เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 915 ขอบใจจริงๆ!

ตอนที่  915  ขอบใจจริงๆ!

ระเบิดเทพสุญญากาศระเบิดดังสนั่น

พื้นที่มิติเงียบสนิททันที และดูเหมือนกับว่าโลกหยุดหมุน

 

จากนั้นพื้นที่สั่นสะเทือนรุนแรงน่ากลัว เกิดรอยแยกช่องว่างมิติระหว่างชี่เทียนเหอและเย่ว์หยาง ไม่ว่าจะเป็นอากาศหรือ น้ำแข็ง ท้องฟ้าเกิดรอยแยกมิติขยายออกมากขึ้น  เกิดพลังทำลายล้างที่แม้แต่ชี่เทียนเหอผู้ใช้ไม้ตายนี้ยังแทบต้านพลังนี้ไม่ได้

มือของเขาป้องกันใบหน้าและร่างกายขณะเอนตัวถอยลัง

ชี่เทียนเหอไม่กังวลว่าร่างของเขาจะถูกทำลาย  เพราะเขามีร่างเทพที่จะไม่มีทางถูกทำลาย  เว้นแต่เทพเจ้าแล้ว ไม่มีใครทำลายร่างของเขาได้

แรงระเบิดรุนแรงขยายวงออกไปในรัศมีสามสิบกิโลเมตร ทั้งยังไม่มีทีท่าว่าจะสงบ พื้นน้ำแข็งถูกทำลายเป็นเศษน้ำแข็ง และถูกคลื่นพายุหมุนกวาดพัดกวาดกระจายคลุมทั้งแผ่นฟ้าแผ่นดิน องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่หนีออกมาอยู่ในระยะห่างไกล มือของนางยังกำดาบเทพจักรพรรดิอวี้ปักพื้นเพื่อไม่ให้ตัวเองปลิวหาย  แต่ก็ยังต้านรับแทบไม่ได้ นางคอยปกป้องสาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์อย่างใกล้ชิด ร่างของพวกนางทั้งสองคนถูกดันถอยไปเป็นกิโลเมตร

ขุนพลเทพธิดาวายุเตรียมพร้อมกับการต้านรับ ยังปลิวไปร่วงหล่นที่ยอดภูเขาน้ำแข็ง จากนั้นยอดเขาน้ำแข็งนั้นพังทลาย นางกระเด็นออกไปอีกร้อยเมตรและจมหายไปในกลุ่มหิมะน้ำแข็ง

ผ่านไปสามนาที

แต่ช่องแตกมิติยังไม่สามารถฟื้นฟูเชื่อมโยง

ทั้งเศษหิมะน้ำแข็งฟุ้งกระจายห่างออกไปเหมือนพายุน้ำแข็งบดบังท้องฟ้าทำให้พื้นที่เป็นร้อยกิโลเมตรมืดมิด

 “เจ้ามดแมลงที่น่ารำคาญ!”  ชี่เทียนเหอตะโกนด้วยความสาแก่ใจปนรำคาญ  แม้ว่าเขาจะฆ่าศัตรูได้แล้ว แต่เขาก็ยังอารมณ์เสียมาก  ชัยชนะอย่างนี้ไม่ทำให้เขายินดีเท่าใดนัก  ในทางตรงกันข้าม นี่เป็นความอัปยศที่เขาต้องใช้พลังเช่นนี้เพื่อจัดการกับมนุษย์ผู้อ่อนแอ ทว่าน่ารำคาญ

โชคดี ที่เขาชนะในที่สุด

มิฉะนั้นเขาจะอารมณ์เสียมากกว่านี้

ชี่เทียนเหอคิดว่าไม่ว่าจะจับสตรีทั้งสองคนได้หรือไม่  เขาจะต้องฆ่าพวกนางด้วยวิธีการที่โหดร้ายที่สุดในโลก จากนั้นดูดกินพลังเทพจากร่างกายของนางและชิงอาวุธเทพมาใช้ด้วย... ส่วนขุนพลเทพธิดาที่ถูกฝังอยู่ใต้หิมะ ชี่เทียนเหอคิดว่าไม่จำเป็นต้องฆ่านาง

เพราะนางเป็นอสูรพิทักษ์ทั้งการจะฆ่าขุนพลเทพเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมากๆ   แต่การฆ่าขุนพลเทพอาจทำให้ได้ประกายเทพพิเศษ แต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำเป้าหมายนี้ให้สำเร็จ  นอกจากนี้ท้องฟ้าน้ำแข็งและพื้นหิมะอย่างนี้ทำให้ขุนพลเทพธิดาวายุแทบจะเป็นอมตะในพื้นที่อย่างนี้!

ขณะที่ชี่เทียนเหอเตรียมจะบินไปตามจับองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและสาวใช้น้อยที่อยู่ห่างออกไป

เขาพบทันทีว่าพื้นที่มิติที่แตกถูกปิดแล้ว

เจ้าเด็กมนุษย์บ้านั่นยังไม่ตาย เขายังมีชีวิตอยู่  เขาอุทานลั่นด้วยความประหลาดใจ  “นี่เป็นไปไม่ได้”

พลังของระเบิดเทพสุญญากาศ แม้แต่เทพก็ยังขมวดคิ้ว ไม่มีร่างเทพ เป็นไปไม่ได้ที่จะต้านทานพลังทำลายล้าง เจ้ามดแมลงนั่นทนอยู่ได้ยังไง?  แม้ว่ามิติจะแตกระเบิดทุกอย่างถูกกำจัดสูญสิ้นไม่มีอะไร  เจ้าเด็กนี่รอดอยู่ได้ยังไง?  จุดที่สำคัญที่สุดก็คือชี่เทียนเหอพบว่านอกจากเจ้าเด็กนี่จะไม่ตายแล้ว เขายังไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่ปลายเส้นผม  ไม่น่าเชื่อ..อวัยวะภายในของเขาควรจะได้รับบาดเจ็บ ผลออกมาเป็นเช่นนี้ได้ยังไง?

เย่ว์หยางไม่ได้รับบาดเจ็บ  แต่สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ในท่ามกลางความเจ็บปวด

ดูเหมือนจะแฝงไว้ด้วยความรู้สึกสบายจนยากจะทนได้

ก็เหมือนกับคนธรรมดาที่เดินเท้าเปล่าเหยียบหินกรวดสำหรับนวดเท้า!

ถ้าเขาไม่ถูกฆ่าตาย แล้วเขายังมีความรู้สึกสบายได้ยังไง?  ชี่เทียนเหอนึกไม่ออก เขาได้แต่คัดค้านในใจว่าเป็นไปไม่ได้!

 “ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม  เจ้าจะต้องตาย  ต้องตายแน่นอน”  ชี่เทียนเหอโกรธแค้นมากขึ้นกว่าเดิม เหมือนกับจะระเบิดได้ทุกเมื่อ   เขาส่งพลังเทพซึ่งสั่นสะท้านสะเทือนทั้งภูผาและสายนทีพุ่งฝ่าอากาศเข้าหาเย่ว์หยาง

เขาระดมหมัดต่อยราวกับสายฝน

เสียงระเบิดดังขึ้นบนร่างของเย่ว์หยาง ไม่ว่าจะเป็นศีรษะและใบหน้าหรือซี่โครง ร่างกาย ทุกส่วนร่างกายถูกระดมต่อยอัดด้วยพลังหมัดระเบิด

เย่ว์หยางไม่สนใจบำรุงรักษาร่างตนเอง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถหลบได้ อย่าว่าแต่โจมตีตอบโต้เลย

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!

ปัง ปัง ปัง.. หลังจากผ่านไปชั่วขณะที่หมัดพลังเทพระดมต่อยใส่ร่างของเย่ว์หยาง ตัวของเย่ว์หยางเหมือนกับเป็นปลอกกระสุนปืนใหญ่

ชี่เทียนเหอลอบถอนหายใจ เขาพยายามเต็มที่แล้ว เจ้าเด็กนี่ก็ยังไม่ตายอีกหรือ?  ร่างกายของเขาน่าจะเละเป็นน้ำต้มเนื้อไปแล้ว

เขาไม่รู้ว่าใช้เวลาไปนานเท่าใด คาดว่าที่ต่อยออกไปคงไม่น้อยกว่าหมื่นหมัด

แม้ว่าชี่เทียนเหอจะมีร่างระดับเทพ

เขารู้สึกเพลียเล็กน้อย ที่สำคัญเขาเหนื่อยตั้งแต่ใช้ระเบิดเทพสุญญากาศและจากนั้นใช้หมัดระเบิดเต็มกำลัง ถ้าเขาไม่ได้มีร่างเทพ เป็นนักรบธรรมดาก็คงทรุดล้มลงไปแล้ว   ในที่สุดชี่เทียนเหอสร้างบอลไฟจากเพลิงแดงสวรรค์ลูกมหึมา แล้วอัดใส่ร่างของเย่ว์หยางก่อนจะเกิดการระเบิดใหญ่ของบอลเพลิงแดงสวรรค์ และทำให้เขาถูกแรงระเบิดอย่างหนักไปด้วย

มือทั้งสองของเขากระแทกบอลเพลิงแดงสวรรค์อย่างแยบยล ขณะใช้พลังจิตนำมันเข้าไปในรอยแยกมิติพร้อมกับร่างของศัตรู และศัตรูจะหายเข้าไปในมิติเวิ้งว้างตลอดไป

ไม่ว่าจะมีการระเบิดใหญ่หรือเผาไหม้อยู่เงียบๆ อย่างนี้ก็ตาม

ศัตรูจะต้องตาย!

เพราะศัตรูที่นำพาบอลเพลิงแดงสวรรค์เข้าไปในมิติเวิ้งว้างไม่สามารถกลับมายังโลกดั้งเดิมได้... นี่คือหนึ่งในสามไม้ตายลับของเขา

ขณะเดียวกัน เขายังคงมีอีกหนึ่งในสามไม้ตายก็คือ เพลิงเทพอวสาน

บอลเพลิงแดงสวรรค์นำเย่ว์หยางกระแทกเข้ากับมิติเวิ้งว้าง  เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ถูกทำลายและหายไปในมิติเวิ้งว้างตลอดกาลนาน  ชี่เทียนเหอไม่มั่นใจเหมือนตอนใช้ระเบิดเทพสุญญากาศก่อนนั้น  เขาจ้องมองช่องว่างมิติเวิ้งว้าง เพราะกลัวว่าเย่ว์หยางจะหลบหนีออกมาจากข้างในได้  ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาจะไม่สนใจและใช้ไม้ตายสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดจัดการกับเขา  ถ้าเขาใช้ไม้ตายนั้น เพลิงแดงสวรรค์ก็จะทำร้ายตัวเขาเองด้วย  แน่นอนว่าพลังสังหารย่อมมากกว่าไม้ตายทั้งสองก่อนนั้นเป็นสิบเท่า!

สายตาของเขาจ้องมองดูรอยแยกมิติที่ค่อยสมานตัว  เย่ว์หยางไม่ได้หนีออกมาในที่สุด  ชี่เทียนเหอถอนหายใจโล่งอก

บางครั้งเขากลัวการฆ่าตัวตายจริงๆ  นี่เป็นมนุษย์ที่อ่อนแอราวกับมด แต่ทนทายาดจริงๆ ถ้าบอกออกไปก็คงไม่มีใครเชื่อ  เทพเจ้าจะเป็นมนุษย์ไปได้อย่างไร?

ปัง!

ขุนพลเทพธิดาวายุโจมตีกกหูซ้ายขวาของชี่เทียนเหอพร้อมกัน

ชี่เทียนเหอรู้สึกมึนศีรษะเล็กน้อย พลังต่อสู้ของนาง จู่ๆเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าได้อย่างไร?  เห็นได้ชัดว่าพลังเทพของนางเพิ่มขึ้น เกิดเรื่องนี้ขึ้นได้อย่างไร?  โชคดีที่ร่างเทพของเขาทรงพลัง และเขาบรรเทาอาการบาดเจ็บจากการโจมตีได้ภายในเวลาไม่ถึงวินาที  ชี่เทียนเหอ พลังในร่างของชี่เทียนเหอเพิ่มขึ้นทันที ขุนพลเทพธิดาวายุสะบัดศีรษะขับไล่ความมึนงง  ชี่เทียนเหอคำราม  ไปให้พ้น ข้าไม่ต้องการทำอะไรที่เปล่าประโยชน์กับเจ้า   เจ้าไม่มีทางทำร้ายข้าได้  ไปบอกกับเจ้านายของเจ้าได้เลย ต่อให้นางได้ประกายเทพของโหย่วหลานไป แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าอยู่ดี  ไสหัวไปให้กับข้า”

เขาใช้มือผลักขุนพลเทพธิดาวายุกระเด็นออกไปร้อยเมตร 

ขณะที่ชี่เทียนเหอหันกลับมาเป็นครั้งที่สองเตรียมจะไล่ล่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและสาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์ ทันใดนั้นหางตาของเขาพบเห็นสิ่งที่เหลือเชื่อ

ในพื้นมิติที่ปิดไปแล้วมีมือยื่นออกมาในทันใด

ตอนแรกมือนั้นทำท่าเหมือนคลำหาประตูเพื่อยึดจับ จากนั้นปรากฏจุดแสงรูปดาวหกแฉกในมิติว่าง มือที่จับนั้นเหมือนกับเปิดประตูออกมาจากมิติว่างได้ทันที  ในสายตาที่เหลือเชื่อของชี่เทียนเหอ  เย่ว์หยางออกมาจากประตูด้วยสีหน้าอับอายเล็กน้อย  ผมของเขากระเซิงเหมือนรังนก  หน้าของเขาดำสนิท ทว่าร่างกายของเขากลับไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ชี่เทียนเหออ้าปากค้างจนคางแทบถึงพื้น

เย่ว์หยางหน้าดำยิ้มและพยักหน้าให้ชี่เทียนเหอและพูดทักทายกันราวกับคนรู้จักกันมานาน และจากนั้นเขาหันไปปิดประตูมิติ  “เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ?” ชี่เทียนเหอถามเรื่องไร้สาระด้วยความประหลาดใจ

 “จะตายได้ยังไงเล่า”  เย่ว์หยางพยักหน้ายืนยัน  “แม้ว่าพลังปั่นป่วนในท้ายๆ มิติเวิ้งวว้างจะน่ากลัว แต่โชคดีที่อาจารย์ข้าคือผู้เชี่ยวชาญในการเทเลพอร์ตผ่านมิติ ข้าอยู่ข้างในสักพักถึงได้พยายามคลำทางออกมาได้ อา, ข้าเข้าใจอารมณ์ของเจ้า มันผิดหวัง ยากจะทำใจใช่ไหม?  ข้าขอแสดงความเห็นอกเห็นใจ และขอขอบคุณเจ้าอย่างจริงใจ”

 “ขอบคุณ?”  ชี่เทียนเหอยิ่งประหลาดใจมากกว่าเดิม

 “ใช่แล้ว!  ถ้าไม่มีระเบิดเทพสุญญากาศของเจ้าและเพลิงเทพอวสาน  ข้าคงไม่สามารถหลอมรวมอักขระรูนอมตะนี้ได้  มันทำได้ยากจริง เจ้ารู้เอาไว้ ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากเจ้า  ช่วยส่งข้าไปในมิติว่างได้ทันเวลา ทำให้ร่างของข้าดูดซับพลังอักขระรูนอมตะและพลังจักรวาล ที่มีการสะท้อนพลังที่สมบูรณ์แบบ ช่วยให้ข้าทำได้สำเร็จในที่สุด  พูดไปแล้วก็ต้องขอบคุณเจ้า อา...ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าคาดว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีหรือยาวนานกว่านั้นกว่าจะหลอมรวมเสร็จสิ้น หรือการหลอมรวมอาจจะทำได้ไม่สมบูรณ์เหมือนตอนนี้ก็ได้”  เย่ว์หยางมักจะเล่าความในใจด้วยความตื่นเต้นเสมอ

ชี่เทียนเหอโกรธจนจมูกย่นสั่น

มนุษย์ธรรมดาผู้นี้ไม่สามารถตายได้ แม้แต่ด้วยวิธีนี้ จับเขาโยนเข้าไปในมิติเวิ้งว้างไร้ที่สิ้นสุด แต่ในที่สุดก็ทำให้เขาหลอมรวมอักขระรูนอมตะได้สำเร็จ นี่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย  นี่เขาต้องใช้ไม้ตายสุดท้ายฆ่าเจ้าเด็กนี่จริงๆ หรือ?

เมื่อชี่เทียนเหอยังลังเลเล็กน้อย กลับเป็นเย่ว์หยางที่โจมตีโต้ตอบ

หลังจากทนรับไปหมื่นหมัด  ในทุกหมัดจะทำให้หลอมรวมอักขระรูนได้มากขึ้น แต่ที่สำคัญนั่นเจ็บปวดมาก เย่ว์หยางผู้ไม่เคยยอมแพ้  เขาตัดสินใจสนองตอบความช่วยเหลือนี้คืนชี่เทียนเหอ และต้องคืนเป็นสิบเท่าหรือร้อยเท่า!  “เจ้าต่อยข้าไปพันหมัดไม่ใช่หรือ?  ก็ได้ข้าจะคืนสนองเจ้าแสนหมัด  ถ้าเจ้าไม่พอใจ เอาสักล้านหมัดเป็นยังไง?” 

เย่ว์หยางวิ่งเข้าหาชี่เทียนเหอและเตรียมพร้อมลงมือ

ระหว่างทั้งสองคนนั้น วงจักรนิรันดรเปล่งประกายทันที

เย่ว์หยางผู้หลอมรวมกับพลังรูนอมตะ  พลังลึกลับของอักขระรูนอมตะส่งผลต่อวงจักรนิรันดร....  ชี่เทียนเหอพบว่าแม้ว่าเขาจะมีร่างเทพ  แต่เขากลับถูกหยุดในทันทีไม่สามารถขยับได้

วงจักรนิรันดรที่อยู่ภายใต้การบังคับของอักขระรูนอมตะมีพลังถึงระดับเทพ

นี่..หรือว่าเย่ว์หยางยังไม่หลอมรวมอักขระรูนอมตะเข้ากับวงจักรนิรันดร

  มิฉะนั้นชี่เทียนเหอจะติดอยู่ในวงจักรนิรันดรตลอดไปจนกว่าเย่ว์หยางจะยกเลิกเจตจำนงของตน  เขาจะไม่มีทางเป็นอิสระ