Panlong เล่ม 15 สมบัติประมาณค่ามิได้ – ตอนที่ 16 แมกมาทอง

เล่ม 15 สมบัติประมาณค่ามิได้ – ตอนที่ 16 แมกมาทอง

 “ครืนนนน....”  ลินลี่ย์ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น  เขาเห็นก้อนหินเพลิงนับไม่ถ้วนอยู่ทั่วทุกที่ มีมากมายจนบดบังดวงอาทิตย์ได้ หินเพลิงทั้งหมดพุ่งเข้าใส่พวกอสูรและรายล้อมพวกเขาไว้  ลินลี่ย์เองก็โดนหินเพลิงมากมายรุมล้อมไว้จนไม่สามารถขยับเคลื่อนไหวได้

 

 “แคร็กกก...”

หินเพลิงสีแดงทั้งหมดเริ่มเคลื่อนไหวอย่างแปลกประหลาด  ถ้าใครบางคนมองดูจากข้างนอก เขาจะพบว่า... ภายในแนวภูเขาไป  ยอดภูเขาไฟลูกหนึ่งโผล่ปรากฏออกมาทันที

ยอดภูเขาไฟนี้ถูกสร้างจากหินเพลิงสีแดงนับไม่ถ้วน

ลินลี่ย์และอสูรอื่นที่ยังรอดตาย รวมทั้งศพของอสูรที่ตายแล้วอยู่ในบริเวณยอดภูเขาไฟ

 “เกิดอะไรขึ้น?”  ลินลี่ย์จ้องมองประหลาดใจ

ก้อนหินที่รายล้อมเขาทั้งหมดเคลื่อนห่างออกไปทั้งหมด  และในต่อหน้าเขาเป็นทางผ่านแคบๆ  ลินลี่ย์ไปตามทางผ่านแคบๆ ขนาดราวสิบเมตรจนกระทั่งพบสถานที่ดูน่ากลัว  ข้างหน้าเขามีอุโมงค์ทอดตัวลงไปข้างล่าง!

เวลานี้อสูรที่ยังรอดชีวิตแต่ละคนเดินมารวมกันในอุโมงค์นี้ ออกมาจากอุโมงค์ทางเดินแคบ  กลุ่มของอสูรกำลังรวมตัวลอยตัวอยู่ที่อุโมงค์แนวดิ่งนี้

 “เดเลีย?”  ลินลี่ย์มองหาดูในแต่ละทางเชื่อม

ส่วนใหญ่ของอสูรที่รอดชีวิตออกมาจากอุโมงค์จะเป็นเทพชั้นสูง ขณะที่มีเทพแท้ปนอยู่ด้วยไม่กี่คน  การจู่โจมกะทันหันที่เพิ่งเกิดขึ้นนี้ทำให้เทพแท้หลายคนเสียชีวิต

 “พี่ใหญ่!”  มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

ลินลี่ย์หันไปมองทันที!

เขาเห็นเดเลียและบีบีสมทบกันจากระยะไกล

 “เดเลีย, บีบี”  ลินลี่ย์ปลาบปลื้มใจเข้าไปหาทันที  ตาของบีบีและเดเลียเต็มไปด้วยความดีใจ  ลินลี่ย์มองดูเดเลียอย่างระมัดระวังและรู้สึกดีใจ

 “ทั้งหมดต้องขอบคุณบีบี”  เดเลียถอนหายใจอย่างตื้นตัน  “การโจมตีนั้นเกิดขึ้นกะทันหันเกินไป และมีหินเพลิงลูกใหญ่เข้าโจมตี  โชคดีที่ข้าสามารถใช้โกเลมมัจจุราชคอยช่วยปะทะรับไว้  หลังจากนั้นก็ต้องขอบคุณบีบีที่ช่วยให้ข้าผ่านคลื่นโจมตีที่น่ากลัวมาได้อย่างปลอดภัย”

บีบีเม้มปาก  “ข้าแค่ยืนอยู่เฉยๆ  เมื่ออสูรโลหะแตกสลาย  ข้าห่างจากเดเลียเพียงไม่กี่เมตร  ดังนั้นก็เลยช่วยได้ง่าย”  แม้ว่าเขาจะพูดเหมือนปกติธรรมดา  แต่ในดวงตาของบีบียังมีแววแตกตื่น

ลินลี่ย์เข้าใจว่าบีบีกังวลถึงนีซ

 “นีซอยู่ที่ไหน?  นางอยู่กับเจ้าตลอดเวลาไม่ใช่หรือ?”  ลินลี่ย์ถามทันที

บีบีฝืนยิ้ม  “เวลานั้น, นินนี่ไปหาพี่ชายนาง  ซาโลมอนเป็นเทพชั้นสูงแล้ว  เขาสามารถปกป้องนินนี่ได้”

 “บีบี” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากที่ไกล

บีบีหันไปมองทันทีและแววดีใจปรากฏบนใบหน้าของเขา  “นินนี่”  นีซและซาโลมอนบินเข้ามาหาทันที  หลังจากการโจมตีครั้งนี้แต่ไม่ตาย  ในที่สุดทุกคนยังสามารถยิ้มได้

ทันใดนั้น....

 “ทุกคน, ทำลายผนังภูเขานี่และออกไปกันเถอะ”  มีคนผู้หนึ่งร้องขึ้นทันที

 “ปัง!”

มีเสียงระเบิดตามมาทันที ลินลี่ย์และคนอื่นหันไปมองทันที ทั้งหมดที่เขาเห็นก็คือ ศพหนึ่งแตกสลายร่วงลงไปข้างล่าง

 “เกิดอะไรขึ้น?”  กลุ่มของลินลี่ย์ค่อนข้างตกใจ

 “ทุกคน, เราควรจะทำยังไงดี?”  ทันใดนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้น

ทุกคนรวมทั้งลินลี่ย์หันไปมอง คนพูดเป็นเทพชั้นสูง  ลินลี่ย์เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อน  เขาชื่อสเปอรีย์ เขาค่อนข้างจะมีชื่อเสียงในกลุ่มอสูรที่ถูกจ้างมาจากเมืองอิลลาน  และพลังของเขาอาจจะเป็นอสูรสี่ดาวหรือห้าดาว

สเปอรี่ย์นี้มีผมสีน้ำตาลเข้ม

ด้วยการพลิกมือดาบเงาดำปรากฏขึ้นทันที  พื้นที่มิติกระเพื่อมเป็นระลอกขณะเงากระบี่ผ่านผนังภูเขา รอยกรีดลึกครึ่งเมตร  แต่หินที่จากรูที่ถูกตัดพุ่งเข้าใส่สเปอรี่ย์ด้วยความเร็วสูง

เงาดาบนับไม่ถ้วนวาบขึ้นและหินแตกกระจายเหล่านั้นแตกกระจายเป็นผุยผง

สิ่งแปลกก็คือผงหินกลับมารวมรูปกันอีกครั้งและบินกลับไปที่หลุมลึกครึ่งเมตรเติมเข้าจนเต็มบริบูรณ์อีกครั้ง จากนั้นผงหินคืนสภาพเป็นเนื้อเดียวกันในสภาพเหมือนกับไม่มีแผลจากดาบฟันแต่อย่างใด

 “ทุกคนเห็นแล้วใช่ไหม?”  สเปอรี่ย์กวาดสายตามองดูทุกคน

อสูรหลายคนในที่นั้นมีประสบการณ์สูง  เมื่อเห็นเช่นนี้พวกเขาสามารถวิเคราะห์ได้ว่าสถานการณ์เป็นเช่นไร

 “นี่น่าจะเป็นยักษ์ภูเขาไฟ!”  ทันใดนั้นมีคนพูดขึ้นทันที  “ส่วนที่สำคัญที่สุดของยักษ์ภูเขาไฟก็คือใจกลางพลังงานของมัน  ตราบใดที่แก่นพลังงานไม่แตกสลาย  พวกเขาก็ยังสามารถควบคุมหินจำนวนมากมายให้กลับคืนสภาพเป็นร่างมหึมาอีกครั้ง  เป็นไปได้ว่าแนวเทือกภูเขาไฟทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของยักษ์ภูเขาไฟขนาดมหึมา”

 “ยักษ์ภูเขาไฟ?” ลินลี่ย์ตกใจ  และอดมองหน้าบีบีไม่ได้

ลินลี่ย์คิดว่าเป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหน  สิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดที่เขาพบในสุสานเทพเจ้าชั้นที่หก...จ้าวอสูรเพลิง!

เวลานั้น เจ้าสิ่งมีชีวิตนั้นก็มีขนาดเท่าภูเขา  ครั้งแรกที่พวกเขาได้พยายามทำลายมัน  แต่หินโปร่งใสที่เป็นใจกลางของพวกมันจะสร้างร่างกายได้อีกครั้ง  หลังจากนั้นลินลี่ย์ก็อาศัยพลังชีพจรโลกสั่นสะเทือนแก่นพลังงานโดยตรงฆ่าอสูรนั่นได้

 “เป็นไปได้หรือไม่ที่มันจะเป็นอย่างจ้าวอสูรเพลิง? หรือที่ถูกควรจะเป็นจ้าวอสูรเพลิงเทพระดับสูง?”  ลินลี่ย์คิดคำนึง  ยักษ์ภูเขาไฟนี้เป็นเทพชั้นสูงแน่นอน  ถ้ามันเป็นเพียงเทพแท้  จะฆ่าเทพแท้มากมายได้ยังไง?

 “ข้าไม่หวังว่าเราจะมาจบชีวิตภายในร่างของอสูรนี้!  และแนวภูเขาไฟนี้ ก็ยังเป็นสิ่งที่มีชีวิตอีกด้วย”  บีบีเริ่มพึมพำ

 “ทุกคนรู้สถานการณ์  ตอนนี้เราควรจะทำยังไง?”   สเปอรี่ย์มองดูชายชราเขาขาว  “ท่านมีความคิดว่ายังไง? ที่สำคัญท่านจ้างเรามารับภารกิจนี้”

ชายชราเขาขาวพูดอย่างจริงใจ  “ตอนนี้ข้าจะมีความคิดอะไรได้? ทุกท่านตัดสินใจได้เลย”

 “เราเหลือเทพระดับสูงที่นี่เพียงเจ็ดคน” อีกคนหนึ่งพูดอย่างชัดเจน  “การลอบทำร้ายนั่นอันตรายต่อพวกเทพแท้  แต่ไม่ใช่สำหรับเทพชั้นสูง  นอกจากนี้... พี่น้องเอ็ดเวิร์ด และท่านแลร์มองต์ก็ไม่อยู่ตรงนี้  ข้าปฏิเสธจะเชื่อว่าพวกเขาตาย!  ดังนั้น ข้าคิดว่าอสูรผู้รอดตายอาจจะถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มหรือสามกลุ่ม”

ทุกคนพยักหน้าเล็กน้อย

สามพี่น้องเอ็ดเวิร์ดและแลร์มองต์เป็นยอดฝีมือที่ทรงพลังในภารกิจนี้  ไม่มีใครเชื่อว่าการโจมตีที่เพิ่งเกิดขึ้นจะสามารถฆ่าพวกเขาได้

อย่างไรก็ตาม แลร์มองต์และพวกไม่อยู่ที่นี่

 “บางทีพวกเขาอาจอยู่ในส่วนอื่นของร่างกายยักษ์ภูเขาไฟก็ได้”  สเปอรี่ย์พูดอย่างใจเย็น  “อย่างไรก็ตาม ยักษ์ภูเขาไฟนี้กล้าจริงๆ ที่ปล่อยให้เราเข้ามาในร่างของมัน  ตราบใดที่เราหาแก่นพลังงานของมันเจอและทำลายลงได้ มันจะตายแน่นอน   มาเถอะ เราไม่มีทางเลือกอื่น ลงไปกันเถอะ”

สเปอรี่ย์พาพวกเขาบินลงไปและพวกอสูรอื่นตามลงไปทันที

ลินลี่ย์และพวกก็บินตามลงไปด้วยเช่นกัน

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาลงมาอยู่บนพื้น  ตรงที่นี้เต็มไปด้วยแม่น้ำลาวาเดือดซึ่งมีทางผ่านไปอีกฝั่งหนึ่ง

ภายในที่นั้นมีแนวภูเขาไฟซ่อนลึกลงไป เอลควินนั่งอยู่บนที่นั่งอยู่ในชุดสีดำอุ้มแมวน้อยสีทองในอ้อมแขน  อินนิโกแสดงอาการเคารพกำลังยืนอยู่ด้านข้างของเขา

 “ฟูโซ่, เป็นยังไงบ้าง?”  เอลควินลูบศีรษะแมวทองในอ้อมแขนอย่างสุภาพ ยิ้มขณะกล่าว

 “เมี้ยว, เจ้านาย ข้าแยกกลุ่มพวกอสูรแล้ว และกลุ่มอสูรที่มีพลังมากกว่าตอนนี้อยู่ในตำแหน่งต่างๆ   อสูรที่ทรงพลังชื่อแลร์มองต์ที่อินนิโกอธิบายไว้ถูกแยกออกไปอยู่อีกที่หนึ่งป้องกันไม่ให้เจอกับคนอื่น  ตอนนี้เขาไม่สามารถเข้ามาแทรกแซงแผนการของเราได้ เมี้ยว”  แมวน้อยสีทองพูดด้วยภาษามนุษย์

เอลควินพยักหน้าเล็กน้อย

 “เมี้ยว, นายท่าน ชายชราเขาขาวและบุรุษที่อินนิโกพูดถึงอาจเป็นสมาชิกของตระกูลบอยด์ ข้าจัดให้อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน  ตอนนี้พวกเขาไปถึงบ่อเพลิงทองแล้ว เมี้ยว...”  พูดเบาๆ

เอลควินยิ้มพอใจ  “ได้เวลาแล้ว  ไปกันเถอะ!”

 “ติ๋ง, ติ๋ง...”

ในใจกลางของถ้ำนี้ มีบ่อลาวาสีทองที่เดือดพล่านไหลเวียนอยู่ตลอดเวลา  อากาศด้านบนของบ่อแมกมาดูเป็นภาพบิดเบือนเพราะอุณหภูมิที่สูง  เมื่อลินลี่ย์และเหล่าอสูรมาถึงที่นี่  อสูรบางคนเมื่อเห็นบ่อแมกมาถึงกับมีสีหน้าเปลี่ยนไป  พวกเขาถอยห่างออกจากบ่อแมกมาโดยไม่รู้ตัว  ขณะที่ลินลี่ย์และบีบีค่อนข้างจะไร้ประสบการณ์  พวกเขาไม่รู้ว่าแมกมาทองนั้นน่ากลัวเพียงไหน

 “เพลิงทองเหลว?” ซาโลมอนพูดเบาๆ

 “เพลิงทองเหลวคืออะไร?”  ลินลี่ย์ บีบีและเดเลียไม่เข้าใจ

ซาโลมอนพูดเสียงเบา “นี่คือของเล่นขนาดมหึมา  ฤทธิ์กัดกร่อนและอุณหภูมิสูงมาก   อย่าว่าแต่เจ้าเลย ต่อให้เป็นเทพชั้นสูงตกลงไปก็คงลำบากแน่  อย่าเข้าไปใกล้นัก”

 “เพลิงทองเหลว?”  แม้ว่าลินลี่ย์จะอยู่ห่างจากบ่อแมกมาทองเกินสิบเมตร แต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงคลื่นความร้อนที่คุกคามร่างกายเขา    ถ้าเป็นเซียนจากแดนโลกธาตุมาที่นี่  เป็นไปได้ว่าในระยะห่างจากบ่อแมกมาทองสองเมตร  เซียนก็อาจระเบิดมอดไหม้เป็นจุลเนื่องจากอุณหภูมิที่สูง

กลุ่มของอสูรตั้งใจอยู่ห่างจากบ่อแมกมาทองไม่กล้าเฉียดเข้าไปใกล้

 “ครืนนน...”  พื้นหินรอบบ่อแมกมาเริ่มเคลื่อนไหวเป็นคลื่นอย่างแปลกประหลาดเหมือนกับน้ำอสูรทุกคนระมัดระวังและเหาะขึ้นไปในอากาศทันที

 “วืด!”  “วืด!”  “วืด!”

หินจำนวนมากจากผนังถ้ำถล่มลงมาทันที  ขณะเดียวกันก็ยิงใส่กลุ่มอสูรของลินลี่ย์ด้วยความเร็วน่าตระหนกกลุ่มหินยิงเข้ามาอย่างหนาแน่น ลินลี่ย์และคนอื่นใช้พลังป้องกันไว้  ลินลี่ย์ เดเลีย บีบี นีซและซาโลมอนอยู่รวมกัน

 “ปัง!” หินก้อนหนึ่งกระแทกใส่เขา  แม้ว่าพลังป้องกันของเขาจะทรงพลัง แต่ลินลี่ย์ก็ยังถูกกระแทกกระเด็นไปหลายสิบเมตร  และพยายามเคลื่อนไหวอย่างสุดกำลังอยู่เหนือแมกมาทอง

 “วืด, วืด...”

แมกมาในบ่อแมกมาทองเปลี่ยนรูปเป็นมือสีทองขนาดมหึมาทันทีและเอื้อมเข้ามาจับลินลี่ย์

 “ควั่บ!”  ลินลี่ย์ใช้เคล็ดวิชาสัจธรรมแห่งความเร็วในระดับสูงสุดทันที เขากลายเป็นร่างควันสีฟ้าบิดตัวในอากาศลักษณะแปลกประหลาดบินถอยกลับมาอยู่ข้างเดเลียและบีบี

 “อ๊า....!”

ลินลี่ย์หลบหลีกหายนะได้  แต่คนอื่นยังคงถูกโจมตีอยู่ในอากาศเหนือบ่อแมกมาและถูกมือที่เกิดจากแมกมาจับลากลงไปในบ่อแมกมาทอง เมื่อสิ่งมีชีวิตถูกลากลงไปในบ่อแมกมา.. ก็จะไม่มีโอกาสออกมาได้อีกครั้ง  มีฟองผุดขึ้นมาให้เห็นสองสามครา

 “ทุกคน! ระวัง อย่าได้ถูกโจมตีจนร่วงหล่นลงไปในบ่อแมกมา”  ลินลี่ย์ยังคงรู้สึกกลัว

 “ลินลี่ย์, เจ้าเองก็ต้องระวังด้วย”  ซาโลมอนมีช่วงเวลาที่ง่ายที่สุดในกลุ่ม  เมื่อใดก็ตามที่หินเพลิงปลิวมาใกล้  ประกายแสงสีดำในมือของเขาจะวาบขึ้นและหินเพลิงจะระเบิดเป็นเศษเล็กเศษน้อยทันที

เดเลียเตรียมพร้อมแล้ว และโกเลมมัจจุราชถูกหินยิงใส่ต่อเนื่องอยู่ข้างหน้านางลูกแล้วลูกเล่า  โกเลมมัจจุแข็งทนทานไม่มีสิ่งใดเปรียบ แข็งยิ่งกว่าหินเหล่านี้และมันตัดผ่านหินศิลาเหล่านั้น

 “อ๊า...”

ส่วนคนอื่นๆ ถูกศิลาชนใส่ในกลางอากาศเหนือบ่อแมกมา และมีมือแมกมาสองข้างยื่นออกมาจับพวกเขาลากลงไป และไม่โผล่ออกมาอีกเลย  ภาพเช่นนี้ทำให้ยอดฝีมือเหล่านั้นที่ถูกหินโจมตีต่อเนื่องหวาดกลัว

 “ไม่เพียงแต่แมกมาทองเท่านั้นที่น่ากลัว ปัญหาหลักก็คือยักษ์ภูเขาไฟใช้วิชาบางอย่างกับพวกเรา  แม้แต่เทพชั้นสูงพอตกเข้ามาในที่อย่างนี้ก็ยังหาทางรอดได้ยาก”  ซาโลมอนคุยทางสำนึกเทพกับลินลี่ย์และคนอื่น  “ทุกคน, ระวังอย่าได้ร่วงลงไปเด็ดขาด”

ลินลี่ย์ เดเลียและบีบีอยู่ในสภาพระมัดระวังสูงสุดคอยกระแทกใส่หินลูกแล้วลูกเล่า

พวกที่ร่วงลงไปในบ่อแมกมาทองและตายทั้งหมดเป็นเทพแท้

สำหรับนายจ้างชายชราเขาขาว ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ง่ายดายสำหรับเขา  เขาควงไม้เท้าในมือร่ายรำกวัดแกว่งอย่างคล่องแคล่วเหมือนงูคอยปัดป่ายก้อนหินที่โจมตีเขาจากด้านหนึ่ง  ก้อนหินไม่สามารถทำอะไรเขาได้แม้แต่น้อย

แต่ขณะนี้เอง..

จากอีกทางเดินเข้าถ้ำด้านหนึ่ง มีร่างสามร่างเดินออกมา เป็นสามพี่น้องเอ็ดเวิร์ด เมื่อพวกเขาอยู่ในอสูรโลหะ พวกเขาพักแยกห้องเดี่ยว  หลังจากอสูรโลหะระเบิดและมีหินโจมตีใส่ พวกเขาก็ยังรวมตัวอยู่ด้วยกันได้

 “มีเพลิงทองเหลวอยู่ที่นี่!”  สามพี่น้องเอ็ดเวิร์ดตรวจสอบเหตุการณ์อย่างระมัดระวัง

 “อา...แลร์มองต์นั้นไม่อยู่”  ตาของสามพี่น้องเอ็ดเวิร์ดเป็นประกาย  “พี่ใหญ่, พี่รอง, นี่คือโอกาสดี ชายชราชุดขาวอยู่ตรงนั้น”

สามพี่น้องเอ็ดเวิร์ดเริ่มมีความตื่นเต้น

พวกเขาไม่คิดว่าโอกาสอย่างนี้จู่ๆ มาถึงได้ยังไง  แลร์มองต์ไม่อยู่ที่นี่ มีอะไรที่ทั้งสามคนจะต้องกลัว?

เมื่อฆ่าชายชราเขาขาวแล้ว พวกเขาจะได้รับสมบัติมากมายที่ตระกูลบอยด์สั่งสมมามากมายหลายปีนับไม่ถ้วน!