เล่ม 20 ปริศนามงกุฎ - ตอนที่ 46 มหาเทพเบรุต?

เล่ม 20 ปริศนามงกุฎ - ตอนที่ 46 มหาเทพเบรุต?

กระแสปั่นป่วนของพลังงานยิงออกมาทุกทิศทางด้วยความเร็วสูง  ลินลี่ย์อยู่ภายใต้การนำทางของเบรุตมุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง

ในตอนนี้ลินลี่ย์ตกตะลึง “เป็นไปได้ยังไง? สามารถเคลื่อนที่ได้ด้วยความเร็วน่ากลัวขนาดนั้น แม้แต่ในมิติปั่นป่วน อาจกล่าวได้ว่าเขาไม่ต้องสนใจกระแสคลื่นพลังงาน  เบรุต..พลังของเขา..?”  ลินลี่ย์หันหน้าไปมองดูเบรุตที่อยู่ด้านข้างเขา  ตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ

ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้

เบรุตมีพลังเหนือกว่าระดับเทพทั้งมวลแน่ เกินกว่าระดับเทพไปมาก มีอย่างเดียวก็คือระดับมหาเทพ!

 “ลอร์ดเบรุต!  ท่าน.. ท่านเป็นมหาเทพหรือ?”  ลินลี่ย์ถาม

 “ฮ่าฮ่า...”  เบรุตหัวเราะเสียงดังชัด และเขาอดลูบเคราดำไม่ได้  “ลินลี่ย์!  ข้าสามารถบินด้วยความเร็วสูงในมิติปั่นป่วนได้ตามปกติ ด้วยความเร็วที่มากกว่าเจ้าร้อยเท่าตอนที่บินในพิภพโลกธาตุ  เจ้าบอกข้าที ถ้าข้าไม่ใช่มหาเทพ แล้วจะเป็นอะไรได้?”

ลินลี่ย์ตกตะลึง

เห็นได้ชัดเจนว่าเบรุตยอมรับว่าเขาเป็นมหาเทพ!

 “มหาเทพ! แต่นี่เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?”  ลินลี่ย์มึนงงและสับสนไปชั่วขณะหนึ่ง  “ลอร์ดเบรุต, ไม่มีทางที่มหาเทพจะเข้ามาในพิภพโลกธาตุได้  พิภพโลกธาตุไม่สามารถทนรับพลังที่น่ากลัวจากกระแสงพลังของมหาเทพได้เลย”

ในพิภพโอคาลุนด์  ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างและแสงแค่ส่งภาพฉายร่างพลังงานเท่านั้น

 “ฮ่าฮ่า..ในบรรดาเทพมีการพูดว่ามหาเทพไม่สามารถเข้าพิภพโลกธาตุได้จริงๆ”  เบรุตลูบเคราและยิ้ม  “อย่างไรก็ตามพูดให้ถูกยิ่งขึ้นก็คือมหาเทพต่างถิ่นไม่สามารถเข้าพิภพโลกธาตุได้!”

 “มหาเทพต่างถิ่น?”  ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว

 “ลินลี่ย์, เจ้ารู้หลักการที่เป็นเหตุให้มหาเทพไม่สามารถเข้าพิภพโลกธาตุไม่ใช่หรือ?”  เบรุตเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

 “หลักการ? นั่นเป็นเพราะมหาเทพมีพลังมากมาย และพิภพโลกธาตุไม่สามารถทนรับพลังพวกเขาได้ไม่ใช่หรือ?”  ลินลี่ย์กล่าว

 “ลินลี่ย์!  ถ้าเป็นจริง มหาเทพนั้นก็ครอบครองพลังงานมากเกินไป และพิภพโลกธาตุไม่สามารถทนรับพลังของพวกเขาได้.. คิดให้ดี  ถ้ามหาเทพรั้งพลังของพวกเขาไม่ให้รั่วไหลออก  พิภพจะล่มสลายได้อย่างไร?”  เบรุตหัวเราะ

 “นั่นก็จริง”  ลินลี่ย์ไม่เข้าใจ

ถ้ามหาเทพเก็บงำพลังและรัศมีของเขา  แม้ว่าลินลี่ย์จะยืนอยู่ต่อหน้าเขา ลินลี่ย์ก็ไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย

เนื่องจากความสามารถในการรั้งรัศมีพลังมากขนาดไหน แล้วทำไมพวกเขาจึงเป็นเหตุให้โลกธาตุล่มสลายได้

 “ดังนั้นคำพูดก่อนนั้นของเจ้าก็ไม่ถูกต้อง”  เบรุตพูดพลางหัวเราะอย่างใจเย็น

เบรุตพูดพร้อมกับถอนหายใจ  “ข้าคิดว่าต่อให้เจ้าคิดจนปวดหัว เจ้าก็ยังไม่เข้าใจ อย่างนั้นข้าบอกเจ้าเองก็ได้!  นี่ต้องเกี่ยวกับกำเนิดวิญญาณของคนผู้นั้น!  แต่ละวัน พิภพโลกธาตุจะให้กำเนิดชีวิตใหม่ และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะมีพลังวิญญาณ!  ตัวอย่างเช่นสิ่งมีชีวิตของพิภพยูลานจะมีวิญญาณที่เข้ากันได้กับพิภพยูลาน  พิภพยูลานคือบ้านของพวกเขา!”

ลินลี่ย์อดพยักหน้าไม่ได้

เขารู้สึกได้เช่นกัน..เมื่อเขากลับมาพิภพยูลาน แม้ว่าแก่นธาตุในพิภพยูลานจะมีความหนาแน่นน้อยกว่าของแดนนรก  แต่ลินลี่ย์ก็ยังรู้สึกได้ถึงความสบาย  เป็นแค่ความรู้สึกแตกต่าง  ลินลี่ย์มักจะมีความคิดว่านี่เป็นผลกระทบทางจิตวิทยา  แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเป็นเพราะวิญญาณของเขากำเนิดในพิภพยูลาน

นี่ค่อยสมเหตุผล

เมื่อมนุษย์ตาย วิญญาณของพวกเขาจะเข้าสู่ยมโลก  และพวกเขาจะถูกเปลี่ยนไปเป็นภูตผี  หลังจากภูตผีตาย  วิญญาณของมันจะแตกและสลายไป!

เมื่อเทพตาย วิญญาณของพวกเขาจะแตกและสลายไป!

ในเมื่อวิญญาณสามารถแตกสลายไป  วิญญาณก็สามารถกำเนิดได้เช่นกัน

เมื่อทารกแต่ละคนถือกำเนิดในพิภพโลกธาตุ  เมื่ออสูรเวทถือกำเนิด  พวกเขาจะได้รับวิญญาณทั้งหมด!  วิญญาณเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องพิเศษกับพิภพที่พวกเขาจากมา

 “มหาเทพต่างถิ่นไม่สามรถเข้าพิภพโลกธาตุได้  นี่เป็นเพราะวิญญาณของพวกเขา  วิญญาณของพวกเขาไม่ได้เกิดจากพิภพโลกธาตุนี้  และเมื่อพวกเขาเข้าพิภพโลกธาตุ  พวกเขาอาจถูกพิภพโลกธาตุปฏิเสธเป็นเรื่องธรรมดา!  พลังงานของพิภพโลกธาตุและมหาเทพจะปฏิเสธกันและกัน  และเพราะพลังของมหาเทพแข็งแกร่งมากเกินไป  พวกเขาจะทำให้ทั่วทั้งพิภพเกิดการพังพินาศ!”  เบรุตอธิบายรายละเอียด

ลินลี่ย์ตอนนี้เข้าใจแล้ว

เป็นการปฏิเสธกันและกันที่ทำให้พิภพล่มสลาย

 “อย่างไรก็ตาม  ถ้าวิญญาณของมหาเทพถือกำเนิดภายในพิภพโลกธาตุนั้นโดยเฉพาะและพิภพโลกธาตุนั้นจะเป็นเหมือนกับบ้าน!  แม้หลังจากเขากลายเป็นมหาเทพ พิภพโลกธาตุก็จะไม่ปฏิเสธพวกเขา  ในเมื่อไม่มีการปฏิเสธ  มหาเทพก็สามารเข้าพิภพโลกธาตุนี้ได้เป็นธรรมดา”  เบรุตหัวเราะ

 “ลอร์ดเบรุต  ท่านกำลังจะบอกว่า..ถ้าบ้านเกิดของมหาเทพเป็นพิภพโลกธาตุโดยเฉพาะอย่างนั้นเขาจะสามารถกลับเข้าพิภพโลกธาตุได้  ขณะที่มหาเทพคนอื่นไม่สามารถเข้าได้?”  ลินลี่ย์กล่าว

 “ถูกแล้ว”  เบรุตหัวเราะอย่างใจเย็น “บรรดาพิภพโลกธาตุนับไม่ถ้วนในจักรวาล  ร่างมหาเทพของข้าเข้าได้แต่พิภพยูลาน  ขณะที่พิภพโลกธาตุอื่น  ข้าไม่สามารถเข้าไปได้”

ทุกอย่างชัดเจนแล้ว

 “พิภพยูลาน  บ้านของเรา!”  ลินลี่ย์ถอนหายใจ

เขาเกิดในพิภพยูลานและวิญญาณของเขาก็เกิดจากที่นั่นเช่นกัน  พิภพยูลานคือบ้านเกิด!  ไม่ว่าเขาจะยกระดับพลังสูงมากขนาดไหน  พิภพยูลาน มาตุภูมิของเขาจะไม่ปฏิเสธเขาเลย

 “ลอร์ดเบรุต!  ในเมื่อท่านเป็นมหาเทพแล้ว  อย่างนั้น  อย่างนั้นทำไมร่างมหาเทพของท่านจึงไม่ไปพิภพชั้นสูง  แต่กลับรั้งอยู่ในพิภพยูลานนี่แทนเล่า?”  ลินลี่ย์พูดด้วยความสงสัย  “นอกจากนี้ ทำไมร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของท่านจึงกลายเป็นทูตของมหาเทพบลัดริจ?”

 “ข้ามีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์เป็นทูตมหาเทพ เพราะข้าต้องการช่วยตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์”  เบรุตหัวเราะอย่างเยือกเย็น  “สำหรับเหตุผลที่ร่างแยกมหาเทพของข้าไม่ได้เข้าแดนนรก หรือพิภพชั้นสูงอื่น แต่กลับรั้งอยู่และซ่อนตัวอยู่ในบ้านเกิดแทน  นั่นเป็นเพราะ...ถ้าร่างแยกมหาเทพของข้าออกจากแผ่นดินเกิด  ประมุขมหาเทพแห่งแสงจะไล่ล่าและโจมตีข้า!”

 “ประมุขมหาเทพแห่งแสงจะไล่ล่าและโจมตี?”  ลินลี่ย์ตกใจ

อย่างนั้นดูเหมือนว่าเบรุตกำลังซ่อนตัวจากศัตรูซึ่งเป็นเหตุให้เขาไม่ออกไปไหน

วิธีการของเบรุตส่งผลมาก  พิภพยูลานเป็นบ้านเกิดของเบรุต แต่ไม่ใช่บ้านของประมุขมหาเทพแห่งแสง  เบรุตสามารถซ่อนที่นั่นได้โดยไม่ต้องออกมา  แต่มหาเทพคนอื่นไม่สามารถเข้าไปได้

 “ทำไมประมุขมหาเทพแห่งแสงถึงต้องการฆ่าท่าน?”  ลินลี่ย์สงสัยมาก

 “ฮ่าฮ่า..แน่นอนว่าเขาต้องการฆ่าข้า  เขาเกลียดข้าเข้ากระดูก  เหตุผลที่ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของข้าได้รับอนุญาตให้คงอยู่ในแดนนรกอย่างปลอดภัยเป็นเพราะข้าโน้มน้าวประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างให้ช่วยข้า  หลังจากข้าต้องจ่ายคุณค่าออกไปอย่างมหาศาล”  เบรุตหัวเราะลั่น  “ช่างเถอะ  พอแค่นั้นก่อน เรื่องสำคัญตอนนี้ก็คือรับร่างหลักของเจ้าและกลับไปทวีปยูลานให้เร็วเท่าที่เป็นไปได้”

ลินลี่ย์พยักหน้า

เบรุตนำเขาผ่านมิติปั่นป่วนไปนั้นอันตรายมาก  ที่สำคัญตั้งแต่เบรุตสามารถเข้ามิติปั่นป่วนได้  ประมุขมหาเทพแห่งแสงก็สามารถทำได้เช่นกัน!

 “มิน่าเล่าลอร์ดเบรุตขอให้ข้ารอราวๆ สิบวัน  บางทีเขาต้องการถ่วงเวลาให้นานขึ้น เพื่อที่ว่าประมุขมหาเทพแห่งแสงจะได้กลับไปยังโลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์”  ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจเหตุผลที่เบรุตขอให้เขารอสิบวัน

ร่างหลักของลินลี่ย์อยู่ภายในพิภพโอคาลุนด์  ขณะที่ร่างแยกของเขาอยู่กับเบรุต  โดยผ่านการเชื่อมโยงผ่านร่างของเขา  เขาสามารถกำหนดตำแหน่งได้ถูกต้องเพื่อที่ว่าเบรุตจะได้ไม่เลี้ยวไปผิดทางขณะเดินทางในมิติกระแสพลังปั่นป่วนนี้

 “ลอร์ดเบรุต!  ประมุขมหาเทพแห่งแสงจะไล่ล่าโจมตีเราไหม?”  ลินลี่ย์ค่อนข้างกังวล  กังวลห่วงใยเบรุต

 “ไม่ต้องห่วง เขาจะรู้ได้ยังไงว่าเราอยู่ในมิติปั่นป่วน?”  เบรุตพูดอย่างมั่นใจ  “นอกจากนี้ เมื่อข้าเข้ามาในมิติปั่นป่วน ข้าแผ่สำนึกเทพของข้าออกไปแล้ว  ระยะการแผ่สำนึกเทพของมหาเทพนั้นไกลกว่าที่เจ้าจะคิดได้  ทันทีที่เขาเข้ามาในระยะการแผ่สำนึกเทพของข้า  ข้ายังมีเวลาเตรียมตัวเหลือเฟือ”

ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย

สำนึกเทพของมหาเทพสามารถแผ่ขยายข้ามไปทั้งแดนนรกได้ หรือตลอดยมโลกได้  นอกจากนี้เห็นได้ชัดว่ายังไม่ใช่ขีดจำกัดของพวกเขา  จากตรงนี้คงพอจะรู้ได้ว่าระยะนั้นกว้างไกลขนาดไหน  ดังนั้นใครยังจะคิดได้เล่าว่าปณิธานของมหาเทพทรงพลังเพียงไหน  เป็นปณิธานที่ทรงพลังมากกว่าเทพพารากอนหลายเท่าอย่างนับกันไม่ได้

ทวีปโอคาลุนด์

 “ครืน...”

คลื่นทะเลม้วนเกลียวไปข้างหน้า  ลินลี่ย์นั่งนิ่งกับที่ในท่าขัดสมาธิอยู่เหนือทะเลมีบีบียืนคุ้มกันอยู่ข้างเขา

ทันใดนั้น...

ลินลี่ย์ลืมตาเผยให้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้า  เขาส่งสำนึกเทพทางใจ  “บีบี!  เตรียมเข้ามิติปั่นป่วนกันเถอะ”

 “มิติปั่นป่วน?”  บีบีตกใจ  “พี่ใหญ่!  ท่านเตรียมจะกลับพิภพยูลานผ่านมิติปั่นป่วนหรือ?”

 “ใช่แล้ว  อย่างไรก็ตามไม่ใช่ไปด้วยพลังของข้าเอง”  ลินลี่ย์ยิ้ม

 “ถ้าไม่ใช่ท่านแล้วเป็นใคร?  มหาเทพหรือ?  มหาเทพคนไหนยินดีจะช่วยเรา?”  บีบีสงสัยมาก

 “เจ้าจะได้รู้ในไม่ช้า”  ลินลี่ย์จงใจทำให้ลึกลับ

โดยผ่านการเชื่อมโยงระหว่างร่าง ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ว่าร่างแยกศักดิ์สิทธิ์และเบรุตเข้ามาในปริมณฑลรอบนอกของพิภพโอคาลุนด์

 “ไปกันเถอะ!”  ลินลี่ย์คว้าตัวบีบีด้วยมือข้างหนึ่ง ขณะเดียวกันใช้มือข้างหนึ่งฟันอากาศ  เกิดรอยแยกมิติขนาดใหญ่ขึ้น รอยแยกนั้นมีพลังดึงดูดที่น่าทึ่ง

 “เข้าไปเลย”  ลินลี่ย์ก้าวเข้าไปและฉุดดึงบีบีเข้าไปในมิติปั่นป่วน  ทันทีหลังจากนั้นรอยฉีกก็เริ่มฟื้นตัวอย่างช้าๆ

อากาศเหนือทะเลสู่สภาพสงบอีกครั้ง

 “ลินลี่ย์เข้ารอยแยกมิติไปแล้วใช่ไหม?”  เทพชั้นสูงทั้งสองกลุ่มที่จับตามองลินลี่ย์ตกใจอย่างหนัก

ไม่ใช่แค่กองกำลังของโลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งกำลังจับตาดูลินลี่ย์  แต่ยังคงมีกองกำลังจากแดนนรก, โลกธาตุดินศักดิ์สิทธิ์ โลกธาตุลมศักดิ์สิทธิ์.. และแต่ละดินแดนจะทิ้งเทพชั้นสูงหลายคนให้คอยจับตาความเคลื่อนไหวของลินลี่ย์และบีบี  แต่ความจริงที่ว่าพวกเขาเลือกเข้ามิติปั่นป่วนทำให้อีกฝ่ายตะลึงไปหมด

 “เขาเข้าไปในมิติปั่นป่วนหรือ? เนรเทศตนเอง?”  เทพชั้นสูงเหล่านั้นพูดไม่ออก

 “บางทีเขาคงจะมีมหาเทพที่มาคอยรับเขาก็ได้”  เทพชั้นสูงสามารถคาดการณ์ในทางนี้เช่นกัน  “เร็วเข้า รีบรายงานกลับไปที่มหาเทพ”

กองกำลังต่างๆ ใช้ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ส่งรายงานกลับไปที่มหาเทพของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง!

โลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์  ลึกเข้าไปในทะเลก็อดโกล

 “ว่าไงนะ?  เขาเลือกเข้าไปในกระแสมิติปั่นป่วนหรือ?”  ตาของประมุขมหาเทพแห่งแสงเต็มไปด้วยอาการตกใจเช่นกัน  แต่ขณะต่อมาเขารู้สึกตัว  จากนั้นหัวเราะเย็นชา  “มหาเทพที่อยู่เบื้องหลังลินลี่ย์ได้เข้าไปในมิติปั่นป่วนเพื่อไปรับเขา!  จะเป็นใครไปได้?  เรดบุด? หรือว่าจะเป็น...”  ทันใดนั้นมีชื่อหนึ่งปรากฏขึ้นในใจของประมุขมหาเทพแห่งแสง

 “เบรุต?”  แววอำมหิตปรากฏขึ้นในดวงตาของประมุขมหาเทพแห่งแสง

 “มีโอกาสเป็นเบรุตได้มาก!”  ประมุขมหาเทพแห่งแสงไม่ลังเลแม้แต่น้อย  พลังงานสั่นสะเทือนจากร่างของเขาทำให้มิติแยกปรากฏอยู่ต่อหน้าเขาทันที  เพียงแต่เดินเข้าไปก้าวเดียวเขาก็เข้าไปในมิติปั่นป่วน และจากนั้นรอยแยกมิติก็หายไป

มิติปั่นป่วน ประมุขมหาเทพแห่งแสงเคลื่อนเหมือนลำแสงด้วยความเร็วสูงอย่างน่าประหลาด

 “เบรุต, ข้าหวังว่าเจ้าจะเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว  ถ้าข้าไล่เจ้าทัน..ฮึ่ม!”  ประมุขมหาเทพแห่งแสง แม้จะไม่แน่ใจว่าเป็นเบรุต แต่ก็ยังรู้สึกว่ามีเหตุผล เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างลินลี่ย์กับเขา  เบรุตเตรียมซ่อนตัวในพิภพยูลาน  นี่ทำให้ประมุขมหาเทพแห่งแสงรู้สึกโกรธเขามานานแล้ว

เขาจะไม่ยอมละทิ้งโอกาสฆ่าเบรุตแม้จะน้อยนิดก็ตาม!

กระแสไหลวนที่งดงามพุ่งผ่านพวกเขา  ร่างของเบรุตเปล่งประกายสีเขียว และคลุมร่างลินลี่ย์และบีบีขณะที่พวกเขาบินมุ่งหน้าสู่พิภพยูลานด้วยความเร็วสูง

 “ปู่เบรุต นี่ข้ากำลังฝันอยู่หรือ?”  บีบีมองเบรุตอย่างเหลือเชื่อ  “ปู่, ปู่เป็นมหาเทพจริงๆ หรือนี่?  นี่มันยิ่งเหลือเชื่อจริงๆ”  ก่อนหน้านี้เขาติดตามลินลี่ย์เข้ามิติปั่นป่วน แต่เมื่อเห็นเบรุตมาถึงบีบีตกตะลึงสิ้นเชิง

 “ปู่เบรุต, ปู่เป็นมหาเทพ  ทำไมปู่ต้องปิดบังพลังตนเองมาตลอด?  ทำไมปู่ถึงเป็นทูตมหาเทพให้มหาเทพบลัดลิจ?”  บีบีถามไม่หยุด

 “เอาล่ะ พอแค่นี้ก่อนเถอะ ปู่เบรุตของเจ้าตอนนี้กำลังเคลื่อนไหวเต็มกำลัง  เราค่อยๆ คุยเมื่อกลับไปแล้วก็ได้”  ลินลี่ย์รีบกล่าว  ลินลี่ย์เข้าใจว่าแม้แต่เบรุต การเดินทางผ่านมิติปั่นป่วนก็เป็นการกระทำที่เสี่ยง

ระหว่างเส้นทางบีบีจ้อไม่หยุด  เห็นได้ชัดว่าเขากระตือรือร้นเกินไป

 “ข้าแทบไม่อาจทนเก็บไว้แล้ว”  บีบีกำหมัดแน่นขณะที่เขาขบฟันยิ้ม เขาตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

 “อีกไม่นานหรอกน่า  เราต้องใช้เวลาในการบินเรายังเหลืออีกครึ่งทางกว่าจะไปถึงที่นั่น แค่รออีกนิด”  ลินลี่ย์ปลอบ

 “ฮ่าฮ่า..” เบรุตหัวเราะทันที

 “มีอะไรหรือ?”  ลินลี่ย์และบีบีมองเบรุต

 “ประมุขมหาเทพแห่งแสงออกเดินทางแล้ว  ข้าตรวจพบเขาแล้ว”  เบรุตหัวเราะอารมณ์ดี

 “เจ้ายังหัวเราะลั่นได้อีกหรือนี่?”  เสียงทุ้มดังขึ้นในใจของเบรุต  เป็นเสียงของประมุขมหาเทพแห่งแสง

 “ทำไมข้าจะหัวเราะไม่ได้เล่า?”  เบรุตแค่นเสียงหัวเราะเบาๆ  “ข้ารู้ว่ามีโอกาสใดที่เจ้าออกุสตาจะไล่จับข้าได้ เจ้าจะไม่ยอมปล่อยไป  แต่น่าเสียดายที่ความเร็วของเจ้าเร็วกว่าข้าก็จริง  แต่ระยะของเจ้ายังห่างอีกมาก  เจ้ามาไม่ทันเวลาแน่!”