เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1009 มิตรภาพ? ไปลงนรกซะ!

ตอนที่  1009  มิตรภาพ?  ไปลงนรกซะ!

ตอนนี้ในใจของกุ่ยหลางรู้สึกเลื่อมใสชื่นชม

 

ราชินีเว่ยฟงน่าเกรงขามเหลือเกิน

แค่เพียงสาวใช้สองคนก็มีพลังเพียงพอเอาชนะนักสู้ปราณฟ้าเกินกว่าพันคน  นักสู้ปราณฟ้าระดับราชาผู้เคยอยู่ในตำแหน่งสูง กลับอ่อนแอสั่นสะท้านเมื่ออยู่ต่อหน้าสาวใช้ของราชินีเว่ยฟง

ราชากิ้งก่าปีศาจผู้ขี้ขลาด ก็ยังไม่มีโอกาสทราบนามของนางและถูกฆ่าโดยตรง

นี่มันแนวคิดอะไรกัน?

นี่คือแนวคิดของคนมองโลกในแง่ดี!

การตัดสินใจเข้าร่วมกับราชินีเว่ยฟง เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องเช่นกัน

ความรู้สึกท่าทีชื่นชมยำเกรงของนักสู้ปราณฟ้าเบื้องล่างทำให้กุ่ยหลางอดยืดเอวมิได้

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่กลุ่มทหารรอบตัวที่ตอนแรกกดดันและตื่นเต้น  แม้แต่คนตาบอดก็ยังบอกได้ว่าพวกเขารู้สึกเป็นเกียรติภาคภูมิใจ

 “พี่กุ่ยหลาง เลิกงานแล้ว พี่ข้าอยากเชิญท่านร่วมดื่มกินกัน นึกว่าเห็นแก่หน้าข้าเถอะนะ”  คนผู้หนึ่งที่ปกติมักจะเชิดหน้าใส่กุ่ยหลาง ตีสนิทเหมือนกับว่าคบหากันมาหลายปี ราวกับว่าทั้งสองเพิ่งจะดื่มกินกันมาเมื่อคืนนี้  หากกุ่ยหลางจำไม่ผิด เขาเคยดูถูกตัวเขา และเกือบคิดว่าเขามีมิตรภาพกับคนผู้นี้ผิดธรรมดา

 “ว้าย...พี่กุ่ยหลางรูปหล่อ!”  มีสาวใช้นักสู้ปราณฟ้าผู้แข็งแกร่งเหมือนวัวถึก  นางเหมือนดอกไม้ที่ถูกขยำปาทิ้งเสียมากกว่า

 “.......”

กุ่ยหลางจะพูดอะไรได้เมื่ออยู่ต่อหน้าคนงี่เง่าเหล่านี้?

ในช่วงบ่ายซานเย่า ม่อเยี่ยนและขวงลี่ก็ตื่นตัวในที่สุด พวกเขาทุกคนวิ่งมาที่เกิดเหตุทางประตูตะวันออกเพื่อตรวจสอบความจริง

อย่างนี้ไม่ดีแน่ เพียงแค่เหลือบมองพวกเขาตกใจอย่างหนัก  เป็นสาวใช้ที่ฆ่ากิ้งก่าปีศาจและขวงเลี่ยวจริงๆ หรือ? โลกนี้มีสาวใช้ที่ทรงพลังแข็งแกร่งแบบนี้ได้อย่างไร?  ด้วยความแข็งแกร่งขนาดนี้เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าสามารถอยู่ในภูมิภาคสวนสวรรค์กลายเป็นราชาในอาณาจักรใดอาณาจักรหนึ่งได้ หรือได้ทั้งในแดนสวรรค์  ไม่ต้องพูดถึงระดับราชา แม้เป็นเขตแดนกว้างใหญ่ก็ปกครองได้...

มีบางคนยกประเด็นที่น่าสงสัย

หรือว่าอาจไม่ใช่สาวใช้ของราชินีเว่ยฟง  แต่เป็นตัวจักรพรรดินีเทียนฟาและราชินีเว่ยฟงเอง?

ถ้าพวกนางเป็นเช่นนั้น นี่ถือเป็นเรื่องปกติมาก  น้องสาวเป็นราชินีเว่ยฟง ย่อมลอบโจมตีเอาชนะขวงเลี่ยวที่ไม่ทันระมัดระวังตัวได้สำเร็จ  และจักรพรรดินีเทียนฟาแข็งแกร่งยิ่งกว่า สามารถฆ่าทั้งสองได้ทันที  ถ้าเป็นจักรพรรดินีเทียนฟาก็ไม่น่าประหลาดใจเพราะนางสามารถเป็นจักรพรรดิแดนดินได้!

 “ต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอน”  ความสงสัยนี้กระตุ้นให้เกิดการเห็นด้วยยอมรับจากคนจำนวนมาก

 “ถ้าจักรพรรดินีเทียนฟามีพลังเพียงแค่นี้  อย่างนั้นก็แค่ฝีมือธรรมดา!”  ซานเย่าแค่นเสียง ฆ่านักสู้ระดับราชาได้ทันที สำหรับจักรพรรดิแดนดินนั่นเป็นเรื่องง่าย  ถ้าจักรพรรดินีเทียนฟาแสดงพลังได้แค่นั้นจริงๆ อย่างนั้นก็พิสูจน์ได้ว่านางไม่มีคุณสมบัติเป็นจักรพรรดิแดนดิน เพราะนักสู้ระดับจักรพรรดิที่แท้จริงมีพลังทำลายล้างที่ร้ายกาจมากกว่านี้

 “ฮึ่ม...ก็ลองดู”  ขวงลี่ยิ่งโมโหมากขึ้น  น้องชายของเขาตาย อารมณ์ของเขาย่อมไม่ดี  แต่ในฐานะนักสู้คนหนึ่ง นั่นไม่เป็นไร เขาระงับความโกรธได้

 “อาจมีคนอื่นจับตาดูอยู่  ระวังไว้ก็ดี”  ม่อเยี่ยนระมัดระวังตัวมากกว่า

เขาคิดเช่นนั้น

แม้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะมีพลังระดับจักรพรรดิแดนดิน อาจจะไม่แสดงให้เห็นอย่างสมบูรณ์ ใครเล่าเป็นผู้กำหนดเงื่อนไขว่านักสู้ระดับจักรพรรดิแดนดินจะออกมาสู้ได้หรือไม่? พวกเขาต้องการแค่ฆ่ากิ้งก่าปีศาจในเวลาไม่กี่วินาทีไม่ใช่หรือ  นอกจากนี้จักรพรรดินีเทียนฟาต้องยืนยันว่านางต้องการชิงตำแหน่งจักรพรรดิแดนดิน    ถ้าไม่มีพลังที่แข็งแกร่งเพียงพอ  นางจะกล้าออกโองการจักรพรรดิเรียกรวมตัวนักรบทั่วภูมิภาคสวนสวรรค์หรือ

ไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไง ก็สามารถรู้ได้ทันที

ขณะที่กำหนดเวลา ราชินีเว่ยฟงก็ขึ้นสู่บัลลังก์

แม้ว่าการขึ้นครองบัลลังก์ของราชา ก็ยิ่งได้รับการยอมรับเทิดทูนจากบริวารมากขึ้น และการประกาศปกครองอย่างเป็นทางการไม่จำเป็นต้องมีพิธีกรรมซับซ้อนอะไรมาก

ในแดนสวรรค์ตราบใดที่ท่านมีพลังอำนาจมากพอ  ต่อให้มีคนปฏิเสธไม่ยอมรับ พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้  นี่คือโลกที่ความแข็งแกร่งเป็นเรื่องสำคัญ  ตราบใดที่ท่านมีพลัง  ท่านก็มีทุกอย่าง

สมมติว่าราชินีเว่ยฟงขึ้นครองบัลลังก์ราชาจริงคาดว่าจะสร้างศักดิ์ศรีฐานะอย่างเป็นทางการ ทั้งเป็นการปรามการคุกคามรอบด้านได้

จะต้องทำแบบนี้อย่างเป็นทางการ

เปลี่ยนเป็นราชาอื่นมานั่งบัลลังก์ในวังหลวง เจ้าแคว้น เจ้าเมืองผู้ติดตามก็ต้องแสดงความเคารพ

ถือว่าการเปลี่ยนอำนาจของราชาเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว ถ้าเกิดสงคราม คาดว่าสามารถตั้งค่ายทหาร หรือเข้าสมรภูมิรบ ก็สามารถประกาศได้ เป็นการประกาศที่มีมงกุฎ คทา ธรรมรงค์หรือเครื่องราชกกุธภัณฑ์ไม่ก็ได้  ทุกอย่างเรียบง่าย... อาจกล่าวได้ว่าราชายากจนขึ้นครองตำแหน่ง แต่ยังหิวในสนามรบ และแม้แต่อาหารแห้งก็ยังหาไม่มี

ราชินีเว่ยฟงออกมาแล้ว

ในเมืองลู่หลิวมีคลื่นเสียงโห่ร้องดังขึ้น

ซานเย่า ม่อเยี่ยนและขวงลี่พวกเขาเห็นว่าฉากภาพนี้ยิ่งใหญ่นี้งดงามทรงพลังยิ่งใหญ่กว่าการปรากฏตัวของจักรพรรดิเสิ่นกวงซึ่งเป็นการแสดงที่ใหญ่ที่สุดประจำปี

มังกรบินร้อยตัวระดับปราณฟ้า เป็นอสูรทองระดับสิบ ควบคุมโดยมนุษย์มังกรแดนสวรรค์  และบนหลังของมังกรบินแต่ละตัวจะลากแถบริบบินสายรุ้งยาว  สายรุ้งนั้นจะโปรยปรายผงหอมแปลกประหลาดและมีสีประหลาดดูราวกับสะพานรุ้งร่วงลงมาจากอากาศ  มีมังกรบินตามหลังไม่น้อยกว่า 3000 ตัว  แม้ว่าจะมีพลังระดับปราณดิน แต่พวกมันมีพลังระดับเตรียมปราณฟ้า  เนื่องจากมีเป็นจำนวนมากจึงไม่อาจประเมินพวกมันต่ำได้

อัศวินมังกรสามพันคนที่ขับขี่มังกรตามหลังประกอบไปด้วยบุรุษสตรีมากกว่าสิบเผ่าพันธุ์

พวกเขาเป็นหนุ่มสาวเกือบทั้งหมด และมีศักยภาพยิ่งใหญ่

อัศวินผู้ขับขี่มังกรในท้องฟ้าจัดขบวนเป็นรูปราชินีเว่ยฟงและเป็นรูปตราสัญลักษณ์ของนางบินผ่านไป

ตามหลังมาเป็นมังกรบินเกินหมื่นและอสูรหลายชนิด  ผู้คนที่สามารถเห็นดูลายตาไปหมด มังกรยักษ์ใหญ่คำรามราวกับฟ้าผ่าดังอยู่ในท้องฟ้าบินอยู่ในระดับสูงและโฉบลงมาทันที

ทุกที่ที่เขาผ่านไป นักขับขี่จะเปิดทาง ให้พวกเขาได้สัญจรสะดวก

ศักยภาพของมันไร้เทียมทาน

อย่างไรก็ตามสิ่งที่อยู่บนหลังของจ้าวมังกรทองเป็นเพียงหมาป่าหลังเหล็กระดับสาม มันอ้าปากหาวอย่างเกียจคร้าน จนคนตกตะลึงเมื่อเห็นมัน

เจ้าเมืองและเจ้าแคว้นระดับปราณฟ้าที่ทรงพลังหลายร้อยคนแยกออกเป็นสองฝั่ง นักรบเผ่าภูตบูรพามาพร้อมกับเกี้ยวสีแดงขนาดใหญ่ที่ต้องใช้นักรบปราณฟ้าสิบหกคนช่วยแบก  การตกแต่งบนเกี้ยวนั้นงดงาม  นักสู้ปราณฟ้าผู้ดูอยู่ด้านนอกเมือง  ไม่มีใครรู้จัก ต่างตกตะลึงและสงสัยหวั่นเกรงราชินีเว่ยฟงว่าจะเกี่ยวข้องกับเผ่าภูตบูรพา

 “ดู!”

คนบางคนตาดีพบว่ามีสตรีหลายคนสวมหน้ากากเงินอยู่หน้าเกี้ยว

ในนั้นมีสตรีสองคนผู้ฆ่ากิ้งก่าปีศาจและขวงเลี่ยวไปก่อนหน้านั้น พวกนางบินขนานมากับเกี้ยวเห็นได้ชัดว่าพวกนางเป็นสาวใช้ เพียงแต่ไม่แน่ว่าเป็นของราชินีเว่ยฟงหรือของจักรพรรดินีเทียนฟา

หมายความอย่างไร?

ถ้าพวกนางเป็นเพียงสาวใช้  ราชินีเว่ยฟงและจักรพรรดินีเทียนฟายิ่งมีพลังเหลือเชื่อมากกว่าไม่ใช่หรือ?

เกี้ยวแดงอยู่เหนือป้อมประตูเมืองทิศตะวันออก แม้ว่าราชินีเว่ยฟงยังไม่ออกมา แต่นักสู้ปราณฟ้ามากกว่าหมื่นที่มาดูการต่อสู้ประทับใจกับความน่าเกรงขามของพวกนางแล้ว!

จักรพรรดิแดนดินอื่นไม่มีพิธีกรรมดีๆ เช่นนั้น นางเป็นเพียงราชินีเว่ยฟงที่มีตำแหน่งเล็กน้อย ที่ได้ขึ้นสู่บัลลังก์ราชา ทำไมต้องทำให้ตกใจด้วยเล่า?  สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือราชินีเว่ยฟงมีสัมพันธ์กับเผ่าภูตบูรพาด้วยหรือ?  ทำไมชนเผ่าภูตบูรพาถึงร่วมฉลองด้วยเล่า?

ถ้าไม่ใช่เพราะเผ่าภูตบูรพามักจะไม่สนใจโลกภายนอก ดังนั้นซานเย่าจึงสงสัยว่าราชินีเว่ยฟงเป็นเจ้าหญิงเผ่าภูตบูรพาหรือไม่

ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นจะมีผู้คนจากเผ่าภูตบูรพาออกมามากมายได้อย่างไร?

ภูมิภาคสวนสวรรค์ดินแดนที่ทรุดโทรมนี้ พวกคนเผ่าภูตบูรพาหาได้ยาก  มีแต่แดนสวรรค์บนเท่านั้นที่ติดตามหาคนเผ่าพันธุ์นี้

ก็ได้ ไม่สำคัญว่าราชินีเว่ยฟงนี้จะเป็นใคร  แต่นางมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเผ่าภูตบูรพาแน่นอน.... ราชินีเว่ยฟงสนิทกับเผ่าพันธุ์ภูตบูรพา  แล้วจักรพรรดินีเทียนฟาเล่า? จักรพรรดินีเทียนฟาผู้ตั้งใจจะปกครองภูมิภาคสวนสวรรค์เป็นราชินีของเผ่าภูตบูรพาหรือไม่?

ถ้าเป็นอย่างนั้นทุกคนสามารถกลับไปนอนได้เลย

 “สถานการณ์แบบนี้ชักจะแย่”  ซานเย่ามองดูขวงลี่สหายเขา  แต่พอเหลือบมองดูผู้คน มันอันตรายมาก  ทิศทางลมไม่ถูกต้อง  ควรรักษาชีวิตไว้ก่อนดีหรือไม่?

 “ก่อนอื่น ดูนั่น”  ขวงลี่หลั่งเหงื่อเยียบเย็นนานแล้ว

ถ้าเขารู้ว่าราชินีเว่ยฟงมีพลังขนาดนั้นและมีสัมพันธ์ขนาดนั้น  เขาคงไม่มาเมืองลู่หลิวให้เสี่ยงถูกฆ่าแน่

หรือแม้ว่าเขามา เขาจะไม่ออกหน้าเป็นผู้นำเลย  แต่ทั้งสามพูดคำก้าวร้าวออกไปแล้วทำให้ราชินีเว่ยฟงถูกหมิ่นศักดิ์ศรี ท้าทายนาง  แต่ตอนนี้คนนับหมื่นกำลังมองดูอย่างตื่นเต้น

เขาควรจะทำอย่างไร?

ขวงลี่นึกเสียใจแต่ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร  เขารู้แต่เพียงว่าเขาไม่อาจถอย ไม่อาจหนีได้  ถ้าเขาถูกราชินีเว่ยฟงฆ่า บางทีชื่อเสียงเขาในโลกนี้จะถูกทำลายไปด้วย  แม้ว่าราชินีเว่ยฟงจะไม่ฆ่า หลังจากหนีกลับพวกของเขาจะไม่ไว้ใจเขา

ตอนนี้ เขาแค่หวังว่าราชินีเว่ยฟงจะพูดอะไรบางอย่างเปิดโอกาสให้เขาถอย เพื่อให้เขาได้ยอมแพ้!

 “วันนี้เป็นวันที่ข้าราชาขึ้นปกครองอาณาจักรเว่ยฟง ในขณะที่พี่สาวข้าประกาศไปแล้วว่านางจะปกครองภูมิภาคสวนสวรรค์” เสียงไพเราะล่องลอยดังออกมาจากเกี้ยวแดงแม้ว่าจะเหมือนกับเบาแต่ว่าดังชัดอยู่ในโสตประสาทของทุกคนไม่ว่าจะอยู่ไกลอยู่ใกล้แค่ไหนก็ตาม  “เราสองพี่น้องขอใช้คำพูดเข้าใจง่ายๆ ถ้าไม่ใช่มิตร ก็เป็นศัตรูของเรา  พวกท่านจงเลือกเอาเอง!”

 “ฝ่าบาทจงเจริญ มีพระชนม์ยืนนาน!”  หัวหน้าพ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองและสมาชิกที่ทำงานในวังหลวงพากันคุกเข่าและขานคำอวยพร

แดนสวรรค์ไม่มีพิธีการเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม หอทงเทียนมี

หัวหน้าพ่อบ้านเย่และหัวหน้าจินฟันทองรู้สึกว่าธรรมเนียมการแสดงออกเช่นนั้นเป็นการสนับสนุนและแสดงความเคารพสำหรับราชาใหม่ของพวกเขาได้ดีขึ้น  พวกเขายินดีใช้ธรรมเนียมมารยาทนี้และเตรียมพร้อมดำเนินการอย่างลับๆ ต่อมาเมื่อจักรพรรดินีเทียนฟาขึ้นครองบัลลังก์ ธรรมเนียมพิธีที่ใช้มีแต่จะยิ่งใหญ่ขึ้น 

ทั้งในเมืองและนอกเมืองเสียงตะโกนโห่ร้องขานแสดงความเคารพดังสนั่นราวกับแผ่นดินถล่มทลาย

ซานเย่าและพวกหน้าซีด

มีผู้คนให้การสนับสนุนราชินีเว่ยฟงมากมาย  ถ้าเขาลุกขึ้นท้าทายก็ไม่ต่างอะไรกับตั๊กแตนที่พยายามหยุดล้อรถ  ไม่ต่างอะไรกับการหาที่ตายไม่ใช่หรือ?

แต่ถ้าเขาไม่ลุกขึ้นท้าทาย นับแต่วันนี้พวกเขาทั้งสามจะกลายเป็นตัวตลกให้ผู้คนหัวเราะเยาะทั่วภูมิภาคสวนสวรรค์.... นอกจากนี้ต่อให้เขาไม่ออกไปท้าทาย ราชินีเว่ยฟงจะยอมปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ หรือ?

ไม่มีทาง

นางเตรียมจะฆ่าคนโชคร้ายทั้งสามเพื่อส่งเสริมบารมีนางให้ดูน่ากลัว!

เมื่อคิดว่าตนเองเป็นผู้โชคร้ายที่กำลังจะถูกฆ่า  หัวใจของซานเย่ารู้สึกขื่นขม!  เห็นได้ชัดว่าราชินีแห่งอาณาจักรจื่อฟงขึ้นครองบัลลังก์เหมือนกับเป็นจักรพรรดิแดนดิน  ราชินีจื่อฟงนี้ทรงอำนาจมาก  นางเข้ามาครอบครองณาจักรจื่อฟงที่เล็กอย่างนี้ทำไม? นางไม่มีอะไรจะทำแล้วหรือ?  นางควรจะปกครองภูมิภาคสวนสวรรค์เหมือนอย่างพี่สาวนาง  ทำให้พวกเขาเข้าใจนางผิดว่าพลังไม่เพียงพอ และจัดการปัญหาอย่างเลินเล่อ!

 “ซานเย่า ม่อเยี่ยนและขวงลี่  เรื่องการท้าทายก้าวร้าวของพวกเจ้า ถ้าเราผู้เป็นราชาไม่รับเอาไว้ คนอื่นจะหัวเราะเยาะได้ว่าเราขลาดเขลา  แต่เจ้าต้องลงมือด้วยตนเอง  บางทีเจ้าอาจรู้สึกว่าพลาด คิดว่าข้าผู้เป็นราชาข่มเหงรังแกเจ้า ชัยชนะครั้งนี้ไม่ใช่ทางการทหาร แต่เป็นการสู้ส่วนตัว  นี่คือสาวใช้และองครักษ์ส่วนตัวที่พิทักษ์บัลลังก์ของข้า พวกเจ้าเลือกสู้ได้หนึ่งคน  ถ้าพวกเจ้าต้านรับได้สามท่าโดยไม่พ่ายแพ้  ข้าจะอภัยให้กับอาการสามหาวล่วงเกินของพวกเจ้า”  เสียงไพเราะดังขึ้นอีกครั้ง  ครั้งนี้ไม่มีใครสงสัยในคำพูดของราชินีเว่ยฟง

 “สาวใช้หรือองครักษ์ส่วนตัวก็ได้หรือ?”   ขวงลี่มองดูซานเย่า

 “ลองดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน...”  ซานเย่าคิดว่าจะตอแยนางไม่ใช่เรื่องง่าย ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามกล้าพูดว่ารับมือได้สามกระบวนท่าจะยกโทษให้  อย่างนั้นเห็นได้ชัดว่าคนที่อ่อนแอก็สามารถเอาชนะได้ หรือจะรอให้ม่อเยี่ยนขึ้นไปตาย

เมื่อม่อเยี่ยนพยายามหารายละเอียด ดูแล้วเป็นไปไม่ได้จริงๆ เพื่อช่วยชีวิตเจ้าหลานเต่า เขาต้องลองดูสักตั้ง

เขาเต็มใจจะคุกเข่าขอความเมตตาและกล่าวขออภัย

ราชินีเว่ยฟงมีสถานะที่โดดเด่นมีเกียรติ ไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าทุกคน ดังนั้นรอดูสถานการณ์ไปก่อน.... ในเวลานี้ พวกที่ยืนอยู่ใกล้เกี้ยวแดนอกจากสาวใช้ที่สวมหน้ากากหลายคนแล้ว  บุรุษที่ดูเหมือนมีรัศมีสามคน คนหนึ่งดูหยิ่งผยองมีประกายไฟฟ้าอยู่รอบตัว ลักษณะท่าทางราวกับจะกลืนฟ้าได้ทั้งหมด  ถ้าสู้กับคนผู้นี้ซานเย่าคิดว่าฝ่ายตรงข้ามคงใช้พลังไฟฟ้า หรือสายฟ้าตัดร่างเขาเป็นชิ้นๆ แน่นอน บุรุษคนกลางร่างสูงใหญ่ทรงพลังมั่นคงราวกับภูผา  ถ้าเลือกคนผู้นี้มาสู้ด้วย คาดว่าฝ่ายตรงข้ามคงเหยียบย่ำเขาจมพื้นธรณีเป็นแน่ และเขาคงไม่อาจฟื้นฟูจากความล้มเหลวได้ตลอดชีวิต  คนที่สามมองดูเลือนรางเหมือนเงาภูตพรายเก็บงำพลังได้ดีพลังสูงส่งเทียบได้กับนักสู้ผู้มีสำนึกเทพ สู้กับคนผู้นี้ตายแน่นอน  ทั้งยังต้องตายอย่างน่าอนาถ

ตามข้อมูลข่าวกรองที่พวกเขาได้รับ  ทั้งสามคนน่าจะเป็นมารสัมฤทธิ์ฟ้า จักรพรรดิมังกรและ จักรพรรดิใต้พิภพเผ่าโยวหมิง

สถานะที่เป็นรูปธรรมยังไม่ชัดเจน คาดว่าเป็นผู้ปกป้องสองพี่น้องจักรพรรดินีเทียนฟาและราชินีเว่ยฟง

สามคนนี้ไม่เหมาะที่พวกเขาจะท้าสู้

ข้างหน้าเกี้ยวแดงยังมีบุรุษหนุ่มหน้าตาดีอีกคนหนึ่ง

แม้ว่าจะสวมหน้ากากเงินปิดหน้าไว้ครึ่งหนึ่ง แต่ก็จดจำได้ง่ายว่าเด็กหนุ่มหน้าตาดีนี้ มีพลังและอาวุธอานุภาพไม่สูงน่าจะเป็นนักสู้ปราณฟ้า  ตามข่าวกรองรายงานว่าเจ้าผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าองครักษ์ที่มีชื่อเสียงที่สุดโปรดปรานที่สุดของราชินีเว่ยฟง?  ถ้าประลองกับเจ้าหนุ่มหน้ามนผู้นี้จะต้องปลอดภัยที่สุดอย่างมิต้องสงสัย

สมองของซานเย่าฉลาดที่สุดและมีปฏิกิริยารวดเร็วที่สุด

อย่างไรก็ตาม สู้กับเจ้าเด็กหัวหน้าองครักษ์สามกระบวนท่าโดยไม่พ่ายแพ้ก็สามารถออกไปได้  แน่นอนว่าการฆ่าเขาไม่ใช่เรื่องดี  ราชินีเว่ยฟงต้องกริ้วแน่  แต่ไม่ใช่เรื่องยากกับการรับมือเขาสามกระบวนท่า  พลังนักสู้ระดับปราณฟ้าแค่นี้เขาสามารถสู้ได้โดยไม่ต้องป้องกันพลังเจ้าผู้นี้  “ข้าเลือกสู้กับสาวใช้ผู้นี้!”  ม่อเยี่ยนยืนขึ้นคนแรก  เขาแสดงมารยาทเล็กน้อยกับเด็กสาวที่ฆ่าขวงเลี่ยว

 “เจ้าเล่ห์เหลือเกินนะ ที่รู้ว่าข้าอ่อนด้อยที่สุดในหมู่พี่น้อง”  เด็กสาวบินออกมาด้วยความกล้าหาญและลงยืนบนเวทีอย่างนุ่มนวล.

  กุ่ยหลางรีบเข้ามาคุยกับหัวหน้าจินฟันทอง  หัวหน้าจินฟันทองกระซิบบอก  “องค์หญิงน้อยเว่ยหลาย ความจริงนางคืออสูรพิทักษ์ของคุณชาย คนที่อยู่กับนางเมื่อตอนบ่ายน่ะหรือ? นั่นคือท่านหญิงหง องค์ราชินีก็ยังมีมารยาทต่อนาง ต่อไปห้ามสอบถามเรื่องของคุณชายอีก  องค์หญิงเว่ยหลายน่ารักมากสำหรับเรา องค์ราชินีไม่ได้ให้กำเนิดองค์หญิงน้อย  เจ้าต้องปฏิบัติต่อนางเหมือนกับเป็นองค์หญิงน้อย  นางเป็นองค์หญิงที่น่ารักและใจดี  ครั้งก่อนนางยังช่วยรักษาอสูรที่กำลังจะตายได้เลย... เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว จำไว้ต่อไปต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ!”

กุ่ยหลางรีบพยักหน้าและเขารู้ว่าเขาเป็นคนใหม่ ยังไม่มีคุณสมบัติตรวจสอบผู้มาใหม่ชั่วคราว

หัวหน้าจินฟันทองไม่บอกอะไรเขา

นี่ต้องเป็นบริวารที่มีความสำคัญถึงจะมีคุณสมบัติรู้ความลับนี้

ขณะอยู่บนเวทีภูตน้อยตั๊กแตนมัจจุราชและม่อเยี่ยนกำลังเตรียมตัวสู้กัน ทันใดนั้นซานเย่าลุกขึ้นตะโกน  “รอก่อน  สู้กันรอบต่อไป ข้าหวังว่าจะได้ประลองกับหัวหน้าองครักษ์”

เขาเห็นขวงลี่เตรียมจะพูดจึงรีบชิงออกมาข้างหน้าก่อนโดยไม่รู้สึกเขินอาย  ยังไงก็ตามชีวิตย่อมสำคัญที่สุด

ถ้าเขาปล่อยให้ขวงลี่เลือกเจ้าหนุ่มหน้าขาวหัวหน้าองครักษ์ เขามิต้องร้องไห้หรอกหรือ?

นี่เป็นเพียงโอกาสเดียว

ซานเย่าตัดสินใจปลดเปลื้องตัวเอง  มิตรภาพบ้าบออะไรกัน  ช่างแม่งประไร