ตอนที่ 1314 ถึงคราวข้าโจมตีบ้าง!
ในโลกกระดานหมากรุกที่ตงฟางใช้พลังเทพและเจตจำนงเทพสร้างขึ้น ไม่มีใครสามารถใช้คัมภีร์อัญเชิญและอสูรศึกได้
สำหรับนักรบที่มีคัมภีร์อัญเชิญ
นี่คือการข่มเหงครั้งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย
“การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว” พลังปราณของตงฟางค่อยๆ แฝงอยู่ในโลกและสวรรค์ เหลืออยู่แต่เพียงเสียงก้องอยู่ในหูของเย่ว์หยาง “ตอนนี้ การประลองเพิ่งจะเริ่มขึ้นอย่างแท้จริง...”
เมื่ออยู่ในโลกกระดานหมากรุกของศัตรู ไม่มีใครไม่สามารถส่งข้อมูลออกไปภายนอกได้
ได้แต่สู้ตามลำพัง
นอกจากนี้ คัมภีร์อัญเชิญและอสูรอัญเชิญไม่สามารถเรียกออกมาได้
ภายใต้สภาพที่เลวร้ายเช่นนี้กดดันเย่ว์หยางอย่างหนักหนาสาหัส เขาจะพลิกสู้กับศึกนี้ได้อย่างไร?
“บัดซบ!” เด็กหนุ่มเผ่าอสูรผู้ดื้อด้านกำหมัดทั้งสองแน่น และเขาพบว่าเขากับผู้ชมดูจากเผ่าเก้าหัว เผ่ามังกรฟ้าและคนอื่นทั้งหมด ถูกขับออกมาจากโลกกระดานหมากรุก ราวกับถูกกีดขวางด้วยสิ่งที่มองไม่เห็นและโปร่งใส แม้ตาจะมองเห็น และหูสามารถได้ยิน แต่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะแยกพลังอำนาจออกจากกัน เพื่อหาทางสนับสนุนในโลกกระดานหมากรุกอย่างใดอย่างหนึ่ง
ดูเหมือนจะห่างกันระยะใกล้เพียงร้อยเมตร แต่ความจริงแล้วมันคือระยะห่างระหว่างสองโลก
ตราบเท่าที่เจ้าตำหนักตงฟางยังอยู่รอดได้ กระดานหมากรุกจะคงอยู่อย่างนั้น
อย่านึกว่าจะมีใครล้ำเส้นเข้าไปได้
“ช่างเถอะ, เป็นคนสังเกตดูก็ไม่เลวเหมือนกัน” มังกรสองหัวกู่อั๋งถอนหายใจเบาๆ และขณะนั้นเอง เขาไม่มีความทะเยอทะยานจะเข้าหอทงเทียนเพื่อขอส่วนแบ่งสมบัติแดนล่มสลายแห่งทวยเทพอีกแล้ว เพราะเขาได้สติและตระหนักถึงความแข็งแกร่งของตัวเขา เมื่อเทียบกับยอดฝีมือระดับเทพที่แท้จริง เขาเป็นแค่มดแมลงน้อยที่น่าสมเพช
“น่าเสียดายที่บุรุษรูปงามนี้ต้องมาตาย” ว่านกูซูมองดูหน้าเย่ว์หยาง นางลอบเลียริมฝีมือแดงสดของนางและกลืนน้ำลาย
ตำแหน่งที่ด้านข้างของเย่ว์หยาง
มีแต่เพียงถูอี้ จางหลาง และจางหู่ที่เหลือถูกทิ้งไว้ ศพเหล่านั้นสั่นเล็กน้อย
ถูกขับออกมาจากเจตจำนงของตงฟาง ลูกชายของถูซื่อถูกจัดให้เป็นผู้ดูทั้งสามคน ถ้าพวกเขาไม่เห็นสามคนนี้ตายด้วยตาตนเอง พวกเขาอุทาน “นี่คือพลังเทพ สามารถใช้ทักษะแฝงเร้นพิเศษได้หรือ? พวกเขาเปลี่ยนเปลงในทางดีขึ้นได้อย่างไร?”
จักรพรรดิอสูรในฐานะผู้ชมดู ก็ให้ความสนใจเช่นกัน “ดูเหมือนว่านี่เป็นลักษณะเฉพาะของโลกกระดานหมากรุก”
คำพูดของเขาเพิ่งพูดจบ
ในร่างของถูอี้ จางหลางและจางหู่
มีพลังเทพต่างกันสามสายพรั่งพรูออกมาราวกับน้ำพุพุ่งออกมาจากพื้น
ในทันทีที่หลอมรวมกับร่างที่เหี่ยวเฉาและแห้งเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ภายใต้อิทธิพลของเจตจำนงของตงฟางและกฎสวรรค์โลกกระดานหมากรุก ร่างของเขาดิ้นรุนแรงผิดรูปและค่อยๆ รวมกันก่อเกิดเป็นรูปแบบชีวิตใหม่ เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่ถูอี้ จางหลางและจางหู่อีกต่อไป ไม่เพียงแต่รูปลักษณ์ภายนอกที่บิดเบี้ยวและแปลกแยก แม้แต่จิตวิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ก็ยังเปลี่ยนไปกลายเป็นสิ่งมีชีวิตประหลาดที่ถูกครอบงำโดยเจตจำนงของตงฟาง ไม่ว่ายังไงก็ตาม ถูอี้ลุกขึ้นยืนต่อหน้าเย่ว์หยางอีกครั้ง
ในโลกกระดานหมากรุก ไม่มีใครสามารถเรียกคัมภีร์อัญเชิญและอสูรศึกได้
ตงฟางเองก็ยังคงอยู่ในกฏนี้
แต่
แต่เขาเจ้าเล่ห์ใช้วิธีคืนชีพถูอี้ สร้างกลุ่มนักรบแทนอสูรศึกซึ่งไม่สามารถเรียกออกมาในโลกกระดานหมากรุกได้
ตาของเย่ว์หยางทอประกายปัญญาวูบวาบ หลังจากเขาพลิกฟื้นชะตาได้ เขาสามารถใช้ตาทิพย์ระดับเทพมองทะลุอุปสรรคที่ตงฟางใช้เจตจำนงสร้าง ในโลกกระดานหมากรุกลับนี้ ข้อมูลการฟื้นคืนชีพถูอี้กับพวกอยู่ในใจของเย่ว์หยางแล้ว
กระดานหมากรุกกู้ชีวิตทาสสงคราม ถูอี้แห่งเผ่ากลืนสวรรค์เดิม ถูกชุบชีวิตด้วยพลังเทพ อยู่รอดได้ในกฎแห่งกระดานหมากรุกพร้อมกับทักษะพิเศษ หุ่นดินแทนความอ่อนแอ
คุณชายถูอี้ยืนอยู่ตรงกลาง ตอนนี้เขากลายเป็นสัตว์ประหลาดที่มีเมือกทั้งตัว ผิวหนังเป็นเหมือนดินเน่า แม้ว่าเขาจะลุกขึ้นยืนได้ก็ตาม แต่มักจะมีของเหลวอ่อนหยุ่นหล่นแผละลงพื้น จากตามลำตัว แขนและขาของเขา เป็นหยดเมือกที่น่าขยะแขยง เขาไม่สามารถเรียกว่ามนุษย์ได้อีกต่อไป กลายไปเป็นสัตว์ประหลาดอย่างสมบูรณ์ เมื่อเห็นตอนนี้เกรงว่าแม้แต่บิดาของเขาถูซื่อและถูว่าน ก็ยังไม่ยอมรับว่านี่คือคุณชายถูอี้รูปงาม
ตาทิพย์ของเย่ว์หยางมองผ่านเข้าไปถึงแก่นของสัตว์ประหลาดถูอี้
แต่เย่ว์หยางเชื่อ
อย่างไรก็ตามเรื่องที่ถูอี้กลายเป็นสัตว์ประหลาด เขายังมีพลังลับอีกมากมายที่ซ่อนอยู่โดยไม่ได้แสดงอะไรออกมา
ตงฟางจะไม่สร้างทาสสงครามอย่างไร้ประโยชน์ได้ง่ายๆ เขาจะต้องถูกใช้งานอย่างหนักและต้องถูกผู้อื่นฆ่า รวมทั้งสหายมนุษย์แมลงของเขา ก็ยังมีการเปลี่ยนแปลงและเป็นตัวชี้ขาดได้
พิษสีเขียวบนร่างของจางหลาง และส่วนหัวของเขาพองขึ้นเป็นทรงกลม
ร่างของเขาบวมขยายเกือบร้อยเท่า
ราวกับแมลงนางพญา
ข้างในมีไข่แปลกๆ ขนาดใหญ่และเล็กกลิ้งอยู่เหมือนกับจะแตกได้ทุกขณะ
ขณะนี้เองข้อมูลในจักษุญาณทิพย์ของเย่ว์หยางก็คือ : กระดานหมากรุกชุบชีวิตให้ทาสสงครามจางหลาง เผ่าแมลงปีกแข็ง ได้ถือกำเนิดใหม่ภายใต้กฎสวรรค์กระดานหมากรุก ความสามารถพิเศษ : วางไข่, ปรสิต
ในอีกด้านหนึ่ง ร่างกายจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงและไม่มีการฟื้นคืนสภาพเดิมเช่นกัน ลักษณะของร่างได้กลายพันธุ์ ข้อมูลเกี่ยวกับจางหู่แทบจะดูคล้ายกับเม่นทะเล ถูกชุบชีวิตด้วยทักษะแฝงเร้นพลังเทพกระดานหมากรุก ภายใต้ความสามารถพิเศษหนามเข็มทะลวงเลือด
เผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่ใช่อสูรศึก แต่เป็นทาสสงครามที่ถูกทักษะแฝงเร้นกระดานหมากรุกชุบชีวิต ยังร้ายกาจกว่าอสูรศึกเสียอีก
เย่ว์หยางขมวดคิ้ว
นี่ไม่ใช่จัดการได้ง่ายแน่นอน
คนเจ้าเล่ห์อย่างตงฟางไม่เสียพลังเทพสร้างของไร้ประโยชน์ เมื่อถูกสร้างขึ้นมา ก็ย่อมมีแผนการอย่างแน่นอน
สิ่งที่ยากยิ่งกว่าก็คือวิธีคลี่คลายกลยุทธ์ที่ตงฟางวางเป็นชั้นในโลกกระดานหมากรุกภายใต้การรุมล้อมของนักสู้ระดับเทพอย่างถูว่าน จางเว่ย ถูซื่อและจ้าวภูผา
ฮุยไท่หลางไม่ได้อยู่ใกล้ๆ
เขาเพียงคนเดียวจะรับมือกลอุบายร้ายกาจเหล่านี้จากทุกทิศทางได้อย่างไร?
“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่น่ะหรือเย่ว์ไตตันนักสู้อันดับหนึ่งของหอทงเทียน? ทำไมหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างนั้น? จงใช้โชคและพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาของเจ้าพลิกสถานการณ์ได้เลย! ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าไม่มีนางพญาผู้พิชิตคอยปกป้อง หากไม่ได้รับการปกป้องของหอทงเทียน เด็กอย่างเจ้าไม่ต่างอะไรกับทารก!” จางเว่ยหัวเราะเยาะ
“เมื่อเทียบกับจักรพรรดิอวี้แล้ว เจ้ายังอ่อนแอกว่า! อย่างน้อยจักรพรรดิอวี้จ้านฟงก็ยังไม่เคยเจอกับอุบายอย่างนั้น!” จ้าวภูผาเยาะเย้ยอย่างไม่เกรงกลัว
เหมือนกับฟ้าผ่า
มีแสงเทพสายหนึ่งจากโลกกระดานหมากรุก
จากเดิมที่มองไม่เห็นแสงรุ่งอรุณยามเช้า กลับสู่ความเงียบในช่วงเวลาไม่ถึงเสี้ยววินาที
น่าเสียดายที่การลอบสังหารอย่างรวดเร็วและลับไม่ประสบความสำเร็จ เย่ว์หยางเหมือนมีตาหลัง และหลบได้อย่างคาดไม่ถึงเขาขยับก้าวเท้าซ้ายเบาๆ ไปข้างหน้าอย่างมั่นคงโดยไม่ขยับเท้าขวา และยังยืนระมัดระวังอยู่ในท่าเดิม ด้วยความกลัวสิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้นเขาจะก้าวกลับตำแหน่งเดิมทันที
เย่ว์หยางไม่ได้ทำอะไร
แค่ก้าวไปข้างหน้า
แต่
วินาทีต่อมา
ทั่วทั้งโลกกระดานหมากรุกเปลี่ยนไป.... ท้องฟ้าไม่เป็นตอนกลางวันอีกต่อไป และพื้นดินไม่มีพื้นดินให้เห็นอีก เย่ว์หยางก้าวไปที่หนองน้ำดำมรณะอย่างไม่คาดคิด
เขาทะยานขึ้นไปในอากาศและพบว่าพื้นดินทั้งหมดกลายเป็นหนองน้ำกว้างไกลไม่สิ้นสุด ฟองอากาศแฝงด้วยความตายผุดขึ้นมาจากโคลนปุดๆ ราวกับโจ๊กเดือด
เย่ว์หยางตื่นเต้นและบินด้วยความเร็วสูงหนีออกจากหนองน้ำที่น่ากลัวนี้
ตุ้บ!
ท้องฟ้าที่กว้างไกลไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนกับฝาที่ครอบไว้ เย่ว์หยางชนด้านบนและรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าชนผนังเหล็กกำแพงทองแดงด้วยกำลังทั้งหมดของเขา สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือ ท้องฟ้านั้นราวกะว่าถูกเย่ว์หยางกระแทกเจาะเป็นรู มีแรงดึงดูดที่น่ากลัวยิ่งกว่าหลุมดำดูดกลืนทุกอย่างรอบตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง เย่ว์หยางตกใจ รีบกระโจนออกมาอยู่ห่างระหว่างพื้นโลกและพื้นดินเล็กน้อย เขาพบว่าทันทีที่เขายื่นมือออกไปก็สามารถแตะพื้นโคลนที่อยู่ห่างออกไปหมื่นเมตรได้
“ทำลาย!” เย่ว์หยางโกรธ ต้องการเอาชนะเขาด้วยการเล่นกลเล็กน้อยนี่หรือ? เมื่อเขาฝึกฝนพลังปัจจัยสามประการคือทำลาย สร้าง และนิรันดร์ในโลกคัมภีร์ ความเข้าใจของเขาไม่เป็นจริงหรือ?
ไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์เสริมอะไร แค่ใช้พลังเจตจำนง
พลังทำลายรอบโลกกระดานหมากรุกกลายเป็นสภาพปั่นป่วนทันที
ทุกอย่างกลายเป็นผุยผงและตกอยู่ในความว่างเปล่า หลังจากที่โลกนี้พังทลายไปแล้ว เย่ว์หยางพบว่าโลกกระดานหมากรุกฟื้นตัวขึ้น และเขากลับสู่สภาพเริ่มต้นในการเดินใหม่ อย่างไรก็ตามประสบการณ์ที่ผ่านมายังอยู่เหมือนเดิม ความปวดหัวจากแรงกระแทก และแม้แต่รอยทั้งบนโลกกระดานหมากรุกยังปรากฏบนพื้นอย่างเห็นได้ชัด
ถ้าเย่ว์หยางไม่เข้าใจเจตจำนงราชันย์ และอยู่ในขอบเขตเทพแท้ เชื่อได้ว่าคงถูกผนึกไว้ในอาณาจักรลวงตาเมื่อครู่นี้ และคงไม่มีทางได้เห็นท้องฟ้าอีก
แม้จะเป็นภาพลวงตา แต่ก็มีอยู่จริง
สร้างขึ้นโดยพลังของตงฟาง
และพังพินาศไปเพราะพลังทำลายของเย่ว์หยาง.... มันหายวับไป แต่ความเป็นความตายที่เข้ามาหายังคงอยู่จริงๆ
“น่าสนใจอยู่บ้าง, แต่ตงฟาง คิดจะเอาชีวิตข้าด้วยของเล่นเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้หรือ?” เย่ว์หยางเชื่อว่าตงฟางจะต้องมีการลงมือมากกว่านี้เช่นกัน หากเผยให้เห็นความแข็งแกร่งในมือของตนเองโดยไม่ตั้งใจ บางทีอาจยากจะบรรลุผลที่ดีที่สุด มีภาษิตกล่าวไว้ว่าจะตกปลาใหญ่ต้องมีความอดทน เย่ว์หยางแสร้งทำเป็นอ่อนแอมานานและยังคงทำตัวอ่อนด้อยเพียงเพื่อหลอกล่อตงฟาง ถ้าเขาไม่ฉวยโอกาสจับปลาใหญ่ตัวนี้ หากตงฟางหนีไปได้ คงไม่ง่ายนักที่จะจับเขาในอนาคต
เย่ว์หยางอยากชักดาบชะตาสังหารฆ่าฟันผู้คนในทันที แต่เขากัดฟันอดทนไว้ก่อน
ตงฟางยังไม่ออกมา
ก็เล่นกับพวกเขาไปก่อน
เมื่อตงฟางมั่นใจในการลงมือมากที่สุด ในช่วงที่เย่ว์หยางใกล้ตาย ตอนนั้นเขาค่อยลงมืออย่างคาดไม่ถึง
บางทีอาจใช้ไม่ได้ในที่อื่น ตงฟางเจ้าเล่ห์มากเกินไป แต่ในโลกกระดานหมากรุกนี้ ตงฟางสร้างขึ้นมาด้วยตนเอง เขาต้องมั่นใจเพียงพอว่าจะชนะศึกนี้แน่ ดังนั้นเย่ว์หยางแค่รอให้ตงฟางลงมือเอง!
แน่นอนว่าก่อนช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดนั้น เย่ว์หยางรู้สึกว่าเขาจะต้องแสดงพลังบ้างเล็กน้อย มิฉะนั้นตงฟางอาจสงสัย
“ตาข้าบ้าง!” ใบหน้าของเย่ว์หยางผ่องใสราวกับดวงจันทร์ เขายกนิ้วขึ้นชี้พยายามไปข้างหน้าใช้พลังเพิ่มเล็กน้อย “ต่อไปนี้ข้าจะให้เจ้าพวกรุกรานจากแดนสวรรค์ได้เข้าใจว่า ความโกรธของนักรบหอทงเทียนคืออะไร!”
พลังไฟเทพที่โชติช่วง
ปรากฏบนหมัดของเย่ว์หยาง
รังสีแห่งการทำลายล้างที่น่ากลัวปะทุออกมาจากร่างของเย่ว์หยาง ผมของเขาชี้ชันด้วยความโกรธ ชุดเสื้อผ้าโบกสะบัดทั้งที่ไม่มีลม ประกายไฟแตกปะทุรอบตัวอย่างดุเดือด คลื่นกระแทกพลังเทพแผ่ออกไปเป็นวงแต่นุ่มนวลเหมือนกับว่าไม่มีพลังใดๆ ตรงข้ามกับเจตจำนงทำลายล้างของเจ้าของอย่างสิ้นเชิง
หากไม่มีการเคลื่อนไหวและการบินความเร็วสูงแฝงอยู่ในการกระทำนั้นๆ ก็เหมือนไม่มีอะไร
เขาทำเหมือนเดิม
ก้าวออกไปหนึ่งก้าว
ครั้งนี้เท้าขวาก้าวออกไปอย่างหนัก ประทับรอยลงกับพื้นเป็นรอยลึก
อย่างไรก็ตาม มีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นในทันที และเย่ว์หยางก้าวข้ามช่องว่างที่ขัดขวางในระหว่างและเหยียบใส่หน้าของจางเว่ย
เผชิญหน้ากันตัวต่อตัวระยะห่างระหว่างทั้งสองไม่ถึงหนึ่งเมตรใกล้แค่เอื้อม เย่ว์หยางมองจางเว่ยอย่างเย็นชาราวกับแมลงที่ตัวโตบ้างเล็กน้อย
“เจ้าบัดซบ!” จางเว่ยผู้หยิ่งยโสโกรธต่อท่าทีเหยียดหยามของเย่ว์หยาง เขาใช้หมัดยักษ์อัดแน่นด้วยพลังสายฟ้าต่อยใส่เย่ว์หยางพร้อมกับย่างเท้าในอากาศอัดกระแทกอย่างรุนแรง โลกกระดานหมากรุกเปลี่ยนไป และกลับด้านทันที แรงโน้มถ่วงพลิกกลับร่วมกับการโจมตีของจางเว่ยทำให้เย่ว์หยางจำแนกทิศทางได้ผิดเพี้ยนอย่างสิ้นเชิง
“บัดซบ!” เย่ว์หยางไม่เงยหน้า ไม่ใช้ตามอง
แค่ยื่นมือออกไปตามปกติ
ทั้งที่อยู่ในสภาพกลับหัวเขาทำท่าเหมือนตบแมลงวันในท้องฟ้า ฝ่ามือของเขาฟาดใส่หน้าของจางเว่ยโดยไม่สนใจฟ้าดินหรือสิ่งรอบข้างทั้งหมด
จางเว่ยร้องโหยหวน ฟันหลายซี่หลุดกระเด็นเลือดกระเซ็นในอากาศ ภายใต้พลังตบของเย่ว์หยางเขาม้วนกลิ้งในอากาศอย่างช่วยไม่ได้พุ่งไปกระทบกับภูเขาที่อยู่ห่างออกไปหมื่นเมตรอย่างช่วยตัวเองไม่ได้ทั้งยังทะลุออกไปกระแทกกับภูเขาลูกที่สองซึ่งอยู่ห่างออกไป
เมื่อเขาทรงตัวได้ แต่ยังไม่ทันฟื้นฟูพลังเทพ อาการบาดเจ็บยังไม่ทันหาย ไม่ทันใช้พลังเทพฟื้นฟูสภาพ
เย่ว์หยางปรากฏตัวที่ด้านหลังเขา
เหยียดเท้า
เหยียบหลังจางเว่ยเทพประตูมังกรแห่งวิหารกลางศักดิ์สิทธิ์อย่างแรง โดยที่เขาต้านทานไม่ได้
10 ความคิดเห็น:
ขอบคุณครับ ตอนนี้เริ่มสะใจผู้ชมบ้างแล้ว
สุดท้ายตงฟางก็แค่สายซัพพอร์ท
อ่านไปอ่านมา สับสนชื่อตัวประกอบนิดๆ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ ได้เวลาโชว์ของสักเล็กน้อยแล้ว
ตื้บมับ
ยิ่งดีนัก เหยียบหน้ามันเลย
สฺดจัด
ขอบคุณครับ
ใจเย็นจริงๆ
แสดงความคิดเห็น