ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 943 อวสาน

ตอนที่  943  อวสาน

จากเริ่มแรก ถังเทียนยังจับตามองดูประมุขผู้อาวุโสอยู่ตลอดเวลา  ในสายตาของเขาประมุขผู้อาวุโสเป็นศัตรูที่สำคัญที่สุด  เขาไม่ตั้งใจจะลดระยะห่างระหว่างพวกเขา  เพราะเขารู้ว่าจะทำให้ประมุขผู้อาวุโสเพิ่มความระมัดระวังขึ้น

เขามองดูอย่างใจเย็นและแม้เมื่อตอนอาซิ่นคุยกับขุนพลวิญญาณออกมา  เขาเพ่งความสนใจไปที่ประมุขผู้อาวุโสมากกว่าครึ่ง  ความรุนแรงของการสู้รบจะมากเป็นประวัติการณ์และสมาธิของถังเทียนสูงสุดยอดในระดับใหม่  ประสบการณ์ที่โชกโชนของเขาบอกเขาว่าการสู้รบสามารถเปลี่ยนไปได้ทุกขณะ และโอกาสจะเกิดขึ้นได้เพียงชั่วขณะและหายวับไป และถ้าเขาไม่ตั้งใจให้ดี  เขาจะไม่สามารถคว้าโอกาสเอาไว้ได้

เมื่อเขาสังเกตว่าสมาธิของประมุขผู้อาวุโสทุ่มอยู่ที่อาซิ่น  เขาตระหนักได้ทันทีว่านี่เป็นโอกาสที่ดีมาก

เขาลอบมองดูจี๋เจ๋อและฝูเจิ้งจือ และกองพลเกราะเทพเจ้าเคลื่อนไหวเงียบๆ

ถังเทียนได้รับความก้าวหน้ามากมายจากวังวนพายุหมุนกระบี่  โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเข้าใจในกฎธรรมชาติของเขา  มีความพัฒนาก้าวหน้าอย่างแท้จริง  ถังเทียนตระหนักได้ในขณะนี้ว่าเขาเชื่อมโยงกับกองพลเกราะเทพเจ้า

ในอดีตกลยุทธที่เขาเตรียมไว้เพื่อกองพลเกราะเทพเจ้าค่อนข้างแข็งแกร่งและเหนียวแน่นอยู่แล้ว ซึ่งใช้วิธีต่างๆ  ประกอบกฎธรรมชาติร่วมกัน

แต่ในสายตาปัจจุบันของถังเทียน กลยุทธทั้งหมดกลายเป็นหยาบ

การควบคุมของเกราะเทพเจ้าตื่นรู้ระดับใหม่ก้าวหน้าแข็งแกร่งยิ่งกว่าในอดีตซึ่งทำให้ถังเทียนควบคุมเกราะเทพเจ้าได้แข็งแกร่งมากขึ้น

เขาเตรียมกลยุทธหมายเลขเก้าไว้รับมือประมุขผู้อาวุโสซึ่งเป็นกลยุทธที่แข็งแกร่งที่สุดที่กองพลเกราะเทพเจ้ามี

กองทัพเคลื่อนไหวและตาของจี๋เจ๋อทอประกายประหลาดใจทันที

กลยุทธหมายเลขเก้าที่พวกเขาฝึกในช่วงเวลาธรรมดาบ่อยที่สุด และเขาคุ้นเคยกับกลยุทธนี้เป็นอย่างมาก  แต่ครั้งนี้ความรู้สึกแตกต่างออกไป  ปกติเขาต้องเพ่งสมาธิอย่างหนักที่สุด เพื่อรวมพลังกับสหายของเขา  การซ้อนทับของพลังงานที่แตกต่างกันส่วนยากที่สุดของกลยุทธหมายเลยเก้า  ถ้ามีความแตกต่างแม้เพียงเศษเสี้ยวของวินาทีความรุนแรงของกลยุทธจะลดลงไปมาก เพื่อความแม่นยำในการคำนวณ พวกเขาทุกคนต้องเพ่งสมาธิอย่างมากเมื่อใช้กลยุทธ  และการพลั้งพลาดใดๆ จะนำไปสู่ความล้มเหลวได้

แต่ครั้งนี้ จี๋เจ๋อรู้สึกเหมือนกับว่ามีมือที่มืองไม่เห็นผลักดันกระบวนการอย่างเงียบๆ และทำให้รู้สึกถึงความต่อเนื่องไหลลื่นกับกลยุทธอย่างเป็นธรรมชาติ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากก็คือพลังกฎธรรมชาติของเขาไหลเวียนอย่างต่อเนื่องไม่ต้องให้เขาควบคุมแต่อย่างใด  ถ้าไม่ใช่เพราะความเชื่อมั่นต่อถังเทียนอย่างไม่มีเงื่อนไข  เขาคงจะกลัวไปแล้ว

 ‘ความก้าวหน้าในการควบคุมพลังของนายท่านทรงพลังมากมายขนาดไหนกันแน่?’

เขารู้สึกว่าเหลือเชื่อ

แต่พลังงานที่เขากำลังเพิ่มเข้าไปยังมากกว่าที่กลยุทธหมายเลขเก้าต้องการ  ‘พลังงานมากมายเหลือเกิน  นายท่านต้องการใช้เพื่ออะไรกันแน่?  ไม่ใช่ว่ากลยุทธทั้งหมดจะดีขึ้นได้ด้วยพลังงานที่มาก  มีแต่จะเลวร้ายลงเท่านั้น  และอาจนำไปสู่เหตุการณ์แทรกซ้อนได้

ความจุของพลังงานมากเกินไปอาจนำไปสู่การทำลายตัวกลยุทธเอง

แต่แล้ว เขาต้องตกตะลึง เขามองดูขณะที่พลังงานที่มีคุณสมบัติแตกต่างนี้ซ้อนทับกันอย่างไม่มีที่สุด  กระบวนการทั้งหมดต่อเนื่องลื่นไหลเหมือนกับสายน้ำไม่มีการชะลอตัวช้าลง  ถ้าไม่ใช่เพราะจี๋เจ๋อคุ้นเคยมากกับพลังงานทั้งหมด  เขาคงมีความคิดว่าพลังงานแตกต่างทั้งหมดมาจากแหล่งเดียวกัน  และเข้ากันได้เป็นอย่างดี  แต่ในการฝึกตามปกติ  เขารู้ว่าพลังงานมีคุณสมบัติแตกต่างทั้งหมดมีความรุนแรงมาก  ถ้าพวกเขาปล่อยให้พลังงานทับซ้อนกันอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า  พวกมันอาจระเบิดก็ได้

ในทันใดนั้นวิธีการปกติที่พวกเขาได้ฝึกมาแล้วค่อยๆ สลายพังทลาย  จี๋เจ๋อตกตะลึงอย่างสิ้นเชิงกับการควบคุมกลยุทธของถังเทียน  ไม่ใช่แค่เพียงจี๋เจ๋อเท่านั้น  กองพลเกราะเทพเจ้าทุกคนก็ตกใจกับการใช้กลยุทธอย่างกะทันหันของถังเทียน

ทันใดนั้นจี๋เจ๋อขมวดคิ้ว  เขารู้สึกว่าเขามองข้ามบางอย่างไป

 ‘เดี๋ยวก่อน!’

ตาของจี๋เจ๋อเป็นประกาย  เขารู้แล้วว่าเขามองข้ามอะไรไป  ความผันผวนของพลังงาน! ความจริงเขาไม่ได้รู้สึกถึงความผันผวนของพลังงานเลย!  เขาเกือบตะโกนร้องด้วยความตกใจ  ‘เป็นไปไม่ได้!  มีพลังงานแตกต่างทับซ้อนกันและกัน จะไม่มีพลังงานผันผวนได้ยังไง?’

แต่เขาไม่สามารถรู้สึกถึงพลังงานผันผวนเลย!

สมาชิกทุกคนรู้สึกถึงว่าพลังของกฎธรรมชาติของพวกเขากำลังถูกดึงออก  และทั้งหมดนั้นไปบรรจบรวมกันที่ปลายนิ้วของถังเทียนกลายเป็นธนูน้อยสีดำ  ธนูดอกนี้แตกต่างจากธนูที่สร้างขึ้นเมื่อตอนใช้กลยุทธหมายเลขเก้าตามปกติ  ปกติธนูกลยุทธหมายเลขเก้าซึ่งสร้างขึ้นมาจะมีประกายและโปร่งใส มีเส้นเลือดสีแดงเข้มและมีเส้นน้ำแข็ง  และมีเม็ดแสงเล็กๆ อยู่ในเส้นเลือดสีแดง  ธนูสีดำสนิทบนนิ้วของเขาทำให้ทุกคนสงสัยมาก

พวกเขาไม่เคยเห็นกลยุทธหมายเลขเก้าแบบใหม่มาก่อน  และไม่เคยเห็นธนูอย่างนั้น

ถังเทียนไม่ได้เปิดเผยการโจมตีทันที  และรอโอกาสอย่างอดทน

สมาธิของประมุขผู้อาวุโสถูกการสู้รบระหว่างกองทัพขนาดใหญ่ทั้งสองดึงดูดอย่างสิ้นเชิง  มีทหารมากมายเกินไป  ทหารทั้งสองฝ่ายเป็นทหารฝีมือดีซึ่งเป็นสิ่งที่ยากจะพบเห็น

ทั้งสองฝ่ายมีแม่ทัพที่มีความโดดเด่นมาก  พวกเขาสามารถใช้วิธีการเฉพาะออกคำสั่งผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขาโดยเฉพาะ  และกองทัพก็คล่องแคล่วประดุจแขนขาของพวกเขา  กลศึกละลานตาถูกนำมาใช้ผสานกัน เมื่อฝ่ายตรงข้ามใช้กลยุทธของตนเองเข้าโจมตีและจังหวะของการสู้รบในสมรภูมิอยู่ในระดับสูงล้ำ

โซเฟียเริ่มตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบซึ่งไม่น่าแปลกใจสำหรับประมุขผู้อาวุโสแต่อย่างใด  แต่การเสียเปรียบเกิดขึ้นเร็วจนทำให้เขาไม่พอใจ  เขารู้สึกว่าโซเฟียไม่มีการสนับสนุนระบบแม่ทัพทหารของเขาอย่างเห็นได้ชัด

ไม่มีข้อสงสัยในเรื่องของพรสวรรค์ของโซเฟีย และความสามารถของนางก็มีความโดดเด่นในตนเอง  แต่นางมีจุดอ่อนอยู่สองสามอย่าง  ตัวอย่างเช่นความสามารถในการนำของนางแข็งแกร่ง  แต่นางด้อยประสบการณ์ในการสั่งการ  อีกอย่างหนึ่งประสบการณ์ในการสู้รบจริงของนางนับว่าน้อยนิด  ประการที่สองประสบการณ์ในการสั่งการกองทัพขนาดใหญ่ของนางมีน้อยเกินไป  ตั้งแต่แรกโซเฟียมักจะอยู่ในตำแหน่งผู้บัญชาการอัศวินกวงหมิง  อัศวินกวงหมิงเป็นกองทหารขนาดเล็กมีกำลังพลไม่กี่ร้อยนาย  และโซเฟียไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับกองทัพใหญ่ที่มีคนสองสามล้าน

ขณะที่คู่ต่อสู้ของนางอาซิ่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องประสบการณ์ในการรบจริง หรือการสั่งการกองทัพขนาดใหญ่ออกรบ  เขามีประสบการณ์มากมายและมากฝีมือ  อาซิ่นสามารถจับจุดอ่อนในการเคลื่อนไหวของโซเฟียได้ทุกอย่าง  ช้าๆ แต่มั่นใจทำให้ระยะห่างระหว่างทั้งสองถ่างกว้างมากขึ้น

นอกจากนี้ คุณภาพของทหารยังแตกต่างกันอยู่มาก

ไม่ว่าในแง่ของพลังหรือประสบการณ์  ทหารของกองทัพขุนพลวิญญาณเพลิงศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารถเทียบได้กับกองทัพกางเขนใต้  แม้ว่าพวกเขาจะได้รับการสนับสนุนจากเพลิงศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม  พวกเขาก็ยังถูกข่มจนแทบโงศีรษะไม่ขึ้น

 ‘ดูเหมือนข้าต้องใช้ความเคลื่อนไหวนั้นเสียแล้ว’

ประมุขผู้อาวุโสลอบส่ายศีรษะ  ‘หลังจากใช้ความพยายามไปมากมาย สถานการณ์ก็ยังถูกศัตรูควบคุมครอบงำไว้ได้  ดูเหมือนว่าข้าต้องหาขุนพลวิญญาณที่มีความสามารถมากขึ้น โซเฟียฝีมืออ่อนแอเกินไป ยังไม่สามารถรับผิดชอบงานขนาดใหญ่ได้’

 ‘โชคดี ข้ายังมีไม้ตายสองสามท่าไว้ปรับใช้’  ประมุขผู้อาวุโสยิ้ม  และเครื่องหมายแสงสว่างบนหน้าผากของเขาเปล่งแสงทันที

ปัง!

ในท่ามกลางการสู้รบ ทหารคนหนึ่งของกองพลเพลิงศักดิ์สิทธิ์ระเบิดทันทีและเปลี่ยนเป็นเปลวเพลิงทองอมสีแดงดูงดงาม หนึ่งในขุนพลวิญญาณกองทัพกางเขนใต้ที่อยู่ใกล้ที่สุดโดนเพลิงสีแดงลุกลาม

ทหารผู้นี้หยุดนิ่งทันทีขณะที่เพลิงศักดิ์สิทธิ์แดงซึมเข้าไปในร่างของเขา

เครื่องหมายแสงสว่างเลือนรางกระพริบบนหน้าผากของทหารนี้ทันที  และหน้าของเขาแสดงให้เห็นท่าทางที่ดิ้นรนพยายาม  ม่านเพลิงของเพลิงศักดิ์สิทธิ์ในท้องฟ้ายิ่งเพลิงศักดิ์สิทธิ์ลงมากเป็นกลุ่มปะทะใส่ทหารโดยรอบ  ย้อมเป็นสีแดงเลือดทันที  เพลิงศักดิ์สิทธิ์เริ่มลุกโชน และรังไหมเริ่มพันรอบตัวทหาร

ปัง ปัง ปัง ขุนพลวิญญาณเพลิงศักดิ์สิทธิ์ตนแล้วตนเล่าระเบิดและเปลี่ยนเป็นเพลิงศักดิ์สิทธิ์สีแดงเข้ม

ในพริบตาสนามรบกลายเป็นเพลิงสีแดงเข้ม

เพลิงศักดิ์สิทธิ์ในท้องฟ้าเริ่มโหมรุนแรง และเพลิงศักดิ์สิทธิ์เริ่มทะลักมาจากทั่วทุกตำแหน่ง

อาซิ่นถึงกับตาแดง  เขาไม่เคยคาดว่าประมุขผู้อาวุโสจะใช้ทหารของเขาเป็นอาวุธ  ตั้งแต่วันที่เขาร่วมกับกองทัพ ทุกคนปฏิบัติต่อเขาด้วยความห่วงใยและกังวล  และหลังจากเขากลายเป็นแม่ทัพทหาร  เขามีความรักต่อบริวารของเขา  เขาไม่เคยคิดจะใช้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเป็นอาวุธโจมตีศัตรูของเขา

ในสายตาของประมุขผู้อาวุโส พวกเขาทั้งหมดไม่ใช่ทหาร ในใจของเขาทุกคนสามารถเสียสละได้

 “ใช้ทะเลสุคติ!”

คำเตือนของถังเทียนดังขึ้นในหูของเขาทำให้อาซิ่นตื่นตัวขึ้นทันที และสลัดความโกรธทิ้งไป  เขารู้สึกละอาย เพราะเขาปล่อยให้ความโกรธครอบงำเขาซึ่งเป็นเรื่องไม่ควรจะเกิดขึ้น

อาซิ่นตระหนักได้ทันทีถึงประโยชน์ของคำแนะนำของถังเทียน  และคำรามลั่น “กระบี่อมตะ!”

วืดดดดด.. กระบี่ส่งเสียงครางกระหึ่ม  กระบี่อมตะลอยเข้ามาอยู่ในมือของอาซิ่น และทะเลสุคติสีดำสนิทเริ่มทะลักออกมาจากใต้เท้าอาซิ่น  น้ำทะเลสีดำยังคงคล้ายกับรัศมีซึ่งทำให้ทหารที่ถูกเพลิงศักดิ์สิทธิ์สีแดงเผาสงบลง  และรอยเครื่องหมายที่สว่างบนหน้าผากของพวกเขาค่อยๆ หมองลง

ทันใดนั้นตู้เค่อปรากฎตัวอยู่ด้านหลังประมุขผู้อาวุโสเหมือนกับภูตพราย  แต่ประมุขผู้อาวุโสรู้สึกได้ถึงตัวเขาแล้ว  และเขาใช้ฝ่ามือกระแทกกลับหลังในแง่มุมแปลกประหลาด

ตู้เค่อเพิ่งปรากฏออกมาก็พบกับฝ่ามือ  สีหน้าของเขาเปลี่ยนขณะที่เขากระตุ้นการทำงานของสนามพลังกฎธรรมชาติเต็มกำลัง

ปัง!

พลังระเบิดรุนแรงทำให้ทุกคนในสนามรบตกตะลึง

พลังที่น่ากลัวและไร้เทียมทานทำให้ร่างของตู้เค่อสั่นสะท้าน  ตาของเขาเหลือกกลับไปข้างหลังและก่อนที่เขาจะทันตั้งตัว บึ้ม... เขาถูกกระแทกอัดลงกับพื้นเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่

ทุกคนต่างเกรงกลัวพลังฝ่ามือของประมุขผู้อาวุโส  และหยุดไปชั่วขณะ

หน้าของจี๋เจ๋อและพวกที่เหลือซีดขาว  ‘นั่นคือตู้เค่อ นักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนบาป  เขาถูกอัดกระแทกใส่ลงกับพื้นด้วยฝ่ามือเดียว นั่น…’

ประมุขผู้อาวุโสมองดูถังเทียนทันที หน้าของเขาแสดงความเหยียดหยาม  เขาไม่สนใจถังเทียนและยกมือขวาอีกครั้ง  ลำแสงเพลิงศักดิ์สิทธิ์ลงมาจากท้องฟ้าและคลุมมือของเขา เชื่อมโยงเขาและม่านฟ้าเพลิงศักดิ์สิทธิ์

ตราบนหน้าผากของประมุขผู้อาวุโสสว่างขึ้น  และพลังปลดปล่อยออกมาจากพลังระเบิดจากร่างของเขา

เพลิงศักดิ์สิทธิ์สีแดงเข้มที่ถูกทะเลสุคติกลืนระเบิดออกเป็นรัศมีแสง และเมื่อได้เปรียบอีกครั้ง รังไหมสีแดงเลือดก็เริ่มก่อตัวอีกครั้ง

ตู้เค่อดิ้นรนและปีนออกมาจากหลุม จากนั้นปาดเลือดที่มุมปากของเขา เป็นครั้งแรกที่เขาตกอยู่ในสภาพย่ำแย่อย่างนั้น เขาถูกกระแทกอย่างหนัก และสนามพลังกฎธรรมชาติของเขาแตกร้าวภายใต้การโจมตีที่รุนแรง  ประมุขผู้อาวุโสแข็งแกร่งทรงพลังอย่างแท้จริง  ราวกับว่าร่างของเขามีมหาสมุทรที่รุนแรง  เป็นครั้งแรกของตู้เค่อที่ประสบกับการโจมตีที่ทรงพลังขนาดนั้น

 ‘แต่ถ้าเจ้าคิดว่าเจ้าเอาชนะข้าได้ง่ายๆ  เจ้าก็คิดผิดแล้ว’

เชียนฮุ่ยชำเลืองมองถังเทียน  นางเข้าใจเขาดี  ‘สำหรับเขาจะไม่ลงมือเป็นเวลานาน  นั่นไม่ใช่นิสัยของเขา  แต่หมายความว่าพี่เทียนกำลังรอคอยโอกาส’

 ‘แม้ว่าไม่มีใครรู้ไม้ตายของพี่เทียนที่เตรียมไว้จัดการกับประมุขผู้อาวุโส  แต่ข้ารู้ว่าเขากำลังรอโอกาส’

สายตาของเชียนฮุ่ยกวาดมองไปทั่วสนามรบ  ใจของนางมักสงบอยู่เสมอ  แม้ด้วยวิธีอำมหิตของประมุขผู้อาวุโส  นางไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย  สมรภูมิทั้งหมดชัดเจนอยู่ในสายตาของนาง  และสถานที่ระเบิดมากที่สุดจะเป็นพื้นที่มีความรุนแรงมากที่สุด

เพื่อประโยชน์ในการสังหารทหารให้ได้มาก  ประมุขผู้อาวุโสได้ขยายขอบเขตออกไปโดยจงใจ  ขบวนของพวกเขาจึงราบเรียบทันที

 “เสี่ยวม่าน, เจ้าจะต้องฟันจากตรงนี้ แล้วจากนั้นให้โจมตีจากทางด้านซ้าย  ตราบใดที่เจ้าสามารถเปิดทางซ้ายได้ ก็ปล่อยให้อาซิ่นจัดการ  เขาจะทำต่อได้ดี  กระบวนศึกของศัตรูจะเทไปทางอาซิ่น  เจ้าพยายามอ้อมไปฟันจากด้านหลังโซเฟีย”

นางสั่งเสี่ยวม่านเบาๆ น้ำเสียงนางสงบและมั่นใจซึ่งทำให้เสี่ยวม่านมั่นใจไปด้วย  นางไม่มีทางเข้าไปร่วมทำศึกได้  ถ้านางนำกองกำลังด้วยตนเอง ทุกคนจะต้องหันความสนใจไประมัดระวังนาง

 “ด้านหลังโซเฟีย?”  เสี่ยวม่านไม่เข้าใจ  ‘มีการป้องกันแข็งแกร่งมากเลยไม่ใช่หรือ?’

 “ใช่แล้ว!  เชียนฮุ่ยตอบ  “ข้าสังเกตนิสัยของโซเฟีย นางชอบป้องกันปีก นั่นคือการตอบสนองแบบดั้งเดิม  ดังนั้นนางจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อสู้กับอาซิ่น  นางต้องแบกรับแรงกดดันของประมุขผู้อาวุโส  จงเคลื่อนไหวในท่าเดียว เจ้าต้องใช้ท่าเดียว  อย่าเข้าไปใกล้ อย่าหยุดชะงัก  เมื่อเจ้าโจมตีเสร็จแล้วเจ้าต้องถอนกำลังกลับมาทันที โดยไม่ต้องลังเล  จำทั้งหมดได้หรือยัง?”

 “ได้ค่ะ!”  เสี่ยวม่านพยักหน้า  คนอื่นอาจลังเลต่อคำสั่งนาง  แต่เสี่ยวม่านไม่มีทางเป็นเช่นนั้น

 ‘คุณหนูคือเทพธิดาสงครามที่เอาชนะอาซิ่นได้!’

เสี่ยวม่านกระตือรือร้น  “อย่างนั้นข้าไปก่อนละนะ คุณหนู!”

นางทนไม่ไหวแล้ว แนวหน้าสู้กันจนถึงระดับสูงสุด  แต่นางไม่ได้มีส่วนร่วมในการสู้รบซึ่งเป็นความทรมานใจของนาง

 “ระวังความปลอดภัยด้วย”  เชียนฮุ่ยเสริม

สีหน้าของถังเทียนยังคงเหมือนเดิม  เขาเห็นท่าทางเหยียดหยามของประมุขผู้อาวุโสแล้ว  อย่างไรก็ตาม  เกมระหว่างทั้งสองคนเพิ่งเริ่มขึ้น เหมือนกับว่าประมุขผู้อาวุโสรู้ว่าถังเทียนกำลังรอโอกาสโจมตีเด็ดขาด  และประมุขผู้อาวุโสสังเกตเห็นไม้ตายของถังเทียนแล้ว

แต่ประมุขผู้อาวุโสยังคงคิดว่าเขาควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด  ตราบใดที่เขาระมัดระวังการลอบโจมตีของถังเทียน  เขาเป็นคนเดียวที่สามารถคุกคามเขาได้

และถังเทียนก็ยังรู้จักข้อได้เปรียบของเขา  เพราะเขามีสหายที่เขาเชื่อใจได้

การโจมตีของเสี่ยวม่านไม่ได้ดึงดูดสายตาของประมุขผู้อาวุโส  เขาเพ่งอยู่กับการจับขุนพลวิญญาณของศัตรูและป้องกันถังเทียน  เขาละโมบต่อขุนพลวิญญาณและไม่ลังเลที่จะสังหารขุนพลวิญญาณของตัวเองเพื่อควบคุมขุนพลวิญญาณของศัตรู  สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือพลังของทะเลสุคติแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิด  และเขาต้องใช้ความพยายามมากมายในการข่มทะเลสุคติ

การโจมตีของเสี่ยวม่านเป็นไปอย่างราบรื่น  ความสามารถในการโจมตีของนางแข็งแกร่งมากกว่าอาซิ่นอย่างมากมาย  ขุนพลวิญญาณฝ่ายนางแข็งแกร่งมากกว่าขุนพลวิญญาณของกองทัพกางเขนใต้

ตามคาด  ทุกอย่างเป็นไปตามที่เชียนฮุ่ยกล่าว

เมื่อเห็นว่ารูปกระบวนของโซเฟียชะงักเพราะอาซิ่น  เสี่ยวม่านนำขุนพลวิญญาณของนางสองสามตนอ้อมไปอย่างเงียบๆ

ข้ามไปทั่วสมรภูมิ  เสี่ยวม่านเป็นเหมือนกับขโมย ซึ่งไม่มีใครสังเกตนาง  คู่ต่อสู้ของโซเฟียคืออาซิ่น  ประมุขผู้อาวุโสให้ความสนใจกับถังเทียน และเขาเชื่อว่านอกจากถังเทียน มีแต่เพียงตู้เค่อที่คุกคามได้บ้าง  สำหรับเสี่ยวม่าน ประมุขผู้อาวุโสมองว่าเป็นสินสงครามที่สมบูรณ์แบบ

เมื่อเสี่ยวม่านวิ่งมาพร้อมกับขุนพลวิญญาณของนางและตัดเข้าด้านหลังโซเฟียและเข้าไปใกล้ประมุขผู้อาวุโสทำให้เขาสังเกตนางได้

แต่ก่อนที่พวกเขาจะทันตั้งตัว เสี่ยวม่านสูดหายใจและตะโกน  “ฆ่า!”

นางเงื้อดาบยักษ์ในมือนางและสับลงด้วยพลังของนาง

ด้านหลังนาง ขุนพลวิญญาณ 120 ตนก็ฟันลงพร้อมกัน

รังสีดาบ 120 สายเข้าไปในรังสีดาบของเสี่ยวม่าน และเหมือนกับพระจันทร์เสี้ยว  มันยิงเข้าหาประมุขผู้อาวุโส

ถ้าถังอี้อยู่แถวนั้น  เขาคงจำวิชานี้ได้แน่นอน  เป็นวิชารังสีทวนที่เขาเชี่ยวชาญ  แต่ในมือของเสี่ยวม่าน วิชาทวนหนักนี้ไม่ได้บรรจุพลังเพลิงไว้แต่อย่างใด

หลังจากปล่อยรังสีดาบแล้ว เสี่ยวม่านจำคำเตือนของคุณหนูได้ และถอยโดยไม่ต้องดูอะไร  นางหันหลังวิ่งหนีทันที

สีหน้าของประมุขผู้อาวุโสพลันบึ้งตึง  ปกติเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับพลังโจมตีนี้ในสายตา  สำหรับเขาเสี่ยวม่านก็เป็นแค่มดแมลง  แต่ใครจะรู้กันว่ามดแมลงจะเริ่มโจมตีใส่เขาก่อน  และเป็นระยะที่ใกล้กับเขา  และบังเอิญเป็นช่วงเวลาที่คับขันที่เขาต้องการจะควบคุมสมรภูมิทั้งหมดเอาไว้  ‘แย่แล้ว!’

 ‘โซเฟีย, นังสวะ!’

ประมุขผู้อาวุโสข่มอารมณ์โกรธในใจ  เขาเห็นรังสีดาบเยือกเย็น และนัยน์ตาเขาเคลือบด้วยชั้นน้ำแข็ง

เขายกมือขวาและเตรียมลงมือเคลื่อนไหว  เมื่อฉากภาพต่อหน้าเขาพลันสว่างเจิดจ้า

เป็นตู้เค่อที่ปีนออกมาจากหลุมและที่ดูเหมือนกับว่าเขากำลังจะตาย แต่กลับทำการเคลื่อนไหว

ประมุขผู้อาวุโสรู้สึกเหมือนกับว่าเขาถูกแยกไปอยู่ในโลกที่ประหลาด  โลกต่อหน้าเขาทำให้มึนงงจากแสงสีรุ้ง  และหูของเขาอื้อจากเสียงประหลาด

ประมุขผู้อาวุโสสีหน้าเปลี่ยน  ‘โลกลวงตา!’

ตู้เค่อได้รับการรู้แจ้งสนามพลังกฎธรรมชาติ เขาจะเป็นคนโง่ได้ยังไง?  หลังจากได้รับบาดเจ็บแล้ว  เขาเข้าใจได้ทันทีว่าเขาทำผิดแผน  ประมุขผู้อาวุโสมีพลังอัดแน่นอยู่ในร่างของเขา  และถ้าพวกเขาต้องสู้กันตัวต่อตัว เขาคงแพ้แน่นอน

 ‘ถ้าเป็นอย่างนั้น ทำไมข้าไม่โจมตีจุดอ่อนของเขาเล่า?’

ประมุขผู้อาวุโสอาจมีพลังที่น่ากลัว  แต่ความสำเร็จเกี่ยวกับกฎธรรมชาติยังไม่สูง

นอกจากนี้ ตู้เค่อรู้ว่าเขาไม่ต้องใช้การโจมตีเพื่อสร้างความบาดเจ็บใดๆ  เขาเพียงแต่ต้องคอยกวนใจประมุขผู้อาวุโส

ตู้เค่อนึกถึงภาพลวงตาทันที ซึ่งเป็นหนึ่งในวิธีที่ใช้สำหรับผู้เริ่มต้นมากที่สุด  มาตรฐานของตู้เค่ออยู่ในระดับสุดยอด  ภาพลวงตาที่เขารู้ไม่จำกัดแค่แสงและภาพ  แต่กฎแห่งเสียงและกฎอวกาศอีกด้วย

ประมุขผู้อาวุโสถูกล่อหลอกโจมตีทันที

ไม่มีการป้องกันแม้แต่น้อย  ประมุขผู้อาวุโสประหลาดใจและป้องกันการโจมตีที่คล่องแคล่วของเสี่ยวม่านโดยไม่รู้ตัว  และใช้เพลิงศักดิ์สิทธิ์ทองกระจายไปทั้งโลกลวงตา

ครั้งนี้ถังเทียนเริ่มลงมือในที่สุด  การกระทำของเขารวดเร็วและไม่มีใครสามารถเห็นได้ชัดเจน

ประมุขผู้อาวุโสหยุดทันที  มีเครื่องหมายแสงสว่างอยู่บนหน้าผากของเขาและเขาสะดุ้งตกใจมีรูขนาดใหญ่อยู่ในมือของเขา

ประมุขผู้อาวุโสไม่สามารถเคลื่อนไหวเพลิงศักดิ์สิทธิ์รอบๆ แขนขวาที่แตกหักของเขา

ปัง ปัง ปัง!

รังไหมที่หุ้มทหารรอบๆ และเริ่มระเบิด

โซเฟียตะลึง และตราที่หน้าผากนางสว่างเจิดจ้าด้วยแสงรัศมีขาว  ขณะที่ตราเครื่องหมายบนตัวทหารของกองทัพขุนพลวิญญาณเพลิงศักดิ์สิทธิ์เริ่มเพิ่มความหนาแน่น  ราวกับว่าพวกเขาตกอยู่ในอาการมึนงง และพวกเขายังคงไม่ไหวติง

หน้าของถังเทียนเปลี่ยนไปทันที  “หนีเร็ว!”

อาซิ่น  ตู้เค่อและพวกที่เหลืออยู่ในสนามรบรู้ตัวขณะที่พวกเขาหันหลังเผ่นหนีทันที

ประมุขผู้อาวุโสไม่เคยคาดเลยว่าเขาจะพลาดท่าเพราะภาพลวงตา  ‘แต่พวกเจ้าจะไม่มีทางชนะ…’

ความรู้สึกว่าเพลิงศักดิ์สิทธิ์ภายในร่างของเขาเริ่มสูญเสียการควบคุม  เขาต้องการหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง  แต่ไม่มีเสียงเล็ดรอดออกมา

ปัง!

แสงสว่างเจิดจ้ากระจายจากทุกคน  โซเฟียและทหารอื่นไม่สามารถหนีพ้นจากรังสีแสงที่กลืนกินพวกเขาได้

ถังเทียนสีหน้าเปลี่ยน เขาไม่ลังเลใจกางเขนตนเองและสายใยกฎธรรมชาติผุดขึ้นในอากาศและเติบโตเหมือนไม้เถา เปลี่ยนเป็นกำแพงกฎธรรมชาติ  เกราะเทพเจ้าของเขาใช้พลังงานอย่างเต็มพิกัด  แสงโปร่งใสจากกฎธรรมชาติและกำแพงแสงป้องกันหลังพวกเขาไว้

เชียนฮุ่ยที่วิ่งหนีอย่างเต็มที่รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติบางอย่างในใจทันที  นางหันหลังไปมอง เมื่อนางเห็นแขนที่กางอยู่ภายในกำแพงแสง  ถังเทียนมองดูคล้ายกับแมงเม่าที่อยู่ในแก้วอำพัน   ความคิดของนางชะงักค้าง หน้าของนางไม่มีสีเลือด

 “ไม่.........”

เสียงกรีดร้องบีบหัวใจดังออกมาและแสงรัศมีกลบกลืนทุกสิ่งทุกอย่าง

********************

ห้าปีต่อมา

เมืองซิงฟงกลายเป็นศูนย์กลางเชื่อมสวรรค์วิถีกับดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์  และพื้นที่ของเมืองขยายออกไปอีกหลายเท่า  แต่ความรุ่งเรืองที่แท้จริงของเมืองซิงฟงเกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าเป็นสถานที่โปรดปรานของราชินี  นับตั้งแต่ราชินีผนวกรวมดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์และสวรรค์วิถีเป็นหนึ่ง นางย้ายมาพำนักอาศัยอยู่ที่เมืองซิงฟง

กล่าวกันว่าเมื่อนางยังเยาว์วัย  ราชินีพักอาศัยอยู่ที่เมืองซิงฟง และมีความรู้สึกผูกพันต่อแผ่นดิน

วังของราชินีถูกสร้างอยู่บนยอดเขานอกเมืองซิงฟงเก่าซึ่งเป็นฉากภาพธรรมดา  และไม่มีใครรู้ว่าทำไมราชินีถึงโปรดปรานสถานที่นี้

เชียนฮุ่ยนั่งอยู่บนโขดหินเอามือเท้าคาง  ขณะที่นางเหม่อมองออกไปไกล  ทุกๆ คืนในอดีต เขาจะฝึกวิทยายุทธพื้นฐานที่นี่  ก่อนที่นางจะไปจากเมืองซิงฟง นางมักจะนั่งเฝ้าดูเขาฝึก

นางนั่งอยู่กับที่เงียบๆ  และตระหนักได้ว่าราตรีคลี่ขยายคลุมท้องฟ้าแล้ว นางลุกขึ้นยืนและกลับเข้าไปในวัง

หลังจากเสร็จอาหารมื้อค่ำ  นางจะมาที่ห้องน้ำแข็ง

ภายในห้องน้ำแข็งวางไว้ด้วยโลงน้ำแข็งซึ่งมีเด็กหนุ่มนอนทอดร่างอย่างสงบ

เชียนฮุ่ยมองใบหน้าที่คุ้นเคยเงียบๆ  ตู้เค่อบอกว่าภายในร่างของเขายังคงมีร่องรอยชีวิต  และนางมักรอเขาอยู่เสมอ

นางพูดอย่างอ่อนโยนตามปกติ  “พี่เทียน เมื่อไหร่ท่านจะตื่น? พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดท่านแล้ว  พวกเขาจะมากันทุกคน  ท่านไม่พบพวกเขามาหลายปีแล้ว  ข้าคิดว่าทุกคนแข็งแกร่งขึ้นแล้ว  ดังนั้นท่านรีบตื่นขึ้นจะดีกว่า  ถ้าไม่อย่างนั้น เสี่ยวซิ่วซิ่วบอกว่าพรุ่งนี้จะตีท่านให้ร้องเอ๋งเหมือนสุนัขเลย...”

มีเสียงอู้อี้ปนโกรธดังออกมาจากภายในโลงน้ำแข็ง

 “จะตีข้าให้ร้องเหมือนสุนัขเรอะ?  หนอย...พอข้าไม่ทุบตีเขาสักสองสามวัน นี่บังอาจกับข้าแล้วหรือ?  ไม่,  ทำอย่างนั้นไม่ได้  ข้าจะไม่ทนความเย่อหยิ่งของเขาอีกแล้ว....”

เชียนฮุ่ยตะลึง ราวกับร่างนางต้องมนตร์

ขอบคุณที่ติดตามจนจบนะครับ