เล่ม 21 จุดสุดยอด - ตอนที่ 2 สุสานเทพเจ้าชั้นสิบแปด

เล่ม 21 จุดสุดยอด - ตอนที่ 2 สุสานเทพเจ้าชั้นสิบแปด

ท้องฟ้าเหนือทะเลใต้ของพิภพยูลาน  เบรุตและคนอื่นๆ กำลังบินผ่านด้วยความเร็วสูง

 

 “กลายเป็นมหาเทพ?”  ลินลี่ย์มองดูเบรุตที่อยู่ข้างหน้า

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงวันเวลาสั้นๆ นี้น่าตกตะลึงมาโดยตลอด  ลินลี่ย์รู้สึกมึนชาไปหมด  ตอนแรกเป็นเป็นเบรุตแสดงพลังของมหาเทพ  จากนั้นบลูไฟร์ก็ยังแสดงพลังของมหาเทพ  ตอนนี้หลังจากนั้น เขาพบกับจอมเทพวิถีชีวิต  ลินลี่ย์รู้สึกเหมือนฝันจริงๆ

และตอนนี้เกี่ยวกับเรื่องที่เบรุตพูด  ดูเหมือนว่าเขาจะช่วยทำให้ลินลี่ย์กลายเป็นมหาเทพได้

ลินลี่ย์พยายามสงบใจให้เยือกเย็น  แล้วเขาจึงพูดออกมา  “ลอร์ดเบรุต  ทำไมท่านเลือกข้าสำหรับโอกาสที่ล้ำค่าให้กลายเป็นมหาเทพเล่า?  แฮรี่, บีบีและคนอื่น.. ท่านน่าจะเลือกพวกเขา”  ลินลี่ย์พูดอย่างมึนงง  ความจริงที่กล่าวกัน ว่าด้วยความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดที่สุด แฮรี่และน้องๆ ของเขาก็เป็นลูกของเบรุตเอง

 “พวกเขาน่ะหรือ?”  เบรุตหันมามองดูลินลี่ย์  จากนั้นหัวเราะ  “ข้าให้โอกาสพวกเขา  แต่พวกเขาไม่สามารถฉวยเอาไว้ได้”

 “ปู่, ปู่หมายความว่ากระไร ไม่สามารถรับเอาไว้ได้?”

บลูไฟร์ที่อยู่ใกล้เลิกคิ้วสีแดง  จากนั้นหัวเราะขณะที่เขามองดูในที่ไกล ทะเลไร้ขอบเขตข้างหน้าพวกเขา  “เอาละ เรามาถึงที่ข้างหน้าแล้ว”

 “นี่คือ...”  ลินลี่ย์แผ่สำนึกเทพไปข้างหน้า  “น่าจะมีประตูเทเลพอร์ตอยู่ข้างล่างนี้  ทางเดินเข้าสุสานเทพเจ้าหรือนี่?”  ในอดีตลินลี่ย์เคยเข้าไปในสุสานเทพเจ้ามาก่อน  ตอนนั้นลินลี่ย์ยังเป็นแค่เซียน  หลังจากมีประสบการณ์ทุกข์ยากลำบากนับไม่ถ้วน  เขาได้รับประกายเทพ  อย่างไรก็ตามครั้งนั้นลินลี่ย์มาหยุดชะงักที่ชั้นที่สิบเอ็ด

 “เข้ามา”  เบรุตกล่าวพร้อมกับยิ้ม  จากนั้นบินลงไปโดยตรง

 “ครืน...”  น้ำทะเลที่สงบเงียบก่อนหน้านั้นพุ่งสูงขึ้น  จากนั้นแยกออกเหมือนกับม่านน้ำทั้งสองด้านมองเห็นอุโมงค์ทอดลึกเข้าไปในทันที

ลินลี่ย์และบีบีติดตามเบรุตและบลูไฟร์ลงไปในทะเลลึกทันที

ลึกลงไปในทะเล เป็นที่เงียบสงัดไร้สรรพสำเนียง  ไม่มีร่องรอยแห่งแสง  สัตว์ทะเลลึกเคลื่อนไหวช้าๆ  กลุ่มของลินลี่ย์สี่คนลงไปถึงก้นทะเลทันที และเคลื่อนไหวผ่านอสูรเวททะเลลึกหลายตัวโดยไม่ให้ความสนใจกับพวกมัน

พื้นทะเลลึกเต็มไปด้วยพืชทะเลหลากหลายพันธุ์คล้ายกับใต้น้ำในเทือกเขา

แนวปะการังใต้ทะเลบ้างก็ชูยอดสูงถึงพันเมตร บ้างก็หยั่งรากจมลงลึกลงไปที่ก้นทะเลลึก

กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่เดินผ่านพื้นทะเล ขณะที่ก้าวไปข้างหน้าทันใดนั้นเบรุตเลี้ยวและเข้าไปในร่องทะเลลึกของแนวปะการังถัดไป  กลุ่มของลินลี่ย์สามคนได้แต่ตามไปอย่างเดียว  อุโมงค์ที่ลึกไม่สิ้นสุดนี้เหมือนลำไส้สัตว์ประหลาดยักษ์ ทั้งมืด เย็นและไม่อาจประเมินได้

 “ปู่, เราจะไม่เข้าไปสุสานเทพเจ้าหรือ?  ประตูเทเลพอร์ตมิติที่นำเข้าไปสุสานเทพเจ้าก็อยู่ข้างหน้าแท้ๆ  เราจะไปที่ไหนกัน?”  บีบีถามขณะติดตาม

 “ข้าต้องไปเอาของอะไรบางอย่าง”  เบรุตพูดพร้อมกับยิ้ม

ลินลี่ย์เต็มไปด้วยความสงสัย แต่เขายังคงเงียบ และติดตามต่อไป  หลังจากเดินลึกเข้าไปหมื่นเมตร ในที่สุดพวกเขาก็ไปถึงที่สุด ด้านล่างของอุโมงค์ลึกเป็นพื้นที่ว่างมีรัศมีหลายร้อยเมตร  แต่สิ่งที่แปลกก็คือแม้แต่น้ำทะเลก็ยังถูกกันไว้ข้างนอก

 “ปู่!  สิ่งนี้คืออะไรกันแน่?”  บีบีพูดด้วยความสงสัย

บลูไฟร์ที่อยู่ใกล้ถอนหายใจ “เบรุต!  ท่านเตรียมการนี้มาตั้งแต่ในอดีตแล้ว  แต่ดูเหมือนว่าการเตรียมการของท่านไม่จำเป็นต้องใช้ประโยชน์อีกต่อไปแล้ว”

เบรุตโบกมือ และคลื่นแสงพลังสีเขียวพุ่งออกจากฝ่ามือของเบรุต  รังสีเขียวนับสิบล้านสายกระจายเข้าไปในผนังศิลาของถ้ำลึก  ผนังของถ้ำซึมซับแสงสีเขียวอย่างเต็มกำลังและทันใดนั้นอักษรเวทรูนเริ่มปรากฏบนผนังช้าๆ

 “นี่คือรูปวงเวทหรือนี่?”  ลินลี่ย์ขมวดคิ้วขณะที่เขาพูด

 “นี่เป็นผนึกวงเวทเฉพาะแบบ”  บลูไฟร์หัวเราะขณะพูด  “ในอดีต เบรุตวางแผนเอามันมาจากแดนนรก  วงเวทผนึกเวทนี้เปลี่ยนแปลงโดยเบรุต  ถ้าเจ้าต้องการใช้งานผนึกวงเวทนี้เจ้าจะต้องมีพลังระดับมหาเทพ  มิฉะนั้นไม่มีทางที่เจ้าจะเปิดมันออก”

 “ลอร์ดเบรุต?”  ลินลี่ย์ไม่เข้าใจ  “วงเวทผนึกนี้ถูกสร้างขึ้นในพิภพยูลาน  แต่มหาเทพอื่นไม่สามารถเข้าพิภพยูลานได้  ทำไมต้องระมัดระวังนักด้วยเล่า?”

 “ข้าแค่เตรียมรับสถานการณ์ไม่คาดฝัน”

เบรุตถอนหายใจ  “ข้ากังวลว่าสักวันหนึ่ง ข้าจะถูกประมุขมหาเทพแห่งแสงฆ่าตาย และถูกชิงสมบัติของข้าไป  ดังนั้นข้าไม่เคยนำมันไปกับข้า  แต่ข้ากลับเก็บไว้ที่นี่ในพิภพยูลานแทน  ข้ากังวลว่าประมุขมหาเทพแห่งแสงจะส่งเทพชั้นสูงมาชิงมันไป  ดังนั้นจำเป็นว่าต้องมีใครบางคนที่มีพลังของมหาเทพที่สามารถเปิดผนึกวงเวทนี้ผ่านไปได้”

 “ถ้าสักวันหนึ่งข้าต้องตายไป สมบัตินี้จะตกอยู่ในการดูแลรักษาของบลูไฟร์”  เบรุตกล่าว อุโมงค์ใต้ทะเลลึกค่อยๆ สว่างขึ้นจนกระทั่งแสบดวงตา

ทันใดนั้น....

 “ปัง!”

ผนังทั้งสี่ด้านของถ้ำและพื้นสั่นสะเทือนทันทีทั้งหมด และจากนั้นสลายกลายเป็นฝุ่นไหลลงมา

 “วงเวทผนึกใหญ่?”  ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจทั้งหมดแล้ว  เบรุตใช้วงเวทใหญ่เพื่อผนึกชั้นหินก้นสมุทรของถ้ำใต้น้ำ  ด้วยความสามารถของเบรุตในการติดตั้งวงเวทขนาดใหญ่นี้ ถ้าคนภายนอกต้องการจะทำลายผนึกนี้ อย่างน้อยพวกเขาจะต้องแข็งแกร่งเท่าเขา

แต่การติดตั้งผนึกนี้ไม่ใช่งานง่ายๆ

 “ลอร์ดเบรุต, ทำไมท่านถึงทำลายผนึกวงเวทใหญ่ในวันนี้เล่า?”  ลินลี่ย์พูดอย่างไม่เข้าใจ

 “ไม่มีวัตถุประสงค์ใดๆ ในการใช้อีกต่อไปแล้ว  ดังนั้นข้าอาจจะต้องทำลายไปด้วยเช่นกัน”  เบรุตยิ้ม จากนั้นโบกมือ สายลมกระโชกพัดกวาดเอาทรายออกไปด้านหนึ่งและเผยให้เก็นกล่องสีดำขนาดเท่ากับฝ่ามือ  ดวงตาของเบรุตเป็นประกาย  และเขาเอื้อมมือไปหยิบกล่องสีดำ

บลูไฟร์ขณะเห็นเช่นนี้ก็หัวเราะเช่นกัน

 “ปู่!  มีอะไรอยู่ในนี้?”  บีบีสงสัย

 “เดาสิ?”  เบรุตหัวเราะเบาๆ

 “เป็นไปได้ไหมว่าเพราะสมบัตินี้ ทำให้ประมุขมหาเทพแห่งแสงต้องการฆ่าปู่?  สมบัตินี้ก็คือประกายมหาเทพ?  หรือว่าเป็นสมบัติที่มีระดับเดียวกับเครื่องรางจอมเทพ?”  บีบีเดา

 “ฮ่าฮ่าาฉลาดมาก  ถูกแล้ว, ได้เวลาที่เราต้องไปสุสานเทพเจ้ากันเสียที”  เบรุตหัวเราะ

ลินลี่ย์ตามอยู่ด้านหลังเบรุต บินออกมาจากอุโมงค์ลึกและตรงไปที่ประตูเทเลพอร์ต  ประตูเทเลพอร์ตตั้งอยู่บนศิลาดำขนาดมหึมาซึ่งอยู่ในใจกลางเหวทะเลลึก  ระลอกมิติที่แปลกประหลาดที่กลุ่มของลินลี่ย์สามารถเห็นได้และรับรู้ได้แต่ไกล

 “เปิดตัว” เบรุตได้รับการยอมรับจากมัน และประตูมิติเปิดออก

คนทั้งสี่บินเข้าไปทันที

พวกเขาบินผ่านเข้าไปยังอีกฟากหนึ่งของประตู และที่ซึ่งพวกเขามาถึงเป็นดินแดนที่แตกต่าง

 “สุสานเทพเจ้า”  ลินลี่ย์เคยมาที่นี่ก่อนแล้ว  เขาสามารถรู้สึกได้ถึงพลังจำกัดของพิภพนี้  และเขาอดมองเบรุตอย่างสับสนมิได้  “ลอร์ดเบรุต พิภพแห่งนี้น่าจะมีระดับที่สูงกว่าพิภพโลกธาตุมาก  มันเชื่อมต่อกับพิภพยูลานได้อย่างไร?”  ลินลี่ย์เข้าไปในที่นี่เมื่อตอนที่เขายังเป็นเซียน

แม้แต่หนึ่งในเซียนชั้นสูงของทวีปยูลานอย่างเช่นเฟนศิษย์ของเทพสงครามก็ยังถูกจำกัดสำนึกเทพไว้เพียงราวๆ สิบเมตร

 “นี่คือพิภพที่สร้างขึ้นโดยมหาเทพ”  บลูไฟร์หัวเราะอย่างเยือกเย็น  “นี่เรียกกันว่าพิภพศักดิ์สิทธิ์ ปกติอำนาจในการจำกัดพลังของมันจะยิ่งใหญ่กว่าของพิภพโลกธาตุ”

 “อย่างไรก็ตาม เทียบกับแดนนรก อำนาจจำกัดของพิภพนี้ยังด้อยกว่าเล็กน้อย”  ลินลี่ย์ประเมิน

เบรุตที่อยู่ใกล้ๆ หัวเราะ  “ลินลี่ย์!  เมื่อกลายเป็นมหาเทพ ผู้นั้นสามารถสร้างพิภพได้  อย่างไรก็ตามตามตำนาน แดนนรก ยมโลก แดนสวรรค์และแดนชีวิตถูกสร้างแยกต่างหากจากกันโดยสี่จอมเทพแต่ละตน  แน่นอนว่าอำนาจจำกัดพลังย่อมยิ่งใหญ่มาก  ขณะที่เจ็ดโลกธาตุศักดิ์สิทธิ์ ดินเหล่านั้นถูกสร้างโดยเจ็ดมหาเทพของแต่ละธาตุ ตัวอย่างเช่นโลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์ถูกสร้างโดยประมุขมหาเทพแห่งแสง และอีกหกมหาเทพแห่งแสงก็ร่วมกันสร้างด้วย   มีความเสถียรและทรงพลังมากกว่าดินแดนของข้าเช่นกัน  ที่สำคัญ นี่คือดินแดนที่ข้ามหาเทพน้อยสร้างขึ้นด้วยตนเอง”

 “เป็นความจริง” ลินลี่ย์สงสัยอยู่แล้วว่าบางทีคงเป็นเบรุตที่สร้างพิภพแห่งนี้ขึ้น

 “สร้างพิภพศักดิ์สิทธิ์? ว้าว... นั่นเหลือเชื่อจริงๆ”  บีบีร้องเรียกด้วยความประหลาดใจและยินดี  “แต่ปู่, มหาเทพคงสามารถเข้าพิภพศักดิ์สิทธิ์ได้ใช่ไหม? ปู่ไม่กลัวหรือว่าประมุขมหาเทพแห่งแสงจะมาเยือน?”

 “ไม่ต้องห่วง พิภพศักดิ์สิทธิ์นี้เชื่อมโยงกับพิภพยูลาน  ถ้ามหาเทพคนอื่นต้องการเข้ามาในพิภพศักดิ์สิทธิ์ของข้า ทันทีที่พวกเขาแตะต้องชายขอบพิภพ  ข้าในฐานะผู้สร้างพิภพจะต้องรู้  ถ้าประมุขมหาเทพแห่งแสงมา  ข้าจะเข้าทวีปยูลานทันที”  เบรุตยิ้ม

ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจชมเชย “เบรุตระมัดระวังตัวอย่างแท้จริง”

 “สุสานเทพเจ้าอยู่ข้างหน้า”  เบรุตชี้ในที่ไกล

น้ำของทะเลลึกทะลักเข้ามา  ลินลี่ย์สามารถมองเห็นข้างหน้าได้ชัด  มีสุสานยอดแหลมสามยอดสูงเกือบสองหมื่นเมตรและมีพื้นที่สองหมื่นเมตรเช่นกัน  ที่ข้างหน้าสุสานยังคงมีรูปสลักมังกรไร้ปีกขนาดใหญ่ขดตัว มีรัศมีประหลาดอย่างแท้จริง

รูปสลักอื่นอีกสามด้านเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์อีกสามตัว

ครั้งก่อนลินลี่ย์ไม่เข้าใจ แต่ครั้งนี้ลินลี่ย์เข้าใจทั้งหมด  ลินลี่ย์รีบถามอย่างแตกตื่น “ลอร์ดเบรุต บรรดารูปสลักทั้งสี่ รูปสลักมังกรยักษ์นี้เหมือนกับเงามายามังกรฟ้าที่ปรากฏขึ้นเมื่อข้าใช้ทักษะเทพธรรมชาติ สำหรับรูปสลักของอสูรศักดิ์สิทธิ์อีกสาม ดูเหมือนกับรูปสลักอสูรศักดิ์สิทธิ์ที่ข้าเห็นในเทือกเขาสกายไรท์ในแดนนรก  มีอะไรพิเศษในที่แห่งนี้หรือ?”

 “ถูกแล้ว รูปสลักทั้งสี่นี้คือสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์”  เบรุตพูดพลางถอนหายใจ

 “ตามข้ามา”  เบรุตเหาะตรงไปที่ยอดของสุสานเทพเจ้าทันที

ลินลี่ย์ติดตามไปทันที  สุสานเทพเจ้านี้มีทั้งหมดสิบแปดชั้น  โดยทั่วไปทุกคนจะต้องเข้าจากชั้นแรก  จากนั้นมุ่งหน้าต่อไปเรื่อย  แต่ครั้งนี้ เบรุตพาลินลี่ย์และคนอื่นตรงไปที่ชั้นบนของสุสานเทพเจ้า และที่ผนังชั้นบนจู่ๆ ก็มีช่องอุโมงค์ปรากฏขึ้น

เบรุตและบลูไฟร์ก้าวเข้าไปข้างหน้า  แม้ว่าลินลี่ย์และบีบีจะรู้สึกสงสัย  แต่พวกเขายังคงติดตามมาจากด้านหลัง

นี่คือพื้นที่กว้างใหญ่ที่พวกเขาเข้ามา  พื้นทั้งหมดสร้างจากหินสีฟ้ายาวสิบเมตรดูเหมือนจะยืดขยายออกไปไม่มีที่สิ้นสุด

พื้นเป็นสีฟ้า

ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า  สีฟ้าล้วนๆ ไม่มีสีอื่นปะปน จึงดูสดใสและชัดเจน

เบรุต ลินลี่ย์และคนอื่นปรากฏตัวบนพื้นศิลาสีฟ้า

 “นี่คือ...?”  ลินลี่ย์จ้องมองดูรอบๆ ด้วยความสงสัย  โดยทั่วไปแต่ละชั้นของสุสานเทพเจ้าจะมีผู้พิทักษ์ประจำ  แต่ชั้นนี้ไม่มีผู้พิทักษ์แม้แต่คนเดียว

 “นี่คือชั้นบนสุดของสุสานเทพเจ้า  ชั้นที่สิบแปด”  เบรุตยิ้ม

บีบีพูดด้วยความประหลาดใจ  “ปู่, ทำไมถึงไม่มีใครในชั้นที่สิบแปดตามตำนานเล่า?  ควรจะต้องมีอันตรายที่น่ากลัวไม่ใช่หรือ?”

 “ใครบอกว่าชั้นที่สิบแปดมีอันตราย?”  เบรุตหัวเราะ

 “ไม่ใช่ว่ายิ่งขึ้นไปชั้นสูงๆ  ก็ยิ่งมีอันตรายมากขึ้นไม่ใช่หรือ?”  บีบีบ่นพึมพำอย่างไม่เข้าใจ  “เฮ้, พี่ใหญ่, ท่านจะไปไหน?”  บีบีตระหนักได้ว่าลินลี่ย์กำลังเดินไปข้างหน้า

เบรุตเมื่อเห็นเหตุเช่นนี้ เขาหัวเราะ  “ไปกันเถอะ  ลินลี่ย์พบเจอแล้ว”

ลินลี่ย์พบเจอจริงๆ  ในอดีตตอนแรกที่เขามาที่สุสานเทพเจ้า ก็รู้สึกถึงบางอย่างบนสุสานเทพเจ้ากำลังเรียกหาเขา  แต่ตอนนั้น เขายังไม่มีพลังแข็งแกร่งพอ  ตอนนี้ลินลี่ย์พบว่าที่ชั้นสิบแปดนี้ที่เรียกหาเขา ดึงเขาให้เข้ามา

 “ลอร์ดเบรุต ชั้นศิลาฟ้านี้ ข้างใต้นี้...”  ลินลี่ย์หันไปมองเบรุต

 “รอสักเดี๋ยว” เบรุตหัวเราะขณะที่เดินเข้ามาหา  ตาของเขามองดูพื้นศิลาฟ้า

 “ครืดดดด”  พื้นศิลาฟ้านับไม่ถ้วนเริ่มขยับเคลื่อนไหวอย่างเป็นระเบียบ กระเบื้องสีฟ้าเริ่มยกตัวขึ้นและในพริบตากลายเป็นแท่นขนาดมหึมาด้านบนมีศพมังกรฟ้าขนาดมหึมายาวหมื่นเมตรนอนทอดร่างอยู่  กลิ่นอายที่สนิทคุ้นเคยกำลังเรียกหาลินลี่ย์

 “บรรพบุรุษ..พญามังกรฟ้า?”  ลินลี่ย์ตะลึงมองเบิกตาค้าง  เขาสามารถจดจำได้ทันที

เบรุตเดินเข้ามาหา จากนั้นถอนหายใจ  “ถูกแล้ว, สุสานเทพเจ้ามีทั้งหมดสามแห่ง  อีกสองแห่งใช้เก็บศพของเทพธรรมดา  ขณะที่สุสานแห่งนี้เป็นสุสานยิ่งใหญ่  สุสานเทพเจ้านี้บนชั้นที่สิบแปดมีศพของพญามังกรฟ้า  ขณะที่ชั้นที่สิบแปดของตำแหน่งอื่น ใช้เก็บศพของพญาหงส์เพลิง, พยัคฆ์ขาวและพญาเต่าดำ”