เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 1325 ร้อยเปลี่ยนแปลง

 

ตอนที่  1325 ร้อยเปลี่ยนแปลง

ราชันย์ไร้พ่ายโกรธจัด

 

เขาต้องการทุบเจ้าเด็กที่อยู่ต่อหน้าเขา ตัดให้เป็นสิบแปดชิ้น จัดเป็นท่าทางที่แตกต่างสามสิบหกท่าปล่อยให้แห้งตาย

ในขณะนั้นเองมีดวงจันทร์สาดแสงสว่างค่อยๆ โผล่ออกมาจากเมฆฉายรัศมีไม่สิ้นสุดบนร่างเย่ว์หยาง ราชันย์ไร้ใจมองดู  เกิดภาพลวงตาที่อธิบายไม่ถูก เด็กหนุ่มที่อยู่ข้างหน้ากลายเป็นคนแปลกประหลาดไปในทันที ราวกับว่าเขาไม่ใช่คุณชายสามตระกูลเย่ว์ แห่งทวีปมังกรทะยาน หอทงเทียนอีกต่อไป แต่กลายไปเป็นอีกคนหนึ่ง

เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจึงเป็นแบบนี้?

นี่คือพลังเทพที่ซ่อนอยู่ในตัวเย่ว์ไตตันหรือ?

มีพลังเทพคอยช่วยเหลือหรือ?

ราชันย์ไร้พ่ายไม่มีเวลาตรวจสอบก็พบว่าเย่ว์ไตตันพุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วเหลือเชื่อราวกับดาวตก

“กระแสน้ำขึ้น”  ราชันย์ไร้พ่ายเหยียดมืออย่างสง่างาม เป็นเวลาหลายพันปีแล้วที่เขาเก็บกักพลังเทพที่ยึดครองมาจากเทพอื่นและการฝึกฝนอิสระของเขาซึ่งมีมากมายราวกับมหาสมุทร เมื่อพลังเหล่านั้นถูกกระตุ้นก็จะกลายเป็นคลื่นพลังเทพปริมาณมหาศาลและมันกวาดไปทางเย่ว์หยางราวกับคลื่นสึนามิที่มีพลังเกรี้ยวกราดยากจะต้านทานได้

แม้แต่อุกกาบาตก็ไม่มีผลเมื่อต้องเผชิญกับทะเล  อย่างมากสุดก็แค่กระตุ้นให้เกิดคลื่นลมพลุกพล่านสูงพันฟุต

คลื่นพลังเทพเปลี่ยนเป็นวังวนที่น่ากลัว

ดูดกลืนพลังโจมตีจากเย่ว์หยางได้อย่างสิ้นเชิง

รอบๆ พื้นที่ประลองเกิดระลอกคลื่นแผ่กระจายออกไป ยิ่งขยายออกไปก็ยิ่งลดทอนกำลังลงกลายเป็นระลอกคลื่นเล็กๆ

“กระแสน้ำลง”  ราชันย์ไร้พ่ายค่อยๆ รั้งมือเขากลับ เย่ว์หยางกำลังหงุดหงิดจากการโจมตีรีบหลบหนีอย่างรวดเร็ว  ไม่มีใครอยากถูกพลังเทพมหาศาลที่เหลือเชื่อดูดเข้าไป เขาดึงตัวกลับไปอยู่ข้างหน้าราชันย์ไร้พ่าย ไม่รอให้เย่ว์หยางปล่อยหมัด ราชันย์ไร้พ่ายควงมือซ้ายหมุนพลังวังวนที่น่ากลัวที่เย่ว์หยางเร่งหนีออกมา

ในขณะที่ยังรู้สึกเวียนหัว เย่ว์หยางหนีออกมาจากเงามืด

รูปร่างเขายังคงเดิม

แต่ความเร็วราวกับประกายไฟฟ้า

หมัดพิโรธพุ่งใส่ใบหน้าของราชันย์ไร้พ่ายเป็นชุด

น่าเสียดายที่ราชันย์ไร้พ่ายหายตัวไปอย่างสมบูรณ์ เขาหายตัวไปในทะเลพลังเทพอันกว้างใหญ่ การตามหาเขาไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร การโจมตีของเย่ว์หยางล้มเหลวอีกครั้ง

พื้นผิวน้ำที่เงียบสงบแตกสลายก่อเกิดคลื่นนับพันและเกลียวคลื่นม้วนตัวสลายไปออกไป ราชันย์ไร้พ่ายเหยียดมืออย่างสง่างาม พลังเขาเหวี่ยงเย่ว์หยางขึ้นไปบนท้องฟ้า รอให้เขาร่วงลงมาจากนั้นค่อยขยายพลังกดดันของพลังเทพพันเมตร...   ไม่มีอุบัติเหตุใด การต่อสู้ครั้งนี้ชนะแน่!  ทักษะแฝงเร้นไร้พ่ายไม่มีข้อผิดพลาด ชัยชนะที่ได้ตั้งค่าไว้ก่อนตอนแรกจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน สิ่งเดียวที่ไม่แน่นอนคือเวลา จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการเอาชนะและสังหารเย่ว์ไตตันผู้นี้ได้?  นี่คือตัวแปรเดียว!

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ปัญหา

อย่างไรก็ตาม ผลของการต่อสู้ถูกตัดสินชัยชนะ ถ้าศัตรูถูกลอบโจมตีเป็นเวลา ก็ย่อมดีกว่าไม่ใช่หรือ?

ตอนนี้เขาหวังว่าคุณชายสามตระกูลเย่ว์หรืออัจฉริยะอันดับหนึ่งของหอทงเทียนคงจะไม่ร้องไห้เสียใจมากเกินไป เพื่อที่เขาจะเล่นได้นานขึ้นบ้าง

“เย่ว์ไตตัน!  เจ้าอาจจะเป็นอัจฉริยะ  เจ้าสามารถเอาชนะผู้คนมาได้มากมาย  แต่เจ้าไม่มีทางเอาชนะผู้ไร้พ่ายอย่างข้าได้แน่นอน เพราะพลังเทพที่ข้ามีก็เหมือนกับทะเล ไม่มีคนที่เอาชนะทะเลได้!”

“กำลังมนุษย์หรือต่อต้านพลังของทะเล นั่นช่างน่าขัน!”

“ทะเลสามารถฝังทุกอย่างได้”

“รวมถึงชีวิต อาณาจักร อารยธรรมประวัติศาสตร์ แม้กระทั่งโลก... เจ้าไม่สามารถมองเห็นความลึกของทะเลได้ ไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งและพลังที่แท้จริงของมัน แม้ว่าจะเป็นหนึ่งในพันล้านก็พอเพียงจะกลืนกินเจ้าได้อย่างสิ้นเชิง  พ่อหนุ่ม ไม่ว่าเจ้าจะใช้วิธีอะไร ไม่ว่าเจ้าจะทำอะไรก็ไม่สามารถหลีกหนีพ้นไปจากขอบเขตของมัน เพราะมันคือทะเลไร้ที่สิ้นสุด!  มาเถอะ, อย่าดิ้นรนต่อสู้เหมือนคนที่พ่ายแพ้และถูกข้ากินก่อนหน้านี้เลย ทั้งหมดถูกฝังไว้ภายใต้พลังกฎสวรรค์ของข้าและกลายเป็นส่วนหนึ่งของข้า!  รู้ไหมทำไมข้าถึงกลายเป็นทะเลที่รองรับแม่น้ำได้หลายร้อยสายและทุกสรรพสิ่งได้  เป็นเพราะมีพวกพ่ายแพ้อย่างพวกเจ้านับไม่ถ้วนที่ทุ่มเทกำลังอย่างไม่เห็นแก่ตัว...”

เมื่อราชันย์ไร้พ่ายจับไหล่เย่ว์หยางที่มึนงงเพื่อจะดึงพลังเทพจากหัวใจของเขา

เย่ว์หยางลืมตาทันที

หมัดของเขา

ต่อยถูกหน้าราชันย์ไร้พ่าย

หน้าของราชันย์ไร้พ่ายบิดเบี้ยวเปลี่ยนรูปทันที

เย่ว์หยางจับไหล่ของราชันย์ไร้พ่ายยกขึ้นและทุบลงกับพื้นหินเวทีประลองจนราชันย์ไร้พ่ายเหมือนกับหัวหอมที่หัวปักอยู่กับพื้นดินและกล่าวด้วยความจริงใจ  “ขอบคุณมากที่ทำให้ข้าได้เรียนรู้เคล็ดลับในร่างของเจ้า  ขอบคุณที่บอกข้าว่าทะเลคืออะไร แต่ข้าก็อยากจะเตือนเจ้าว่า ถ้าเจ้าเป็นทะเล ข้าก็คือดวงจันทร์!”

เขาคว้าเท้าของราชันย์ไร้พ่ายกระชากขึ้นอย่างแรงจากเวทีประลองราวกับถอนหัวไชเท้า

ในขณะนั้นราชันย์ไร้พ่ายพยายามตอบโต้

เท้าของเย่ว์หยาง

เหยียบใส่ใบหน้าที่งดงามราวกับสตรี แต่เขาเกลียด

จากนั้นเขายิ้มให้กับนักสู้ระดับเทพผู้นี้อย่างอารมณ์ดี  “เจ้าไปได้ยินมาจากไหนว่าทะเลสามารถเอาชนะดวงจันทร์?  สิ่งที่เจ้าเอาชนะได้มีแต่ดวงจันทร์ที่สะท้อนอยู่ในผิวน้ำเจ้านึกว่าทะเลสามารถกลืนจันทราได้หรือ?  ไร้สาระสิ้นดี!  ในทางตรงกันข้ามดวงจันทร์สามารถทำให้เจ้าหมุนไปรอบๆ ได้ หากเจ้าต้องการให้น้ำขึ้นน้ำจะขึ้นสูง หากเจ้าต้องการให้น้ำลง น้ำจะต่ำลง!”

ราชันย์ไร้พ่ายต้องการทักท้วงว่า เขาไม่มีพรสวรรค์เรื่องดวงจันทร์เลย และไม่มีทางที่จะมีความสัมพันธ์กับดวงจันทร์ได้แม้แต่น้อย และจะเอาเขาไปเปรียบเป็นเทพจันทราได้อย่างไร?

แต่เย่ว์หยางไม่ให้โอกาสเขาพูด

เมื่อเท้าที่ร้อยแปดย่ำไปที่กลางจุดยุทธศาสตร์ชายของราชันย์ไร้พ่าย ดูเหมือนว่ามีเสียงเหมือนไข่ในรังนกแตก

เย่ว์หยางที่ได้ยินไม่ชัดเจน เขาขยี้เท้าอีกครั้ง ในที่สุดเขารู้สึกยากจะแน่ใจ “ถ้าเจ้าเป็นทะเล ตอนนี้เจ้าควรจะขึ้นไปถึงจุดสุดยอดของคลื่น!”

“อูววว!” ทันใดนั้นราชันย์ไร้พ่ายยกมือปิดหน้าหลั่งน้ำตาร้องไห้เหมือนสตรี

“.....” เย่ว์หยางไม่เคยคิดว่าเขาจะใช้วิธีนี้

“เจ้าทุบตีผู้คนอย่างหนักหน่วง มันเจ็บนะ เจ้าไม่เพียงแต่เหยียบหน้าข้าเท่านั้น แต่ยังเหยียบจุดยุทธศาสตร์สำคัญอีกด้วย เจ้ามันผิดมนุษย์!”  ราชันย์ไร้พ่ายร้องไห้ฟูมฟายน้ำตาไหลพราก  เย่ว์หยางตกตะลึง  โอวแม่เจ้า เจ้าคงไม่ร้องไห้ระบายความในใจแล้วแขวนคอตายหรอกนะ?  นี่เป็นความจริงหรือที่คนผู้นี้ชนะมาแล้ว 99,999 ศึก?

ทันใดนั้นน้ำตาของราชันย์ไร้พ่ายเหือดหาย

อาการบาดเจ็บในร่างกายฟื้นฟูดีขึ้น

แสงสลัวกลับคืนกลายเป็นแสงรัศมีเจิดจ้ามากขึ้น

เย่ว์หยางพบว่านี่ไม่ใช่การแทนที่พลังเทพของตงฟาง  แต่เป็นลักษณะเฉพาะของพลังเทพของราชันย์ไร้พ่าย

ราชันย์ไร้พ่ายใช้มือยันร่างลุกขึ้นจากพื้นค่อยๆ ยืดตัวตรงอยู่ต่อหน้าเย่ว์หยาง ไม่มีอาการเจ็บปวดหรือสีหน้าบิดเบี้ยวบนใบหน้าหล่อเหลาอีกต่อไป เขายิ้มเป็นกันเองเหมือนกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิทำให้ผู้คนมีความสุข  “หลังจากร้องไห้แล้ว ข้าจะรู้สึกดีขึ้นมาก และความกดดันก็หมดลง!  เป็นไปตามที่คาด เย่ว์ไตตัน ข้าผู้เป็นเทพมีความสุขมากที่มีศัตรูที่แข็งแกร่งเช่นเจ้า และจะกลายเป็นเหยื่อแห่งเกียรติยศของข้าฉลองชัยชนะที่หนึ่งแสน  ก็ได้ขอให้ข้าผู้เป็นเทพนี้ได้แนะนำตัวเองอีกครั้งอย่างจริงจัง  ข้าถูกเรียกว่าราชันย์ไร้พ่าย ในฐานะหนึ่งในสามผู้อาวุโสใหญ่ของตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ ข้าเคยมีชื่อเสียงในแดนสวรรค์บนมาก่อน นั่นคือนามว่า ไป่เปี้ยน (ร้อยเปลี่ยนแปลง)”

“ไป่เปี้ยน?” เย่ว์หยางขมวดคิ้ว

“ข้าพลาดท่าในทะเลพลังเทพ ข้าผู้นี้ยอมรับว่าเย่ว์ไตตันซึ่งมีพลังจันทราเป็นดาวข่มพลังทะเลเทพแน่นอน  อย่างไรก็ตาม เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไมเราผู้เป็นเทพถึงได้เรียกว่าผู้ไร้พ่าย  ไม่เพียงแต่มีทักษะแฝงเร้นไร้พ่ายเท่านั้น  แต่ยังมีพลังเหนือธรรมชาติอื่นๆ อีกมากมาย!  เมื่อพลังคลื่นถูกยับยั้งไว้ได้ก็ไม่เป็นไร ตอนนี้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเจ้า ข้าไม่ได้อยู่ในทะเลอีกต่อไป แต่เป็นเมฆ!” ราชันย์ไร้พ่ายเหยียดมือในท้องฟ้า

เขาเงยหน้าขึ้น

เขาพบว่าดวงจันทร์ที่สว่างไสวบนท้องฟ้าค่อยถูกเมฆบดหมอกที่ไม่รู้ว่าถูกสร้างขึ้นเมื่อไหร่บดบังไว้

ราชันย์ไร้พ่ายเชิดหน้ามองดูเย่ว์หยางและยิ้มอย่างอารมณ์ดี  “มาเลย, เจ้าอยากตบหน้าข้ามากไม่ใช่หรือ? ข้าจะให้เจ้าตบอีกครั้ง!”

หาเรื่องถูกตบหรือ?

นี่ไม่ใช่ง่ายๆ เลย!

เย่ว์หยางเหวี่ยงมือโดยไม่ต้องคิด และตบไปที่หน้าของราชันย์ไร้พ่าย

แต่ฝ่ามือของเย่ว์หยางไถลเลื่อนผ่านหน้าหล่อเหลาของราชันย์ไร้พ่ายไปโดยไม่กระทบอะไรเหมือนอยู่ในมิติเวลาที่แตกต่างกัน

“ตอนนั้นองค์หญิงประกายดาวก็เหมือนกับเจ้า ด้วยความสามารถและคุณลักษณะที่ยับยั้งทะเลของข้าได้อย่างเต็มที่ นางเอาชนะข้าได้ไม่ดีเหมือนที่เจ้าทำ  แต่ตอนนี้นางก็เหมือนกับเจ้า ในทางกลับกันนางกลับถูกเมฆและหมอกของข้ายับยั้งได้  ภายใต้เมฆและหมอกของข้า รัศมีดวงดาวของนางถูกบดบังและนางไม่สามารถใช้พลังของนางได้อีกต่อไปแม้แต่นิดเดียว ฮ่าฮ่าฮ่า... เดาว่าตอนจบของเจ้าจะทรมานเหมือนกับนางหรือไม่?”  ราชันย์ไร้พ่ายยิ้มขณะมองดูเย่ว์หยาง

“ปรากฏว่าความจริงเป็นเช่นนี้เอง” ในที่สุดเย่ว์หยางก็เข้าใจ

“เย่ว์ไตตัน!  เจ้าคิดว่าข้าราชันย์ไร้พ่ายผู้นี้เป็นคนงี่เง่านักหรือ?  เจ้าเป็นคนไร้ความสามารถหรือเปล่า?  เจ้าเป็นนักตกปลาที่มีชื่อเสียง อาศัยการใช้ประโยชน์จากช่องโหว่เพื่อรับชื่อเสียงที่ไร้เทียมทาน จริงหรือไม่?  ถ้าเป็นเช่นนั้นทำไมข้าถึงยังนั่งอยู่บนบัลลังก์ตำแหน่งที่สองของสามผู้อาวุโสในตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ได้เล่า?  ในตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ นอกจากเจ้าตำหนักสูงสุดเทียนอี้ที่บ้ารบ นอกจากราชันย์ไร้ใจผู้ชราแล้ว ไปถามดูได้ใครเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้? จางเว่ยหรือ?  ตงฟาง?  ข้าจะบอกความจริงให้ ถ้าการคำนวณไม่ใช่เป็นเรื่องพลังเหนือธรรมชาติ  พลังนั่นยังด้อยกว่าข้าครึ่งหนึ่ง มิฉะนั้นทักษะไร้พ่ายของข้าจะทำงานได้อย่างไร? ราชันย์ไร้พ่ายมองดูหน้าเย่ว์หยาง

น่าเสียดาย เย่ว์หยางไม่แสดงสีหน้าความรู้สึก

ไม่เลยแม้แต่น้อย

ราชันย์ไร้พ่ายเพื่อจะทำลายความเชื่อมั่นของคุณชายสามตระกูลเย่ว์ ในที่สุดเขาก็หัวเราะเยาะอีกครั้งแล้วกล่าว  “ให้ข้าเดา เจ้าคงกำลังคิดหาวิธีแทนที่จะใช้พลังจันทรา  แต่เปลี่ยนเป็นธาตุคุณสมบัติอื่นเช่นการใช้ไฟที่เจ้าถนัดที่สุด  ในข้อมูลที่ตงฟางให้ข้า สิ่งที่จ้าทำได้ดีที่สุดก็คือใช้ไฟและมีความเข้าใจพลังไฟขั้นสูงสุดก็น่าจะเป็นพลังแห่งเปลวไฟ!  อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเจ้าจะเปลี่ยนแปลงอะไรก็ตาม ทุกอย่างไม่สามารถย้อนกลับได้”

“เพราะเจ้าเป็นไฟ  ข้าเป็นทะเล!  เจ้าเป็นไฟ  ข้าเป็นพายุ เจ้าเป็นลม ข้าเป็นภูเขา  เจ้าเป็นฝุ่นทราย เป็นดาวตกทำลายโลก... ไม่ว่าเจ้าจะใช้พลังเทพอะไร เจ้าจะเป็นอะไร ข้าสามารถใช้ธาตุคุณสมบัติเพื่อยับยั้งเจ้าได้!”

“เย่ว์ไตตัน เจ้ายังคิดว่าการรับรู้ทักษะแฝงเร้นไร้พ่ายของข้าเป็นเรื่องผิดหรือ?”  ราชันย์ไร้พ่ายยิ้ม ยิ้มอย่างสบายใจและภูมิใจ

เขาชอบที่จะเห็นท่าทางสงบของศัตรูในสถานการณ์ที่สิ้นหวังนี้ ไม่ใช่แค่เย่ว์ไตตันผู้ที่อยู่ตรงหน้าเขา  ผู้แพ้เกือบทั้งหมด แม้ว่าจะมีไม่ถึงเก้าหมื่นคน แต่ก็มีเจ็ดหมื่นถึงแปดหมื่น พวกเขาจะแสร้งทำเป็นสงบ  แต่ในที่สุดทุกคนก็เป็นตัวตลก  ภายใต้พลังเทพของตัวเองที่ล้มเหลว!

การต่อสู้ดิ้นรนที่ไม่มีประโยชน์ การใช้แรงพยายามมีแต่จะเปลืองแรงเปล่า!

“มาเลย เย่ว์ไตตัน พูดอะไรหน่อยบ้างเถอะ ถือเสียว่าเป็นคำสั่งเสีย!”  ราชันย์ไร้พ่ายตัดสินใจให้โอกาสเย่ว์หยาง

“ขอบคุณมาก  ข้าแค่อยากจะถาม ถ้าพลังเทพของข้าคือชะตา เจ้าสามารถใช้พลังเทพคุณสมบัติใดจัดการมัน?”  เย่ว์หยางถามคำถามนี้เหมือนกับนักเรียนที่ดี