เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1155 ศัตรูถอย

 

 ตอนที่  1155  ศัตรูถอย

หนอนพิษต้องเผ่นหนี

 

เดิมทีด้วยร่างกายอมตะของเขาและพลังต่อสู้ของหนอนกระหายเลือดนับพัน แม้แต่ศัตรูที่เหนือกว่าเขาไม่มาก ก็ยังทำอะไรเขาไม่ได้  อย่างไรก็ตามหนอนพิษนี้ได้ลดน้อยลงไปมากเมื่อต้องสู้กับอสูรทองน้อย, แมงป่องดาวฟ้า, ดาบอสูรเทาเถี้ยและอสูรกลืนฟ้า อสูรทองน้อยไม่จำเป็นต้องพูดถึง  มันคืออสูรในตำนานที่ยังอยู่ในสภาพทารก ถ้ามันเติบโตเต็มที่จะกลายเป็นอสูรเทพทงเทียน มีพลังเหนืออสูรทั้งปวง หนอนพิษไม่มีหวังเอาชนะมันได้ในชาตินี้

ถ้ามันเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย อย่างนั้นก็ไม่เป็นไร

ที่สำคัญมันยังเด็กมาก

อย่างไรก็ตามเทาเถี้ยซึ่งถูกตกแต่งสร้างปรับปรุงโดยเย่ว์หยางเป็นอาวุธเทพร่างอสูรที่ทรงพลังมาก และพลังของอสูรกลืนฟ้าก็ยังไม่อาจต้านได้

แมงป่องดาวฟ้าก็ยังเป็นอาวุธเทพร่างอสูรเหมือนกับเทาเถี้ย บางทีพลังของมันอาจด้อยกว่าเทาเถี้ยเล็กน้อยในบางด้าน  แต่ในแง่การใช้พิษ ใช้อักขระรูนและฆ่า ใครจะกล้าปะทะกับมัน ก็เท่ากับก้าวเท้าลงโลงไปหนึ่งข้าง

ในกลุ่มตัวยุ่งยากเหล่านี้ มีเพียงอสูรกลืนฟ้าที่เพิ่งเกิดใหม่ยังอ่อนแอกว่าตัวอื่นเล็กน้อย

แน่นอนว่าหนอนพิษไม่คิดเช่นนั้น

พลังโจมตีของเขาทั้งหมดถูกอสูรกลืนฟ้ากลืนลงท้องไปหมด ราวกับว่าปาก คอและท้องของเจ้าตัวเล็กนี้ถูกหล่อด้วยโลหะลึกลับของเทพ และมันไม่มีทางถูกทำลาย  หนอนพิษไม่มีทางรู้ว่าอสูรกลืนฟ้าสามารถกลืนพลังโจมตีของเขาได้  ไม่สนใจพลังทำลายทั้งหมด เพราะมันคือฝักดาบเทพพยัคฆราช  แม้แต่ดาบเทพก็ยังทำอะไรมันไม่ได้

การใช้พลังงานโจมตีจะสร้างความเสียหายให้มันได้อย่างไร?

โชคดีที่มีหนอนกระหายเลือดมากพอมาช่วยเขาอย่างไม่กลัวตาย ซึ่งที่ต้องระวังก็คือเทาเถี้ย มิฉะนั้นหนอนพิษต้องการหลบหนี แต่ค่อนข้างจะยากเล็กน้อย

เมื่อหนอนพิษสู้จนอ่อนเพลียและหลบหนีออกมาจากยานแม่ มีคนที่รู้จักกันสองสามคนยืนอยู่ตรงข้าม

หนึ่งในนั้นคือขุนพลเทพฟันหนู

เขามักจะคิดว่าหนอนพิษคือหัวหน้าของห้าจอมโฉด และเขามักมองหัวหน้าขุนพลเทพห้าสัมผัสขุนพลฟันหนูด้วยความเกลียด  เขาต้องการซ้ำเติมทุกครั้งที่มีโอกาส นอกจากหัวหน้าขุนพลเทพฟันหนูแล้ว ยังมีศพบินแห่งห้าจอมโฉดทั้งที่อยู่ในกลุ่มเดียวกันแต่ไม่ค่อยให้เกียรตินับถือเขา...ห่างออกไปเล็กน้อยสตรีไฟนรกและภูตพรายยังคงยืนนิ่งเงียบ พวกนางทั้งคู่เนื่องจากความแปลกของร่างกายจึงมองดูไม่แตกต่างกัน ศพบินไม่พบปัญหาเท่าใดนักแค่เพียงเสื้อผ้ายุ่งเหยิง แต่ขุนพลฟันหนูเหมือนกับคลานออกมาจากกองซากศพในสนามรบ

น่าขายหน้า

“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าเห็นอะไรอยู่กันนี่?  หนูตกส้วม?”  หนอนพิษอดล้อเลียนไม่ได้

“เจ้าหนอนน่าขยะแขยง!  เจ้าเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าข้านักหรอก  เจ้าคิดว่าเจ้าไม่สกปรกหลังจากลงไปกินของเน่าเสียในถังบำบัดน้ำเน่าแล้วกระดืบออกมาหรือ?  ข้าฟันหนูพยายามช่วยฉุดดึงสหาย ต่างจากเจ้าหนอนอ้วน พอเห็นศัตรูแข็งแกร่งก็เผ่นหนีเอาตัวรอดไว้ก่อน  และเจ้าหนอนอ้วนตัวนั้นยังคิดว่าตนเองเป็นหัวหน้าใหญ่อีกด้วย”

ความจริงขุนพลฟันหนูไม่ได้ยื่นมือช่วยค้างคาวหูโต

หลังจากเห็นพลังที่แข็งแกร่งของเย่ว์หยาง

เขาเลือกเผ่นหนีไว้ก่อน

อย่างไรก็ตามไม่มีใครเห็นเขา ไม่มีใครกล่าวหาเขาว่าทิ้งสหายหนีเอาตัวรอด  กลับเป็นหนอนพิษที่รู้สึกไม่พอใจศพบิน, สตรีไฟนรกและภูตพราย  เขารู้สึกว่าตนเองเป็นหัวหน้าที่ไม่มีความหมาย พอพบกับศัตรูที่แข็งแกร่งก็หลีกเลี่ยงการต่อสู้  เขาใช้หนอนกลายพันธุ์เพื่อปิดกั้นและวางกรอบให้กับสหายร่วมงานเขา  หลังจากได้ยินแล้วสีหน้าและความคิดของเขาเปลี่ยนไป  เขารู้สึกเหมือนตายจริงๆ

เขาไม่เคยรู้ว่าผีตะกละจะพ่ายแพ้

ก็แค่โลภและเห็นแก่กิน

ใช้ศพเพื่อฝึกสร้างหนอนกลายพันธุ์ และต่อมาปรากฏว่าศพบิน สตรีไฟนรกและภูตพรายหนีไปกันหมด  เขาไม่ต้องการใช้หนอนกลายพันธุ์ปิดขวางถนน แต่ใช้วิธีค้นหาศัตรูแทน  ใครจะรู้ว่ามีศัตรูที่แข็งแกร่งโผล่ขึ้นมาในยานกระทุง?  หนอนกลายพันธุ์ทำการค้นหาผู้โดยสารในยานกระทุง ก็แค่แผนการง่ายๆ จำกัดความเคลื่อนไหวของสหาย แม้ว่าจะล้มเหลว แต่ความจริงเขาไม่ได้ทำอะไร!

“ไม่มีคำอธิบาย  เราเชื่อสิ่งที่เราเห็นด้วยตา”  ศพบินแค่นเสียงเย็นชา  ตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ไม่ชัดเจน  เขาคงไม่มองหน้าหนอนพิษแน่

“หัวหน้าหนอนพิษคงทำงานหนักมาก!”  สตรีไฟนรกเรียกหนอนพิษเป็นหัวหน้า

นางเรียกไปอย่างนั้นเอง

แต่มันคือการประชด

ยิ่งนางยิ้มแย้มเช่นนี้ แสดงว่าต้องมีความโกรธอยู่ในหัวใจนาง!

หนอนพิษถอนหายใจ  “ข้ารู้ว่าพูดอะไรออกไปก็ไร้ประโยชน์  แต่ข้าไม่สนใจ  สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีจริงๆ เราต้องผนึกกำลังกันต้านศัตรู  ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะวางความขัดแย้งชั่วคราวและต่อสู้ให้จบ”

สตรีไฟนรกมีสีหน้าประชดแดกดันอยู่เลือนราง  “แน่นอนด้วยความคิดและพลังของท่าน เราคงไม่เรียกท่านเป็นหัวหน้าแน่นอน  เราไม่ต้องการให้ท่านเป็นคนนำ!”

ศพบินหัวเราะและปรบมือ “เห็นด้วย”

ภูตพรายนิ่งเงียบไม่พูด

ไม่มีคำสั่งยืนยัน

แต่หนอนพิษรู้สึกว่าอย่างน้อยตัวเขายังได้รับการยกโทษ  ภูตพรายคือผู้ที่เงียบและทรงพลังที่สุด!

ขุนพลฟันหนูตะลึงกลัวสติปัญญาและความกล้าหาญของเย่ว์หยาง  นอกจากนี้เขาเพิ่งเข้าไปในยานแม่เพื่อสำรวจและพบว่ากิ้งก่าลิ้นยาวและแมลงจมูกยาวอยู่ในการต่อสู้ที่ยากลำบาก  เขารีบถอยกลับออกมาอย่างรวดเร็ว  ตอนนี้ขุนพลฟันหนูรอคนๆ เดียว นั่นคือจอมพลขวาแห่งอาณาจักรเทพประจิม ท่านหมื่นปีศาจ  ถ้าท่านหมื่นปีศาจยังไม่สามารถสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งผู้ไม่รู้ที่มา อย่างนั้นก็คงไม่มีทางกอบกู้สถานการณ์ได้อีก  ที่นี่เป็นที่ตายแล้ว!

ขุนพลค้างคาวหูใหญ่จบสิ้นแล้ว และวานรตาปีศาจก็ตายแล้ว  ขุนพลห้าสัมผัสจากไปจากสอง

การสู้รบกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?

ไม่ต้องพูดถึงศพบินที่กล่าวว่าผีตะกละในห้าจอมโฉดก็ยังไม่รอด ทำให้ผู้ฟังสั่นสะท้านยิ่งนัก

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เสียงหัวเราะหยิ่งผยองดังออกมาจากในยานเหาะ เสียงก้องกังวานดังสะท้อนอยู่นาน ทำคนคุ้นเคยกับเสียงหัวเราะแบบนี้  นี่คือเสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายของจอมพลขวาแห่งอาณาจักรเทพประจิม ท่านหมื่นปีศาจผู้อื้อฉาว กระหายเลือดฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลา แต่ไม่ได้หมายความว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเขาจะเป็นเหมือนชื่อที่เป็นคนบ้าคลั่งเหมือนปีศาจ  ในทางตรงกันข้ามท่านหมื่นปีศาจเป็นบุรุษรูปหล่อสง่างามลือชื่อในอาณาจักรเทพประจิม  เขามีชื่อเสียงมานานหลายพันปีแล้ว ตอนนี้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเล็กน้อย แต่ความหล่อสง่างามของเขาไม่ได้ลดลง สติปัญญาของเขายิ่งมั่นคงขึ้นเมื่อผ่านการทำงานมายาวนาน

เมื่อใดก็ตามที่ว่านเอ้อ (หมื่นปีศาจ) หัวเราะ จะเป็นช่วงเวลาที่เขาบ้าคลั่งต้องการฆ่ามากที่สุด

ยิ่งหัวร่อมากก็ยิ่งมีคนตายมาก

ขุนพลฟันหนูเป็นบริวารคนหนึ่ง

เขาเข้าใจรู้จักชื่อเสียงที่ระบือไกลของเจ้านายของเขาชัดเจนที่สุด

อะไรคือเหตุผลที่ทำให้ท่านหมื่นปีศาจหัวเราะอย่างมีความสุข?  ท่านหมื่นปีศาจพบกับเด็กหนุ่มที่ยากจะหยั่งถึงหรือ

“น้องฟง, ข้าไม่ได้พบเจอเจ้ามานานแล้ว  ข้าผู้พี่พยายามติดต่อกับเจ้า ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นการพบเจอกันที่แย่ยิ่งกว่าการเผชิญหน้า นั่งลงและดื่มด้วยกันก่อน”  ขุนพลฟันหนูได้ยินเสียพูดคุยในทางเดินเรือ

“พี่หมื่นปีศาจมีน้ำใจถามไถ่  ข้าอาฟงยังหลบเลี่ยงหนีหน้า  ก็เท่ากับไม่เห็นแก่หน้าและคงเป็นการไร้ยางอายเกินไป ข้าหวังว่าคงได้ดื่มแข่งกันโดยไม่เมามายเสียก่อน แต่ทำไมท่านถึงมาที่ยานกระทุงนี้ได้เล่า จะมารับสหายเก่ากลับอย่างนั้นหรือ   ภารกิจลับสุดยอดยังไม่ทันจบจะให้ข้าอาฟงดื่มฉลองได้อย่างไร  ดังนั้นข้าหวังว่าท่านจะยกโทษให้ข้าด้วย!”  เสียงอีกคนหนึ่งปฏิเสธท่านหมื่นปีศาจอย่างสุภาพ 

จากนั้นเขาเห็นบุรุษวัยกลางคนชุดคลุมขาวเดินเคียงข้างบุรุษชุดคลุมเขียว

บุรุษรูปงามชุดขาววัยกลางคนทางซ้ายมือคือท่านหมื่นปีศาจ จอมพลขวาแห่งอาณาจักรเทพประจิมผู้บังคับบัญชาของขุนพลฟันหนู และบุรุษหนุ่มทางขวามือ ขุนพลฟันหนูก็รู้จักเช่นกัน นี่คือจอมพลฟงเอ๋อแห่งอาณาจักรเทพบูรพาที่มีชื่อเสียงกว้างไกล จอมพลฟงเอ๋อไม่ได้เป็นรองใครทั้งท่านหมื่นปีศาจหรือกู้ไห่ และอาจจะแกร่งกว่าด้วยซ้ำ  ถ้าท่านหมื่นปีศาจและกู้ไห่ผนึกกำลังกัน พวกเขาอาจช่วยกันตรึงฟงเอ๋อไว้ได้  แต่ตอนนี้มีเพียงท่านหมื่นปีศาจผู้เดียว พวกเขาจะเอาชนะจอมพลแห่งอาณาจักรเทพบูรพาได้อย่างไร  กล่าวกันว่าคนผู้นี้สามารถได้ยินเสียงกระซิบจากใจของมนุษย์?

ในด้านหลังไม่กี่สิบเมตร บุรุษสามคนที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลบอบช้ำประคองกันเดินออกมา

นั่นคือพยัคฆ์บิน, อินทรีป่าและฟลามิงโกที่ท่านหมื่นปีศาจกำลังจะไปฆ่านั่นเอง

คาดไม่ถึงว่าฟงเอ๋อจะช่วยเหลือพวกเขาไว้

เขายังไม่ถูกฆ่า

จอมพลหมื่นปีศาจไม่ได้หันกลับไปมองพยัคฆ์บินที่เขาเพิ่งไล่ลงมือทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บจนแทบใกล้ตาย แต่เขากลับยิ้มสนทนากับจอมพลฟงเอ๋อ  “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราค่อยตกลงนัดพบกันเวลาอื่น เมื่อถึงเวลานั้น ไม่เมาไม่เลิกรา!”

ขุนพลฟันหนูรู้ว่าจอมพลหมื่นปีศาจหมายความว่าเช่นไร เนื่องจากแผนการเปลี่ยนแปลง และอาณาจักรเทพบูรพาเข้ามาแทรกแซง ทำให้ต้องปล่อยวางแผนชิงยานแม่กระทุงไว้ชั่วคราว

“ใต้เท้าขอรับ  พวกเรา...”  ขุนพลฟันหนูเข้าใจขึ้นมาเล็กน้อย บุรุษหนุ่มที่เขาหยั่งไม่ถึงก็คือคนของซื่อเสินแห่งอาณาจักรเทพบูรพา มิน่าเล่าถึงได้มีกลิ่นอายที่โดดเด่นและอารมณ์เฉพาะไม่เหมือนใคร  ขุนพลห้าสัมผัสสูญเสียค้างคาวหูโตและต่อมาก็เป็นวานรตาปีศาจ  แม้แต่กิ้งก่าลิ้นยาวและแมลงจมูกยาวก็ยังอยู่ในสภาพร่อแร่เสี่ยงชีวิต  ขุนพลฟันหนูเป็นหัวหน้าของขุนพลห้าสัมผัส เขาต้องยืดอกรายงานต่อผู้บังคับบัญชา

“หือ? จริงหรือ?”  เมื่อจอมพลหมื่นปีศาจได้ยินขุนพลฟันหนูรายงานด้วยภาษาลับ สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนแปลง ยังคงยิ้มอยู่เสมอ

เขายังคงรักษาความเป็นสุภาพบุรุษ

เขาไม่พูดอะไรเกี่ยวกับอันตรายของกิ้งก่าลิ้นยาวและแมลงจมูกยาว

ขุนพลฟันหนูงงคิดอะไรไม่ออก แต่ต้องทนอยู่นาน  อย่างไรก็ตามเขาคงไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายถ้าไม่ได้แข่งดีกันก่อนหน้านั้น  จอมพลหมื่นปีศาจไม่ได้มองดูศพบิน สตรีไฟนรกและภูตพรายเหมือนกับว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น

เขากล่าวลาบุรุษชุดเขียวฟงเอ๋อ

ขุนพลฟันหนูรีบติดตามไปอย่างรวดเร็ว

แม้แต่ศพบิน สตรีไฟนรกและภูตพรายทั้งสามคนเห็นจอมพลฟงเอ๋อแล้ว ก็รีบติดตามจอมพลหมื่นปีศาจไปเป็นพรวนระยะหนึ่งก่อนจะแยกทางกันอีกครั้ง

จอมพลฟงเอ๋อมองตามหลังจอมพลหมื่นปีศาจ  เขาส่ายหน้าถอนหายใจเล็กน้อย  “ศึกนี้ไม่สามารถสู้ได้  ต่อให้เด็กหนุ่มไม่ปรากฏตัว แต่เทพประจิมเฮยโจวระมัดระวังตัวมากเกินไป  อย่างไรก็ตามเด็กหนุ่มนั่นมีแนวทางใดกันแน่?  ชี่เฉียวไม่สามารถฝึกเด็กหนุ่มเช่นนั้นได้ และแม้แต่เทพของเราก็ไม่มีคนที่มีพรสวรรค์ขนาดนั้น.. นานมาแล้วขุนเขาเหนือขุนเขาไม่ได้พบเห็นคนวัยเยาว์ขนาดนั้น  หรือว่าเขามาจากหุบเขามนุษย์?  ทำไมถึงไม่มีข่าวอะไรเลย?”

“จอมพลฟงเอ๋อ!  ท่านจะพาเราไปอาณาจักรเทพบูรพาหรือไม่?”  พยัคฆ์บินมองดูร่องรอยของสหาย  เขาไม่กล้าพูดอะไรอย่างอื่น แต่กาดำกับเจ้ากระทุงได้เข้าร่วมกับคนๆ หนึ่งที่มีความระมัดระวังตัว กล้าหาญและเด็ดขาด ไม่น่าจะเกิดเหตุอะไรขึ้นได้

“ไม่, ข้าไม่จับเจ้า”  จอมพลฟงเอ๋อยิ้มเล็กน้อย  “ข้าบังเอิญผ่านทางมาจริงๆ  ไม่รู้เรื่องสถานการณ์ก่อนหน้านั้น  ข้าเห็นว่าสถานการณ์เลวร้าย ไม่อาจนั่งอยู่เฉยๆ ดูเทพประจิมป้ายสีอาณาจักรเทพบูรพาของเราได้  อย่างไรก็ตาม เด็กหนุ่มนั่นเป็นใคร?  ช่างเถอะ ข้าไม่ถามแล้ว  ทุกคนมีความลับเป็นของตนเอง  แม้ว่าข้าจะสงสัย แต่ข้าคงไม่บังคับให้เจ้าต้องพูด!”

“.....”  ไม่ว่าจะเป็นพยัคฆ์บิน อินทรีป่าหรือฟลามิงโก อดรู้สึกโล่งใจมิได้

พวกเขาเกรงว่าฟงเอ๋อจะให้ความสนใจเย่ว์ไตตัน

เงื่อนไขของอาณาจักรเทพบูรพา

ถ้าเขาต้องการดึงเย่ว์ไตตันเข้าร่วม นั่นจะเป็นสิ่งสมบูรณ์ที่ขาดไม่ได้เลย  ยังดีที่จอมพลอาณาจักรเทพบูรพาเลิกล้มความคิดเสียก่อน....   ในระยะไกลได้ยินเสียงระเบิดเหมือนอุกกาบาตชน  เมื่อแสงสีทองลอยอยู่เหนือแนวอุกกาบาต เสียงตวาดร้องหงุดหงิดของดูเหมือนจะดังขึ้น  เป็นเสียงของจอมพลซ้ายแห่งอาณาจักรเทพประจิมกู้ไห่!

กู้ไห่ที่กำลังไล่ฆ่ากริฟฟินและแม่ทัพอินทรีทอง ถอนกำลังไปแล้วหรือ?

พยัคฆ์บินและพวกดีใจ

แผนปล้นยานรบกระทุงล้มเหลว แต่อย่างไรก็ตามกองทัพทั้งหมดไม่ได้ถูกกำจัดออกไป  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพยัคฆ์บินเห็นกาดำและเจ้ากระทุง พวกเขาเลือดเต็มตัวทั้งยังช่วยฮัวยาออกมาด้วย แม้พวกเขาจะถูกทำร้าย... แต่เพราะการปรากฏตัวของเด็กหนุ่ม แผนการของอาณาจักรเทพประจิมถึงได้ล้มเหลว แม้แต่อาณาจักรเทพบูรพาที่ไม่ตั้งใจจะลงมือ ยังยื่นมือช่วยด้วยมิตรไมตรี เปลี่ยนความล้มเหลวที่ไม่สามารถกอบกู้เป็นสภาพเสมอตัวโดยไม่ชนะ

จอมพลฟงเอ๋อแห่งอาณาจักรเทพบูรพาคงเข้าร่วมศึกนี้แน่นอน

แต่บทบาทผู้นำที่แท้จริง

ก็คือ

เด็กหนุ่มมือใหม่ผู้หยั่งไม่ถึงนั่นเอง