เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 998 ข้ารับดูแลภูมิภาคสวนสวรรค์เอง

ตอนที่  998  ข้ารับดูแลภูมิภาคสวนสวรรค์เอง

เย่ว์หยางใช้ชีวิตอย่างมีความสุขถึงสามวันจนลืมบ้าน ลืมภาระหน้าที่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไห่หลานได้รับข่าว นางรีบมาจากทะเลฝนดาวตกเพื่อพบเขาใช้เวลาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขอยู่นาน  ที่น่าเสียดายก็คืออู๋เหินต้องพานักเรียนตัวน้อยๆ จากห้องมรณะไปหาประสบการณ์ไม่มีเวลากลับมาพบเขา

 “เจ้าลืมอะไรบางอย่างไปหรือเปล่า?”  นางเซียนหงส์ฟ้าและราชันย์ปีศาจใต้กลับมาจากบันไดสวรรค์  เมื่อพวกเขากอดกัน มารกฎฟ้ากระซิบถามเย่ว์หยาง

 “หือ...”  เย่ว์หยางประหลาดใจเมื่อได้ยินคำถามนี้

ลืมอะไร?

ไม่น่าจะมีนะ!  เขาเอาชนะจ้าวสุริยา  แม้แต่ราชาเฉินม่อที่เข้าไปในมิติหลุมดำก็ถูกนางพญาเฟ่ยเหวินหลีฆ่า พญาราชสีห์และราชาจินกวนถูกขังไว้ในเจดีย์ปราบปีศาจ  แปดขุนพลบริวารก็มีทั้งจับเป็นและจับตายไม่น่ามีอะไรหลงลืม  หมิงลี่ฮ่าวกับจูกวงก็ควงคู่กลับบ้านไปด้วยกัน เทวีเสรีภาพที่ยังหมดสติและร่างเทพที่ไม่รู้จักเขานำกลับมาด้วยยังไม่มีเวลาจัดการ  สมบัติรอบๆ สถานที่เก็บคัมภีร์เทพก็ถูกค้นขนออกมาแล้ว  เจ้าอ้วนไห่ เย่คง เสวี่ยทันหลางกำลังพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บ ทั่วทั้งหอทงเทียนยังมีอะไรไม่ได้ทำอีก?

แม้แต่ตัวปัญหาที่สุดอย่างเสี่ยวโฉ่วก็กลายเป็นปุ๋ยดอกไม้ไปแล้ว

แต่....เดี๋ยวก่อน

มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกร  จักรพรรดิใต้พิภพและฮุยไท่หลางที่ล้อมสู้กับราชาสองหน้า?  มิน่าเล่า เขาถึงรู้สึกว่าขาดหายอะไรไป  ปรากฏว่าฮุยไท่หลางเจ้าหมาจอมประจบไม่อยู่นี่เอง

 “ข้าจะเป็นลม!”  เย่ว์หยางตกใจรีบใช้เข็มทิศสามภพพามารกฎฟ้าและราชันย์ปีศาจใต้กลับไปยังโลกศิลา

ในโลกศิลา  ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนก่อน

เหมือนกับว่าไม่เคยมีสงครามมาก่อน  แต่มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรและจักรพรรดิใต้พิภพ เหมือนคนที่เพิ่งฟื้นจากอาการป่วยหนัก  ดูเหมือนว่าการต่อสู้กับราชาสองหน้าดุเดือดรุนแรงจริงๆ จนบัดนี้พวกเขาก็ยังไม่ฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บเต็มที่  มีแต่ฮุยไท่หลางที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ  ส่วนเรื่องอาหารมีพ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองและคนอื่นๆ คอยช่วยดูแล  สองพี่น้องกระทิงเถื่อนกำลังทะเลาะแย่งกันกินอาหาร  นอกจากนี้มีจงกวน เฮยถู ไป๋หม่า ฟงจี ตาไฟจินหวิน ฯลฯ กำลังล้อมวงเล่นพนันแก้เบื่อ

เมื่อเห็นเย่ว์หยางเข้ามา  ฮุยไท่หลางรู้สึกได้ก่อนใคร

มันอ้าปากแย่งกินชิ้นเนื้อที่อยู่หน้าพี่น้องกระทิงเถื่อนแล้วรีบเผ่นออกมาเสนอหน้าผงกหัวต้อนรับเจ้านาย

มารสัมฤทธิ์ฟ้าและคนอื่นๆ พอเห็นเย่ว์หยางปรากฏตัว พวกเขาดีใจแทบคลั่ง

จงกวนกับพวกส่งเสียงโห่ร้องพร้อมกัน

หัวหน้าจินฟันทองปลาบปลื้มจนน้ำตาไหล  พระเจ้า!  เย่ว์ไตตันต่อสู้กับจ้าวสุริยาแล้วกลับมาอย่างปลอดภัย

การปรากฏตัวของเขาหมายความว่าอย่างไร?  หมายความว่าจ้าวสุริยาแพ้!

แม้จะเตรียมทำใจอยู่เป็นเวลานานแล้ว  แต่เมื่อเห็นเย่ว์หยาง พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อ ไม่ต้องพูดถึงคนนอกอย่างหัวหน้าพ่อบ้านเย่ และหัวหน้าจินฟันทอง  แม้แต่จงกวน เฮยถู ไป๋หม่าและอีกหลายคนก็รู้สึกเหลือเชื่อ  จ้าวสุริยาแพ้?  นั่นคือเจ้าตำหนักเทพสุริยะ แห่งตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ ผู้มีสถานะระดับเดียวกับจีอู๋ลี่ เขาแพ้เย่ว์ไตตันอย่างนั้นหรือ?

 “เขาตายแล้ว!”  เย่ว์หยางพึมพำ และทำให้ทุกคนตกใจราวกับถูกฟ้าผ่าแทบไม่เชื่อหู

ถ้าเอาชนะจ้าวสุริยาได้ ก็ถือว่าเหลือเชื่อมากมายแล้ว

ตอนนี้ เย่ว์ไตตันบอกว่าจ้าวสุริยาตายไปแล้ว?

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาคือจักรพรรดิอวี้รุ่นใหม่แห่งหอทงเทียน  คนอื่นคงหัวเราะขำขันเป็นแน่

มารสัมฤทธิ์ฟ้าดูเหมือนต้องการถามคำถามอย่างชัดเจน  แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มสบายๆ ของมารกฎฟ้าที่ออกมาจากโลกคัมภีร์เย่ว์หยาง  เขาเชื่อความจริงที่น่ามหัศจรรย์นี้ทันที

จักรพรรดิมังกรไม่ได้พูดอะไร เขาตะโกนโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น  หลังจากนั้นเขายังรู้สึกว่าไม่หนำใจ ยังพูดซ้ำๆ กันอีก  “ดี ดีมาก เด็กน้อยเจ้าทำดีมาก!”

จักรพรรดิใต้พิภพชูแขนทั้งแปด

ช่วยประคองเขา

พวกเขาชื่นชมอย่างเต็มที่

เขาไม่รู้ว่าจ้าวสุริยาแข็งแกร่งเพียงไหน  แต่ราชาสองหน้าผู้อ่อนแอที่สุดในสี่ราชา มีพลังแข็งแกร่งเพียงไหน เขาประสบพบเจอกับตัวเอง หากไม่มีฮุยไท่หลางหมาป่าล้างโลกคอยเป็นกำลังรบหลัก หากไม่มีสนามพลังลวงตาของเย่ว์หยาง และการคอยเทเลพอร์ตเข้าโลกคัมภีร์ของฮุยไท่หลาง เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะราชาสองหน้าได้!  ราชาสองหน้าติดอยู่ในโลกคัมภีร์และถูกจำกัดโดยพลังปณิธานของอสูรเทพ  ต้องต่อสู้อย่างหนักกับฮุยไท่หลาง มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรหนึ่งวันหนึ่งคืนจึงจะชนะได้

ถ้าไม่ใช่เพราะในช่วงอันตรายวิกฤต ฮุยไท่หลางจะส่งคนเจ็บออกไปรักษาตัวนอกโลกคัมภีร์

บางทีมารสัมฤทธิ์ฟ้าคงไม่ยืนหยัดจนถึงที่สุดได้

อย่างไรก็ตาม ราชาสองหน้ามีพลังแข็งแกร่งกว่ามาก  เขาไม่รู้ว่าจ้าวสุริยาแข็งแกร่งมากกว่ากี่เท่า แต่พลังของเขานั้นต้องใกล้เคียงเทพเจ้า และได้ความช่วยเหลือจากราชาเฉินม่อ พญาราชสีห์และราชาจินกวน  แต่ยังถูกเย่ว์หยางฆ่าได้โดยตรง ไม่เคยมีคนจากหอทงเทียนทำได้เลยนับแต่เริ่มประวัติศาสตร์หอทงเทียน

 “ราชาจื่อฟง ชิงหลางและโหลวลั่วตายหมด ราชาชิงหลางทิ้งหัวใจสำนึกผิดไว้ ราชาจื่อฟงทิ้งหัวใจรักแท้ไว้”  เย่ว์หยางอธิบายให้หัวหน้าพ่อบ้านเย่ฟังเบาๆ

 “คุณชายไตตัน  ได้โปรดเมตตาสงสารข้าน้อยด้วยเถิด!”  หัวหน้าพ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองและที่เหลือคุกเข่าทุกคน

 “ข้าช่วยพวกเจ้าแก้ปัญหาคำสาปให้พวกเจ้าได้  แค่นี้ข้าก็ยุ่งมากอยู่แล้ว ไม่มีเวลาเป็นราชาของพวกเจ้า  พวกเจ้าไปขอร้องมารสัมฤทธิ์ฟ้า หรือจักรพรรดิมังกรเถอะ!”  เย่ว์หยางคร้านจะสะสางเรื่องวุ่นวายในภูมิภาคสวนสวรรค์”  เขาสามารถแก้คำสาปได้อย่างง่ายดาย ลำบากเพียงยกมือ  แต่การสางปัญหาในภูมิภาคสวนสวรรค์นั้นยุ่งเหยิงเกินไป  เย่ว์หยางไม่มีเวลาและอารมณ์จะเข้าไปจัดการ  ด้วยเวลาที่ว่างนี้ เขาอาจจะขึ้นบันไดสวรรค์เพื่อไล่ตามจื้อจุนให้ทัน!  นอกจากนี้ หลังจากฆ่าจ้าวสุริยาแล้ว เป้าหมายต่อไปก็คือจีอู๋ลี่ เขาต้องขัดขวางไม่ให้จีอู๋ลี่ผ่านด่านทดสอบได้  มิฉะนั้นเขาจะถูกฆ่า

 “ไม่ต้องมองข้า”  มารสัมฤทธิ์ฟ้าเป็นพวกคลั่งฝึกวิทยายุทธ์ เขาไม่ยอมเสียเวลาฝึกฝนไปทำอย่างอื่น

 “เผ่าข้าก็จัดการไม่ได้เหมือนกัน!”  จักรพรรดิมังกรส่ายหน้าปฏิเสธ

 “ข้าไม่สนใจตำแหน่งราชา”  จักรพรรดิใต้พิภพปฏิเสธ

ความจริงพวกเขาหมายถึงพวกเขาจะเพิ่มการฝึกฝนครั้งต่อไป เพื่อก้าวไปสู่ระดับที่สูงยิ่งขึ้น

มีพลังแข็งแกร่งมากพอ ยังกลัวว่าจะไม่มีดินแดนอีกหรือ?  อย่าว่าแต่แดนสวรรค์เลย แค่แดนสวรรค์ตะวันตกก็กว้างใหญ่ไพศาลมากมายอยู่แล้ว มีอาณาเขตมากมายใครจะควบคุมปกครองไหว?  ภูมิภาคสวนสวรรค์กว้างใหญ่และวุ่นวาย  มีแต่ผู้คนอดอยากหิวโหยมากมาย  แค่นี้ก็ปวดหัวพอแล้ว

เย่ว์หยางดุด่าว่าคนเหล่านี้ไม่มีความซื่อสัตย์ บังคับแบ่งปันผลประโยชน์ที่ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้

แต่ท้ายที่สุดก็ทำกันมานาน

ในที่สุดเขาปลอบใจหัวหน้าจินฟันทองและพ่อบ้านเย่ และจัดการให้พวกเขา “พวกเจ้าไม่ต้องวุ่นวายมากเกินไป  จักรพรรดิฟู่โฉวไม่ตายไม่ใช่หรือ? และคุณชายฉางฟงหัวงูเล่า ก็ให้พวกเขาเป็นจักรพรรดิและราชาด้วยกัน  ถ้าพวกเจ้ารู้สึกว่ายังสงบไม่พอข้าขอแนะนำจอมพลหมิงลี่ฮ่าวแห่งเผ่าหมิงก็ได้  เขามีพลังแข็งแกร่งสุดยอด สามารถช่วยจักรพรรดิฟู่โฉวดูแลความปลอดภัยและช่วยรักษาความสงบในภูมิภาคสวนสวรรค์ได้”

ขณะพูดยังไม่ทันจบ พ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองร่ำไห้ราวกับว่าบิดาเพิ่งตายไป  “คุณชายไตตัน!  พวกเขาไปกันหมดแล้ว!”

เย่ว์หยางเมื่อได้ยิน ถึงกับขมวดคิ้ว  “ไป?”

หัวหน้าจินฟันทองกล่าวทั้งน้ำตานองหน้า  “จักรพรรดิฟู่โฉว เขากล่าวว่า เขาปิดหูปิดตาเพราะความเกลียดชังทำเรื่องผิดพลาดหลายอย่าง และต่อไปเขาจะเลิกเกลียดชัง และขอเนรเทศตนเองเพื่อเดินทางฝึกฝนไปทั่วแดนสวรรค์พร้อมกับคุณชายฉางฟง  ส่วนท่านหมิงลี่ฮ่าวพาสาวเผ่าพันธุ์ยักษ์ออกจากโลกศิลากลับบ้านเกิดเผ่าหมิงเพื่อฟื้นฟูบ้านเมืองของพวกเขา  เขาบอกว่าภูมิภาคสวนสวรรค์จะฟื้นฟูขึ้นได้ภายใต้การปกครองของท่าน...”

 “โธ่เว้ย ตาลุงจอมเก็บกด พอจะได้แต่งเมียไม่คิดจะให้ข้ามีอากาสมอบของขวัญบ้างเลย คิดแต่จะกอดสาวยักษ์ตลอดไปสินะ!”  เย่ว์หยางอารมณ์เสีย

 “คุณชายไตตัน!”  พ่อบ้านเย่ทำท่าเหมือนกับจะฆ่าตัวตายถ้าเขาไม่ยอมรับปาก

 “เขาไม่มีเวลาจัดการให้เจ้า  แต่ไม่เป็นไร ข้ามีเวลา!”  นางเซียนหงส์ฟ้ายืนขึ้นทันทีและยิ้มเฉิดฉาย  “เจ้ารู้ไหมว่าข้าเป็นใคร?  ข้าคือมารกฎฟ้า ภรรยาของเขา!  ต่อไปข้าจะรับดูแลภูมิภาคสวนสวรรค์ให้  ข้าจะปกครองพวกเจ้าทุกคนเอง”

 “เรื่องนี้....”  พ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองและคนอื่นๆ ไม่กล้ามองนางเซียนหงส์ฟ้าโดยตรง พวกเขาคิดว่าท่านหญิงจูกวงงานเป็นอันดับหนึ่งในโลกแล้ว  ตอนนี้เมื่อเอาท่านหญิงจูกวงไปเทียบกับภรรยาของคุณชายไตตัน เหมือนกับเอานกกระจอกไปเทียบกับนางพญาหงส์ทองไม่ใช่ความงามระดับเดียวกัน  ที่สำคัญที่สุดความแข็งแกร่งของหญิงงามเทียนฟามิอาจหยั่งถึงได้ บุคลิกคล้ายกับคุณชายไตตัน  นางให้ความรู้สึกที่แข็งแกร่งยิ่งกว่ามารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรและจักรพรรดิใต้พิภพ  ถ้านางปกครองภูมิภาคสวนสวรรค์ก็คงจะดีกว่า   แต่ไม่ทราบว่าคุณชายไตตันจะคิดเห็นเช่นไร?  ไม่ได้รับการเห็นด้วยจากคุณชายไตตัน ใครจะกล้ารับมารกฎฟ้าเป็นผู้ปกครองทันที!

 “เจ้าไม่กลัวลำบากหรือ?”  เย่ว์หยางมองนางเซียนหงส์ด้วยความสงสัย

 “ไม่เป็นไร ข้าแค่เป็นในนามไปก่อน  นานๆ ทีก็ขึ้นมาชมดูมาเที่ยวพักผ่อนกับเจ้าก็ได้  นอกจากนี้ ได้เป็นจักรพรรดิแดนดิน ก็มีราชาในปกครองหลายคน ทำไมต้องลำบากถึงมือข้าด้วยเล่า?  แค่รู้วิธีใช้คนก็พอ”  นางเซียนหงส์ฟ้าไม่กังวลแม้แต่น้อย  นางรู้สึกว่าการควบคุมภูมิภาคสวนสวรรค์ไม่ใช่เรื่องยาก

 “จักรพรรดิแดนดิน ข้าไม่สามารถเป็นได้ งั้นให้ข้าเป็นราชาก็แล้วกัน!”  ราชันย์ปีศาจใต้ยังคงกระตือรือร้น ใช้มือดีดผีผาหยกเสียงราวกับล่องลอยจากฟ้า นางปรากฏตัวขึ้นโดยไม่คาดหมาย ทำให้คนที่ฟังเสียงเพลงนางรู้สึกงงงวยอยู่เป็นเวลานาน พวกเขาไม่อยากจะละหูฟังเสียงเพลงที่ไพเราะ  ราชันย์ปีศาจใต้หยุดเล่นผีผา นางขึ้นเสียงทำตาโตกับเย่ว์หยาง   “ชื่อจื่อฟง (หยุดลม) น่าเกลียดจะตาย ให้เรียกว่า ‘เว่ยฟง (ลมรำเพย)’  ดีกว่า  ข้าอยากให้ประชาชนทุกคนมีความหวังในใจ พลังความหวังจะต้องกระจายไปยังทุกคนประดุจลมรำเพย”

 “เฮ้, เจ้ากำลังมองหาสมบัติของราชาจื่อฟงที่ยังเหลืออยู่ในคลังใช่ไหม?”  นางเซียนหงส์ฟ้าอดบ่นไม่ได้ คิดว่านางเป็นคนใจดีหรือ?

 “บางครั้งคนเราก็ต้องทำเรื่องราวสำคัญบ้าง!”  ราชันย์ปีศาจใต้ลอบแลบลิ้น นางเป็นคนมีอารมณ์สนุกสนาน

 “คงโชคร้ายแน่ ถ้าขืนให้เจ้าปกครองเมือง..”  นางเซียนหงส์ฟ้าอดถอนหายใจมิได้

 “ฉันใดก็ฉันนั้น”  ราชันย์ปีศาจใต้พอได้ยิน นางย่นจมูกล้อเลียน นางหมายถึงมารกฎฟ้า นางก็ใช่ว่าจะดีนัก นอกจากเรื่องของอาณาจักรเว่ยฟง  ถ้าเจ้าปกครองไม่ดี ภูมิภาคสวนสวรรค์ทั้งหมดคงอยู่ในสภาพดูไม่ได้แน่!

พ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองกับคนอื่นมองหน้ากันเอง

มีคนดูแลจัดการปกครอง  ยังดีกว่าไม่มี

ในแดนสวรรค์ถ้าไม่มีผู้หนุนหลังที่ยิ่งใหญ่ ก็หมายความว่าจะถูกรังแก

ขณะนี้มีผู้จัดการดูแลถึงสอง  แม้ว่าพวกนางจะเป็นสตรี  แต่พวกนางก็สามารถยืนหยัดได้ในฐานะภรรยา และภรรยารองของคุณชายไตตัน พวกนางมีพลังมากพอ และยินดีจะรับดูแลแทนคุณชายไตตันที่ไม่มีเวลาจัดการ ซึ่งนั่นก็ดีที่สุดจริงๆ   พวกนางรับปกครอง แม้จะไม่เท่ากับคุณชายไตตัน แต่ก็ไม่ต่างกัน

คุณชายไตตันมีความทะเยอทะยานสูง ภูมิภาคสวนสวรรค์เป็นดินแดนมีพื้นที่เล็กน้อยเขาคงไม่ชายตามอง  เป้าหมายของเขาคงจะอยู่ที่แดนสวรรค์บน  ดังนั้นภูมิภาคสวนสวรรค์มีพวกนางสองคนคอยปกครองจัดการก็นับว่าโชคดีพอแล้ว

รอจนจงกวนลอบส่งข้อความลับบอกพวกเขาว่า มารกฎฟ้าที่อยู่ข้างคุณชายไตตันนั้นเป็นน้องสาวของมารสัมฤทธิ์ฟ้า และราชันย์ปีศาจใต้คือธิดาของจักรพรรดิมังกร

หัวหน้าพ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองดีใจแทบคลั่ง  กลับกลายเป็นว่านี่คือครอบครัวเดียวกัน

พวกเขาคุกเข่าคำนับนางเซียนหงส์ฟ้าและเรียกว่า จักรพรรดินีเทียนฟา

แสดงความเคารพราชันย์ปีศาจใต้และเรียกนางว่า ราชินีเว่ยฟง

มีการทำพิธีกันอย่างเรียบง่าย

อย่างไรก็ตามนั่นเป็นการยอมรับความสัมพันธ์ฉันนายและบ่าว

 “ดีล่ะ ถ้าอย่างนั้นกลับกันเถอะ!”  ราชันย์ปีศาจใต้เข้าไปหาเย่ว์หยางและยิ้มหวานที่ทำให้ทุกอย่างละลายได้ “ข้าแปลกใจว่าราชินีนี้จะโชคดีพอเชิญให้คุณชายไตตันมาเยี่ยมเยือนเมืองลู่หลิวเป็นอาคันตุกะผู้ทรงเกียรติของข้าได้ไหม?  ใกล้จะถึงวันเกิดข้าแล้ว  คุณชายไตตันแค่ส่งเลือดเทพสักหยด ของวิเศษสักร้อยชิ้น  แค่นี้ก็ทำให้ข้าภูมิใจได้แล้ว”

 “ข้ายกให้ทั้งตัวไปเลย” เย่ว์หยางเห็นนางยิ้มซุกซน เขาอดบีบจมูกนางมิได้

 “เรื่องนี้ข้าต้องไตร่ตรองก่อนตัดสินใจยอมรับ”  ราชันย์ปีศาจใต้ชูกำปั้นน้อยๆ ดูเหมือนจะไม่พอใจการหยอกล้อของเย่ว์หยาง

เมื่อเห็นคู่รักหยอกล้อกัน ทุกคนหันหน้าไปทางอื่น

ฮุยไท่หลางเก็บพวกเขาเข้าโลกคัมภีร์ทีละคน

เย่ว์หยางเปิดใช้งานเข็มทิศสามภพและพาทุกคนกลับไปยังเมืองลู่หลิวที่พวกเขาจากไปนานหลายวัน

แม้ว่าเมืองลู่หลิวจะไม่เปลี่ยนแปลงในช่วงสองสามวันนี้  ทุกคนรู้ว่าโลกทั้งโลกเปลี่ยนไปแล้ว   มันคือความเปลี่ยนแปลงแบบกลับตาลปัตร.