Panlong เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 27 ความลับศาสนจักร

 

เล่มที่ 8 เดินทางไกลหมื่นกิโลเมตร – ตอนที่ 27 ความลับศาสนจักร

ซาสเลอร์รู้ว่าสำหรับคนอายุยี่สิบเอ็ดปีที่สามารถบรรลุถึงระดับนั้นได้  ก็หมายความว่าในอนาคต เขาจะทิ้งซาสเลอร์อย่างไม่เห็นฝุ่น

 “ตอนนี้นับว่าเราได้รู้บางอย่างที่เกี่ยวกับความสามารถของกันและกันแล้ว เจ้าไม่ต้องการรู้เรื่องศาสนจักรเจิดจรัสหรือ?” มาดท่าทีมั่นใจในตนเองปรากฏอยู่บนใบหน้าของซาสเลอร์  เกี่ยวกับความลับของศาสนจักรเจิดจรัส  ซาสเลอร์รู้มากพอๆ กับสมาชิกระดับสูงของศาสนจักรเอง

 “พูดไป” ลินลี่ย์เริ่มตั้งใจฟังอย่างระมัดระวังทันที

ซาสเลอร์พยักหน้า  “พูดง่ายๆ ก็คืออำนาจของศาสนจักรเจิดจรัสระดับผิวเผินที่สุด ได้แก่ ผู้เผยแพร่คนสอน บาทหลวง บิช็อพ, ไวคาร์และคาร์ดินัล   พวกเขายังมีแปดกองพลอัศวินที่รู้จักกันดีว่าเป็นกองอัศวินที่ทรงอำนาจที่สุดของวิหารเจิดจรัส  นี่สามารถนับได้ว่าเป็นกองทหารที่สองของพวกเขา  นอกจากนี้พวกเขายังมีพวกข้าทาสบริวารของศาลศาสนจักรและพวกโยคีอีกเป็นจำนวนมากเช่นกัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลินลี่ย์ยังคงเงียบอยู่  เขารู้เรื่องทั้งหมดนี้ดีแล้ว

 “แต่นอกจากกองกำลังที่เปิดเผยเหล่านี้แล้ว  พวกเขายังมีกองกำลังลับอีกสองกอง”  คำพูดนี้ดึงดูดความสนใจของลินลี่ย์ทันที

พวกโยคีและมือปราบของศาลศาสนจักรถือได้ว่าเป็นกองกำลังลับหรือเปล่า?

 “กองกำลังลับทั้งสองนี้น่ากลัวอย่างมาก  มีพลังมากกว่ากองกำลังอื่น  กองกำลังลับแรกมีชื่อว่า ผู้คลั่งศาสนา!”  ซาสเลอร์ขมวดคิ้ว  “พวกคลั่งศาสนานี้น่ากลัวมาก พวกเขามีพลังที่แปลกประหลาดซึ่งไม่ใช่พลังแห่งแสง  ข้าไม่สามารถระบุได้”

นี่เป็นครั้งแรกที่ลินลี่ย์ได้ยินเรื่องราว “ผู้คลั่งศาสนา”

 “และกองกำลังที่สองเล่า?”  ลินลี่ย์ถาม

หน้าของซาสเลอร์ยิ่งเคร่งขรึม  “กองกำลังที่สองเป็นกองกำลังที่ทรงพลังอำนาจที่สุดซึ่งศาสนจักรเจิดจรัสมี  ถือว่าเป็นไม้ตายที่แท้จริงของพวกเขา  พวกเขาจะไม่ใช้กองกำลังนี้เว้นแต่จะถึงจุดสุดท้าย หรือวิกฤติ  นั่นคือเทวทูตอัญเชิญ”

 “เทวทูต?”  ลินลี่ย์ใจสั่น

ในอดีตตอนอยู่ที่สถาบันเอินส์  ลินลี่ย์อ่านหนังสือเกี่ยวกับเทวทูตมามาก   ความประทับใจที่เขามีต่อเทวทูตก็คือพวกเขาทรงพลัง และทรงพลังอย่างมาก

 “เพราะข้อจำกัดของการมีกายเนื้อ เทวทูตอัญเชิญจึงไม่ได้มีพลังระดับสูงสุดยอด  อย่างไรก็ตาม แม้แต่เทวทูตอัญเชิญที่อ่อนแอที่สุดก็เป็นนักสู้ระดับเก้า  หลายคนเป็นระดับเซียน  เทวทูตอัญเชิญเป็นกองกำลังที่น่ากลัวที่สุดอย่างแท้จริงของศาสนจักรเจิดจรัส”  ซาสเลอร์ถอนหายใจ

ใจของลินลี่ย์เต็มไปด้วยความตกใจ

 “ซาสเลอร์, ข้าเคยอ่านเรื่องเทวทูตมาบ้าง  กล่าวอธิบายถึงเทวทูตที่ทรงพลังมากที่สุดไว้ว่า พวกเขามีพลังของมหาเทพ ถ้าศาสนจักรเจิดจรัสมีเทวทูตที่ทรงพลังอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเขาคงไม่มีสภาพดังปัจจุบันนี้”  ลินลี่ย์แย้ง

ซาสเลอร์ส่ายศีรษะ  “ไม่, พลังของเทวทูตอัญเชิญขึ้นอยู่กับมนุษย์ที่เป็นร่างประทับที่ศาสนจักรเจิดจรัสเตรียมไว้”

 “ร่างประทับมนุษย์?”  ลินลี่ย์มองซาสเลอร์ด้วยความสงสัย

 “ถูกแล้ว ตอนนี้เทวทูตไม่สามารถสร้างรอยแยกมิติและลงมายังโลกของเราได้  เงื่อนไขของพวกเขาในตอนนี้คือใช้วิธีการพิเศษและประทับลงในร่างมนุษย์  ความแข็งแกร่งหรือจุดอ่อนของร่างมนุษย์นี้จะเป็นตัวตัดสินว่าเทวทูตจะสามารถใช้พลังได้มากเพียงไหน”  ซาสเลอร์อธิบาย

 “ลินลี่ย์  แม้ว่าโลกนี้จะมีนักสู้ระดับเก้าและนักสู้ระดับเซียนก็ตาม...ถ้าไม่ใช่เพราะปราณยุทธของพวกเขา  พลังภายนอกของพวกเขาค่อนข้างจะอ่อนแอกว่าเล็กน้อย  มนุษย์ธรรมดาสามารถฝึกพลังกายภายนอกได้ถึงระดับหก”

ลินลี่ย์เห็นด้วยกับการประเมินนี้

 “เมื่อเทวทูตอัญเชิญประทับในร่างของร่างมีพลังกล้ามเนื้อแข็งแกร่งระดับหก  พวกเขาสามารถใช้พลังได้มากที่สุดถึงระดับเก้า  ดังนั้นศาสนจักรเจิดจรัสจึงต้องการร่างของนักสู้ระดับเจ็ดหรือที่สูงกว่า”  ซาสเลอร์กล่าวอย่างมั่นใจ

 “แม้แต่ร่างที่ทรงพลังมากกว่าด้วยหรือ?”  ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว

 “แม้ว่าร่างมนุษย์ธรรมดาจะมีพลังแข็งแกร่งได้ถึงระดับหก  แต่ก็ยังมีอัจฉริยะบางส่วนที่แข็งแกร่งอย่างมาก  คนพวกนั้นมีพรสวรรค์และกำลังมากเป็นพิเศษ อาจบรรลุขีดจำกัดเป็นนักสู้ระดับเจ็ดได้ด้วยพลังกล้ามเนื้ออย่างเดียว  และร่างกายซึ่งบรรลุถึงระดับเจ็ดโดยธรรมชาติ ว่ากันในเรื่องพลังก็น่าจะเพียงพอให้เทวทูตได้ใช้พลังจนถึงระดับเซียน”

เมื่อได้ยินคำพูดของซาสเลอร์ ลินลี่ย์อดขมวดคิ้วไม่ได้

เพราะปู่ทวดของลินลี่ย์สามารถฝึกจะถึงระดับเจ็ดด้วยพลังกล้ามเนื้อล้วนๆ  แต่หลังจากนั้นทวดของลินลี่ย์ก็ตายในการรบ  ในอดีตที่ผ่านมา ลินลี่ย์ไม่เคยสงสัยเรื่องนี้  แต่ตอนนี้...

 “อาจเป็นไปได้ว่าทวดของเรานั้นคงถูกศาสนจักรเจิดจรัสเอาร่างไปใช่หรือเปล่า?  ลินลี่ย์คาดเดา

ในความเป็นจริง ตระกูลสี่สุดยอดนักรบมีพลังภายในที่เป็นพรสวรรค์อยู่มากมายแล้ว

ซาสเลอร์พูดต่อ  “นี่เป็นเหตุให้ศาสนจักรเจิดจรัสสำรวจหาคนที่มีร่างกายแข็งแกร่งทั่วโลก ยิ่งมีร่างกายทรงพลังมากขึ้น  พลังของเทวทูตอัญเชิญจะมากยิ่งขึ้น แต่มันไม่มีประโยชน์  ในยุคนี้ทวีปยูลานมีนักสู้ระดับเทพถึงสี่คน เมื่อเผชิญหน้ากับนักสู้ระดับเทพเหล่านี้ นักสู้ระดับเซียนทำอะไรไม่ได้ นอกจากตายสถานเดียว”

 “สี่เทพนักสู้น่ะหรือ?”  ลินลี่ย์จ้องมองซาสเลอร์ด้วยความประหลาดใจ  ดูเหมือนว่าซาสเลอร์จะรู้เรื่องความคงอยู่ของยอดฝีมือจากเทือกเขาอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้ว

ซาสเลอร์เห็นลินลี่ย์ประหลาดใจ เขาหัวเราะและกล่าว “นักสู้ระดับเทพทั้งสี่ก็คือ เทพศึกและนักพรตชั้นสูงของมนุษยชาติ  ส่วนอสูรวิเศษที่เป็นราชาแห่งป่าทมิฬและราชันย์อสูรศักดิ์สิทธิ์แห่งเทือกเขาอสูรศักดิ์สิทธิ์ซึ่งปรากฏตัวในวันมหาวิบัติ”

 “ลินลี่ย์ เมื่อข้าเล่าเรียนเวทลับของพ่อมด  ข้าได้เรียนรู้ว่า... ร่างของเทพก็มีความแข็งแกร่งในระดับเดียวกับนักสู้ชั้นเซียน นี่ว่ากันเฉพาะพลังกายอย่างเดียว”  ซาสเลอร์พูดด้วยความมั่นใจ

นักสู้ระดับเทพอาจกล่าวได้ว่า การประกอบของกายเทพ รัศมีเทพและพลังเทพที่เขาใช้นั้น ไม่มีทางที่นักสู้ระดับเซียนจะทำร้ายพวกเขาได้

 “ดังนั้น ในแง่การใช้พลังของเทพ  เฉพาะพลังกายอย่างเดียวเท่านั้นที่มีความแข็งแรงระดับเซียน  ส่วนใหญ่ศาสนจักรเจิดจรัสไม่สามารถแสดงเทวทูตระดับเทพออกมาได้  แม้ว่าเทวทูตระดับสูงจะลงประทับก็ตาม  พวกเขาไม่สามารถใช้พลังได้อย่างเต็มที่  เนื่องจากข้อจำกัดเรื่องกายหยาบ”  ซาสเลอร์พูดอย่างมั่นใจ

การสอนเวทพ่อมดมีความลึกซึ้ง  นอกจากนี้ซาสเลอร์ยังอายุเกินกว่าแปดร้อยปี เขาต้องรู้เรื่องหลายอย่างมากมาย

 “นักสู้ระดับเทพ!”  หัวใจของลินลี่ย์หวั่นไหวด้วยความทึ่ง

สี่ยอดฝีมือที่ทรงพลังที่สุดเหล่านี้แห่งทวีปยูลานสามารถสั่นสะเทือนโลกด้วยพลังของพวกเขาได้  ในวันมหาวิบัติ  การปรากฏตัวของไดลินทำให้ศาสนจักรเจิดจรัสและลัทธิเงาต้องหลีกหนีเขา

ศาสนจักรเจิดจรัสมีเทวทูตอัญเชิญ  แต่ลัทธิเงามีอะไร  เพราะพวกเขามีอำนาจเสมอกับศาสนจักรเจิดจรัสมานับปีไม่ถ้วน?

อย่างไรก็ตาม มหาอำนาจทั้งสองรวมกันก็ยังไม่กล้าต่อต้านไดลินผู้นั้น ราชันย์แห่งเทือกเขาอสูรวิเศษ

จากตรงนี้ ใครๆ ก็ไม่สามารถบรรยาพลังของนักสู้ระดับเซียนได้

 “ใครจะรู้ว่าข้าจะมีพลังอย่างนั้นเมื่อใด”  ลินลี่ย์เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและหวังว่าจะมีพลังเช่นนั้นบ้าง

….

ซาสเลอร์ยังคงบอกเล่าข้อมูลมากมายเกี่ยวกับศาสนจักรเจิดจรัสต่อไป

 “ศาสนจักรเจิดจรัสจะใส่ใจสองเรื่องมากที่สุด คือเรื่องแรกหาร่างที่มีพลังมาก  เรื่องที่สองหาวิญญาณที่บริสุทธิ์มาก”  ขณะที่ซาสเลอร์พูดเรื่องนี้ ลินลี่ย์สีหน้าเปลี่ยน

วิญญาณบริสุทธิ์?

มารดาของเขาตายเนื่องจากผลเช่นนี้

 “ตามที่คาดกันไว้  มหาเทพเจิดจรัสซึ่งศาสนจักรเจิดจรัสเทิดทูนบูชาต้องการเพียงสองสิ่ง สิ่งแรกคือการเทิดทูนบูชาของเหล่าสาวกของเขา  อย่างที่สองก็คือวิญญาณบริสุทธิ์  ยิ่งศาสนจักรบูชายัญด้วยวิญญาณบริสุทธิ์มาก  ของขวัญที่มหาเทพเจิดจรัสประทานให้พวกเขาก็ยิ่งใหญ่มาก”

ตอนนี้ ลินลี่ย์มีความเข้าใจศาสนจักรเจิดจรัสดีขึ้นแล้ว

เหตุผลที่ศาสนจักรเจิดจรัสบูชายัญวิญญาณที่บริสุทธิ์แก่มหาเทพเจิดจรัสก็เหตุผลเดียวกับที่พวกเขาค้นหาร่างที่ทรงพลัง  เป็นเพราะพวกเขาต้องการใช้เทวทูตอัญเชิญได้อย่างเต็มที่

 “ลินลี่ย์, ในทวีปยูลาน ศาสนจักรเจิดจรัสได้ซ่อนกำลังสำรองไว้ทั่วทุกพื้นที่  ที่สำคัญคือพลังของศาสนาช่างน่ากลัวมาก”  ซาสเลอร์พูดพลางถอนหายใจ  “แต่ในสี่จักรวรรดิใหญ่  กิจการของศาสนจักรเจิดจรัสค่อนข้างอ่อนแอ อย่างไรก็ตามในดินแดนอนารยชน อิทธิพลของพวกเขาค่อนข้างมาก”

 “ดินแดนอนารยชน?”

แผนที่ลอยขึ้นมาข้างหน้าจากความทรงจำของลินลี่ย์

ทิศตะวันออกของจักรวรรดิโอเบรียน มีพื้นที่ซึ่งใหญ่กว่าจักรวรรดิโอเบรียนเล็กน้อย  ในใจกลางพื้นที่แห่งนี้เป็นป่าขนาดมหึมา นั่นคือป่าทมิฬ

ป่าทมิฬกว้างหลายพันกิโลเมตรและยาวหลายพันกิโลเมตรเช่นกัน ผืนป่าขนาดมหึมานี้กินพื้นที่ครึ่งหนึ่งของดินแดนแถบนี้

ทิศเหนือของป่าทมิฬมีแปดแคว้นอิสระด้านเหนือขนาดเท่ากับมณฑลปกครองของจักรวรรดิโอเบรียน

ด้านใต้ของป่าทมิฬมี 48 แว่นแคว้น พื้นที่โดยรวมทั้งหมดของแว่นแคว้นเหล่านี้มีขนาดครึ่งหนึ่งของจักรวรรดิโอเบรียน  ตรงนี้ถือว่าเป็นพื้นที่ซึ่งมีความวุ่นวายในการปกครองมากที่สุดในทวีปยูลาน  เนื่องจาก 48 แคว้นอิสระเหล่านี้ชอบก่อสงคราม

 “ศาสนจักรเจิดจรัสและลัทธิเงาเป็นสองศาสนาที่ทรงอำนาจที่สุดในดินแดนอนารยชน

ลินลี่ย์สามารถนึกภาพออก

ในสงครามชิงบัลลังก์แผ่นดินอนารยชน เป็นเรื่องธรรมดาที่สามัญชนผู้น่าสงสารจะหันเข้าหาศาสนาเพื่อปลอบขวัญ

 “จริงสิ  ข้าพูดมากจนปากแห้งแล้ว ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว” ซาสเลอร์หัวเราะลั่น

ซาสเลอร์และลินลี่ย์มีแหวนมิติเก็บสมบัติกันทั้งคู่  และแหวนของคนทั้งสองเก็บไวน์ชั้นดีไว้ ได้ดื่มไวน์ขณะกินผลไม้สดไปพลาง  ทั้งสองคนปรึกษากันถึงแผนจัดการกับศาสนจักรเจิดจรัส

 “โอว จริงสิ ข้านึกอะไรได้ขึ้นมาทันที” จู่ๆ ซาสเลอร์ก็พูดขึ้นมา

 “เรื่องอะไร?”  ลินลี่ย์มองซาสเลอร์

ซาสเลอร์หัวเราะเบาๆ  “ครั้งนี้ เมื่อข้าถูกพวกการ์ดควบคุมตัว  เราผ่านหน่วยของศาสนจักรเจิดจรัสอีกทีมหนึ่ง  หน่วยนี้ก็ควบคุมคนกลุ่มหนึ่งเหมือนกัน

 “ใครกัน?  ยอดฝีมืออย่างท่านหรือ?”  ลินลี่ย์ถาม

ถ้าพวกเขาเป็นยอดฝีมือ  อย่างนั้นเขากับซาสเลอร์จะไปช่วยพวกเขา  ที่สำคัญพวกเขาแต่ละคนเป็นปฏิปักษ์กับศาสนจักรเจิดจรัสทั้งนั้น  ถ้าพวกเขารวมตัวกัน  พวกเขามีแต่จะแข็งแกร่งขึ้น

 “ไม่, เป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักสองคน”  ซาสเลอร์ส่ายศีรษะ  “เดิมทีเมื่อหน่วยนั้นกับหน่วยของแลมสันพบกัน  ข้าเห็นเด็กผู้หญิงทั้งสองนั้น  ข้าต้องบอกว่า ข้าต้องบอกเลยว่าเด็กผู้หญิงนั้นบริสุทธิ์และไร้เดียงสาเหมือนนางฟ้า   เนื่องจากข้าคุ้นเคยกับลักษณะของวิญญาณ ข้ามั่นใจได้เลยว่าเด็กผู้หญิงสองคนนี้มีวิญญาณที่บริสุทธิ์มาก”

ผู้ฝึกฝนมาทางเวทของพ่อมดเทียบกับจอมเวทชนิดอื่นมีประสบการณ์มากที่สุดเมื่อว่ากันถึงเรื่องดวงวิญญาณ

 “อย่างไรก็ตามในสายตาของศาสนจักรเจิดจรัส   ความสำคัญของข้ายังเหนือกว่าความสำคัญของเด็กผู้หญิงสองคนนั้น  แลมส์สันและคนอื่นเร่งพาข้าเดินทางอย่างรวดเร็ว  ขณะที่เด็กผู้หญิงทั้งสองเป็นอีกหน่วยหนึ่งพาไปซึ่งจะค่อนข้างเดินทางช้า”  ซาสเลอร์กล่าว

 “ดังนั้นความตั้งใจของท่านคือ..?”  ลินลี่ย์มองซาสเลอร์ด้วยความสงสัย

ซาสเลอร์หัวเราะเบาๆ  “ข้าตั้งใจว่าเราควรไปช่วยเด็กผู้หญิงทั้งสองคนนั้น  ที่สำคัญหน่วยนั้นมียอดฝีมือไม่มาก มีแค่นักสู้ระดับแปดคนเดียว”

ในสายตาของซาสเลอร์และลินลี่ย์ นักสู้ระดับแปดไม่มีอะไร

 “หัวหน้าพ่อมดจอมเวทอย่างท่านใจดีมากจนยอมช่วยเหลือเด็กผู้หญิงได้ยังไง?”  ลินลี่ย์มองดูซาสเลอร์

ซาสเลอร์หัวเราะ  “ข้าพอใจจะขัดขวางงานของศาสนจักรเจิดจรัสทุกครั้งที่ข้ามีโอกาส  และที่ยิ่งกว่านั้นด้วยวิญญาณที่บริสุทธิ์มากของพวกนาง  ทั้งสองอาจเหมาะฝึกฝนเวทพ่อมดก็ได้”

คุณสมบัติสำหรับคนเรียนเวทพ่อมดนั้นสูงส่งจนน่ากลัว

นี่คือสาเหตุที่ทั่วทวีปยูลาน จำนวนพ่อมดจึงน้อยมากและต่ำมาก  วิญญาณคือคุณสมบัติสำคัญที่สุดของคน  และแม้แต่มหาเทพเจิดจรัสก็ยังต้องการวิญญาณบริสุทธิ์  จากตรงนี้ คงสามารถบอกถึงความสำคัญความบริสุทธิ์ของวิญญาณ  เพื่อเล่าเรียนมนต์พ่อมดจึงต้องการผู้ที่มีวิญญาณบริสุทธิ์มาก

 “ท่านควรจะรู้ว่าพวกเขาใช้เส้นทางไหนใช่ไหม?”  ลินลี่ย์ถาม

ซาสเลอร์ผงกศีรษะ  “ทางที่พวกเขาใช้ก็ควรเป็นเส้นทางที่ข้าได้ใช้  เว้นแต่หน่วยนี้จะได้รับข่าวสารการตายของแลมพ์สันและคนของเขาแล้ว  ถ้าเป็นอย่างนั้นพวกเขาอาจเปลี่ยนเส้นทางกระทันหันก็ได้"

 “ถ้าอย่างนั้นไปกันเถอะ”  ลินลี่ย์ลุกขึ้นทันที

 “โกรววว”  บีบีและแฮรุซึ่งนอนอยู่บนพื้นหญ้าใกล้ๆ ยืนขึ้นพร้อมกัน  อสูรเวททั้งสองตื่นเต้นมาก ตามธรรมดาอสูรเวทมีนิสัยดุร้าย ป่าเถื่อนอยู่แล้ว  พวกมันชอบสู้รบ

 “ตอนนี้เลยเหรอ?”  ซาสเลอร์สะดุ้งเล็กน้อย  “เราทำลายร่องรอยของแลมพ์สันและคนของพวกเขาหมดแล้ว  ต่อให้คนของศาสนจักรเจิดจรัสพบว่าคฤหาสน์ว่างเปล่า  บางทีพวกเขาคงได้แต่คิดว่าแลมพ์สันและคนของเขาจากไป  พวกเขาจะไม่พบว่าแลมพ์สันตายเร็วขนาดนี้  ต่อให้พวกเขาพบว่าแลมพ์สันและคนของเขาตายแล้ว  พวกเขาคงไม่สามารถส่งข่าวไปให้อีกหน่วยหนึ่งได้เร็วแน่”

 “อย่าปล่อยโอกาสให้ผ่านเลย  เราจะย้อนไปตามเส้นทางเดียวกับที่ท่านถูกพาไป” ลินลี่ย์พูดทันที

ซาสเลอร์ได้แต่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และถอนหายใจ จากนั้นลุกขึ้นยืนเช่นกัน