เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 939 หยดเลือดเทพ!

ตอนที่  939  หยดเลือดเทพ!

จงกวนกับพวกรายล้อมต้อนรับน้องใหม่

 

ไม่มีการยั้งมือ พวกเขาทุบตีอย่างสนุกมือ

แม้แต่ฟงจีและจินหวินที่เพิ่งเข้าร่วมงานใหม่ เมื่อได้รับโอกาสก็เข้าร่วมทุบด้วยเช่นกัน พวกเขาแยกกันจับมือเท้าสองพี่น้องกระทิงเถื่อนเพราะกลัวว่าพวกเขาจะหนีหายไปในพริบตา  กระทิงผู้น้องร้องไห้ แต่กระทิงผู้พี่สบถด่า  โดยเฉพาะอย่างยิ่งฟงจีกับจินหวินที่อ่อนแอกว่าพวกเขา “เจ้าทั้งสองคนจำเอาไว้  รอให้ข้าตั้งหลักได้เมื่อไหร่  ถ้าเจ้ายังเหลือกระดูกอยู่ได้ก็อย่ามาเรียกข้าว่าเจ้าวัวเลย  ลงมือให้ดีๆ เลยเจ้าบัดซบ มีปัญญาตีข้าเพียงเท่านี้หรือ  เจ้าไม่ได้กินอาหารหรือไง เรี่ยวแรงอย่างกะผู้หญิง”

ฟงจีกับจินหวินโมโห พวกเขาทุบเต็มกำลัง

พวกเขาใช้กำลังเต็มที่

ผู้เฒ่าเผ่าจิ้งจอก, หัวหน้าจินฟันทองและคนอื่นๆ กลัวว่าพวกเขาจะฆ่าพี่น้องกระทิงเถื่อนจริงๆ

ฮูเหลยและนักสู้ปราณฟ้าอื่นลอบมองเย่ว์หยางและพบว่าคุณชายผู้นี้ยังมีสีหน้าสงบ ไม่มีความใจดีและในท่ามกลางความแตกตื่นตกใจ สมควรแล้วนั่นจะต้องเป็นตระกูลที่มีระดับเหนือสิ่งมีชีวิตระดับต่ำ

หัวหน้าองครักษ์ผู้ยืนอยู่ด้านหลังราชาจื่อฟงขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ราชาจื่อฟงขยิบตาให้เขาอย่างมีความหมาย  จะเป็นอย่างไรถ้าเขาพบกับคุณชายไตตันขณะถูกคุมขังเหมือนกับสองพี่น้องกระทิงเถื่อน ในทางกลับกันถ้าเรื่องนี้สามารถทำให้เขาพอใจได้ ก็ถือว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มอย่างแท้จริง  ขนาดเขาเสนอของวิเศษสองชิ้น อีกฝ่ายหนึ่งไม่ทำแม้แต่จะเหลือบตามอง  เขาเข้าใจว่าคงมีสิ่งที่คุณชายผู้นี้ยากจะชอบใจ... เขาไม่เคยเห็นอย่างนี้มาก่อน เขาเคยพบเห็นสองพี่น้องกระทิงเถื่อน คิดว่ากระทิงเถื่อนทั้งสองนี้น่าจะสร้างความสนุกสนานในชีวิตประจำวันได้ยามขาดแคลนผู้คุ้มกัน

หัวหน้าองครักษ์พยักหน้า แต่ใบหน้าของเขายังคงมีท่าทีสงสัยว่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับเทวีเสรีภาพหรือไม่?

หัวหน้าพ่อบ้านเย่เห็นเช่นนั้น เขารีบโบกมือให้

เขาเป็นคนที่มาถึงก่อน

เข้าใจเรื่องราวดี

คุณชายไตตันไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเรื่องของเทวีเสรีภาพแม้แต่น้อย  แค่เป็นเรื่องเกิดขึ้นกะทันหันทำให้เกิดการขัดแย้งกับฮูเหลย  ถ้าคุณชายไตตันรู้จักเทวีเสรีภาพ  อย่างนั้นเทวีเสรีภาพจะถูกกลุ่มของนักสู้ปราณฟ้าจับได้หรือ?  มารสัมฤทธิ์ฟ้าก็สามารถฆ่าได้หมดทุกคนอยู่แล้ว ยังไม่ต้องพูดถึงว่ามีผู้ตามคุ้มกันคุณชายไตตันลับๆ อีกกี่คน

ราชาจื่อฟงไม่ได้จริงจังอะไรนัก สำหรับเทวีเสรีภาพถ้าไม่มีบัญชาจากจักรพรรดิแดนดินให้ประหาร เขาจะไม่ให้ความสนใจมากนัก

ไม่มีพลังไม่มีความแข็งแกร่ง ก็ไม่มีใครร่วมด้วย

มีแต่บริวารเป็นกลุ่มผู้ศรัทธาที่ยากไร้  จะทำอะไรได้?  ในทางตรงกันข้าม พวกคนยากจนอนาถาเหล่านี้กลับเป็นตัวถ่วง  ถ้าไม่ใช่เพราะพวกนี้เห็นแก่เงินหักหลังขายข้อมูล คงจะไม่มีทางจับเทวีเสรีภาพได้ง่ายๆ

ถ้าคุณชายไตตันเบื่อหน่ายสตรีคนหนึ่งและต้องการเชยชิดเทวีเสรีภาพ เขาจะประเคนส่งให้ทันที

ไม่ต้องพูดถึงพี่น้องกระทิงเถื่อน

เจ้าสองตัวนี้ไม่มีสมอง ใครเล่าอยากเลี้ยงให้เปลืองข้าว!

จงกวนลากกระทิงสองพี่น้องออกไปด้านข้าง และคาดว่าคงต้องใช้เวลา 1-2 ชั่วโมง เพราะกระทิงเถื่อนสองพี่น้องดื้อรั้นไม่ยอมเรียกเย่ว์หยางเป็นคุณชาย  สมองของเจ้าสองคนนี้มีแต่กล้ามเนื้อจริงๆ พวกเขาถูกลากไปที่มุมและจับกดไว้  สถานการณ์ยังไม่อำนวยนัก แต่ดูเหมือนไม่ค่อยเหมาะที่พวกเขาจะเชิญคุณชายไตตันเข้าวังหลวง เหมือนกับว่ายากจะพูดออกจากปาก

ราชาจื่อฟงมองส่งสายตาให้พ่อบ้านเย่

พ่อบ้านเย่ส่งสัญญาณให้หัวหน้าจินฟันทองต่อ

ขึ้นอยู่กับฝีมือของเขาแล้ว!

หัวหน้าจินฟันทองได้รับสัญญาณบอก เขาตื่นเต้นจนตัวสั่น  ถ้าเป็นปกติเขาจะต้องขอบคุณราชาจื่อฟง  แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทำได้  ต้องลงมือตอนนี้  ขืนทำไม่สำเร็จอาจมีโทษหนัก

 “คุณชายไตตัน อะแฮ่ม, ราชาจื่อฟงอยู่ที่นี่แล้ว ท่านก็ได้พบแล้ว  อะแฮ่ม.. ฝ่าบาท..เอ่อ คือว่าคุณชายไตตันมาถึงที่เมืองลู่หลิวนี่ด้วยความกระตือรือร้น  คุณชายเองก็ต้องการเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของพระสนม  แต่ก็ยังพบกับเรื่องร้าย...”  หัวหน้าจินฟันทองเริ่มกระวนกระวายเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงที่ใด  แต่หลังจากนั้นเขาจับความรู้สึกได้ทันที และแนะนำเย่ว์หยางกับราชาจื่อฟง ดูคล้ายกับว่าทั้งสองจะอยู่ห่างกันคนละฝ่าย

 “เป็นอย่างนี้นี่เอง คุณชายไตตันเดินทางไกลถึงหมื่นลี้  จื่อฟงขออภัยที่เสียมารยาทไม่ได้ทักทายท่านแต่แรก”  ราชาจื่อฟงแค่ต้องการพูดแก้เก้อ

เมื่อก่อนนี้เขาได้ยินมาว่าคุณชายผู้นี้ต้องการเข้าร่วมงานวันเกิด

เขารู้สึกดีใจมาก

กลับกลายเป็นว่าคุณชายท่านนี้กระตือรือร้นอยากร่วมงานวันเกิด ทำไมไม่พูดให้เร็วกว่านี้

พ่อบ้านเย่อดตำหนิความเขลาของตนเองไม่ได้ ตอนนี้พอหัวหน้าจินฟันทองพูดเรื่องนี้ ทำให้เขาเองรู้สึกว่าเลอะเลือนไปชั่วขณะ เขารีบขอให้เย่ว์หยางเดินทางเข้าวังหลวงเมืองลู่หลิวทันที

เย่ว์หยางตบหน้าผากตนเอง  “โอว, แม้ว่าจะได้รับบัตรเชิญจากหัวหน้าจินฟันทอง แต่ข้าลืมส่งของขวัญ เราคุณชายช่างเสียมารยาทจริงๆ!”  เขาเปลี่ยนแหวนเก็บของต่างๆ  เมื่อมองดูสมบัติแต่ละอย่าง  ไม่ใช่สมบัติธรรมดาในโลก แต่เขาก็ยังไม่พอใจ กลุ่มผู้คนตื่นตาตื่นใจ และสามารถบอกได้ว่า พวกเขาไม่เคยเห็นสมบัติมากมายอย่างนี้ในชีวิตพวกเขามาก่อน เมื่อเทียบกับสมบัติของคุณชายไตตันแล้ว สมบัติที่พวกเขาเคยเห็นมาก่อนหน้านี้เป็นแค่เพียงขยะ ไม่อาจตั้งโต๊ะอวดอ้างได้!

ราชาจื่อฟงเคยเห็นสมบัติมาแล้ว  แต่สมบัติเหล่านี้ยังทำให้เขาคอแห้งผาก

รู้ว่าเป็นการเสียมารยาท แต่เขาก็อดพูดไม่ได้  “ที่เห็นผ่านไปเมื่อครู่นี้ เป็นยาเม็ดพลังยุทธ์ใช่ไหม?”

 “ยาเม็ดพลังยุทธให้เป็นของขวัญวันเกิด ดูเหมือนจะเป็นการไม่ให้เกียรติอยู่บ้าง  ข้าขอตรวจดูก่อน!”  เย่ว์หยางกล่าว ราชาจื่อฟงถึงกับสะดุ้งในใจ  ยาเม็ดพลังยุทธคุณภาพดีที่สุด ต้องใช้เงินมากมายเท่าใดถึงจะซื้อหาได้  มียาเม็ดพลังยุทธนี้ ช่วยให้ตัวเขาเองสามารถยกระดับพลังไปได้อีกขั้นหนึ่ง  ไม่มีอะไรเหมาะไปมากกว่าส่งยาเม็ดพลังยุทธ์เป็นของขวัญแล้ว!  ปัญหาก็คือคุณชายไตตันรู้สึกว่า ยังไม่เป็นการเหมาะสม เขาละอายที่จะพูดตามตรง ในใจของเขาเหมือนมีเลือดหยาดหยด!

 “เอ่อ!”  พ่อบ้านเย่ หัวหน้าจินฟันทอง ฮูเหลยและคนอื่นๆ ไม่ใช่คนตาบอด ทุกคนน้ำลายหกราวกับก๊อกรั่ว เปลี่ยนเป็นคนอื่นคงถูกปล้นไปนานแล้ว  แต่นี่คือคุณชายไตตัน ขืนลงมือเท่ากับฆ่าตัวตาย!

 “นี่ยังไม่ดีมากเท่าไหร่ นี่ก็หยาบเกินไป  ข้าดูอีกที นี่หรือ? ดูเหมือน...”

 “มันของดีทั้งนั้น ข้าชอบทั้งหมดเลย”  ราชาจื่อฟงไม่กล้าพูดความในใจ มันรู้สึกแย่เกินไป

 “คุณชายท่านนี้อยู่ที่ไหนกัน สมบัติมากมายอย่างนี้ ยังรอดชีวิอยู่ได้ยังไงกัน?  นี่ยังเกือบทำให้เขาต้องตายเสียแล้ว!”  ฮูเหลยและนักสู้ปราณฟ้าคนอื่นเห็นเย่ว์หยางเหมือนเป็นเด็กคนหนึ่ง แต่เจ้าเด็กนี่ไม่ธรรมดาทั่วไป ถ้าจักรพรรดิแดนดินพบเห็นก็อาจถูกหลอกล่อให้เป็นโจรได้เช่นกัน

แต่พวกเขาได้แต่คิด  แม้ว่าเย่ว์หยางประสงค์ให้พวกเขา พวกเขาก็คงไม่กล้ารับ  สมบัติเหล่านี้อาจใช้ล่อลวงได้หรือเปล่า? ได้เห็นผ่านตานับว่าไม่เลวแล้ว

เย่ว์หยางหันไปค้นหาของเป็นเวลานาน และเห็นว่าราชาจื่อฟงและคนอื่นๆ มองตาแทบไม่กระพริบ

สมบัติมากเกินไป  และแต่ละชิ้นคุณภาพดีที่สุดน่ากลัวจริงๆ

จะสรุปเลือกก็ไม่ง่าย

ในที่สุดเย่ว์หยางเลือกออกมาจนได้

ราชาจื่อฟงตกตะลึงเมื่อเห็นครั้งแรก  เขามองด้วยสายตาตื่นเต้นเหลือเชื่อ และโพล่งออกมา “เลือดเทพ? ไม่, นี่, มะ มันแพง แพงเกินไป ยากนัก ยากที่จะรับไว้ได้จริงๆ!”

เมื่อเห็นขวดหยกในมือของเย่ว์หยางมีเลือดเทพหยดหนึ่ง ราชาจื่อฟงแทบจะรอกลืนเลือดเทพไม่ไหว

แต่ปฏิเสธตามมารยาท

เขารู้สึกปวดใจ แม่เจ้า เลือดเทพอยู่ต่อหน้าของเขา  แต่เขาต้องฝืนใจปฏิเสธ บ้าไปแล้ว!

แน่นอนว่าเขาไม่กล้ายื่นมือออกไปรับของจากมือของเย่ว์หยางทันที  นอกจากมีความยินดีแล้ว เขายังมีความกลัวเล็กน้อยว่า คุณชายไตตันนี้สมองอาจมีปัญหาถึงกับส่งเลือดเทพให้กับเขา  นี่เป็นของที่แพงล้ำค่าแน่นอนเกินกว่าจะจับจ่ายซื้อหามาได้

ราชาจื่อฟงร่ำร้องอยู่ในใจ

เขาแสร้งแสดงออกอย่างผิวเผินว่า ‘ของแพงลิบนี้ไม่ใช่ของโปรดปรานของเขา’ เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะที่ตาของเขาได้แต่จ้องมองขวดหยกอย่างสิ้นหวัง เขาอยากจะมองดูมันตลอดชีวิตไม่อาจปล่อยไปได้

พ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองและคนอื่นมองดูลมแทบจับ  จะให้เลือดเทพเป็นของขวัญวันเกิดหรือ?

คนพวกนี้เป็นใครกัน?

ถ้าเจ้าอยากทำให้คนแตกตื่น  ก็อย่าทำให้คนต้องตกใจกลัวนักเลย!

ที่ทำให้เขากลัวแทบตายคือคุณชายไตตันส่งของขวัญธรรมดาไม่ได้หรือไง?  ใช้วิธีแบบนี้ทำให้พวกเขาหัวใจจะวาย!

 “ราคามันแพง...แพงมากเกินไปแล้ว คุณชายไตตัน  นี่มิอาจรับได้จริงๆ,  จื่อฟงไม่อาจรับสิ่งนี้ได้  คงได้แต่รับความปรารถนาดีด้วยใจ”  ราชาจื่อฟงอยากจะตบหน้าเจ้าเด็กนี่จริงๆ   แต่ไม่มีทางทำได้ เขาต้องพูดอย่างอ่อนโยน หวังว่าคุณชายผู้อ่อนประสบการณ์ผู้นี้และมีสีหน้าไร้เดียงสาจะดื้อไม่เชื่อฟังคำแนะนำด้วยความหวังดีของเขา

 “ไม่เป็นไร เลือดเทพหยดเดียวเอง ไม่, ข้ายังมีขวดใหญ่อีกขวดหนึ่ง!” ทัศนคติที่ไม่เห็นแก่หน้าคนอื่นของเย่ว์หยางทำให้ทุกคนแทบกระอักโลหิต  น่าสงสาร เขาไม่รู้ว่ามีคนที่ลำบากยากจนต้องทนทรมานเพราะการอวดรวยของคุณชายนี้

 “ในเมื่อคุณชายตั้งใจ...”  พ่อบ้านเย่เช็ดน้ำตา  เลือดเทพที่ได้เห็นกันนี้จะถูกส่งมาที่หัวหน้าพ่อบ้าน

 “ก็ได้ ดี ดีแล้ว ในเมื่อคุณชายไตตันมีความตั้งใจ จื่อฟงขอฝืนใจรับไว้ด้วยความละอายใจ เลือดเทพนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่ให้เกียรติอย่างสูงสุด และจะจัดแสดงไว้ในห้องจัดเลี้ยงพิเศษแสดงถึงความใจกว้างของคุณชายไตตัน!  มาเถิด ไปที่โถงจัดเลี้ยงต้อนรับคุณชายไตตันและเลือดเทพของขวัญชั้นสูงสุดกันเถอะ” ถ้าไม่ใช่เพราะตกอยู่ในสายตาของสาธารณชนที่กำลังมองอยู่  ราชาจื่อฟงคงจะกลืนเลือดเทพในทันทีเป็นแน่

แน่นอนว่าเขารู้ว่าไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนี้

เขาต้องเห็นแก่หน้าของคุณชายไตตัน ถ้าไม่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดความประทับใจที่ดี บางทีคุณชายไตตันอาจจะไม่รู้สึกสนุกและกลับไปทันทีก็ได้

เลือดเทพมาถึงแล้ว  และสิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือปรนนิบัติรับใช้คุณชายเป็นอย่างดี

สำหรับการอำนวยความสะดวกหลังวันเกิด จะมีการหาโอกาสตอบแทนตามภายหลังในเงื่อนไขที่เหมาะสม

มิฉะนั้นจะมีผลกระทบจากเลือดเทพตามมา

ถ้าเขาไม่รับไว้  พวกนักสู้ปราณฟ้าที่อยู่โดยรอบคงคิดวางแผนอยู่ในใจ “ข้าขอส่งของขวัญร่วมแสดงความยินดีก่อนดีไหม? ฮ่าฮ่า  ใช่แล้ว ข้าอยากจะทำอย่างนี้ก่อน!”  เย่ว์หยางดูเหมือนจะมีความภาคภูมิใจกับการอวดความมั่งคั่งในฐานะผู้เยาว์รุ่นหลัง  ฟงจีและจินหวินที่เพิ่งเข้าร่วม คิดว่าอาจจะพูดโน้มน้าวว่าการให้ของขวัญเป็นเลือดเทพนั้น เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก!

อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้แผนการนี้นานแล้ว

รู้ว่าเลือดเทพหยดเดียว จะทำให้เกิดหายนะต่ออาณาจักรจื่อฟงทั้งหมด