ตอนที่ 831
นกดีย่อมเลือกไม้ทำรัง
ในเวลาที่พ่อบ้านและเจ้าเมืองไถ่ถอนเปี่ยมไปด้วยความหวัง
เหยียนเจ้าไม่เคยเห็นเหตุการณ์นี้มาก่อน
และข่าวดีเช่นนี้ทำให้พวกเขาเกิดแรงบันดาลใจ
เจ้าเมืองต้องการพบเพื่อคารวะพวกเขา
เจ้าเมืองไถ่ถอนรีบใส่ชุดเต็มยศที่สุดพาภรรยาและพ่อบ้านกับหัวหน้าองครักษ์ส่วนตัวออกไปพร้อมกัน
ผ่านเข้าทางลับ
ต้องขอบคุณที่เรือเหาะเลิศหรูมีห้องรับอาคันตุกะแม้ว่าจะเป็นการให้ของขวัญผ่านจากผ้าม่าน
แต่ก็เพียงพอจะแสดงความคารวะเทพเจ้าได้
แค่นี้ก็นับว่าเป็นเกียรติพอแล้ว เช่นเดียวกับพ่อบ้านและหัวหน้าองครักษ์พวกเขาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองเพราะกลัวว่าตนเองจะไม่แสดงความเคารพมากพอและทำให้เทพเจ้าโกรธ หลังจากได้รับอนุญาตให้นั่ง
เจ้าเมืองไถ่ถอนขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ในที่สุดเขานั่งบนเก้าอี้ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น แต่เขาไม่กล้านั่งเต็มตัว
ยังแข็งขืนร่างตั้งตรงเพราะกลัวจะถูกมองว่าเสียมารยาท
ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น
แม้แต่พ่อบ้านและหัวหน้าองครักษ์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาก็ตัวสั่นด้วยความกระวนกระวายเช่นกัน
ถ้าไม่ตั้งสติระมัดระวังตัวให้ดี พวกเกรงว่าจะแสดงอาการเสียมารยาท
“คุณนายของเจ้าเมือง,
หัวหน้าองครักษ์และผู้เกี่ยวข้อง เชิญนั่งตามสบาย” เจ้าเมืองโล่วฮัวมีราศีชนชั้นสูงมาแต่โดยกำเนิดอยู่แล้ว
เสียงไพเราะที่ออกจากปากของนางทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งอกสบายใจ
“ข้าน้อยรู้สึกขอบคุณและปลาบปลื้มยิ่งนัก” ภรรยาเจ้าเมืองเช็ดน้ำตา
หลังจากขอบคุณแล้วนางนั่งข้างๆ เจ้าเมือง จากนั้นพวกเขากล่าวคารวะเจ้าเมืองโล่วฮัว
“วันนี้,
ข้าอยากจะขอให้ท่านเจ้าเมืองกับภริยาทำตัวตามสบายเหมือนกับออกไปเดินเล่น ไม่ใช่เป็นการมาเยี่ยมคารวะอย่างเป็นทางการหรือเป็นการรบกวนอันใดเลย” เจ้าเมืองโล่วฮัวสอบถามคำถามเกี่ยวกับเมืองไถ่ถอนและพื้นที่โดยรอบ
พร้อมทั้งเลี้ยงสุราอาคันตุกะ
สุราฉีหลานที่ยอดเยี่ยมและแก้วที่สลักอักษรรูนโดยฝีมือของเย่ว์หยางเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์นับเป็นการจับเข้าคู่ด้วยกันเป็นอย่างดี
นี่คือสุดยอดเหล้าฉีหลานที่คุณภาพดีที่สุด เมื่อบรรจุอยู่ในภาชนะแก้วเหล้าที่สลักอักษรรูนสวรรค์อย่างงดงามไม่มีสิ่งใดในโลกจะมาเปรียบได้
“นี่มัน นี่มัน...”
เจ้าเมืองไถ่ถอนไม่เคยเห็นแก้วเหล้าที่มีอักษรรูนมาก่อนในชีวิต
มือที่ถือแก้วของเขาสั่นเทา
เขาไม่กล้าก้มหน้าจิบเหล้า เพราะกลัวแสดงกิริยามารยาทที่ไม่เหมาะสม
“ยากนักที่ท่านเจ้าเมืองจะชอบแก้วนี้
ข้าขอดื่มแก้วนี้ให้ท่านเจ้าเมืองก็แล้วกัน!” เจ้าเมืองโล่วฮัวกระดกดื่มจนหมดแก้ว
เจ้าเมืองไถ่ถอนขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง
เมื่อเขาลุกขึ้นยืนกลิ่นหอมของนางก็หายไปพร้อมกับการหายตัวไปของนาง
เกี่ยวกับการแยกจากไปของนางเจ้าเมืองไถ่ถอนและคนอื่นไม่ประหลาดใจแม้แต่น้อยและรู้สึกว่าสมเหตุผลแล้ว
ในฐานะชนชั้นสูงนางเชิญให้นั่งและดื่มด้วยก็นับได้ว่าเห็นแก่หน้ามากพอแล้ว
คนระดับสูงที่ไหนจะยอมพูดคุยกับมดแมลง
นั่นเป็นไปไม่ได้เลย!
เพียงแต่สิ่งที่ทำให้เฉียนหู่เจ้าเมืองไถ่ถอนผิดหวังเล็กน้อยก็คือ
ผู้มีสถานะที่สูงสูงกลับไม่มอบหมายภารกิจให้เขา
เหมือนกับว่ายังไม่เชื่อใจในความภักดีของเขา
และยังไม่เชื่อถือความสามารถของเขาว่ามีความสำคัญ
เมื่อเจ้าเมืองโล่วฮัวกลับเข้าไปในโลกคัมภีร์
ปล่อยให้เจ้าเมืองไถ่ถอนรออยู่เป็นเวลานาน นี่เป็นการสนับสนุนของเย่ว์หยาง
มิฉะนั้นเขาคงไม่ต้องการยืนรอเพื่อแสดงความภักดีต่อไป เย่ว์หยางขอให้เจ้าเมืองไถ่ถอนลองชิมเหล้า แต่เจ้าเมืองไถ่ถอนไม่กล้าดื่มจนหมด นอกจากนี้นี่เป็นของคุณภาพดีที่สุด
เขาอดหลั่งน้ำตาปลาบปลื้มมิได้ นี่คือเกียรติยศสูงสุดในชีวิตที่เขาได้รับ
เย่ว์หยางก็ใช่ว่าจะทำสิ่งที่ดี
เขาเรียนรู้กลเม็ดจากจุนอู๋โหย่วและอาจารย์จิ้งจอกเฒ่ามาไม่น้อยจึงสามารถตบตาเจ้าเมืองไถ่ถอนได้
จะหลอกเขา
ก็ต้องใช้ทักษะ!
หลังจากสนทนากันเป็นอย่างจริงใจ เจ้าเมืองไถ่ถอนอดสงสัยไม่ได้ว่าเย่ว์หยางมีฝีมือที่แท้จริงหรือไม่
เย่ว์หยางลังเลเล็กน้อย
การกระทำนี้ทำให้ในใจของเจ้าเมืองไถ่ถอนและคนอื่นเหมือนถูกแขวนในกลางอากาศ
ไม่สนุกเลยจริงๆ!
ดูเหมือนว่าคนที่มีพลังไม่จำกัดพวกเขาจะดูแคลนเจ้าเมือง
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเมืองไถ่ถอนดำเนินการโดยตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ ผูกอยู่กับตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์
แต่ไม่มีความสัมพันธ์ที่แท้จริง
คนอื่นที่จะได้รับเลือก จะต้องถูกพิจารณาจากความภักดีก่อน
ดังนั้นนี่จึงเป็นเรื่องน่ากังวล
แค่ต้องการแสดงความจริงใจกับอีกฝ่ายหนึ่ง
ทันใดนั้นมีคันชั่งทองปรากฏอยู่ต่อหน้าทุกคน
เจ้าเมืองไถ่ถอนเคยเห็นคันชั่งดำฟ้า
และรู้ว่าสามารถตัดสินดีชั่วได้
แต่เขาไม่รู้จักของลักษณะนี้ พลังลักษณะนี้
คันชั่งทองที่แตกต่างนี้ใช้ทำอะไร
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าเมืองไถ่ถอนจะถามได้ เขาได้แต่รักษาท่าทีเคารพรอคอยอย่างสงบ
เขาเห็นเย่ว์หยางเอาคันชั่งดำตัดสินดีชั่วออกมาวางไว้บนคันชั่งทองข้างหนึ่ง
จากนั้นก้มลงดูสมดุลของคันชั่งทองเห็นว่าไม่มีความแตกต่างแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามบรรยากาศสำหรับผู้ชมดูค่อนข้างอึดอัดเล็กน้อย
พ่อบ้านหลั่งเหงื่อจนเปียกชุ่มไปทั้งหลัง
หัวหน้าองครักษ์มีเหงื่อไหลออกตามเส้นผมเปียกชุ่ม
และเจ้าเมืองไถ่ถอนพยายามอย่างหนักควบคุมไม่ให้หัวใจเต้นแรง
และแสดงออกอย่างซื่อสัตย์ เขากลัวลึกๆ
ว่าคันชั่งทองจะสำรวจถึงหัวใจมนุษย์
“ขออภัยท่านเจ้าเมือง
เพราะตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์มีระบบที่สร้างขึ้นเอง ถ้ามีบุคคลคนทำงานฝ่ายนั้น
ข้าจะไม่อาจวางใจมอบหมายภารกิจได้
ข้าและคนอื่นจะไม่สามารถช่วยสนับสนุนภารกิจได้ง่าย..” เย่ว์หยางพูดให้เจ้าเมืองไถ่ถอนตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
คันชั่งทองนี้เป็นแค่การสำรวจกลุ่มตนเองว่าจะมีสายลับไส้ศึกหรือไม่ ดูเหมือนว่าสมดุลนี้ไม่ได้ใช้พิสูจน์ความเกี่ยวข้องกับตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์
สมบัติของตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์จะถูกใช้โดยคนของตำหนักกลาง
และภายใต้สมดุลของคันชั่งซ้ายขวา ทุกคนจะสามารถเห็นได้ชัด
หากสมดุลเสีย
เขาคาดว่าคงไม่มีทางได้รับโอกาสอีกในชีวิต
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เจ้าเมืองไถ่ถอนไม่กลัวตายทันที
ถ้าตรวจตัวเองแล้วมีคนทรยศอยู่ในกลุ่มด้วย
แม้จะมีชีวิตกลับไปได้ ก็ยังเป็นปัญหา
“หากไม่มีคำแนะนำอะไร เฉียนหู่ขอเสี่ยงตาย”
เจ้าเมืองไถ่ถอนปาดเหงื่อเยียบเย็นและรีบฉวยโอกาสเข้าไปยืน
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดถ้าไม่พิสูจน์ความซื่อสัตย์ นั่นนับว่าโง่!
“อันที่จริงเกี่ยวกับเรื่องนี้
บางที่ท่านเจ้าเมืองคงรู้เรื่องเกี่ยวกับลานสำเร็จโทษแล้ว
จากข่าวหลากหลายช่องทาง
ข้อมูลลับบางอย่างที่แพร่กระจายอยู่ในตอนนี้ บางอย่างก็จริง บางอย่างก็ปลอม
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ
ที่เราต้องทำก็คือ การดำรงคงอยู่ของลานสำเร็จโทษ และป้องกันไม่ให้เกิดการทำลายล้างอย่างที่เคยเกิดมาในยุคโบราณ
สิ่งนี้ก็คือลานสำเร็จโทษที่ท่านรับผิดชอบคุ้มกันอยู่” เย่ว์หยางอธิบายเล็กนอย
เจ้าเมืองไถ่ถอนเป็นคนฉลาดอยู่แล้ว เขาเข้าใจได้ทันที
ภารกิจของตัวเขาเองที่ทำหน้าที่ปกป้องลานสำเร็จโทษมิอาจทำได้ต่อ
“เฉียนหู่รับปฏิบัติตามคำสั่ง” เจ้าเมืองไถ่ถอนคุกเข่าทันที
ไม่สำคัญว่าจะสามารถปกป้องได้สำเร็จหรือไม่
เขาต้องสัญญา
การสนทนาพูดคุยของผู้ปกครองระดับสูง
อย่าว่าแต่ถานไถถูเมี่ยเลย จะเป็นภูตพรายฟ้าและปีศาจฟ้าก็ตาม ไม่มีใครเปลี่ยนเขาให้เอ่ยปากได้
คนเราจะต้องยืนหยัดอย่างถูกต้อง
สิ่งที่เขาต้องทำคือช่วยเหลือในพื้นที่เล็กๆ
น้อย แม้ว่าไม่ชัดเจนว่าจะช่วยทำสิ่งใด
แต่เจ้าเมืองไถ่ถอนรู้สึกได้ว่า ตราบใดที่เขายืนกราน นี่จะทำให้สถานะของเขาก้าวหน้าได้เร็วแน่นอน
ในฐานะของเจ้าเมือง
เขารู้ถึงความคงอยู่ของวงเวทรูนอมตะภายใต้ลานสำเร็จโทษ
สำหรับการประกาศสำเร็จโทษตัดศีรษะราชาไท่หลุน
เขาเข้าใจว่าเป็นการประกอบพิธีบูชายัญ
เพียงแต่เขาแกล้งโง่
ทำเป็นเหมือนว่าไม่รู้
ตอนนี้มีเทพเจ้ามาช่วยป้องกันปัญหานี้
ไม่ว่าใครผิดใครถูก ใครสำคัญหรือไม่สำคัญ ใครจะแพ้หรือชนะก็ตาม
ตราบเท่าที่เขาสามารถเข้าร่วมกับอีกฝ่ายหนึ่ง นับเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในทางกลับกัน ถ้าไม่ร่วมกับฝ่ายใด
อยู่ตรงกลาง เขาจะตายอย่างลำบาก
ก่อนนี้เขาต้องการร่วมกับตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ แต่เห็นได้ชัดว่าหวีมู่ไม่มีความคิดจะแนะนำเขา นอกจากนี้เมื่อเขาเห็นหวีมู่พ่ายแพ้อยู่ต่อหน้าต่อตา
นอกจากนี้หวีมู่เสียหน้าอย่างเห็นได้ชัด เขาเชื่อว่าจะต้องแอบเกลียดชังเขาแน่ ถ้าไม่รีบตัดสินใจเข้าร่วมก่อนใคร
เจ้าเมืองเฉียนหู่คาดว่า เขาอาจจะพบกับจุดจบกลายเป็นผีก็ได้
คนที่ได้รับมอบหมายงานจะเป็นอิสระจากการบูชายัญของตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์
หนอนที่น่าสมเพชอย่างเขาได้แต่ต้องระงับความโกรธ!
ในมุมมองนี้เจ้าเมืองไถ่ถอนจะไม่ยอมสู้เพื่อชีวิตและเพื่ออนาคตที่ดีได้ยังไง?
นกฉลาดย่อมเลือกต้นไม้ทำรัง
ถ้าไม่แสดงความจริงใจตอนนี้
เมื่อโอกาสดีๆ ในชีวิตผ่านไป เขาอาจต้องเสียใจในชีวิตที่เหลือ!
เย่ว์หยางส่งสัญญาณถึงเจ้าเมืองไถ่ถอนและทุกคนที่อยู่ก่อนด้วย เขายิ้ม “ท่านเจ้าเมืองไม่ต้องห่วง
ความจริงแม้ว่าข้าไม่ทำอะไร
แต่ผู้คุมกฎถานไถถูเมี่ยต้องการจะเปิดลานสำเร็จโทษและค้นหาความลับของวงเวทรูนโบราณ เพราะเท่าที่ข้ารู้ความจริงมา
นั่นถูกสร้างภายใต้ความพิโรธของเทพเจ้า
วงเวทรูนอมตะ นอกจากเทพแล้ว พลังของผู้คุมกฎถานไถถูเมี่ยพลังยังแข็งแกร่งไม่พอ
พลังของเขาจะหมดภายในครึ่งนาที”
เจ้าเมืองไถ่ถอนรู้สึกประหลาดใจ
นั่นก็ใช่ แล้วต้องการให้พลังนั้นส่งผลอย่างไรกันแน่
แต่พ่อบ้านสนองตอบทันที
เขารีบคำนับกล่าวทั้งน้ำตา
“เทพเจ้าโปรดเมตตา ช่วยบรรเทาทุกข์ให้เราด้วย เราไม่สามารถทนดูถานไถถูเมี่ยใช้เลือดบูชายัญ
ทั้งทำลายวิญญาณ
นี่เป็นเรื่องร้ายกาจจริงๆ...”
เฉียนหู่เหมือนถูกตบศีรษะ
เป็นเจ้าเมืองที่โง่จริงๆ!
ยังไม่อาจเทียบได้แม้กับพ่อบ้าน!
นี่ไม่ใช่ปัญหาแค่วงเวทรูนอมตะแล้ว
ถานไถถูเมี่ยไม่สามารถใช้วงเวทรูนอมตะได้ แล้วทำไมถึงต้องห้ามเล่า?
เห็นได้ชัดว่าถานไถถูเมี่ยไม่ได้ตั้งความหวังไว้
หรือคนที่ไม่ต้องการให้คนของตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์รู้ว่าใต้ลานสำเร็จโทษมีวงเวทรูนอมตะสามวง
ดังนั้นเมื่อเทพลงมาเยือนที่นี่เขาจะยอมหยุด
ความเป็นจริงจะถูกฝังไว้ใต้พื้นต่อไป
ตำหนักกลางควรจะทราบข่าว ถานไถถูเมี่ยจะฉวยโอกาสใช้พิธีสำเร็จโทษราชาเพื่อการสังหารหมู่
แต่ตำหนักกลางไม่ต้องการให้ความจริงรั่วไหล
เพื่อไม่ให้เกิดการตื่นตระหนกไปทั่วแดนสวรรค์ใต้
เพื่อที่ว่านักรบจะแห่กันมาและจากนั้นลานสำเร็จโทษจะไม่มีวันสงบสุขได้อีก
“เจ้าเมืองเฉียนหู่ ข้าต้องการพบกับราชินีของราชาไท่หลุน
ขอให้ท่านช่วยจัดการด้วย” เย่ว์หยางมอบภารกิจ
“รับบัญชา” เจ้าเมืองไถ่ถอนเมื่อได้ยินคำสั่ง
สีหน้าของเขาตอบรับทันที
แม้ว่าเขาจะยังไม่เรียกชื่อของเขา
แต่เขาก็มีความก้าวหน้าไปอีกขั้น เรียกเจ้าเมืองเฉียนหู่ เทียบกับความสุภาพก่อนนี้
ความจริงใจของเจ้าเมือง นี่เป็นความเกี่ยวข้องที่ใกล้ชิด
ตราบเท่าที่สามารถก้าวหน้าและลบคำเรียกว่าเจ้าเมือง แสดงว่าอีกฝ่ายรับเขาเป็นบริวาร จะมีภารกิจ
มีโอกาสเช่นนั้น เฉียนหู่เป็นคนโง่คนหนึ่ง
เขารู้วิธีการปีนขึ้นบนเสาไม้ไผ่ ไม่ต้องพูดถึงความเชี่ยวชาญชำนาญเก่า
เย่ว์หยางตบไหล่เจ้าเมืองไถ่ถอน
แล้วชื่นชม “เราต้องจัดการให้ดี หลายอย่างจึงจะรับมือได้ง่าย ความจริงไม่ใช่เพียงแต่ครอบครัวข้าที่อยู่เบื้องหลังเท่านั้น แต่ยังมีหลายคนที่จับตาดูเรื่องนี้ บางครั้งคนเบื้องล่างแค่พูดคุยไม่กี่คำ
ตอนนี้ท่านไปได้แล้ว”
ครั้งนี้เฉียหู่ปลาบปลื้มใจจริงๆ
มีผู้ใหญ่มากมายสนับสนุน
เขายังต้องกลัวอะไร เขาหลั่งน้ำตาทันที “เฉียนหู่
ต่อให้ตายหมื่นครั้งก็จะขอตอบแทนท่านให้ได้!”
หลังจากผ่านไปวันหนึ่ง
เฉียนหู่ใช้ความสัมพันธ์ลับที่มากมายก็พบที่ซ่อนลับของราชินีของราชาไท่หลุน
เขาได้ยินเย่ว์หยางพูดบางอย่างที่ทำให้เขาตกใจอย่างหนัก “ราชินี,
ข้าเห็นราชาไท่หลุนแล้ว แต่เขากำลังจะตายและไม่ยอมมากับข้า
ท่านมีวิธีกระตุ้นเขาบ้างไหม?”
สามารถช่วยราชาไท่หลุนเมื่อใดก็ได้อย่างนั้นหรือ?
ตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์จะมีตัวแทนคอยตรวจดูอย่างเข้มงวด
นั่นเป็นบริวารอันดับหนึ่งของถานไถถูเมี่ย ภูตพรายฟ้า
ไม่แต่เพียงเท่านั้น หลายอย่างเกินคาดคิดไปมาก ไม่ต้องคิดไปมาก
แค่ทำงานให้เหมาะสมกับคนศักดิ์ฐานะน้อยอย่างเขาก็พอ ถ้าคิดเกินไปอาจเป็นบ้าได้!
แต่อย่างไรก็ตามราชาไท่หลุนสมองเสียหายไปหรือเปล่า?
มีคนจะช่วยเขา แต่กลับไม่ยอมออก
กลายเป็นว่าเขาล่วงเกินคนทั้งสองฝ่าย
เฉียนหู่เจ้าเมืองไถ่ถอนยังคงงงหลังจากไตร่ตรองเกินกว่าร้อยครั้ง
6 ความคิดเห็น:
ขอบคุณครับ.ตอนไม่สนุกเลยนะ
ขอบคุครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ
ไม่รู้ว่าพี่เย่ลวงหลอกหรือพูดจริง
แสดงความคิดเห็น