ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 696 ผิงเสี่ยวซาน

ตอนที่  696  ผิงเสี่ยวซาน

ผิงเสี่ยวซานระมัดระวังตัวมาก

เรื่องที่แม่เฒ่าตระกูลเซวียใช้เงินสองแสนเหรียญซื้อบุตรเขยได้แพร่กระจายออกไป  สองแสนเหรียญเป็นเงินจำนวนมาก  และการตัดสินใจของแม่เฒ่าก็เด็ดเดี่ยวชัดแจ้งเหมือนกลางวันอยู่แล้ว

ตระกูลเซวียมีสตรีมากมายเกินไป และมีบุรุษน้อยเกินไปมาเป็นเวลานานแล้ว  และทุกคนรู้ว่าความหวังจะกอบกู้สถานการณ์ของพวกเขากลับกลาย  พวกเขาลอบอิจฉา สตรีทุกคนในตระกูลเซวียงดงามและมีนิสัยอ่อนโยน  ‘เจ้านั่นโชคดีจริงๆ!’

กลายเป็นหนูตกถังข้าวสารอย่างนั้น  ผิงเสี่ยวซานไม่เชื่อว่าจะมีใครดิ้นรนออกมาได้ และคงจะยินกับความรักของหญิงสาวทั้งหลาย  สายตาของแม่เฒ่าตระกูลเซวียมีมาตรฐานสูงส่ง หลายคนที่ขายให้ตระกูลเซวียเพื่อแต่งงาน  แต่พวกเขาถูกแม่เฒ่าตระกูลเซวียปฏิเสธหมด  แต่คนที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้านี้กลับได้รับเลือกจากแม่เฒ่าได้ยังไง?’

แต่คนที่เข้าสู่ตระกูลเซวียไม่มีทางออกไปได้ง่าย  แม่เฒ่าเกรงว่าความลับหนอนไหมทองจะรั่วไหล  ดังนั้นจึงยอมรับให้บุรุษแต่งงานเข้าในตระกูล และบุรุษผู้มีความทะเยอทะยานคงจะไม่ยินดี

ผิงเสี่ยวซานต้องการจะแต่งงานเข้าในตระกูล  และยังเต็มไปด้วยความอิจฉา  ความสนใจของเขาหวนกลับไปที่คลังสินค้า  เขาเจาะจงเลือกวันนี้ เนื่องจากตระกูลเซวียยังวุ่นวายเกินไป

 ‘ฮึ่ม.. เจ้าได้สาวงามไปครอง  ส่วนข้าขอไหมทองก็แล้วกัน’  ผิงเสี่ยวซานลอบยินดี  ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเข้ามาในคลังสินค้าของตระกูลเซวีย ดังนั้นจึงมีความคุ้นเคยกับสถานที่  เขามีนิสัยมากระแวง จึงไม่ได้ขโมยอะไรมากในแต่ละครั้ง  เขารู้ว่าเนื่องจากเขาไม่มีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่ง  ถ้าเขาเอาด้ายไหมทองมามากเกินไป  ก็จะดึงดูดความสนใจของคนอื่น  ถ้าพวกเขาสืบขึ้นมา เขาจะไม่สามารถหลบหนีได้  ตราบใดที่มีอะไรผิดปกติ เขาจะอยู่เฉยๆ และไม่เสี่ยง

ในความมืด เขารออยู่อย่างอดทน ฟังความเคลื่อนไหวอย่างเงียบกริบ

คลังสินค้ามืดสนิทและเงียบ

ผิงเสี่ยวซานไม่กล้าประมาท  การเคลื่อนไหวของเขาเงียบและระมัดระวังตัวเต็มที่  ตระกูลผิงเคยเป็นตระกูลใหญ่  บรรพบุรุษของพวกเขาเป็นสายลับและหน่วยสอดแนมทุกคนเคยมีช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่สร้างความดีความชอบครั้งแล้วครั้งเล่าและได้ความนับถือ  ตระกูลผิงมีวิชาพรางตัวและซ่อนตัวซึ่งตกทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น  แต่น่าเสียดาย คนฝีมือดีของตระกูลผิงตายในสงครามกับทวีปกวงหมิง  และมีเพียงเก้าคนถูกเนรเทศมายังแดนบาป

หลังจากผ่านไปสามรุ่น  เหลืออยู่เพียงผิงเสี่ยวซาน

แต่การทำงานหนักจากสามรุ่นก่อนไม่ได้อะไรเลย  วิชาพรางตัวของตระกูลผิงผ่านการแก้ไขนับไม่ถ้วน  วิชาทั้งหมดที่จำเป็นต้องใช้พลังงานเหล่านั้นถูกยกเลิก และสิ่งที่เอามาใช้แทนก็เป็นวิชาที่ต้องใช้พลังและความแข็งแรงจากกาย  พวกเขาเริ่มสำรวจศักยภาพของร่างกาย และประเพณีนี้ตกทอดเฉพาะในตระกูลผิงเท่านั้น

แดนบาปมีคนอยู่หลายพันครอบครัว  ทั้งหมดนั้นมีมรดกเป็นของตนเอง  แต่มีเพียงหนึ่งในสิบที่เหลือรอดจนถึงวันนี้ พวกเขาทั้งหมดหายสาบสูญไปภายในแดนบาป  แต่ตระกูลที่เหลืออยู่ก็คือผู้โชคดีรอดชีวิตจากช่วงที่โหดร้ายและสยดสยอง  และมรดกของพวกเขาทั้งหมดเหมาะสมกับแดนบาป

ผิงเสี่ยวซานควบคุมทุกความเคลื่อนไหวในร่างของเขาได้เป็นอย่างดี  กล้ามเนื้อทุกมัดของเขาสามารถทำให้เบาได้ดุจขนนก  ร่างกายทุกตารางนิ้วของเขาเชื่อฟังทุกความคิดของเขา

การเคลื่อนไหวของเขาช้ามาก  เคลื่อนไหวด้วยความเร็วใกล้เคียงกับรูปปั้น  เบ้าตาของเขาไม่มีการสะท้อนแสงราวกับว่าไม่มีลมหายใจในตัวเขา  ไม่มีเสียงหัวใจเต้น  ไม่มีความอบอุ่น ไม่มีลมหายใจ  เขาเป็นเหมือนหินที่ไร้ชีวิต  สิ่งมีชีวิตที่ยังคงอยู่รายรอบตัวเขา  ทุกการเคลื่อนไหวที่เขาสร้างขึ้น  ทุกมัดกล้ามในร่างเขาเคลื่อนไหวเล็กน้อยมาก รวมกับการเคลื่อนไหวของอากาศ

ถ้าอากาศเป็นสระน้ำ  ผิงเสี่ยวซานก็เป็นสระที่เต็มด้วยน้ำ ไม่ก่อให้เกิดระลอกหรือกระแสไหลเวียน

เมื่อเท้าของเขาสัมผัสพื้น, ฝุ่นบนพื้นผิวก็ไม่ขยับ

ผิงเสี่ยวซานมั่นใจในวิชาพรางตัวของเขามาก  ครั้งหนึ่งเขาเคยเฉียดผ่านนักสู้ที่มีชื่อเสียงและทรงพลังภายในระยะเพียงสามเมตร  และนักสู้ผู้นั้นก็ยังไม่รู้สึกถึงเขา  การใช้วิชาขโมยก็เหมือนกับใช้ค้อนทุบถั่วนั่นเอง

ผิงเสี่ยวซานรู้ตำแหน่งของไหมทองเหมือนกับหลังฝ่ามือของเขา

เขารีบมาถึงมุมที่เก็บกลุ่นเส้นไหมทอง  และในระยะใกล้เขาสามารถได้กลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของเส้นไหมทอง  เส้นไหมทองจะไม่มีกลิ่นสำหรับคนธรรมดา  แต่ผิงเสี่ยวซานมีความรู้สึกแหลมคมมาก  เส้นไหมทองมีกลิ่น แต่ว่าจางมาก  และกลิ่นที่จางมากนี้ ไม่ว่าจะพยายามใช้วิธีกลบกลิ่นยังไงก็ตาม จะไม่มีทางลบหายไปได้  อาศัยเพียงเท่านี้  เขาสามารถแยกแยะระหว่างผลิตภัณฑ์ของจริงและปลอมได้

นิ้วที่ดูเหมือนจะไม่มีชีวิต กลับกลายเป็นมีชีวิตในทันใด  เขาคลี่ถุงและดึงไหมทองออกมาเล็กน้อย จากนั้นผนึกเก็บกลับเข้าไป  ทำให้ดูเหมือนไม่ได้มีการแตะต้อง  เมื่อตระกูลเซวียมาตรวจ พวกเขาจะไม่รู้สึกว่ามันหายไป

หลังจากได้ของแล้ว ผิงเสี่ยวซานหมุนตัวโดยไม่ลังเล  เตรียมพร้อมจะจากไป

ผิงเสี่ยวซานเพิ่งจะหมุนตัวกลับมา ตาของเขาหรี่แคบทันที

บุรุษที่ไม่คุ้นเคยปรากฏอยู่ด้านหลังเขาโดยไม่รู้ตัว

หัวใจของผิงเสี่ยวซานสะดุ้ง  อีกฝ่ายปรากฏอยู่ด้านหลังโดยที่เขาไม่รู้!

ยอดฝีมือที่เชี่ยวชาญในการพรางตัวทุกคนจะเชี่ยวชาญในการพรางโต้ตอบและหลอกล่อ  แต่เขาไม่รู้สึกถึงอีกฝ่ายหนึ่งเลย  ดังนั้นเขาจึงรู้ว่า นั่นคือยอดฝีมือ!

ผิงเสี่ยวซานมีประสบการณ์เที่ยวไปตามลำพัง  ในขณะนั้นมือของเขาสั่น และไหมทองในมือของเขาพุ่งใส่ถังเทียน  ไหมทองที่นุ่มเปล่งเสียงฟิ้ว ฟิ้ว แหวกอากาศ ตามมาด้วยการระเบิดในอากาศซึ่งเป็นการเสียดสีระหว่างไหมทองที่พุ่งด้วยความเร็วสูงและอากาศ

ถังเทียนประหลาดใจ  พลังโจมตีของฝ่ายตรงข้ามค่อนข้างแข็งแกร่งทรงพลัง

 ‘นี่คือท่าแมวตะปบของกรงเล็บเพลิงภูตพราย’

พลังที่เข้มข้นของไหมทองถูกบรรจุไว้อย่างหนาแน่นไม่สูญสลายไป  พลังที่แฝงมานั้นสามารถทะลวงแผ่นเหล็กได้สองสามนิ้ว

ทันใดนั้นถึงเทียนหรี่ตา ไหมทองที่มีประกายและเพลิงเฉียดผ่านไปโดยไม่เหลือประกายใดๆ

เส้นไหมทองนี้ปล่อยพลังผันผวนออกมาน้อยมาก  ซ่อนประกายและเสียงแหลมไว้ภายใน เหมือนกับนักฆ่าในเงามืด

ความรู้สึกถึงอันตรายรุนแรงคลุมตัวถังเทียน

ถังเทียนสูดหายใจลึกและปล่อยหมัด

หมัดนี้ของเขาดูเหมือนจะช้ามาก แต่สร้างพลังครอบคลุมพื้นที่คลังสินค้าทั้งหมด  อากาศดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

หมัดของถังเทียนทำให้หน้าของผิงเสี่ยวซานเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง  เขารู้แน่ว่าเขาเผชิญกับยอดฝีมือ!

เขากระโจนขึ้นไปเหมือนกับภูตพรายโดยไม่ลังเล  และเหินออกไป

เกิดประกายไฟที่สับสนในอากาศ  และระลอกที่ดูเหมือนยากสังเกตหยุดทันเวลาต่อหน้าต่อตาถังเทียน หมัดของเขาพุ่งเป็นแนวโค้งที่ไม่ธรรมดา ราวกับว่าเขาได้วางแผนมานับครั้งไม่ถ้วน ราวกับว่าเขารู้พลังโจมตีของฝ่ายตรงข้ามเขาแล้ว ประกายไฟแปลบปลาบเสียงแหลมชัด  แม้ไหมทองที่ยากจะมองเห็นก็ปรากฏให้เห็น ระลอกพลังเบาบางปรากฏราวกับแรงกระเพื่อมของน้ำ

แต่ในต่อหน้าหมัดนี้ ระลอกเหล่านั้นเป็นเหมือนพื้นหลังประกอบฉาก ไม่มีรัศมี  ไม่มีเสียงเกิดขึ้น  ไม่มีความผันผวนของพลังงาน ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นหมัดที่เขาฝึกมานับครั้งไม่ถ้วน  แต่ได้รับความสนใจจากผิงเสี่ยวซานอย่างสิ้นเชิง

ปัง

เหมือนกับฟองน้ำที่แตกไป ประกายในพื้นที่ทั้งหมด  เสียงที่แสบแก้วหูและความปั่นป่วนของไหมที่น่ากลัวหายไปเหมือนกับควัน

แสงที่เต็มท้องฟ้าหายไป  ทุกอย่างสูญเสียการควบคุม มีเพียงหมัดที่ดูเหมือนถูกแช่แข็งอยู่ในอากาศ

ผิงเสี่ยวซานที่กำลังบินแสดงสีหน้าตกใจ  มีเพียงเรื่องเดียวที่อยู่ในใจของเขา ก็คือหนี!

แม้ว่าเขาจะตกใจกับหมัดนั้น  แต่ร่างกายของเขาก็ยังสามารถตั้งตัวได้  เหมือนกับปลาที่แหวกว่าย  ระลอกที่เบาบางสะท้อนออกจากร่างของเขา  ร่างของเขาเหมือนกระจกสะท้อนแสงได้  อากาศรอบตัวเขาพร่ามัวทันที และร่างของเขาเลือนลางอย่างรวดเร็ว

ฝ่ามือข้างหนึ่งกวาดผ่านระลอกอากาศเข้ามาทันที

ผิงเสี่ยวซานรู้สึกว่าคอตึง ร่างของเขาที่กำลังจะหายไปถูกดึงกลับมาอย่างรวดเร็ว

ถังเทียนรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังดึงกระสอบทรายขณะที่เขาดึงร่างหนึ่งออกมา  ทันใดนั้นถังเทียนสีหน้าเปลี่ยน  เขาถอยห่างจากผิงเสี่ยวซานทันที  เผียะ ภาพเงาตามหลังของผิงเสี่ยวซานแตกกระจายทันที

ภาพลวงตาแตกกระจายสลายไปอย่างรวดเร็ว  สร้างเป็นวังวนบางๆ และกลายเป็นหลุมดำขนาดเล็กอีกครั้ง

ถังเทียนมองดูหลุมดำเล็กนั้นด้วยสีหน้าตกใจ  เขาประหลาดใจ  ‘กฎธรรมชาติอวกาศ  เจ้านั่นใช้กฎธรรมชาติอวกาศได้จริงๆ!’

เขาไม่อยากเชื่อตาตนเอง  ช่องว่างที่พังทลายนั้นอันตรายมาก

ถังเทียนรู้สึกกลัวอยู่ในใจ  ก่อนนี้ เขาลงมือโดยไม่คิด  แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าฝ่ายตรงข้ามสามารถใช้กฎธรรมชาติอวกาศได้  เขาจะไม่เสี่ยงอันตราย ช่องว่างที่พังทลายก่อให้เกิดหลุมดำอวกาศ

หลุมดำอวกาศคืออาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดในกฎธรรมชาติอวกาศ  ด้วยพลังในปัจจุบันของถังเทียน ถ้าเขาขืนแตะหลุมดำสักนิด  เขาอาจตายได้ทันที

ถังเทียนไม่ได้อยู่ในสถานการณ์อันตรายอย่างนั้นมานาน ทำให้ขนผมในร่างกายลุกชัน

เขาไม่เคยคิดเลยว่าแดนบาปจะเป็นที่อันตรายนัก แค่เพียงขโมยน้อยคนหนึ่งก็สามารถใช้กฎธรรมชาติอวกาศได้  อวกาศ เวลา ความเป็นตายคือกฎธรรมชาติยั่งยืนของโลกและเป็นกฎที่ทรงพลังมากที่สุด  กฎที่ยิ่งใหญ่ทั้งสามนี้เป็นตัวกำเนิดพื้นฐานของทุกโลก  เมื่อกฎทั้งสามเข้ามาพัวพันเอง  มันจะทำให้ทุกอย่างก่อตัวนับไม่ถ้วน  มีคำกล่าวว่ากฎธรรมชาตินับหมื่นกำเนิดจากกฎที่ยิ่งใหญ่ทั้งสามนี้

แม้ว่ากฎที่ยิ่งใหญ่ทั้งสามนั้นจะยิ่งใหญ่ก็ตาม  แต่ในเวลาเดียวกัน กฎเหล่านี้ยากจะฝึกได้   มันไม่ใช่แค่กฎเดียวเท่านั้น  แต่มันคือระบบกฎใหญ่ทั้งสาม  คนมากมายต่างก็ตามหา  แต่ไม่เคยมีใครกล้าพูดว่าพวกเขาคุ้นเคยกฎที่ยากจะเข้าใจทั้งหมด

นั่นคือเหตุผลที่ถังเทียนตกใจ

 ‘อวกาศหลุมดำ นั่นเป็นกฎธรรมชาติอวกาศระดับสูง’

เพราะกฎระดับสูงปรากฏอยู่กับขโมยได้นั้น เหลือเชื่อเกินไป  จากนั้นถังเทียนก็ตระหนักได้ว่าอันตรายที่เขารู้สึกมาจากไหมทองเป็นเพราะกฎอวกาศได้แทรกซึมเข้าไป

 ‘โธ่เว้ย นี่มันที่ประหลาดแบบไหนกันนี่!’

ถังเทียนที่เพิ่งจะรู้แจ้งกฎรู้สึกเหมือนกับว่าโดนน้ำแข็งราดใส่ทั้งตัว ความรู้สึกยินดีที่มีในใจเขาหายไปหมด  ทันใดนั้นเขาตระหนักได้ว่าความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับแดนบาปน้อยมากจริงๆ

 ‘ถ้ากฎที่นี่ไม่ถูกตรวจสอบ  อย่างนั้นก็คงไม่ง่าย’

ถังเทียนรู้สึกปวดหัว

ในท่ามกลางความมืด หน้าของถังเทียนเปลี่ยน  แต่เขาไม่รู้ว่าในมือของเขา ผิงเสี่ยวซานเองก็ถูกความตกใจครอบงำ

ผิงเสี่ยวซานรู้สึกเหมือนกับว่าคอของเขาถูกคีมเหล็กหนีบเอาไว้  เขาขยับไม่ได้สักนิ้ว  แขนขาทั้งหมดของเขาเหยียดตรง  ตลอดทั้งร่างแข็งค้างและไม่มีความคิดตอบสนองเหลืออยู่เหมือนกบในห้องทดลอง

เขามองดูพื้นที่ห่างจากหน้าของเขาครึ่งเมตรอย่างตกใจ  ผิงเสี่ยวซานรู้สึกจิตใจมืดมน

 ‘เจ้าหมอนี่....เป็นใครกัน...’