Panlong เล่มที่ 10 บาลุค – ตอนที่ 16 บาลุค

เล่มที่ 10 บาลุค – ตอนที่ 10 บาลุค

ลินลี่ย์กวัดแกว่งดาบหนักอดาแมนเทียมด้วยมือข้างหนึ่งและกระบี่เลือดม่วงด้วยมืออีกข้างหนึ่ง  เขายืนอยู่กับที่ในกลางถนน  และบีบีก็อยู่บนไหล่ของเขาไม่ขยับ  หนึ่งคนหนึ่งอสูรเวทจ้องมองขณะที่โอเซนโนพุ่งเข้าโจมตี  แต่เมื่อโอเซนโนเข้ามาถึงภายในระยะสิบเมตรห่างจากลินลี่ย์ เขาหยุดชะงักทันที

ต้องมีแผนการร้ายอยู่ตรงนี้!

โอเซนโนจ้องมองลินลี่ย์ที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความมั่นใจ  เขาเริ่มกระวนกระวายเล็กน้อย

 “เจ้าเด็กนี่คิดจะใช้แผนการที่น่ารังเกียจอะไรกันแน่?” 

 “อะไรกัน, เจ้ากลัวเสียแล้วหรือ?”  ลินลี่ย์มีดาบสองเล่มอยู่ในมือ จ้องมาทางโอเซนโน  “ถ้าเจ้ากลัว ก็จงรีบเกลือกกลิ้งออกไปจากเมืองข้า  ไม่ต้องกลัว ข้าไม่ไล่ตามเจ้าแน่”

คำพูดของลินลี่ย์ทำให้โอเซนโนโกรธจัดจนแทบกระอักเลือด

 “ไล่ตามข้า?”  โอเซนโนสบถด่าลินลี่ย์ในใจ เห็นได้ชัดว่าโอเซนโนได้เปรียบ  แต่โอเซนโนเกิดความสงสัย เขามีความสงสัยจริงๆ ว่าลินลี่ย์มีลูกไม้กลลวงอะไรบางอย่างอยู่แน่  แต่เมื่อเห็นว่าลินลี่ย์มีท่าทีมั่นใจ โอเซนโนฉุกคิดทันที  “เดี๋ยวก่อน เป็นไปได้ว่าลินลี่ย์แกล้งทำอย่างนี้เพื่อเป็นการข่มขู่เราให้หนี?”

โอเซนโนตรวจสอบลินลี่ย์อย่างระมัดระวัง  “ถ้าลินลี่ย์มีพลังโจมตีสุดยอดบางอย่าง  เขาคงใช้ไปนานแล้ว ทำไมต้องแสร้งทำอ่อนแอด้วย?  นอกจากนี้ ถ้าคนเรามีลูกไม้ซ่อนอยู่  ก็คงไม่แสดงความมั่นใจออกมาอย่างโจ่งแจ้งแน่  ความมั่นใจนี้เป็นสิ่งบอกคนอื่นว่าเจ้ามีไม้ตายรอใช้”

โอเซนโนหัวเราะเยือกเย็นในใจ  “จริงคือเท็จ  เท็จก็คือจริง เจ้าเด็กนี่พยายามใช้อุบายกับข้า  ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะทำร้ายข้าได้”

 “จะลังเลอยู่ทำไม ใต้เท้าตุลาการ?  เกิดอะไรขึ้นปกติเจ้าแสดงตัวมาตลอดว่าเด็ดเดี่ยวไม่ใช่หรือ?”  ลินลี่ย์เยาะเย้ยอย่างเย็นชา

โอเซนโนใช้ตาสีทองเข้มจ้องมองลินลี่ย์  เขาแค่นเสียง  “เด็กน้อย, ข้ายัง...” พูดได้แค่ครึ่งประโยค ร่างทั้งสี่ของโอเซนโนก็เข้าโจมตีลินลี่ย์ด้วยความเร็วที่น่ากลัว  แต่ในขณะนั้นเอง

 “ครืนนน..”

ภายในระยะร้อยเมตรพื้นที่นั้นถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีธาตุดิน และร่างของลินลี่ย์และบีบีปกคลุมไปด้วยแสงรัศมีสีน้ำตาลเช่นกัน

เวทสนามพลังโน้มถ่วงระดับเจ็ด!

สนามพลังโน้มถ่วงระดับเจ็ดทำให้พลังแรงโน้มถ่วงมีผลต่อร่างกายของคนทันทีสี่เท่า  แรงดึงดูดนี้ไม่ใช่แค่มีผลต่อกล้ามเนื้อ  แต่ยังส่งผลถึงอวัยวะภายในและการไหลเวียนของโลหิต  แม้แต่ศัตรูที่แข็งแกร่งทรงพลังก็จะต้องช้าลงเมื่อได้รับผลของคาถาชนิดนี้

สำหรับเซียน ถ้าท่านโยนก้อนหินหนักหมื่นตันไปให้เขา   เขาจะทำลายมันได้ง่ายๆเพียงแค่กระดิกนิ้วโดยไม่ได้รับอันตรายเลย

แต่ในสนามพลังโน้มถ่วงนั้นต่างกัน

ตัวอย่างเช่น แรงโน้มถ่วงสี่เท่าไม่ใช่แค่เพิ่มน้ำหนักขึ้นมาสองสามร้อยตันเท่านั้น  แต่ยังทำให้การไหลเวียนของโลหิตของคนช้าลงและทำให้หายใจอย่างยากลำบาก... คนอ่อนแอภายใต้แรงโน้มถ่วงสี่เท่า เขาอาจตายในทันทีได้  แม้แต่เซียนก็ยังจะได้รับผลกระทบต่อร่างกายพวกเขา

 “ฆ่า!”

หลังจากร่ายเวทภายในพื้นที่สนามพลังโน้มถ่วงลบล้างพลังเวทให้กับตนเองและบีบีแล้ว  ลินลี่ย์ก็บุกเข้าหาโอเซนโนพร้อมกับบีบีโดยลงมือโจมตีพร้อมกัน หนึ่งร่างลินลี่ย์ และสองร่างบีบีเข้ามาถึงร่างโอเซนโนทั้งสี่ร่างที่ความเร็วช้าลง

ดาบหนักอดาแมนเทียมฟันลงอีกครั้งหนึ่ง  ขณะเดียวกันกระบี่เลือดม่วงก็ฟันแหวกอากาศออกมาเช่นกัน

 “ปัง!”  โอเซนโนถูกกระแทกกระเด็นและร่างทั้งสี่ของโอเซนโนกลับมารวมเป็นร่างเดียวกัน  มองเห็นรอยเลือดไหลจากปากของเขา  เขาหลบการโจมตีของลินลี่ย์ได้  แต่เขาไม่สามารถหลบพลังโจมตีจากบีบีทั้งสองร่างได้

ลินลี่ย์ไม่ลังเลแม้แต่น้อยบุกเข้าใส่โอเซนโนโดยตรง  แต่โอเซนโนแปลงเป็นสี่ร่างอีกเช่นกัน  ขณะเดียวกันร่างของเขาปลดปล่อยเพลิงดำขนาดมหึมา  พื้นรอบตัวเขาไหม้จนไม่เหลืออะไร และสนามพลังโน้มถ่วงของลินลี่ย์ถูกกวาดหายไปด้วยเช่นกัน

 “ข้าคิดไม่ถึงเลยว่าเจ้ายังจะมีลูกเล่นแบบนี้”  โอเซนโนจ้องมองลินลี่ย์ด้วยความโกรธ  “อย่างไรก็ตาม ลูกเล่นนี้ของเจ้าไร้ประโยชน์”

 “ไร้ประโยชน์?”

ลินลี่ย์ยืนบนพื้นด้วยความมั่นใจ

โอเซนโนสี่ร่างพุ่งเข้าโจมตีด้วยความเร็วสูงอีกครั้งหนึ่ง  ขณะที่แทบจะเป็นเวลาเดียวกันพื้นที่รอบๆ ตัวลินลี่ย์แผ่คลุมไปด้วยแสงเวทธาตุเวท สนามพลังโน้มถ่วงระดับเจ็ด

โอเซนโนทั้งสี่ร่างชะงักเล็กน้อยและจากนั้นมีเสียงดังปัง เพลิงดำเริ่มเผาไหม้ และกำจัดสนามพลังอีกครั้ง  ตาของโอเซนโนเต็มไปด้วยความดุร้าย  “มันไร้ประโยชน์  ลินลี่ย์ ร่างของข้าสามารถคุ้นเคยกับสนามพลังโน้มถ่วงระดับนี้ได้แล้ว”

 “บีบี, ลงมือ”

ลินลี่ย์กับบีบีสองร่างบุกโจมตีโอเซนโนตรงๆ  ขณะเดียวกันลินลี่ย์ร่ายเวทสนามพลังอีกครั้ง  เพียงแต่ครั้งนี้... เป็นเวทสนามพลังโน้มถ่วงระดับหก!

โอเซนโนเตรียมตัวสำหรับแรงโน้มถ่วงสี่เท่า  แต่เมื่อเขาได้ผลพลังโน้มถ่วงสองเท่า  ความเคลื่อนไหวของเขากลับสะดุดเล็กน้อย

 “ปัง!”

สัจจธรรมแห่งธาตุลม – จังหวะแห่งสายลม  กระบี่เลือดม่วงดูเหมือนจะมีทั้งด้าน ‘เร็ว’ และด้าน ‘ช้า’ และคมกระบี่ของกระบี่เลือดม่วงปรากฏออกมา  คมของกระบี่ฟันใส่โอเซนโน และสามารถตัดผ่านไฟนรกดำของเขาได้ ส่งผลให้เขากระเด็นถอยหลังกลับไปอีกครั้ง

บาดแผลปรากฏอยู่ที่บนอกของโอเซนโน

โอเซนโนหลบดาบหนักอดาแมนเทียมของลินลี่ย์และพลังโจมตีของร่างทั้งสองของบีบี  แต่เขากลับได้รับบาดเจ็บจากกระบี่เลือดม่วง

 “มันทรงพลังขนาดนั้นได้ยังไง?”  สีหน้าของโอเซนโนเปลี่ยน

เพียงแต่ตอนนั้น เขาไม่มีที่ให้หนี  เพราะร่างเงาทั้งสี่ของเขากำลังโจมตีลินลี่ย์  ลินลี่ย์โจมตีสองร่างตามปกติ  ขณะที่อีกสองร่างถูกร่างบีบีสองร่างโจมตีได้อย่างง่ายดาย  ใครจะเร็วกว่าพวกเขาได้  ไม่ว่ายังไงก็ต้องลงท้ายโดยเขาถูกหวดฟาด

เขาไม่กล้ารับพลังโจมตีของดาบหนักอดาแมนเทียมโดยตรง  และเขาไม่ต้องการรับพลังโจมตีจากกรงเล็บบีบีด้วย

ในที่สุดเขาเลือกกระบี่เลือดม่วง

อย่างไรก็ตาม... กระบี่เลือดม่วงนั้นดูเหมือนจะน่ากลัวยิ่งกว่าเสียงกรีดแหลมของกรงเล็บบีบี

 “ตามข่าวกรองของเรา  พลังโจมตีของกระบี่เลือดม่วงนั่นไม่ได้ทรงพลังมากนัก”  โอเซนโนไม่อยากเชื่อ

ความจริง เมื่อเขาประลองกับเฮนด์เซน  วิชาจังหวะแห่งสายลมของลินลี่ย์ยังไม่ทรงพลังเท่าใดนัก  แต่ตอนนี้เขาก้าวหน้าเข้าสู่ระดับสูงของการรู้แจ้งด้าน ‘ความเร็ว’ และ ‘ความช้า’ ของกฎธรรมชาติธาตุลม  จากนั้นผสานเข้าในวิชาจังหวะของสายลมของเขา  พลังที่เพิ่มขึ้นมาเหนือกว่าระดับพลังเดิมอย่างน้อยก็สองระดับ

 “โอเซนโน เจ้าไม่ต้องการฆ่าข้าแล้วหรือ?”  ลินลี่ย์ดูเหมือนจะลำพองมาก

โจมตี!

ลินลี่ย์ซึ่งดูเหมือนกับปีศาจและบีบีที่ขยายร่างบุกเข้าโจมตีโอเซนโนอย่างดุดัน  ขณะที่ทำเช่นนั้นลินลี่ย์ร่ายเวทสนามพลังโน้มถ่วงอีกครั้ง ทำให้พื้นที่เต็มไปด้วยแสงเวทธาตุดิน

 “ปัง!” ในพริบตาโอเซนโนก็ปล่อยเพลิงนรกดำกวาดสนามพลังโน้มถ่วงออกไปอีกครั้ง

แต่สำหรับลินลี่ย์วิชาระดับต่ำอย่างนี้เป็นสิ่งที่เขาสามารถใช้ออกได้เป็นร้อยๆ ครั้งโดยไม่สิ้นเปลืองพลังเวทเลย  และที่สำคัญยิ่งกว่า ลินลี่ย์มีแหวนมังกรขนดและแค่เริ่มใช้เพียงพลังเวทระดับหกเท่านั้น

สนามพลังโน้มถ่วงระดับเจ็ดและหก  ลินลี่ย์ใช้บนพื้นฐานหมุนเวียนกัน

 “แย่แล้ว” การเปลี่ยนแปลงต่อเนื่องของพลังโน้มถ่วงทำให้การโจมตีของโอเซนโนขาดการประสานกัน

สนามพลังโน้มถ่วงระดับหกมีพลังแรงโน้มถ่วงสองเท่า  มีความแตกต่างมากมายกับสนามพลังโน้มถ่วงระดับเจ็ด.. เวททั้งสองนี้มีพลังแตกต่างกันมากทำให้โอเซนโนไม่คุ้นเคยกับสนามพลังทั่วไป  เหมือนกับว่าเขาเป็นคนธรรมดา  เมื่อเดินอยู่จู่ๆ ความรู้สึกถึงพลังโน้มถ่วงหายไปกะทันหัน  และจากนั้นเขาก็ต้องเดินในสภาพน้ำหนักเบา ทำให้เขาไม่สามารถคุ้นชินได้

เหตุผลทำนองเดียวกัน

บางครั้งสนามพลังโน้มถ่วงไม่จำเป็นต้องแข็งแกร่งและดีกว่า

พอไม่มีวิธีหลบเลี่ยง โอเซนโนก็ถูกทำลายจากพลังกรงเล็บทั้งสองของบีบีจนร่างปลิวกระเด็น พร้อมกับเสียงบดกระแทกดังขึ้น ครั้งนี้โอเซนโนซี่โครงหัก...  โอเซนโนไม่บินขึ้นในอากาศ ทั้งไม่กล้าเข้าใกล้พื้น  หลังจากได้รับบทเรียนครั้งนี้แล้ว โอเซนโนไม่กล้าเข้าใกล้พื้นอีกครั้ง  ขณะที่เขายังรั้งอยู่ในอากศ

 “นึกไม่ถึงเลยพลังโน้มถ่วงระดับต่างๆ สามารถใช้ได้จนถึงระดับนี้”  โอเซนโนกล่าว

เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

หลังจากถูกดาบหนักอดาแมนเทียมและกระบี่เลือดม่วงฟาดใส่ จากนั้นตอนนี้ถูกกรงเล็บของบีบีเล่นงานสองครั้ง

 “บีบี, บุกโจมตี, เขาบาดเจ็บสาหัสและไม่อยู่ในสภาพที่พร้อม”

โอเซนโนไม่ลังเลแม้แต่น้อย  เงาทั้งสี่ของเขาบินลงทิศใต้ด้วยความเร็วสูงโดยไม่สนใจบีบีที่ไล่ตามหลังเขา  บางทีบีบีอาจไล่ตามเขาทัน  แต่เขาสามารถเปลี่ยนร่างจริงไปตามระหว่างเงาทั้งสี่ได้ไม่มีหยุด  ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องกลัวบีบี

แต่ถ้าลินลี่ย์โจมตีด้านบน....

บางทีโอเซนโนอาจทำร้ายลินลี่ย์บาดเจ็บแทนได้  ที่สำคัญในกลางอากาศ ลินลี่ย์ไม่สามารถใช้เวทสนามพลังโน้มถ่วงได้  ความเร็วของเขาไม่ด้อยไปกว่าโอเซนโน  เขาเท่ากับหาเรื่องลำบากใส่ตัวไม่ใช่หรือ?

…….

ขณะนี้บาร์เกอร์และน้องๆ วิ่งออกมาจากจวนของเจ้าเมือง

 “โอเซนโนนั่นหนีไปแล้ว”  อังเก้ถอนหายใจ

 “ใต้เท้ากับบีบีเล่นงานจนโอเซนโนย่ำแย่จนถึงกับวิ่งหนี”  เกทส์ตื่นเต้น  พี่น้องบาร์เกอร์ตรวจสอบที่ถนนด้านหน้าของจวนเจ้าเมือง และในทันทีพวกเขาก็พูดไม่ออก  ร่างของหกเทวทูตถูกแช่แข็งจนกลายเป็นน้ำแข็ง

ใกล้ๆ ตำแหน่งของลินลี่ย์ ตัวพื้นยุบลงไปถึงหนึ่งเมตร

นอกจากนี้ พื้นดินระยะหนึ่งเมตรถูกเพลิงนรกของโอเซนโนเผาและทำลาย ในที่สุดลินลี่ย์ก็คลายเวทพลังกดดันที่พื้น

 “ใต้เท้า”

 “ใต้เท้า”

บาร์เกอร์และน้องๆ วิ่งเข้ามาหาลินลี่ย์อย่างตื่นเต้น  ขณะที่ลินลี่ย์คืนร่างเป็นมนุษย์  เพียงพลิกมือเขาดึงชุดใหม่ออกมาจากแหวนมิติเก็บสมบัติ  บีบีลงมาเกาะอยู่ที่ไหล่ลินลี่ย์ และลินลี่ย์ระบายลมหายใจยาว

 “ใต้เท้าชนะ”  บาร์เกอร์พูดอย่างตื่นเต้น น้องๆ เขาอีกสี่คนก็เริ่มรุมล้อมลินลี่ย์ด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน

มีร่องรอยหัวเราะปรากฏอยู่บนใบหน้าลินลี่ย์  เขาจ้องมองไปทางทิศใต้  “เรายังไม่ชนะจริงๆ  น่าเสียดาย พลังโจมตีระลอกลมของข้ายังไม่ทรงพลังมากพอ  ถ้ามันทรงพลังมากกว่านี้.. ข้าคงรั้งโอเซนโนไว้ด้วยตนเอง”

ระลอกลมสามารถสร้างกระบี่ได้สิบล้านทันที

มันเป็นไปอย่างรวดเร็ว  แต่ในการการโจมตีแต่ละครั้งไม่ทรงพลังมาก  ถ้าลินลี่ย์ใช้พลังโจมตีนี้ของเขาต่อร่างของโอเซนโนทั้งสี่ร่าง  เขาคงไม่สามารถทำอันตรายร่างทั้งสี่ของโอเซนโนได้เลย  เขาเองคงเป็นฝ่ายที่ได้รับบาดเจ็บ

 “จังหวะแห่งสายลมและระลอกลมคือสองแนวทางที่แตกต่าง  ไม่มีทางจะรวมกันได้เลย สิ่งเดียวที่ข้าสามารถทำได้ก็คือใส่พลังระลอกลมกับความรู้แจ้งที่ข้าได้รับในด้าน ‘เร็ว’ ของกฎธรรมชาติธาตุลม  และจากนั้นพลังของระลอกลมจะเพิ่มขึ้นมาอีกระดับ”

ลินลี่ย์ยังคงจำวิชากระบี่ของฮิกกินสันได้

เป็นวิชาที่เร็วมากจนทำให้มิติบิดเบี้ยวหักเหเองได้  และยังมีพลังทะลุทะลวงน่ากลัว

ถ้าลินลี่ย์สามารถเข้าถึงระดับนั้นและใช้วิชาระลอกลมของเขา  ก็จะเท่ากับกระบี่ว่างลวงตานับไม่ถ้วนสามารถโจมตีคู่ต่อสู้ของเขาได้  แม้ว่าการโจมตีแต่ละกระบี่จะอ่อนไปเล็กน้อย  แต่ก็มีพลังเพิ่มขึ้นเหลือเชื่อเลยทีเดียว

 “ข้าก็เช่นกัน”  บีบีพึมพำ  “ถ้าวิชาเงาร่างเงามายาของข้าถึงระดับที่แยกได้สี่ร่าง ข้าก็จะสามารถสู้กับเขาได้ด้วยตัวข้าเอง”

บาร์เกอร์และน้องๆ จ้องมองลินลี่ย์และบีบี หนึ่งมนุษย์หนึ่งอสูรเวท  พวกเขาพูดไม่ออก

 “ใต้เท้า, ท่านยังไม่ถึงสามสิบปีเลย  แต่ท่านก็ทรงพลังมากมายแล้ว”  ในที่สุดบาร์เกอร์ก็พูดเสียงดัง

ลินลี่ย์และบีบีมองหน้ากันเองจากนั้นก็หัวเราะทั้งคู่

ทางที่ดี คนเราอย่าโลภเกินไป

ลินลี่ย์อยู่เส้นทางที่เข้าใจทั้งกฎแห่งธาตุลมและกฎแห่งธาตุดินทั้งสองอย่างรวดเร็ว  เขาไม่เหมือนคนที่ติดอยู่ในสภาพคอขวดของการฝึกฝน  เขาควรจะดีใจมากกว่า

 “บาร์เกอร์!  ส่งคนไปยึดคืนแคว้นเชอรี่  ที่นี่เมืองเอกเชอรี่มีแนวโน้มว่าทหารเหล่านั้นจะไม่เผชิญหน้ากับการต้านทานแน่”  ลินลี่ย์มั่นใจมากหลังจากต่อสู้อย่างดุเดือดกับเทวทูตเพิ่งเกิดขึ้น  ใครในเมืองเชอรี่จะกล้าต่อต้านกันเล่า?

 “ขอรับใต้เท้า”

 “ตามแผนการของเรา เนื่องจากว่าเรากำลังต่อสู้กับศาสนจักรเจิดจรัสโดยตรง  อย่างนั้นเราจะต้องให้สาธารณชนทราบ  สิบวันจากนี้ไป เราจะประกาศต่อโลกโดยเปิดเผยว่า  เราจะก่อตั้งแคว้นปกครอง และให้ตั้งชื่อแคว้นปกครองอิสระว่า แคว้นบาลุค!”  ลินลี่ย์ประกาศ

บาร์เกอร์, อังเก้, เฮเซอร์, บูนและเกทส์ทุกคนทั้งตื่นเต้นและเคารพ  “ขอรับ, ใต้เท้า”

…..

การสู้รบที่เมืองเอกเชอรี่สิ้นสุดแล้วในตอนนั้น  จากนี้ไปศาสนจักรเจิดจรัสจะไม่สามารถปราบลินลี่ย์ได้  ลินลี่ย์ได้สังหารเทวทูตสี่ปีกหกตนและจากนั้นบังคับให้ตุลาการโอเซนโนต้องหนีไป  ชัยชนะครั้งนี้เมื่อซาสเลอร์และคนอื่นๆ ประกาศก็แพร่กระจายไปทั่วพื้นที่อย่างรวดเร็ว

กำลังใจของฝ่ายลินลี่ย์เพิ่มขึ้นสูง

ในแคว้นเชอรี่ไม่มีการต่อต้านอีกต่อไป  และกลับมาอยู่ในความควบคุมของลินลี่ย์อีกครั้งหนึ่ง

ภายในสวน เมืองแบล็คเดิร์ท

 “ใต้เท้าลินลี่ย์  แคว้นแอนน์ตะวันตกยอมแพ้เราทันทีหลังจากเราพูดขู่พวกเขาสองสามคำ  แคว้นต่างๆ ทางทิศตะวันออกยังมีดื้อขัดขืนเล็กน้อย”  ซาสเลอร์หัวเราะ  ชื่อเสียงของลินลี่ย์นับว่ามีประโยชน์มาก

แค่เพียงขู่ง่ายๆ ก็ทำให้แคว้นทั้งหมดยอมจำนน

พวกเขาจะไม่ยอมแพ้ได้ยังไง? จะให้พวกเขาสู้กับเซียนนักสู้หรือ?  ที่สำคัญนักสู้ในแคว้นปกติก็มีเพียงระดับแปดเท่านั้น  และมีไม่กี่แคว้นที่มีนักสู้ระดับเก้า  สำหรับเซียน... สามารถมีเซียนมาอยู่ในแคว้นอิสระได้ยังไง?

 “ท่านซาสเลอร์”  ลินลี่ย์สั่ง  “ในอีกสามวัน ข้าจะก่อตั้งแคว้นบาลุค  ส่งคนไปบอกหนึ่งในสาขาของหอการค้าดอว์สัน  บอกพวกเขาให้ส่งข่าวไปหาเดเลียในจักรวรรดิยูลาน บอกนางถึงการก่อตั้งแคว้นอิสระบาลุค”

ซาสเลอร์รับคำ

ลินลี่ย์ยืนอยู่ในสวน  จ้องมองไปทางใต้  “เดเลีย  ข้าได้ทำตามข้อตกลงของเราเสร็จแล้ว.. แล้ว.. เมื่อไหร่เจ้าจะมา?”