บทที่ 293 พวกเจ้าทั้งหมดเป็นตัวประหลาดหรือเปล่า?

 

บทที่ 293 พวกเจ้าทั้งหมดเป็นตัวประหลาดหรือเปล่า?

ยี่สิบนาทีต่อมา ยักษ์นักกล้ามก็หายไป

เคล็ดสาขาทั้งหมดสี่ชุดประกอบขึ้นเป็นชุด และชุดของการนวดก็เสร็จสิ้นลงอย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม มันไม่ให้ความรู้สึกสมบูรณ์แบบและแม่นยำเลย เหมือนกับเป็นเพียงแค่ทำตามขั้นตอนให้แล้วเสร็จและนวดให้จบ

 

“ระบบ เจ้าแกล้งข้าเหรอ?”

ซุนม่อสงสัย

“ให้ข้าพูดซ้ำอีกครั้ง รางวัลที่ได้รับจากระบบนั้นคุ้มค่ากับราคาอย่างแน่นอน หากเจ้าไม่สามารถปลดปล่อยผลกระทบได้ แสดงว่าเป็นปัญหาของเจ้า”

ระบบไม่พอใจ

“มันชัดเจนว่าเจ้าโง่ใช่มั้ย? ยันต์วิญญาณระดับที่สองสามารถเรียกยักษ์กล้ามโต ออกมาใช้เคล็ดการนวดแบบโบราณได้ เจ้ายังไม่พอใจอะไรอีก”

แม้แต่ร้านนวดคนตาบอดริมถนน 80% ยังออกไปทางโกงเงิน มีเพียง 20% ที่เหลือเท่านั้นที่เป็นหมอนวดตาบอดอย่างแท้จริง

“จื่อฉี ขอบคุณสำหรับปัญหาของเจ้า ลุกขึ้นก่อนก็ได้!”

ซุนม่อฉีกกระดาษยันต์วิญญาณอีกเล่ม คราวนี้เกิดวังวนพลังปราณวิญญาณ นี่หมายความว่าอย่างน้อยก็อยู่ในระดับที่ห้า

พลังปราณวิญญาณพุ่งออกมาและควบแน่นเป็นเจ้ายักษ์นักกล้าม มันเหลือบมองไปรอบๆ และหลังจากตรวจสอบเป้าหมายแล้ว มันก็ลอยไปทางด้านข้างของหลี่จื่อฉี

ซุนม่อถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาเข้าใจแล้ว ยิ่งระดับของยันต์วิญญาณสูงขึ้น ความฉลาดของยักษ์ก็จะยิ่งสูงขึ้นและเคล็ดการนวดของมันก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

โดยธรรมชาติแล้ว ยักษ์จากยันต์วิญญาณระดับต่ำอาจด้อยกว่าเล็กน้อยในแง่ของเคล็ดการนวด แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย นอกจากนี้ กรณีได้รับบาดเจ็บจากการนวดจะไม่ปรากฏอย่างแน่นอน

ซุนม่อใช้อักขรยันต์วิญญาณของหัตถ์จับมังกรโบราณทั้งหมด 10 แผ่นในการสังเกตการณ์และรวบรวมข้อมูล

เขาค้นพบว่าถึงแม้จะดีที่สุดก็ตาม ยันต์วิญญาณที่ระดับเจ็ด แม้ว่ายักษ์กล้ามโตจะมีสติปัญญาที่ค่อนข้างสูง แต่ก็ยังด้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเจ้ายักษ์จินนี่ที่ปรากฏขึ้นทุกครั้งที่เขาทำการนวดด้วยตนเอง

อย่างน้อยที่สุด ยักษ์ที่เขาอัญเชิญออกมาจะใช้ความคิดริเริ่มในการปฏิเสธการนวดผู้หญิง

“อาจารย์ ทำไมจินนี่ที่ถูกอัญเชิญถึงสามารถใช้หัตถ์จับมังกรโบราณได้?”

หลี่จื่อฉีมีสีหน้าตกใจ จากนั้นนางก็คิดถึงความเป็นไปได้

“ท่านอาจารย์ นี่เป็นยันต์วิญญาณใหม่ที่ท่านออกแบบหรือไม่?”

"ไม่!"

ซุนม่อปฏิเสธ แม้ว่าเขาจะเป็นคนเดียวในโลกนี้ที่รู้เรื่องนี้ เขาก็ไม่ต้องการเกียรติปลอมๆ แบบนี้

"แต่…"

หลี่จื่อฉีขมวดคิ้วของนาง หัตถ์จับมังกรโบราณเป็นเคล็ดการนวดระดับเซียนระดับเทพที่อาจารย์ของนางครอบครองเพียงผู้เดียว นอกจากเขาแล้ว ใครสามารถทำอะไรได้มากขนาดนี้?

“ระบบ การออกแบบยันต์วิญญาณนี้สมบูรณ์แบบหรือไม่?”

ซุนม่อกลับมาที่ห้องหนังสือและกางยันต์วิญญาณของหัตถ์จับมังกรโบราณ ขณะที่เขาเริ่มวิเคราะห์ เขาอยากจะลองและเพิ่มประสิทธิภาพมัน ถ้าเขาวาดยันต์วิญญาณตามการออกแบบนี้ อัตราความสำเร็จในการวาดผลิตภัณฑ์ระดับสูงสุดจะต่ำเกินไป ไม่เพียงแค่เสียเวลาเท่านั้น แต่ผลกระทบก็ด้อยกว่าเช่นกัน

“มันสมบูรณ์แบบมาก!”

ระบบล้อเลียน

“ทำไม? เจ้าต้องการปรับเปลี่ยนหรือไม่ เจ้าสามารถลองดูได้!”

ระบบส่งเสียงเย้ยหยันอย่างรังเกียจ คำว่า 'เชิงปฏิบัติ' ใช้เพียงเพราะมันถ่อมตัว เราต้องรู้ว่ามันใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงในเรื่องนี้และคำนวณจากการคำนวณหลายล้านครั้งก่อนที่จะสามารถออกแบบสิ่งนี้ได้

"เหรอ!"

ซุนม่อจมอยู่ในการครุ่นคิด เขาหยิบพู่กันยันต์วิญญาณขึ้นมาและเริ่มวาดเล็กน้อย

“อาจารย์ ท่านยังบอกว่านี่ไม่ได้ออกแบบโดยท่านอีกเหรอ?”

หลี่จื่อฉีหน้ามุ่ย

ซุนม่อได้ปรับเปลี่ยนยันต์วิญญาณอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม ยันต์วิญญาณนี้ไม่ซับซ้อนไปหน่อยหรือ?

ต้องรู้ว่าหลี่จื่อฉี มีความทรงจำแบบภาพถ่ายและสามารถจดจำสิ่งต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว แต่ถึงกระนั้น ก็ยังรู้สึกว่าต้องใช้พลังอย่างมากสำหรับนาง ดังนั้นนางจึงเริ่มไตร่ตรองแนวคิดการออกแบบของยันต์วิญญาณนี้

ดวงจันทร์และดวงดาวสว่างไสว ได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องจิ๊ดๆ ขณะที่พวกมันกระโดดขึ้นไปบนชิงช้าในสวนก่อนที่จะกระโดดกลับเข้าไปในพุ่มไม้ใกล้เคียง

หนึ่งวันและหนึ่งคืนผ่านไป

ลู่จื่อรั่วถือกล่องข้าวมาส่งอาหารเช้าให้ซุนม่อ อย่างไรก็ตามนางตกตะลึงทันทีที่นางเข้ามา มีกระดาษยันต์วิญญาณหลายชิ้นวางอยู่บนโต๊ะไม้แดงและบนพื้น

เด็กสาวมะละกอหยิบขึ้นมาหนึ่งภาพแล้วเหลือบมอง นางรู้สึกว่าหัวของนางหมุนทันที นี่คือภาพวาดอะไร? มันซับซ้อนมาก!

ซุนม่อนั่งลงบนพื้น คิ้วของเขาขมวดครุ่นคิด ไม่ไกลนักหลี่จื่อฉีกำลังวาดอักขรยันต์วิญญาณ เมื่อเด็กสาวมะละกอเห็นว่าพวกเขามีสมาธิจดจ่อแค่ไหน นางไม่รบกวนพวกเขาและตัดสินใจออกจากห้องหนังสือ

เวลาเดินต่อไปเรื่อยๆ บ่ายโมงก็มาถึง

“อาจารย์ ได้เวลากินข้าวแล้ว!”

ลู่จื่อรั่วรู้สึกว่าหัวใจของนางเจ็บปวด ตอนนี้อาจารย์ของนางมีรอยคล้ำรอบตา เขาเสียเวลาไปกี่วันโดยไม่ได้นอน?

เด็กสาวมะละกอร้องเรียกสามครั้ง แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากซุนม่อ

“ซุนม่อ อย่าเสียเวลาของเจ้าอีกต่อไป ยันต์วิญญาณที่ข้าออกแบบนั้นสมบูรณ์แบบ เจ้า…"

ก่อนที่ระบบจะพูดจบ ซุนม่อก็ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น

"ข้าเข้าใจแล้ว!"

ซุนม่อหยิบกระดาษยันต์วิญญาณมาหนึ่งแผ่นแล้วจุ่มพู่กันลงในหมึกแล้วเริ่มวาด เพราะตอนนี้เขาเข้าใจกระบวนความคิดของการสร้างยันต์แล้ว เมื่อเขาวาดมัน มันเหมือนกับเมฆเคลื่อนตัวและน้ำไหล เป็นธรรมชาติและราบรื่น

สิบห้านาทีต่อมา ขณะที่จังหวะสุดท้ายถูกลาก เสียงกึกก้องดังออกมา พลังปราณวิญญาณในบริเวณโดยรอบบ้านพักพุ่งทะลัก ก่อตัวเป็นวังวนพลังปราณ ดึงพลังปราณวิญญาณเข้าสู่ยันต์วิญญาณ

นี่…."

ระบบก็ตกใจ

มือของซุนม่อไม่หยุด เขาหยิบกระดาษยันต์วิญญาณอีกแผ่นแล้ววาดรูปต่อไป

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ยันต์วิญญาณอีกสามรูปก็เสร็จสมบูรณ์ มันถูกวางไว้ต่อหน้าซุนม่อ เขาเบิกตากว้างและตรวจสอบดูขณะที่เขาเรียก

“จื่อรั่ว!”

เด็กสาวมะละกอเป็นเหมือนลูกสุนัขตัวน้อยที่เชื่อฟังเจ้าของอย่างเต็มใจและวิ่งเข้ามาทันที

"ค่ะ อาจารย์!"

“นอนลง!”

ซุนม่อสั่ง

"ค่ะ!"

เด็กสาวมะละกอนอนลงทันที มือและเท้าของนางตึงและเหยียดตรงราวกับปลาเค็มแช่แข็ง

"ผ่อนคลาย!"

หลังจากที่ซุนม่อพูด เขาก็ฉีกยันต์วิญญาณ

“บูม!”

พลังปราณวิญญาณรวมตัวกัน และท่ามกลางแสงสีทอง ยักษ์กล้ามโตที่มีผ้าโพกหัวสีม่วงปรากฏขึ้น มันยกแขนขึ้นและโพสท่าเบ่งกล้ามอวด หลังจากนั้นก็เริ่มนวดเด็กสาวมะละกอ

เคล็ดสร้างกล้ามเนื้อถูกเปิดใช้งาน

การนวดใช้เวลาทั้งหมด 15 นาที และทำได้อย่างเชี่ยวชาญ ปริมาณของแรงที่กระทำนั้นถูกต้อง รู้สึกสบายตัวมากจนเด็กสาวมะละกอเริ่มร้องครางโดยไม่ตั้งใจ

"นี่…"

ระบบก็ตกตะลึง

หลังจากที่เคล็ดสร้างกล้ามเนื้อทั้งชุดเสร็จสิ้น ยักษ์ก็หายวับไป ซุนม่อฉีกกระดาษยันต์วิญญาณอีกแผ่นทันที

บึ้ม!

จินนี่ตัวใหม่ปรากฏตัว คราวนี้มันใช้เคล็ดการโคจรพลัง!

หลังจากที่เขาวาดยันต์วิญญาณใหม่สี่แผ่นเสร็จแล้ว ซุนม่อก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาเอนตัวพิงเก้าอี้ และเห็นการรู้แจ้งปรากฏบนใบหน้าของเขา

“เจ้า… เจ้าแบ่งการออกแบบยันต์วิญญาณของข้าออกเป็นส่วนๆ ใช่ไหม?”

ระบบสะดุดเล็กน้อย (ข้ารู้ว่าเจ้ามีพรสวรรค์พิเศษในการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณ แต่ไม่คิดว่าพรสวรรค์ของเจ้าจะสูงส่งถึงขนาดนี้)

"ระบบ. ความสามารถในการคำนวณของ AI นั้นอยู่ยงคงกระพันอย่างแท้จริง แต่เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้อบกพร่องของมันคืออะไร”

ซุนม่อถาม

"มันคืออะไร?"

ระบบมีความอยากรู้อยากเห็น

“มันเป็นตรรกะ!”

ซุนม่อยิ้ม

“ความคิดของพวกเขาไม่ได้กล้าหาญและมีจินตนาการเท่าสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาด และมีเหตุผลสนับสนุนอย่างชัดเจน เพียงแค่ดูที่การออกแบบ แม้ว่าจะดูซับซ้อนอย่างยิ่ง ตราบใดที่เจ้าเข้าใจแนวคิดของการออกแบบ ทุกอย่างจะง่ายขึ้นทันที”

ระบบพูดไม่ออก

“ทำไมจินนี่ถึงถูกเรียกโดยยันต์วิญญาณอย่างไร้ชีวิตชีวา? เพราะเจ้าเน้นการเสริมฤทธิ์ของเคล็ดการนวดแบบโบราณทั้งสี่สาขา เมื่อนำมารวมกัน กระบวนการไม่ราบรื่นเพียงพอ แม้ว่าการเคลื่อนไหวของจินนี่จะยังถือว่าผ่านได้ แต่ก็มี 'สะดุด' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเปลี่ยนไปใช้เคล็ดแขนงอื่น ซึ่งทำให้การเคลื่อนไหวของมันแข็งขึ้นและกระด้างขึ้น”

นี่เป็นผลจากการสังเกตของซุนม่อ ประการแรก เขาต้องการเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการผสม แต่เขาล้มเหลวในการทำเช่นนั้น อย่างไรก็ตามยันต์วิญญาณที่ออกแบบโดยระบบนั้นซับซ้อนเกินไป หากเขาแก้ไขเล็กน้อยก็อาจนำไปสู่ข้อผิดพลาดในด้านอื่นๆ ได้

ในท้ายที่สุด ซุนม่อก็ไม่มีวิธีแก้ไขใดๆ เหลืออยู่ ดังนั้นเขาจึงเลือกแบ่งเป็นส่วนๆ

“เจ้าเข้าใจแนวคิดของยันต์วิญญาณนี้จริงๆ เหรอ?”

ระบบรู้สึกประหลาดใจ

"ข้าเข้าใจแล้ว!"

หลี่จื่อฉีที่ด้านข้างก็ร้องออกมา

“นางเข้าใจด้วยเหรอ?”

ระบบตกใจมาก

“ยันต์วิญญาณนี้เกิดจากการรวมกันของสี่ส่วนหลัก หลังจากเปิดใช้งาน แต่ละส่วนจะสร้างผลกระทบ ทำให้เกิดขั้นตอนการนวดที่สมบูรณ์!”

หลังจากที่หลี่จื่อฉีพูด นางมองไปทางซุนม่อ

“ถูกต้องที่สุด!”

ซุนม่อยกนิ้วโป้งในขณะที่ถอนหายใจด้วยความชื่นชมในใจ เขาเข้าใจได้เพียงเพราะเขามีความเข้าใจระดับปรมาจารย์เกี่ยวกับเคล็ดการวาดภาพอักขรยันต์หัตถ์จับมังกรโบราณ แต่หลี่จื่อฉีพึ่งพาสติปัญญาของนางอย่างหมดจด

เป็นไปตามที่คาดหวังได้จากอัจฉริยะ

“เจ้าสองคนเป็นตัวประหลาดหรือเปล่า?”

ระบบตกใจและเริ่มสบถ

“ระบบ การออกแบบของเจ้านี้น่าประทับใจจริงๆ!”

ซุนม่อรู้สึกประทับใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ ไม่ว่าในกรณีใด เขาไม่สามารถปรับการออกแบบนี้ให้เหมาะสมด้วยความสามารถปัจจุบันของเขา และทำได้เพียงแบ่งมันออกเป็นส่วนๆ ในตอนนี้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีผลดีขนาดนี้

นี้เหมือนกับว่าไม่มีปัญหาใดๆ เมื่อทำคำถามคณิตศาสตร์ง่ายๆ ซึ่งประกอบด้วยด้านเดียวของ 'บวก ลบ คูณ และหาร' แต่เมื่อคำถามเปลี่ยนเป็นคำถามที่ต้องการการผสมผสานของหลักการ บุคคลนั้นก็ไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาอย่างไร

“ใครบอกว่าข้าน่าประทับใจ? พวกเจ้าต่างหากช่างน่าประทับใจ!”

ระบบถอนหายใจ ตามที่คาดไว้ ความฉลาดของมนุษย์เต็มไปด้วยความเป็นไปได้ที่ไร้ขอบเขต

สิ่งที่ซุนม่อและหลี่จื่อฉีทำนั้นเทียบเท่ากับการเข้าใจว่าเหตุใด 1+1 จึงเท่ากับ 2 พวกเขาสามารถชำแหละและวิเคราะห์รากฐานของการออกแบบได้ สำหรับมนุษย์ธรรมดา พวกเขารู้โดยธรรมชาติว่า 1+1 เท่ากับ 2 นี่เป็นเพราะว่านี่เป็นพื้นฐานและกฎของการบวก แต่เมื่อเจ้าถามพวกเขาว่าทำไม 1+1 =2 พวกเขาไม่รู้จะอธิบายอย่างไร

กระบวนการพิสูจน์ 1+1 = 2 นั้นซับซ้อนมาก

กล่าวง่ายๆ ว่าซุนม่อและหลี่จื่อฉีถือเป็นอัจฉริยะที่สามารถอนุมานทฤษฎีบทหรือสูตรที่จัดตั้งขึ้นใหม่เอี่ยมได้

“ยันต์วิญญาณนี้ยอดเยี่ยม แต่มันยากเกินไปกว่าที่จะวาดมัน!”

“การต้องการจำลองผลกระทบของงานวิชาระดับเซียนชั้นไร้เทียมทานนั้นเป็นเรื่องยาก คราวหน้าอย่าเอาปัญหายากๆ แบบนี้มาให้ข้าอีกจะดีกว่า!”

ระบบชักชวน มันเป็นการทรมานอย่างแท้จริง

“ข้าจะไม่หักโหมอีก”

ซุนม่อเข้าใจ

ติง!

“ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของเจ้าในการวิเคราะห์ยันต์วิญญาณหัตถ์จับมังกรโบราณ รางวัล: ระดับความชำนาญของเจ้าเพิ่มขึ้นตามระดับ ถึงระดับบรรพบุรุษ!”

ระบบแสดงความยินดีกับเขา

“วิธีนี้ใช้ได้ด้วยเหรอ?”

ซุนม่อเริ่มมีความสุข เขาไม่คิดว่าจะมีเรื่องน่าตกใจที่คาดไม่ถึง

“ซุนม่อ เจ้ามีความสามารถมากในเรื่องนี้ ขอให้ทำงานหนักต่อไป เจ้าจะสามารถเป็นบรรพชนผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่งของขอบเขตทั้งเก้าสาขาวิชาได้อย่างแน่นอน!”

ระบบให้กำลังใจเขา

"ข้าไม่สนใจ!"

ซุนม่อส่ายหัว

"เจ้า…"

ระบบโกรธจนแทบกระอักเลือด

“อาจารย์ ท่านน่าประทับใจมาก!”

หลี่จื่อฉีมองซุนม่อด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยการบูชา อาจารย์ของนางได้ถ่ายทอดแก่นแท้ของหัตถ์จับมังกรโบราณไปเป็นอักขรยันต์วิญญาณ นะ…นี่…เป็นเพียงขอบเขตที่ระดับบรรพชนผู้ยิ่งใหญ่สาขายันต์วิญญาณเท่านั้นที่เข้าถึงได้!

ไข่ดาวน้อยกล้าพูดว่าระดับความสำเร็จของซุนม่อในด้านอักขรยันต์วิญญาณนั้นอยู่ในสามอันดับแรกในจินหลิง ไม่สิ สามอันดับแรกในอาณาจักรถัง

ติง!

คะแนนความประทับใจที่ดีจากหลี่จื่อฉี +1,000 ความเทิดทูน (14,161/100,000).

“จื่อฉี เจ้าเข้าใจผิด นี้ไม่ได้ออกแบบโดยข้า”

ซุนม่อรู้สึกตกใจกับคะแนนความประทับใจมากมาย ดังนั้นเขาจึงรีบอธิบาย

"ข้าเข้าใจ. อาจารย์ไม่ได้ต้องการชื่อเสียง!”

หลี่จื่อฉีแสดงความเข้าใจของนาง เป็นการดีกว่าที่จะรออนาคต ประกาศการค้นพบนี้หลังจากที่เขามีสถานะสูงขึ้น ในเวลานั้นจะไม่มีใครกล้าที่สงสัยเขา

“เอาล่ะ ได้เวลาพักแล้วเพราะว่าข้าได้กดดันตัวเองมาหลายวันแล้ว!”

ซุนม่อเกาศีรษะและกำลังเตรียมอาบน้ำ เขาไม่ได้ออกจากห้องหนังสือมาสองสามวันแล้ว แม้แต่ร่างกายของเขาก็เริ่มมีกลิ่นเหม็น

“อาจารย์ เราควรไปที่โถงประลองและดูการต่อสู้หรือไม่? วันนี้เป็นวันทดสอบสำหรับผู้ที่กระตือรือร้นที่จะเข้าร่วมโถงประลอง ชีเซิ่งเจี่ยจะต่อสู้ด้วย!”

ลู่จื่อรั่วยกมือขึ้นและเสนอแนะ