ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 895 เจียย่าออกรบ

ตอนที่  895  เจียย่าออกรบ

วิหารกวงหมิง

กระบวนทัพเคร่งขรึมและเงียบ  เจียย่ามีสีหน้าจริงจัง และภายใต้แสงสาดส่องที่คล้ายหิมะทำให้ฉากภาพดูขลังศักดิ์สิทธิ์  ผู้อาวุโสยืนอยู่บนเวทีสี่เหลี่ยมและสังเกตทหารว่าพร้อมจะเคลื่อนกำลังพลแล้ว

เจียย่าเป็นที่รู้จักกันดีว่าพลังตั้งรับของเขาทรงพลัง และเป็นที่เชื่อถือของประมุขผู้อาวุโส  ทำให้เขาใช้เวลาทั้งหมดส่วนใหญ่กับการป้องกันพื้นที่ใจกลาง  ชีวิตของเขาน่าเบื่อมากเนื่องจากอยู่ห่างกิจกรรมทางโลก  แม้ว่าทุกคนจะนับถือเขา  แต่เวลาส่วนใหญ่ แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่นี้เหมือนกับว่าจะไม่ได้มีตัวตนอยู่  และมักจะถูกคนส่วนใหญ่หลงลืมไปเสมอ

กองทัพของเจียย่าอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน  ภายในทวีปกวงหมิง ส่วนใหญ่จะเป็นอัศวินพิเศษกวงหมิงรับหน้าที่เป็นส่วนใหญ่  พวกเขาทุกคนมีตำแหน่งที่สูงและมีพลังส่วนตัวที่แข็งแกร่ง และถือว่าไร้คู่ต่อสู้  อัศวินพิเศษกวงหมิงทะเยอทะยานเป็นส่วนใหญ่ และมีอายุน้อยกันหลายคน

แต่ขณะนั้น กองทัพของเจียย่าติดอาวุธพร้อมอย่างเห็นได้ชัด  ผู้อาวุโสตระหนักได้ว่ามีความไม่สบายใจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด  ก่อนนี้เมื่อสถานการณ์เลวร้าย พร้อมกับแรงกดดันของกองทัพแดนเถื่อน  พวกเขาไม่กังวลเรื่องความปลอดภัยของพวกเขาเอง  ไม่มีกองกำลังประจำการอยู่ในทวีปเซียน  แต่กลับใช้ระฆังศักดิ์สิทธิ์แทน  ทำให้กองทัพทั้งหมดที่อยู่ใต้ฟ้ามารวมตัวกันในทวีปเซียน ทำให้กองทัพทั้งหมดมารวมตัวกัน  แต่ก็ยังไม่ทำให้ความวิตกกังวลของพกวเขาลดลง

จากนั้นผู้อาวุโสตระหนักว่า  กองทัพนี้อาศัยความรู้สึกถึงความคงอยู่คือเหตุผลที่แท้จริงที่พวกเขารู้สึกได้ง่าย

การจัดทัพของเจียย่าไม่ใช่เพื่อตะลุยสัมพันธมิตรใต้  แต่เป็นเว่ยเย่กวน  มู่จื่อเสียหายเงียบและไปอยู่ที่ใดก็ไม่ทราบ  ทวีปเว่ยเย่กวนตกอยู่ในที่อันตรายร้ายแรง  และพวกเขาจำเป็นต้องได้แม่ทัพที่แข็งแกร่งไปประจำการที่นั่น ในวิหารกวงหมิงมีเพียงคนเดียวที่สามารถรับหน้าที่ได้ก็คือท่านเจียย่า  ผู้อาวุโสรู้ความสำคัญของทวีปเว่ยเย่กวน  แม้ว่าจะต้องลดระดับการป้องกันของทวีปเซียนและคุกคามความปลอดภัยของพวกเขาก็ตาม  แต่พวกเขารู้ว่ากองทัพใหญ่ของทวีปแดนเถื่อนเข้ามาในทวีปกวงหมิงแล้ว  นั่นจะเป็นปัญหาน่ากลัวที่สุด

ไม่ว่าจะเป็นข่าวลือเส้นทางเข้าสวรรค์วิถีในสัมพันธมิตรใต้  การฟื้นตัวของแดนบาป หรือโจรทวีปทองอาละวาด  ไม่มีข่าวไหนเลยที่สำคัญเท่ากับทวีปเว่ยเย่กวน  ความเคลื่อนไหวของทวีปแดนเถื่อนทำให้ทุกคนที่คิดได้สั่นสะท้านกันหมด  นั่นคือรากเง่าที่ทำให้วิหารกวงหมิงสั่นสะเทือนอย่างแท้จริง

เมื่อพิธีการเสร็จสิ้นลง  ผู้อาวุโสหลายคนที่คุ้นเคยกับเจียย่าเดินไปส่งเจียย่า  เจียย่ายังคงยิ้มเล็กน้อยตลอดเวลา  ความมั่นใจและความมั่นคงของเขาทำให้ทุกคนมีความมั่นใจมากขึ้น

ประมุขผู้อาวุโสใช้เวลาทั้งคืนคุยกับเจียย่า  แต่ไม่ได้ปรากฏตัวในพิธีการ ปล่อยให้โอรสศักดิ์สิทธิ์ชาร์ลส์ประกอบพิธีการ ซึ่งเป็นคนสุดท้ายที่เดินไปข้างหน้า

เจียย่าแตะไหล่โอรสศักดิ์สิทธิ์ชาร์ลส์  “ข้าคงต้องปล่อยทวีปเซียนไว้ในมือฝ่าบาทเสียแล้ว”

หลังจากที่เขาออกจากทวีปเซียน  การป้องกันของทวีปเซียนจะมีชาร์ลส์เป็นคนรับผิดชอบ  แม้ว่าเขาจะกังวลความปลอดภัยของทวีปเซียน  แต่เมื่อคิดเกี่ยวกับจำนวนของกองทัพ ซึ่งเป็นกองกำลังส่วนตัวอยู่กับชาร์ลส์แล้วเขาสบายใจ

ชาร์ลส์โค้งตัวเล็กน้อย  และกล่าวด้วยความเคารพ  “โปรดมั่นใจได้  แสงสว่างจะคงอยู่นิรันดร์!”

เจียย่าพยักหน้า  เขาคำนับชาร์ลส์จากนั้นหันไปออกคำสั่ง  “เคลื่อนทัพ!”

กองทัพเริ่มเคลื่อนออกไป

ประมุขผู้อาวุโสมองดูกองทัพใหญ่จากระยะไกล และไม่ยอมละสายตาอยู่เป็นเวลานาน เพราะเหตุผลบางอย่าง ใจของทุกคนเริ่มตื้นตัน  ‘แม้แต่ท่านเจียย่าก็ยังถูกส่งออกไป..’

การระดมทัพโดยห้าแม่ทัพใหญ่ทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์  วิหารกลับกลายเป็นว่างเปล่า ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ปลอดภัย

เมื่อเรือรบของกองทัพเจียย่าหายลับสายตาไป  ผู้อาวุโสทั้งหลายจึงหันกายและเดินออกมา สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความกังวลและเดียวดายอย่างเหลือเชื่อ

ชาร์ลส์สังเกตสีหน้าที่กังวลของทุกคนและเดินออกไปเงียบๆ

ชาร์ลส์นั่งลงบนเก้าอี้ในห้องหนังสือ  สีหน้าของเขาค่อนข้างกดดัน

โซเฟียเดินเข้ามาและเมื่อเห็นสีหน้าของเขา นางพูดขึ้น  “ไม่ต้องใส่ใจพวกเขา”

 “ไม่ใส่ใจพวกเขา?  เจ้าต้องการให้ข้าไม่ใส่ใจพวกเขาหรือ?”  ชาร์ลส์ระเบิดความโกรธทันที  ใบหน้าหล่อเหลาของเขาพลันน่ากลัว  “จะให้ข้าทำให้พวกเขาไม่สบายใจได้ยังไง?  มีหน่วยอัศวินพิเศษกวงหมิงอยู่ที่นี่  และตระกูลชั้นหนึ่งมากมาย  พวกผู้เฒ่าทั้งหมดเหล่านั้นจะกังวลถึงข้าที่นี่หรือ?  ข้าไม่มีประโยชน์ในใจพวกเขาแล้วใช่ไหม?”

ขณะนั้นชาร์ลส์เป็นเหมือนสัตว์ป่าที่ติดอยู่ในกรง คำรามด้วยความดุร้าย  แต่ยังคงดิ้นรนอย่างช่วยไม่ได้

โซเฟียยังเงียบ  ตั้งแต่ประมุขผู้อาวุโสลงโทษชาร์ลส์  ชาร์ลส์กลายเป็นคนอ่อนไหวและอ่อนแอมากขึ้น  ความมั่นใจของตัวเองหายไปในคืนนั้น  เขากลายเป็นคนช่างสงสัย  และโซเฟียไม่รู้ว่าจะไล่ความคิดที่เขามีเช่นนั้นได้ยังไง  โซเฟียรู้เหตุผล  แต่ช่วยไม่ได้

ประมุขผู้อาวุโสถือครองพลังในวิหาร  แม้แต่ตำแหน่งของชาร์ลส์ในฐานะโอรสศักดิ์สิทธิ์ก็อาจถูกประมุขผู้อาวุโสถอดได้ ถ้าเขาต้องการ

ตั้งแต่ชาร์ลส์ถูกลงโทษ ประมุขผู้อาวุโสแสดงความไม่พอใจชาร์ลส์ทำให้ข่าวลือกระจายไปภายในวิหาร

ข่าวลือไม่ได้เป็นส่วนที่น่ากลัว  สิ่งที่ทำให้ชาร์ลส์กลัวก็คือเหล่าผู้อาวุโสจะได้รับผลกระทบไปด้วย  และทัศนคติที่พวกเขามีต่อชาร์ลส์เริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย  เขาเคยได้ยินพวกผู้อาวุโสวิหารปรึกษากันเป็นส่วนตัวครั้งหนึ่ง  เมื่อคิดว่าเขาไม่มีความสามารถในการรับหน้าที่แทนประมุขผู้อาวุโสได้

ชาร์ลส์เริ่มกลัว

เขาเป็นเพียงโอรสศักดิ์สิทธิ์ในวิหาร  แต่เขารู้ว่าตราบใดที่วิหารยินดี ไม่สิ, ตราบใดที่ประมุขผู้อาวุโสยินดี  วิหารกวงหมิงสามารถสร้างโอรสศักดิ์สิทธิ์ได้หลายคนในชั่วข้ามคืน  เขารู้ว่ามีตัวเก็งที่มีความสามารถคนอื่นๆ อยู่ด้านหลังเขาอีกหลายคน  ผู้มีคุณสมบัติและศักยภาพที่ได้รับการคัดเลือกมาเหล่านี้มีพรสวรรค์ที่ไม่ด้อยไปกว่าเขา  เป็นแต่ในทรัพยากรคนเหล่านั้นทั้งหมด  เขาได้รับเลือกคนเดียวเท่านั้น  แต่เมื่อประมุขผู้อาวุโสสูญเสียความเชื่อมั่นในตัวเขา  แหล่งทรัพยากรที่ทรงค่าทั้งหมดจะถูกดึงไปจากตัวเขาและมอบให้พวกเขา

เมื่อพวกเขามีทรัพยากร ศักยภาพทั้งหมดของผู้มีคุณสมบัติเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นในระดับน่าทึ่งและสามารถแทนที่เขาได้ง่าย

ตำแหน่งของชาร์ลส์มักจะมั่นคงอยู่เสมอ  แต่ความมั่นคงนี้ได้มาเพราะการสนับสนุนของประมุขผู้อาวุโส  ตั้งแต่เด็ก ประมุขผู้อาวุโสจับตาดูชาร์ลส์ทำให้การเดินทางของเขาราบรื่น  เขาไม่เคยได้รับความพ่ายแพ้ ทำให้ความเชื่อถือของผู้อาวุโสมีมากขึ้น  เขาไม่เคยคิดว่าด้วยความล้มเหลวเพียงครั้งเดียว ด้วยการลงโทษเพียงแส้เดียว ทุกอย่างกลับเปลี่ยนไป

เขาเริ่มรู้สึกกดดัน และอารมณ์ของเขาย่ำแย่

ในที่สุดเขาก็เข้าใจวิหารกวงหมิง  มีเพียงแต่ประมุขผู้อาวุโสเท่านั้นไม่สามารถแทนที่ได้  ส่วนคนอื่นอาจถูกแทนที่หรือถูกปลดได้

หลังจากพิธีการผ่านไป ผู้อาวุโสทั้งหมดก็ลืมความคงอยู่ของเขาไปอย่างสิ้นเชิง  พวกเขาแสดงความกังวลและความไม่สบายใจในใจเขา  สำหรับชาร์ลส์ ความไม่สบายใจที่แสดงออกมานี้แสดงให้เห็นความไม่ไว้วางใจในตัวเขา  เพราะเขาอยู่ในช่วงดูแลป้องกันทวีปเซียน

ชาร์ลส์สีหน้าซีดได้สงบอารมณ์ได้ในที่สุด  สีหน้าของเขากลับคืนเป็นปกติ ขณะที่เขาขอโทษโซเฟีย  “ข้าขอโทษจริงๆ โซเฟีย,  ข้าไม่ควรระบายความโกรธกับเจ้า”

 “ไม่เป็นไร”  โซเฟียส่ายศีรษะ จากนั้นนางเปลี่ยนหัวข้อ  “ฝ่าบาท เราจำเป็นต้องควบคุมตระกูลต่างๆ  เร็วๆ นี้มีความขัดแย้งกันภายในทวีปเซียน อย่างเช่นตระกูลชิว พวกเขาขัดแย้งกับกลุ่มการค้าเมซฟิลด์  แม้ว่าความขัดแย้งของพวกเขาจะควบคุมไว้ได้  และพวกเขาไม่ได้ละเมิดข้อห้าม  แต่ถ้าเรายังไม่คลี่คลายสถานการณ์  ความขัดแย้งอาจกลายสภาพเป็นย่ำแย่”

ชาร์ลส์ขมวดคิ้ว  “ตระกูลชิว?  ทำไมพวกเขาขัดแย้งกับตระกูลเล็กๆ อย่างกลุ่มการค้าเมซฟิลด์?”

เทียบกับตระกูลชิว  กลุ่มการค้าเมซฟิลด์ถือว่าเป็นตระกูลเล็ก  ในทวีปกวงหมิง อันดับตระกูลที่มีชื่อเสียงมีการจัดลำดับเข้มงวด  ตระกูลระดับสูงอย่างตระกูลชิว ไม่มีผลประโยชน์อะไรที่ขัดแย้งกับตระกูลเล็กๆ อย่างกลุ่มการค้าเมซฟิลด์

โซเฟียตอบ  “ต้องเป็นเพราะตระกูลอลิซาเบธ  ตระกูลอลิซาเบธพ่ายแพ้ตระกูลเมซฟิลด์ และเนื่องจากชิวหวินฉีมีความสนใจคลอเดีย  เขาตัดสินใจช่วยนาง  แต่ใครจะรู้ว่าตระกูลเมซฟิลด์ไม่ยอมรับการคุกคามของตระกูลชิว”

 “ทำไมพวกเขาไม่ชอบความสงบสุขกันนะ”  น้ำเสียงชาร์ลส์เต็มไปด้วยความไม่สบายใจ  เพราะพวกเขามาก่อปัญหาในช่วงเวลาเช่นนั้น

วิหารไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลที่มีชื่อเสียง  โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตระกูลชั้นหนึ่ง  พวกเขาแตกต่างจากตระกูลธรรมดา  พวกเขาไม่จำเป็นต้องให้วิหารยอมรับ  และมีเงื่อนไขหลายอย่างกับวิหาร เริ่มมีความขัดแย้งในเรื่องที่น่าสนใจ  ภาวะฉุกเฉินที่ตระกูลชั้นหนึ่งต้องให้ความสำคัญก็คือภาวะฉุกเฉินของทวีปกวงหมิง  พวกเขาได้สร้างผลงานที่กล้าหาญไว้มาก ดังนั้นจึงไม่ค่อยเคารพยำเกรงวิหาร

นอกจากนั้นรากเหง้าของพวกเขาหยั่งรากลึกซึ้ง  วิหารไม่เข้มงวดพวกเขา  ขณะที่พวกเขากับตระกูลอื่นๆ ทั้งสองฝ่ายรักษาข้อตกลงที่เข้าใจกัน

สำหรับแผนกภายในของวิหาร ความต้องการปราบปรามตระกูลอันดับหนึ่งไม่เคยหยุด

แต่ขณะนั้น ไม่มีใครพูดอะไร  วิหารต้องอาศัยตระกูลที่มีชื่อเหล่านี้  พลังของพวกเขาได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่เพียงพอจะชนะสงคราม  วิหารต้องการดึงคนเข้าร่วมคาราวานสงคราม  แม้ว่าสินสงครามจะต้องถูกแบ่งออกไป  แต่ความสำคัญยังอยู่ที่ชัยชนะ

ถ้าพวกเขาแพ้  พวกเขาจะสูญเสียทุกอย่าง

ชาร์ลส์ต้องยอมรับว่าเขาเคารพการตัดสินใจที่มีประสิทธิภาพของประมุขผู้อาวุโส  ก่อนที่สถานการณ์จะมีแนวโน้มไปในทางร้าย  เขาเลือกใช้ระฆังศักดิ์สิทธิ์

แต่นี้ไม่ได้ทำให้ชาร์ลส์สบายใจ  ความซาบซึ้งและความไม่พอใจกับตระกูลมีชื่อเสียงนั้นซับซ้อนมาก ซึ่งสาวร่องรอยไปได้เป็นร้อยๆ ปี  ตระกูลทั้งหมดเหล่านี้สร้างความไม่สบายใจในหมู่ตระกูลอื่น และประกายเพียงเล็กน้อยก็อาจทำให้ความขัดแย้งปะทุขึ้นได้  และความขัดแย้งระหว่างตระกูลชิวกับกลุ่มการค้าเมซฟิลด์ก็เป็นเพียงเรื่องเล็กเท่านั้น

ชาร์ลส์รู้ว่าพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ลงมือกันต่อ  ถ้าความขัดแย้งระหว่างตระกูลรุนแรงขึ้น ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นจริงๆ พวกเขาไม่สามารถหยุดการต่อสู้ได้  ถึงเวลานั้นทางวิหารจะต้องถูกโยกคลอน และการลงโทษตระกูลเหล่านี้จะเป็นเหตุให้พวกเขาโกรธแค้นในใจมากขึ้น

 “ส่งอัศวินพิเศษกวงหมิงไป”  ชาร์ลส์กล่าว  “บอกพวกเขาว่า ข้าไม่สนใจเรื่องความขัดเคืองในอดีตของพวกเขา แต่ในสถานการณ์วิกฤติเช่นนั้น  ใครก็ตามบังอาจก่อความยุ่งยาก  วิหารจะไม่ยอมเด็ดขาด  อัศวินพิเศษพร้อมแล้ว  แต่ให้คำแนะนำว่าใครก็ตามที่ไม่ฟังวิหารจะต้องถูกฆ่าทันทีโดยไม่มีการเตือน!”

ตาของโซเฟียเป็นประกาย  ความตั้งใจฆ่าที่เด็ดขาดและโอรสศักดิ์สิทธิ์เต็มไปด้วยความมั่นใจ นั่นคือโอรสศักดิ์สิทธิ์ที่นางรู้จัก

นางตอบด้วยเสียงหนักแน่น  “รับทราบ!”

อัศวินพิเศษกวงหมิงก่อตั้งกระบวนและเริ่มลาดตระเวนไปทั่วทวีปเซียน  ในช่วงเวลาสั้นๆ วันเดียว พวกเขารักษาความสงบ  กว่า 40 คนที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งถูกตัดศีรษะ  ขณะที่ตระกูลมีชื่อเสียงถูกถอดถอนคุณสมบัติ

ในเวลานั้นกองทัพทั้งหลายที่รวมตัวเหนือทวีปเซียน ค่อยมีมาตรฐานมากขึ้น

ถังเทียนไม่สนใจเรื่องราวทั้วงหมด  เขาไม่สนใจเกี่ยวกับความขัดแย้งกับตระกูลชิว และปล่อยให้จี๋เจ๋อรับมือ

ทั้งหมดที่เขาให้ความสนใจมีอยู่เรื่องเดียว

เชียนฮุ่ยมาถึงทวีปเซียนแล้ว!

ในใจของเขา ไม่มีอะไรที่สำคัญมากเท่านี้แล้ว

ความเพียรพยายามยาวนานผ่านเส้นทางยาวไกล  ความคิดที่รุนแรง ความกังวลกับการรอคอย การดั้นด้นบุกตะลุยฝ่าฟันต่อสู้มาตลอดทาง  ทั้งหมดนี้เพื่อการได้กลับมาพบเจอครั้งนี้