Panlong เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ - ตอนที่ 24 ทางเป็นหรือทางตาย

เล่ม 16 ทะเลสตาร์มิสท์ - ตอนที่ 24 ทางเป็นหรือทางตาย

เกาะมิลัวร์ในตอนนี้ที่เหนืออากาศระหว่างรอยต่อเกาะด้านตะวันตกและด้านตะวันออก  นักรบเทพชั้นสูงประจำเกาะทั้งหมื่นคนรายล้อมเป็นรูปลูกโลกล้อมกรอบลินลี่ย์และกลุ่มคนของเขาไว้  ในใจกลางไม่เหลือพื้นที่ให้หนีไปได้  อย่างไรก็ตามการคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับลินลี่ย์กลับเป็นสี่คนที่อยู่ข้างหน้า

 

นักสู้พลังระดับอสูรเจ็ดดาวสี่คน!

 “เพียงดาบเดียวก็ตัดคุกศิลาดำของเราได้ถึงครึ่งหนึ่ง และยังมีพลังเหลือพอจนข้าต้องใช้พลังหมัดสลายมันออกไป  พลังฟันของดาบช่างน่ากลัวจริงๆ”  ลินลี่ย์รู้สึกว่าหมัดขวาของเขาชา เขาก้มหน้าดูและเห็นว่าหมัดของเขามีรอยสีขาว

ลินลี่ย์ประหลาดใจมาก

นี่คือพลังที่เหลือจากประกายดาบแสงนั้น  หลังจากที่ฟันผ่านผนังของคุกศิลาดำหลายชั้น!  ถ้าดาบนั่นฟันใส่ลินลี่ย์เต็มแรง ก็คงยากจะบอกได้ว่าเกล็ดมังกรของเขาจะสามารถต้านทานได้หรือไม่!

 “อสูรเจ็ดดาว!  อสูรเจ็ดดาวแน่นอน!”

ลินลี่ย์จ้องมองบุรุษชุดแดงที่เพิ่งใช้ดาบโจมตี  เขาเป็นคนร่างกำยำอยู่ในชุดสีแดงผมสีทองเหมือนแผงขนคอราชสีห์  ขณะนี้เองบุรุษผู้นี้ยืนอย่างนอบน้อมอยู่ด้านหลังบุรุษผมแดง

 “และบุรุษผมแดงนี้เป็นใครกัน?”  ลินลี่ย์สงสัย

ผู้อาวุโสชุดแดงสามคนที่อยู่ด้านข้างบุรุษผมแดง ขณะที่คุณชายไซเคิลก็ยืนอยู่ด้านข้างบุรุษผมแดงแสดงออกอย่างเคารพ  อย่างไรก็ตามบุรุษผมแดงเพียงแต่ชำเลืองมองเขาเท่านั้น  และไซเคิลก้มหน้าเดินไปอยู่ด้านข้างด้วยความเคารพ

 “แม้แต่ไซเคิลก็ยังแสดงความเคารพ  และเขาดูเหมือนจะมีรูปลักษณ์ที่คล้ายกับไซเคิลอยู่ไม่น้อย  หรือว่าคนผู้นี้จะเป็นบิดาของไซเคิล?”  ลินลี่ย์เห็นภาพเช่นนี้ก็คาดเดาเองได้  หลังจากไตร่ตรองในช่วงสั้นๆ ลินลี่ย์ก็ได้ผลสรุป...

นั่นทำให้สถานการณ์แย่!

คนชุดแดงทั้งสามคนมีแนวโน้มว่าจะเป็นอสูรเจ็ดดาว  ขณะที่บุรุษชุดแดง ก็คงไม่อ่อนแอกว่าแน่นอน

 “การใช้พลังมหาเทพเป็นหนึ่งในทางที่เป็นไปได้  แต่ที่สำคัญยิ่งกว่า  ข้าต้องปกป้องเดเลียและคนอื่น”  ลินลี่ย์ค่อนข้างกังวล  ที่สำคัญ... กลุ่มของพวกเขาถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มนักรบเทพชั้นสูงเป็นหมื่นคน!

กลุ่มนักรบเทพชั้นสูงนี้มีอันตรายมากทีเดียว

 “ดูเหมือนว่า...ข้าไม่มีทางเลือกอื่น!”  ลินลี่ย์กัดฟัน

เขาต้องขัดขวางคู่ต่อสู้ขณะเดียวกันเขาก็ต้องป้องกันเดเลียและคนอื่นๆ ด้วย  แต่ศัตรูมีอสูรเจ็ดดาวถึงสี่คน  แม้ว่าเขาจะใช้หยดพลังมหาเทพ ก็ต้องทุ่มเทกันสุดตัว

ดังนั้นในกรณีแย่ที่สุด เขาต้องใช้หยดพลังมหาเทพติดต่อกันถึงสองหยด!

หนึ่งหยดสำหรับร่างหลักของเขาเพื่อใช้จัดการกับอสูรเจ็ดดาวทั้งสี่คน

อีกหนึ่งหยดเพื่อให้ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของเขาปกป้องเดเลียและคนอื่น

 “นั่นเป็นกรณีอย่างแย่ที่สุด”  ลินลี่ย์ไม่อยากจะทำเช่นนั้น  ที่สำคัญคือนี่หยดพลังมหาเทพสองหยด  แต่ศัตรูทรงพลังเกินไปเช่นกัน

 “ข้าหวังว่าพวกเจ้าคงไม่บีบบังคับข้าจนถึงขั้นนั้น”

ลินลี่ย์พูดกับตนเองเงียบๆ

ตอนนี้เนื่องจากลินลี่ย์กำลังประเมินน้ำหนักของศัตรูของเขา  พวกเขาก็กำลังประเมินน้ำหนักของลินลี่ย์เช่นกัน  พวกเขาต้องพบด้วยความประหลาดใจเช่นกัน ความประหลาดใจของพวกเขาก็คือ... พวกเขาที่เป็นอสูรเจ็ดดาวทั้งสี่มองลินลี่ย์ไม่ออกแม้แต่น้อย

 “คนผู้นี้แข็งแกร่งทรงพลังมาก”  แบ็ควิลผู้นำตระกูลแบ็คชอว์รู้สึกประหลาดใจ  ขณะเดียวกันเขาถลึงตามองบุตรชายของตนเอง

ถ้าไม่ใช่เพราะลูกชายของเขา เป็นไปได้ยังไงที่พวกเขาจะล่วงเกินศัตรูแบบนี้?

 “บอสโล!”  แบ็ควิลตวาด

 “ขอรับใต้เท้า”  บุรุษที่ผมสยายเหมือนสิงโตเดินเข้ามาหา

 “ไปทดสอบเขา  ถ้าทำได้ก็ฆ่าเขาเลย”  แบ็ควิลสั่งผ่านสำนึกเทพ  แบ็ควิลรู้ดีว่าผู้อาวุโสชุดแดงทั้งสามที่มาพร้อมกับเขาทรงพลังขนาดไหน  ถ้าว่าถึงด้านพลังป้องกัน บอสโลแข็งแกร่งที่สุด

ดังนั้นเขาจึงเป็นทางเลือกที่เหมาะสมที่สุดในการทดสอบพลังของคู่ต่อสู้

 “ขอรับ, ใต้เท้า!”  บอสโลดูเหมือนค่อนข้างตื่นเต้น

บอสโลหันหน้ามองทันที  ดวงตาสีทองของเขาจ้องมองลินลี่ย์เขม็ง  เขายิ้มแล้วหัวเราะลั่น  “ฮ่าฮ่า, เมื่อครู่นี้เจ้าสามารถรับพลังของข้าได้  นั่นหมายความว่าเจ้าคู่ควรได้รู้ชื่อของข้าไว้  ข้าคือบอสโล  ตอนนี้ถ้าเจ้าตายไป เจ้าจะได้ไม่ต้องมาตัดพ้อว่าตายโดยไม่รู้ว่าใครฆ่าเจ้า!”

ลินลี่ย์เพียงแต่ยืนนิ่งอยู่ในอากาศอย่างใจเย็น

ร่างของเขาเคลื่อนไหวทันที  และร่างแยกธาตุลมแยกออกไปและลงยืนอยู่ข้างเดเลีย บีบีและโอลิเวอร์  เดเลียเต็มไปด้วยความกังวลเช่นกัน  ขณะที่บีบีส่งความรู้สึกผ่านสำนึกเทพ  “พี่ใหญ่, ท่านจะใช้พลังมหาเทพหรือ?”

 “ใช่แล้ว  ร่างแยกธาตุลมของเขายังคงถือครองหยดพลังมหาเทพ  ทันทีที่ตกอยู่ในอันตราย  ข้าจะใช้มันทันที”  ลินลี่ย์ส่งข้อความทางใจ

หยดพลังมหาเทพสองหยด  หนึ่งนั้นเป็นร่างหลักของลินลี่ย์ถือไว้  อยู่ในภายในแหวนมังกรขนด  ขณะที่อีกหยดหนึ่งอยู่ในแหวนมิติเก็บของของร่างแยกธาตุลม  ถ้าสถานการณ์เปลี่ยนแปลงกะทันหัน ลินลี่ย์จะใช้พลังมหาเทพทันที

 “ฮ่าฮ่า, ข้ายังไม่ฆ่าเจ้าเลย  แต่เจ้าก็กลัวจัดจนต้องส่งร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ออกไปด้วยหรือ?”  บอสโลหัวเราะลั่น

เสียงหัวเราะกึกก้องราวกับฟ้าคำรามดังไปทั่วท้องฟ้าเกาะมิลัวร์

 “พูดไร้สาระพอแล้ว!”  เสียงดังเยือกเย็นดังออกมาจากปากของลินลี่ย์  บอสโลตกใจเล็กน้อย และจากนั้นหน้าของเขาเคร่งขรึมทันที  เพียงพลิกมือ เขาดึงดาบยาวสีดำขนาดสองเมตรออกมา

ทันใดนั้น....

เทพชั้นสูงและพวกเทพต่างๆ หลายหมื่นคนชมดูอยู่บนพื้นต่างพากันเงียบรอคอยดูให้การต่อสู้นี้เริ่มขึ้น

 “คาดไม่ถึงเลยว่าการต่อสู้แบบนี้จะเกิดขึ้นที่เกาะมิลัวร์”  บุรุษผมดำผู้สะพายดาบศึกอยู่บนหลังปรากฏตัวที่พื้นข้างล่าง  เขาแหงนหน้ามองดูการต่อสู้  นี่คือโรมิโอ บอร์นเซนผู้มีชื่อเสียงแพร่หลายไปทั้งเกาะมิลัวร์

โรมิโอหรี่ตาจ้องมองบุรุษทั้งสองที่กำลังจะสู้กันอย่างใจจดใจจ่อ

การต่อสู้ที่มีคนดูนับไม่ถ้วนกำลังจะเริ่ม

 “ครืนนนน...”  บุรุษชุดแดงบอสโลระเบิดพลังควงดาบยาวทันที เขาเร่งความเร็วจนถึงขีดสุด และเพราะด้วยความเร็วมากโลกจึงเกิดอาการสั่นสะเทือนมีเสียงดังราวฟ้าลั่น  ทันใดนั้นบอสโลปรากฏตัวในอากาศเบื้องบน

จากนั้นบอสโลตั้งท่าอย่างรัดกุม!

บอสโลพุ่งลงมาจากด้านบนพร้อมกับดาบยาวอย่างไร้เสียง และฟันใส่ลินลี่ย์อย่างรุนแรง  แต่เกิดเรื่องที่แปลก.. ดาบนี้ไม่ส่งเสียงใดก็จริง แต่ก็ยังไม่ทำให้มิติสั่นไหวแต่อย่างใด

ดูเหมือนกับว่าเป็นดาบที่ฟันอย่างธรรมดา

 “เอ๊ะ?”  โรมิโอมองจากด้านล่างกับนัยน์ตาเป็นประกาย  “ฝึกได้จนถึงระดับนั้นในวิถีมรณะ... เกาะมิลัวร์เป็นสถานที่สำหรับพยัคฆ์หมอบมังกรซ่อนจริงๆ!”  แต่โรมิโอพบว่าลินลี่ย์ยังคงยืนนิ่ง เหมือนกับว่าไม่สนใจเรื่องราวใดในโลก

โรมิโอประหลาดใจ

แม้แต่เขาเองเมื่อเผชิญหน้ากับดาบที่ฟันลงเช่นนั้น คงไม่กล้าทำตัวปกติขนาดนั้น

 “น่าเกรงขามจริง” เสียงถอนหายใจปรากฏที่ริมฝีปากลินลี่ย์  แต่หลังจากนั้น....

ขณะที่บอสโลฟันเป็นแนวโค้ง เมื่อเขาอยู่ห่างจากลินลี่ย์ราวสองร้อยเมตร  ร่างของเขาพลันสั่นกระพือแปลกประหลาดทันที  จากนั้นถูกผลักถอยกลับไปหลายเมตร ท่าฟันดาบของเขาถูกสลายออกไปทันที

 “นี่มันพลังอะไรกันนี่?”  บอสโลประหลาดใจ สิ่งที่เขาเพิ่งเจอนี้ เขารู้สึกได้ถึงพลังผลักออกมหาศาลที่ส่งผลต่อร่างของเขา  แม้แต่ระดับของเขายังอดรามือล่าถอยไม่ได้

แม้แต่แบ็ควิลและคนอื่นที่มองดูจากระยะไกลก็ยังประหลาดใจ

 “ท่านพ่อ! สนามพลังโน้มถ่วงของบุรุษคนนั้นแปลกประหลาดมาก  ไม่เพียงแต่สามารถดูดลงเท่านั้น  แต่ยังสามารถดึงเข้าหาตัว หรือผลักออกก็ได้”  ไซเคิลอธิบายให้บิดาฟังผ่านสำนึกเทพทันที  แบ็ควิลอดจ้องมองลินลี่ย์ด้วยความประหลาดใจไม่ได้  “สนามพลังโน้มถ่วงสามารถทำได้ถึงระดับนั้นเชียวหรือ?”

เขาไม่อยากเชื่อ!

 “ฮ่าฮ่า...”  บอสโลหัวเราะลั่นอย่างสุดฝืน เสียงฟังแล้วเหมือนน้ำกำลังเดือด  ดวงตาประกายสีทองของเขาจ้องมองลินลี่ย์  “ข้าประมาทเจ้าไปหน่อย”

บอสโลใช้มือทั้งสองควงดาบต่อต้านพลังแรงผลักบุกเข้าหาลินลี่ย์

ลินลี่ย์แค่ยืนนิ่งกับที่อย่างเงียบๆ

 “ตาย”  บอสโลเหวี่ยวดาบฟันลงอย่างสุดกำลัง  พื้นที่ซึ่งดาบฟันผ่านจะถูกคมดาบตัดมิติจนเปิดออก เกิดรอยแยกขนาดใหญ่ได้อย่างง่ายดาย  ดาบยาวฟันลงมาที่ศีรษะของลินลี่ย์

แต่ก่อนที่ดาบยาวจะฟันมาถึง  แรงสั่นสะเทือนของมิติก็มาถึงลินลี่ย์ก่อน

 “ตอนนี้แหละ!”  ตาของลินลี่ย์เบิกกว้างทันที

แรงผลักกลายเป็นแรงดึงดูดทันที

บอสโลรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเขามีภูเขาหนักล้านๆ กิโลกรัมกดทับใส่ร่างของเขา  แรงดึงดูดที่เกิดขึ้นกะทันหันนี้ทำให้การเคลื่อนไหวของเขาเปลี่ยนไปฉับพลัน  เมื่อยอดฝีมือต่างปะทะกันการเปลี่ยนแปลงกะทันหันล้วนส่งผลใหญ่หลวง

บอสโลไม่ทันได้ตั้งหลักก็ร่วงลงไปอย่างรวดเร็ว เขาฟันใส่ลินลี่ย์ไปแล้ว  แต่ทว่าในตอนนี้เขาอยู่ด้านล่างลินลี่ย์แล้ว  เขาจะโจมตีลินลี่ย์ต่อได้ยังไง?

 “ฮึ่ม!”  เสียงเย็นชาดังขึ้น

แสงสีทองฟ้าวาบขึ้น ขาขวาของลินลี่ย์ฟาดใส่ศีรษะของบอสโลเหมือนกับฟันดาบ  และด้วยพลังกายแข็งแกร่งไร้ขีดจำกัดในร่างมังกร แรงเตะของเขาทำให้มิติเกิดรอยแยก

บอสโลก็เป็นยอดฝีมือคนหนึ่งเช่นกัน  เขาพลิกตัวใช้ตัวดาบขึ้นมาบังเหนือศีรษะ และพื้นที่ซึ่งดาบกวาดผ่านทำให้มิติแยกออกเหมือนกับสีน้ำทะเล

 “ปัง!”

ขาขวาของลินลี่ย์ฟาดใส่ตัวดาบอย่างรุนแรง  แต่สิ่งที่แปลกก็คือ พลังที่แฝงอยู่ในแรงฟาดกลับผ่านทะลุตัวดาบและเข้าไปในร่างของบอสโล  บอสโลบิดพลิกตัวทันที และแทบในเวลาเดียวกันหางมังกรของลินลี่ย์ฟาดใส่ร่างของบอสโลอย่างรุนแรง

บอสโลได้รับผลจากสนามพลังโน้มถ่วงอยู่แล้ว  และยังถูกพลังดูดกระชากที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเล่นงานซ้ำอีก  ตอนนี้เขายังถูกลินลี่ย์เตะและฟาดหางใส่อย่างต่อเนื่อง

 “ปัง!”  พื้นโลกสั่นสะเทือน ขณะที่บอสโลกระแทกเข้าไปในพื้นข้างล่าง เกิดหลุมลึกใหญ่บนพื้น

นักรบประจำเกาะทั้งหมื่นคนและผู้ชมดูบนเกาะมิลัวร์อีกนับไม่ถ้วนต่างตะลึงกันหมด

เขากล้าใช้ขาเตะใส่ดาบศึกของบอสโลตรงๆ หรือนี่? และยังฟาดบอสโลร่วงลงไปที่พื้น?

 “ขาของเขาแข็งแรงขนาดไหนกันแน่?”

นี่คือสิ่งที่คนนับไม่ถ้วนกำลังสงสัย

 “ควั่บ!”  บอสโลโผล่ออกมาจากพื้นและบินออกไปด้วยความเร็วสูง หน้าของเขาเต็มไปด้วยอาการเหลือเชื่อ  ขณะนั้นเอง มีเสียงดังขึ้นในใจของเขา  “บอสโล!  เกิดอะไรขึ้น?”

 “ใต้เท้า, พลังของเขาแข็งแกร่งเกินไป  ข้าไม่เคยเผชิญหน้ากับคนที่มีพลังแข็งแกร่งขนาดนั้นมาก่อน!”  บอสโลตอบกลับ

พลังร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งมากมายเช่นกัน!

เมื่อตอนที่ขาของลินลี่ย์ฟาดใส่ดาบของบอสโล  บอสโลรู้สึกเหมือนกับว่ามีภูเขาขนาดมหึมาซึ่งคงอยู่มาเป็นสิบล้านปีกระแทกใส่ร่างของเขา  พลังขนาดนี้เหลือเชื่อจริงๆ!

 “ใต้เท้า!  ข้าเพิ่งโจมตีเขาไปก่อนหน้านี้...แต่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลยหรือ?”  บอสโลถาม  ขณะที่เขาถูกฟาดจมลงไปในพื้น  เขาไม่มีโอกาสได้สังเกตเห็น

 “เจ้าเพียงแต่ทำลายเกล็ดมังกรของเขาได้เพียงสองสามเกล็ด  เจ้าไม่ได้ทำร้ายเขามากนัก” แบ็ควิลกล่าว

 “พลังดาบโจมตีของข้าแฝงด้วยพลังโจมตีวิญญาณด้วยเช่นกัน  เขาไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ?”  บอสโลรีบถาม  แม้ว่าเขาจะเชี่ยวชาญพลังโจมตีวัตถุหยาบมากกว่า  พลังโจมตีวิญญาณของเขาไม่ได้อ่อนแอกว่ากันแต่อย่างใด  ใครก็ตามที่ไม่มีสมบัติเทพป้องกันวิญญาณคงจะหาทางป้องกันได้ยาก

 “พลังป้องกันวิญญาณของเขาต้องพิเศษแน่  ข้าสังเกตความเปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเขาไม่ออกเลย”  แบ็ควิลเริ่มกังวล

ยอดฝีมือลึกลับของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ต่อหน้าเขาค่อนข้างจะทรงพลังมาก

 “ช่างอันตรายจริงๆ  โชคดีที่สมบัติมหาเทพสำหรับป้องกันวิญญาณของข้าสลายพลังโจมตีของเขาไปได้ถึง 90%”  ลินลี่ย์แตกตื่นตกใจเช่นกัน  เมื่อครู่นี้แม้ว่าพลังโจมตีวัตถุของคู่ต่อสู้จะทรงพลังมากก็ตาม แต่ก็เพียงทำลายเกล็ดมังกรและสร้างบาดแผลบ้างเท่านั้นเอง

แต่พลังโจมตีวิญญาณที่แฝงอยู่ในดาบโจมตีใส่เยื่อผนังป้องกันวิญญาณอย่างรุนแรง

เมื่อปะทะกับสมบัติมหาเทพสำหรับป้องกันวิญญาณ ก็ย่อมสลายไปแน่นอน หลังจากการโจมตีตอนแรก พลังถูกสลายไป 60-70% และจากนั้นพลังที่เหลือกระจายตรงเข้าหาเยื่อพลังใสที่ใช้ป้องกันวิญญาณและพบข้อบกพร่องของเยื่อพลัง  รอยปะข้อบกพร่องของเยื่อพลังในตอนนี้แข็งแกร่งขึ้นมาก  และจะทำลายจะต้องใช้พลังในปริมาณที่มาก

พลังโจมตีที่เหลืออยู่เล็กน้อย ลินลี่ย์สามารถต้านทานด้วยพลังวิญญาณของเขาเองได้

 “คนผู้นี้ยังคงเชี่ยวชาญในพลังโจมตีวัตถุมากกว่า  ถ้าข้าเผชิญกับคนที่เชี่ยวชาญในการโจมตีพลังวิญญาณ....”  ตอนนี้ลินลี่ย์เตรียมหยดพลังมหาเทพไว้ พร้อมใช้ออกได้ทุกเมื่อ

แบ็ควิลและผู้อาวุโสชุดแดงลังเลกันทุกคน  ลินลี่ย์ผู้นี้ทำให้พวกเขายากจะหยั่งถึงจริงๆ  แม้แต่อสูรเจ็ดดาวอย่างบอสโลดูเหมือนจะไม่ได้มีเปรียบ

แต่สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือแม้แต่อสูรหกดาวถ้าเชี่ยวชาญพลังโจมตีวิญญาณก็พอจะจัดการกับลินลี่ย์ได้

โชคดีที่พวกเขาไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับลินลี่ย์

ที่สำคัญคือพวกเขาทุกคนเชื่อว่าลินลี่ย์ยังซ่อนพลังที่แท้จริงไว้

 “ความสามารถในการซ่อนรัศมีป้องกันวิญญาณของเขาถึงระดับนั้นเชียว... พลังโจมตีวิญญาณของเขาจะอ่อนแอได้ยังไง?”  แบ็ควิลและคนอื่นทุกคนได้ข้อสรุปนี้ ซึ่งเป็นเหตุให้พวกเขาส่งบอสโลซึ่งมีพลังโจมตีวัตถุที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มออกหน้าก่อน

 “ท่านพ่อ”  ไซเคิลพูดเบาๆ

 “หุบปาก หลบไปข้างๆ ก่อน”  แบ็ควิลคำราม

แบ็ควิลผิดหวัง แต่ลินลี่ย์ก็ผิดหวังเช่นกัน  ลินลี่ย์รู้จักพลังของตนเองดี  ร่างของเขาแข็งแกร่งมาก ดังนั้นเขาสามารถสร้างความครั่นคร้ามให้กับคู่ต่อสู้ได้  แต่ถ้าพวกเขาสู้กันจริงๆ  เขาอาจต้องใช้พลังมหาเทพ

ลินลี่ย์บินเข้าหาแบ็ควิลทันที

 “เจ้าจะทำอะไร!”  แบ็ควิลใช้สำนึกเทพตวาดใส่เขา  แบ็ควิลและผู้อาวโสชุดแดงทุกคนเพิ่มความระมัดระวังขณะจ้องมองลินลี่ย์  เหมือนกับว่าถ้าเขาพูดผิดคำเดียวพวกเขาจะลงมือโจมตีทันที

 “ท่านลินลี่ย์กำลังบินเข้าไปหา หรือว่าเขาต้องการสู้กับพวกเขา หนึ่งต่อสี่?”

ผู้ชมดูนับไม่ถ้วนบนเกาะมิลัวร์กำลังแหงนหน้ามองดูภาพข้างหน้า โรมิโอก็จ้องดูอย่างเงียบงันด้วยเช่นกัน

ลินลี่ย์ยังคงบินเข้าหา พอถึงระยะห่างสามร้อยเมตรจากแบ็ควิล ลินลี่ย์ก็หยุดชะงัก  เมื่อเห็นว่าลินลี่ย์หยุด แบ็ควิลและคนอื่นก็สงบลงได้บ้าง

 “ข้ามาตรงนี้จะทำให้เกิดเรื่องยุ่งยากกับท่านได้ยังไง?  ท่านไม่รู้หรือ  ระยะไกลขนาดนั้นสำนึกเทพของข้าไม่เพียงพอส่งไปถึงท่าน!”  ลินลี่ย์ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี  เขาเป็นเพียงเทพแท้  กล่าวโดยทั่วไป สำนึกเทพของเทพแท้มีระยะเพียงร้อยเมตรเท่านั้น

แม้ว่าจะเขาจะกลั่นอะเมทิสต์จำนวนมากก็ตามและพลังวิญญาณของเขาก็เติบโตจนถึงขีดจำกัดที่เทพแท้ไม่สามารถซึมซับพลังวิญญาณเสริมได้อีกต่อไป  แต่สำนึกเทพของเขาก็ยังมีขีดจำกัดที่สามร้อยหรือสี่ร้อยเมตร  อย่างไรก็ตามเทพชั้นสูงโดยทั่วไปจะมีระยะทำการของสำนึกเทพในรัศมีพันเมตร

เพียงแต่เข้าไปใกล้ก็สามารถพูดด้วยสำนึกเทพได้!

 “ข้าชื่อลินลี่ย์!”  ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพถึงแบ็ควิล

 “แบ็ควิล”  แบ็ควิลตอบ  “ลินลี่ย์!  สหายเจ้าถูกล้อมไว้หมดแล้ว  ตราบใดที่ข้าออกคำสั่ง เทพชั้นสูงทั้งหมื่นคนจะผนึกกำลังกันโจมตี  สหายของเจ้าจะตายกันหมด นอกจากพลังของเจ้า เจ้าควรรู้จักพลังอำนาจของตระกูลแบ็คชอว์เราดี  ถ้าเราเริ่มฉีกหน้าทุ่มกำลังเข้าหากัน ต่อให้เจ้าเป็นเทพอสูร  ตระกูลแบ็คชอว์ของเราก็ยังฆ่าเจ้าได้”

ยอดฝีมือของตระกูลแบ็คชอว์ยังมีอีกเป็นจำนวนมาก ที่ปรากฏตัวอยู่นี้แค่จำนวนน้อย

 “ข้าเข้าใจ  พลังของข้าก็เพียงเปิดเผยออกมาบางส่วนเหมือนกัน”  ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตอบกับ  ขณะเดียวกันเขาเหยียดมือขวาออก  ในมือขวามีหยดน้ำสีฟ้าที่เป็นประกายปรากฏขึ้น!

หยดน้ำสีฟ้านี้เปล่งประกายพลังที่มีชีวิตชีวา

หน้าของแบ็ควิลและผู้อาวุโสชุดแดงทั้งสามเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด  “พลังมหาเทพธาตุน้ำ!”

 “ข้าก็ไม่ต้องการให้เราฉีกหน้าทุ่มพลังต่อสู้กันเอง  ท่านควรจะรู้ว่านอกจากพลังของข้าเอง  ถ้าข้าใช้หยดพลังมหาเทพนี้... ผลลัพธ์อะไรจะตามมา!”  ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตอบ

กล้ามเนื้อหน้าของแบ็ควิลกระตุก และจากนั้นเขาหัวเราะเย็นชา

แบ็ควิลพลิกมือและหยดพลังสีดำปรากฏขึ้นทันที  ลินลี่ย์สามารถรู้สึกได้ถึงพลังงานที่น่ากลัวซึ่งแฝงอยู่ในหยดพลังสีดำนั้น  เป็นพลังระดับเดียวกับหยดน้ำสีฟ้า เพียงแต่เปล่งรัศมีทำลายล้าง

 “หยดพลังมหาเทพวิถีทำลายล้าง?”  ลินลี่ย์ตกใจเช่นกัน

 “ตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ของเจ้ามีพลังมหาเทพ  เจ้าคิดหรือว่าตระกูลแบ็คชอว์ของเราจะไม่มีบ้าง?”  แบ็ควิลส่งสำนึกเทพตอบกลับมา  “สำหรับเจ้าเมื่อมีหยดพลังมหาเทพธาตุน้ำ ก็หมายความว่าสถานะของเจ้าในตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ต้องสูงล้ำ”

เป็นธรรมดาที่แบ็ควิลในฐานะของผู้นำตระกูลจะต้องพกหยดพลังมหาเทพไว้ด้วย

สิบสุดยอดตระกูลเก่าแก่ของแดนนรก อย่างเช่นตระกูลแบ็คชอว์ล้วนแต่ครอบครองพลังประหลาดเป็นของตนเอง!

 “เจ้าฆ่าคนของข้าไปมากมาย  แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่คนสำคัญก็ตาม แต่เจ้าก็ต้องเห็นแก่หน้าของตระกูลแบ็คชอว์ของข้าด้วย  ข้าจะให้ทางเลือกกับเจ้า!  ทางแรกก็คือ เราทุ่มกำลังต่อสู้ครั้งใหญ่  อย่างแย่ตระกูลแบ็คชอว์ของข้าอาจจะเสียคนไปเป็นจำนวนมาก  แต่เราก็ยังจะฆ่าเจ้าได้  ข้าพนันได้ว่าตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าคงไม่กล้ามาตามรังควานแก้แค้นให้เจ้าถึงเกาะมิลัวร์ของข้าแน่!”  แบ็ควิลมั่นใจ

สีหน้าของลินลี่ย์ไม่เปลี่ยน  เขายังคงฟังต่อ

 “ทางเลือกที่สอง คือตระกูลแบ็คชอว์ของข้าจะยอมเห็นแก่หน้าเจ้าและลืมเรื่องที่บริวารผู้น้อยถูกเจ้าฆ่าตาย  อย่างไรก็ตามเจ้าต้องรับใช้ตระกูลแบ็คชอว์และรับตำแหน่งเป็นผู้อาวุโสชุดแดง  เจ้าต้องรับใช้ตระกูลแบ็คชอว์โดยไม่ได้รับผลประโยชน์ตอบแทนเป็นเวลาหมื่นปีเพื่อเป็นการไถ่โทษ  ด้วยวิธีนี้เรื่องก็จะสงบลงได้”

 “เลือกเอาสักทาง!”  แบ็ควิลจ้องมองลินลี่ย์