ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 859 เชียนฮุ่ย!

ตอนที่  859  เชียนฮุ่ย!

 “เจ้าเป็นใคร?”

คาร์ลบังคับตัวเองให้สงบลง เนื่องจากบุรุษผู้มีอำนาจสูงสุดในกลุ่มการค้าตะวันตกคิดว่าการแสดงความกลัวออกไป ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้  แต่วัยของอีกฝ่ายหนึ่งทำให้เขาประหลาดใจ

 “เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ว่าข้าเป็นใคร รู้ไว้อย่างเดียวว่าเจ้าจะต้องทำยังไงก็พอ”

ถังเทียนไม่ใช่มือใหม่เหมือนที่เคยเป็นอีกต่อไปแล้ว  แม้ว่าจะมีหลายครั้งที่ผ่านมาเขาจะดูไม่น่าเชื่อถือก็ตาม แต่ส่วนใหญ่เขาจะแสดงออกได้เกินวัยของเขา

ตั้งแต่เริ่มเป้าหมายของเขาคือชาร์ลส์และอัศวินพิเศษกวงหมิง  แต่ราศีและความเข้มแข็งที่พวกเขาแสดงออกมาทำให้เขาต้องยกเลิก  เขายังไม่ฟื้นพลังอย่างเต็มที่ การท้าทายอัศวินพิเศษกวงหมิงไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ฉลาด

หลังจากที่เขาฟื้นขึ้น ดูเหมือนกับว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ขึ้น  สายตาของเขาราวกับจะฉายแสงมองเห็นถึงหัวใจของทุกคน ราวกับว่าไม่มีใครสามารถซ่อนความลับใดๆ อยู่ต่อหน้าเขาได้  หลังจากผ่านไปสองสามวัน แสงเจิดจ้าในดวงตาของเขาจึงค่อยจางลง  ความเฉียบแหลมดูเหมือนจะหายไปและถังเทียนกลายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง  และคนที่ไม่รู้จักเขาจะเมินเขาโดยไม่รู้ตัว

ถังเทียนรู้ถึงความก้าวหน้าของเขาเอง และนี่ทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น

เขารู้เหตุผลที่ชาร์ลส์และอัศวินพิเศษกวงหมิงเร่งรีบออกไปอย่างกะทันหัน, ปิงเริ่มดำเนินการแผนของเขา  ทวีปซางโจวเป็นเหยื่อล่อสภาอาวุโส  แต่ถังเทียนยังรู้ว่านั่นเป็นแค่การเริ่มต้นแผนใหญ่ของปิง

และจุดสำคัญอยู่ที่ตัวเขา

คาร์ลกลายเป็นเป้าหมายของถังเทียน  โดยไม่คำนึงว่าใครจะมองยังไง  คาร์ลคือตัวเลือกที่ดี  ความเกลียดกันระหว่างทั้งสองฝ่ายไม่สามารถกำจัดออกไปได้ และทำให้เกิดหายนะในภูมิภาคตะวันตก  เขาต้องสร้างความยุ่งยากให้กับกลุ่มการค้าตะวันตก

ในช่วงที่ผ่านมาสองสามวัน  ถังเทียนเห็นและรู้ถึงจุดแข็งของกลุ่มการค้าตะวันตกในภูมิภาคตะวันตก การสร้างเมืองวายุน้ำเงิน  ชาร์ลส์มอบหมายให้กลุ่มการค้าตะวันตก  และความสามารถของกลุ่มการค้าตะวันตกในการรวมอำนาจทำให้ถังเทียนลอบประหลาดใจ  จอห์นสันไปรวบรวมข่าวกรองเป็นพิเศษ องค์กรการค้าที่มีชื่อในภูมิภาคตะวันตกทั้งหมดร่วมมือกันสร้างเมืองวายุน้ำเงิน แสดงถึงพลังของกลุ่มการค้าตะวันตก

นี่ยังเป็นการสนับสนุนให้ถังเทียนตัดสินใจล้มล้างกลุ่มการค้าตะวันตก

คาร์ลไม่ตื่นเต้นแม้แต่น้อย  เขาโบกมือ  “แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเจ้ามาจากไหน  แต่ข้ารู้สึกว่านี่ไม่ส่งผลต่อความเป็นมิตรแน่  กลุ่มการค้าตะวันตกไม่ตระหนี่ต่อสหายเสมอ  ถ้าทุกคนขาดแคลนในช่วงสั้นๆ ทำไมไม่บอกจำนวนข้ามาเล่า?”

 “เราไม่ได้ขาดแคลนเงินทุน”  ถังเทียนส่ายศีรษะ “ก็แค่มีสองสามเรื่องที่จะขอความร่วมมือกับเจ้า  ถ้าเจ้าสามารถทำได้  เราจะไม่ทำอันตรายชีวิตของเจ้า”

น้ำเสียงของถังเทียนดังขึ้นอย่างไม่แยแส  แต่ทำให้หัวใจของคาร์ลตึงเครียด  ‘พวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อเงิน’

เขาไตร่ตรองอย่างรวดเร็ว และไม่แสดงความเปลี่ยนแปลงในอารมณ์  คาร์ลถาม “เจ้าต้องการให้ข้าร่วมมือเรื่องอะไร?”

 “เรียกอัศวินผู้นั้นมา” ถังเทียนหัวเราะ

คาร์ลตะลึง แต่วินาทีต่อมา ความกลัวไม่มีที่สิ้นสุดก็ท่วมขึ้นในใจของเขา ขณะที่เขาอุทานเสียงดัง “เจ้าต้องการเป็นศัตรูกับสภาฯ จริงๆ”

 “ถูกแล้ว” ถังเทียนตอบตามตรง  “เราเป็นศัตรูคู่อาฆาตกัน แล้วไงเล่า? เจ้าต้องการคิดสักหน่อยไหม?”

 “ไม่, ข้าจะไม่มีทางทำอันตรายต่อสภาฯ  ต่อให้เจ้าฆ่าข้าก็ตาม  ข้าจะไม่ทำ”  หน้าของคาร์ลซีดขาว  ใช่แล้ว เขาจะไม่มีทางเห็นด้วย ในทวีปกวงหมิง ไม่มีใครกล้าเป็นศัตรูกับสภาฯ  ถ้าเขาทำเช่นกัน  กลุ่มการค้าตะวันตกจะถูกทำลายในพริบตา  เขาสร้างกลุ่มการค้าตะวันจนเป็นจักรวรรดิด้วยมือเขาเอง ต่อให้เขาต้องตาย เขาจะไม่มีทางทำลายมัน

ทันใดนั้นเขารู้สึกตัว นัยน์เขาหรี่แคบ  “เจ้า.. เจ้าคือโจร!”

ถังเทียนพูดด้วยน้ำเสียงจนใจเล็กน้อย  “เจ้า ....จำเป็นต้องอยู่ที่นี่จริงๆ”

เสียงหัวเราะดังออกมาจากความมืด บุรุษหนุ่มผมสีน้ำตาลคนหนึ่งเดินออกมาจากเงามืด และยิ้มเป็นกันเอง  แต่เพราะเหตุผลบางอย่าง เมื่อคาร์ลเห็นรอยยิ้มที่ไร้อันตรายและเป็นกันเองของเขา  เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขาถูกอสรพิษจ้องมอง  และสั่นไปทั้งตัว

 “แม้ว่าข้าจะมองหาแสงสว่างข้างหน้า  แต่ข้าต้องยอมรับว่า ข้าเชี่ยวชาญในธุรกิจมืดมากขึ้นเรื่อยๆ”  ซือหม่าเซี่ยวยืนอยู่กับที่ โกวอวี้ปรากฏตัวที่ด้านหลังของเขา

เขารีบเร่งมาด้วยความกังวล เมื่อข่าวว่าทางสภาฯ ส่งหน่วยสืบสวนมาถึงเขา  เขาเคลื่อนไหวทั้งราตรีทันที  หลังจากร่วมสู้กับถังเทียนมาช่วงเวลาหนึ่ง  เขาเข้าใจถังเทียนค่อนข้างดี  ไม่ว่าจะเป็นการบุกฝ่าแนวศัตรู หรือต่อสู้และฆ่า  ถังเทียนเป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง แต่เมื่อว่าถึงการวางแผน กลยุทธ ก็ยังค่อนข้างเป็นเรื่องยากสำหรับเขา

แต่เมื่อซือหม่าเซี่ยวเห็นถังเทียน  เขาตกใจกับความเปลี่ยนแปลงของถังเทียน

เขาสามารถรู้สึกอย่างเลือนรางว่าไม่ว่าจะเป็นอารมณ์หรือความแข็งแกร่ง  ถังเทียนมีความก้าวหน้าแบบก้าวกระโดดในทุกอย่าง  เรื่องนี้สร้างความตกใจให้กับเขาจนรู้สึกขมในปาก  เนื่องจากนานมาแล้ว เขามั่นใจในพรสวรรค์ของตนเอง  แต่เมื่อเทียบกับถังเทียน  ความแตกต่างเริ่มมากขึ้นจนถึงขั้นที่เขาไม่รู้สึกโกรธอีกแล้ว  เขามองดูถังเทียนเติบโต และความแข็งแกร่งระหว่างพวกเขายังเพิ่มขึ้นมากอย่างต่อเนื่อง  และตอนนี้กลายเป็นอ่าวที่ข้ามผ่านไม่ได้เสียแล้ว

สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกจนใจมากขึ้นก็คือเขาไม่รู้ว่าความแตกต่างถูกยืดห่างออกไป โดยไม่รู้ตัวหรือเข้าใจได้  ถังเทียนดึงตัวห่างจากเขาไปเรื่อยๆ

ซือหม่าเซี่ยเป็นคนหยิ่ง หยิ่งจนเข้ากระดูก  เมื่อเขาติดตามถังเทียนเข้าดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์ด้วยตนเอง  เขาซ่อนความเหนือชั้นกว่าถังเทียนเอาไว้  แต่...

 ‘มันคือความสิ้นหวังอย่างแท้จริง’

 ‘โชคดี, ที่เจ้าอยู่ที่นี่” ถังเทียนถอนหายใจโล่งอก

ซือหม่าเซี่ยวยักไหล่และล้อเลียนตัวเอง  “และโชคดีที่ยังมีงานให้ข้าทำบ้าง”

ตอนนี้ความรู้สึกแย่เกิดขึ้นกับคาร์ล  เขาตะโกนขึ้นทันที  “พวกเจ้ากำลังจะทำอะไร?  ยาม, ยาม!”

ถังเทียนแนะนำเขาอย่างเกียจคร้าน พลังงานในห้องถูกเขาแช่แข็งอย่างสิ้นเชิง ป้องกันไม่ให้คนภายนอกรู้สึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้อง

ซือหม่าเซี่ยวหัวเราะ “โกวอวี้ ถึงคราวเจ้าบ้างแล้ว”

โกวอวี้ปรากฏตัวหน้าคาร์ลเหมือนควันทันที

คาร์ลไม่สามารถรักษาความเยือกเย็นของเขาไว้ได้และมีท่าทางตื่นตระหนก  “เจ้าจะทำอะไร?  พวกเจ้าจะทำอะไร?”

เมื่อเขาเห็นใบหน้าของโกวอวี้ เขาถึงกับตะลึง ใบหน้าที่งดงามจนทำให้บุรุษตะลึง  นั่นทำให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดว้าวุ่น จนตาของเขาสบตานางตรงๆ  ดวงตาของนางคล้ายกับดวงจันทร์ที่ค่อยๆ หมุนเหมือนกับวังวนแสงก่อตัว สาวงามลึกลับต่อหน้าคาร์ลยึดหัวใจและวิญญาณของเขา ขณะที่เขามองตามดวงตาที่เหมือนกับหมุนวนของนาง

สายตาของคาร์ลค่อยๆ แข็ง ขณะที่สีหน้าของเขากลายเป็นซึมเซา

ถังเทียนกลับสงสัยสิ่งที่โกวอวี้ทำ เนื่องจากเขาไม่เคยเห็นพรสวรรค์ด้านเสน่ห์  เขามองโกวอวี้อย่างระมัดระวัง และเมื่อเขาเห็นว่าตาของโกวอวี้มีแสงที่หมุน  เขารู้สึกได้ทันทีถึงพลังที่ยากจะอธิบายพยามมีอิทธิพลต่อสภาพใจของเขา

แต่สภาพใจที่เหมือนแก้วของถังเทียนมั่นคงเหมือนภูผาและไม่มีมลทินอะไร เขาพยายามออกจากสภาพนั้นทันที

แต่ถังเทียนจุ๊ปากด้วยความสงสัย  พลังปั่นปว่นดูไม่แข็งแกร่ง  แต่อาจส่งผลกระทบต่อใครก็ตามที่มองดู และอิทธิพลที่มีต่อจิตใจนั้นรุนแรงมาก  ถ้าคนผู้นั้นไม่ฝึกวิทยายุทธทางใจมาเป็นพิเศษ เป็นเรื่องยากที่ต่อต้านได้

โชคไม่ดีสำหรับคาร์ล แม้ว่าเขาจะมีตำแหน่งสูงส่ง  ไม่ใช่เนื่องมาจากความเข้มแข็งส่วนตัวของ  แต่โดยความเจ้าเล่ห์และกลยุทธ  เมื่อเผชิญหน้ากับความขัดแย้งกัน เขาไม่มีทางต้านได้

ถังเทียนครุ่นคิด ในดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์  การเอาชนะความขัดแย้งของแต่ละคนส่งผลให้ต้องใช้วิธีการต่างๆ

เสน่ห์ของโกวอวี้เป็นสิ่งที่ใช้กับเซี่ยอวี่อันไม่ได้ และพวกที่เหลืออาจจะต้านทานได้

โกวอวี้หยุด และกลับมาอยู่ด้านหลังซือหม่าเซี่ยวเงียบๆ

 “เสร็จแล้ว” ซือหม่าเซี่ยวพูดอย่างสบายๆ

เขาไม่ได้ผิดหวังมากเกินไป เพราะพลังของตัวเขาเองก็ก้าวหน้า  โดยไม่รู้ตัวเขาแข็งแกร่งกว่าในอดีตมากมาย  เมื่อพลังของเขาแข็งแกร่งมากขึ้น  โกวอวี้ก็แข็งแกร่งมากขึ้นเช่นกัน  และเมื่อโกวอวี้แข็งแกร่งมากขึ้น จึงทำให้พลังของเขาเพิ่มขึ้นเช่นกัน

ชีวิตของเขาและโกวอวี้อยู่ร่วมเส้นทางเดียวกัน กลายเป็นร่างเดียวกัน  เขาอดคิดถึงศิษย์พี่ของเขาไม่ได้  ศิษย์ของเขามีร่างกายอ่อนแอและเจ็บป่วยอยู่เรื่อย ก็ยังมีพลังที่ไม่สามารถหยั่งได้ ช่วยกันเขาจากลมและฝนตลอดไป

 ‘ใช่แล้ว ในชีวิตข้า ข้ามีแต่ศิษย์พี่และโกวอวี้’

 ‘บางทีข้าอาจไม่แปลกประหลาดผิดธรรมดาเท่ากับถังเทียน  แต่ข้าจะสิ้นหวังและยอมแพ้แค่เพราะเรื่องนี้ได้ยังไง?’

ตาของซือหม่าเซี่ยวกลับชัดเจนดังเดิมเหมือนกับว่เขารู้แจ้งชัดยิ่งขึ้น ทำให้เขารู้สึกเป็นอิสระและผ่อนคลาย เขาเต็มไปด้วยความร่าเริง ไม่ใช่แค่เพราะเขารู้ว่าสภาพใจของเขาก้าวหน้าไปอีกระดับ แต่ก็มีความสุขว่าในที่สุดเขาก็คิดตก เขาพิจารณาถึงสิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุด

โกวอวี้ที่อยู่ด้านหลังของซือหม่าเซี่ยวรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของซือหม่าเซี่ยว ขณะที่นางยิ้มเล็กน้อย ใบหน้าที่ทรงเสน่ห์และงดงามของนางมีประกายชีวิตชีวา  ใบหน้าเดิมของนางแม้จะงามสมบูรณ์แบบ แต่ก็เย็นชาเหมือนกับว่านางไร้ชีวิต  เพียงชั่วขณะนั้นทำให้ใบหน้างดงามของนางเหมือนกับมีชีวิต

ถังเทียนมีประสาทรับรู้เฉียบคมรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของซือหม่าเซี่ยวและโกวอวี้ทันที

แต่ทันใดนั้น คลื่นสะท้อนทำให้หัวใจของเขาสั่นสะท้าน  เขาตะลึง

ภายในเส้นทางบรอนซ์ มีเสียงกึกก้องดังเหมือนสายฟ้าขณะที่ร่างหนึ่งผ่านไปเหมือนสายฟ้า  เขาพุ่งไปข้างหน้าเหมือนลูกธนูแหวกอากาศ ทุกครั้งที่เท้าของเขาแตะจานสุญญกาศจะมีแรงบีบอัดสูงสุดและระเบิดขึ้น เสียงกระหึ่มดังลั่นและเสียงระเบิดยังดังอยู่ภายในทางผ่าน

ใบหน้าที่ยังเฉยเมยตั้งแต่เขาตื่นขึ้น ตอนนี้กลายเป็นตื่นเต้น  เขาใช้พลังทั้งหมดเคลื่อนไหว เนื่องจากใจของเขาเต็มไปด้วยใบหน้าที่เขาคิดถึงทุกเมื่อเชื่อวัน

เชียนฮุ่ย!

หัวใจของเขาขานชื่อนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยไม่มีหยุด

เมื่อประตูบรอนซ์กระพริบปรากฏอยู่ในสายตาของเขา  หัวใจของเขาเหมือนกับถูกมือที่มองไม่เห็นจับไว้ ความรู้สึกสำลักรุนแรงท่วมท้นใจของเขา ตามมาด้วยความรู้สึกยินดีจนท่วมท้นใจของเขา

ทันใดนั้นถังเทียนกังวล

ใช่แล้ว กังวล อารมณ์นี้ไม่ได้ปรากฏมานานแล้วในร่างกายของเขา  จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาทันที  เขาเอาชนะศัตรูมานับไม่ถ้วนและมีประสบการณ์กับการสู้รบ ทั้งเผชิญกับสถานการณ์อันตรายมาทุกรูปแบบ  แต่เขาไม่เคยกังวล

แต่เวลานั้นเขากังวล  ความกังวลอย่างหนักทำให้ใจของเขาว่างเปล่า

เพียงพริบตา เขามาปรากฏอยู่ต่อหน้าประตูบรอนซ์ ความหงุดหงิดรุนแรงออกมาจากสัญชาตญาณของเขา

 “เชียนฮุ่ย!”

 “พี่เทียน!”

เหมือนกับว่าพวกเขามีการสื่อสารทางจิตถึงกัน  เหมือนกับว่าพวกเขาเกิดมาเชื่อมโยงเกี่ยวข้องกันและในระดับที่ลึกซึ้ง  ทั้งสองคนตะโกนเรียกชื่อที่พวกเขาโหยหาทุกวันและคืน

ทั้งสองฟากของประตูบรอนซ์ดวงดาว ทำให้พวกเขาชะงักค้าง

เวลาดูเหมือนจะหยุดในขณะนั้น