ตอนที่ 1348 กระบี่บิน!
เทพเพชฌฆาตโบราณที่ฟื้นฟูร่างเทพพอถูกค้อนกระหน่ำใส่อย่างหนัก สมองของเขารู้สึกมึนงง แต่เขาฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว และคำรามเบาๆ พลังเทพปกป้องร่างเทพของเขาเหมือนกับระเบิดโจมตีใส่เย่ว์หยางโดยตรง
พลังเทพชะตาของค้อนชะตายังมีพลังแฝงอยู่หรือ?
คิดว่าเจ้าเป็นใคร?
แม้แต่ภูเขากวงหมิงโดนค้อนกระหน่ำอย่างนั้นอาจจะต้องแตกพังทลาย
เย่ว์หยางรู้ว่าผลกระทบของค้อนนี้ไม่ใช่เพียงแค่นี้เท่านั้น เพียงแต่อีกฝ่ายพยายามฝืนทนปั้นหน้าอย่างยากลำบาก
พลังของค้อนชะตาเพิ่งเริ่มต้น! เด็กหนุ่มข้ามโลกรอคอยมานานและเมื่อลงมือโจมตีพลังของอาวุธชะตาชิ้นที่หนึ่งจะแสดงผล และอาวุธเทพชะตาอื่นจะตามมา ดาบชะตาแทงลงมาจากท้องฟ้าทะลวงเข้าไปในหัวของเพชฌฆาตเทพทองโบราณ แต่พายุพลังเทพของยักษ์เทพระเบิดออกทันที แต่ทั้งหมดนั้นถูกป้องกันโดยโล่ชะตา ภายใต้โล่ชะตาที่ปกป้องได้อย่างนิรันดร พายุพลังเทพที่กวาดไปทั่วพื้นโลกทำอะไรไม่ได้ มันสลายหายไปโดยไม่ทำอันตรายใคร.. ทันทีหลังจากนั้นแส้ชะตาตวัดรัดคอของศัตรูไว้ได้ เย่ว์หยางถือไม้เท้าชะตาซึ่งแสดงถึงการตัดสินชะตาชีวิต
ทันใดนั้นร่างของเทพเพชฌฆาตโบราณที่เป็นเทพอุปถัมภ์ภูเขากวงหมิงถูกเย่ว์หยางทุบตีจนรู้สึกอดสู เขาตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด
มังกรที่กำลังดิ้นรนต่อสู้กับศัตรูจนเหงื่อท่วมตัวอดพ่นคำวิจารณ์ไม่ได้ “เจ้าเด็กโง่! เจ้ามัวเสียเวลาทุบตีเขาทำไม? เขาไม่ใช่กอริลลาที่ไร้ความคิด เขาเป็นเทพในร่างกอริลลา และเขามีบัลลังก์เทพ ในไม่ช้าเขาจะฟื้นตัวได้ แล้วเจ้ายังจะทุบเขาหาสวรรค์วิมานอะไรอีก?”
“เหรอ? เอาอย่างนั้นก็ได้!” เย่ว์หยางเหมือนจะเข้าใจได้ เขารู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
ฝ่ายตรงข้ามไม่ใช่เพชฌฆาตโบราณ
เขาเป็นเทพ
เพียงแต่เป็นร่างเดิมที่เป็นเพชฌฆาตโบราณ แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ เขาก็จะหายเป็นปกติในไม่ช้า และเขามีพลังแบบนั้นหรือ?
เด็กหนุ่มผู้มองเห็นได้ทั้งโลกเปลี่ยนเป้าหมายทันที เขาใช้ไม้เท้าเทพชะตาในมือหวดไปที่ส่วนรูปดวงกลมที่เป็นสัญลักษณ์แทนธาตุซึ่งกำลังหมุนเร็วจี๋ ในขณะที่มีเสียงระเบิดดังกึกก้องดวงดาวธาตุแตกเป็นเสี่ยง แรงระเบิดส่งผลกระทบต่อการหมุนของดวงดาวอื่นโดยรอบเหนือบัลลังก์เทพที่กำลังช่วยเหลือเจ้านาย การฟื้นฟูถูกรบกวนหยุดนิ่งไปหนึ่งวินาที การโจมตีได้ผลอย่างน่าอัศจรรย์ทำให้คุณชายสามดีใจมาก ทันทีหลังจากนั้นเขาปล่อยไม้เท้าชะตาและเปลี่ยนไปใช้อาวุธชะตาอย่างอื่น
ไม้เท้าชะตาใช้ตัดสินชีวิตแม้ว่าจะส่งผลต่อบัลลังก์เทพที่มีดาวธาตุต่างๆ แต่ก็ยังไม่ใช่อาวุธที่ดีที่สุด
ค้อนและดาบอยู่ในมือ
เย่ว์หยางกระโจนลงไปราวกับพยัคฆ์ลงจากภูเขา
“ปัง” ยักษ์เทพที่ฟื้นสภาพในร่างเพชฌฆาตโบราณทองรีบผละจากการสู้กับมังกรปีศาจและพยายามเต็มที่เพื่อจัดการกับเย่ว์ไตตันที่มีอาวุธเทพชะตา เขาแผ่พลังเทพไปทั่วเส้นทางโบราณผสานกับเจตจำนงโบราณ ในฐานะเจ้าของครึ่งหนึ่งเขาออกคำสั่งให้มิติเวลาหยุดนิ่ง
“ฮ่า...” ร่างมังกรดำของมังกรปีศาจไม่ถึงกับหยุดนิ่งสิ้นเชิง แต่ความเร็วนั้นช้าเหมือนเต่า
เมื่อเทียบกับพลังเทพที่ผนึกเขาไว้แสนปี เขาซึ่งยังไม่คืนพลังสุดยอดยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเทพพิทักษ์แห่งเขากวงหมิง
ไม่เพียงแค่นั้นที่นี่ยังเป็นถิ่นของฝ่ายตรงข้าม
มังกรดำถูกศัตรูถูกด้วยกรงเล็บยักษ์และร่วงหล่นในที่ไกลออกไป
แม้ว่าจะมีการต่อสู้อยู่ตรงกลาง แต่กรงเล็บของเพชฌฆาตโบราณกรีดเลือดออกจากร่างมังกรดำและจากปากที่เต็มไปด้วยเลือดน่าสะพรึงกลัว พลังเทพที่ราวกับดวงอาทิตย์ขนาดเล็กยิงใส่ร่างมังกรดำที่ต่อสู้ไม่ถอย
“ข้าจะกินเจ้า! ต่อให้เจ้าเป็นอัจฉริยะ มีดาบเทพอาวุธเทพชะตาแล้วยังไงเล่า? ที่นี่ข้าเป็นใหญ่!” เพชฌฆาตทองโบราณร่างอวตารยักษ์เทพเหวี่ยงกรงเล็บเข้าหาเย่ว์หยางที่ลอยนิ่งอยู่ในท้องฟ้า
“ฝันไปเถอะ!”
เย่ว์หยางเคลื่อนไหวทันที
เนื่องจากมิติเวลาได้หยุดนิ่งอย่างสิ้นเชิง นี่จึงเป็นการเคลื่อนไหวได้อย่างเหลือเชื่อ
ในนิ้วของเขาสวมแหวนเทพชะตาที่ส่องประกายแสดงถึงเจตจำนงเสรี ตั้งแต่เกิดตราบใดที่ยังสวมใส่อยู่ เจ้าของมันจะไม่ถูกกักขังหรือคุมขังได้เลย นี่เป็นเจตจำนงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเย่ว์หยางในการทำความเข้าใจในการฝึกฝนในคัมภีร์เทพ เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญที่สุดที่ได้รับการสอนและรู้แจ้งโดยเทวทูตทั้งสามคือทำลายล้าง สร้างสรรค์ ความนิรันดร
ภายใต้เจตจำนงนิรันดรของเย่ว์หยางไม่มีใครทำลายได้ และไม่มีใครสร้างสิ่งที่จะเป็นนิรันดรตลอดไป
นี่คือการตีความเจตจำนงเสรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดโดยใช้แหวนเทพชะตา
“ต้องการทำลายบัลลังก์เทพของข้าหรือ? จงไปสู่โลกที่ยุ่งเหยิงและสนุกกับการเดินทางที่ไม่วันสิ้นสุดเถอะ!” ยักษ์เทพเห็นท่าทางไม่ดี เด็กคนนี้สามารถเคลื่อนไหวได้จึงรีบเสริมพลังเทพของเส้นทางโบราณและกฎสวรรค์โบราณทั้งหมดรวมเป็นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ในทันใดนั้นโลกทั้งใบก็กลายเป็นโลกประหลาดที่ยุ่งเหยิงและไร้สาระ ที่นี่นกเคลื่อนไหวใต้น้ำ ปลาบินอยู่บนท้องฟ้า มีเขาวงกตผิดที่ผิดทางขวางอยู่สร้างความสับสนในทุกที่... ไม่เพียงแต่ตาเท่านั้นที่มองเห็น แต่จิตใจยังสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงรอบตัว
“นี่มันอสูรศึก!” มังกรปีศาจต้องการจะเตือนเย่ว์หยาง แต่เสียงของเขาที่ตะโกนออกมาผิดเพี้ยนเปลี่ยนไปอย่างน่าประหลาดกลายเป็นคำว่า “นี่มันอร่อยจริงๆ!”
มังกรปีศาจถูกท่วมไปด้วยเหล้าและเนื้อที่พอกพูนมากขึ้นราวกับภูเขา
เย่ว์หยางกลับตรงกันข้าม
เขาเดินเข้าโลกกระจกเงา
การหักเหและภาพสะท้อนที่ไม่มีที่สิ้นสุดทำให้เย่ว์หยางมองไม่เห็นเส้นทางที่แท้จริง และยิ่งไปกว่านั้นในกระจกทุกบานยังมีวิญญาณพยาบาทและภูตผีคอยหลอกหลอนชี้ทางผิดๆ หลอกล่อทำให้สับสน
เย่ว์หยางเองรู้ว่านี่เป็นความสามารถพิเศษของอสูรศึก บวกกับการเสริมพลังเทพจากฝ่ายตรงข้าม
แต่เขารู้อยู่แก่ใจ แต่ไม่สามารถมองทะลุความเป็นจริงได้
แม้แต่จักษุญาณทิพย์ก็ยังใช้ไม่ได้ เพราะนี่คือถิ่นของเทพพิทักษ์เขากวงหมิงที่ผสานเจตจำนงเข้ากับเส้นทางโบราณ ที่นี่อาจมีความจริงมากมายนับไม่ถ้วนหรืออาจไม่มีเลยก็ต่อเมื่อยักษ์เทพพอใจ เส้นทางจริงจะปรากฏขึ้นเมื่อใดหรือหายไปเมื่อใดก็ได้ ก่อนที่พลังเทพและเจตจำนงของเย่ว์หยางจะมีพลังเทพและใช้ครอบงำศัตรู ก่อนที่จะไม่มีอสูรพิเศษมายับยั้ง ‘อสูรโลกสับสน’ ของฝ่ายตรงข้าม โลกนี้คือโลกไม่มีที่สิ้นสุดที่ไม่มีวันถูกทำลาย
“เจ้าบังคับให้ข้าใช้ไม้ตาย...” เย่ว์หยางไม่ขยับ เขารู้ว่าถ้าเขาขยับแม้แต่หนึ่งก้าว เขาอาจก้าวเข้าไปในปากของศัตรูได้
ภายใต้การเยาะเย้ยของภูตผีนับพันในกระจกเงา
เย่ว์หยางหยิบอัญมณีออกมาชิ้นหนึ่ง
มุกเทพชะตา!
นี่คือหนึ่งในอาวุธเทพชะตาแสดงถึงสติปัญญาชี้นำและเอาชนะอุปสรรค!
ไม่เพียงแต่มีความรู้ความเข้าใจของเย่ว์หยางเท่านั้น แต่ยังมีความรู้สติปัญญาของเสวี่ยอู๋เสียแฝงอยู่ด้วย เช่นคัมภีร์แห่งสัจจะ เจตจำนงของวิหารคนคู่, เทพสตรีแห่งวิหารสิบสองนักษัตร ความรู้ที่ได้รับตกทอดจากมารดาของเขา ประสบการณ์ฝึกฝนผ่านด่านในคัมภีร์เทพ มุกเทพชะตาสามารถหลอมรวมสติปัญญานับไม่ถ้วน เป็นมุกที่บ่งชี้ความจริงจนถึงความนิรันดร
ในท้องฟ้ามีแสงแห่งปัญญาฉายลงมา
กลายเป็นเส้นทางชะตา
เหมือนสายรุ้งที่นุ่มนวล
ข้างหน้าเย่ว์หยางยังมีความคิดที่ว้าวุ่น เขาก้าวเข้าสู่เส้นทางชะตาด้วยแนวความคิดเดียว หลังจากเดินไปได้สามก้าวอุปสรรคและความสับสนในพื้นที่ทั้งหมดถูกทำลายหายไปไม่มีอยู่อีกต่อไป
ยักษ์เทพเห็นอสูรเทพสับสนของเขากลายเป็นควันแสงกลับเข้าไปอยู่ในคัมภีร์อัญเชิญ เขาอดอุทานไม่ได้
ถ้าไม่ใช่เพราะมันเป็นอสูรพิทักษ์ของเขาที่จะไม่มีทางตาย เขาเกรงว่าอสูรเทพโลกสับสนนี้คงจะถูกแสงปัญญาของมุกเทพชะตากำจัดไปแล้ว!
“เมื่อเป็นอย่างนั้น มาลองดูไม้ตายนี้!” ยักษ์เทพต้องการจะหยุดยั้งเย่ว์หยางต่อ แต่สีหน้าของเย่ว์หยางนั้นราบเรียบราวกับน้ำในทะเลสาบเยือกเย็น “เจ้าคิดหรือว่าดาบที่ข้าตรึงไว้บนศีรษะเจ้าจะมีพลังแค่ทำให้เจ้าเจ็บ?”
“อะไรกัน?” ยักษ์เทพรู้สึกผิดปกติ นั่นเป็นแค่ดาบบินไม่ใช่หรือ? เหมือนกับยุงกัด มีอะไรจะทำต่ออีกหรือ?
“ดาบชะตาของข้าเป็นเพียงการทดสอบศัตรู!” เย่ว์หยางหันกลับมาและไม่ได้มองไปที่ยักษ์เทพอีก ถ้าคุณธรรมของคนผู้นั้นมีมาก ดาบเทพชะตาก็จะไม่ฆ่าเขา ทั้งยังจะช่วยส่งเสริมให้พร แต่ถ้าตรงกันข้าม แต่ถ้าตัดสินตรงกันข้าม ก็ต้องทนต่อความชั่วร้ายของวิญญาณและร่างมนุษย์ทั้งหมด! เกรงว่าแม้แต่เทพก็ไม่ได้รับการยกเว้น!”
“ความเจ็บปวดเล็กน้อย มีผลต่อเราผู้เป็นเทพเพียงเส้นผม!” ยักษ์เทพในเวลานั้น ไม่เพียงแต่รู้สึกถึงร่างกายเท่านั้น แต่จิตวิญญาณของเขายังเจ็บปวดมาก แต่เขาต้องพึ่งพาพลังเทพมากมายควบคู่ไปกับการฟื้นฟูบัลลังก์เทพทำให้ไม่เกรงกลัวที่จะยืนหยัดต่อสู้
“จริงหรือ?” เย่ว์หยางเปลี่ยนมาถือผนึกเทพในทันที
“นี่ นี่คือ..?” ยักษ์เทพเห็นแล้วอดสะดุ้งกลัวไม่ได้
นี่คือผนึกเทพที่สร้างขึ้นโดยพลังเทพชะตา คล้ายกับผนึกอมฤตในตำนาน แต่พลังอ่อนกว่าเล็กน้อย
ถ้าปล่อยให้ตราผนึกเทพตีตราที่ศีรษะ พลังเทพชะตาที่น่ากลัวนี้จะดึงวิญญาณตัวเขาเข้าไปไว้ในผนึกอมฤตในมิติหลุมดำ ผลที่ตามมา..... ยักษ์เทพรีบคืนจากร่างเพชฌฆาตทองโบราณกลายเป็นยักษ์สูงแปดเมตร ร่างยักษ์มีขนาดใหญ่โตเกินไปไม่สามารถหลบหลีผนึกโจมตีร่างกายได้ แต่กลายเป็นยักษ์แปดเมตรจะทำให้ทุกอย่างง่ายกว่า
ยักษ์แสยะยิ้ม “ไม่ ถ้าเจ้าตีตราผนึกไม่ได้ ผนึกของเจ้าก็เป็นแค่ขยะ!”
เย่ว์หยางมองดูมังกรปีศาจที่ฟื้นฟูร่างตนเองอยู่ห่างๆ และมองดูยักษ์ข้างหน้าเขา “ลองดูไหมเล่า?”
มังกรปีศาจเห็นผนึกเทพก็รู้สึกปวดเศียรเวียนเกล้านัก แม้ว่าเขาจะเป็นพี่ใหญ่ของเจ้าเด็กนี่ แต่ผนึกเทพนี่ใครไม่คุ้นเคยย่อมโชคร้ายแน่! ตอนนี้เขายืนอยู่ห่างๆ ไม่กล้าเข้าไปใกล้ เขายังคงเข้าใจว่าเย่ว์หยางในจุดนี้ว่าเย่ว์หยางพลังยังควบคุมผนึกเทพได้ไม่สมบูรณ์ เมื่อใดก็ตามที่เขายิงพลัง เขาอาจถูกโจมตีโดยไม่แบ่งแยกฝ่ายเราฝ่ายศัตรู
“เชื่อมโยง สอดประสาน!” ยักษ์เทพยังคงเรียกอสูรที่ไม่มีร่างเหมือนอสูรธรรมดาออกมา แต่เป็นอสูรวงแหวนมีร่างพิเศษ
อสูรนี้ออกมายืนคั่นระหว่างเจ้านายของมันและเย่ว์หยาง
เมื่อมันเริ่มหมุน มังกรปีศาจมีความรู้สึกแปลกประหลาด ไม่ว่าเย่ว์หยางจะยิงอย่างไร ผนึกเทพจะไม่โดนศีรษะของเทพอุปถัมภ์ของเขากวงหมิง แต่จะกระทบกับวงแหวนที่หมุนช้านี้
อสูรศึกนี้เป็นเหยื่ออย่างชัดเจน บทบาททั้งหมดของมันก็คือแบกรับความเสียหายรุนแรงแทนเจ้าของมัน
ย้ายพลังโจมตีของศัตรูทั้งหมดไปลงที่วงแหวน
เย่ว์หยางอดชะงักไปหนึ่งวินาทีไม่ได้เมื่อเขาเห็นอสูรที่สร้างผลแปลกประหลาดอย่างนั้น เมื่อพูดถึงการใช้งานอสูรศึก ปีศาจเฒ่าซึ่งมีชีวิตมานานหลายพันปีนับว่าน่ากลัวจริงๆ พวกเขาไม่เรียกอสูรเข้าร่วมต่อสู้อย่างง่ายๆ แต่เมื่ออัญเชิญมาแล้ว พวกมันจะต้องเป็นจุดเริ่มต้นของชัยชนะหรือช่วยพลิกสถานการณ์ที่ไม่เอื้ออำนวย ไม่ว่าจะเป็นอสูรสับสนก่อนนี้ หรืออสูรวงแหวนในตอนนี้ เย่ว์หยางมีประสบการณ์พิเศษเรียนรู้การต่อสู้
“ข้าก็มีอสูร ไม่ใช่ว่าเจ้ามีคนเดียว!” เย่ว์หยางอาจมีอย่างอื่นไม่มากนัก แต่อสูรของเขามีมากมายแน่นอน
แสงเทพที่งดงามส่องประกาย
ในมือของเย่ว์หยางเปลี่ยนเป็นถือดาบมีปีก ปราณดาบนั้นคมแทงฝ่าอากาศทะลุผ่านอสูรวงแหวนตรงไปเข้าหัวใจของยักษ์เทพทันที
ยักษ์เทพตกใจ
อาวุธเทพร่างมนุษย์?
และดูเหมือนจะเป็นอาวุธเทพร่างมนุษย์จากเผ่าบูรพาอมตะหรือนี่? อะไรกันนี่? นกเป็ดน้ำคู่ในตำนานหรือนี่?
*** *** ***
12 ความคิดเห็น:
โชร์ของอิฯ
โดนผนึกแน่นอน
จัดไป
ยังๆ ไหนบอกซิ
ปล่อยของรัวๆเลย
ขอบคุนคับ
เป็ดเหลืองกันน้ำ
หลังๆนี่เพลิงอมฤตกับวงจักรล้างโลกไม่ได้ใช้เลย
ขอบคุณครับ
เอาไว้คั่วเก๋าลัค
😗😁😄😁😆
ๅๆ
แสดงความคิดเห็น