เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1284 เอาชนะ ชิงสมบัติ

 

ตอนที่  1284  เอาชนะ ชิงสมบัติ

ถูว่านรู้สึกถึงเป้าหมายได้อย่างรวดเร็ว

 

ต้องบอกว่าทักษะแฝงเร้นและสติปัญญาของเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางน่าทึ่งมาก หลังจากเขาพลาดท่าเสียทีให้กับองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนกับพวก ทำให้เขาหลงเข้าไปในมิติว่างและเขาถูกพากลับมาที่สนามรบอีกครั้งเพื่อแสดงความแข็งแกร่งของเขา การส่งสำนึกเทพตรวจคราวนี้ไม่เพียงแต่เป็นระยะทางที่ไกลเท่านั้นแต่ยังมาถึงที่หมายอย่างแม่นยำ ภายในระยะครึ่งทางห้าร้อยลี้ เห็นเค้าโครงศัตรูทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ในระยะขนาดนี้ถูว่านสามารถค้นหาศัตรูและใช้สำนึกเทพสัมผัสถึงได้

แต่ศัตรูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในโลกนี้มีแต่เพียงเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางที่มีทักษะแฝงเร้นหมากรุกเท่านั้นที่สามารถทำอย่างนี้ได้

เจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางจะค่อยๆ เพิ่มศักยภาพในเกมหมากรุกของเขาและรวบตาข่ายขนาดใหญ่ที่เขาวางไว้ล่วงหน้าในสนามรบ.... เพื่อให้การนี้สำเร็จ แม้แต่ถูกว่าที่เป็นนักรบระดับเทพ ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีชะตากรรมเป็นตัวหมากในมือของเขา

นี่คือภูมิปัญญาที่น่าทึ่งของเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางสามารถควบคุมทุกอย่างได้!

“ตายซะเถอะ เจ้าพวกหนูน้อยที่น่าสมเพช!”

ถูว่านพบเจอเป้าหมายและใช้พลังเทพที่น่ากลัวออกไปอย่างตื่นเต้น  เขาใช้ง้าวสายเลือดผ่ามิติ ใจจดใจจ่อแทบรอไม่ได้ เทเลพอร์ตตรงไปที่เป้าหมายและเตรียมจะโจมตี  ในฐานะเป็นหมากลับของเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟาง  เขารอมาเป็นเวลานาน  เดิมทีเขาตั้งใจเปิดตัวด้วยการละเลงเลือด แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกฝ่ายตรงข้ามบีบบังคับเข้าไปในมิติว่างเกือบหลงสูญหายอยู่ในนั้น... ตอนนี้เขามีโอกาสอีกครั้งหนึ่ง  แทบไม่สามารถรอได้แม้แต่วินาทีเดียว

ต้องตัดหัว และจงคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง

สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่เขาโหยหากระหายต้องการลงมือเป็นที่สุด

ถูว่านเป็นเหมือนกับเทพลงมาเยือนโลก เขาขัดขวางเป้าหมายที่กำลังเร่งรีบ

หนูน่าสมเพชในสายตาของเขา

ความจริง

เป็นสตรีสองสามคน

คนกลางเหมือนกับเป็นเทพธิดาที่สวมชุดบุปผาส่งกลิ่นหอมและมีแหวนรุ้ง สิ่งที่ทำให้ถูว่านอึดอัดใจอย่างมากก็คือเทพธิดาบุปผานี้ดูเหมือนเป็นนักสู้ระดับเทพเช่นกัน ทั้งมีเจตจำนงเทพและพลังที่สง่างาม ถูว่านรู้สึกได้ถึงพลังกดดันที่มองไม่เห็น

มิน่าเล่าเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟางจึงให้เขาเข้ามาขัดขวาง เพราะต้องรับมือกับนักสู้ระดับเทพนี่เอง  อย่างไรก็ตามถูว่านไม่คิดว่าเทพธิดาบุปผานี้จะเป็นประเภทสายนักสู้ เพราะที่สำคัญที่สุด และมีการเสริมพลังที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อเขา  บางทีในกระบวนการตัดศีรษะอาจมีปัญหาเล็กน้อยเพิ่มเข้ามา แต่ในที่สุดก็จะหนีไม่พ้นชะตากรรมถูกทำลายล้าง  หลังจากคิดทบทวนอีกครั้งถูว่านรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ดีที่มีศัตรูเช่นนี้  เขาสามารถเล่นได้นานขึ้น  หลังจากทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้วเขาจะรู้สึกมีความพึงพอใจมากขึ้น ที่สำคัญที่สุดการเอาชนะเทพได้สามารถช่วยให้เขาได้รับสถานะที่สูงขึ้นในใจของเจ้าตำหนักใหญ่ตงฟาง

คนที่ยืนอยู่ด้านซ้ายของเทพธิดาบุปผายังมีสาวมังกรดูเหมือนจะเป็นนักสู้ระดับเทพ

นอกจากนี้นางยังเป็นสาวมังกรสายนักสู้อย่างเห็นได้ชัด

ร่างของนางมีพลังเจตจำนงที่ไม่ธรรมดา

ถูว่านรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามที่รับมือยากที่สุดอาจเป็นนาง ไม่ใช่เทพธิดาบุปผา จึงอดมองดูนางไม่ได้

ที่ข้างขวาของเทพธิดาบุปผาเป็นนางพญาจากเผ่าปีศาจโลหิต ดูเหมือนจะมีพลังระดับเทวทูตหรืออาจจะเป็นระดับขุนพลเทพไม่คู่ควรแก่การให้ความสนใจเกินไป  แต่ที่ยืนอยู่ข้างนางพญาเผ่าปีศาจโลหิตดูเหมือนจะเป็นสตรีเผ่ามนุษย์แกะ รูปร่างเหมือนมนุษย์แกะเพรียวบาง ถ้าไม่ใช่เพราะที่ศีรษะนางมีเขาโค้งเหมือนหยก อย่างนั้นนางคงดูเหมือนสตรีมนุษย์คนหนึ่ง แต่คงไม่ใช่นางแกะเชื่องแน่

อีกด้านของของสาวมังกรเป็นภูตเพลิงฟ้า

ภูตพรายตนนี้ไม่มีสติปัญญา

ไม่ควรไปเสียเวลาด้วย

ถูว่านเพียงเหลือบมองผ่านๆ อย่างไม่จริงจังแต่กำหนดลำดับการโจมตี  คนแรกที่ต้องฆ่าคือสาวแกะที่มีพลังการต่อสู้อ่อนแอ จากนั้นเป็นนางพญาเผ่าปีศาจโลหิต จากนั้นจับนางภูตพรายที่ไร้ปัญญา และหาโอกาสทำร้ายหรือสังหารเทพธิดาบุปผาที่ไม่ใช่สายนักสู้... และสุดท้ายก็จบชีวิตสาวมังกรประเภทนักสู้

คาดว่าใช้เวลาเล็กน้อยในการเก็บสาวมังกรนี้ ไม่มีอะไรมาก

“ก็ได้  ข้ายอมรับว่าพวกเจ้าไม่ใช่หนูตัวเล็กที่น่าสมเพชที่จะเก็บกวาดได้ง่ายๆ  แต่พวกเจ้าเป็นหนูตัวใหญ่ที่กระตุ้นความสนใจของข้าผู้เป็นเทพเจ้าได้  มาเถอะ มาเล่นเกมด้วยกัน เกมละเลงเลือดส่งเสียงกรีดร้อง” ถูว่านยิ้มอย่างยโส

“เจ้าปัญญาอ่อนนี่เป็นใครกัน?” เทพธิดาบุปผาตั่วตั่วคนที่ถูว่านมองว่าไม่ใช่เทพสายนักสู้ขมวดคิ้วอย่างน่ารัก

“ข้าก็ไม่รู้ว่าเจ้าโง่ผู้นี้เป็นใคร โผล่ออกมาจากไหน...”  สาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงไม่เคยได้ยินหรือได้พบถูว่านมาก่อน

“มีคนแบบนี้อยู่ในแดนสวรรค์บนได้อย่างไร?  ข้ารู้สึกว่าเจ้าผู้นี้ระดับสติปัญญาต่ำหาได้ทั่วไปในแดนสวรรค์ เมื่อเทียบกันแล้ว ข้าว่าเจ้าอ้วนดูกลายเป็นคนฉลาดคนหนึ่งเช่นกัน!”  อาหงกังวลเล็กน้อยว่าอาการของคนโง่เง่านี้จะติดต่อได้เหมือนโรคหรือไม่  ถ้าเจ้าอ้วนไห่ได้ยินคำพูดของนาง  คงกระอักเลือดร้องไห้แทบเป็นแทบตาย  ผู้อื่นเป็นคุณชายจากตระกูลไห่ที่ฉลาด  แม้ว่าสติปัญญาจะเทียบเท่ากับไก่ แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม เขาคิดผิดที่ว่าตั่วตั่วไม่ใช่เทพสายนักสู้ และอาหมันเป็นสาวเผ่ามนุษย์แกะ!

มีคนอยู่สองจำพวกเท่านั้นที่เข้าใจผิดอาหมันว่าเป็นเผ่ามนุษย์แกะ

จำพวกแรกคือคนตาบอด

จำพวกที่สองคือตาไม่บอดแต่สติปัญญาต่ำเตี้ยติดดิน

สำหรับคนที่คิดผิดว่าตั่วตั่วเทพธิดาบุปผาเป็นคนประเภทใจดีมีเมตตา นั่นแสดงว่าระดับสติปัญญาต่ำติดลบ

สำหรับถูว่านผู้กระโดดออกมาจากมิติว่างได้ก็หัวเราะลั่น  อาหมันพูดไม่ออก นักสู้ระดับเทพสองคนเจ้าผู้นี้มองไม่เห็น สติปัญญาของเขาไปหมดแล้ว...ช่างเถอะคนแบบนี้รีบตายเร็วๆ จะได้เกิดใหม่เร็วๆ

นางกระโดดและปล่อยหมัดทองใส่ถูว่านที่กำลังหัวเราะอย่างย่ามใจ

“หาที่ตาย!”  ถูว่านเป็นนักสู้ระดับเทพ ปฏิกิริยาของเขารวดเร็ว  แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นสาวเผ่ามนุษย์แกะที่เป็นฝ่ายบุกโจมตีนักสู้ระดับเทพอย่างเขา?  แทนที่จะเป็นสาวมังกรที่เป็นเทพสายนักสู้?  นอกจากนางแล้วใครเล่าที่คู่ควรให้เขาใช้ง้าวสายเลือดตัดศีรษะ? แต่ช่างเถอะ ก่อนอื่นตัดหัวสาวแกะนี่ก่อน

เขาสะบัดง้าวสายเลือดทันที

มันสะบัดตัดมิติในทันที

สามารถตัดฟ้าได้

ก่อนที่อาหมันจะปล่อยหมัดถูกร่างของเขา เขาฟันใส่ไหล่ของนาง

อาหมันสวมชุดนักรบเกราะรบพญาเต่าดำที่เย่ว์หยางสร้างให้เป็นพิเศษ นางไม่สนใจพลังโจมตีของศัตรูข้างหน้า ไม่ต้องมีการป้องกันเหมือนเมื่อก่อน

“ซี่.....”

เลือดกระเซ็นจากไหล่ของนาง

คมของง้าวฟันลงที่ไหล่ของนางเป็นแผลยาว

ถูว่านประหลาดใจที่สร้างแผลได้เล็กน้อย แรงฟันครั้งนี้สามารถผ่าภูเขาได้ทั้งลูก แต่ทำไมเขาไม่สามารถฟันไหล่ของสาวแกะนี้ให้ขาดได้?  ยิ่งไปกว่านั้นบาดแผลที่นางได้รับตื้นมาก ไม่สามารถผ่าศัตรูให้ขาดครึ่งได้  สาวแกะผู้นี้เป็นคนแบบไหน? ร่างกายนางมีพลังป้องกันสูงล้ำได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามไม่ว่าพลังป้องกันของนางจะสูงล้ำเพียงไหนก็เปล่าประโยชน์  เพราะอาวุธที่จะฆ่านางในตอนนี้คืออาวุธเทพ ‘สายแพรเลือด’

ตราบใดที่ตกเป็นเป้าหมายสังหารของ ‘สายแพรเลือด’ ทุกคนจะเลือดไหลจนตายเว้นแต่เป็นเทพ ต่อให้เป็นมังกรยักษ์ก็ตาม มันจะต้องล้มลงกับพื้นภายใต้พลังสังหารของมัน มันจะเลือดออกจนตาย!

“หือ?”  อาหมันพบว่าไม่เพียงแต่ไหล่ของนางเท่านั้น แม้แต่ส่วนหลังแขนและคอก็มีบาดแผลฉีกขาด อาวุธของศัตรูมีเจตจำนงที่จะฆ่าสามารถทำให้บาดแผลรุนแรงมากขึ้น โลหิตจะฉีดพุ่งออกมาจากบาดแผลราวกับน้ำพุ  ทันใดนั้นปรากฏว่าอาหมันที่มีเลือดท่วมร่างมิได้ล้มลงเหมือนที่ถูว่านคาดคิดไว้บาดแผลที่เลวร้ายลงเรื่อยๆ ทำให้เลือดของนางไหลไม่หยุด แต่นางยังคงยืนมั่นคงดุจขุนเขาได้ต่อเนื่องไม่มีทีท่าว่าจะล้มลงกับพื้น

“เจ้าเป็นคนเผ่าพันธุ์ไหนกันแน่?”  ถูว่านประหลาดใจที่มีคนหลั่งโลหิตมากมายอย่างนี้แล้วยังไม่ตายได้อย่างไร?  ถ้าเป็นภูตผีหรือวิญญาณที่ตายไปแล้ว พวกนั้นย่อมไม่มีเลือด แต่นี่นางเป็นเผ่ามนุษย์แกะอย่างเห็นได้ชัด บาดเจ็บหนักขนาดนี้กลับไม่รู้สึกอะไรได้อย่างไร?

“อาวุธนี้ไม่เลว  มันต้องเป็นของข้า!”  อาหมันเหยียดมือที่เปื้อนเลือดและจับเอาไว้แน่น

“โลภมากจริงๆ” ถูว่านได้ยินแล้วเยาะเย้ย

สมบัติเทพเลือกเจ้านาย

นอกจากนี้สมบัติเทพมีพลังในการขับไล่ต่อต้านศัตรู ถ้าไม่ได้รับการยอมรับเป็นเจ้านาย เจ้าคิดว่าจะใช้มือเปล่ายึดถือเอาไว้หรือ?

มือของอาหมันที่ถือเคียวสายเลือดมีเลือดฉีดพุ่งทะลักทันที พลังปราณดาบนับไม่ถ้วนฉีกมือผิวหนังและกล้ามเนื้อไม่เพียงแต่ทำให้บาดแผลแย่ลงเท่านั้น  แต่ยังทำให้สภาพจิตใจแย่ลงไปด้วย ง้าวสายเลือดเป็นสมบัติชั้นเทพได้ต่อต้านการรุกล้ำจากเจตจำนงราชันย์ของอาหมัน

ถูว่านรู้ว่าผลจะต้องออกมาเป็นเช่นนั้น

การรุกล้ำแบบนี้ เขาไม่ใช่ว่าพบเจอในสนามรบมาครั้งเดียวเท่านั้น แต่ศัตรูทั้งหมดที่ตั้งใจรุกล้ำง้าวสายเลือดจะต้องบาดเจ็บสาหัสภายใต้เจตจำนงและพลังของสมบัติเทพ ในที่สุดก็ต้องละทิ้งความโลภที่เป็นไปไม่ได้และไร้ความหมายนี้ไป  ต้องการจะเอาชนะสมบัติเทพด้วยมือเปล่า? ฮะฮะ คนแบบนั้นยังไม่เกิดขึ้นในโลก!

“ฮึ่ม” อาหมันไม่สนใจบาดแผลฉีกขาดที่มือ นางคำรามเสียงเกรี้ยวกราดกระชากง้าวสายเลือดจากมือของถูว่าน

แม้ว่านางจะได้รับบาดแผลรุนแรงที่มือ

แต่ดูเหมือนนางไม่รู้สึกเจ็บ

จับง้าวสายเลือดไว้แน่น

อาหงมองดูและส่ายหน้า  “อาหมัน!  อาวุธนี้อาจไม่เหมาะกับเจ้าก็ได้  ลืมเสียเถอะ!”

อาหมันกำง้าวสายเลือดไว้แน่น จริงอยู่ง้าวนี้อาจไม่เหมาะให้นางใช้งาน แต่ตัวนางที่ได้รับการดัดแปลงและสร้างจากเย่ว์หยางผู้เป็นนายรู้ปัญหาความสำคัญของการยึดสมบัติเพื่อเจ้านาย นางจะไม่ยอมแพ้

ของทุกอย่างในโลกที่มีประโยชน์ต่อเจ้านาย นางยืนยันจะต้องได้มา

อย่าว่าแต่ชิงสมบัติเทพเลย

ต่อให้ต้องทำลายแดนสวรรค์ทั้งหมดตราบเท่าที่เป็นความประสงค์ของเขา อย่างนั้นนางจะไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“ปล่อยง้าวสายเลือดของข้าเดี๋ยวนี้!”  ถูว่านกำลังจะบ้า  นังมนุษย์แกะนี่ จิตใจมีปัญหาหรือเปล่า เห็นได้ชัดว่านี่คือสมบัติเทพที่ไม่มีทางชิงเอาไปได้  แต่นางกลับกระทำการโดยไม่คาดคิด  สิ่งที่ทำให้ถูว่านแทบลมจับก็คือขณะที่เขาวิ่งเข้าหาอาหมัน เขาพบว่าคนที่ยืนขวางอยู่ข้างหน้าเขากลับเป็นอาหง ส่วนอาหมันที่ถือง้าวสายเลือดกลับวิ่งหนีดื้อๆ

ถูว่านหัวเสียอย่างหนัก

เขาเร่งความเร็วยิ่งกว่าสายฟ้าพันเท่าอ้อมหลบอาหงและไล่ตามอาหมันอย่างบ้าคลั่ง

อาหมันหันหน้ากลับทันที และในดวงตาของนางมีประกายแสงสีแดงชั่วร้ายฉายออกมา ร่างของถูว่านหยุดนิ่งทันที ประกายตาของเขาแตกซ่าน เขายืนค้างในอากาศอยู่ในท่วงท่าไล่ล่า แต่ร่างของเขาหยุดนิ่งโดยสิ้นเชิง

เมื่อเขาถูกกระชากวิญญาณด้วยพลังเนตรประหาร อาหมันวิ่งหนีไปพร้อมง้าวสายเลือดหายไปไม่เหลือร่องรอย

ถูว่านปวดศีรษะหัวแทบระเบิดคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดอยู่ในใจ

หลายวินาทีต่อมา!

ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นนักรบระดับเทพที่ทรงพลัง วิญญาณของเขาคงถูกเคียวเกี่ยววิญญาณกำจัดไปแล้ว สตรีแกะเป็นพวกเผ่าพันธุ์ไหนกันแน่ นางมีทักษะแฝงเร้นที่น่ากลัวขนาดนั้นได้อย่างไร?

ถูว่านนึกไม่ออก เขาไม่หลั่งเลือด ไม่ได้รับบาดเจ็บเป็นแผล นอกจากจ้องมองเนตรประหารโดยตรง สตรีพวกนี้อ่อนแอจริงหรือ?

“อย่าเสียเวลากับเจ้าโง่ผู้นี้นักเลย เราต้องรีบ!”  ตั่วตั่วไม่มีอารมณ์สู้กับถูว่าน  นางเป็นคนแรกที่เทเลพอร์ตตามหลังอาหมันไป  “เจี้ยงอิง!  เจ้ารั้งอยู่ได้ไหม?  ข้าคาดว่าเจ้าผู้นี้คือหมากที่ถูกทิ้งที่ตงฟางส่งมาตาย อาจเป็นหมากลับใช้สังเวยหรืออุบายอย่างอื่น อย่าเพิ่งฆ่าชั่วคราว แค่ทำให้พิการไปก่อน..”

“ไปกันเถอะ!” อาหงส่งสัญญาณให้ภูตเพลิงฟ้า  “เป้าหมายเราคือราชันย์ไร้ใจ เจ้าผู้นี้ปล่อยให้เจี้ยงอิงจัดการนางมีพลังอาญาสวรรค์ของเทพมังกร เหมาะที่สุดแล้วกับการจัดการเจ้าคนไร้สมองผู้นี้!”

รอจนถูว่านหายปวดหัว เขาจึงค่อยตื่นตัวเต็มที่

ข้างหน้าเขามีแต่สาวมังกรเจี้ยงอิงผู้ที่เขาคิดว่านางทรงพลังที่สุด

สาวมังกรไร้เขาไม่พอใจเพื่อนร่วมงานของนางที่ทิ้งปัญหาในการกำจัดขยะแบบนี้ไว้ให้นาง  ใครให้นางพูดได้ดีที่สุดเล่า  ยิ่งกว่านั้นนางก้าวหน้าขึ้นมากหลังจากพักไปนาน อย่างน้อยที่สุดก็เป็นโอกาส!  ไม่มีทางเลือกจริงๆ

คิดได้เช่นนี้แล้ว สาวมังกรไร้เขาค่อยเปิดใจบ้าง

ถูว่านโกรธโมโหราวกับภูเขาไฟระเบิด

ภารกิจสกัดขัดขวางครั้งนี้

ไม่เพียงแต่ฆ่าคู่ต่อสู้ไม่ได้เท่านั้น แต่ยังถูกสาวแกะชิงอาวุธรักของเขาไปอย่างอุกอาจ!  ที่ทำให้เขาโกรธที่สุดก็คือทัศนคติของสาวมังกรฝ่ายตรงข้าม  นี่คือท่าทีที่ควรแสดงเมื่อเผชิญกับนักรบระดับเทพหรือ?  ต่อให้ไม่กลัวก็ควรมีความกังวลให้เห็นบ้างไม่ใช่หรือ? รูปลักษณ์ที่ผ่อนคลายสบายๆ นี่นางคิดว่ากำลังออกไปไล่จับผีเสื้ออย่างนั้นหรือ?

หมัดยักษ์ทองสังหารจู่โจมใส่ศีรษะของสาวมังกรไร้เขา

ถูว่านโกรธเกรี้ยวคิดว่าใช้หมัดทุบสาวมังกรเสร็จ จากนั้นค่อยไล่ตามสาวแกะผู้ชิงง้าวสายเลือดสมบัติเทพของเขาไป  เขาจะบดขยี้ป่นกระดูกนังสาวแกะนั่นให้ละเอียด แล้วค่อยประกอบคืนร่างมนุษย์

“ช้าเหลือเกิน!” ถูว่านได้ยินเสียง จากนั้นเขารู้สึกว่าคอของเขาถูกคู่ต่อสู้คว้าไว้แน่น

วินาทีต่อมา

มนุษย์มังกรทองสังหารขนาดห้าเมตรถูกเจี้ยงอิงหิ้วคอจับควงสองสามรอบจากนั้นทุ่มเหวี่ยงออกไปด้วยความเร็วกว่าดาวตกถึงหมื่นเท่ากระแทกกับภูเขาจมลึกลงไปเป็นแสนเมตร  เมื่อเขาคลานออกมาจากหลุมด้วยอาการมึนงง สาวมังกรผู้ทรงพลังก็หายไปแล้ว

บนพื้นมีเครื่องหมายลูกศรที่นางจงใจทำไว้

ชี้ไปทางหุบเขาแม่น้ำขาว

“บัดซบ ข้าจะไม่ไว้ชีวิตเจ้า!”  ถูว่านตาแดงรีบติดตามไปในทิศทางที่ชี้บอกราวกับวัวบ้าทันที!!!