Panlong เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 2 ศิลาดำ

เล่ม 14 อสูร – ตอนที่ 2 ศิลาดำ

ผาคันฉ่องจันทรา  พื้นที่ว่างในใจกลางปราสาทสีม่วงมีบุรุษชุดม่วงนับร้อยคนเข้ามารวมกันที่นี่ทำให้สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์ต่างๆ นับร้อยที่เพิ่งมาถึงแดนนรกตกใจและรู้สึกกลัว

 “ทำไมถึงมียอดฝีมือมากมายที่นี่?  ทุกคนเป็นระดับเทพแท้เป็นอย่างน้อย  และคนผู้นั้นดูเหมือนจะเป็นผู้นำมีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นเทพชั้นสูง!”  บีบีเหลือกตาขณะที่พูดทางใจกับลินลี่ย์  ลินลี่ย์ตอบทางใจ  “บีบี!  ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น  คอยต่อไป ตอนนี้เป็นเวลากลางวันแล้ว พวกเขาคงจะส่งเราออกไป"

ลินลี่ย์รู้แน่ว่าคนเหล่านี้ทรงพลังมากกว่ามากมายนัก

นอกจากนี้ เครื่องแบบของบุรุษชุดม่วงทั้งหมดมีกลิ่นอายซึ่งทำให้ลินลี่ย์รู้สึกหวาดกลัว

 “เงียบ!”  เสียงทุ้มเสียงหนึ่งดังขึ้น  และคนชุดม่วงที่คุยกันอยู่เงียบเสียงทันที ไม่มีใครกล้าพูดต่อไป  ขณะเดียวกันบุรุษชุดม่วงหลายร้อยก้าวมาอยู่ด้านข้างอย่างเป็นระเบียบ เหลือปรากฏอยู่แต่บุรุษชุดม่วงอีกหกคน

 “หกคนนี้น่าจะเป็นผู้นำ”  ลินลี่ย์เคยพบแอดกิน ซาดิสต์และบลูไฟร์มาก่อน  เขาสามารถรู้สึกได้ว่าทั้งหกคนนี้ให้ความรู้สึกที่คล้ายๆ กัน

เป็นบุรุษสี่และสตรีอีกสองคนในจำนวนหก

 “ครั้งนี้ คุณภาพของผู้เดินทางมาถึงใหม่จากดินแดนโลกธาตุเหล่านี้นับว่าไม่เลว  มีระดับเทพแท้ถึงสองราย”  หนึ่งในหกนั้นเป็นสตรีร่างสูงโปร่งผมตรงซอยสั้นยาวระดับไหล่ กำลังมองมาที่กลุ่มลินลี่ย์  จากนั้นหันไปหัวเราะกับอีกห้าคน  “ครั้งนี้คงเป็นหน้าที่ข้าส่งพวกเขาออกไปใช่ไหม?”

 “อามีเลีย ไม่มีใครทะเลาะกับเจ้าเพื่อแย่งหน้าที่หรอกน่า”  หนึ่งในหกซึ่งเป็นบุรุษค่อนข้างท้วมหัวเราะลั่นขณะกล่าว

อามีเลียหัวเราะเช่นกัน จากนั้นตะโกนลั่น  “หน่วยคันฉ่องจันทราที่สอง เตรียมเคลื่อนขบวน!”

 “ขอรับ, หัวหน้า!”  หนึ่งในคนพวกนั้นจากคนชุดม่วงเป็นร้อยคนขานรับเสียงดัง

อามีเลียหันไปมองประตูที่อยู่ห่างออกไป  นักรบชุดทองคนหนึ่งเดินออกมาจากในประตู รีบมาหยุดอยู่ต่อหน้าอามีเลียและคุกเข่าข้างหนึ่งพูดด้วยความเคารพ “นายท่าน!”

 “เตรียมเดินทาง” อามีเลียกล่าว

 “ขอรับ, นายท่าน!”  นักรบชุดทองรับคำหนักแน่น

และจากนั้นนักรบชุดทองบินขึ้นไปในอากาศเหนือปราสาทม่วง  แสงสีทองฉายออกและนักรบชุดทองแปลงเป็นมังกรทองขนาดมหึมา อย่างน้อยยาวหลายร้อยเมตร  ภายใต้การสะท้อนรัศมีพระอาทิตย์สีแดง เกล็ดมังกรทองเปล่งแสงแพรวพราวขณะที่สะท้อนกับเงาปราสาทม่วง

 “วูบบบ!”

ทางเข้าที่มีความยาวสิบเมตรปรากฏที่สีข้างของมังกรทอง

ทุกคนรวมทั้งลินลี่ย์ตกใจ  ลินลี่ย์มองดูด้วยความระมัดระวัง  “เมื่อครู่นี้นักรบชุดทองยังเป็นแค่เซียนอย่างเห็นได้ชัด  แต่บัดนี้ เขาแปลงกายเป็นมังกรทองได้ทันทีและปรากฏทางเข้าบนสีข้างของเขาด้วยหรือ?

ลินลี่ย์เต็มไปด้วยความสงสัย

 “จงพาผู้มาใหม่จากแดนโลกธาตุเข้าไปภายใน” อามีเลียกล่าว

ทันใดนั้นบุรุษชุดม่วงสี่สิบเก้านายเดินออกมาพร้อมกันมาหยุดอยู่หน้าของกลุ่มลินลี่ย์  หัวหน้าของพวกเขาเป็นนักรบที่ไว้เครา เขาส่งเสียงลั่น  “พวกเจ้าทุกคน จงเข้าไปข้างในเสียดีๆ มิฉะนั้นเราจะใช้กำลังบังคับ” ทันทีหลังจากที่พูดคำนี้...

สิบคนในกลุ่มยอดฝีมือกลุ่มลินลี่ย์บินตรงเข้าไปที่สีข้างของมังกรทองรวมทั้งกลุ่มลินลี่ย์สามคนด้วย

เมื่อบินเข้าไปในสีข้างมังกรทอง ลินลี่ย์ตกใจเช่นกัน... เห็นได้ชัดมากว่า ภายในท้องของมังกรทองนี้มีการจัดการเหมือนกับคฤหาสน์  ไม่มีแค่เพียงเก้าอี้กับโต๊ะ มีแม้กระทั่งการประดับตกแต่งเช่น เทือกเขา ดอกไม้โลหะเป็นต้น

ช่างเหลือเชื่อจริงๆ

 “ว้าว!”  ยอดฝีมือหลายคนที่เข้ามาอดตกใจทึ่งมิได้  ตัวประหลาดคล้ายวานรจ้องมองตาโต

 “พี่ใหญ่ นี่คืออสูรร่างโลหะ”  บีบีพูดทางใจกับลินลี่ย์  “ก็เหมือนกับปราสาทโลหะของปู่เบรุต  สิ่งมีชีวิตโลหะสามารถเปลี่ยนเป็นรูปทรงต่างๆ ได้  อย่างไรก็ตาม ขนาดเปลี่ยนไปได้มีจำกัด  ปราสาทโลหะของปู่มีพลังมากกว่าเจ้าตัวนี้”

ลินลี่ย์ลอบทึ่งลอร์ดเบรุต

เพียงแต่วันนี้เขาตระหนักได้ว่าปราสาทโลหะซึ่งเบรุตอาศัยอยู่มีความเหลือเชื่อขนาดนี้  ในแง่ของขนาด... ร่างของมังกรทองนี้มีขนาดหนึ่งในสิบเมื่อเทียบกับปราสาทโลหะ

 “อย่าเอาแต่ยืนนิ่งงี่เง่านักเลย  นั่งลง”  อามีเลียตะโกนอย่างเย็นชา

ทันใดนั้นบุรุษชุดม่วงในหน่วยเริ่มตวาดทันที  “เจ้าทั้งสองคน นั่งตรงนั้น และเจ้าสามคนตรงนั้น เร็วเข้า แม่มันเอ๊ย!  ช้าชิปเป๋ง, มันน่าเตะส่งนัก” บุรุษชุดม่วงไม่สนใจเรื่องมารยาทแต่อย่างใด

ในไม่ช้าลินลี่ย์และผู้มาใหม่อีกเกินร้อยจากดินแดนโลกธาตุก็ถูกจัดให้นั่งเป็นระเบียบ

 “หัวหน้า,  เราจะส่งคนกลุ่มนี้ไปที่ไหน?”  เด็กหนุ่มชุดม่วงร่างผอมกล่าว

อามีเลียชำเลืองมองเขา  จากนั้นพูดอย่างสงบ  “คราวนี้... เราจะส่งพวกเขาไปเมืองไนท์บลาส!”

 “แครก...”

ภายในท้องของมังกรทองแปลกประหลาดมาก แสงสีทองปรากฏอยู่ทั่วทุกที่ทำให้สองข้างของท้องมังกรโปร่งแสง  ลินลี่ย์ยอดฝีมืออื่นสามารถมองผ่านด้านข้างที่โปร่งใสและเห็นสิ่งที่อยู่ภายนอกได้  มองดูคล้ายกระจกของทวีปยูลาน

 “น่าสนใจจริงๆ”  ลินลี่ย์พูดด้วยความชื่นชม

สิ่งมีชีวิตโลหะอย่างนี้ช่วยอำนวยความสะดวกสบายดีแท้  บีบีกับเดเลียที่นั่งอยู่ใกล้ๆ มองผ่านโลหะใสออกไปด้านนอก

 “หือ?”  ลินลี่ย์ค่อนข้างประหลาดใจ  เขาพูดทางใจกับบีบีและเดเลียที่อยู่ใกล้ๆ “สิ่งมีชีวิตโลหะนี้เดินทางได้รวดเร็วดีจริง”  ลินลี่ย์และคนอื่นๆ สามารถเห็นความเร็วในการเคลื่อนไหวเมื่อมองออกไปภายนอก

นี่คือแดนนรก ไม่ใช่ดินแดนโลกธาตุ

แรงโน้มถ่วงที่นี่มากกว่าโลกธาตุถึงร้อยเท่า  แม้ว่าลินลี่ย์จะเคลื่อนที่เต็มกำลัง ก็คงไม่สามารถบินได้เร็วเท่านี้  ต้องเข้าใจว่า...นี่เป็นสิ่งมีชีวิตโลหะระดับเซียน

 “ช่วยให้ความรู้ทั่วไปกับผู้ที่เพิ่งเดินทางเข้าแดนนรกใหม่ถึงกิจกรรมของแดนนรกด้วย”  อามีเลียพูดกับเด็กหนุ่มร่างบางชุดม่วงที่อยู่ใกล้

 “ขอรับ... หัวหน้า”

บุรุษหนุ่มร่างผอมชุดม่วงยืนขึ้นทันทีและมองมาทางลินลี่ย์และคนอื่น  “พวกเจ้าทุกคนได้เดินทางจากดินแดนโลกธาตุมาถึงแดนนรกกันแล้ว  บัดนี้ข้าขอแนะนำความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับแดนนรกให้พวกเจ้าเข้าใจเสียก่อน  นอกจากนรกเป็นหนึ่งสี่พิภพชั้นสูง จึงมียอดฝีมืออยู่มากมายราวกับเมฆบนท้องฟ้าเป็นเรื่องธรรมดา  บัดนี้พวกเจ้าเข้ามาในแดนนรกแล้ว  พวกเจ้าควรจะหาเผ่าหรือตระกูลเข้าร่วมก่อน”

 “ในแดนนรก มีห้าทวีปใหญ่ที่ทั้งหมดนี้กว้างใหญ่ไพศาลไม่มีที่สิ้นสุด  ทวีปเหล่านี้แบ่งเป็นทวีปเรดบุด ทวีปคาลัว ทวีปมูจา  ทวีปบลัดลิช (เทือกเขาโลหิต) และทวีปเจดโฟลท”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ลินลี่ย์ บีบีและเดเลียมีความคิดอย่างหนึ่ง

เป้าหมายของลินลี่ย์คือเดินทางไปมณฑลอินดิโก (ฟ้าคราม) ของทวีปบลัดลิช

 “ห้าทวีปใหญ่  ทวีปเรดบุดอยู่เหนือสุด และทวีปคาลัวอยู่ทางตะวันตกเป็นจุดเชื่อมของดินแดน  กล่าวอีกนัยหนึ่ง.. ชายขอบด้านเหนือของทวีปเรดบุดคือดินแดนเหนือสุด  ขณะที่ด้านตะวันตกคือทวีปคาลัวซึ่งเป็นดินแดนจรดขอบตะวันตก”

 “นอกจากห้าทวีปใหญ่นี้ที่เหลือเป็นมหาสมุทรทั้งหมด  ห้าทวีปใหญ่เชื่อมต่อเป็นวงกลม  ภายในวงกลมก็คือทะเลหมอกดาว ซึ่งใหญ่มากกว่าทวีปใดๆ ทั้งสิ้น ทะเลหมอกดาวคือทะเลใน  ขณะที่ทะเลนอกก็คือทะเลที่อยู่ด้านนอกวงล้อมห้าทวีปใหญ่ และตั้งอยู่ในด้านใต้และตะวันออกของทวีป  ทะเลนอกนี้รู้จักกันในชื่อว่าทะเลโกลาหล มีขนาดกว้างใหญ่มาก”

บุรุษหนุ่มร่างชุดม่วงร่างผอมหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาพูดเรื่องนี้  “แต่แน่นอน นี่ไม่มีความหมายอะไรกับพวกเจ้ามากนัก  ขนาดแค่ทวีปๆ เดียวก็กว้างใหญ่จนน่าตกใจแล้ว  และยอดฝีมือจะกระจายตัวอาศัยอยู่ทั่วในแต่ละทวีป  ทวีปที่เราอยู่ในปัจจุบันนี้ก็คือทวีปเรดบุด!”

ทวีปเรดบุด?

ลินลี่ย์ใจตกวูบ!  ทวีปทั้งหมดของแดนนรกกว้างใหญ่ไพศาลอย่างน่าประหลาดใจ ต่างจากทวีปยูลานที่มีทวีปเดียว

 “พี่ใหญ่, เราควรทำยังไงดี?  เราจะไปถึงทวีปบลัดลิชได้ยังไง?”  บีบีอดพูดทางใจกับเขาไม่ได้

 “เป้าหมายของเราที่มาแดนนรก นอกจากกลับไปตระกูลบรรพบุรุษแล้ว หลักๆ ก็คือท่องเที่ยวและสำรวจที่นี่  ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะได้การผจญภัยดีๆ ก่อนมุ่งหน้าไปตระกูลของบรรพบุรุษ”  ลินลี่ย์ตอบบีบีทางใจ  แต่แม้ว่านี่จะเป็นเรื่องที่ลินลี่ย์คิดด้วยตัวเอง  แต่เขาก็ยังแอบถอนหายใจ

เด็กหนุ่มร่างผอมชุดม่วงพูดต่อ  “ในแดนนรก มีห้าทวีปใหญ่ และสองมหาสมุทร ทั้งหมดนี้แต่ละที่ถูกปกครองโดยเจ็ดราชันย์ผู้ทรงอานุภาพ!  พวกเขามีชื่อเป็นที่รู้จักกันว่า ‘เจ็ดจ้าวนรก”

เจ็ดจ้าวนรก?

กลุ่มของลินลี่ย์และทุกคนเริ่มลอบให้ความสนใจชื่อที่ประหลาดนี้

 “จากสิ่งที่เขาบอก  เจ็ดจ้าวนรกปกครองห้าทวีปและสองทะเล  คนที่มีพลังเหลือเชื่อขนาดนั้นจะเป็นคนแบบไหน?”  ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจ

เด็กหนุ่มชุดม่วงมีนัยน์ตาที่ดูร่าเริง  “เจ็ดจ้าวนรกก็คือมหาเทพผู้ทรงอานุภาพเจ็ดคนที่ฝึกมาทางสายทำลายล้าง!”

 “เจ็ดมหาเทพ?”  ลินลี่ย์ลอบประหลาดใจ

นี่คือสิ่งมีชีวิตระดับสูงที่สุด

 “แต่แน่นอนว่ามหาเทพผู้ทรงฤทธานุภาพรังเกียจต่อการแทรกแซงกิจการทางโลก พูดโดยทั่วไปกิจการเกือบทั้งหมดมอบให้จ้าวแคว้นแต่ละคนจัดการ  พื้นที่ที่พวกเจ้ามุ่งหน้าไปอยู่นี้ก็คือแคว้นไนท์บลาส!  แคว้นไนท์บลาสครอบคลุมพื้นที่ในรัศมีพันล้านกิโลเมตรและนับได้ว่าเป็นแคว้นขนาดกลาง!”

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านี้ ลินลี่ย์จ้องมองอย่างประหลาดใจ

ครอบคลุมรัศมีพันล้านกิโลเมตรหรือ?

ทวีปยูลานบ้านเกิดของเขามีขนาดเพียงสามหมื่นกิโลเมตร  ความแตกต่างมีมากมายเกินไป  ต่อให้เขาบินไม่มีหยุดในทวีปยูลานภายในยี่สิบสี่ชั่วดมง เขาบินครอบคลุมพื้นที่ไม่กี่แสนกิโลเมตร  แต่ในแดนนรกที่ซึ่งแรงโน้มถ่วงรุนแรงกว่ามากความเร็วของเขาจะลดลงกว่ามาก

แค่เพียงบินผ่านแคว้นไนท์บลาสอย่างเดียวมีแนวโน้มว่าจะต้องใช้เวลาที่ยาวนานมากๆ

และที่ยิ่งกว่านั้นเป็นไปได้ยังไงที่คนผู้หนึ่งจะบินอยู่ในแดนนรกได้อย่างอิสรเสรี?

 “เส้นทางข้างหน้ายากลำบากจริงๆ”  ลินลี่ย์พูดกับตนเอง

 “บึ้ม!” เสียงกึกก้องดังมาจากที่ไกล

ทุกคนจ้องมองด้านนอกหน้าต่างโปร่งใสด้วยความสงสัย  พวกเขามองเห็นแต่ไกล คนสองกลุ่มบินอยู่ในกลางอากาศ  ประกายสายฟ้า, สายลมหวีดหวิว และดินถล่มทลาย... พวกเทพเกินกว่าร้อยกำลังสู้รบกัน และเป็นภาพที่แปลกประหลาดจริงๆ

 “บัดซบ!”  เสียงกราดเกรี้ยวเย็นชาจากมาจากปากของอามีเลีย ผ่านออกไปนอกมังกรโลหะและโลกสั่นสะเทือน

นักสู้ระดับเทพนับร้อยที่ต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่งพอเห็นมังกรทอง และตราเครื่องหมายบนหัวของมัน เป็นรูปดอกเรดบุดที่งดงาม!

 “กองทัพเรดบุด!”

 “หนีเร็ว!”

พวกเทพเกินร้อยเหล่านี้ตกใจกลัว ลืมเรื่องความเป็นอริของพวกเขากันเอง  พวกเขาแยกหนีกระจัดกระจายไปในตำแหน่งต่างๆ ทันที  ในพริบตาพวกเขาก็หายไปไม่เหลือให้เห็นอีกต่อไป

เมื่อเห็นการเลิกราของพวกเขา  กลุ่มของลินลี่ย์ที่เผชิญกับการสู้รบกับเหล่ายอดฝีมือมามากมาย  แต่ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะทรงพลังขนาดไหน  เมื่อเห็นมังกรทองบินเข้ามา  พวกเขาจะตกใจกลัวและหนีไป  มังกรทองนี้บินเป็นเวลานาน ใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีเต็ม

เนื่องจากความเร็วที่น่าประหลาดใจซึ่งมังกรทองใช้บิน  และปัจจัยที่ว่ามันบินเป็นเส้นตรงจึงทำให้พวกเขาเดินทางผ่านพื้นที่กว้างขวางได้

 “เรามาถึงชายแดนแคว้นไนท์บลาสแล้ว!”  อามีเลียยืนขึ้นและยิ้มให้  “โชคดีที่แคว้นไนท์บลาสค่อนข้างใกล้ผาคันฉ่องจันทราของเรา  ครั้งล่าสุดเมื่อข้าไปที่แคว้นสโนว์เลคในดินแดนเหนือต้องใช้เวลาถึงสิบปีเต็มกว่าจะไปถึงที่นั่นได้”

เด็กหนุ่มร่างผอมชุดม่วงยืนขึ้นและกล่าว  “พวกเจ้าเก้าคนที่เป็นเทพ ยืนขึ้น”

ลินลี่ย์และพวกที่เหลืออีกเก้าคนยืนขึ้นหมดทุกคนทันที

แค่เพียงพลิกมือ เด็กหนุ่มร่างผอมชุดม่วงก็เพิ่มหินดำที่มีขนาดเท่าเล็บ  “พวกเจ้าแต่ละคนจะได้ศิลาดำ นี่เป็นของดี เก็บเอาไว้ มีแต่ผู้ที่ถึงระดับเทพตอนที่มาถึงนี่เท่านั้นจึงจะได้รับ”  เขามอบให้เก้าคน คนละชิ้น

 “ศิลาดำ?”

ลินลี่ย์จ้องมองศิลาดำในมืออย่างประหลาดใจ

ศิลาดำเป็นทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสอย่างสมบูรณ์  กว้างยาวด้านละหนึ่งเซนติเมตร ดูเหมือนว่าจะไม่มีรอยตำหนิบนหิน  แต่ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่ไม่เหมือนใครทำให้ใจของเขาสั่นสะท้าน

 “ควั่บ”

ช่องใหญ่ช่องหนึ่งปรากฏอยู่ที่สีข้างมังกรทองทันที  ยอดฝีมือราวๆ สิบคนที่มาจากดินแดนโลกธาตุถูกโยนออกไปทันที  ลินลี่ย์ เดเลียและลินลี่ย์ยังคงอยู่ในท้องมังกรทอง  พวกเขาค่อนข้างประหลาดใจ  เด็กหนุ่มร่างผอมชุดม่วงพูดกลั้วเสียงหัวเราะ  “ไม่ต้องรีบ อีกเดี๋ยวก็ถึงรอบพวกเจ้า”

มังกรทองยังคงบินต่อเนื่อง  และหลังจากนั้นชั่วขณะ ก็มีถูกโยนออกมาราวๆ สิบคน

ในที่สุดกลุ่มที่สี่ก็มาถึงคราวของลินลี่ย์บ้าง

 “วูบบ!”  ที่นั่งของพวกเขาหายไป และกระแสพลังงานที่รุนแรงโยนลินลี่ย์และคนอื่นๆ ออกมา  ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีรีบควบคุมการเคลื่อนไหวของตนเอง  จากนั้นมองดูข้างล่าง

 “สวรรค์โปรด, อะไรกันนั่น!”

นี่คือเทือกเขาและภายในเทือกเขามีมังกรดำขนาดยาวเกินร้อยเมตร ขณะชำเลืองมอง มีมองกรดำนับพันตัวขยายออกไปไกลเป็นเครือข่ายไกลเท่าที่ลินลี่ย์สามารถเห็นได้  ขณะนี้เองใครบางคนบินขึ้นมาด้วยความเร็วสูงจากกลุ่มของมังกรดำ

เป็นบุรุษสูงอายุผมขาว  เขาหัวเราะและกล่าว “เจ้าทั้งสามเพิ่งมาถึงแดนนรกใช่ไหม?  ยินดีต้อนรับสู่เผ่ามังกรดำ!  ถ้าพวกเจ้าต้องการร่วมกับเราเผ่ามังกรดำ  พวกเจ้าแต่ละคนต้องจ่ายศิลาดำหนึ่งชิ้น  เราจะรับผิดชอบปกป้องพวกเจ้า  ถ้าเจ้าไม่ยินดี  อย่างนั้นเชิญไปข้างหน้า  แล้วเดินทางในนรกด้วยตนเอง”

ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีอดประหลาดใจไม่ได้