บทที่ 118 ผลงานระดับปรมาจารย์

บทที่ 118 ผลงานระดับปรมาจารย์

ปราณวิญญาณเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ฝึกฝนทุกคน ยิ่งความเข้มสูงเท่าไร ประสิทธิภาพในการดูดซับก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น และสิ่งนี้นำไปสู่ระยะเวลาในการฝึกปรือที่ดีขึ้น

ดังนั้น ยันต์รวบรวมวิญญาณจึงเป็นหนึ่งในประเภทพื้นฐานของยันต์วิญญาณ อาจกล่าวได้ว่าตราบใดที่คนหนึ่งเป็นผู้ฝึกปรือ พวกเขาจะเคยใช้มันมาก่อน

ในรัศมีสิบเมตร อาจทำให้ระดับพลังปราณวิญญาณเพิ่มขึ้นถึงสี่เท่าหรือสูงกว่าเมื่อเทียบกับพื้นที่ภายนอก

พูดตามตรงเมื่อเห็นซุนม่อเริ่มวาดอักขรยันต์วิญญาณ ทุกคนรู้สึกผิดหวังบ้าง สิ่งนี้ธรรมดาเกินไปและสอดคล้องกับบรรทัดฐานของสังคม ไม่มีความแปลกใหม่เลย

สำหรับฉากแบบนี้ ทุกคนเคยเห็นมันหลายครั้งเกินไปแล้วในชั้นเรียนของครูใหม่

หลู่ฉางเหอก็ตกตะลึงเช่นกัน จุดประสงค์ของเขาที่จะมาที่คลาสนี้คือเพราะเขาต้องการเห็นซุนม่อวาดยันต์รวบรวมวิญญาณ

เมื่อเห็นว่าซุนม่อไม่ได้พูดอะไรไร้สาระแม้แต่ประโยคเดียวและเริ่มวาดโดยตรง จิตวิญญาณของหลู่ฉางเหอก็ตื่นขึ้น เขาจ้องไปที่ซุนม่ออย่างตั้งใจ และแม้แต่ก้นของเขาก็ยังลุกจากที่นั่ง

ตามที่ซุนม่อวาด เขาได้แนะนำขั้นตอนต่างๆ รวมถึงสิ่งที่ต้องให้ความสนใจ

นักเรียนฟังแล้วรู้สึกเบื่อ แม้แต่ผู้ที่เรียนวิชายันต์วิญญาณมาก่อน จิตใจของพวกเขาก็เริ่มล่องลอยไป เนื่องจากนี่เป็นพื้นฐานของพื้นฐานทั้งหมด พวกเขาจึงเข้าใจมานานแล้ว

“ยันต์รวบรวมวิญญาณอย่างน้อยต้องใช้เวลาสองช่วง 15 นาทีจึงจะเสร็จสมบูรณ์ อาจารย์ซุนอาจใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการอธิบายเรื่องนี้ไม่ได้ใช่ไหม”

“นี่มันน่าเบื่อเกินไปแล้ว!”

“ใช่ ข้าคิดว่าการบรรยายเรื่องยุทธเวชกรรม ในตอนนั้นน่าตื่นเต้นกว่า ข้าคิดว่าอาจารย์ซุนไม่ควรเริ่มชั้นเรียนยันต์วิญญาณและควรใช้ช่วงเวลานี้เพื่อการสอนยุทธเวชกรรมเท่านั้น!”

ไม่นานนัก นักเรียนก็ควบคุมความกระวนกระวายใจไม่ได้อีกต่อไปและเริ่มกระซิบหากัน นั่นเป็นเพราะมันน่าเบื่อเกินไปจริงๆ

“ถ้าใครไม่อยากเข้าร่วมบทเรียน เจ้าก็ออกไปได้ แต่ได้โปรดอย่าพูดและรบกวนผู้อื่น”

ซุนม่อเตือน

นักเรียนต่างก้มหน้าลงและนั่งตัวตรงทันที ไม่พูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป

พวกเขามาที่นี่เพราะต้องการปรึกษาซุนม่อหลังเลิกเรียน หากพวกเขาเป็นปฏิปักษ์กับซุนม่อ เขาจะไม่ตอบคำถามของพวกเขาในภายหลังอย่างแน่นอน

นักเรียนบางคนตกอยู่ในความงุนงง ในขณะที่บางคนแอบเอาการ์ตูนออกมาอ่านและเสียเวลา บางส่วนก็สัปหงก ไม่มีนักเรียนคนไหนกล้าทำเรื่องแบบนี้ที่นี่

ชั่วขณะหนึ่งทั้งห้องเรียนก็ตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงบรรยายของซุนม่อ

หลู่ฉางเหอรู้สึกว่ามันน่าเบื่อมากหลังจากได้ยินความรู้พื้นฐานทั้งหมดนี้ อย่างไรก็ตาม เขานั่งแถวที่สามจากด้านหน้า ใต้เปลือกตาของซุนม่อ เขาเขินอายเกินกว่าจะทำอย่างอื่น ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงอดทน

“เฮ้อ ผ่านไปเพียง 15 นาที ช่างทรมานอะไรเช่นนี้!”

เมื่อหลู่ฉางเหอพึมพำกับตัวเองเงียบๆ และภาวนาให้ซุนม่อวาดภาพให้เสร็จเร็วขึ้น พลังปราณในห้องเรียนก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

“อะไรน่ะ?”

นักเรียนทุกคนที่ยุ่งกับสิ่งของต่างๆ ต่างก็เงยหน้าขึ้นเพราะตกใจ เป็นไปได้ไหมว่ามีคนบุกเข้ามา? พวกเขามองออกไปนอกห้องเรียนโดยไม่รู้ตัว แต่ในไม่ช้าก็พบว่าปราณจิตวิญญาณในบริเวณโดยรอบกำลังพุ่งเข้าหาแท่นบรรยายในห้องเรียน

เมื่อทุกคนหันมามอง ทุกคนก็ตะลึงจนพูดไม่ออก

“เวรแล้ว!”

หลู่ฉางเหออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา ร่างกายของเขายืนขึ้นโดยไม่ตั้งใจขณะที่เขายืดคอเพื่อดู

“นี่…คือเกลียวพลังปราณวิญญาณเหรอ?”

เมื่อมองไปที่เกลียวลมปราณที่สูงถึง 1 ฟุตซึ่งหมุนเป็นวังวนขนาดเล็ก นักเรียนที่เข้าใจการศึกษายันต์วิญญาณต่างก็รู้สึกสะท้านใจอย่างไม่หยุด

นี่เป็นเกลียวพลังปราณขนาดใหญ่ ยันต์รวบรวมวิญญาณนี้อย่างน้อยก็เหนือระดับ 5!

มีคนคาดว่าซุนม่อใช้เวลามากที่สุด 15 นาที สวรรค์ของข้า ความเร็วในการวาดนี้เร็วเกินไปหรือเปล่า?

ต้องรู้ว่าบางคนไม่สามารถวาดได้เร็วขึ้นเพียงเพราะพวกเขาต้องการ ตราบใดที่ลงแปรงเพียงครั้งเดียวทำมุมผิดหรือหายไป ยันต์วิญญาณทั้งหมดก็อาจถูกทำลายได้

ถ้ามันพังก็หมายความว่าวัสดุและเวลาจะสูญเปล่า

เอื๊อก!

หลู่ฉางเหอกลืนน้ำลายหนึ่งคำ นี่เป็นบทเรียนยันต์วิญญาณครั้งแรกของซุนม่อ และนี่คือยันต์รวบรวมวิญญาณครั้งแรกที่เขาวาด โดยปกติแล้ว จะปลอดภัยใช่หรือไม่?

ถ้ามีอะไรผิดพลาดไป มันคงน่าอายมากจริงๆ

ต้องรู้ว่าตอนนี้ซุนม่ออยู่ในความสนใจ การเคลื่อนไหวใดๆ ที่เขาทำจะถูกขยายอย่างไร้ขีดจำกัด ถ้าเขาล้มเหลวสักครั้ง เรื่องนี้คงจะแพร่ระบาดไปจนใครๆ ก็รู้เรื่องนี้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ซุนม่อดูเหมือนจะไม่มีความตั้งใจที่จะแสวงหาความมั่นคง

“ความสามารถในการวาดยันต์รวบรวมวิญญาณภายใน 15 นาที และยันต์นั้นอยู่เหนือระดับที่ห้าด้วยซ้ำ สวรรค์! นี่ยังเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำได้อยู่หรือเปล่า?”

หลู่ฉางเหอพูดคำสบถในใจอย่างเงียบๆ

แม้ว่าเขาจะเป็นพยานเห็นด้วยตัวเอง แต่หลู่ฉางเหอก็ยังไม่อยากจะเชื่อ เพราะนี่มันเหลือเชื่อเกินไป นอกจากนี้ ความรู้สึกพ่ายแพ้เริ่มปรากฏขึ้นในหัวใจของเขา

เขาเรียนยันต์วิญญาณมาสิบปีแล้ว และจำนวนยันต์วิญญาณที่เขาวาดมีมากกว่าพันแน่นอน แต่ต้องการให้เขาวาดยันต์วิญญาณด้วยความเร็วและบรรลุมาตรฐานเช่นนี้หรือไม่? ขอโทษ เขาไม่เคยแม้แต่จะคิดเรื่องนี้มาก่อน

เพราะในความรู้ความเข้าใจของเขา มันเป็นไปไม่ได้

หลู่ฉางเหอรู้สึกเสมอมาว่าเขามีความสามารถมากในด้านการศึกษายันต์วิญญาณ นอกจากนี้ เขายังเคยได้รับการยกย่องจากมหาคุรุเฮ่อหยวนจิ่นผู้มีชื่อเสียงอีกด้วย

มหาคุรุคนนั้นเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกในแง่ของความสำเร็จในด้านยันต์วิญญาณในสถาบันจงโจว ดังนั้น ตั้งแต่เวลานั้น หลู่ฉางเหอไม่ได้ไปเรียนที่ครูคนอื่นสอนเกี่ยวกับการศึกษายันต์วิญญาณอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าวันนี้เขาจะโดนครูใหม่โจมตีได้ขนาดนี้

หลู่ฉางเหอเม้มริมฝีปากของเขา แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับสิ่งนี้ในใจ แต่เขาเข้าใจว่าเขาไม่มีทางที่จะบรรลุมาตรฐานดังกล่าวได้

ยิ่งยันต์วิญญาณพื้นฐานมากเท่าไร ก็ยิ่งเห็นมาตรฐานของปรมาจารย์ยันต์วิญญาณได้ง่ายขึ้นเท่านั้นเมื่อเขาวาดมัน

“พ่อไม่ได้โกหกข้าจริงๆ!”

หลู่ฉางเหอถอนหายใจ ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจมาก ทำไมเขาไม่นั่งในแถวแรก? ถ้าเขาเคยสังเกตขั้นตอนการวาดภาพของอาจารย์ซุนม่อมาก่อน มันจะดีแค่ไหน?

ติง!

คะแนนความประทับใจที่ดีจากหลู่ฉางเหอ +15 เริ่มต้นการเชื่อมต่อสัมพันธ์ : เป็นกลาง (15/100)

“เฮ้ ยังมีคนที่รู้จักสินค้าอยู่หรือ?”

ซุนม่อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาให้ความสนใจกับการแสดงออกของนักเรียน คนส่วนใหญ่ตกใจเพราะความเร็วในการวาดของเขาและยันต์รวบรวมวิญญาณระดับสูงก่อตัวขึ้น สำหรับความหมายที่ลึกซึ้งภายในนั้น พวกเขาไม่เข้าใจ แต่หลู่ฉางเหอคนนี้เห็นได้ชัดว่ามีความรู้

เนื่องจากหลู่ฉางเหอรู้สึกว่าเขาด้อยกว่ามาก เขาจึงให้คะแนนความประทับใจที่ดี

“ภาพวาดของอาจารย์ค่อนข้างดีใช่มั้ย?”

ลู่จื่อรั่วดึงเสื้อของหลี่จื่อฉีอย่างเงียบๆ นางไม่มีความชำนาญด้านยันต์วิญญาณ

“จะอธิบายได้อย่างไรว่า 'ค่อนข้างดี? ข้ารู้สึกว่าจำนวนคนที่ดีกว่าอาจารย์ของเราใน สถาบันจงโจวทั้งหมดสามารถนับได้ด้วยมือเดียว!”

ความรู้ของหลี่จื่อฉีครอบคลุมการเล่นแร่แปรธาตุ การผลิตอาวุธ ยันต์วิญญาณ และการฝึกฝนสัตว์...

ไม่ว่าในกรณีใด นอกเหนือจากการต่อสู้หลี่จื่อฉีชอบทุกสิ่งทุกอย่าง ดังนั้น นางจึงเข้าใจได้ว่าซุนม่อน่าประทับใจเพียงใด

ติง!

คะแนนความประทับใจจาก หลี่จื่อฉี +15 มิตรภาพ (306/1,000)

“แข็งแกร่งขนาดนั้นเลย?”

ลู่จื่อรั่วพูดไม่ออก

“ต่อไป ข้าจะอธิบายโครงสร้างของยันต์วิญญาณนี้ให้ทุกคนฟัง!”

ซุนม่อเสียบกระดาษวิญญาณบนผนัง

หลู่ฉางเหอเริ่มวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ เขาทนไม่ไหวแล้ว เขาเอาของไปและตรงไปที่แถวแรก

ซุนม่อมองดูทันที

"อาจารย์!"

หลู่ฉางเหอที่เพิ่งนั่งลงทันทีลุกขึ้นยืนอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม มีความกังวลใจบนใบหน้าของเขา เขากลัวมากว่าซุนม่อจะรังเกียจที่เขาย้ายไปรอบๆ ระหว่างเรียน

แต่เขาไม่อยากพลาดประโยคที่ซุนม่อพูดจริงๆ!

“นั่งลงและฟัง!”

ซุนม่อเริ่มบรรยาย เพราะเขาเพิ่งเข้าใจแก่นแท้ของยันต์รวบรวมวิญญาณเมื่อไม่นานมานี้ เขาจึงไม่กล้าพูดอย่างประมาทและพูดแต่เรื่องพื้นฐานเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขามีเคล็ดการวาดยันต์รวบรวมวิญญาณระดับปรมาจารย์ มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะสอนนักเรียนเหล่านี้

เป็นเพียงว่านักเรียนส่วนใหญ่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อเรียนรู้การศึกษายันต์วิญญาณ ดังนั้นพวกเขาจึงเบื่อหน่ายหลังจากฟังอยู่พักหนึ่ง

ซุนม่อเล่นอย่างเต็มที่และเลือกที่จะหยุดการบรรยายหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง

“ข้าจะวาดยันต์รวบรวมวิญญาณอีกชิ้น ข้าอยากให้พวกเจ้าทุกคนตั้งใจดู!”

ซุนม่อหยิบพู่กันขึ้นมา

“อาจารย์ ช่วยแปะกระดาษวิญญาณไว้กับผนังก่อนวาดได้ไหม”

หลู่ฉางเหอยกมือขึ้น เขารู้ว่านี่เป็นโอกาสที่จะสังเกตเห็นปรมาจารย์ยันต์วิญญาณที่วาดยันต์วิญญาณ ดังนั้นเขาจึงกล้าแนะนำสิ่งนี้

สำหรับการยืนข้างซุนม่อเพื่อสังเกตการณ์ หลู่ฉางเหอยังไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะทำเช่นนั้น

"เจ้าเป็นใบ้? การติดกระดาษวิญญาณบนผนังจะเพิ่มความยากลำบากในการวาดภาพเท่านั้น!”

นักเรียนบางคนโกรธเคืองเพราะเห็นแก่ซุนม่อหลังจากได้ยินคำขอนี้ พวกเขารู้สึกว่าหลู่ฉางเหอจงใจทำให้ซุนม่อลำบาก

“เจ้ามาที่นี่เพื่อหาเรื่องลำบากเหรอ?”

“ถ้าไม่อยากฟังก็ออกไป!”

เมื่อเทียบกับซุนม่อในอดีต ที่โดดเดี่ยวและไม่ได้รับความช่วยเหลือ นักเรียนจะใช้ความคิดริเริ่มในการช่วยให้เขาพูด โดยยิงคำพูดใส่หลู่ฉางเหอ พวกเขาทั้งหมดรู้สึกประทับใจกับซุนม่อ

“ไม่ ไม่… ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น!”

หลู่ฉางเหอเริ่มวิตกกังวลเมื่อเขาแอบมองซุนม่อ เขากลัวมากว่าซุนม่อจะขับไล่เขาออกไปด้วยความโกรธ

“พอได้แล้ว หยุดเสียงดัง!”

ซุนม่อพูดอย่างใจเย็น เขาใช้ตะปูเล็กๆ ติดกระดาษรูนบนผนัง แท้จริงแล้ว ถ้าเขาวาดมันในขณะที่กระดาษวางบนพื้นราบ นักเรียนจะมองไม่เห็นอะไรเลย

"ขอบคุณ อาจารย์!"

หลู่ฉางเหอเกือบจะหลั่งน้ำตาด้วยความขอบคุณ

“นั่งลงและฟัง!”

หลังจากซุนม่อพูดจบ เขาก็ยกพู่กันขึ้นและเริ่มวาด

การสะบัดพู่กันแต่ละครั้งของเขาเต็มไปด้วยความไร้กังวลและความมั่นใจ

“นี่…นี่…”

หลู่ฉางเหอตกใจมากจนไม่รู้จะพูดอะไร

จากสิ่งที่เขารู้ เมื่อมีคนวาด พวกเขาจะระมัดระวังอย่างยิ่งเพราะกลัวว่าจะทำให้เกิดความคลาดเคลื่อนในจังหวะเดียว ส่งผลให้ยันต์วิญญาณถูกทำลาย แต่ความเคลื่อนไหวของซุนม่อนั้นกว้างและครอบคลุมมาก… เป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่กลัวที่จะทำผิดพลาด

แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญยันต์วิญญาณจะคุ้นเคยกับยันต์วิญญาณเป็นอย่างมาก เขาจะไม่ทำเช่นนั้นใช่ไหม

อารมณ์ที่ว้าวุ่นของหลู่ฉางเหอค่อยๆ สงบลง ความคิดเรื่องความฟุ้งซ่านทั้งหมดถูกขับออกจากจิตใจของเขา และมีเพียงจังหวะพู่กันของซุนม่อเท่านั้นที่ยังคงอยู่ เช่นเดียวกับขั้นตอนที่เขาใช้ในการสร้างโครงสร้างของยันต์วิญญาณ

เศษเสี้ยวของข้อมูลเชิงลึกแวบเข้ามาในจิตใจของหลู่ฉางเหอ ขณะที่เขาดู แต่ก็หายไปในทันที ทำให้หลู่ฉางเหอ ไม่สามารถเข้าใจความคิดนั้นได้ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังอย่างมาก

ความรู้สึกนั้นช่างน่ารำคาญเหลือเกิน

ในสายตาของนักเรียนคนอื่นๆ เนื่องจากพวกเขาส่วนใหญ่ไม่เข้าใจการศึกษายันต์วิญญาณ พวกเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่ากระบวนการนี้สำคัญเพียงใด อย่างไรก็ตาม ความเคลื่อนไหวของซุนม่อในระหว่างการวาดนั้นดูสง่างามเกินไป

แค่มองดูเขาวาดก็มีความสุขแล้ว

“ช่างกล้าหาญและมั่นใจแค่ไหน!”

ลู่จื่อรั่วถอนหายใจด้วยความชื่นชม

“อืมม!”

หลี่จื่อฉีพยักหน้าแเห็นด้วย อย่างไรก็ตาม คิ้วของนางเริ่มย่น ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติกับยันต์รวบรวมวิญญาณ! อาจารย์ของนางจะทำผิดพลาดหรือไม่?

ซุนม่อเป็นคนที่ครอบครองเคล็ดการวาดภาพระดับปรมาจารย์ เคล็ดนี้โดยทั่วไปจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพแก่กลิ่นอายของเขา ตอนนี้กระบวนการสิ้นสุดลงเร็วกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อย เขาใช้เวลาเพียงสิบกว่านาทีในการวาดยันต์รวบรวมวิญญาณให้เสร็จ!

บูม!

พลังปราณในบริเวณโดยรอบทำให้เกิดความโกลาหลขณะที่มันพุ่งทะยาน

วังวนพลังปราณวิญญาณปรากฏขึ้นต่อหน้ากระดาษวิญญาณ

เสียงอุทานตกใจกันทั้งห้องเรียน!

แม้แต่นักเรียนที่เดินผ่านทางเดินก็อดไม่ได้ที่จะเพ่งมองเมื่อได้ยินความวุ่นวาย

“เสร็จแล้วเหรอ”

“แน่นอนว่ามีแม้กระทั่งเกลียวพลังปราณ นี่แสดงว่าระดับของยันต์รวบรวมวิญญาณนี้สูงมาก!”

“มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ?”

นักเรียนทุกคนไม่คิดว่าซุนม่อจะมีความสำเร็จสูงในการศึกษายันต์วิญญาณ

เสียงปรบมือ ตบมือ ตบมือ ดังนั้น!

หลู่ฉางเหอเริ่มปรบมือและลุกขึ้นยืนด้วยความกระวนกระวายใจ ทักษะของซุนม่อทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง

“เจ้าผู้นี้รู้วิธีสอพลอจริงๆ!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ นักเรียนคนอื่นๆ ก็บ่น แต่พวกเขารู้สึกไม่ดีที่จะนั่งลง ดังนั้นพวกเขาจึงรีบลุกขึ้นและปรบมือด้วย

หลู่ฉางเหอไม่รู้ว่าเขาถูกนินทา ตอนนี้ จิตใจของเขาเต็มไปด้วยฉากภาพวาดของซุนม่อ เขารู้สึกถึงแรงบันดาลใจบางอย่าง แต่เขาไม่สามารถเข้าใจมันได้ ความรู้สึกนี้ช่างเจ็บปวดยิ่งนัก!

ดังนั้น หลู่ฉางเหอจึงก้มศีรษะลงกระแทกกับโต๊ะทันที

ปัง

เสียงนี้ขัดจังหวะเสียงปรบมือทั้งหมด