Panlong เล่ม 12 เชื้อสายเทพ – ตอนที่ 23 ทะเลธาตุ

เล่ม 12 เชื้อสายเทพ – ตอนที่ 23 ทะเลธาตุ

กฎธรรมชาติที่น่ากลัวเคลื่อนมาใกล้ และแม้แต่เดเลียผู้กำลังฝึกอยู่บนเตียงศิลาก็ยังตื่นตกใจ  นางจ้องมองลินลี่ย์ที่ลอยตัวอยู่ในกลางอากาศอย่างอัศจรรย์ใจกับรัศมีเฉพาะตัวที่เปล่งออกมาจากตัวเขานั้น และในทันทีนั้นเดเลียก็ตระหนักถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

 “ลินลี่ย์กำลังจะกลายเป็นเทพ?”  แม้ว่าเดเลียจะไม่เคยเห็นใครอื่นกลายเป็นเทพ  แต่นางรู้สึกได้ถึงการปรากฏของกฎธรรมชาติมหาศาลไม่สิ้นสุด  นางจึงคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเป็นธรรมดา

ขณะนี้เองลินลี่ย์ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย

พลังงานเฉพาะแบบไม่เหมือนอะไรที่ไหนกวาดผ่านใจของลินลี่ย์โดยตรงคลุมล้อมวิญญาณของลินลี่ย์  ในช่วงขณะนี้ ความลับในวิญญาณของลินลี่ย์ทั้งหมดก็เผยตัวออกมา  และเป็นธรรมดาสัจจธรรมแห่งความเร็วซึ่งลินลี่ย์ฝึกจนสมบูรณ์ปรากฏอยู่ต่อหน้าพลังงานเฉพาะแบบนี้

 “แครก...”

ในกลางอากาศศีรษะของลินลี่ย์ มีรัศมีพลังงานที่บรรจุกฎธรรมชาติเริ่มก่อตัว  ขณะเดียวกันแก่นธาตุลมเริ่มรวมตัวกันที่นั่นอย่างรวดเร็ว  ปริมาณมหาศาลของแก่นธาตุธรรมชาติเริ่มไหลเข้ามาในห้องมิติจากมิติที่สับสนภายนอก มารวมกันที่จุดนั้น

 “นี่มันอะไรกัน?”  ลินลี่ย์ค่อนข้างงุนงง

แต่ในไม่ช้า....

แก่นธาตุธรรมชาติก็กระจายตัว และอัญมณีสีดำเม็ดหนึ่งกำลังเปล่งแสงสีเขียวโฉบบินอยู่เหนือศีรษะของลินลี่ย์  นั่นคือประกายเทพชั้นต้นธาตุลม  ในทันทีนั้นเมื่อประกายเทพนี้ถูกสร้างขึ้น มันเชื่อมโยงกับวิญญาณลินลี่ย์โดยอัตโนมัติ

เพราะประกายเทพนี้ถูกสร้างจากรัศมีพลังจิตลินลี่ย์  มันจึงเข้ากับลินลี่ย์ได้อย่างสมบูรณ์

ในการหลอมรวมประกายศักดิ์สิทธิ์อื่น แม้ว่าการหลอมรวมจะทำได้สมบูรณ์  แต่ก็ไม่เทียบเท่ากับประกายศักดิ์สิทธิ์ของตนเอง ซึ่งถูกสร้างโดยธรรมชาติ โดยมีวิญญาณของผู้นั้นสอดคล้องกับกฎธรรมชาติของเขา

 “ประกายศักดิ์สิทธิ์”

เมื่อเงยหน้า เขาจ้องมองประกายศักดิ์สิทธิ์ที่บินฉวัดเฉวียนอยู่เหนือศีรษะของเขา มันมีแสงสีเขียวอ่อน  หัวใจของลินลี่ย์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น  เมื่อเขายังเด็ก ภายใต้การอบรมเข้มงวดของบิดาของเขา  เป้าหมายลินลี่ย์มีแค่เพียงกอบกู้มรดกของบรรพบุรุษ  เขาไม่เคยคาดเลยว่าเขาจะกลายเป็นเทพได้!

เป็นเทพเหมือนกับเทพสงครามหรือมหาพรต!

นอกจากนี้ เขายังกลายเป็นเทพโดยอาศัยพลังของตนเอง และไม่ผ่านการหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์

 “ในที่สุด..ข้าก็กลายเป็นเทพ”  ลินลี่ย์มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า  ขณะนี้เองวิญญาณของลินลี่ย์เต็มไปด้วยความรู้บางอย่างตามธรรมชาติ  “กฎธรรมชาติกำลังรอให้ข้าเลือกจะเก็บประกายศักดิ์สิทธิ์ไว้นอกกายข้าหรือ รับเข้ามาไว้ในกาย”

ถ้าไม่รับข้อมูลจากไดลินถึงทางเลือกนี้ล่วงหน้า  ลินลี่ย์คงไม่รู้ว่าตัวเลือกทั้งสองอย่างนี้แตกต่างกันอย่างไร  บางทีเขาคงพบกับการตัดสินใจที่ยากลำบาก

แต่ตอนนี้...

ลินลี่ย์ไม่ลังเลสักนิดควบคุมประกายศักดิ์สิทธิ์ให้บินมาอยู่ข้างตัวเขา

 “อ๊า....!”  ทันใดนั้นลินลี่ย์ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างควบคุมตนเองไม่ได้  คลื่นความเจ็บปวดแสนสาหัสเต็มอยู่ในตัวลินลี่ย์ทำให้กล้ามเนื้อของเขาทุกส่วนกระตุกและทรมาน  ลึกลงไปในใจของลินลี่ย์วิญญาณรูปกระบี่ภายในทะเลจิตสำนึกถูกกฎธรรมชาติล้อมรอบไว้ และมีเสียง แครก ทำให้มันแตกออกเป็นสองเสี่ยง

วิญญาณของเขาแตกครึ่ง ผลของความเจ็บปวดเช่นนี้แย่ยิ่งกว่าความเจ็บปวดทางกายหลายเท่า

ในขณะนี้ลินลี่ย์สูญเสียความคิดและเห็นผลทั้งปวง  เขามีแต่ความสามารถแค่ปล่อยเสียงโหยหวนเท่านั้น

 “ลินลี่ย์!”  เดเลียที่อยู่ใกล้ๆ  เห็นลินลี่ย์เป็นอย่างนี้อดเป็นห่วงไม่ได้  แต่เดเลียก็ยังคงรู้.. นั่นเป็นช่วงวิกฤติที่เขาจะกลายเป็นเทพ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเดเลียไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงได้

เดเลียกังวลมากจนทั้งตัวนางสั่นสะท้านจนไม่อาจควบคุมได้

นางกอดแขนแนบอกและภาวนาในใจ “ลินลี่ย์, เจ้าจะต้องปลอดภัยแน่นอน” เดเลียและลินลี่ย์แต่งงานกันมาหลายปีแล้ว แต่นางไม่เคยเห็นลินลี่ย์ครวญครางเจ็บปวดอย่างนั้น

เวลาผ่านไปช้าๆ....

เสียงร้องครวญครางของลินลี่ย์เริ่มเบาลง

ภายในทะเลจิตสำนึกของลินลี่ย์  วิญญาณรูปกระบี่ที่แตกออกเป็นสองส่วนสร้างรูปกระบี่ใหม่อีกเล่มหนึ่ง กล่าวโดยเจาะจงก็คือ วิญญาณรูปกระบี่ของลินลี่ย์ตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นวิญญาณรูปกระบี่สองดวงที่มีขนาดเล็กลง หนึ่งนั้นยังคงอยู่ภายในทะเลจิตสำนึกของลินลี่ย์ ขณะที่อีกดวงหนึ่งลอยออกมาอยู่ข้างนอกตัวลินลี่ย์

 “อะไรนั่น?”  เดเลียมองดูวิญญาณรูปกระบี่ด้วยความตกใจ

แน่นอนว่าเดเลียไม่เคยเห็นวิญญาณลินลี่ย์ ดังนั้นนางจึงไม่รู้ว่ามันเหมือนอะไร

วิญญาณรูปกระบี่กำลังเรืองแสงสีรุ้ง ลอยเข้าหาประกายศักดิ์สิทธิ์และจากนั้นหลอมรวมเข้ากับประกายศักดิ์สิทธิ์โดยตรง  ประกายศักดิ์สิทธิ์และวิญญาณรวมกันเป็นหนึ่ง ภาพการหลอมรวมทำได้สำเร็จ

 “นั่นคือวิญญาณของลินลี่ย์?”  เดเลียเพิ่งเข้าใจตอนนี้

ตอนนี้นางได้ฝึกมาเกินสิบปีแล้ว  แต่วิญญาณของนางยังต้องหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์ของนาง  แต่วิญญาณของลินลี่ย์สามารถหลอมรวมได้ทันทีกับประกายศักดิ์สิทธิ์  เพราะประกายศักดิ์สิทธิ์นี่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อวิญญาณลินลี่ย์ตั้งแต่เริ่ม

 “เฮ้อ” ตอนนี้ลินลี่ย์ค่อยกลับคืนศักยภาพปกติของเขา

ขณะนั้นเอง เขารู้สึกว่าเขาอ่อนแอกว่าเมื่อก่อนนี้มาก  การแบ่งแยกวิญญาณทำให้เกิดความเสียหายมาก  บางทีความสามารถในการนึกคิดและวิเคราะห์กฎธาตุทางใจเหลือแค่เพียงเศษเสี้ยวที่เคยมีมาก่อน  อย่างไรก็ตามเพื่อให้สามารถฝึกสัจจธรรมแห่งธาตุดินได้ต่อไป ลินลี่ย์ต้องเลือกเช่นนี้

 “แปลก”

ไม่ว่าจะเป็นร่างดั้งเดิมของเขาหรือประกายศักดิ์สิทธิ์  ทั้งสองบรรจุวิญญาณลินลี่ย์  ทันใดนั้น

 “ครืนนน....”

พื้นที่ใกล้ๆ เริ่มสั่นสะเทือน และวิญญาณภายในประกายศักดิ์สิทธิ์สามารถรู้สึกได้ถึงสถานที่ๆไม่เหมือนใคร  นี่คือที่ซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางจักรวาลไร้ที่สิ้นสุด, เป็นแผ่นดินที่ไม่มีขอบเขต กว้างไกลไม่สิ้นสุดซึ่งจะรู้สึกได้ต่อเมื่อเข้าถึงระดับเทพ....

ทะเลธาตุ!

 “ครืนนน....”

นี่เป็นพื้นที่เต็มไปด้วยหมอกมองไม่ชัด  ไม่มีแสงในท้องฟ้าแม้แต่น้อย  แต่แสงสีเขียวซึ่งฉายออกมาจากทะเลธาตุเองทำให้พื้นพิภพนี้แทบจะมองไม่เห็น

น้ำของทะเลธาตุที่ไร้ขอบเขตกระเพื่อม และยกตัวม้วนเป็นคลื่น  นี่คือทะเลธาตุลม

ทะเลธาตุ.. ผิวทะเลนั้นเป็นแก่นธาตุเหลว  ขณะที่ด้านล่างเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ไร้ขอบเขต

ที่อยู่ลึกลงไปในทะเลธาตุคือพลังศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์  ปัจจุบันนี้ลินลี่ย์เพียงแต่สามารถบรรลุผิวของแก่นธาตุเหลวและรู้สึกได้ถึงแก่นธาตุเหลวที่ลึกลงไปสิบเมตร.....

แม้ว่าระยะห่างจะเป็นเพียงสิบเมตร  แต่ความบริสุทธิ์ของพลังศักดิ์สิทธิ์ก็มากเป็นทวีคูณ

สิ่งที่ลินลี่ย์ไม่รู้ก็คือถ้าเขากลายเป็นเทพโดยหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์  เขาจะสามารถรู้สึกถึงผิวแก่นธาตุที่ลึกลงไปอีกหนึ่งเมตร

 “ครืนน...”

เบื้องล่างลึกลงไป 10 เมตรผิวแก่นธาตุ จู่ๆ พลังงานศักดิ์สิทธิ์ที่ดีหายไป ผ่านทางเฉพาะที่สร้างขึ้นมาโดยกฎธรรมชาติซึมหายไปในจุดที่ลินลี่ย์เรียกว่าห้องมิติ  และจากนั้นหลอมรวมโดยตรงกับประกายศักดิ์สิทธิ์ธาตุลมรูปกระบี่ และสร้างร่างศักดิ์สิทธิ์ขึ้นอย่างรวดเร็ว

 “แครก...”  ร่างเริ่มมองเห็นตั้งแต่ศีรษะลงมา  ร่างเปลือยที่เป็นลักษณะดั้งเดิมของลินลี่ย์ถูกสร้างขึ้น แต่ด้วยความคิดลินลี่ย์เขาทำให้พลังศักดิ์สิทธิ์ในร่างแยกสร้างชุดยาวสีเขียวอ่อน

ขณะนั้นเองพลังงานเฉพาะซึ่งเป็นตัวแทนของกฎธรรมชาติหายไป  และห้องมิติกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง

 “เสร็จสิ้นแล้ว”  ลินลี่ย์ยิ้มเต็มหน้า  ขณะเดียวกัน เขาควบคุมร่างแยกและผสานเข้ากับร่างเดิมของเขา

ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ผสานเข้าโดยตรงกับร่างของลินลี่ย์หลอมรวมเป็นหนึ่ง นับว่าน่าอัศจรรย์มาก

 “ลินลี่ย์, นี่..นี่..” เดเลียประหลาดใจมากที่เห็นลินลี่ย์สองร่างก่อนหน้านั้น  แต่ตอนนี้ เมื่อเห็นสองร่างหลอมรวมเป็นร่างเดียวนางตกใจยิ่งขึ้น

ลินลี่ย์มองดูเดเลียและหัวเราะ  “เดเลีย, รอก่อน แล้วข้าจะอธิบายให้เจ้ารู้  ข้ายังไม่พบตัวข้าทั้งหมด” เพิ่งจะกลายเป็นเทพ  ก็มีหลายเรื่องที่ลินลี่ย์ต้องทำความเข้าใจ  แต่ลินลี่ย์ไม่คาดคิดเลยว่าเมื่อเขาขอให้เดเลีย 'รอก่อน' เขาต้องขอให้นางรอกันอย่างยาวนานเลยทีเดียว!

 “ก็ได้” เดเลียพยักหน้าเชื่อฟัง

ลินลี่ย์นั่งลงขัดสมาธิทันที และตรวจสอบความเปลี่ยนแปลงในร่างกายอย่างระมัดระวัง

ภายในใจของเขา เหนือทะเลจิตสำนึกนั้น มีใช่ไม่แค่วิญญาณรูปกระบี่เล็กเล่มหนึ่งที่ลอยฉวัดเฉวียนอยู่ในอากาศเท่านั้น  แต่เบื้องล่างวิญญาณรูปกระบี่ ภายในทะเลจิตสำนึก ยังมีร่างมนุษย์คนหนึ่งลอยอยู่ที่นั่น โดยอยู่ในท่านั่งขัดสมาธิ  เป็นร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ที่สวมชุดเขียวอ่อน

 “พื้นที่วิญญาณนี้เป็นสถานที่แปลกจริงๆ”  ลินลี่ย์ถอนหายใจชมเชยซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ความจริงร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ และร่างดั้งเดิม.. ไม่มีความต่างกันมาก ที่สำคัญร่างทั้งสองมีวิญญาณ และร่างทั้งสองก็มีความสำคัญเท่ากัน

 “ทะเลธาตุนั่น...”  โดยผ่านร่างแยกศักดิ์สิทธิ์  ลินลี่ย์รู้สึกถึงดินแดนไร้ขอบเขตนั่นได้ซึ่งอยู่ในใจกลางจักรวาล  ทะเลธาตุไร้ขอบเขตพลุ่งขึ้นมา  และลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ถึงผิวแก่นธาตุที่เป็นของเหลวลึกสิบเมตรนั้น

เขาได้รับพลังศักดิ์สิทธิ์ของธาตุลมบางส่วน

 “หือ?”  ลินลี่ย์ค้นพบความน่าอัศจรรย์ที่ความเร็วในการพัฒนาทักษะของเขาช้ามาก

สายพลังงานศักดิ์สิทธิ์ผ่านช่องพิเศษเข้าไปในร่างของลินลี่ย์  แม้ว่าลินลี่ย์จะสามารถถอนพลังศักดิ์สิทธิ์ได้บางส่วน  แต่ความเร็วที่เขาถอนออกมานั้นไม่อาจเทียบได้เมื่อกฎธรรมชาติควบคุม  ก่อนหน้านี้เขาสามารถดูดซับพลังงานศักดิ์สิทธิ์ได้ทันทีจากร่างแยกศักดิ์สิทธิ์

 “ดูเหมือนว่าในอนาคต ข้าจำเป็นต้องระมัดระวัง  เมื่อร่างศักดิ์สิทธิ์ถูกทำลาย และสร้างตัวใหม่ มันคงต้องการใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ปริมาณมหาศาลแน่”  ลินลี่ย์ถอนหายใจ

เขาสามารถรู้สึกได้ชัดว่าทะเลธาตุมีพลังงานศักดิ์สิทธิ์ไร้ขอบเขตมากมายแค่ไหน  แต่เขาสามรรถดูดซับมาใช้ได้ครั้งละน้อยนิด

 “ไดลินพูดถูก  ทันทีที่วิญญาณหลอมรวมกับประกายศักดิ์สิทธิ์  ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกในกฎธาตุชนิดอื่น”  วิญญาณของร่างแยกศักดิ์สิทธิ์พยายามจะรับรู้ถึงชีพจรแก่นธาตุดิน  แต่ชีพจรแก่นธาตุดินนั้นเลือนรางมาก ลินลี่ย์รู้สึกได้ไม่ชัดเจนเลย

เทียบกับเมื่อลินลี่ย์ยังเป็นเด็กความสัมพันธ์ของร่างแยกศักดิ์สิทิ์ที่มีต่อธาตุดิน อ่อนแอและเลือนรางกว่าเป็นพันเท่า

 “โชคดีที่ข้าไม่ได้เอาประกายศักดิ์สิทธิ์มาไว้ในกายข้า  มิฉะนั้น.. ข้าจะไม่มีทางสามารถฝึกกฎธรรมชาติธาตุดินได้อีกครั้ง”  ลินลี่ย์รู้สึกถึงความกลัวหลังจากนั้น

แม้ว่าร่างแยกศักดิ์สิทธิ์จะไม่สามารถรู้สึกได้ถึงกฎแห่งธาตุดิน  เขาก็ยังสามารถรู้สึกได้ถึงกฎธรรมชาติธาตุลมได้ชัดเจนกว่าเมื่อก่อนเป็นร้อยเท่า  เพียงแต่ความรู้สึกได้ชัดเจนเป็นเรื่องสำคัญในการรู้แจ้งที่แยกออกจากกันอย่างสิ้นเชิง

ในเส้นทางการฝึกฝนในกฎธาตุ  ยิ่งเดินไปไกลเท่าใด ถนนก็ยากจะยืดยาวไปได้

 “อันดับแรกข้าต้องเสริมพลังในร่างดั้งเดิมข้าเสียก่อน”  ลินลี่ย์สามารถรู้ได้ว่าร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของเขาทรงพลังขนาดไหน  เมื่อกับร่างเดิมแล้วค่อนข้างจะอ่อนแอ

ลินลี่ย์เริ่มควบคุมพลังศักดิ์สิทธิ์นั้น  เขาดึงออกมาจากทะเลธาตุและเริ่มหลอมรวมผ่านร่างเดิม  พลังศักดิ์สิทธิ์ให้ผลที่ไม่ธรรมดาแน่นอน  ร่างของลินลี่ย์ค่อยๆ เปลี่ยนไป  กล้ามเนื้อของเขา เส้นเลือด อวัยวะภายในทั้งหมดเริ่มโตขึ้นและทรงพลังมากขึ้น  อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงนี้คงอยู่เพียงชั่วเวลาสั้นๆ ก่อนจะได้ข้อสรุป

 “แม้ว่าจะกินเวลาชั่วขณะหนึ่ง  แต่ร่างนี้ก็อยู่ในระดับที่สูงเช่นกัน”  ลินลี่ย์ถอนหายใจให้ตนเอง

เพราะเขาเองเป็นนักรบเลือดมังกรคนหนึ่ง  พลังร่างกายของเขามีสภาพยอดเยี่ยมอยู่แล้ว  แม้ว่าหลังจากได้รับการขัดเกลาจากพลังศักดิ์สิทธิ์  ร่างดั้งเดิมของเขาเพียงแต่เพิ่มพลังขึ้นมาเล็กน้อยเท่านั้น เพียงหนึ่งระดับ

 “การสลับร่างระหว่างร่างเดิมกับร่างแยกศักดิ์สิทธิ์เป็นเรื่องง่ายพอสมควร”

แต่แม้ว่าลินลี่ย์จะสามารถเปลี่ยนได้ทันที.. เดเลียตระหนักว่าลินลี่ย์ที่อยู่หน้านางสวมชุดยาวสีฟ้าพลันเปลี่ยนเป็นลินลี่ย์ที่สวมชุดยาวสีเขียว

 “ลินลี่ย์เปลี่ยนเสื้อผ้า?”  เดเลียไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี  แต่นางเดาว่าลินลี่ย์เพิ่งสลับร่างกับอีกร่างหนึ่ง

ความจริงเขาเปลี่ยนไปเป็นร่างแยกศักดิ์สิทธิ์

ตอนนี้ เป็นร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของลินลี่ย์ซึ่งอยู่ในโลก  ภายในจิตใจส่วนลึกที่สุดของร่างแยก ภายในทะเลจิตสำนึกนั้น มีประกายศักดิ์สิทธิ์สีรุ้งลอยอยู่เบื้องบน แม้ว่าสีเขียวอ่อนจะเด่นก็ตาม

ภายใต้ประกายศักดิ์สิทธิ์ร่างที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนผิวทะเลจิตสำนึกเป็นลินลี่ย์ในชุดยาวสีฟ้า

 “ร่างทั้งสองสามารถสลับเปลี่ยนกันได้อย่างสบาย  น่าทึ่งมาก” ลินลี่ย์ถอนหายใจไม่หยุดหย่อน

ไม่แต่เพียงแค่นั้น  แม้แต่แหวนมิติเก็บสมบัติของเขา กระบี่เลือดม่วงที่ยืดหยุ่น, แหวนมังกรขนดและสมบัติผูกสัญญาโลหิตอย่างอื่นร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ก็สามารถเรียกมาใช้ได้  ที่สำคัญวิญญาณในร่างเดิมของเขาและร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ก็เหมือนกัน ปกติสมบัติเทพสามารถใช้งานได้โดยร่างเดิมหรือร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ก็ได้

 “เมื่อใช้พลังศักดิ์สิทธิ์สายธาตุลม ‘สัจธรรมแห่งความเร็ว’ ก็ยิ่งทรงพลังมาก

ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจในใจ  ร่างของเขาเคลื่อนไหวทันที และในห้องมิติ ปรากฏลินลี่ย์เป็นหลายสิบคนทันที  จากนั้นก็เหลือเพียงคนเดียว  แค่เพียงอาศัยแต่ความเร็วล้วนๆ ... บางทีแม้แต่เทพสงครามและคนอื่นก็ยังไม่เร็วเท่าระดับลินลี่ย์ในตอนนี้ ที่สำคัญ ลินลี่ย์กลายเป็นเทพผ่านการรู้แจ้งสัจธรรมแห่งความเร็ว

ยอดฝีมือแต่ละด้านมีความเชี่ยวชาญเฉพาะของตนเอง ความเชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลินลี่ย์ก็คือความเร็ว!

 “ตอนนี้ข้ากลายเป็นเทพแล้ว ได้เวลาตรวจดูกระบี่เลือดม่วงและแหวนมังกรขนาด และดูว่าของทั้งสองสิ่งนี้มีความลับอะไรอยู่ในนี้”  ลินลี่ย์ชักกระบี่เลือดม่วงออกมาโดยแค่เพียงพลิกมือ