เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 553 แม่สี่, ซานเอ๋อกลับมาแล้ว!

ตอนที่  553  แม่สี่, ซานเอ๋อกลับมาแล้ว!

จุนอู๋โหย่วและผู้เฒ่าเย่ว์ไห่รู้ว่าเย่ว์หยางแข็งแกร่งทรงพลัง  ในอดีตที่ผ่านมาเขาเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งช่วยเหลือตระกูล บุกเข้าวังปีศาจอย่างห้าวหาญ ไล่ล่าศัตรูที่หนีไปไกลเป็นพันๆ กิโลเมตร สังหารจักรพรรดิสมุทร, ทำลายฐานทัพสำคัญของกองกำลังนรกดำ เป็นต้น  ไม่มีใครในพวกเขาที่จะทำเรื่องเช่นนี้ได้โดยง่าย  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำเพียงพอต่อการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ว่าเป็นความมหัศจรรย์  พวกเขารู้ว่าเป้าหมายของเขาไร้ขีดจำกัดและรู้ว่าหอทงเทียนก็ไม่สามารถจำกัดเป้าหมายของเขาได้  เขาจะต้องมีประสบการณ์ได้ไปถึงแดนสวรรค์ในอนาคต  อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะได้เตรียมใจกับเหตุการณ์นี้ไว้แล้วก็ตาม  แต่พวกเขาไม่เคยนึกภาพออกเลยว่า  ความสำเร็จของเย่ว์หยางจะสร้างความตื่นตะลึงได้มากมายขนาดนี้

ถ้าผู้เฒ่าหนานกงไม่ได้แพร่กระจายข่าว  พวกเขาคงไม่กล้าเชื่อเป็นแน่

พวกเขาได้ทราบเรื่องราวที่เย่ว์หยางเข้าสู่สังเวียนมรณะ

นอกจากนี้พวกเขายังรู้ว่าจื้อจุนและจักรพรรดินีราตรีก็ยังตามไปช่วยเหลืออีกด้วย

หลังจากผ่านไปสามวัน จู่ๆ ผู้เฒ่าหนานกงก็กลับมา  เขานำข่าวที่สร้างความสั่นสะเทือนไปทั้งหอทงเทียนกลับมา  เย่ว์หยางในฐานะผู้นำกลุ่มแดนสวรรค์ด้านตะวันตกผู้มาจากอาณาจักรต้าเซี่ย ทวีปมังกรทะยานนำพากลุ่มของเขาประสบความสำเร็จได้รับชัยชนะต่อสู้กับคู่ต่อสู้ผู้แข็งแกร่งทุกคน  เขาได้รับเกียรติยศสูงสุดจากสงครามหมื่นปี ได้ชัยชนะในสงครามโบราณ....

ถ้ายังมีใครกล้าสงสัยเรื่องนี้  อย่างนั้นพวกเขาสามารถตามถามเพื่อนร่วมคณะกลุ่มของเย่ว์หยางได้

จักรพรรดิฟ้าและจักรพรรดิใต้พิภพจากห้าจักรพรรดิหอทงเทียน, หัวหน้าสมาพันธ์นักสู้ปราณก่อกำเนิดผู้เฒ่าหนานกงลั่วหวิน, ราชันย์ปีศาจใต้จากเผ่าปีศาจบูรพา, ราชาเฮยอวี้นักสู้จากหกพันปีก่อนและบริวารสองคนของเขาคือ จ้านหู่และเป่ยเหลียวหยาและนักสู้อันดับสามของวังมาร มารกฎฟ้า  ขณะที่จื้อจุนและจักรพรรดินีราตรีตามมาสมทบในที่สุด

ไม่มีใครเข้าใจว่าคนกลุ่มนี้รวมตัวกันได้อย่างไร  พวกเขาไม่เคยนึกเหตุผลออกว่าทำไมพวกเขาถึงได้ยกให้คุณชายสามตระกูลเย่ว์เป็นผู้นำกลุ่ม

เป็นธรรมดา ทุกคนที่ยังมีสมองคิดไม่พอจะนึกเหตุการณ์ต่อสู้ออก... ตามข่าวของผู้เฒ่าหนานกง ศัตรูทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง  ไม่เพียงแต่อสูรของแดนสวรรค์ที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ  เมื่อมองดูเพื่อนร่วมกลุ่มของคุณชายสามตระกูลเย่ว์และคู่แข่งขันก็พอจะบอกได้    ราชาเฮยอวี้เป็นศัตรูของเขา, จักรพรรดิฟ้าเหมือนกับเป็นพี่น้องกับเฮยอวี้  การมีอยู่ของทั้งสองคนไม่ได้ช่วยเพิ่มศักยภาพในการรบเลย  พวกเขายังทำให้เหตุการณ์เลวร้ายถึงที่สุด  ผู้เฒ่าหนานกงยังได้ประกาศว่าราชาเฮยอวี้และจักรฟ้า เมื่ออยู่ต่อหน้าอสูรและนักสู้จากแดนสวรรค์ เลือกที่จะยอมแพ้  ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้  ทุกคนสงสัยว่าเย่ว์หยางเอาชนะนักสู้แดนสวรรค์เหล่านี้และได้รับชัยชนะได้อย่างไร

ไม่มีใครสามารถนึกภาพนี้ออก  โดยธรรมชาติแล้ว ถ้าพวกเขาสามารถทำได้  อย่างนั้นพวกเขาอยากเป็นเหมือนคุณชายสามแห่งตระกูลเย่ว์

คุณชายสามแห่งตระกูลเย่ว์สามารถเอาชนะนักสู้ปราณฟ้าระดับสามอย่างหวงฉวน, นักสู้ปราณฟ้าระดับสองอย่างเฝินเทียน, หวิ่นซิงและคู่แข่งคนอื่นๆ ได้อย่างไร?  เขาสามารถเอาชนะชางเหยียนนักสู้ปราณฟ้าระดับห้า ฆ่าสี่ขุนพลของเขา ฆ่าเพชฌฆาตโบราณได้อย่างไร?  เขาสามารถจับจ้าวอสูรเพชฌฆาตโบราณและพะยูนนรกได้อย่างไร?

ผู้เฒ่าหนานกงไม่ได้อธิบายเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม  คำพูดของเขาไม่เป็นที่น่าสงสัย

ผู้เฒ่าหนานกงอธิบายอย่างจริงจังว่า คุณชายสามตระกูลเย่ว์ตัดสินใจฝึกพะยูนนรก, เพชฌฆาตโบราณและสัตว์ประหลาดแดนสวรรค์อีกมากมาย ให้เชื่องเชื่อ  เขาจะทำให้พวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงประจำทวีปมังกรทะยานตลอดไป และทำให้ทุกคนมองดูด้วยความอัศจรรย์  และกลายเป็นเป้าหมายแบบอย่างของชาวทวีปมังกรทะยานรุ่นหลัง....

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ อีกไม่นาน ทุกคนจะได้เห็นอสูรที่แข็งแกร่งจากแดนสวรรค์ในฐานะสัตว์เลี้ยงประจำทวีปมังกรทะยาน

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความจริงที่ว่าทวีปมังกรทะยานให้กำเนิดบุรุษผู้หนึ่ง

บุรุษที่มีนามว่าเย่ว์หยาง!

 “เรื่องราวความรุ่งเรืองของคุณชายสามตระกูลเย่ว์เพิ่งจะเริ่มขึ้น  เราทุกคนมาคอยดูกันต่อไป ยังอีกนานกว่าเขาจะเติบโตและกลายเป็นจักรพรรดิอวี้ผู้สั่นสะเทือนสามผู้ยิ่งใหญ่แดนสวรรค์เมื่อหกพันปีที่แล้ว  เขาอาจทำได้ดีกว่าจักรพรรดิอวี้  แล้วหอทงเทียนเล่า? นั่นเป็นแค่เพียงก้าวย่างก่อนให้เขาขึ้นไปพิชิตแดนสวรรค์  ทั้งหมดที่เราสามารถทำได้ในตอนนี้คือให้ความสนใจและติดตามย่างก้าวเป็นพยานในการถือกำเนิดของตำนานคนใหม่  เหล่าผู้เยาว์เอ๋ย!  พวกเจ้าควรติดตามรอยเท้าของคุณชายสามตระกูลเย่ว์  หอทงเทียนจะไม่ใช่ขีดคั่นจำกัดของพวกเจ้าอีกต่อไป   สนามต่อสู้ที่จะดึงศักยภาพของพวกเจ้าออกมาได้อย่างเต็มที่ก็คือแดนสวรรค์!”  เพื่อเป้าหมายพลิกฟื้นหอทงเทียน  เขาสนับสนุนให้ผู้เยาว์รุ่นใหม่ได้เติบโตขึ้น  เขาผลักดันเย่ว์หยางให้เป็นตัวอย่างแรงบันดาลใจ  เขาจะค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นจักรพรรดิอวี้รุ่นใหม่ได้ในที่สุด

หอทงเทียนจำเป็นต้องมีจักรพรรดิอวี้ผู้อยู่ยงคงกระพัน

ไม่ว่าจะเป็นเมื่อหกพันปีที่แล้วหรือว่าเดี๋ยวนี้ นี่เป็นเพียงวิธีสร้างเหล่าผู้เยาว์ที่โดดเด่น  จากนั้นก็จะมีสายเลือดใหม่เกิดขึ้น

ถ้าผู้เฒ่าหนานกงไม่ทำเช่นนี้  เรื่องนี้ก็อาจไม่ถูกปกปิดนานเกินไป

ทั้งนี้เพราะราชาเฮยอวี้ไม่เพียงยังไม่ตาย แต่ยังหลบหนีกลับมาได้

ถ้าจักรพรรดิมังกร, มารสัมฤทธิ์ฟ้าและจอมปีศาจบารุธไม่ร่วมมือกันขับไล่เขา  การขัดขวางแผนการของกองกำลังนรกดำที่จะกำจัดทวีปมังกรทะยานจะส่งผลให้เป็นภาพที่น่ากลัว  เมื่อผู้เฒ่าหนานกงกลับมายังสมาพันธ์นักสู้ปราณก่อกำเนิด เขาตัดสินใจแพร่กระจายข่าวความสำเร็จของเย่ว์หยาง

ผลก็คือนักสู้ของหอทงเทียนผู้ที่ได้รับข่าวการต่อสู้ของราชาเฮยอวี้กับจักรพรรดิมังกรและมารสัมฤทธิ์ฟ้าถึงกับตกตะลึงทันที เนื่องจากพวกเขาได้ทราบข่าวว่าเย่ว์หยางชนะสงครามโบราณและเข่นฆ่าอยู่ในแดนสวรรค์

เดิมทีทุกคนคิดว่าราชาเฮยอวี้เป็นผู้ไร้ต่อต้าน  แต่ตอนนี้พวกเขาเทียบเขากับเย่ว์หยางแล้ว  ในที่สุดพวกเขาก็ค้นพบว่าราชาเฮยอวี้ก็แค่คนทรยศเจ้าเล่ห์

แค่เพียงชั่วคืนเดียว อิทธิพลด้านลบที่ราชาเฮยอวี้สร้างไว้ได้หายไปอย่างไม่มีร่องรอย

ด้วยการกระทำของเย่ว์หยาง คุณชายสามตระกูลเย่ว์ผู้รุ่งเรืองเจิดจรัสที่สุดในประวัติศาสตร์  ทำไมเขาจึงจะต้องกลัวราชาเฮยอวี้ด้วยเล่า?

ราชาเฮยอวี้ก็เป็นแค่คนทรยศคนหนึ่ง  ตอนนี้ที่คุณชายสามตระกูลเย่ว์กลับมาจากแดนสวรรค์ แล้วยังนำพะยูนนรกซึ่งมีพลังพอๆ กับราชาเฮยอวี้กลับมาด้วย แล้วเป็นไปได้อย่างไรที่กองกำลังนรกดำจะทำลายทวีปมังกรทะยาน?   นี่เป็นการนึกคิดเอาเองของราชาเฮยอวี้เท่านั้น เป็นไปได้ยังไงที่กองกำลังนรกดำจะเทียบได้กับเพชฌฆาตโบราณ?  สัตว์ประหลาดทุกตัวมีระดับพลังเทียบเท่านักสู้ปราณฟ้า  บางสิ่งบางอย่างที่แม้แต่นักสู้ของหอทงเทียนไม่เคยได้มีโอกาสเห็น แต่คุณชายสามตระกูลเย่ว์กลับมีตั้งหลายอย่าง.. นี่ทำให้ฝ่ายของกองกำลังนรกดำหน้าซีดด้วยความกลัว  เมื่ออยู่ต่อหน้าคุณชายสามตระกูลเย่ว์  พวกเขาคงเป็นเหมือนไก่ที่รอเวลาถูกเชือดในครั้งเดียว

พวกทหารที่ครั้งหนึ่งเคยกลัวกองกำลังนรกดำกำจัดทำลาย ก็มีขวัญกำลังใจท่วมท้น

ในทันใดนั้นเองพวกเขาปรารถนาจะเข้าต่อสู้เพื่อพิสูจน์ตนเองต่อชาวโลก

เมื่อได้เห็นเย่ว์หยางที่นั่น พวกเขาไม่ต้องกลัวพ่ายแพ้ศึกเลย

เมื่อมั่นใจว่ามีอาวุธจะชนะได้ ทำไมพวกเขาจะไม่สู้เล่า?

 “คุณชายสามมาแล้ว....” นักรบนับไม่ถ้วนพากันตื่นเต้นและพยายามข่มอารมณ์ที่พลุกพล่านของพวกเขาไว้  ทันทีที่พวกเขาเห็นเย่ว์หยางกลับมา  พวกเขาคุกเข่าแสดงความเคารพทันที ขณะที่อดส่งเสียงอย่างตื่นเต้นไม่ได้  แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นเย่ว์หยางมาก่อน  แม้ว่าพวกเขาเคยเป็นปฏิปักษ์ในก่อนหน้านั้น  แต่หัวใจของพวกเขาไม่อาจต้านทานความรู้สึกนับถือในฐานะนักรบได้

 “เย่ว์หยางขอถวายบังคมฝ่าบาท คารวะท่านปู่, คารวะท่านอาจารย์   ครั้งนี้ข้าได้เข้าไปในสังเวียนมรณะและกลับมาได้พร้อมกับชัยชนะและโชคลาภอีกมากมาย”  เย่ว์หยางช่วยเชิดชูหน้าตาจุนอู๋โหย่ว, ผู้เฒ่าเย่ว์ไห่และอาจารย์จิ้งจอกเฒ่าท่ามกลางผู้คนมากมาย  ภายใต้การจับตาของนักสู้หลายพันคู่  เขาประสานมือคารวะทักทายผู้ใหญ่ทั้งสามอย่างสุภาพ

 “ดี, ดีมาก!”  ผู้เฒ่าเย่ว์ไห่น้ำตาคลอเบ้าด้วยอารมณ์ตื้นตัน  แม้ว่าเขาจะใจแข็งเหมือนเหล็ก  แต่เขาก็ยังอดภูมิใจหลานชายของเขาไม่ได้

 “เขาคือนักเรียนของข้าเอง,  นักเรียนของข้าเชียวนะ”  อาจารย์จิ้งจอกเฒ่าทวนคำเหมือนกับกลัวว่าจะไม่มีใครรู้

 “ทหารและประชาชนทุกคน..ทำความเคารพ....” จุนอู๋โหย่วใช้พลังทั้งหมดตะโกนกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า  เฟิงขวงยืนอยู่ด้านหลังเขาชักดาบยักษ์ออกมาและออกคำสั่งให้ทุกคนแสดงความเคารพเย่ว์หยางที่กำลังถอยกลับมา  ไม่ว่าจะเป็นทหารหรือประชาชน ทุกคนตะโกนโห่ร้องเสียงสั่นสะเทือนกึกก้องไปทั้งท้องฟ้า  เสียงของพวกเขาดูเหมือนสามารถสั่นสะเทือนไปทั้งโลกและหอทงเทียน

จากตอนแรกที่เสียงโห่ร้องที่เป็นระเบียบ จากนั้นทุกคนกลายเป็นโห่ร้องอย่างสนุกสนาน

เมื่อราชันย์ฟ้าตะวันออก, เฟิงเสี่ยวหวิน, เสวี่ยเวิ่นเต้าและกระทั่งเจ้าอ้วนไห่, เย่คงและพี่น้องตระกูลหลี่และคนอื่นๆ กำลังจะยกเขาโยนขึ้นในอากาศ เย่ว์หยางยกมือห้ามพวกเขา

เขามองหาใครคนหนึ่ง

เมื่อเย่ว์หยางมองหาคนผู้นี้ คนรอบๆ ตัวเขาก็เปิดทางให้เขา

คนผู้นั้นเป็นสตรีที่แต่งงานแล้ว นางกำลังร้องไห้อย่างปลื้มใจ น้ำตานางไหลอาบแก้ม

นางคือแม่สี่นั่นเอง

เย่ว์หยางสาวเท้าเดินเข้าไปหานางทีละก้าว

แต่ละก้าวของเขาดูเหมือนจะสั่นสะท้านหัวใจผู้คนราวกับว่าเขากำลังย่ำเดินอยู่ในหัวใจพวกเขา  แม่สี่จูงเย่ว์ซวงที่กำลังร้องไห้มาด้วยอย่างอ่อนแรง  ถ้าเย่ว์ปิงที่กำลังร้องไห้อยู่เหมือนกันไม่อยู่ที่นั่นเพื่อประคองนาง บางทีนางอาจเป็นลมเพราะความตื้นตันก็เป็นได้

ภายใต้สายตานับพันคู่ เย่ว์หยางค่อยๆ เดินมาหยุดอยู่หน้าแม่สี่

เย่ว์หยางผู้ไม่เคยแสดงความเคารพสูงสุดต่อใคร เหมือนกับทหารหนุ่มที่เพิ่งกลับมาจากศึกสงครามยิ่งใหญ่ เขาได้กลับมาแสดงความเคารพผู้หลักผู้ใหญ่ของเขา

เขาคุกเข่าลงข้างหนึ่ง

คุกเข่าต่อหน้านาง

หลังจากนั้น ด้วยเสียงที่สั่นเครือ เขาตะโกนของมาจะส่วนลึกจิตวิญญาณของเขา “แม่สี่!  ซานเอ๋อกลับมาแล้ว!”

ร่างของแม่สี่สั่นเหมือนกับว่านางกำลังจะล้ม  น้ำตานางหยดไหลพราวราวกับเม็ดไข่มุก

ในลำคอนางมีแต่เสียงสะอื้น  นางโถมตัวเข้าหาเย่ว์หยางและกอดเขาไว้แน่นขณะที่หลั่งน้ำตาราวสายฝน

หลังจากนางพยายามกลั้นน้ำตาไว้ ทุกคนก็ไม่อาจข่มกลั้นอารมณ์ตื้นตันได้ และอดร้องไห้สะอื้นในใจไม่ได้

เย่ว์ปิงและเย่ว์ซวงก็โถมเข้าไปกอดทั้งมารดาและพี่ชายพวกนางพร้อมกับหลั่งน้ำตา  พวกเขามีความสุขและพวกเขาไม่อาจแสดงรอยยิ้มออกมาได้

ได้แต่หลั่งน้ำตาเพื่อแสดงความรู้สึกของพวกเขา

เย่คงคุกเข่า

ต่อจากเขาก็เป็นเจ้าอ้วนไห่ พี่น้องตระกูลหลี่, เสวี่ยทันหลางและแม้กระทั่งองค์ชายเทียนหลัว...

เอลฟ์ทองเป่าเอ๋อ, หลิวเย่, ไห่อิงอู่, สาวลูกครึ่งเอลฟ์, สาวเผ่าทอเรนฟ่านหลุนเถี่ย, พี่น้องเผ่าคิวบัวร์และเหล่าผู้เยาว์หลายคนคุกเข่าลง พวกเขาพลอยแสดงความนับถือต่อแม่สี่ไปด้วย

แม้ว่าแม่สี่จะไม่ใช่แม่แท้ๆ ที่ให้กำเนิด แต่นางอยู่เหนือแม่แท้ๆ ของพวกเขาเอง  ไม่มีนาง ก็ไม่มีเย่ว์หยาง  ไม่มีคุณชายสามตระกูลเย่ว์ ก็ไม่มีเย่คง เจ้าอ้วนไห่ เสวี่ยทันหลาง ฯลฯ เหมือนอย่างในวันนี้ เป็นเพราะมารดาผู้สุภาพและเมตตาที่เลี้ยงดูคุณชายสามตระกูลเย่ว์ผู้ไม่มีอะไรดี  เป็นเพราะนาง ทวีปมังกรทะยานถึงได้กำเนิดวีรบุรุษที่พวกเขาภาคภูมิใจ

ทหารและนักรบทุกคนน้ำตาคลอเบ้ายกมือขวาแสดงความเคารพต่อมารดาผู้ยิ่งใหญ่คนนี้

สำหรับในทวีปมังกรทะยานซึ่งเป็นสถานที่ซึ่งพลังและบุรุษได้รับความนับถือ  นี่นับว่าเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์