เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 968 มีจุดอ่อนอย่างหนึ่ง

ตอนที่  968  มีจุดอ่อนอย่างหนึ่ง

นักสู้ปราณฟ้าทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว  เขาทรงพลังราวกับเทพอะไรอย่างนี้?

ผลก็คือ

ต่อหน้าจ้าวสุริยา นอกจากเจ้าคุกเข่าลงแล้ว พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้

แม้แต่เย่ว์หยางที่คิดว่าจ้าวสุริยานี้ไม่มีอะไรน่าทึ่ง  เพียงแต่สิ่งที่เจอนี้ เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน

ตอนแรกเขาสามารถเห็นว่าถ้าเพียงแต่มีเวลายกระดับพลังของนาฬิกาสุริยะ ทักษะแฝงเร้นคืนสภาพ ไม่สามารถยกก้อนหินได้ แต่ฟื้นฟูทุกอย่างในสนามพลังกาลเวลาและทักษะแฝงเร้นกาลเวลา การเดินของเวลาหรือการย้อนเวลาที่ผิดปกติ ถ้าไม่มีพลังเหนือจ้าวสุริยาชัดเจน นับเป็นการทรมานแทบตาย

ราชาชิงหลางทรุดตัวลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง  ยังต่อต้านได้อีกหรือ? นั่นไม่สมเหตุสมผลอีกต่อไปแล้ว

อยู่ต่อหน้าจ้าวสุริยา ฝ่ายตรงข้ามจะเป็นเหมือนกันหมด

ถ้าเขาสามารถตายได้เร็วๆ

นั่นเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว!

 “เจ้า..ลองหาทางแก้ปัญหาดู!” หมิงลี่ฮ่าวโยนปัญหาให้เย่ว์หยาง และตัดสินใจไม่ยอมปวดหัวกับเรื่องจ้าวสุริยาอีก ดังนั้นเขาไม่คิดอะไร

 “เจ้าฉลาดจริงๆ”  เย่ว์หยางชูนิ้วกลางสองนิ้วให้เขา

 “ข้าเปิดโอกาสให้เจ้าได้ออกเรี่ยวแรงบ้าง...”  หมิงลี่ฮ่าวได้แต่ยอมรับ เขาจะยอมให้ตัวเองลงมือกับจ้าวสุริยาไม่ได้

 “ทำได้หรือเปล่า? เจ้ามีวิธีทำลายจริงๆ หรือ?”  บุรุษผมงูที่ถูกเหวี่ยงลงพื้นร้องขึ้น, จักรพรรดิฟู่โฉว จักรพรรดิเฟิ่นนิ่ว จักรพรรดิเสินกวง และแม้แต่จ้าวสุริยาและราชาเฉินม่อและคนที่อยู่รอบๆ เฝ้าดูอย่างสงบ ทุกคนสงสัย แต่ไม่มีใครสงสัยคนอย่างจ้าวสุริยา  เนื่องจากข้อมูลที่ได้รับจากเย่ว์หยางมีเพียงเล็กน้อย  แค่นี้ก็เพียงพอทำให้จ้าวสุริยายอมรับ  เจ้าเด็กนี่เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งคนแรกในชีวิตของเขา เพราะอายุยังเยาว์เกินไป  ยังต้องเติบโตได้อีก  ขณะที่จ้าวสุริยากังวลว่าเขาจะไม่สามารถเอาชนะศัตรูได้

 “เจ้ามีตาหรือเปล่า?” เย่ว์หยางมองดูทุกคนด้วยความโกรธปนสงสัย

 “ทำได้หรือ?” หมิงลี่ฮ่าวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เจ้าเด็กนี่ยังมีทักษะแฝงเร้นที่ไม่ธรรมดายิ่งกว่าทักษะย้อนเวลาของจ้าวสุริยาอีกหรือนี่? ไม่, ทักษะแฝงเร้นย้อนเวลานี้ หรือว่าความสามารถในการย้อนเวลาไม่ใช่ทักษะแฝงเร้นที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก?

เย่ว์หยางโบกมือทำท่าให้หมิงลี่ฮ่าวไปยืนห่างๆ ไม่ให้ขัดขวางการแสดงของเขา

หมิงลี่ฮ่าวทำตัวว่าง่ายเหมือนกับนักเรียนประถม

หลบไปอยู่ด้านข้าง

เขาจ้องมองดูมือของเย่ว์หยางราวกับว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดได้ทุกเมื่อ

ราชาเฉินม่อดูเหมือนต้องการลงมือ แต่จ้าวสุริยาส่ายหน้าช้าๆ บอกให้เขาจะรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ถ้าเย่ว์หยางสามารถคลี่คลายปัญหาเวลาย้อนกลับได้จริงก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะหยุดเขาในตอนนี้  ถ้าไม่อย่างนั้นจะเป็นเรื่องง่ายกว่า  ไม่ว่าเย่ว์หยางจะทำอะไรก็ตาม ก็จะเป็นเรื่องไร้ประโยชน์!

เย่ว์หยางไม่สนใจมองดูจ้าวสุริยา  แต่เขาทำตัวเหมือนกับเป็นมหาบัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่อธิบายวิธีไขปริศนาที่ลึกลับสับสนให้กับนักเรียน เขาพูดพลางส่ายศีรษะ “อันที่จริงปัญหานี้ดูเหมือนจะยาก แต่คลี่คลายง่ายมาก  เจ้าใช้สมองตรองดูเพียงเล็กน้อยก็คิดออก”  เย่ว์หยางพูดอย่างนั้นทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นเหมือนกับเป็นคนโง่ และให้ตนเองดูฉลาด  แต่พวกเขาไม่ใช่คนโง่ คำพล่ามเช่นนั้นทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดใจ!

เสี่ยวเหวินหลียืนอยู่ข้างหลังเย่ว์หยางคอยป้องกันการโจมตีที่คาดไม่ถึง

เธอเหมือนกับมองไม่เห็นทักษะแฝงเร้นย้อนเวลาของจ้าวสุริยา ความต้องการสู้ของเธอยังสูงอยู่ตลอดเวลาทั้งไม่ได้รับผลกระทบจากการโจมตีนี้

เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของคนกลุ่มใหญ่  เย่ว์หยางหัวเราะ “ข้าไม่รู้ว่าพวกเจ้าคิดยังไง  แต่ข้าสงสัยเรื่องนี้มาก ทำไมจ้าวสุริยาถึงเรียกตนเองว่าจ้าวสุริยา?  บางทีพวกเจ้าอาจตอบว่าเป็นเพราะจ้าวสุริยามีนาฬิกาสุริยะที่ยอดเยี่ยม!  หลังจากนั้นก็มีคำถามที่สองตามมา ทำไมนาฬิกาสุริยะจึงเรียกว่านาฬิกาสุริยะ? เป็นเพราะมันเหมือนดวงอาทิตย์และเหมือนนาฬิกา  แต่ข้ามีคำถามที่สาม  ทำไมนาฬิกาจึงเหมือนดวงอาทิตย์?  นาฬิกาต้องการเร่งเวลาหรือย้อนเวลาตราบใดที่ยังเหมือนนาฬิกา แล้วทำไมต้องเหมือนดวงอาทิตย์ด้วย? รัศมีดวงอาทิตย์พันสายปกคลุมทั่วทั้งโลกศิลาจนไม่มีความมืดเหมือนเมื่อก่อน นั่นเป็นเพราะเหตุใด?”

เย่ว์หยางพูดคำนี้ออกมาดูเหมือนสีหน้าของจ้าวสุริยาเปลี่ยนไป

สุดยอดนักสู้อย่างหมิงลี่ฮ่าว, บุรุษผมงู, จักรพรรดิฟู่โฉว จักรพรรดิเฟิ่นนิ่วและจักรพรรดิเสิ่นกวงทุกคนมีสีหน้าครุ่นคิด

สำหรับนักสู้ปราณฟ้าระดับต่ำกว่าราชาชิงหลางยังคงสับสน  พวกเขาไม่เข้าใจทำไมเย่ว์หยางต้องสงสัย ทั้งที่ปัญหานี้ชัดเจนอยู่แล้ว ทั้งนี้เป็นเพราะนาฬิกาสุริยะมีพลังระดับสูงทรงพลัง ดังนั้นจึงมองดูเหมือนดวงอาทิตย์!  อสูรทั้งหมดเมื่อพัฒนาจนอยู่ในระดับที่ทรงพลัง ก็จะเปล่งรัศมีเจิดจ้าได้!

ถ้าไม่ได้ นั่นคงเป็นเรื่องแปลก!

นี่เป็นปฏิกิริยาของคนธรรมดาแน่นอน  แต่เย่ว์หยางมักจะสงสัยมากกว่า ดังนั้น....  “เจ้าสงสัยว่าเทพสุริยะสามารถร่วมมือกับเจ้าตำหนักช่วยย้อนเวลา  นั่นเป็นเพราะแสงของมันใช่ไหม”  หมิงลี่ฮ่าวขมวดคิ้วถาม

 “ถ้ามันดับไปแล้ว ก็ใช่ ข้าคงไม่สงสัย”  เย่ว์หยางพึมพำกล่าว

 “สงสัยได้ดี นาฬิกาสุริยะของข้ามีรัศมีฉายให้เห็นภาพ จากนั้นจึงฉายภาพย้อนกลับไปมาได้  ทักษะแฝงเร้นทุกอย่างล้วนมีข้อกำหนดทั้งนั้น มิฉะนั้นข้าคงไม่เป็นแค่ระดับกึ่งเทพ  แต่คงกลายเป็นเทพที่แท้จริงไปแล้ว!”  จ้าวสุริยายืนยันข้อสงสัยของเย่ว์หยางตามเป็นจริง

 “เจ้าจะรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องแสง?”  จักรพรรดิเสิ่นกวงส่ายหน้า

แม้ว่านาฬิกาสุริยะจะเป็นอสูรพิทักษ์ชั้นพิเศษ มันทรงพลังมาก ทำให้เขาที่เป็นจักรพรรดิแห่งแสงต้องค้นหา และยังมิอาจทำลายได้

จะมีอะไรที่จะหยุดยั้งแสงสว่างได้?

ตราบเท่าที่ยังมีแสง

เวลาก็ย้อนกลับได้อีก นั่นหมายความว่าเป็นความพยายามที่ไร้ผลไม่ใช่หรือ?

เมื่อเผชิญกับปัญหาที่ยากจนทุกคนได้แต่เกาศีรษะโดยไม่ทำอะไรเลย เย่ว์หยางกลั่นพลังสร้างบอลพลังงานสีดำขึ้นในมือ บอลพลังงานขยายขนาดใหญ่ขึ้นเหมือนกับหลุมดำกลืนกินพลังงานโดยรอบทุกอย่างต่อเนื่อง  แม้แต่พลังสุริยะที่ปล่อยออกมาจากนาฬิกา ก็ยังถูกกลืนกินหายเข้าไปในนั้น... หมิงลี่ฮ่าวโห่ร้องด้วยความยินดี “เยี่ยม!”

หากแสงสว่างที่เป็นพลังงานของนาฬิกาสุริยะได้รับผลกระทบ  ดังนั้นจึงไม่มีโอกาสส่องแสง เป็นไปได้หรือไม่ที่จะหลบหนีจากการย้อนเวลา?

จักรพรรดิฟู่โฉวก็ดีใจเช่นกัน แต่แล้วเขาส่ายศีรษะ “ไม่, แค่นี้ยังไม่พอ  หลุมดำนี้ยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงการย้อนเวลาของเทพสุริยะและสนามพลัง, กฎสวรรค์ของกาลเวลาได้!”

เทวีเสรีภาพกล่าวเสริม “ต้องมีพลังของกฎสวรรค์  ดีที่สุดคือใช้พลังเทพ”

จ้าวสุริยาค่อยๆ หลับตาสงบอารมณ์  เขาพยักหน้ายอมรับ “เป็นเด็กอัจฉริยะจริงๆ สามารถเลื่อนขึ้นเป็นจักรพรรดิอวี้ได้ภายในเวลาไม่กี่ปี! เจ้าสามารถหาจุดสำคัญพบได้อย่างง่ายดาย ข้านึกภาพไม่ออกเลยว่าเจ้าจะเติบโตก้าวหน้าได้อีกมากเพียงไหน!  โชคดีที่ข้าล้อมเจ้าไว้แล้ว มิฉะนั้น...ถ้าเจ้ามีพลังเทพจริงๆ  ข้าเชื่อว่าข้าคงดิ่งลงสู่ความล้มเหลวเหมือนกับจักรพรรดินีฟ้า  น่าเสียดายที่เจ้าไม่มีพลังเทพ”

เขาทำท่าขีดนิ้ว

เวลาของนาฬิกาสุริยะเริ่มย้อนกลับ และหลุมดำในมือเย่ว์หยางที่ดูดกลืนแสงไว้หดขนาดลงอย่างรวดเร็วจนกระทั่งเย่ว์หยางอยู่ในท่าเตรียมกลั่นสร้างบอลสีดำ

ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพเริ่มต้น

ไม่มีหลุมดำที่ดูดซับแสงสว่าง นาฬิกาสุริยะย่อมทำงานได้เรื่อยๆ ต่อให้รู้หลักการใหญ่ แต่ก็ไม่สามารถทำลายมันได้

นาฬิกาสุริยะนับว่าเป็นอสูรที่ร้ายกาจ แทบไม่มีโอกาสสู้ได้เลย!

ดวงตาของจักรพรรดิฟู่โฉวปรากฏแววสิ้นหวัง

ตราบใดที่ยังมีนาฬิกาสุริยะ ความพยายามใดๆ ล้วนสูญเปล่า... จะมีอะไรที่สามารถต้านทานการย้อนกลับของเวลาได้? นี่เป็นภารกิจที่มีแต่เทพเท่านั้นจึงจะทำได้สำเร็จ!

หมิงลี่ฮ่าวลังเลเล็กน้อยและกระซิบถามเบาๆ  “มีทางใดอีกไหม?  ถ้าไม่มี เดี๋ยวข้าจะกระแทกมิติทำลายมิตินี้ และเจ้าใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายสับสนของสนามพลังและกฎของเวลาใช้เข็มทิศสามพิภพของเจ้ารีบหนีไป!”  หมิงลี่ฮ่าวคิดจะใช้วิธีระเบิดทำลายตนเอง  ถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ในช่วงเวลาสั้นๆ มิติว่างจะแตกออก นักสู้ปราณฟ้าในที่นั้นจะตายกันหมด แต่เย่ว์หยางรู้จุดอ่อนสำคัญของจ้าวสุริยาน่าจะสามารถหนีได้ได้

เย่ว์หยางทำตาเหลือก  “เล่าฮ่าว!  เจ้าต้องไม่ฆ่าตัวตาย  นี่ไม่ใช่แนวการคิด  เจ้ากังวลไปเอง!” 

  “เจ้ายังมีทางอีกหรือ?”  ครั้งนี้จักรพรรดิฟู่โฉวตะลึงอีกครั้ง

 “ถูกแล้ว, มีอยู่สามสิบสี่วิธี ข้าแค่ไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนในตอนนี้จึงจะเท่ที่สุด”  เย่ว์หยางนับนิ้วมือด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อหมิงลี่ฮ่าวได้ยินเช่นนั้น เขาอยากล้มลงไปนอนกลิ้งกับพื้นแล้วกระอักเลือดออกมาสักสามลิตร  พระเจ้า, คบกับเจ้าเด็กนี่เป็นการทำร้ายความภาคภูมิใจตนเองเกินไป...คนแบบนี้มันน่าจับโยนลงบ่อตั้งแต่วันแรกเกิดหรือเปล่า? ปล่อยให้คนแบบนี้มีชีวิตอยู่ในโลก เป็นการทำร้ายความภูมิใจของคนอื่นชัดๆ  มีสติปัญญาฉลาดเกินมนุษย์มนา ถึงกับทุกข์ใจว่าจะใช้วิธีไหนแก้ปัญหาดีหรือ? ถ้าเจ้าไม่ทำอย่างนี้มันจะตายไหม?

 “ข้าอยากรู้จริงๆ เจ้าจะทำลายนาฬิกาสุริยะยังไง”  ราชาสองหน้าหัวเราะ  เขาไม่เชื่อสิ่งที่เย่ว์หยางพูด

 “....” จ้าวสุริยายังคงไตร่ตรองอยู่เงียบๆ

การสู้รบอยู่ในเงื้อมมือเขาเสมอ

ด้วยนาฬิกาสุริยะ จ้าวสุริยาสามารถฆ่าศัตรูได้ทุกเมื่อ ไม่ว่าก่อนหน้านี้ หรือเร็วๆ นี้ ล้วนเหมือนกันหมดไม่มีข้อแตกต่าง

ควบคุมเวลา ก็ควบคุมทุกอย่างได้... สิ่งเดียวที่จ้าวสุริยาใส่ใจก็คือปาฏิหาริย์ที่เย่ว์หยางสร้างได้บ่อยๆ  วันนี้เขาจะสร้างปาฏิหาริย์ได้อย่างไร?  หากวันนี้เขาทำลายนาฬิกาสุริยะได้ ก็พิสูจน์ได้ว่าคนอื่นก็ทำได้ อย่างเช่นจีอู๋ลี่ที่เป็นคู่แข่งระดับเดียวกับเขาและเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งแดนสวรรค์อย่างแท้จริง

ความสามารถในการย้อนเวลา จะถูกทำลายหรือไม่?

จ้าวสุริยาคิดทำนองนี้  ถ้าเขาเป็นเย่ว์หยางเขาจะทำลายได้อย่างไร?

เย่ว์หยางกำลังยืดอกพอใจกับการถลึงตาจ้องมองของทุกคน  การเทิดทูนนับถือนี้ต่างจากเรื่องอื่น  นี่คือการนับถือที่เกิดขึ้นหลังจากได้ชัยชนะมาด้วยสติปัญญาสูงส่ง

อายุเราน้อยกว่าพวกท่าน ประสบการณ์ก็น้อยกว่า  สถานะเล่าก็ด้อยกว่าท่าน... นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญเลย  ที่สำคัญสติปัญญาเราสูงกว่าพวกท่าน!

 “ความจริงการย้อนเวลาของนาฬิกาสุริยะไม่ได้หลากหลายครอบคลุม มันมีเงื่อนไข ตอนนี้ทุกท่านคงเห็นการส่องแสงสว่างแล้ว นั่นเป็นเงื่อนไขอย่างหนึ่ง  รากฐานของการส่องแสงคืออะไร? ก็เพื่อหาเป้าหมายที่กำหนดไว้ หากไม่สามารถระบุวัตถุเป้าหมายได้ นาฬิกาสุริยะจะไม่สามารถทำงานได้  ตัวอย่างเช่นทำไมจ้าวสุริยาจึงหลอกเรามาที่นี่?  เป็นเพราะขอบเขตของโลกศิลานี้ไม่ใหญ่เกินไป เกือบทั้งหมดอยู่ในระยะการทำงานของนาฬิกาสุริยะ  นอกจากนี้ยังเป็นพื้นที่กึ่งปิด  ดังนั้นจึงก่อให้เกิดพลังที่แข็งแกร่งท่วมท้น  ในทางกลับกัน หากไม่มีเงื่อนไขเหล่านี้ ที่จะทำให้มีการส่องสว่าง นาฬิกาสุริยะก็จะไร้พลัง อย่างเช่นหลุมดำเมื่อครู่นี้”  เย่ว์หยางอธิบายอย่างอดทน

 “หลุมดำยังตกอยู่ในอำนาจการย้อนเวลาของนาฬิกาสุริยะ ดังนั้นต่อให้เจ้าสร้างหลุมดำก็ยังไม่พอ!  แสงทะเลเลือดของข้าก็ยังทำไม่ได้เช่นกัน”  จักรพรรดิเฟิ่นนิ่วพอเห็นความหวังก็อดเอ่ยปากพูดไม่ได้

 “ท่านยังไม่พบเหตุผลที่จะทำให้สำเร็จได้”  เย่ว์หยางวิจารณ์อย่างสุภาพ “ความสามารถที่สำคัญที่สุดของนาฬิกาสุริยะไม่ใช่การย้อนเวลา แต่เป็นการประสานงานกับทักษะแฝงเร้นคืนสภาพของจ้าวสุริยา  อาจกล่าวได้ว่าทักษะแฝงเร้นของจ้าวสุริยาต่างหากที่ทรงพลัง ไม่ใช่นาฬิกาสุริยะ  เมื่อนาฬิกาสุริยะทำงานผสานกับทักษะแฝงเร้นคืนสภาพ สนามพลังและกฎสวรรค์แห่งกาลเวลา จึงเกิดการย้อนเวลาได้...ดังนั้น แค่ลำพังพลังนาฬิกาสุริยะอย่างเดียว  มันเป็นแค่นาฬิกาเรือนโตที่กินพลังงานมาก ไม่ใช่สมบัติวิเศษหรืออสูรเทพที่ย้อนเวลาได้”  “อย่างนั้นทักษะแฝงเร้นคืนสภาพเล่า จะทำลายได้ยังไง?”  ครั้งนี้แม้แต่จักรพรรดิเสิ่นกวงอดร่วมปรึกษาไม่ได้

 “ทักษะแฝงเร้นของจ้าวสุริยาทรงพลังมากจริงๆ  แต่มีจุดอ่อนอย่างหนึ่ง”  เย่ว์หยางพูดอย่างนั้น แม้แต่จ้าวสุริยาก็พลอยตื่นเต้นไปด้วย

นี่เป็นความจริงหรือ?

เย่ว์หยางผู้นี้คือจักรพรรดิอวี้รุ่นใหม่แห่งหอทงเทียน จะมีคำอธิบายจริงๆ หรือ?  เขาสามารถเอาชนะจ้าวสุริยาผู้ทรงพลังแข็งแกร่งและมีพลังย้อนเวลาได้หรือไม่?

…………，