เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 953 จู่โจมสายฟ้าแล่บ

ตอนที่  953  จู่โจมสายฟ้าแล่บ

บึงหยุดลม

 

ที่นี่เป็นสถานที่พิเศษ นอกจากปราศจากลมโดยสิ้นเชิงแล้ว ทุกอย่างดูเป็นปกติ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไม่มีลมอยู่ตลอดเวลา บึงแห่งนี้มีป่าขนาดใหญ่ แม่น้ำ และทะเลสาบ ในทุกที่แปลกตาและน่ากลัว สัตว์อสูรแปลกประหลาดหลากหลายทุกชนิดไม่เคยพบเห็นนอกเขตบึงหยุดลมมาก่อน สัตว์ประหลาดร้ายกาจนี้สามารถพบเจอได้ทุกที่ สิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดที่หลงเข้ามาจะถูกพวกมันไล่ล่า

หากไม่ใช่เพราะมีกลุ่มนักสู้ปราณฟ้าอยู่ด้วย อย่างนั้นพวกเขาคงพบจุดจบและตายอยู่ที่นั่น

เรือเหาะงดงามได้แต่จอดสงบอยู่ที่ชายเขตแดนบึงหยุดลมเท่านั้น

หากไม่มีลม พวกเขาก็ไม่สามารถบินต่อไปได้ ความเร็วในตอนนี้ช้ายิ่งกว่าเต่าคลาน

พลังกฎสวรรค์ในที่นี้จำกัดไม่ให้ใช้พลังลมในพื้นที่ทั่วทั้งบึงใหญ่ และทันทีที่เข้ามาวัตถุทุกอย่างจะได้รับผลกระทบอย่างไม่คาดคิด

 “อากาศที่นี่ไม่มีปัญหา  หายใจก็สะดวกง่ายดาย...”  เย่ว์หยางพบว่าบึงหยุดลมแปลกประหลาดจริงๆ  สามารถหายใจได้  แต่ไม่อาจสร้างกระแสลมได้แต่อย่างใด การหายใจออกที่นี่ยากเหมือนกับอยู่ในน้ำ แต่การหายใจเข้าราบรื่นสูดหายใจเต็มปอดได้อย่างน่าประหลาดใจ

 “ดูนี่!” หมิงลี่ฮ่าวรินน้ำในแก้วใส่มือของเขา

น้ำในแก้วถูกเทลงเหมือนกับสายน้ำที่ค่อยๆ หยดลง

มีหยดน้ำหลายหยดกระเด็นกระจายออกไปและค่อยๆ ลอยอยู่ในกลางแดดกลายเป็นรุ้งงดงาม

เมื่อมองอย่างผิวเผินย่อมดูงดงามมาก  แต่เย่ว์หยางและมารสัมฤทธิ์ฟ้าและนักสู้คนอื่นเห็นได้ชัดเจนว่าเป็นเรื่องที่ผิดปกติมาก... ที่นี่ความเร็วของหยดน้ำและน้ำเวลาหยดลง ดูแล้วแปลกประหลาด!  เย่ว์หยางมีความรู้สึกเหมือนกับว่าหยดน้ำเคลื่อนไหวช้าราวกับภาพสโลว์โมชันที่เขาเคยดูในทีวี สามารถมองเห็นรายละเอียดได้ชัดเจน

มารสัมฤทธิ์ฟ้าและจักรพรรดิมังกร จักรพรรดิใต้พิภพมองหน้ากันเองและเอื้อมมือขึ้นไปในท้องฟ้า

กระแสไฟฟ้าสีเงินพุ่งออกมาจากมือของเขา

เหมือนปลาไหลไฟฟ้า

มันแหวกว่ายอยู่ในท้องฟ้าอย่างสวยงามประกายไฟแต่ละจุดสว่างวาบขึ้น และคงอยู่นานมิได้หายไป

เย่ว์หยางมองดู ดูเหมือนว่าจะไม่มีลมสำหรับใช้สู้  และผลกระทบนั้นไม่ธรรมดาและร้ายแรง ความเร็วของมารสัมฤทธิ์ฟ้าลดลงอย่างน้อยกว่าห้าร้อยเท่า หรืออาจจะมากกว่าพันเท่า   ความเร็วช้าขนาดนี้จะใช้โจมตีได้อย่างไร  แม้ว่าน้ำและไฟฟ้าจะถูกจำกัดการใช้ แต่เพราะไม่มีลม องค์ประกอบธาตุทั้งหมดย่อมได้รับผลกระทบไปด้วยไม่มากก็น้อย

จักรพรรดิใต้พิภพทำเหมือนกับโจมตีศัตรูที่เขาจินตนาการข้างหน้าเขา

เพราะไม่มีลม ความเร็วในการปล่อยหมัดลดเร็วอย่างน้อยหนึ่งในสิบ

ขณะเดียวกันพลังก็ลดลงเช่นกัน

จักรพรรดิมังกรหรี่ตาเล็กน้อย ในที่สุดเขาสร้างบอลแสงลูกหนึ่งและโยนขึ้นไปในท้องฟ้า

คลื่นแสงระเบิดแทบจะหายไปไม่เหลือร่องรอย  อย่างไรก็ตามความเร็วในการกระจายตัวของแสงเกินกว่าที่ทุกคนคาดไว้  แสงกระจายตัวเร็วกว่าความเร็วปกติดั้งเดิมและกระจายหายไปทันทีโดยไม่มีผู้ใดรู้ว่ากระจายหายไปไหน

 “นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะสังเกตได้เร็วนัก นอกจากธาตุแสงและธาตุมืด ธาตุองค์ประกอบชนิดอื่นจะได้รับผลในด้านลบ พลังจะลดลงอย่างมาก  แม้ว่าพลังสว่างกับพลังมืดจะไม่ได้รับผลกระทบ  แต่การควบคุมระยะของพลังทำได้ยาก ในช่วงเวลาสั้นๆ หากนักรบที่ไม่รู้อะไรใช้พลังธาตุที่นี่ นั่นจะกลายเป็นผลกระทบที่ก่อหายนะได้”  หมิงลี่ฮ่าวขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยได้พูด

ต่อให้เขาไม่ได้ปกปิดซ่อนพลังไว้ สิ่งที่เขาใช้ได้ดีที่สุดก็ยังเป็นไฟและแสง

แต่ที่นี่พลังไฟลดลงมาก พลังแสงกลับควบคุมได้ยาก และพลังของเขาได้รับผลกระทบไปด้วย

มารสัมฤทธิ์ฟ้ากำหมัดแน่น

เขาไม่ได้รับผลกระทบเช่นกัน... ขณะที่จักรพรรดิใต้พิภพต้องการหาสถานที่วาดวงเวทอย่างง่ายๆ  ความสามารถของจักรพรรดิใต้พิภพทั้งหมดขึ้นอยู่กับพลังธาตุมืด ถ้านี่เกินกว่าการควบคุมรับผิดชอบของเขา  เขาคงได้แต่ปล่อยผ่าน  จักรพรรดิมังกรยังดีกว่าจักรพรรดิใต้พิภพมาก  แม้ว่าจะใช้พลังธาตุองค์ประกอบ จักรพรรดิมังกรก็ยังสืบเชื้อสายมาจากเผ่าภูตบูรพา ร่างกายที่แข็งแกร่ง เป็นองค์ประกอบหลักในการต่อสู้

แน่นอนว่าในบรรดาหมู่คนจำนวนมากนั้น มีเพียงเย่ว์หยางที่ยังหัวเราะร่วน

ไม่ว่าจะมีอิทธิพลด้านลบเพียงไหน  ถ้ามีคนรู้วิธีใช้พลังกฎสวรรค์น้อย ทั้งยังมีสนามพลังสร้างโลกย่อมไม่เป็นปัญหาในการป้องกันตัวเอง

หมิงลี่ฮ่าวกัดฟันกรอด นึกอยากจะทุบตีเจ้าเด็กนี่ แต่ก็ทำไม่ได้ นึกแล้วแค้นใจนัก

เย่ว์หยางแหวกทางผ่านพวกนักรบปราณฟ้าเขาเหาะช้าๆ อยู่ในกลางกลุ่ม

ทำตัวสบายราวกับออกไปเที่ยวนอกบ้าน

นอกจากเขาคนเดียวแล้ว คนอื่นไม่มีใครกล้าวางใจ

แม้ว่าจะมีการป้องกันจากนักรบปราณฟ้าทั้งซ้ายและขวา แต่ทหารรับใช้ที่รอเขาเกือบจะถูกสัตว์ประหลาดที่โผล่พรวดพราดออกมาจากก้นบึงกินไปแล้ว  หากไม่ใช่สามราชาชิงหลาง ว่านเจียวและโหลวลั่วคุมที่หัวขบวนและท้ายขบวน เกรงว่ายังไม่ทันถึงเกาะกลางคงไม่มีใครเหลือ

พลังลมถูกห้ามใช้ และปรากฏการณ์มิติแตกซึ่งเกิดจากการทำลายล้างมีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง

แม้แต่นักรบระดับราชาเมื่อเข้าสู่ท่าน้ำที่บึงหยุดลม

ก็ยังต้องระมัดระวังมากยิ่งขึ้น

ไม่มีวงเวทเทเลพอร์ตทางไกล ไม่มีพาหนะบินอำนวยความสะดวก  และการบินทั้งวันก็ไม่มีทางไปถึงเกาะกลางได้

โชคดีที่มีบ่าวรับใช้และทหารองครักษ์มาด้วย พวกเขาก่อตั้งกระโจมพักแรม  บ่าวไพร่กำลังวุ่นวายกับการเตรียมเหล้ายาอาหารให้เจ้านาย  พวกเขาเตรียมเสบียงต่างๆ ติดตัวมาจากเมืองลู่หลิว มีบ่าวรับใช้คนหนึ่งกำลังล้างผักอยู่ริมบึงไม่ทันระวังตัวถูกสัตว์ประหลาดในบึงฮุบหายไปไม่เหลืออะไร

แม้ว่าราชาจื่อฟงจะโกรธและสังหารอสูรที่คล้ายงูและแมลงยักษ์เพื่อช่วยบ่าวรับใช้ก็ตาม

แต่เมื่อเขากรีดท้องสัตว์ประหลาดออกก็พบว่าท้องของมันมีกรดเข้มข้น คนถูกย่อยเหลือแต่กระดูกไปแล้ว

หัวหน้าจินฟันทองกลัวจนปากสั่น

    Chief Steward Ye, his face is white.

พ่อบ้านเย่หน้าซีดขาว

ทั้งสองคนเขยิบมาใกล้เย่ว์หยางโดยไม่รู้ตัว... พวกเขารู้ว่าอยู่ใกล้คุณชายไตตันนั่นคือจุดที่ปลอดภัยที่สุดของบึงหยุดลม

 “ไม่มีอะไรให้ดูตอนเย็น น่าเบื่อจริงๆ!” เย่ว์หยางหาวและตัดสินใจกลับเข้าไปพักผ่อนในโลกคัมภีร์

 “.....?” ทุกคนพูดไม่ออก  นี่เขานึกว่าออกมาเที่ยวกินลมชมวิวข้างนอกหรือนี่?

ดีแค่ไหนแล้วที่มีแค่สัตว์ประหลาด

ถ้าคนของตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์หรือจักรพรรดิแดนดินทั้งสามรู้ร่องรอยของคนกลุ่มนี้ ก็คงติดตามมาและลอบโจมตีในตอนกลางคืน นั่นคงไม่สนุกแน่  ราชาชิงหลางพูดไม่ทันจบสีหน้าเขาเปลี่ยนไปทันที  เป็นไปได้ว่าจะมีการซุ่มโจมตีในระหว่างทาง  ถ้าไม่มีการป้องกันเลย คงจะมีการบาดเจ็บล้มตายแน่นอน

ราชาจื่อฟงรู้สึกหนาวเหน็บในใจ เขารีบไปหามารสัมฤทธิ์ฟ้า

มารสัมฤทธิ์ฟ้านอกจากทำสงคราม ก็มักจะต่อสู้

ไม่ใช่คนที่คุยได้ง่ายๆ

กลับเป็นจักรพรรดิมังกรที่วางแผนรับมือการซุ่มโจมตี

ราชาจื่อฟงจึงได้พบในตอนนี้ว่าบุรุษวัยกลางคนผู้ยืนอยู่ด้านหลังคุณชายไตตันกับมารสัมฤทธิ์ฟ้ากลับเป็นเทพทางวางกลยุทธ์

ดูอย่างผิวเผิน เขาไม่พบเห็นอะไร แต่ตัดสินใจจากภาพและความเข้าใจของราชาจื่อฟง เขาไม่มีทางทำแผนนี้ได้  แค่ช่วงเวลาไม่นานจักรพรรดิมังกรได้ทำการตัดสินแบ่งกำลังอย่างแม่นยำ และแผนการของเขาทำให้ราชาจื่อฟงยากจะพบเจอจุดอ่อน

แผนนี้ไม่ใช่ผนการที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก แต่หากไม่มีพันธมิตรที่ดีที่สุดก็ไม่สามารถจะนำไปใช้ได้

นี่ไม่ใช่แผนสมบูรณ์แบบ แต่เป็นแผนดีที่สุดในการใช้ดำเนินการ

 “ท่านหลงซ่วน! ท่านเป็นผู้บัญชาการทหารในสมรภูมิใช่ไหม?..” ราชาจื่อฟงอดถามมิได้

 “ข้าเป็นแค่องครักษ์ธรรมดาประจำตัวคุณชายไตตัน”  จักรพรรดิมังกรหัวเราะ  เขาย่อมไม่บอกสถานะที่แท้จริงของเขา ต่อให้ราชาจื่อฟงเดาให้ตายก็ไม่มีทางเดาสถานะของเขาได้ถูก

ราชาจื่อฟงหน้าแดงด้วยความละอายใจ

เขามีความคิดที่ยังไม่แน่ใจอย่างหนึ่ง ถ้าหลงซ่วนผู้นี้ยินดีจะเข้าร่วมสู้รบระหว่างจักรพรรดิแดนดินทั้งสามฝ่าย ไม่ว่าเขาจะเข้าร่วมฝ่ายไหน เขาเกรงว่าคงจะทำลายความสมดุลในปัจจุบันและช่วยให้จักรพรรดิผู้นั้นครองดินแดนภูมิภาคสวนสวรรค์ทั้งหมดได้  อย่างไรก็ตามผู้มีสติปัญญาและพรสวรรค์ล้วนแต่คอยคุ้มกันอยู่รอบตัวคุณชายไตตัน

นี่คือทหารจากแดนสวรรค์บนหรือ?

ราชาจื่อฟงพูดไม่ออก

เขาบอกพ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองให้ดูแลอาคันตุกะชั้นสูงหลายคนและจากนั้นไปพูดคุยปรึกษาแผนการกับราชาชิงหลาง ว่านเจียวและโหลวลั่วและเตรียมดำเนินการ

ชิงหลางไม่เป็นไร  แต่ว่านเจียวและโหลวลั่วไม่พอใจกับแผนนี้เล็กน้อย  นั่นเท่ากับมั่นใจว่าตนเองจะต้องถูกโจมตี  หรือบางทีแนวคิดของสหายผู้นั้นอาจบั่นทอนกำลังใจ  พวกเขากระซิบบอกจื่อฟง ดูเหมือนมีการถกเถียงกันเรื่องการดำเนินการอยู่พักหนึ่ง  ชิงหลางอยู่อีกด้านหนึ่งคอยกระตุ้นว่าไม่ควรวางใจอยู่เป็นเวลานาน

 “มาแล้ว.” มารสัมฤทธิ์ฟ้าที่กำลังนั่งขัดสมาธิลืมขึ้นทันที ดวงตาเขาเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต

หมิงลี่ฮ่าวที่ทำตัวเหมือนเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับสามรู้ตัวก่อนแล้วและเข้าประจำที่ แต่ยังแกล้งทำเป็นไม่รู้

เมื่อเห็นมารสัมฤทธิ์ฟ้าและจักรพรรดิมังกรยืนขึ้น เขาเพียงแต่ยิ้มและนอนต่อ ไม่ต้องการจะเปิดเผยพลังที่แท้จริงของตน

มารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกร และจักรพรรดิใต้พิภพรู้แล้วว่าคนผู้นี้เป็นใคร และรู้ว่าพลังของหมิงลี่ฮ่าวไม่ธรรมดา  นอกจากนี้เย่ว์หยางได้พูดคุยกับพวกเขาเป็นการส่วนตัว  แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่เปิดเผย

สองพี่น้องกระทิงเถื่อนยังนอนอุดอู้เป็นตายเหมือนหมู

คาดว่าต่อให้มีคนจับพวกเขาไปโยนที่บึง พวกเขาก็ยังไม่ตื่น

พวกเขาไม่ได้ดูเหตุการณ์ภายนอก  แต่จงกวนรู้สึกได้ว่ามารสัมฤทธิ์ฟ้าและจักรพรรดิมังกรยืนขึ้น เขาสั่งให้ตั้งขบวนรบทันทีหวังว่าจะป้องกันศัตรูที่จะบุกรุกเข้ามา

ราชาจื่อฟงสับสนเล็กน้อยในตอนแรก แต่ในไม่ช้าเขารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง สีหน้าของเขาเปลี่ยน “รวดเร็วและแข็งแกร่งมาก!”

ขณะที่เขาพูดอยู่นี้มีดาวตกดวงหนึ่งพุ่งผ่านท้องฟ้าจากระยะไกล

ดูเหมือนว่ายังห่างออกไปสองสามพันกิโลเมตร

อย่างไรก็ตามนับแต่มันปรากฏจนถึงบินมาอยู่ต่อหน้าราชื่อฟงใช้เวลาไม่ถึงสองวินาที

ราชาจื่อฟงพูดไม่ทันขาดคำ ดาวตกที่ไวเกินคาดก็บินมาอยู่ข้างหน้าเสียแล้ว  และภาพลวงตานั้นกลายเป็นร่างสุดยอดนักสู้ หมัดแสงสีเงินต่อยใส่ราชาจื่อฟง เขาไม่สามารถตอบโต้ท่ามกลางการต่อสู้ที่วุ่นวายได้

ศัตรูจู่โจมรวดเร็วมากจนแม้แต่มารสัมฤทธิ์ฟ้าก็ยังตกใจ

หมิงลี่ฮ่าวผู้กำลังนอนหลับอยู่บนพื้น

ลืมตาขึ้นทันที

 “บึ้ม!”

นักสู้ปราณฟ้าระดับราชาจื่อฟงไม่ทันได้ตั้งตัว มองดูหมัดนี้ขณะจู่โจมใส่เขา!