ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 464 เหออี้หมิงเอาชีวิตรอด

ตอนที่  464  เหออี้หมิงเอาชีวิตรอด

ความรู้สึกมึนงงอ่อนล้าแผ่กระจายเข้าไปในสนามพลังวิญญาณของเหวินเจียง...

หญิงสาวงดงามปรากฏร่างจากอากาศยิ้มหวานให้เขา

เหวินเจียงสะท้านใจ ใบหน้านั้นที่เขาโหยหาทั้งวันและคืน ดูเหมือนจริงและมีชีวิตชีวามาก  เขาเหยียดแขนต้องการจะยื่นไปสัมผัสใบหน้าที่ปรากฏอยู่ในความฝันของเขานับครั้งไม่ถ้วน

แย่แล้ว!

ภาพลวงตา!

สัมปชัญญะที่เหลือเตือนให้เหวินเจียงกัดลิ้นตัวเอง ความเจ็บปวดและรสของเลือดทำให้เขาได้สติตื่นขึ้น  สตรีที่อยู่ต่อหน้าเขาเปลี่ยนสภาพเป็นหมอกควัน และเพราะเหตุผลบางอย่างเขารู้สึกปวดหัวใจ

หน้าของเขาซีดขาว ความรู้สึกอ่อนแออย่างประหลาดมาจากส่วนลึกในร่างกายเขา

นั่นเป็นไปได้อย่างไร!

เขาขับไล่สิ่งที่กัดกร่อนออกไปจากสนามพลังวิญญาณของเขา...

เหวินเจียงเงยหน้าขึ้นมอง จ้องดูร่างสีขาวที่ลอยอยู่ยอดหอคอยเหมือนกับว่าเขาอาจพัดหายไปกับสายลมได้ทุกเมื่อ

ร่างขาวนั้นค่อยๆ พร่าเลือนในสายตาเขา ม่านควันที่ถูกปล่อยออกมาแปรสภาพเป็นรูปหญิงงามอีกครั้ง หัวใจเหวินเจียงสั่นสะท้านอย่างมีความสุข  ขณะที่ม่านควันล้อมรอบเขาไปทุกซอกมุมของสนามพลังวิญญาณ

เป็นสนามพลังวิญญาณที่ทรงพลังจริงๆ....

นั่นคือความคิดสุดท้ายของเหวินเจียง  ขณะที่หน้าที่ขาวซีดของเขามีรอยยิ้มที่เป็นสุข

ตายในภาพลวงตานี้รู้สึกดีมากเหมือนกัน...

ขลุ่ยวิเศษมองดูเหวินเจียงที่ชีวิตค่อยๆ หลุดลอยไปจากร่างอย่างเงียบงัน หน้าของเขาไม่มีแววกระหยิ่มในชัยชนะหรือดีใจแม้แต่น้อย ดวงตาของเขาเป็นประกายเหมือนดาวในท้องฟ้า

สายลมพัดผ่านไล้ใบหน้าเขา ชุดยาวโบกสะบัด น้ำตาหยดหนึ่งไหลออกจากหางตาของเขาร่วงหายไปในสายลม

ท่วงทำนองที่เจ็ด หัวใจไร้กังวลคือไม้ตายที่ใช้สังหารเซียนนักสู้  ทำนองขลุ่ยเหมือนเมล็ดพิษ เมื่อเข้าไปในหัวใจผู้คนแล้ว เพาะปลูกในหัวใจที่โหยหาเหมือนกับดินที่อุดมสมบูรณ์ พิษจะค่อยๆ กัดกร่อนสนามพลังวิญญาณของผู้ใช้

ในที่สุด ทำนองเพลงที่เจ็ดก็ปรากฏออกมาเป็นครั้งแรก  แต่หน้าของขลุ่ยวิเศษยังคงสงบมาก

นั่นคือพลังของเสียงเพลง ซึ่งเป็นพลังของหัวใจ

ขลุ่ยวิเศษดูท่าทีค่อนข้างผิดหวัง อารมณ์ทั้งหมดในหัวใจ หัวใจเป็นพื้นที่อ่อนไหวที่สุด และเป็นที่ซ่อนพิษร้ายแรงที่สุดไว้

เขาหัวเราะเยาะตัวเอง  ทำไมข้าถึงได้รู้สึกพลุกพล่านกับความตายของศัตรูข้าด้วย?

มันเป็นการเสแสร้งโดยแท้... โชคดีที่เจ้าเด็กห้าวถังไม่อยู่ที่นี่..

นึกไม่ถึงเลยว่าคนที่ข้าไม่อยากเผชิญหน้ามาที่สุดก็คือเจ้าเด็กโง่นั่น...

ขลุ่ยวิเศษหัวเราะลั่นหมอกควันในใจค่อยสลายออกไป  สายตาเขามองดูจางหมิงเฮ่อซึ่งอดทนอย่างขื่นขม เขาดูคล้ายกับคนเป็นไข้จับสั่น บัดเดี๋ยวหนาว บัดเดี๋ยวร้อน

บทบรรเลงหัวใจไร้กังวลส่งผลต่อเซียนนักสู้เป็นพิเศษและจะกล้าแข็งมากขึ้นเมื่อเผชิญกับเซียนนักสู้  ความมุ่งมั่นและความสุขุมของเซียนนักสู้จะแข็งแกร่งมากกว่านักสู้ธรรมดาทั่วไปมากมายนัก  และพวกเขาบรรลุระดับการควบคุมตนเองได้อย่างน่าทึ่ง

อย่างไรก็ตาม  แม้แต่คนที่แข็งแกร่งที่สุด เด็ดเดี่ยวที่สุดก็ยังมีจุดอ่อนในหัวใจ

และพิษแห่งความปรารถนาถูกซ่อนเร้นอยู่ในหัวใจพวกเขา ยิ่งเก็บกดเอาไว้มากเท่าใด  ถ้ามันปะทุออกมาก็จะมีพลังรุนแรงมากเท่านั้น  และพิษแบบนี้จะกัดกร่อนสนามพลังวิญญาณของเซียนนักสู้ได้ซึ่งเป็นจุดสำคัญอีกอย่างหนึ่ง

นั่นคือที่ซึ่งปราณแท้ของบทเพลงหัวใจไร้กังวล   ยิ่งศัตรูแข็งแกร่งก็จะส่งผลรุนแรงขึ้น

แม้ว่าจางหมิงเฮ่อจะไม่อ่อนแอ  แต่เขาก็ไม่ใช่นักสู้ระดับเซียน และไม่มีสนามพลังวิญญาณ  ความมุ่งมั่นของเขายังไม่รุนแรงพอ  ดังนั้นบทเพลงหัวใจไร้กังวลจึงไม่ส่งผลต่อเขามากเหมือนกับเหวินเจียง และเขายังมีสมบัติวิเศษสุนัขคำนึงอยู่ในครอบครอง

เพราะเป็นเช่นนั้น เขาจึงสามารถทนอยู่ได้  ขณะที่คนอื่นตายกันหมด

ทันใดนั้นกรงเล็บเงินบินออกมาและคว้าสมบัติสุนัขคำนึงจากมือของจางหมิงเฮ่อ พอออกแรงกระตุกดึง สมบัติสุนัขคำนึงก็หลุดออกมาจากจางหมิงเฮ่อ

แสงของสมบัติสุนัขคำนึงเปล่งแสงเจิดจ้า  แต่กรงเล็บเงินก็ยึดมันไว้อย่างแน่นหนา  ไม่ว่ามันจะดิ้นรนยังไงก็ไม่สามารถหลุดออกมาได้

เมื่อสูญเสียการป้องกัน จางหมิงเฮ่อก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป  ร่างของเขาล้มลงและเขาหมดสติ  เมื่อเห็นเช่นนั้น ขลุ่ยวิเศษได้แต่ส่ายศีรษะ ตัวเขาเองมาจากตระกูลสูงส่งและรู้ว่าศิษย์ของตระกูลสูงส่งมักจะอ่อนประสบการณ์ กำลังใจของพวกเขาอ่อนแอเป็นธรรมดา  ความโหยหาในใจของพวกเขาไม่มาก และนั่นคือข้อผิดพลาดที่พบได้บ่อยในพวกเขา

ตวนมู่มองดูสุนัขคำนึงอย่างระมัดระวัง  กรงเล็บเงินเป็นของเขานั่นเอง  สมบัติชั้นสูงอย่างนั้น แค่เขามองดูก็รู้แล้ว

ชี่กวงที่อยู่ด้านข้างมองดูอย่างอิจฉา  เจ้าเด็กนั่นไม่ซื่อแล้ว เอาของไปเยอะแยะได้ยังไง...

ขณะที่ทุกคนรู้สึกตัวจากอาการตกใจ  พวกเขามองดูขลุ่ยวิเศษด้วยสายตาเทิดทูน  แม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่รู้จักเหวินเจียง  แต่เหวินเจียงปลดปล่อยสนามพลังวิญญาณได้  นั่นนับว่าเป็นของจริง

ระดับเซียน  คุณชายขลุ่ยวิเศษฆ่านักสู้ระดับเซียนได้จริงๆ

ขุนพลวิญญาณสามารถฆ่านักสู้ระดับเซียนได้...

ผู้เห็นเหตุการณ์การต่อสู้มากมาย ขณะที่สมาพันธ์ชาวยุทธและกลุ่มดาววาฬค่อยๆ สูญเสียจากสงครามพิษ  ผู้คนที่มีเชาว์ปัญญาไวสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าสมาพันธ์ชาวยุทธจะต้องลงมือกับเมืองสามวิญญาณแน่นอน

ก่อนหน้านั้น แม้ว่าเมืองสามวิญญาณจะเริ่มแสดงคุณค่าของพวกเขาออกมาบ้างแล้ว  แต่หลายคนก็ยังไม่ถึงกับยกย่องให้เป็นมหาอำนาจขนาดเล็ก  จนกระทั่งเมื่อเมืองสามวิญญาณและสมาคมยอดปราชญ์แห่งกลุ่มดาวคันชั่งเริ่มมีความร่วมมือกันทำให้เมืองสามวิญญาณเดินออกมาสู่เวทีใหญ่จนได้  และเมื่อความเกี่ยวโยงระหว่างเมืองสามวิญญาณและถังเทียนเผยแพร่ออกไป ก็ยิ่งดึงดูดคนเข้ามามาก

เมืองสามวิญญาณจะขยายตัวอย่างเงียบๆ จึงเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป

เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นภายในฐาน  จึงมีทั้งหน่วยสอดแนมและหน่วยสังเกตการณ์ตามดูอยู่ด้วย  บทบรรเลงเพลงหัวใจไร้กังวลของขลุ่ยวิเศษทำให้ทั้งเมืองเหมือนตกอยู่ในความโง่งม แต่เมื่อข้อมูลมาถึงหน่วยสังเกตการณ์ของกลุ่มอำนาจ กลับเป็นเรื่องน่าทึ่งที่เหตุการณ์กลับกลายเสียได้

เพลงขลุ่ยที่ไพเราะและเต็มไปด้วยรังสีสังหารคือสิ่งที่ตรวจพบได้ยาก

ขลุ่ยวิเศษแข็งแกร่งขนาดนั้นจริงๆ!

หน่วยสังเกตการณ์ตกใจ เนื่องจากพวกเขาได้เริ่มประเมินความแข็งแกร่งของขลุ่ยวิเศษไว้   ทุกตระกูลลงความเห็นเป็นเอกฉันท์  แม้ว่าพลังของขลุ่ยวิเศษจะไม่ลึกล้ำมากเหมือนเมื่อตอนเขามีชีวิต  เพราะเขาเป็นขุนพลวิญญาณ พลังของเขาสูงล้ำกว่านั้นมาก  พลังในปัจจุบันของเขาน่าจะเทียบได้กับนักสู้ในทำเนียบสวรรค์วิถีระดับที่ 7000

แต่...

เมื่อเวลาผ่านไปอย่างเงียบงัน ไม่มีเสียงต่อสู้ภายในฐาน  แม้แต่เหวินเจียง, จางหมิงเฮ่อและคนที่เหลือก็ไม่ออกมา  คนสังเกตการณ์ทุกคนตกตะลึง การคาดเดาที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นในหัวพวกเขา

ผู้บุกรุกตายหมดทุกคน

ด้วยพลังของเหวินเจียงและจางหมิงเฮ่อ  พวกเขาเชื่อว่าเมืองสามวิญญาณจะถูกทำลายได้อย่างง่ายดาย  แต่ไม่มีเสียงเคลื่อนไหวอะไร ทำให้ทุกคนรู้สึกเลือดเย็นเฉียบ

ในฐานแห่งนี้ยังมีความลับซ่อนไว้ภายในอีกเท่าใด?

คำขอของถังโฉ่วที่ให้ข่มขวัญศัตรูสำเร็จลงอย่างงดงาม  เนื่องจากทั่วทั้งเมืองสามวิญญาณ แม้แต่ขโมยก็ถูกกำจัดสิ้น  นักสู้ที่ดุร้ายแต่เดิมที่เดินเตร็ดเตร่หาโอกาสตอนนี้ต้องซื้อหาข้อมูลอย่างระมัดระวังด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

แต่เมื่อพูดถึงคุณชายขลุ่ยวิเศษ ไม่ได้หยุดยั้งอยู่เพียงแค่นั้น  เมื่อคุณชายขลุ่ยวิเศษเหาะขึ้นไปบนหอคอยสูงสุดตามลำพัง ชุดขาวของเขากระพือตามสายลมอยู่ในท้องฟ้าราวกับเทพบุตรในภาพวาด เขากลายเป็นคนรักในฝันขวัญใจของสาวๆ หลายคนไปแล้ว

และบทเพลงหัวใจไร้กังวลนี้ได้รับการยกย่องจากปรมาจารย์สายดนตรี กลายเป็นเพลงติดอันดับยอดนิยมอย่างรวดเร็ว นักดนตรีอื่นๆ เริ่มเล่นเพลงหัวใจไร้กังวล  ท่วงทำนองที่ไพเราะทำให้พวกเขาหลงใหลบทเพลงนี้ และนักสู้สายดนตรีทุกคนเริ่มพยายามทำความเข้าใจท่วงทำนอง  แม้แต่ระดับเซียนก็ยังพยายามเข้าใจ  แต่นักสู้สายดนตรีที่สามารถปล่อยท่วงทำนองที่สามารถฆ่าเซียนนักสู้ได้ แทบจะนับนิ้วได้  การใช้ท่วงทำนองฆ่าเซียนนักสู้ได้ ในประวัติศาสตร์ดนตรีหาพบได้ยาก และทุกคนกลายเป็นตำนาน

และด้วยสถานะขลุ่ยวิเศษเป็นขุนพลวิญญาณ ยิ่งทำให้เขากลายเป็นตำนานมากขึ้นอีก ผู้คนเริ่มขุดคุ้ยค้นหาอดีตของเขา

จากนั้นทุกคนจึงได้ตระหนักว่าหนังสือประวัติที่เกี่ยวกับชื่อคุณชายขลุ่ยวิเศษมีอยู่น้อย พบแค่เพียงสองสามบรรทัด  แต่กลับทำให้ผู้คนต้องการรู้เรื่องชีวิตของเขายิ่งขึ้น

แน่นอนว่าเรื่องเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับขลุ่ยวิเศษ  สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกรำคาญก็คือทุกๆ วันที่ทางเข้าฐานทัพ จะมีกลุ่มสาวงามมาส่งเสียงวี้ดว้ายอยู่หน้าฐาน

 “คุณชายขลุ่ยวิเศษขา!  ข้าอยากแต่งงานกับท่าน!”

 “คุณชายขลุ่ยวิเศษเจ้าขา! โปรดรับข้าเป็นศิษย์ด้วยเถิด!”

……

ขลุ่ยวิเศษนั่งอยู่เงียบๆ มีสีหน้าสงบ  ถังโฉ่วเดินผ่านเขาไป และบังเอิญได้ยินสาวๆ ข้างนอกส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด “คุณชายขา, คุณชาย... ข้ารักท่าน!”

ถังโฉ่วชะงักกึก ชำเลืองมองที่ประตู จากนั้นรั้งสายตากลับและพึมพำ  “น่าเสียดายนะ คนกับผีเดินกันคนละเส้นทางแล้ว”

ขลุ่ยวิเศษทำหน้าเมื่อย

ถังโฉ่วสะบัดแขนเสื้อและเดินออกไป  เมื่อเห็นด้านหลังของถังโฉ่ว ขลุ่ยวิเศษเกือบเอาขลุ่ยในมือปาหัวถังโฉ่วเสียแล้ว

คุณชายมีชื่อเสียงโด่งดัง!

แต่ยามนั้นความสนใจของทุกคนในฐานมุ่งไปที่สงครามในกลุ่มดาวหมีใหญ่

**************************

เหออี้หมิงกำลังจะบ้า  ทำไมต้องเป็นข้า?  ทำไมเจ้าต้องเจาะจงข้าด้วย? เสียงพิณไม่ใช่ของข้าสักหน่อย บอกมา..เจ้าชอบพิณไม่ใช่หรือ?

พายุหมุนกระบี่ยังคงไล่หลังเขาส่งเสียงหวีดหวิวน่ากลัวทำให้ขนสันหลังลุกชัน

เหออี้หมิงเห็นกับตาตัวเองว่าภูเขาสูง 300 เมตรถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ ทันที เศษหินโปรยลงมาเหมือนฝนไล่หลังเขา และตกกระทบใส่หลังเขาจนรู้สึกเจ็บ  ความเร็วของพายุหมุนกระบี่ยังไม่ตกลงแม้แต่น้อย...

มีเซียนนักสู้คนไหนเคยตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นมาก่อนบ้างไหม?  อย่างไรก็ตาม ข้าเป็นเซียนนักสู้คนหนึ่ง เหออี้หมิงรู้สึกเจ็บและเกลียดตนเอง ทำไมข้าต้องฝึกฝนวิชากระบี่ด้วยนะ?  ทำไมข้าถึงไม่เป็นเซียนด้านวิชาตัวเบา?

ใครก็ได้ช่วยข้าที...

ทันใดนั้น หัวใจของเหออี้หมิงเต้นแรง มีคนมากมายอยู่ข้างหน้าเขา  ตาของเขาเป็นประกาย หน้าของเขามีความสุข

สวรรค์ ในที่สุดท่านก็แหกตาดูเสียที!  สวรรค์เอย, ท่านไม่อาจทนได้อีกแล้ว!

เหมือนกับว่าเหออี้หมิงพี้บ้ามาเต็มที่  เขาวิ่งเข้าหากลุ่มคนอย่างไม่คิดชีวิต

กองพลวาฬขาวเดินทัพไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว  ด้านข้างเขาเป็นกองพลวาฬดำและกองพลวาฬน้ำเงินคอยปกป้องอีกด้านหนึ่ง  กองกำลังของฝูเยี่ยนอยู่ข้างหน้า  เขามั่นใจฝีมือตนเองเต็มที่และไม่กลัวแม้แต่นักสู้ระดับเซียน

กองทัพมีกำแพงคิงคองขนาดใหญ่ที่กระตุ้นการทำงานแล้ว  ทั่วทั้งกองทัพสามารถต้านพิษได้

 “สั่งกองพลทั้งสาม เตรียมเร่งความเร็ว!” ฝูเยี่ยนตะโกนลั่น “เราต้องเพิ่มความเร็วของเราและไปให้ถึงไข่หมีเร็วขึ้น   ยึดไข่หมีและทำลายถังเทียน ถึงจะสามารถได้ชัยชนะอย่างแท้จริง!”

เมื่อคิดถึงว่าไม่กี่สัปดาห์ที่กองทัพเผชิญอุปสรรค  เขายังคงมีความกลัวอยู่เรื่อยๆ  เขาไม่ต้องการเผชิญหน้ากับสงครามแบบนั้นอีกต่อไป  แม้ว่าเมื่อคิดถึงตอนนี้  เขาก็ยังรู้สึกอารมณ์ไม่ดี

ที่สำคัญที่สุด  พวกเขามีเวลาน้อย  ยิ่งลากเวลายาวนานออกไป  ความได้เปรียบของเขาจะน้อยลง

แต่ฝูเยี่ยนยังไม่วางใจแม้แต่น้อย และสามกองพลยังคงเดินหน้าต่อไป  พวกเขายังคงรอบคอบ  กองทัพหมาป่าที่สามารถปรากฏตัวและหายอย่างคาดหมายไม่ได้ และยังมีกองพลทหารราบอีกทัพหนึ่ง ดูเหมือนจะหายไปในอากาศเบาบาง นั่นไม่ทำให้ฝูเยี่ยนและทหารของเขาวางใจ แต่กลับเพิ่มแรงกดดันให้พวกเขาแทน  ความเหนื่อยล้าของสภาพร่างกายมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ทันใดนั้น ฝูเยี่ยนตวาดลั่น “หยุด!”

กองทัพทั้งสามหยุดทันที แสดงสีหน้าสงสัย

หน้าของฝูเยี่ยนเคร่งขรึม  ดูเหมือนเขาได้ยินเสียงประหลาด นั่นคือเสียงของทหารม้าหรือเปล่า? ไม่นะ ไม่ใช่!

แล้วนั่นคือเสียงอะไร?