ตอนที่ 1212 เจ้าทุกคนคือข้ารับใช้ใต้ดาบของข้า!
ป้อมพายุ
ทหารค่ายตะวันออกและค่ายตะวันตกต่อสู้กันจนไม่เหลือเรี่ยวแรง
ซากศพแขนขากระจัดกระจายและกองสุมเป็นภูเขา เลือดนองพื้นเป็นท้องธารไหลลงสู่แอ่งน้ำ และพื้นดิน ไม่ว่าจะเป็นคนที่ภักดีหรือทหารที่รายล้อมต่างส่งเสียงคำรามวิ่งเข้าหาเพื่อห้ำหั่นเข่นฆ่ากัน นี่คือการต่อสู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ในท้ายที่สุดจะไม่มีผู้แพ้ มีผู้ชนะเหลือไม่กี่คน!
มีแต่ผู้ชนะที่มีชีวิตจนจบ
คนที่ต้องการมีชีวิต
ต้องเดินหน้าต่อและเข่นฆ่าศัตรูที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าให้หมด!
สนามรบใต้ฐานป้อมพายุเหมือนโรงบดเนื้อหรือโรงฆ่าสัตว์ขนาดใหญ่ สามารถกลืนกินชีวิตนักรบได้ทุกนาทีและทุกวินาที
เมื่อเย่ว์หยางนำกลุ่มโจรดวงดาวและผู้ก่อกบฏเพราะพลังต้องห้ามไปที่ป้อมพายุ และไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากทอดถอนหายใจเพราะการต่อสู้ที่น่าเศร้าที่นี่ การต่อสู้ของทหารทั้งสองฝ่ายมีจำนวนเป็นล้านล้วนถูกความสิ้นคิดครอบงำ ในสถานการณ์ที่มีคนปะทะกันเหมือนสายน้ำมีอยู่ทั่วภาคพื้นดินตลอดเวลา พวกเขาต่อสู้อย่างบ้าคลั่งและตายไปอย่างเจ็บปวด นอกจากนี้ยังมีแม่ทัพนายกองผู้กล้าหาญแม้ว่าท้องจะถูกแทง ไส้จะทะลักออกมาพวกเขาก็ยังวิ่งเข้าหาเข่นฆ่ากันเหมือนพยัคฆ์คลั่ง ดวงตาพวกเขาแดงก่ำราวกับเลือด เหมือนกับสัตว์ประหลาดที่ถูกอำนาจมืดครอบงำและต้องเลือกจับคนกินจนกว่าจะล้มลงอย่างอ่อนล้าและถูกศัตรูรุมสับสังขารจนเหลือแต่เลือดเนื้อเลอะเลือน
การต่อสู้หมดทั้งโลกล้วนถูกบดบังรัศมีในสนามรบที่น่าเศร้านี้
ทุกวินาทีจะมีคนล้มลงกับพื้นเป็นพัน
ในทันทีที่ชีวิตนับไม่ถ้วนทับถมลงกับพื้นเสียงดัง จะมีเลือดฉีดพุ่งออกมาจากบาดแผลและวิญญาณหลุดลอยอย่างไม่เต็มใจ “เจ้าไม่พักผ่อนให้ดีเสียก่อน นี่เจ้ามาได้อย่างไร?” เสียงขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนดังมาจากด้านหลังเย่ว์หยาง
“นี่.. ผู้นี้คือ...” เมื่อโจรดวงดาวเห็นองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน พวกเขาตกใจ จากนั้นพวกเขาตระหนักว่านางผู้นี้คือภรรยาของเย่ว์หยาง ถึงแม้องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจะได้รับเกราะหนัก แต่พลังจิตวิญญาณของนางไร้เทียมทาน มาดมั่นและกล้าหาญ สามารถฆ่าพวกนัยน์ตาสุนัขอย่างกัวกัวและฮัวยาได้ พวกเขารีบคำนับคารวะนางทันที
“โอว ท่านไตตันมีวาสนามากนัก มาดูสิ!” ปากใหญ่ของฮัวยาอ้าค้างพอจะยัดกบลงไปได้ทั้งตัว
“อิจฉาแทบตายจริงๆ!” กัวกัวทรุดตัวกับพื้น
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนสงบจิตใจลงได้
ในท้องฟ้าสาวงามโล่วฮัวลอยตัวลงมาสมทบกับนาง
ต่างจากองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน โล่วฮัวสวมชุดไหมสวยงาม นางไม่ชอบให้ชุดเกราะรบมาบดบังชุดที่สวยงามของนาง นางบินลงมาเหมือนกับเทพธิดาในสวรรค์ชั้นฟ้าตามตำนาน
เทียบกับเกราะหนักของแม่เสือสาวแล้ว สาวโล่วฮัวหลงใหลรักสวยรักงาม พวกโจรดวงดาวไม่เคยเห็นท่านผู้หญิงผู้งดงามอย่างนี้มาก่อน ทันทีที่พวกเขาเห็นสาวงามลอยตัวลงมา พวกเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าเป็นเจ้านายของตนเอง พวกเขาไม่กล้าละเลยรีบคำนับทักทายอย่างรวดเร็ว
ในใจของพวกเขาคิดว่าสตรีผู้งามนี้บางทีอาจเป็นภรรยาอย่างเป็นทางการ
ผู้กล้าหาญหญิงนั้นเย็นชาเหมือนดาบ
เป็นที่คาดกันว่าคงยังไม่สนิทกับท่านเย่ว์ไตตันมากนัก... “พวกตั่วตั่วเป็นยังไงบ้าง?” เย่ว์หยางพบว่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและสาวโล่วฮัว อาหง อาหมัน อิคคา เว่ยหลาย ตั่วตั่วและเจี้ยงอิงยังไม่มา เขาอดแปลกใจไม่ได้ว่าพวกนางกำลังทำอะไรอยู่
“พวกซื่อเสินยอมสละชีวิตเพื่อผนึกของวิเศษ เราแยกย้ายกันเพื่อรวบรวมญาติพี่น้องของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกทำร้าย ตอนนี้สถานการณ์ในขุนเขาเหนือขุนเขาไม่ชัดเจนและวุ่นวาย รอให้สถานการณ์ราบรื่น แล้วค่อยๆ จัดการก็ได้! ช่างเถอะ เจ้าไม่ต้องเป็นกังวล สิ่งที่เจ้าต้องทำตอนนี้ก็คือพักผ่อนให้ดี เข้าใจไหม? ปล่อยเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ให้เราจัดการเอง และกลับไปพักผ่อนเถอะ!” โล่วฮัวอธิบายเพียงเล็กน้อยและไม่สบายใจ ขอให้เย่ว์หยางกลับไปพักผ่อน ก่อนหน้านี้ต้องรู้ว่าสงครามแห่งทวยเทพที่อันตรายยิ่งกว่านั้นยังคงรอคอยอยู่!
“พวกเจ้าวิ่งพล่านออกมาข้างนอก ข้ารู้สึกไม่วางใจ!” เย่ว์หยางไม่สามารถหาร่องรอยจีอู๋ลี่เจอ และเทพปีศาจเว่ยกวง ไม่รู้ว่าจะทำลายผนึกเป็นอิสระเมื่อใด เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพักผ่อนอยู่ในโลกคัมภีร์
“ความจริง เราไม่ใช่เด็กแล้ว”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนสนุกกับการแกล้งเย่ว์หยาง แม้ว่ามองผิวเผินนางจะรู้สึกไม่สบายใจ แต่นางกังวลเป็นห่วงเขา
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนขมวดคิ้วกับการสู้รบภายใต้ป้อมพายุ
แม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่ใช่ชาวทวีปมังกรทะยานในหอทงเทียน
บางคนแปลกหน้าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
แต่การสู้รบเช่นนี้ทำให้นางรู้สึกเกลียดชัง ไม่ใช่เกลียดใครบางคน แต่เป็นสงครามนี้!
“สงครามเทพไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับทหาร ปล่อยให้พวกเขาต่อสู้กันที่นี่ เฮยโจวไม่มีอะไรมากไปกว่าต้องการกำจัดผู้ติดตามซื่อเสินของค่ายตะวันออก ตอนนี้ซื่อเสินตายแล้ว เฮยโจวหายสาบสูญ สงครามครั้งนี้ไม่มีความหมาย!” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนบอกให้เย่ว์หยางไม่ต้องทำอะไร นางตัดสินใจแก้ปัญหาสู้รบติดพันครั้งนี้เอง
“พวกเจ้าถอยกลับมาอีกนิด” เย่ว์หยางโบกมือบอกโจรดวงดาวและพวกกบฏให้ถอย
เขาอาจใช้สนามพลังสร้างโลกเพื่อช่วยองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนแสดงความสามารถทุกอย่างที่นางต้องการ
อย่างไรก็ตามองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนต้องการแก้ปัญหาด้วยตนเอง แน่นอนว่าเขาเห็นด้วยและตัดสินใจมองดูอยู่เงียบๆ ดูซิว่าแม่เสือสาวจะสร้างผลสะท้อนและแสดงความก้าวหน้าในครั้งนี้ได้อย่างไร
ในโลกคัมภีร์ สาวงามอู๋เหินและเย่ว์หวี่มีความรู้สึกรับรู้ที่ต่างกัน
พวกองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่ใช่เป็นคนไร้เหตุผล และเอาแต่มองดู
นางแตกต่างจากในอดีตมาก
อย่างนั้นความรู้ใหม่ที่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนได้รับคืออะไร?
เย่ว์หยางตั้งตารอคอยทันที
จากอสูรกลืนสวรรค์ (ฝักดาบเทพพยัคฆราช) ดาบเทพพยัคฆราชถูกชักออกช้าๆ สนามพลังศักดิ์สิทธิ์และบริสุทธิ์กระจายออกทันที แสงรัศมีมากมายฉายขึ้นท้องฟ้า เกิดประกายสายฟ้านับพัน ในท้องฟ้าสูงมีรูปหัวมังกร ประกายแสงคล้ายงูเต้นระบำคงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นสายฟ้าสีม่วงระเบิดสะท้านขวัญสะเทือนวิญญาณทันทีสร้างความใจให้กับผู้พบเห็น เพลิงในท้องฟ้าตกลงมาเหมือนฝนรดลงบนร่างขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน หงส์เพลิงผู้ควบคุมไฟมาถึงอย่างเงียบงันและรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างของนางโดยสร้างปีกหลังเกราะของนาง
พยัคฆ์กระหึ่มมังกรคำราม
พวกทหารในสนามรบรู้สึกได้ถึงความกลัวตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า
ขณะที่พยัคฆ์ขาวมาถึง รังสีฆ่าฟันที่เหนือกว่าท่วมทับความคิดร้ายๆ ของทหารทั้งหมด
แผ่นดินแยกออกจากกันกลายเป็นหน้าผา รอยแยกมากมายแผ่ออกไปทั้งภาคพื้น ป้อมพายุที่มั่นคงไม่มีใครทำลายได้สั่นสะเทือนและทรุดตัวพลิกตะแคงลงกับพื้น คนนับไม่ถ้วนหวาดกลัวกระโดดตัวลอยในอากาศหลบหลีกรอยแยกที่น่ากลัว
แต่พอเริ่มมีความคิด พวกเขาก็ถูกแช่แข็ง
ทุกคนถูกแช่แข็งกันหมด
เอื๊อก...
ดาบเทพพยัคฆราชในมือขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนชูขึ้นเหนือศีรษะ ปลายชี้ขึ้นไปในท้องฟ้า
อาวุธบนพื้นโลกนับไม่ถ้วน จะมีเจ้าของหรือไม่ก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นดาบหรือขวานในมือของขุนศึกล้วนถูกดูดซับพลังโดยเจตจำนงราชันย์ขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน
อาวุธนับล้านบินลอยอยู่ในอากาศเหมือนฝน
ขณะที่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนใช้ดาบชี้
มีอาวุธสงครามรูปทรงแปลกประหลาดนับไม่ถ้วนทั้งหมดรวมเป็นหนึ่งเดียวกันในท้องฟ้าเหมือนมีมือเทพที่มองไม่เห็นนำอาวุธเหล่านี้มารวมกัน เกิดเสียงกระทบกันของอาวุธนับล้านรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว สร้างเป็นดาบยักษ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน มันมีความกว้างร้อยเมตร มีความยาวหนึ่งกิโลเมตร โดยไม่ต้องคำนึงถึงขอบสันที่ชัดเจน มันสร้างมาจากอาวุธต่างๆ บนพื้น ทันทีที่มีการสร้างดาบอันยิ่งใหญ่ของโลกยุคโบราณ ปราณดาบสามารถกวาดทำลายโลกได้
ทหารค่ายตะวันออกและตะวันตกถูกบังคับให้แยกกันทันที
ใครที่ยอมตายก็ไม่ต้องถอย
ทั้งสองประจันหน้ากัน
ดาบยักษ์ฟันทันที
มีศักยภาพสูงสุดทำให้สะท้านฟ้าสะเทือนดินได้
ดาบยักษ์มหึมาไม่มีใดเทียบแทงเข้าไปในป้อมพายุและลึกเข้าไปในพื้นหลายร้อยเมตร จนแทบไม่เหลือด้ามจับ โผล่ให้เห็นสันของดาบเพียงเล็กน้อย ถึงกระนั้นการแสดงออกเพียงเท่านี้ก็เพียงพอทำให้ทหารในสนามรบขวัญกระเจิงหยุดการสู้รบในทันที
ในขณะที่ดาบแทรกเข้าไปในพื้นพลังหงส์เพลิงศักดิ์สิทธิ์ก็แผดเผาแผ่นดินและปลดปล่อยสิ่งมีชีวิตที่ถูกแช่แข็งโดยไม่ทำอันตราย
พลังศักดิ์สิทธิ์พยัคฆ์ขาวตอนแรกทำให้เกราะของทหารทั้งสองฝ่ายแตกพัง
ทำลายความต้องการต่อสู้ของทุกคน
ไม่รู้ว่าใครคุกเข่าลงก่อน
พอเริ่มต้นเช่นนี้ จากนั้นไปทหารทั้งสองฝ่ายเริ่มทรุดตัวลงทีละคนภาพเหมือนหิมะถล่ม ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแรกที่ร้องไห้ จากนั้นเสียงร้องไห้และการหลั่งน้ำตาก็ตามมา เสียงร้องครวญครางดังระงมไปทุกที่ ใบหน้าของทุกคนมีพลังและมีความภักดีขณะเดียวกันก็ตกใจกลัว ต่อหน้าดาบยักษ์ข้างหน้า ไม่มีใครสามารถปลุกปลอบขวัญเข้าต่อสู้เข่นฆ่ากันอีก
“ทุกคน..เงียบ” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนร่อนลงบนด้ามดาบยักษ์
ดาบเทพพยัคฆราชยังอยู่ในมือของนาง
สวรรค์และโลกที่อยู่ใต้ดาบสั่นสะเทือน แม้แต่ยอดนักสู้ระดับขุนพลเทพอย่างจอมพลฟงเอ๋อ จอมพลกริฟฟิน และแม่ทัพอินทรีทองยังไม่กล้ามองดูองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนผู้ถือดาบเทพในมือ เหมือนกับได้ยินว่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคือคนรักของท่านไตตันที่เป็นเป้าหมายของโจรดวงดาว ตอนนี้พวกโจรดวงดาวกลัวจนแทบปัสสาวะราดรดกางเกง ต่างหมอบกราบก้นโด่งเกรงว่าจะไม่เป็นการแสดงความเคารพมากพอ และถูกหญิงสาวผู้มีดาบเทพทำลายเข่นฆ่า
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่สนใจว่าใครจะคิดอย่างไร นางวางตัวอยู่เหนือผู้ชมเหนือปัญหา และประกาศในท่ามกลางขุนเขาเหนือขุนเขา “ซื่อเสินตายแล้ว, เฮยโจวพ่ายแพ้, แปดเทพนอกนั้นตายหมดแล้ว จากนี้ไป พวกเจ้าคือข้ารับใช้ภายใต้ดาบของข้า ไม่ว่าจะเป็นค่ายไหน ไม่ว่าจะมีที่มาอย่างไรก็ตาม!”
ข้ารับใช้ดาบ?
ข่าวนี้เกินกว่าจะสรุปได้
คนที่อยู่ในเหตุการณ์เริ่มมีปฏิกิริยา ซื่อเสินตาย? เฮยโจวพังทลาย? แปดเทพที่เหลือตายหมด?
ข่าวที่น่าตกใจเหลือเชื่อทำให้ทหารในสนามรบตะลึงกลัวจนปัสสาวะราด แม้แต่จอมพลยอดนักสู้ระดับเทวทูตทราบข่าวนี้กระทันหันต่างใจสลายหวาดกลัวทันที
ข่าวนี้จริงหรือเท็จ?
ถ้าเป็นความจริง นั่นเป็นเรื่องน่าสิ้นหวังและบ้าเกินไป!!
9 ความคิดเห็น:
าีุปก็ยึดครองได้อีก1ที่
สฺดฯละ
เสร็จไปอีกหนึ่ง
ขอบคุณครับ
ใจจ้า
ขอบคุณคับ
ได้นักรบมาเพื่มอีกเป็นล้าน
ได้สมุนอีกเยอะเลย
ยึดอำนาจทั้งหุบเขาเลย
แสดงความคิดเห็น