ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 518 ซุ่มโจมตี

 

ตอนที่  518  ซุ่มโจมตี

เมื่อเซียนทั้งเจ็ดบุกเข้ามาถึงจุดที่ถล่มลง  ทุกคนตกตะลึงทันที

150 เมตรข้างหน้าพวกเขา มีกลุ่มคนขนาดใหญ่  เซียนหลายคนมองมาทางพวกเขาอย่างเย็นชา  บางคนลอยตัวอยู่ในอากาศ ขณะที่คนอื่นๆ ยืนอยู่บนพื้น  พวกเขาทุกคนตั้งขบวนเป็นแนวโค้ง

คนพวกนี้... พวกเขายังรอดชีวิตอยู่ได้ยังไง?

ถงเก๋อและพวกมองดูเซียนเหล่านี้ซึ่งคาดว่าน่าจะตายไปแล้ว  ทุกคนยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาในตอนนี้  พวกเขาผงะถอยหลังกันเล็กน้อย

ถึงตอนนี้ ฝูอิงเดินเข้ามา

 “สู้!”

เสียงของเขาสะท้อนก้องในบริเวณนั้นปลุกถงเก๋อและพวกให้สะท้านตื่น  แต่คนแรกที่มีปฏิกิริยาก็คือฝูอิงผู้ยืนกราน  ตอนนี้ฝูอิงสามารถเห็นคนกลุ่มใหญ่ที่รวมกันอยู่ต่อหน้าเขา  แย่แล้ว  นี่เป็นการซุ่มโจมตี

เมฆขาวนับไม่ถ้วนลอยเข้าหาพวกเขา  ในไม่ช้าพื้นที่ก็เปลี่ยนเป็นหมอกขาว

ทะเลเมฆ!

ฝูอิงมีปฏิกิริยา  เขาสามารถรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ  โดยไม่ลังเล เขาถอยออกทันที  อย่างไรก็ตาม ทะเลเมฆไวกว่าที่เขาคิด เนื่องจากมันล้อมเข้ามาก่อนที่เขาจะสามารถหลบได้

ฝูอิงหัวใจตก ทะเลเมฆรวดเร็วและน่ากลัวขนาดนั้น  อย่างน้อยต้องใช้ค่าพลังวิญญาณถึง 60 จุด  ถ้าเซียนที่ครอบครองทักษะนี้ถูกวางตัวไว้ในกองทัพ  เขาจะสามารถเป็นเครื่องจักรสังหารที่ยิ่งใหญ่

ฝ่ายตรงข้ามมีเซียนเช่นนั้นด้วย...

เขาจำเป็นต้องหนีออกไปจากทะเลเมฆให้ไว  ถ้าไม่อย่างนั้นเขาจะตกอยู่ในความยุ่งยากลึกซึ้ง

รอบๆ ตัวเต็มไปด้วยหมอกขาวและปลายทางไม่สามารถมองเห็นได้   ฝูอิงผู้ต่อสู้อย่างยากลำบากรู้ว่าความรู้สึกถึงตำแหน่งของเขาตอนอยู่ในทะเลเมฆยุ่งเหยิง  อย่างไรก็ตาม ถ้าจะนั่งเฉยๆ ไม่ทำอะไรก็คงมีแต่รอความตาย

เขาไม่ลังเลขณะที่เขาบินขึ้นไปอย่างสุดกำลัง ประสบการณ์ของเขาสอนเขาว่าการเคลื่อนที่แบบตั้งฉากง่ายกว่าการหาทางออกจากทะเลเมฆเมื่อเทียบกับการนำทางในแนวนอน

หลังจากเขาเคลื่อนไหว  เขาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังโจมตีที่แหลมคมลอยอยู่ใต้เท้าเขา  ฝูอิงเหงื่อแตก รังสีดาบที่เขารู้สึกได้มีค่าวิญญาณอยู่ที่ 50 จุด แม้แต่โล่เกียรติยศของเขาก็ไม่สามารถป้องกันพลังนี้ได้

สิ่งที่น่ากลัวมากยิ่งกว่าก็คือฝูอิงล้มเหลวในการรู้สึกถึงการโจมตีจากศัตรู  ทะเลเมฆได้ลดความรู้สึกของเขา  ทันใดนั้น เขาสามารถรู้สึกแปลกเกี่ยวกับสนามพลังวิญญาณ  เขาสามารถรู้สึกได้ว่าสายตาของเขาพร่าเลือนมากขึ้น

แย่แล้ว!  มีพิษอยู่ด้วย!

เขาสามารถรู้สึกได้ว่าสนามพลังวิญญาณของเขาถูกรบกวน  ความเคลื่อนไหวของเขาช้าลงอย่างเห็นได้ชัด  ฝูอิงหลั่งเหงื่อเยียบเย็น  ศัตรูใช้พิษอย่างหนึ่งที่มีผลต่อเซียน

เขายังคงกระตุ้นปราณแท้โคจรไปรอบตัวตั้งท่าเตรียมหลบหลีกการโจมตีที่จะมากถึง ซึ่งการตรวจสอบเป็นไปไม่ได้เลย

ทันใดนั้น หัวใจของเขาสั่น เขาใช้วิชาดาบเกียรติยศผลักโจมตีไปที่ด้านหลัง

ปัง!

พลังปะทะที่น่ากลัวจากการปลดปล่อยพลังที่ล้มเหลว  ทะเลเมฆกระจายตัวล้อมฝูอิง  ฝูอิงค่อยๆ สูญเสียสำนึก  อย่างไรก็ตามสัญชาตญาณเอาตัวรอดที่แข็งแกร่งของเขาทำให้เขามีชีวิตรอดอยู่ในขณะนี้  ร่างของเขายังคงเปลี่ยนแปลงเหมือนวิญญาณที่ไร้ลักษณ์ เนื่องจากพลังโจมตีเฉียดผ่านเขาไปทำให้เขาหลบพลังโจมตีได้

พลังดาบเกียรติยศที่ฝูอิงปลดปล่อยออกไปครั้งนี้ส่งผลต่อเซียนคนหนึ่ง ทำให้เขาต้องถอยออกไปพร้อมกับมีเลือดไหลออกจากปาก

หลังจากหลบหลีกการโจมตีได้หลายครั้งแล้ว  ฝูอิงก็รวบรวมสมาธิได้  ร่างที่ไร้ลักษณ์ของเขาก็บินทันที เหมือนกับปลาที่คล่องแคล่วหลบหลีกการโจมตีขณะที่แหวกว่ายขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น ทัศนวิสัยของเขากระจ่างขณะที่เขาก้าวออกมาจากทะเลเมฆ

ทะเลเมฆกลืนกินพื้นที่เมืองหานกู่ครึ่งหนึ่ง  เป็นภาพที่ดูงดงาม  อย่างไรก็ตาม  เขาไม่สามารถหยุดชื่นชมทัศนียภาพได้  เขาวิ่งไปที่ทางออกเมืองโดยไม่ลังเล

หลังจากบินไปได้เกือบสิบฟุด  เขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง  เขารู้สึกได้ถึงความกลัวคืบคลานเข้ามาโดยไม่รู้ตัว  ดูเหมือนว่านอกกำแพงเมืองมีอันตรายซุ่มซ่อนอยู่

มีบางอย่างที่ผิดปกติ!

จากนั้นเขาจึงได้พบ หลังจากบินออกไปหลายฟุต  เขาพบว่ากำแพงเมืองไม่ได้อยู่ใกล้เลย

เขาใจตกวูบ  เป็นภาพลวงตา!

เขาเคยผ่านการต่อสู้มาหลายศึกมาก่อน  เขาไม่เคยมีประสบการณ์ที่อันตรายขนาดนั้นมาก่อน  ศัตรูของเขาวางกับดักที่ละเอียดอ่อนไว้  ตั้งแต่แรก เขาตกลงไปในกับดักแล้ว  ทุกๆ ขั้นตอนของกับดักมีการวางแผนไว้อย่างละเอียด ช่างน่ากลัวจริงๆ

อันตรายที่กำลังจะมาถึงไม่ได้ทำให้เขากระวนกระวาย  แต่ตอนนี้เขาสูญเสียความตั้งใจสู้  ทั้งหมดที่เขาต้องการก็คือไปจากสถานที่แห่งนี้!

ต้องบินขึ้นต่อไป!

ฝูอิงปล่อยวางการตัดสินใจของเขาทันที  เขารู้สึกว่าท้องฟ้าที่ไร้ขอบเขตเท่านั้นจึงเป็นที่ปลอดภัย  ตราบใดที่เขาบินขึ้นไปได้สูงมากพอ  เขาก็สามารถออกไปจากกับดักนี้ได้  นอกจากนี้จากจุดที่อยู่สูง วิชาดาบเกียรติยศของเขาจะยิ่งส่งผลในบริเวณที่กว้าง

เขายังคงหลบการโจมตีที่จะมาถึงขณะบินขึ้นไปข้างบน

หลังจากบินขึ้นไปสูงเกือบร้อยฟุต  ฝูอิงก็ยิ่งประหลาดใจกับสิ่งที่เขาพบ  นั่นคือมีบางอย่างผิดปกติ  มันเงียบเกินไป

เสี่ยวเอ้ออยู่บนพื้น ใบหน้าที่น่ารักของเขามีแววอำมหิตดวงตาเย็นชา  ข้าคาดไว้แล้วว่าเจ้าต้องบินขึ้นไป  และข้ามาตรงนี้เพื่อรอเจ้า!

ในมือของเขามีด้ายบางเส้นหนึ่ง  เฉพาะส่วนเล็กๆ ในมือของเขาเท่านั้นจึงจะมองเห็นได้  ส่วนด้ายที่เหลือหายไปในอากาศแล้ว

เขาสาวด้ายเบาๆ

รังสีสว่างเจิดจ้าจากสิ่งที่รายล้อมฟู่อิงไว้  รัศมีเหล่านี้คล้ายกับฝูงปลา มีอยู่นับไม่ถ้วนลอยรายล้อมอยู่ในพื้นที่

โล่เกียรติยศของฝูอิงถูกทำลายแตกทันที

ความรู้สึกถึงอันตรายร้ายแรงมีอยู่รอบตัวเขาเต็มไปหมด  เขาจ้องตรงไปที่แสงสว่างเจิดจ้าจนตาพร่ากำลังพุ่งเข้ามา

ปัง!

รังสีดาบใบพัดที่ถูกปล่อยออกไปตอนนี้ทำให้รังสีที่เหมือนฝูงปลาถูกดันออกไป  ฝูอิงไม่ชักช้ารีบหลบออกไปทางเปิดออกที่เขาสร้างไว้ทันที  รังสีแสงเฉือนเฉียดผ่านไปตามตัวเขา ทิ้งรอยแผลเป็นเส้นตามตัวของเขา  ตอนนี้ไม่สนใจความเจ็บปวด  เขาอดทนขณะที่บุกฝ่าออกไป

พิษค่อยๆ กระจายไปทั่วร่างของเขา  ทัศนวิสัยการมองเริ่มลดลง

แย่แล้ว!

หลังจากหนีออกมาจากการลอบโจมตีแล้ว เขารู้สึกได้ถึงรังสีหลายสายที่อยู่รอบตัว  สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป  แย่แล้วนี่เป็นการลอบทำร้ายอีกแบบหนึ่ง

แม้จะตกอยู่ในสภาพเสมือนลวงตา แต่เสียงที่กระซิบในใจเขายังช่วยให้เขาได้รู้ว่าเขาตกอยู่ในสภาพที่อันตรายมาก  เขาต้องทุ่มเทพลังและจากไปให้ได้  เขากัดฟันร้องโหยหวนขณะร่างจมลง

การซุ่มโจมตีของทะเลเมฆเหมือนกับจะให้โอกาสสุดท้ายให้เขาหลบหนี  พิษภายในตัวเขาส่งผลอย่างรวดเร็ว  และผลข้างเคียงที่เป็นภาพลวงตาทำให้เขาสูญเสียความสามารถในการตัดสินใจ  ความสามารถในการบินของเขาไวไม่พอ  ขืนเป็นแบบนี้คงยากจะหลบหนีไปจากทะเลเมฆได้  การต่อสู้ในทะเลเมฆอาจทำให้เขาได้เปรียบ  ตราบใดที่เขาสามารถทนจนผลของพิษคลายตัว  จากนั้นพลังและความแข็งแกร่งของเขาจะกลับคืนมา

เขาประหลาดใจที่พบว่ารังสีที่รายล้อมตัวเขาแท้จริงก็คือหุ่นบรอนซ์

ตอนนี้ ที่ด้านล่างของทะเลเมฆ ถังเทียนกลั้นลมหายใจรอให้ฝูอิงปรากฏตัว

เขาดีใจที่สมบัติวิญญาณของเสี่ยวเอ้อทรงพลังอย่างแท้จริง!

เขาไม่ได้มีส่วนร่วมต่อสู้ในทันที  เมื่อใดก็ตามในการต่อสู้ ถังเทียนดูเหมือนจะกลายเป็นคนละคน  เขาฝึกฝนตนเองจนมีระดับใกล้เคียงกับนักล่า  เขาซ่อนอยู่ในทะเลเมฆรอโอกาสโจมตีรุนแรง

ปัง ปัง!

การสู้รบในทะเลเมฆทวีความรุนแรงขึ้น

ถงเก๋อและหกเซียนของเขาแข็งแกร่งทรงพลังทั้งนั้น  อย่างไรก็ตามภายในเวลาสั้นๆ ก็มีตายไปสองคนแล้ว

พลังโจมตีน่ากลัวเกินไป!

ถงเก๋อและกลุ่มของเขารู้สึกได้แต่เพียงว่าการโจมตีจะมาจากทุกทิศทาง  ไม่มีเวลาจะหอบหายใจขณะที่การโจมตีระดมใส่พวกเขา 

อีกฝ่ายหนึ่งเตรียมตัวและวางแผนกับดักไว้อย่างละเอียดขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งได้แต่ป้องกันอย่างง่ายๆ ผลออกมาจึงกลายเป็นหายนะ  พวกเซียนเกลียดถงเก๋อและกลุ่มของเขาในสิ่งที่พวกเขาได้ทำลงไป  พวกเขาไม่ใช่คู่มือของถงเก๋อและพวก เมื่อต้องสู้ตัวต่อตัว แต่ตอนนี้พวกเขาได้เปรียบ พวกเขาจึงมุ่งมั่นจะเอาชนะพวกนี้

ถงเก๋ออาบเลือด เขากำลังพยายามดิ้นรนอยู่ในทะเลแสงเหมือนสัตว์ร้ายติดกับดัก

ในกลุ่มพวกเขา คนที่รอดตายก็คือเซียนพลังสายเลือด  ภาพลวงตาสีขาวที่สร้างโดยทะเลเมฆส่งผลเล็กน้อยต่อเขา  อย่างไรก็ตามสายแสงสีเขียวได้งอกคลุมข้อเท้าเขาเหมือนกับวัชพืชป้องกันไม่ให้เขาเคลื่อนไหว  แค่เพียงปาดมือออกเขาก็สามารถตัดแถบสีเขียวนี้ได้

เถาเรืองแสง!

วิชาจิตวิญญาณนอกสารบบยังมีคนได้เรียนรู้  ถ้าเป็นการสู้ตัวต่อตัว  ทักษะและพลังของพวกเขาสามารถเอาชนะวิชาจิตวิญญาณนั้นได้  แต่ในสถานการณ์ดังกล่าว ความลังเลเพียงเล็กน้อยอาจต้องแลกมาด้วยชีวิตของเขา  เถาเรืองแสงเหล่านี้เหมือนแมลงที่น่ารำคาญสร้างความระคายเคืองให้กับเขา  แต่กลับสร้างความลำบากให้เขาในช่วงเวลาที่อันตรายเช่นนี้

เขารู้ว่าเขาตกลงไปในกับดักละเอียดอ่อนของศัตรูแล้ว  เขารู้ว่าศัตรูวางกำลังซุ่มโจมตีพวกเขาหลายชั้น

ตอนนี้เขาเป็นเหมือนกับกระทิงคลั่งพุ่งเข้าหาแหล่งโจมตี  ขอเพียงวิ่งออกไปในตำแหน่งเดียวกับที่โจมตีมาเขาจะรอดชีวิตออกไปจากการโจมตีครั้งนี้ได้  ชั้นของโลหิตแผ่ออกมาเป็นชั้นคอยป้องกันจนแม้แต่แสงก็ผ่านเข้าไปไม่ได้  แม้แต่ดาบที่คมกล้าสามารถฟันทลายยอดภูผาได้ก็ไม่สามารถทะลวงผ่านแนวป้องกันนี้ได้  ตอนนี้เขามีชั้นเลือดที่หนาคลุมตัวไว้  สัญชาตญาณเอาชีวิตรอดของเขากล้าแข็งมากกว่าเซียนอื่น  ขณะที่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตี

ถงเก๋อคาดไม่ถึงเลยว่าตัวเขาเองจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน

มีแต่เพียงสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเขา วิ่งหนีออกไปจากการซุ่มโจมตีนี้!

ทุกๆ ย่างก้าว ต้องใช้พลังและความเร็วที่น่ากลัวจนพื้นใต้เท้าเขาแยกออก  เลือดไหลเป็นทางยาวตามเขา

ในไม่ช้าข้าจะเป็นอิสระ!

ข้ากำลังจะออกไปจากที่นี่!

ถงเก๋อดีใจกับตัวเอง  ตราบใดที่เขาสามารถหลุดออกไปจากทะเลเมฆ  โอกาสรอดของเขาจะเพิ่มขึ้น  อย่างไรก็ตาม เขาไม่ทันสังเกตว่าภายในทะเลเมฆยังมีกลุ่มแมลงสีขาวบินวนเวียนอยู่ เขาหนีไปโดยมีแมลงสีขาวไล่ตามกลิ่นเลือดของเขา

เมื่อเขาตั้งตัวได้  แมลงสีขาวก็ถูกย้อมเป็นสีแดงแล้ว  ทุกตัวเริ่มติดไฟสีแดง

หน้าของถงเก๋อเปลี่ยน

ปลิงหิมะ!

มีบางคนในกลุ่มพวกเซียนที่ใช้วิชาจิตวิญญาณนี้!  นี่คือวิชาจิตวิญญาณที่มีแต่นักสู้ของสมาพันธ์ชาวยุทธใช้กัน  นี่เป็นทักษะพิเศษใช้รับมือกับเซียนพลังสายเลือด

เขาสามารถรู้สึกได้ว่าสติกำลังจะหลุดลอย ทัศนวิสัยเลือนราง  ถงเก๋อสามารถรู้สึกได้ว่าพลังของถูกดูดออกไปอย่างช้าๆ

รังสีดาบสิบเล่มนับสิบคล้ายกับฝูงฉลามที่เข้ามาใกล้

ขณะเดียวกันลูกศรแสงสามลูกส่งเสียงหวีดหวิวตรงเข้าหาเขา

ภายใต้ข้อเท้าของถงเก๋อ  เถาเรืองแสงงอกขึ้นมาจากรอยแยกของพื้นขณะที่มันยึดสองขาของเขาไว้

แสงสว่างเจิดจ้างพุ่งลงมาจากด้านบนเหมือนกับดาวหางพุ่งตรงเข้าหาถงเก๋อ

 “ไม่!”

เสียงร้องโหยหวนของถงเก๋อกึกก้องไปทั้งเมือง  ซึ่งตามมาด้วยเสียงระเบิดปัง เลือดพุ่งกระจายอยู่ในท้องฟ้า

ฝูอิงลงมาที่พื้นอย่างรวดเร็ว  ร่างของเขาหายวับไปภายในสองวินาที  และปรากฏอยู่ห่างออกไปหลายฟุต ขณะที่เขาวิ่งตรงใส่ทะเลเมฆ  จากนั้นเขาได้ยินเสียงของถงเก๋อร้อง  หัวใจเขาสั่น

เมื่อครู่นี้ ถังเทียนซ่อนตัวอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง  มีประกายแสงวาบขึ้นในดวงตาของเขา  ขณะที่เขาปลดปล่อยพลังจากกล่องต้นกำเนิดพลังในมือเขา  และเข้าไปในทะเลเมฆเงียบๆ