ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 587 ลาก่อนมารโลหิต

ตอนที่  587  ลาก่อนมารโลหิต

หิ่งห้อยขาวและกรวดแดงเต้นระบำอยู่ในท้องฟ้า

ตั้งแต่ตอนเริ่มต้น ซุนเจี๋ยใช้ม่านพลังป้องกันพลังงาน เขาสังเกตได้ถึงอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดเล็กน้อยกรวดแดงเรืองแสงซึ่งปล่อยปราณอันตรายมากและเขาไม่คุ้นเคย เป็นพลังงานที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้

ม่านพลังงานเป็นวิชาสู้ที่ใช้กันบ่อยที่สุด และซุนเจี๋ยมีความโดดเด่นมากในเรื่องนี้

เขาใช้โล่นางแอ่นป้องกัน เทียบกับที่ทหารสองกองก่อนหน้าที่ใช้นั้นไม่ด้อยกว่าแม้แต่น้อย นางแอ่นแสงบินขึ้นลง หิ่งห้อยและจุดแสงแดงกระจัดกระจาย แต่ไม่ได้หายไปไกลยังคงรวมตัวเป็นชั้นกระจายอยู่รอบๆ เหมือนรัศมีแสง

โลกเงียบสงัด ถังเทียนมีสีหน้าบิดเบี้ยวเหยเกเปล่อยเสียงคำรามออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ราวกับว่าการได้ทำเช่นนั้น เขาจะสามารถคลี่คลายความเจ็บปวดจากเพลิงปีศาจได้  แต่สายตาของเขาไม่เคยละห่างจากซุนเจี๋ยเลย

วิลเลียมเป็นอัจฉริยะคนหนึ่งที่แท้จริง!

ถังเทียนไม่รู้ว่าในอดีตวิลเลี่ยมจะทรงพลังมากมายเพียงไหน  แต่เพราะเพลิงปีศาจนั่นเองทำให้ซุนเจี๋ยซึ่งเป็นเซียนเงินรู้สึกกลัว  นั่นไม่ธรรมดาแน่

พอกระโจนขึ้นไปในอากาศเป็นแนวตรงราวกับสายฟ้า ลมกล้าแข็งรุนแรงปะทะใส่หน้าของถังเทียน  แต่ก็ยังไม่เพียงพอช่วยลดอุณหภูมิเผาผลาญในร่างกายของเขา

โลกเงียบสนิท  ถังเทียนคิดและละเลยความจริงไปว่าเขากำลังคำรามไม่หยุด  กายและใจของเขาดูเหมือนจะแยกออกจากกัน  ถังเทียนรู้สึกเหมือนกับว่าความคิดของเขาถูกปลดปล่อยไปจากร่าง

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยแสงหิ่งห้อยและจุดสีแดงเหมือนกับไฟในภาพฝัน

ภายในฝันลวงตานี้  ถังเทียนกำลังวิ่งอยู่ในท้องฟ้าชูกำปั้นขึ้นสูง ทั่วทั้งร่างของเขาเหมือนกับสายธนูที่เขม็งตึง หมัดของเขากระแทกใส่โล่แสง

วืดด นกนางแอ่นแสงสองสามตัวเข้ามาขวางหมัดของถังเทียนไว้

ปัง!

พลังงานทะลักระเบิดออกมาทันที  ถังเทียนรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังชนใส่สัตว์ป่า  เขาครางและมีปฏิกิริยาไวไม่พอและแฉลบไปข้างหน้าเหมือนลูกบอล

หลังจากบินออกไปไกล 30 เมตร ถังเทียนค่อยๆ หมุนตัว หลังจากใช้การปรับพลังไม่กี่ครั้งเขาก็ตั้งหลักในที่สุด ดวงตาของเขาส่องประกายแวววาว นี่คือพลังงานหลังจากแปลงพลังหรือ?

เขากลั่นกรองความรู้สึกจากการถูกแสงนางแอ่นปะทะ

พลังงานของนางแอ่นแสงมีบางอย่างคล้ายคลึงกับหิ่งห้อยจ้าวปีศาจ เป็นไปได้ไหมว่า... นี่คือการแปลงพลัง  ความจริงแล้วก็แค่การเผาผลาญพลังงานหรอกหรือ?  และหิ่งห้อยจ้าวปีศาจของเขายังเผาผลาญไม่พออีกหรือ?

ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในใจเขาทันที  เขามีท่าทีไตร่ตรอง  แต่เขาไม่ลังเลใจพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง  เขามีความคิดหลายอย่างที่ต้องการยืนยัน  และการต่อสู้คือโอกาสดีที่สุดที่จะทำเช่นนั้น

ซุนเจี๋ยไม่ประหลาดใจที่โล่นางแอ่นสามารถป้องกันหมัดได้  เขาเป็นเซียนระดับเงินและถ้าม่านพลังของเขาถูกคนอื่นทำแตกสลายได้ง่าย  คงจะเป็นเรื่องตลก  นอกจากนี้  เขายังเป็นคนที่มีอุปสรรคในการใช้พลังงาน หมัดของเขาไม่มีอะไรที่สร้างมาจากพลังงานล้วนๆ

ทันใดนั้นตาของซุนเจี๋ยกลายเป็นเป็นซึมเซา

นางแอ่นแสงที่ถูกกระแทกโดยหมัดกลับพังทลายและสลายไปในอากาศทันที  ตาของซุนเจี๋ยเบิกกว้างมองดูอย่างเหลือเชื่อ เป็นไปไม่ได้!

ถังเทียนสาวเท้าในอากาศด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า เต็มไปด้วยรังสีก้าวร้าว!

อีกหมัดหนึ่ง!

ครั้งนี้ซุนเจี๋ยตื่นตัวและในทันทีที่นางแอ่นแสงและหมัดสัมผัสกัน ตาของเขาเบิกกว้าง  หมัดของเขาคู่ต่อสู้บรรจุไปด้วยพลังสั่นสะเทือนประหลาด  ในช่วงเวลาสั้นๆ มันสั่นสะเทือนเกิน 200 ครั้ง  และนางแอ่นแสงสลายไปทันที!

ซุนเจี๋ยมองดูถังเทียนอย่างมึนงง  เขาทำแบบนั้นได้ยังไง?

สำหรับซุนเจี๋ย ความถี่ของการสั่นสะเทือนเป็นเรื่องที่ทำได้ง่าย  แต่ว่าแม้จะทำโดยผ่านพลังงาน  ถ้าเขาไม่ใช้พลังงาน เขาก็ทำไม่ได้

เขาคือคนที่มีอุปสรรคทางพลังงานคนหนึ่ง  ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีพลังงานสนับสนุน  เขาอาศัยพลังร่างกายล้วนๆ  สามารถสร้างผลเช่นนั้นออกมาได้ เป็นเรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาเลย

ซุนเจี๋ยรู้สึกได้ถูกต้อง  ถังเทียนกำลังใช้วิชามหาวินาศ (ถล่มทลาย) (ไม้ตายของวิชาจุลวินาศที่ถังเทียนฝึกยุคแรกๆ)

หลังจากประสบกับความสำเร็จในการใช้กรงเล็บเพลิงภูตพรายด้วยร่างของเขาซึ่งไม่มีพลังงานแล้ว  นั่นก็หมายความว่าวิทยายุทธอื่นก็อาจเอามาใช้ได้

ตัวอย่างเช่น ‘มหาวินาศ’

ด้วยความสำเร็จของหมัดแรก  ถังเทียนรีบคว้าความสามารถพิเศษของการทำเช่นนั้นไว้ทันที ทำให้ความถี่ในการสั่นสะเทือนของหมัดที่สองของเขามีความก้าวหน้ามากทันที

นางแอ่นแสงตัวที่สองสลายกลายเป็นธุลีทันทีที่มันสัมผัสหมัดของเขา

แม้ว่าถังเทียนจะถูกสะท้อนกลับมา เขาก็ยังพอใจ  หมัดมหาวินาศได้ปลดปล่อยออกมาจากพลังร่างกายของเขา สร้างเป็นพลังที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อตอนเขาใช้ในอดีต  เขาไม่เข้าใจเหตุผล แต่ตราบใดที่มันใช้ได้เขาก็พอใจ!

ถังเทียนถูกเหวี่ยงออกไปด้านนอกและพบว่าการย่ำเท้าของเขา เขาได้สร้างและทำลายแผ่นสุญญากาศอย่างรวดเร็ว ทำให้เขารักษาสมดุลได้มั่นคงอีกครั้ง

ทันทีที่เขารักษาสมดุลได้มั่นคง ถังเทียนเริ่มโจมตีอีกครั้ง!

วิลเลียมกำลังซ่อนตัวอยู่ในเพลิงมารและเฝ้าดูการสู้รบ  พรสวรรค์ในการต่อสู้ที่ถังเทียนแสดงออกมาทำให้เขาชื่นชมเต็มเปี่ยม  ถังเทียนมีความเฉียบคมในการต่อสู้อย่างประหลาดและมักคิดวิธีการต่อสู้ในรูปแบบต่างๆ ได้

แต่วิลเลียมยิ่งทึ่งต่อสภาพร่างกายของถังเทียนมากกว่า นี่เป็นร่างที่สมบูรณ์แบบจริงๆ  เขาเชื่อว่าถ้ากุ่ยอู๋มาพบร่างเช่นนี้ก็คงกระตือรือร้นฉกฉวยเข้าชิงร่างกายนี้

หมัดมหาวินาศซึ่งเป็นเพียงวิทยายุทธระดับต่ำไม่ได้อยู่ในวิถีที่ยอดเยี่ยมอัศจรรย์ แต่ยากที่คนธรรมดาจะพึ่งพาร่างกายเพื่อใช้มันได้ เนื่องจากเหตุผลง่ายๆ คือคนธรรมดาไม่สามารถทนต่อการสั่นสะเทือนความถี่สูงเช่นนั้นก่อนที่หมัดของพวกเขาจะสัมผัสฝ่ายตรงข้าม  ร่างกายของเขาต่างหากที่จะพังเสียหายก่อน

ดังนั้นร่างกายของถังเทียนจึงน่ากลัวอย่างแท้จริง!

นอกจากนี้  ร่างของถังเทียนแตกต่างจากเซียนพลังสายเลือดอื่น ลักษณะภายนอกของเขาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง  วิลเลียมเป็นผู้มีความชำนาญ แค่คาดเดาไม่กี่ครั้งเขาก็เดาเหตุผลเช่นนั้นออก

วิวัฒนาการของร่างกายถังเทียนไม่ได้มาจากพลังงาน  แต่มาจากพลังเลือดและเนื้อของเขา  มุ่งเน้นไปที่พัฒนาร่างกายล้วนๆ เขาจะพัฒนาไปได้ไกลเพียงไหน?

การต่อสู้เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  ขณะที่ถังเทียนยังคงทดสอบวิธีการต่อสู้ใหม่ๆ และซุนเจี๋ยเริ่มคุ้นเคยกับการโจมตีของถังเทียน

ทันใดนั้นวิลเลียมขมวดคิ้ว เขาตระหนักได้ทันทีว่ามีบางอย่างไม่สมเหตุสมผล

ถังเทียนทำกับเขาเหมือนกับว่าเป็นอากาศไม่สนใจความคงอยู่ของเขา

นั่นไม่ถูกต้อง!

ในแง่ของความอันตราย เขาอันตรายยิ่งกว่าซุนเจี๋ย  วิลเลียมเชื่อว่าถังเทียนรู้เรื่องนั้น  ถังห้าวผู้ไม่เคยประมาทในการต่อสู้ทั้งหมดของเขา ถังเทียนในการต่อสู้จะมีสัญชาตญาณสัตว์ป่าไวต่ออันตราย นั่นคือสิ่งที่วิลเลียมรู้เช่นกัน

ทำไมถังเทียนจึงไม่สนใจเขา?

หรือว่าเขาพบวิธีโต้ตอบข้า?

วิลเลียมหยีตาและค่อนข้างคาดหมาย  แม้ว่าเขาจะลองเปลี่ยนเป็นอย่างถังเทียนเขาก็ไม่พบวิธีการใดที่ใช้คลี่คลายสถานการณ์

หนุ่มชาวฟ้า เจ้าอย่าทำให้ข้าผิดหวังดีกว่า

ปัง ปัง ปัง!

ทั้งสองฝ่ายปะทะกันรุนแรงในสนามรบซึ่งถูกผนึกไว้ด้วยหิ่งห้อยและจุดสีแดง

การป้องกันของซุนเจี๋ยไม่ได้มีข้อบกพร่องใดๆ  เนื่องจากเขาสนองตอบได้เร็วเมื่อเผชิญหน้ากับพลังโจมตีของถังเทียน  ก่อนที่นางแอ่นแสงจะสลายหายไป  พวกมันจะกินนางแอ่นอีกตัวและด้วยวิธีนี้อัตราการสิ้นเปลืองพลังงานของเขาจึงลดลงมากมาย

ซุนเจี๋ยตรวจสอบปริมาณพลังงานในร่างของเขาและตัดสินใจ

แม้ว่าพลังโจมตีของถังเทียนจะดุดัน  แต่วิชาที่ใช้เป็นวิชาระดับต่ำ และสิ้นเปลืองไม่มาก ในแง่ของการใช้พลังงานซุนเจี๋ยมั่นใจในตนเอง  แม้ว่าพวกเขาจะติดอยู่ในทางตัน แต่สำหรับเขากลับหมายถึงชัยชนะ

เขาไม่เร่งตอบโต้กลับ  วิธีการโจมตีของคู่ต่อสู้เปลี่ยนแปลงต่อเนื่อง โดยมีการเปลี่ยนแปลงทั้งรูปแบบและวิธีการซึ่งช่วยเปิดหูเปิดตาซุนเจี๋ย  ซุนเจี๋ยไม่รู้จักวิทยายุทธหลายอย่าง  ดังนั้นในฐานะของคนมากระแวงและตื่นเต้น เขารู้ว่าเขาต้องฉวยโอกาส

ในฐานะแม่ทัพทหาร เขายากจะมีโอกาสสู้ส่วนตัว และยากจะได้พบคู่ต่อสู้ที่น่าสนใจเช่นนั้น  เพื่อให้เพิ่มความแข็งแกร่งของตนเองได้ ถือว่าเป็นการเดินทางที่คุ้มค่า

ถังเทียนยังคงเปลี่ยนวิทยายุทธอย่างต่อเนื่อง หมัดประกายไฟ, มหาวินาศ, พลังมังกรฟ้า...

วิทยายุทธทั้งหมดที่เขาเรียนรู้มาในอดีต  เขาก็ยังเอามาสลับกันใช้และยังคงทำความเข้าใจมากขึ้นและค้นพบอะไรหลายอย่างมากขึ้น  ในอดีตเขามักคิดอยู่ตลอดว่าฐานวิทยายุทธเหล่านี้ต้องใช้พลังงานกระตุ้น  แต่ความจริงแล้วการใช้พลังร่างกายในปัจจุบันของเขา และเขาตีความวิทยายุทธเหล่านี้เสียใหม่ จึงตระหนักว่าพลังของวิทยายุทธกลับก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด

ทันใดนั้นเขาตระหนักได้ว่าความรู้และความเข้าใจที่เขามีอยู่ทั้งหมดนั้น มีเพียงผิวเผิน

พลังทางร่างกายของเขาหมดลงอย่างรวดเร็ว  แม้ว่าร่างกายของเขาจะดูไม่สมเหตุสมผลมาก  แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเซียนเงิน ความสิ้นเปลืองพลังของเขาก็มากอย่างน่าทึ่งและในเวลาอันรวดเร็วร่างของเขามีเหงื่อโทรมและเขาเริ่มหอบหายใจ

แต่เขาไม่หยุด และเขายังคงคึกคะนองต่อไป

ซุนเจี๋ยตกใจ  เขาสามารถเห็นได้ว่าถังเทียนทุ่มเทพลังไปหมดแล้ว ขณะที่เวลาผ่านไป โอกาสที่คู่ต่อสู้จะชนะได้น้อยลงทุกที แต่ทำไมเขายังบุกโจมตีอย่างสนุกมือ?

และขณะนั้นเอง วิลเลี่ยมที่ตั้งสติได้ก็สั่นสะท้านทันที  ในที่สุดเขาก็เข้าใจแผนของถังเทียน

แต่...มันสายเกินไปเสียแล้ว

พลังกายของถังเทียนอยู่ในสภาพอ่อนล้ามาก ทะเลพลังสายเลือดในเตาหลอมเจมินี่เหือดแห้งไปมากและมันถูกทะเลพลังงานข่มเอาไว้ให้อยู่ตามมุม ความเสี่ยงที่ถังเทียนทุ่มเททำทั้งหมดนี้  เตาหลอมพลังสายเลือดก็จะถูกเปิดใช้งาน  มันเป็นสัญชาตญาณในการรักษาตนเอง  และทันทีที่เปิดใช้มันจะทำงานอย่างบ้าคลั่งและเริ่มต้นใช้ความสามารถตามธรรมชาติของมันดูดซับสิ่งต่างๆ

ตัวอย่างเช่น เพลิงปีศาจ!

เพลิงปีศาจที่เข้าไปอยู่ในทุกซอกมุมของร่างกายถังเทียนคือยาบำรุงที่มีคุณค่าทางโภชนาการสำหรับเตาหลอมสายเลือด

เส้นเลือดทุกเส้นในร่างกายของถังเทียนจะกลายเป็นหลุมไร้ก้นขณะที่มันจะดูดซับเพลิงปีศาจอย่างบ้าคลั่ง เพลิงปีศาจทั้งหมดจะถูกดูดซึมเข้าไปในเลือด

วิลเลี่ยมได้แต่ฝืนหัวเราะ เนื่องจากเขารู้สึกได้ถึงพลังดูดกลืนที่รุนแรง  เขาคาดไม่ถึงเลยว่าถังเทียนจะคิดวิธีเช่นนั้นออกมาได้ ช่างแยบยลจริงๆ เศษส่วนสติที่ยังเหลือของวิลเลียมเพียงแต่รอดอยู่ในเพลิงปีศาจ  ถ้าเป็นการดูดซับในเตาหลอมสายเลือด ก่อนที่เขาจะได้สามารถกัดกร่อนใจของถังเทียนได้  สติของเขาและเพลิงปีศาจคงถูกเตาหลอมสายเลือดย่อยสลายไปหมด

แต่เขาจะรู้ได้ยังไงว่าเขาจะทำสำเร็จก่อนที่เพลิงปีศาจจะกัดกร่อนใจของเขา

และเขาไม่คิดถึงผลที่ตามมางั้นหรือ?  สิ่งเปลี่ยนแปลงอะไรที่จะตามมาหลังจากร่างของเขาดูดซับเพลิงปีศาจ

แม้แต่วิลเลียมเองก็ไม่สามารถทำนายสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้  และเขาเชื่อว่าถังเทียนก็ทำนายไม่ได้เช่นกัน

แต่ในความเป็นจริง วิลเลี่ยมเข้าใจ

เป็นแค่เพราะถังห้าวตั้งใจจะทำลายเขาอยู่แล้วโดยไม่สนใจอะไรอย่างอื่น  เป็นความเด็ดขาดเพื่อทำลายศัตรูของเขา  เขาจะไม่ยอมให้ตนเองสิ้นหนทางแน่

วิลเลียมค่อยสงบอีกครั้ง  เนื่องจากเขาชื่นชมถังห้าว  เขาไม่สนใจว่าเขาจะเป็นหรือตาย และไม่สนใจเกี่ยวกับชื่อเสียงและการยอมรับ ไม่สนใจความเกลียดชังของถังเทียนและรังเกียจเขา

เขาเพียงแต่คิดว่าถังเทียนมีพลังจะกำจัดซุนเจี๋ย

เขาเพียงแต่ต้องการผลเช่นนี้โดยไม่คำนึงผลว่าเขาจะเป็นหรือตาย  ถ้าเขาหายไปหรือยังคงอยู่  เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเพียงแต่ต้องการผลเช่นนั้น  เพื่อให้ถังเทียนกำจัดซุนเจี๋ย

ข้าขอให้เจ้าโชคดีถึงที่สุด

วิลเลียมถูกดูดซึมเข้าไปในสายเลือดอย่างสงบ ภายในเลือดที่เดือดสติของเขาถูกดูดซับและละลายไปอย่างรวดเร็ว และก่อนที่เขาจะหลอมละลายไปสิ้นเชิง เขาหัวเราะให้ตนเอง บางทีข้าคงเป็นอาหารบำรุงชั้นดีได้

เพลิงปีศาจทั้งหมดถูกชำระอยู่ในร่างกายของถังเทียน  ทุกสิ่งทุกอย่างถูกดูดเข้าไปในพลังสายเลือด  เส้นเลือดของเขาทั้งหมดขยายขึ้น เลือดที่หมุนเวียนโคจรเหมือนกับลาวาทำให้ทั่วทั้งร่างของถังเทียนอุณหภูมิสูงขึ้นราวกับท่อนเหล็กแดง

หน้าของถังเทียนบิดเบี้ยวยิ่งกว่าเดิม  เขายังคงสูดอากาศเย็น แผนของเขาสำเร็จได้ในที่สุด!  แต่ในดวงตาของเขายังมีไฟต่อสู้ร้อนแรงเผาผลาญ  สีหน้าของเขาไม่สนใจความเย็นยะเยือกเลย

เฮ้, มารโลหิต....ลาก่อน