามวันนี้  ใจของนางรู้สึกว่างเปล่า

นางไม่สามารถรวบรวมความกล้าทะเลาะกับเขา

วิธีการของเขาน่ากลัวมาก เห็นประจักษ์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาแค่พลิกมือก็เปลี่ยนสถานการณ์ได้และพอพลิกมืออีกครั้ง ก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นตามมา ทั่วทั้งนครเทพสตรีกลายเป็นของเล่นสนุกของเขาอย่างสิ้นเชิง

นครเทพสตรีในตอนนี้เกิดความสับสนอลหม่านและขาดคนที่มีชื่อเสียงออกมานำสถานการณ์ ในวันนั้น หัวหน้าผู้อาวุโสผู้กล่าวโทษและต้องการเล่นงานทาร์ตันในฐานะเป็นผู้ร้าย  ได้นำพาฝ่ายปกครองระดับสูงของนครเทพสตรีไปด้วยกันและเมื่อเกิดการระเบิด ไม่มีผู้ใดรอดออกมาได้

พวกเขาวิ่งเข้าไปในวังเทพธิดา และไม่มีเวลาส่งข้อความออกมา

ทั่วทั้งนครเทพสตรีไม่มีเจ้าหน้าที่ปกครองระดับสูงของนครเทพสตรี  ทุกคนถูกกวาดหายไปหมด และทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็ถูกกวาดหายเช่นกัน

กฎหมายและคำสั่งในเมืองกลายเป็นความวุ่นวาย คนผู้ร่ำรวยและมีอิทธิพลทุกคนต่างหวาดกลัว ขณะที่พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น  สิ่งที่ทำให้พวกเขาหวาดกลัวที่สุดก็คือว่าผู้อาวุโสตระกูลของพวกเขาหายสาบสูญไปหมด   ทุกๆ ตระกูลทำได้แต่เพียงปิดประตูของพวกเขารักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด  และส่งคนออกไปตามหาผู้อาวุโสของพวกเขาและผู้อาวุโสตระกูล

ถ้าพวกเขายังมีชีวิตอยู่  พวกเขาต้องการจะพบพวกเขา  ถ้าพวกเขาตาย พวกเขาต้องการจะเห็นศพพวกเขา

ความสับสนวุ่นวาย ไม่เคยปรากฏมาก่อน

ความสับสนและการฝ่าฝืนกฎหมายทำให้ฉีซานและคนของเขาค้นหาได้ยากขึ้น  เขามีกำลังคนจำกัด และเมื่อเผชิญกับความวุ่นวายสับสนดังกล่าว กำลังคนที่น้อยนิดนี้ดูเหมือนไม่มีอะไร

และที่แย่คือสถานการณ์ดำเนินไปถึงจุดที่พวกเขาไม่ได้คาดไว้

หน้าของฉีซานซีดขาว  จูหนิงเข้ามารายงานต่อหน้าเขาอย่างระมัดระวัง

 “....ตอนนี้ที่ตลาดกำลังพูดกันว่าการระเบิดเกิดขึ้นเพราะเรา  พวกเขาบอกว่าพวกเขามีพยานกล่าวว่าเป็นเพราะอัสตาปฏิเสธร่วมมือกับเรา จึงทำให้เราโกรธและอาย...”

จูหนิงรู้สึกได้ว่าเจ้านายของเขากำลังปล่อยรังสีอำมหิตขนาดใหญ่  และรู้ว่าเจ้านายเขาโกรธมาก  แต่เรื่องนี้ร้ายแรงเกินไปและเขาไม่กล้าปกปิดไว้  ดังนั้นเขาต้องด้านหน้าดำเนินการต่อไป

 “พวกเขาบอกว่า นี่ไม่ใช่ระเบิดธรรมดา อำนาจทำลายล้างของมันสูงมาก  และมีแต่สมาพันธ์ชาวยุทธจึงจะสามารถทำอย่างนั้นได้สำเร็จ  นอกจากนี้เวลาระเบิดก็สมบูรณ์แบบเกินไป  เพิ่งจะระเบิดเมื่อเราออกไป....”

หน้าของคนที่อยู่รอบๆ ฉีซานเปลี่ยนไปทุกคน  พวกเขาไม่สามารถหักล้างข้อกล่าวหาเหล่านั้นได้  ข่าวลือแบบนั้นมีประสิทธิภาพอย่างแท้จริงและน่าเชื่อถืออย่างยิ่ง

ถ้าไม่ใช่พวกเขาทำเอง  พวกเขาอาจไม่เชื่อข่าวลือเช่นนั้น  พฤติกรรมของพวกเขาจริงจังเกินไป และพอพวกเขาออกไป วังเทพธิดาเกิดการระเบิด และไม่ใช่ระเบิดธรรมดา แต่เป็นพลังระเบิดที่น่ากลัวมาก

พวกเขามองหน้ากันเองและฝืนยิ้ม

นี่เหมือนกับโคลนเหลืองเปื้อนอยู่บนกางเกงพวกเขา  ต่อให้มิได้ปัสสาวะ แต่คนอื่นกลับเชื่อว่าเป็นปัสสาวะ

ฉีซานสูดหายใจลึกบังคับตนเองให้สงบใจ  ไม่มีประโยชน์ที่จะโกรธต่อไป เขากล่าว “เจ้าหาคนที่เป็นต้นตอปล่อยข่าวลือได้หรือเปล่า?”

จูหนิงลังเลชั่วขณะ จากนั้นตัดสินใจพูดความจริง  “เราติดต่อกับหัวหน้าผู้อาวุโส, แคทเธอรีนและปาฟุเท่านั้น  ตอนนี้เราไม่มีพันธมิตรท้องถิ่นอยู่เลย  ดังนั้นเราไม่มีหูตาอยู่เลย”

ใครบางคนเสนอแนะ  “อย่างนั้นเราสามารถจับพวกชาวธุรกิจท้องถิ่น ข้าสังเกตว่าทัศนคติของพวกเขาที่มีต่อเราค่อนข้างดีในวันนั้น”

จูหนิงจ้องเขาและตอบ  “ถึงตอนนี้ ใครจะกล้าเสี่ยงกับการกล่าวโทษและติดต่อกับเรา?  ไม่มีใครยอมเชื่อถือเรา  และพวกผู้อาวุโสเกือบทั้งหมดของสมาคมการค้าใหญ่ในเมืองถูกระเบิดตายหมด”

 “ห่วงนางฟ้าอยู่ในมือของแอนเดรียนา” ฉีซานกล่าวเคร่งเครียด

จูหนิงเข้าใจความหมายของเจ้านายและส่ายหัวขณะฝืนหัวเราะ  “พวกเขากล่าวว่า  เป็นเพราะแรนดี้และแคทเธอรีนถูกเจ้ากลุ่มดาวฆ่าเพื่อปกป้องแอนเดรียนา หัวหน้าผู้อาวุโสและอัสตาได้รับบาดเจ็บ  นั่นหมายความว่าอัสตารู้ถึงอันตรายที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ จึงมอบห่วงนางฟ้าให้แอนเดรียนาและปล่อยให้นางหนีไป  มีข่าวลือหลายรูปแบบ

ฉีซานโกรธจัดจนหัวเราะออกมา “เหลวไหล!”

 “พลเมืองยินดีจะเชื่อ  ดังนั้นตระกูลทั้งหลายยินดีจะเชื่อด้วยเช่นกัน”  จูหนิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม  “พวกเขาต้องการใครสักคนมาเป็นผู้นำพวกเขา  และแอนเดรียนามีห่วงนางฟ้า ดังนั้นเป็นเรื่องยุติธรรมที่นางจะได้เป็นผู้นำ  ที่สำคัญยิ่งกว่า  ไม่มีใครเชื่อว่าแอนเดรียนาจะเป็นต้นเหตุให้เกิดการระเบิดใหญ่ครั้งนี้”

 “มีใครบางคนอยู่เบื้องหลังแอนเดรียนา”  ฉีซานใจเย็น  “เขาคือมือกระบี่ลึกลับ  และแอนเดรียนาจะต้องกลับไปยังคฤหาสน์กุหลาบแน่นอน  ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีข่าวลือเช่นนั้น  ดังนั้นหนทางเดียวที่เหลือให้เราเดินก็คือ ไปฆ่าแอนเดรียนาและชิงห่วงนางฟ้ากลับคืนมา  เนื่องจากมันสร้างความวุ่นวายมากพอแล้ว  เราต้องลงมือ แม้จะดูแย่ก็ตาม”

แววอำมหิตฉายผ่านดวงตาของฉีซาน

 “ไปคฤหาสน์กุหลาบกัน”

 “ขอรับ!”  ทุกคนตอบรับเสียงเครียด

พวกเขาสืบเรื่องของแอนเดรียนามาเป็นอย่างดี และรู้จักพื้นที่ของตระกูลนางชัดเจน  พวกเขามีคนไม่มาก  แต่ในขณะเดียวกัน เป้าหมายของพวกเขาเล็กน้อย และพอกระจายเป้าหมายให้มีขนาดเล็กลงก็ย่อมจะสำเร็จได้ง่าย  พวกเขาหาทางมาคฤหาสน์กุหลาบอย่างเงียบกริบ

แนวป้องกันคฤหาสน์กุหลาบหนาแน่นมาก มีจุดตรวจเวรยามทุกๆ สิบก้าวและมียามทุกๆ ห้าก้าว แม้แต่นกก็ยากจะบินผ่าน

ทุกคนตื่นตระหนกมาก

ฉากภาพดังกล่าวยืนยันถึงการคาดเดาของฉีซาน  ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ มีแต่คนเข้าไปในคฤหาสน์ ไม่มีใครออกมาซึ่งเป็นภาพที่ไม่ปกติ  ครอบครัวอื่นๆ ก็มีการป้องกันพวกเขาอย่างหนาแน่น  แต่มักจะมีคนเข้าออกหลายคน  เพราะพวกเขามองหาญาติพี่น้องที่สูญหายไปจากแรงระเบิด  แต่สำหรับคฤหาสน์กุหลาบไม่มีใครออกมา

บ้านอื่นทุกบ้านเปิดไฟสว่างรอคอยข่าวทั้งวันทั้งคืน  มีเพียงคฤหาสน์กุหลาบที่ยังอยู่ในความมืด  ยามทุกคนเดินด้อมๆ มองๆ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ทุกอย่างผิดปกติเกินไป

ฉีซานหรี่ตา เมื่อเห็นการป้องกันที่หนาแน่นของคฤหาสน์  ไม่ต้องสงสัยแล้ว ข่าวลือทั้งหมดถูกแอนเดรียนาแพร่กระจาย  และผู้บงการหลังฉากมีแนวโน้มว่าจะเป็นมือกระบี่ลึกลับผู้นั้น

แต่แผนการทุกอย่าง เมื่อเผชิญหน้ากับพลังที่เด็ดขาดจะพังพินาศเสมอ

บุรุษที่เขานำมาด้วยเป็นนักสู้ฝีมือดีของสมาพันธ์ชาวยุทธ และการป้องกันข้างหน้าพวกเขาแค่ดีพอสำหรับนักสู้ธรรมดา แต่สำหรับพวกเขาแล้ว เป็นเรื่องไร้ประโยชน์

กลุ่มนักสู้ลอบเข้าไปในคฤหาสน์อย่างเงียบกริบ

ในเวลาอันรวดเร็ว พวกเขาก็หาตำแหน่งของแอนเดรียนาพบ  เป็นเรือนหลังเล็กมีต้นกุหลาบล้อมรอบ เป็นที่มาที่ทำให้ทุกคนเรียกชื่อคฤหาสน์ตามลักษณะเรือนกุหลาบ  ความพยายามของพวกเขาไม่สูญเปล่า ดอกไม้ดูงดงามมาก

ผ้าม่านในเรือนกุหลาบปิดหมด

สถานการณ์ตอนนี้ทำให้ทุกคนตื่นเต้น  ไม่มีข้อสงสัย มีโอกาสสูงที่แอนเดรียนาจะซ่อนตัวอยู่ข้างใน

ฉีซานส่งสัญญาณให้จูหนิง

จูหนิงเข้าใจ  เขาเตรียมการเคลื่อนไหวของเขา  เมื่อนั้นฉากภาพแปลกประหลาดเกิดขึ้นทันที

แสงสีขาวบริสุทธิ์ฉายตรงมาที่หน้าของเขา

จูหนิงหรี่ตา

แสงยิงออกมาจากเรือนกุหลาบซึ่งอยู่ห่างออกไป 400 เมตร ในขณะเดียวกันสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น แสงไฟสาดส่องทีละดวงๆ ในทุกตำแหน่ง  สิ่งที่พวกเขาคาดไว้กำลังเกิด ทำให้ผมบนศีรษะพวกเขาตั้งชัน

แย่แล้ว เป็นกับดัก!

หัวใจของฉีซานตกวูบ  แต่เขาไม่ตื่นเต้น เนื่องจากพวกเขาถูกจับแผนการได้  อย่างนั้นก็สู้กัน

เขาตะโกนลั่น “ฆ่า!”

กระบี่ในมือของเขาเปล่งแสงสว่างเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์  เขาฟันกระบี่ใส่เรือนกุหลาบด้วยพลังรังสีกระบี่ที่น่าทึ่ง

แสงรังสีกระบี่ทั้งหมดเล็งตรงไปที่เรือนกุหลาบ

ปัง!

เรือนกุหลาบระเบิดกลายสภาพเป็นผุยผงทันที

ฉีซานหรี่ตา  ไม่มีใครเลย

 “วิเศษ วิเศษ วิเศษมาก” เสียงชราภาพแฝงด้วยความโกรธดังขึ้นจากท้องฟ้า ตำแหน่งเหนือเรือนมีชายชราคนหนึ่งยืนหลั่งน้ำตาด้วยความเสียใจ  “ท่านเจ้ากลุ่มดาว ท่านอยู่ในสรวงสวรรค์ยังปรารถนาบอกเราว่าใครเป็นคนทำร้ายท่าน”

เขาคือผู้อาวุโสสิบ ผู้ที่ไม่ก้าวก่ายเรื่องที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน  ท่านรักความสงบ ดังนั้นจึงหลีกเร้นทุกอย่าง  แต่เขาเป็นผู้อาวุโสมายาวนานที่สุดและมองเห็นอัสตาเติบโตและผูกพันกับอัสตาอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นหัวใจของเขาจึงเจ็บปวดโศกเศร้า

บุรุษวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมอีกคนหนึ่งราวกับมีไฟเกลียดชังพวยพุ่งออกมาจากนัยน์ตา  เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “ฉีซาน! กลุ่มดาวอันโดรเมดาของเราเป็นปฏิปักษ์อะไรกับสมาพันธ์ชาวยุทธ? เจ้าโหดร้าย อำมหิตยิ่งนัก”

เขาคือคุณชายของสมาคมการค้าที่ใหญ่ที่สุดของนครเทพสตรี  บิดาของเขาหายสาบสูญจนถึงบัดนี้และการสูญเสียบิดาของเขาเป็นเรื่องเจ็บปวดเข้ากระดูก

ขุนพลเฒ่าคนหนึ่งสวมชุดเกราะผมขาวโพลนราวหิมะ เขาไม่ปล่อยให้อารมณ์โกรธครอบงำตัวเอง  เขาคืออดีตผู้บัญชาการกองพลทหารราบ  และเขากล่าว “แม้ว่ากลุ่มดาวอันโดรเมดาของข้าจะมีขนาดเล็ก  แต่ก็ไม่เคยถูกย่ำยีเลย  จากนี้ไปกลุ่มดาวอันโดรเมดาของข้าขอตัดสัมพันธ์กับสมาพันธ์ชาวยุทธทั้งหมด! ฆ่า”

 “ฆ่า!”

จากที่ไกล เสียงคำรามโกรธเกรี้ยวดังก้องฟ้า เสียงตะโกนดังใกล้เข้ามา

หน้าของฉีซานซีดขาว ร่างของเขาแทบทรุดลงเหมือนกับรูปปั้นน้ำแข็ง  เขาติดกับเสียแล้ว!

ทุกย่างก้าวของเขาถูกศัตรูคำนวณออก  ฝ่ายตรงข้ามจงใจแพร่กระจายข่าวลือและตั้งใจทิ้งร่องรอยอย่างหนึ่งไว้ ทุกอย่างคือกับดักในการเคลื่อนไหวครั้งต่อไป   ทันใดนั้นดูเหมือนฉีซานจะตื่นตัว  กับดักนี้คุ้นๆ ว่าเหมือนเขาจะวางไว้ให้ทาร์ตันเข้ามาติดกับนี้

หรือว่านี่คือกรรมสนอง?

เขาเหมือนสารภาพผิดไปแล้วที่ฆ่าอัสตา และเหมือนสารภาพผิดกับการสร้างระเบิดครั้งใหญ่

ไม่ว่าเขาพยายามปฏิเสธมากเพียงไหม ก็ไม่มีผู้ใดเชื่อเขา

ทันใดนั้นเขาเบิกตากว้าง ความเชื่อมั่นทั้งหมดในตัวหายไปในทันที  ตั้งแต่บัดนั้นมากลุ่มดาวอันโดรเมดากลายเป็นศัตรูของสมาพันธ์ชาวยุทธและกลายเป็นพันธมิตรของกลุ่มดาวราชสีห์ไปโดยปริยาย

ทุกอย่างที่เขาทำไปแพร่กระจายไปทั่วสิบเก้าหมู่ดาวในฟากฟ้าเหนือเหมือนสายลม สร้างศัตรูกับกลุ่มดาวอื่นและจะถูกกลุ่มดาวราชสีห์ใช้ประโยชน์ได้อย่างไม่จำกัดเพื่อย่ำยีชื่อเสียงของสมาพันธ์ชาวยุทธ

จบสิ้นกัน

ในช่วงเวลานั้น เขารู้ว่าเขาพลาดอย่างร้ายแรง  เขารู้ว่าเขาจบสิ้นแล้ว

และเพื่อพลิกฟื้นสถานการณ์ สมาพันธ์ชาวยุทธคงยอมเสียสละเขา และลงโทษเขาอย่างหนักหนาสาหัส

จบสิ้นกัน  เขาจบสิ้นแล้ว

เขาเงยหน้าขึ้น ตาของเขาดูเหมือนเต็มไปด้วยเลือด เหมือนกับสัตว์ป่าที่กำลังจะตาย

เสียงตะโกนลั่นใกล้เข้ามาเหมือนสายน้ำบ่า  เพื่อไม่ให้เป็นการขู่ขวัญพวกเขา  พวกยามรักษาระยะอยู่ห่าง 200 เมตร

ห่างจากเรือนกุหลาบ 3 กิโลเมตร ในบ้านธรรมดาที่บ่าวทาสใช้พักนอน ม่านหลังหน้าต่างบานหนึ่งค่อยถูกรูดออก

ถังเทียนมองดูภาพเหตุการณ์อย่างใจเย็น

 “เขาจบสิ้นแล้ว”

เขาพูดโดยไม่หันกลับมา

แผนการทุกอย่างที่เขาวางเป็นขั้นเป็นตอน แอนเดรียนามองเห็นภาพประจักษ์กับตาตนเองก็ยังตกตะลึง  หลังจากผ่านไปนาน นางจึงเริ่มรู้สึกตัวและหน้าซีด

ความเย็นยะเยียบกระจายอยู่ในหัวใจนาง

ใบหน้าที่เลือนรางนั้น เสียงแหบทุ้มนั้น รูปร่างที่มีความมืดปกคลุมนั้น ช่วงเวลานั้นช่างดูร้ายกาจหวาดหวั่นน่ากลัว