เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 996 โลงทองและภูตนำทาง

ตอนที่  996  โลงทองและภูตนำทาง

ไม่ว่ามองในแง่ใดก็ตาม ผู้พิทักษ์ทางไม่ยอมเปิดทางให้แน่

 

เพราะผู้พิทักษ์จะถูกหลอมรวมไว้กับกฎสวรรค์

ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แม้จะใช้กำลังก็ตาม

เย่ว์หยางไม่มีทางเลือกได้แต่กลับไปก่อน

เงื่อนไขของผู้พิทักษ์ก็คือจะต้องมีสุดยอดพลังปราณราชันย์ระดับแปดจึงจะยอมให้ผ่านไปได้

ให้ตายเถอะ ต้องมีสุดยอดพลังปราณราชันย์ระดับแปด เราคุณชายจึงจะได้ทำสัญญากับคัมภีร์เทพ และบุกเข้าตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์  เย่ว์หยางพูดไม่ออก  แต่ก่อนจะจากออกมาเขาตัดสินใจตรวจสอบตำหนักทองม่วงปลอมด้านนอกอีกครั้ง มีพื้นที่มิติอิสระมากมาย  เขาหาที่ว่างขนาดสามฟุตนั่งพักทำใจบรรเทาอาการหดหู่

 “ความจริงน่าจะพาเสี่ยวเสี่ยวเอินมาพบคนเผ่าเดียวกันก็ได้  บางทีผู้พิทักษ์อาจจะยอมให้เจ้าเข้าไปก็ได้”  จุ้ยมาวอี้ปลอบใจเย่ว์หยาง

เสี่ยวเสี่ยวเอินที่จุ้ยมาวอี้พูดถึงก็คือเด็กสาวยักษ์สายเลือดเผ่าไตตันที่แท้จริง

ทำไมเด็กสาวยักษ์จึงถูกเรียกว่าเสี่ยวเสี่ยวเอิน เย่ว์หยางไม่เคยตามถาม

สำหรับเขาแล้ว เด็กสาวยักษ์ขอให้น่ารักไว้ก่อน  เขาไม่ถือสา!

องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่เห็นด้วย  “ผู้พิทักษ์ไม่จำเป็นต้องเป็นยักษ์ไตตัน อาจจะเปลี่ยนเผ่าพันธุ์ก็เป็นได้  เป็นเรื่องน่าอายไปหน่อยหากต้องใช้เสี่ยวเสี่ยวเอินมาช่วยเปิดทาง  ผู้พิทักษ์ที่ตายแล้วอย่างนั้น อย่าว่าแต่เป็นไตตันกลายพันธุ์เลย  ต่อให้เป็นไตตันแท้มันก็ไม่เปิดทางให้  เทพเจ้าโบราณจะไม่แสวงหาคนที่มีความยืดหยุ่นมาเป็นผู้พิทักษ์คัมภีร์”

เย่ว์หวี่สนับสนุนแนวคิดขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน  แต่นางไม่อยากทะเลาะขัดแย้งกับเย่ว์หยางน้องชายนาง  นางได้แต่ยิ้ม  “เราไม่ได้ถึงกับมีมือเปล่าเสียทีเดียว  สมบัติอาจมีอยู่เต็มในโลงทองไม่ใช่หรือ”

สำหรับเรื่องโลงทอง เย่ว์หยางตัดสินใจค่อยๆ ค้นคว้าดู

ไม่ต้องกังวลกับการเริ่มต้นสิ่งต่างๆ

ตราบใดที่สิ่งเหล่านี้ยังไม่เป็นของท่าน  ท่านจะต้องรีบคว้าเอาไว้ก่อน...หลังจากที่เย่ว์หยางค้นหาดูอีกครั้ง มีช่องว่างมิติอิสระอยู่มากมาย ทำให้เขาค้นพบของดีๆ มากมาย อย่างเช่นได้ดื่มน้ำพุแห่งความเยาว์วัย ทำให้สดชื่นเยาว์วัยได้บ้างเล็กน้อย  อีกอย่างก็คือใบปัญญา สามารถเพิ่มพูนปัญญาให้กับอสูรได้เล็กน้อย  แม้ว่าจะไม่ทรงพลังมากไปกว่าผลปัญญาก็ตาม  แต่เนื่องจากมีมาก จึงรวบรวมไว้เป็นจำนวนมาก  ในบรรดาสมบัติที่มีอยู่มากมาย สมบัติที่มีมูลค่าสูงสุดก็คือรังที่เต็มไปด้วยหีบมังกรฟ้า

หีบมังกรฟ้าไม่ใช่ผลึกแก้วมังกร  แต่เป็นหินผลึกที่มีพลังงานบริสุทธิ์สุดยอดเมื่อเทียบกับแก้วผลึกมังกร

บทบาทของมันคือ

ใช้สร้างหุ่นสงครามเท่านั้น

เนื่องจากมันไม่มีคุณสมบัติทางธาตุใดๆ แต่เป็นพลังขนาดมหาศาล  ถ้าให้อสูรกินเป็นอาหาร มันจะกลายเป็นลักษณะทางกายภาพของอสูร  โทษสถานเบาทำให้อสูรสูญเสียทักษะความสามารถบางอย่างไป

เปลี่ยนเป็นคนอื่น หีบมังกรฟ้าเป็นของไร้ประโยชน์แน่นอน

ที่สำคัญคือไม่ใช่ว่าทุกคนจะรู้วิธีสร้างนางฟ้าศึกยุคโบราณอย่างเย่ว์หยาง  วิทยาการสร้างนางฟ้าศึกหายสาบสูญไปจากแดนสวรรค์แล้ว

 “ใช้พัฒนาได้”  เย่ว์หยางดีใจอย่างมาก ด้วยหินหีบมังกรฟ้า เขาสามารถทำการทดลองได้มากมายหลายอย่าง  นางฟ้าศึกเขามีอิคคาอยู่แล้ว  และเกรงว่าคงไม่ทำอีกแล้ว  แต่คู่หูออกศึกอย่างอื่นสามารถทำได้  สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือหีบมังกรฟ้าเหล่านี้สามารถผสานทำงานกับแก้วผลึกพลังงานอย่างอื่นและสร้างกำไลอสูรที่มีคุณสมบติพิเศษอย่างมากที่เย่ว์หยางแก้ปัญหานี้ไม่ตก

 “ดูสิ, ต้องดีใจขนาดนี้เชียว”  องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคิดว่าบางครั้งเย่ว์หยางก็เหมือนกับเด็กที่ไม่รู้จักโต

 “ที่อันตรายก็คือการไม่รู้จักฝัน”  จุ้ยมาวอี้ไม่กล้าพูดคำนี้  แต่นางรู้สึกว่าถ้าเย่ว์หยางพัฒนากำไลอสูรเพิ่มขึ้นไปอีก  ดูเหมือนเจ้าประคุณทูนหัวของนางจะอันตรายขึ้นมาบ้างอีกเล็กน้อย เหตุการณ์ที่ต้องมานั่งคุกเข่าหมดแรงตอนกลางคืนคงจะหวนกลับมาอีก

ถ้ามองในมุมมองของเขา จุ้ยมาวอี้แสร้งทำเป็นไม่รู้อะไร

หีบมังกรฟ้าเคยปรากฏขึ้นมาหรือไม่?

เย่ว์หวี่ลอบถอนหายใจ และดูเหมือนจะมีงานยุ่งอีกครั้ง

ไม่รู้ว่านางร่วมงานทดลองสร้างกำไลอสูรกับวัตถุดิบคุณภาพยอดเยี่ยมกับน้องชายนี้มาไม่รู้ต่อกี่ครั้ง

แต่การได้ทำอะไรบางอย่างเพื่อเขาบ้างยังดีกว่าไม่ทำอะไร อย่างน้อยก็ยังได้อยู่ใกล้ ได้ดูแลเขา

 “มาเปิดโลงทองเก็บสมบัติข้างใน จากนั้นเราจะกลับกัน”  เย่ว์หยางอยากกลับไปดูสถานการณ์การต่อสู้ว่าจบสิ้นหรือยัง?  ไม่น่าจะเกิดอะไรผิดพลาดในที่ไหน?  คนที่อันตรายที่สุดก็คือจ้าวสุริยาก็ถูกระเบิดกระจายไปแล้ว  ราชาสองหน้ากับฮุยไท่หลางและมารสัมฤทธิ์ฟ้า, พวกแปดขุนพลบริวารบัณฑิตซือเหริน  นางเซียนหงส์ฟ้า โล่วฮัว อี้หนานก็น่าจะสู้ได้  แต่ทำไมถึงยังไม่มีการวิวัฒนาการ?  เย่ว์หยางอึดอัดใจเล็กน้อย  เขาไม่เข้าใจจริงๆ

 “ถ้ามันว่างเปล่าจะดูซิว่า บางคนจะทำหน้ายังไง?”  องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนหัวเราะและส่งเสียงหยอกเย่ว์หยาง  การเอาชนะจ้าวสุริยาได้ นับว่าปลดภาระไปได้มาก นางมีอารมณ์ผ่อนคลายมากและเริ่มหยอกล้อเย่ว์หยาง

 “แม่เสือสาว!  ข้าก็อยากให้โลงทองนี้ว่างเปล่า  ระวังก้นเจ้าให้ดี ถ้าไม่บวมก็อย่ามาเรียกข้าว่าเย่ว์หยาง”  เย่ว์หยางเตือนนาง

 “เจ้ากล้า?”  แต่เมื่อองค์หญิงเชี่ยนทำท่ากลัวเขา  เขาทำท่าเหลือกตา

 “เอาเลย ข้าสนับสนุน”  จุ้ยมาวอี้เอื้อมมือมาลูบสะโพกบางขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน และถอนหายใจชมว่าไม่เลว ทำเอาแม่เสือสาวหันกลับมาตีสะโพกนางแรงๆ คืนบ้าง  เพราะจุ้ยมาวอี้สวมชุดรัดรูปแน่น จึงเกิดเสียงดังสะท้อนแปลก ทุกคนหันไปถลึงตาใส่เย่ว์หยาง เป็นเพราะเย่ว์หยางทำให้ร่างกายพวกนางเปลี่ยนแปลงขนาดนี้

 “โลงทองนี้ไม่เหมือนโลงทองที่เคยได้มาครั้งก่อน”  เย่ว์หวี่แสร้งทำเป็นไม่เห็น นางสังเกตโลงทองโบราณอย่างจริง และลองทำการเปิดดู

นางเคยมีประสบการเปิดโลงทองแรกมาแล้ว

พอครั้งที่สองจึงเป็นเรื่องง่าย

เย่ว์หยางใช้เวลาสิบนาทีก็ค้นพบวงเวทรูนลับบนโลงทอง และมีพลังงานที่แตกต่าง

แสงรัศมีสีทองเจิดจ้าที่ฝาโลงฉายขณะที่ฝาโลงค่อยๆ เปิดออกจนมองเห็นภาพภายใน  มีแสงสีทองพุ่งหนีออกมาจากในโลงทองอย่างรวดเร็ว  เย่ว์หวี่และจุ้ยมาวอี้ยื่นมือออกมาจับพร้อมกัน  แต่คว้าน้ำเหลว  องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนยืนห่างออกไปเล็กน้อย เมื่อนางเตรียมไล่ตามแสงสีทอง มันก็หนีไปได้ไกลถึงร้อยเมตร โชคดีที่มีเสี่ยวเหวินหลี เธอไวกว่าอิคคา อาหงและอาหมัน  ตั่วตั่วจับแสงสีทองไว้ในมือ

นางยกมือขึ้นมองดูแหล่งแสงสีทองในมือนาง

ในใจกลางกลุ่มแสงสีทองมีจุดเล็กๆ จุดหนึ่งที่มองดูทุกคนด้วยอาการตื่นกลัว

เย่ว์หยางใช้จักษุญาณทิพย์มองดูและส่งเสียงดีใจ  “นี่คือสิ่งมีชีวิตธาตุโลหะหรือนี่?  หุ่นอสูรศึกสร้างสิ่งมีชีวิตได้หรือ?”

ลักษณะของจุดแสงเล็กน้อยที่มองเห็นไม่ชัดคือหุ่นสงคราม มันดูเหมือนเอลฟ์น้อยตัวผอมบางมีปีกอยู่ข้างหลัง ร่างเล็กเพรียว แม้ว่าจะสูงเพียงครึ่งนิ้วแต่มองเห็นได้ว่ามีรูปร่างงดงามเหมือนสตรี  แม้แต่ภายนอกก็ใส่อาภรณ์ที่สร้างจากวัสดุที่มีคุณสมบัติโลหะ มองดูคล้ายกับไหม  แต่แม้กระทั่งจุ้ยมาวอี้และเย่ว์หวี่ก็สามารถมองออกได้ว่าชุดนี้ทำมาจากโลหะไม่ใช่ผ้าไหมหรือผ้าธรรมดา ไม่ใช่ด้ายถัก แต่เป็นวัตถุคุณสมบัติโลหะที่เปลี่ยนรูปร่างได้

ในสายตาของเย่ว์หยาง ภาพที่ปรากฏและข้อมูลที่ทราบสอดคล้องกับความรู้ที่มีอยู่ในใจเขา

ภูตนำทางโบราณ : สิ่งมีชีวิตคุณสมบัติโลหะยุคโบราณ  ระดับศักดิ์สิทธิ์  ภูมิปัญญาสูง มีพลังฟื้นฟูอัตโนมัติ ไม่มีหมดอายุ ไม่รู้จักเหนื่อย รับใช้แต่เพียงเทพ เมื่อทำสัญญาแล้วจะอยู่รับใช้จนกว่าเจ้านายจะตายหรือขอเลิกสัญญา  ทักษะพิเศษ ‘ติดตาม’ ‘นำทาง’ และในพริบตาสามารถย้อนพื้นที่และเวลาได้”

 “อย่าฆ่าข้า”  ภูตนำทางที่อยู่ในดวงแสงทองขอร้องอย่างอ่อนแรง  นางสามารถพูดได้ แต่ไม่ใช่ภาษาแดนสวรรค์หรือภาษาหอทงเทียน นางพูดภาษายุคโบราณเท่านั้น

 “เจ้าปลอดภัยแล้ว”  เย่ว์หยางไม่พูดภาษาโบราณ  แต่เขารู้จักภาษารูนและเขียนวงเวทรูนได้ จากนั้นส่งสัญญาณให้ตั่วตั่วปล่อยนางไป

ภูตนำทางโบราณเป็นอมตะอย่างแท้จริง

แม้ว่านางจะไม่มีพลังต่อสู้  แต่ร่างของนางก็ฟื้นฟูได้อัตโนมัติอยู่ดี

หากจะฆ่านางนั่นเป็นการสิ้นเปลืองความพยายาม นั่นไม่ได้ผลเท่ากับผนึกนางไว้ในโลงทองไปตลอดกาล

ตั่วตั่วดูเหมือนลังเลเล็กน้อยที่จะยอมแพ้เจ้าตัวเล็กนี้  แต่เมื่อเย่ว์หยางพูด นางไม่ลังเลที่จะปล่อย  นางปล่อยมือ  อสูรเทพไม่มีพลังกดดันเจ้าตัวเล็กนี้  แสงสีทองจากภูตนำทางเทเลพอร์ตออกไปหมื่นเมตร นางกระพริบสองสามคราก็หายลับตาไป   องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนเมื่อเห็นเช่นนั้นรู้สึกเสียดาย นางยื่นมือตีเย่ว์หยางและตำหนิเขา  “ปกติแล้ว เจ้าไม่ใจดีขนาดนั้นเลยนี่!”

เย่ว์หยางยิ้ม  “แม่สาวน้อย เจ้าสิ่งนี้ยอมรับใช้แต่เทพเท่านั้น  การคุยกับนางเกี่ยวกับเงื่อนไขต่างๆ เป็นเรื่องไร้สาระทั้งนั้น  ปล่อยนางไปดีกว่า”

องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็ประหลาดใจกับคำว่า รับใช้เทพเจ้า?

นางส่ายหน้าและไม่ยอมตามตรวจสอบต่อ

ไม่มีสิ่งใดที่ถูกบังคับให้ทำโดยที่เราไม่ได้เป็นเจ้า  เย่ว์หวี่และจุ้ยมาวอี้ยิ้มรู้ทัน มิน่าเล่าเย่ว์หยางถึงได้ใจดีนัก เพราะไม่มีทางทำสัญญาได้  มิฉะนั้นเขาจะยอมปล่อยเจ้าตัวน้อยให้จากไปได้อย่างไร?

ในโลงทองโบราณมีสมบัติมากกว่าโลงทองที่เคยได้รับก่อนหน้านี้

นอกจากนี้ยังมีแผนผังหุ่นรบคู่หูโบราณ มีขวดบรรจุเลือดเทพโบราณขวดเล็ก  แม้ว่าจะมีเพียงเลือดเทพสามหยดอยู่ในขวดก็ตาม

แต่ก็ทำให้เย่ว์หยางดีใจแทบคลั่ง

นี่คือเลือดเทพโบราณ  เมื่อเทียบเลือดเทพที่ได้รับมาก่อนหน้านี้ นั่นคือระเบิดที่ใส่ในถังขยะ!  ด้วยเลือดเทพสามหยดนี้งานค้นคว้าหลายอย่างที่เย่ว์หยางไม่สามารถพัฒนาได้จะสามารถทำได้เสร็จสิ้น.... เมื่อเขาจับคัมภีร์แผนผังหุ่นรบโบราณและเลือดเทพ ทั้งยังได้ศิลาวิญญาณขนาดใหญ่ที่มีลักษณะสลัวลงเล็กน้อย  เป็นไปได้ว่าภูตน้อยนำทางนั้นคงดูดซับพลังไปบางส่วน  แต่พลังงานที่เหลือก็ยังเหลือเฟือ  เย่ว์หยางลังเลเล็กน้อย จะใช้เลื่อนระดับพลังของอาหมัน หรือจะให้ภูตฟ้าปั่นป่วนได้มีร่างหยาบใช้ หรือจะให้คนอื่น?

เรื่องนี้ต้องคิดให้รอบคอบ!

เย่ว์หยางยังไม่ตัดสินใจทันที ยังคงตรวจค้นต่อไป  ในที่สุดก็ดึงหนังสัตว์โบราณที่ไม่ทราบชนิดและลูกโลหะลูกหนึ่ง

หนังสัตว์โบราณไม่จำเป็นต้องพูดว่าเป็นลายแทงขุมทรัพย์

ไม่ต้องพูดถึงว่าสมบัติจากยุคโบราณยังคงอยู่ที่นั่นหรือไม่  เพียงแต่มองหาภูมิประเทศที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเป็นเวลานานหมื่นๆ ปี ก็กลัวว่าจะทำให้ปวดหัว  แน่นอนว่าคงมีสมบัติไม่มากเกินไป  หากเขาสามารถค้นหาสมบัติตามลายแทงได้อย่างถูกต้อง เย่ว์หยางยังคงไม่สนใจจะยอมเสียเวลา  ลูกโลหะแปลกประหลาด เย่ว์หยางถือไว้ในมือ  เขารู้สึกว่ามีการสั่นสะเทือนเล็กน้อยที่ยอดเยี่ยม ประมาณว่าเป็นแก่นของหุ่นรบโบราณ มันใช้เพื่อขับเคลื่อนหุ่นรบโบราณซึ่งเทียบเท่ากับสมองของมนุษย์.. แต่เย่ว์หยางไม่สามารถเดาลักษณะเฉพาะของหุ่นรบโบราณนี้ได้  ดูเหมือนว่าเขาต้องศึกษาแผนผังหุ่นโบราณเพื่อค้นหาคำตอบที่แท้จริง

ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่เพียงหยดเลือดเทพโบราณสามหยดก็คุ้มกับรางวัลแล้ว

ตอนนี้เย่ว์หยางอารมณ์ดีแล้ว

เขากอดแม่เสือสาวและจูบนางเป็นการให้รางวัลทันที

องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนอายมาก นางตำหนิกิริยาห่ามของเขา แต่ก็ยอมรับว่าดิ้นไปก็เปล่าประโยชน์  อย่างไรก็ตามพอเขาจูบนางเสร็จ นางกัดเขาอย่างมันเขี้ยว เป็นการลงโทษเขา

เย่ว์หยางถอนหายใจเฮือก สุดท้ายแม่เสือก็ชอบกัดผู้คนอย่างนี้เอง เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคน

เมื่อจะออกจากมิติเก็บคัมภีร์เทพ ภูตน้อยนำทางดูเหมือนจะเข้าใจว่านี่เป็นมิติใดแล้ว นางติดตามเหมือนกับต้องการจะติดตามทุกคนออกไป และดูเหมือนว่านางจะกลัวเย่ว์หยาง

นางมองเห็นทุกคนเข้าไปในโลกคัมภีร์ของเย่ว์หยางทีละคน

นางกระวนกระวายเล็กน้อย

ในที่สุด นางเห็นตั่วตั่วกวักมือเรียกนาง  นางลังเลเล็กน้อยในที่สุดก็เทเลพอร์ตเข้ามาหานาง

ร่างภูตน้อยซ่อนตัวอยู่ในมงกุฎของตั่วตั่ว คิดว่าจะหลบพ้นสายตาเย่ว์หยาง

มือน้อยๆ ของนางยกกลีบดอกไม้ของตั่วตั่วบังร่างจากนั้นหลับไปท่ามกลางดอกไม้สด

ตั่วตั่วพยักหน้าให้เย่ว์หยางเล็กน้อย ก่อนจะเข้าไปในโลกคัมภีร์ เย่ว์หยางยกนิ้วหัวแม่มือชมนาง

ก่อนจะกลายเป็นแสงกลับเข้าไป  ตั่วตั่วยิ้มสดใส และทุกอย่างกลับสู่ภาวะปกติ