บทที่ 478 การตรวจสอบความคืบหน้า คำแนะนำ ณ จุดเกิดเหตุ!

บทที่ 478  การตรวจสอบความคืบหน้า คำแนะนำ ณ จุดเกิดเหตุ!

“มาเลย!”

ซุนม่อไม่ได้เพิ่มความดุในน้ำเสียงของเขา อย่างไรก็ตาม โดยพื้นฐานแล้วลู่จื่อรั่วไม่กล้าขัดคำสั่งของเขา นางก้มศีรษะลงและเดินเตาะแตะไปข้างหน้าเหมือนนกเพนกวิน

“อาจารย์ ข้า…ข้า…”

เด็กสาวมะละกอรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ นางอยากจะบอกว่านางฝึกฝนหนักมาก แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

 

“ดีมาก เจ้าฝึกฝนอย่างหนักทุกวัน!”

ซุนม่อพยักหน้าในขณะที่เขานวดกล้ามเนื้อของลู่จื่อรั่วอย่างนุ่มนวล ตรวจสอบร่างกายของนาง จากนั้นเขาก็ใช้เนตรทิพย์ เพื่อสังเกตข้อมูลของนาง

“ต่อไป ข้าจะเขียนแผนการฝึกปรือใหม่ให้เจ้า!”

“เอ๊ะ?”

เด็กสาวมะละกอก็แปลกใจ (ข้าดูไม่มีพัฒนาการเลย ไม่ควรด่าข้าเหรอ?)

“เอาล่ะ พักผ่อนเถอะ การฝึกปรือไม่ใช่สิ่งที่เจ้าบังคับได้ในชั่วข้ามคืน แม้ว่าเจ้าจะไม่มีพัฒนาการที่ชัดเจนในตอนนี้ แต่เจ้ากำลังอยู่ในช่วงการสะสม สักวันหนึ่งการสะสมทั้งหมดจะถึงจุดเต็มและแปลงเป็นความคืบหน้าที่แท้จริง!”

ซุนม่อลูบหัวเด็กสาวมะละกอ

“อาจารย์พูดดีจัง!”

ลู่จื่อรั่วไร้เดียงสามาก นางเป็นคนที่ไม่สามารถปกปิดความกังวลของนางได้ดีนักและจะไว้ใจคนอื่นได้ง่ายมาก หลังจากได้ยินคำพูดของซุนม่อ นางยิ้มทันทีและรู้สึกว่าอาจารย์ของนางเป็นคนที่เก่งที่สุดในใต้หล้า เขาไม่เหมือนพ่อของนางที่จะดุนางเสมอและมองนางด้วยความโกรธ

"ฮะ ฮะ!"

ซุนม่อหัวเราะ แต่ในใจเขารู้สึกหนาวเหน็บมาก

ศักยภาพของเด็กสาวมะละกอต่ำมาก ราวกับขยะ นางยังด้อยกว่าในแง่ของความสามารถในการฝึกฝนเมื่อเทียบกับชีเซิ่งเจี่ย

เราต้องรู้ว่าสภาพแวดล้อมการฝึกปรือของลู่จื่อรั่วอยู่ในตำหนักราชันย์วายุซึ่งมีปราณวิญญาณอยู่มากมาย นอกจากนี้ นางยังอาบน้ำด้วยซองยายักษ์ทุกวัน และเขาจะนวดให้นางเป็นบางครั้ง หากเป็นนักเรียนคนอื่นแทนนาง นักเรียนคนนั้นคงออกไปสร้างชื่อเสียงในโรงเรียน

“มีตรงไหนที่เจ้าไม่สบายใจหรือเปล่า”

ซุนม่อถาม เขาไม่รู้ว่าเป็นภาพลวงตาหรือไม่ แต่เมื่อเขาสัมผัสกับลู่จื่อรั่ว เขารู้สึกว่าปราณวิญญาณในร่างกายของเขากำลังปั่นป่วน  เขารู้สึกราวกับว่ามันกำลังจะถูกดูดออกไป

"ไม่!"

ลู่จื่อรั่วก้มศีรษะลงเพื่อมองดูร่างกายของนาง แต่การมองเห็นของนางถูกบดบังด้วยหน้าอกมะละกอของนาง

“ช่วงนี้ข้ากินอิ่มและนอนหลับสบาย ข้าดูเหมือนจะอ้วนขึ้น!”

ใช่ ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดตั้งแต่ลู่จื่อรั่วเกิดมา มีครูที่ดีคอยให้กำลังใจนางและศิษย์พี่ศิษย์น้องที่อ่อนโยนคอยติดตามนาง ความรู้สึกนี้ช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน

“อืม ทำงานหนักในการฝึกปรือต่อไป!”

ซุนม่อให้กำลังใจ แต่เขาก็พยายามคิดหาทางเลือกอื่นในใจ หากเด็กสาวมะละกอพึ่งพาตัวเอง ส่วนใหญ่แล้วแม้นางจะอายุ 70 ​​หรือ 80 ปี นางก็ยังคงไม่สามารถเข้าสู่ขอบเขตอายุวัฒนะได้

เนื่องจากนางกลายเป็นลูกศิษย์ของเขา เขาจึงต้องช่วยนางเป็นธรรมดา

ซุนม่อคิดถึงผลไม้เพชร นั่นเป็นผลไม้ตามธรรมชาติที่สามารถทำให้ร่างกายเย็นลงและไม่มีผลข้างเคียง ผู้ฝึกจะสามารถทะลวงไปสู่ระดับต่อไปได้เมื่อบริโภคมัน

หลี่จื่อฉีก็สามารถใช้สิ่งนั้นได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้มีอยู่เฉพาะในทวีปทมิฬเท่านั้น ซุนม่อคิดถึงแผนที่ของ ป่าหมอกเขียวเมื่อได้ยินชื่อก็แน่ใจว่าที่นี่เป็นป่าที่กว้างใหญ่มาก อาจมีโอกาสที่เขาจะพบผลไม้ธรรมชาติชั้นดีที่นั่น

“อาจารย์ มาประลองกับข้าเร็วเข้า!”

ซวนหยวนพ่อกำลังร้อนรนด้วยความกระวนกระวายใจ

"แน่นอน!"

ซุนม่อพานักเรียนและย้ายไปที่ตำหนักราชันย์วายุ

หินวิญญาณที่ส่องประกายทำให้บรรยากาศลึกลับและแปลกประหลาด

“อาจารย์ ข้าขอโทษ!”

หอกเงินของซวนหยวนพ่อ สั่นสะท้านและพุ่งเข้าหาซุนม่อ

หอกฝนดอกเหมย!

ฮวด~ ฮวด~ ฮวด~

ดอกเหมยสีเงินกว่าพันดอกปรากฏขึ้นปกคลุมซุนม่อ

ซุนม่อไม่ได้ชักดาบของเขาออกมา อันที่จริงเขาไม่ได้ขยับเท้าเลยด้วยซ้ำ เขาเพียงแค่ใช้หมัดอย่างใจเย็น

นิรันดร!

บูม!

ดอกไม้ทั้งหมดดูเหมือนจะถูกกวาดพัดพาไปด้วยลมพายุที่รุนแรงและกระจัดกระจายไป

วู้~

หอกเงินพุ่งขึ้นไปในอากาศและเล็งไปที่คอของซุนม่อ

ซุนม่อสะบัดนิ้วของเขา

ติง!

ซวนหยวนพ่อรู้สึกได้ถึงแรงมหาศาลที่ลอยขึ้นจากปลายหอกของเขา มันทำให้กล้ามเนื้อของเขากระตุก และเขาไม่สามารถถือหอกได้อย่างมั่นคง แต่เขาตอบสนองทันทีและยืมแรงเพื่อหมุนร่างกายของเขา กวาดออกไปในแนวนอนด้วยหอกของเขา

มังกรเงินสะบัดหาง!

ป๊ะ!

หอกฟาดไปทางซุนม่อ

"ระวัง!"

ซุนม่อพูดจากนั้นเขาก็ใช้พละกำลังทั้งหมดไปที่กำปั้นและชกออกไป!

ปัง

ความแข็งแกร่งของซวนหยวนพ่อ ไม่ได้ด้อยกว่าผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตามหมัดนี้ของซุนม่อยังคงทำให้หอกเงินของเขากระดอนไป

ซวนหยวนพ่อรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดจากอาการไหม้จากฝ่ามือของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้กัดฟันด้วยความเจ็บปวด เขามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นในขณะที่ความตั้งใจในการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นจนสุดขีด เขาก้าวไปข้างหน้าสองก้าวแล้วรีบไป

ตุ้บ ตุ้บ!

ซวนหยวนพ่อกางแขนออกและจับปลายหอกของเขาที่ลอยอยู่กลางอากาศ หลังจากนั้นเขาก็เริ่มปล่อยการโจมตีอย่างรวดเร็ว เนื่องจากการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวไม่มีทางที่จะทำลายการป้องกันของซุนม่อได้ เขาจึงเปลี่ยนกลยุทธ์การต่อสู้ของเขาในตอนนั้น

ซุนม่อพอใจมาก อย่างที่คาดไว้สำหรับชื่อ 'ผู้เสพติดการต่อสู้' เขาเข้าใจข้อดีและข้อเสียของคู่ต่อสู้ในทันที

“แข็งแกร่งดี!”

ชีเซิ่งเจี่ยรู้สึกตกตะลึงในขณะที่เขาเฝ้าดู การโจมตีของซวนหยวนพ่องดงามเกินไป หลังจากนั้นชีเซิ่งเจี่ยก็สวมบทบาทซุนม่อและตระหนักว่าเขาไม่สามารถทนต่อการโจมตีของซวนหยวนพ่อได้ถึงสองนาที

สำหรับความผิดหวัง?

ไม่มีอยู่จริง ผู้ชายที่ซื่อสัตย์รู้ว่าเขาเป็นขยะและคุ้นเคยกับมันมานานแล้ว ตอนนี้มีเพียงความตั้งใจที่จะเรียนรู้เท่านั้นที่มีอยู่ในใจของเขา แม้ว่าซุนม่อกำลังแนะนำซวนหยวนพ่อ แต่ผู้ที่อยู่ข้างๆ ก็สามารถดูและฟังได้เช่นกัน พวกเขาจะดูดซับความรู้ได้มากเพียงใดจากแนวทางนั้นขึ้นอยู่กับตัวพวกเขาเอง

ซุนม่อมองไปรอบๆ และรู้สึกพอใจมาก ทุกคนให้ความสนใจและสังเกตการต่อสู้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาจ้องมองไปที่ลู่จื่อรั่ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมดหนทาง

เพราะเด็กสาวมะละกอไม่ได้ดูการต่อสู้แต่คอยเชียร์ซวนหยวนพ่อไม่อยากให้แพ้ยับเยิน

(ได้โปรด เจ้าช่วยสนใจสถานการณ์มากกว่านี้หน่อยได้ไหม?)

ห้านาทีต่อมาหลังจากที่ซวนหยวนพ่อ ใช้การเคลื่อนไหวทั้งหมดของเขาแล้ว ซุนม่อก็กวัดแกว่งดาบของเขา

ปัง

ซวนหยวนพ่อถูกส่งปลิวกระเด็นจากพลังการฟันของซุนม่อ

"ดีมาก!"

ซุนม่อกล่าวชื่นชม

“แต่ข้าก็ยังทำลายการป้องกันของท่านไม่ได้!”

ซวนหยวนพ่อขมวดคิ้ว ก่อนหน้านี้ซุนม่อทำได้เพียงแค่ป้องกันเท่านั้น ปล่อยให้เขาโจมตีอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางทำลายการป้องกันของซุนม่อได้ นอกจากนี้ ซวนหยวนพ่อยังรู้สึกได้ว่าเมื่อเทียบกับการต่อสู้ก่อนหน้านี้ที่เขามีกับ ซุนม่อ ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของซุนม่อ ดูเหมือนจะดีขึ้นในเชิงคุณภาพ

ในอดีตซวนหยวนพ่อยังคงสามารถเพิ่มการลอบโจมตีได้ไม่กี่ครั้ง แต่ตอนนี้ เมื่อเขายืนอยู่ต่อหน้าซุนม่อ ความรู้สึกสิ้นหวังปรากฏขึ้นในใจของเขา

ทุกการเคลื่อนไหวของซุนม่อไม่มีข้อบกพร่องในสายตาของเขาเลย

ติง!

คะแนนความประทับใจจากผู้เสพติดการต่อสู้ +300 ความเคารพ (2,100/10,000).

อย่างไรก็ตาม ผู้เสพติดการต่อสู้จะไม่รู้สึกท้อแท้

"มาอีกครั้ง!"

ซวนหยวนพ่อลากหอกของเขาไปบนพื้นทำให้เกิดประกายไฟ เขาพร้อมที่จะเริ่มอีกครั้ง

“การซ้อมมือจะหยุดตรงนี้สำหรับวันนี้!”

ซุนม่อยิ้มในขณะที่เขามองไปที่ผู้เสพติดการต่อสู้ที่ผิดหวัง

"ไม่ต้องกังวล ตั้งแต่พรุ่งนี้และอีกสามเดือนข้างหน้า ข้าจะฝึกให้เจ้าทุกวัน!”

"จริงๆ?"

ซวนหยวนพ่อมีความสุขเป็นพิเศษ

หลี่จื่อฉีไม่รู้สึกแปลกใจ อย่างไรก็ตาม อาจารย์ของนางเป็นอัจฉริยะที่สามารถคว้าดาวสองดวงในปีเดียว

“อืม อย่างไรก็ตาม เจ้าไม่สามารถสุ่มหาคนอื่นมาเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าได้ การฝึกนี้เป็นหนึ่งในความยากลำบากอย่างยิ่ง และเจ้าต้องทำสิ่งต่างๆ ตามแผนการฝึกปรือที่ข้าออกแบบไว้!”

น้ำเสียงของซุนม่อเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

“มีบาดแผลมากมายบนร่างกายของเจ้า นอกจากนี้ กล้ามเนื้อของเจ้ายังมีร่องรอยการบาดเจ็บทุกที่ แม้ว่าตอนนี้เจ้าจะยังไม่รู้สึกถึงความเสียหาย แต่เมื่อมันสะสมในระดับหนึ่ง แม้ว่าเจ้าจะร้องไห้ก็ยังสายเกินไป!”

ร่างกายมนุษย์เป็นเหมือนเครื่องจักร หากใช้งานอย่างต่อเนื่องทั้งที่รับภาระสูง พื้นผิวอาจดูดี แต่ก็จะพังไม่ช้าก็เร็ว

“ศิษย์นี้จะจำไว้!”

ซวนหยวนพ่อคำนับ ถ้าเขาสามารถต่อกรกับซุนม่อได้ เขาจะเป็นอิสระและเกียจคร้านเพื่อตามหาผู้อื่นได้อย่างไร

“ถานไถ มาทางนี้!”

ซุนม่อทำการตรวจสอบถานไถอวี่ถัง หลังจากนั้นสีหน้าของเขาค่อนข้างหนักใจ เนื่องจากการสอบมหาคุรุระดับ 1 ดาว เขาไม่มีเวลาช่วยเหลือเด็กป่วยเจ้าเล่ห์โดยใช้เคล็ดกระตุ้นโลหิต และอาการป่วยของเขาก็รุนแรงขึ้นอีกครั้ง

“ใครเป็นคนวางยาเจ้ากันแน่?”

ซุนม่อขมวดคิ้ว ความเจ็บป่วยที่ผู้พิการทางร่างกายต้องทนทุกข์ทรมานไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรักษา พิษในกระแสเลือดของเขาดูเหมือนจะสามารถเพิ่มได้เอง

นอกจากนี้ สิ่งที่น่าหนักใจกว่าก็คือร่างกายของเด็กป่วยทรุดโทรมลงทุกวัน เขาไม่มีพละกำลังและความเยาว์วัยอย่างที่คนรุ่นราวคราวเดียวกันจะมีอีกต่อไป

“ไม่อาจถือเป็นคนวางยาข้าได้ ท่านแม่...”

ถานไถอวี่ถังลังเล แต่เขาไม่ได้พูดอะไรอีก เพราะนี่คือธุรกิจของครอบครัวเขา

“เมื่อเจ้าคิดอะไรได้ชัดเจนแล้ว เจ้าสามารถบอกข้าได้ อย่างไรก็ตาม ข้าต้องเตือนเจ้า ถานไถ  เจ้าเหลือเวลาไม่มาก”

ซุนม่อเตือนอย่างเคร่งขรึม หลังจากนั้น เขาใช้เคล็ดกระตุ้นเลือดเพื่อกำจัดพิษบางอย่างให้ถานไถอวี่ถัง

สิบนาทีต่อมา ผิวของถานไถอวี่ถังดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“ขอบคุณมากอาจารย์!”

ถานไถอวี่ถังคำนับ

ติง!

คะแนนความประทับใจที่น่าพอใจจากถานไถอวี่ถัง +500 ความเคารพ (2,600/10,000).

คนอื่นๆ ย้ายไปไกลเพราะไอสีดำที่ถูกขับออกจากร่างกายของเด็กป่วยก็มีคุณสมบัติที่เป็นพิษเช่นกัน

หลังจากนั้นซุนม่อก็มองไปที่เจียงเหลิ่ง

“ข้าบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้หยุดฝึกฝนตอนนี้?”

เจียงเหลิ่งเงียบลง ด้วยอักขรยันต์วิญญาณที่เสียหายบนร่างกายของเขา เมื่อใดก็ตามที่เขาดูดซับพลังชี่วิญญาณ เขาจะรู้สึกเจ็บปวดอย่างสาหัสพอๆ กับ 'ความตายจากบาดแผลนับพัน' เขาไม่ต้องการฝึกฝนเช่นกัน แต่เขาจะแก้แค้นได้อย่างไรหากเขาไม่ฝึกฝน?”

“ข้าจะทำการวิจัยเกี่ยวกับอักขรยันต์วิญญาณในร่างกายของเจ้าและหาวิธีรักษาเจ้าในช่วงเวลานี้!”

ซุนม่อถอนหายใจ

เขาต้องการรออีกสามเดือนก่อนที่จะช่วยเจียงหลิ่ง แต่เมื่อเขาเห็นว่าเจียงหลิ่งกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ เขาก็ไม่สามารถทนได้อย่างแท้จริง

"อาจารย์!"

หลี่จื่อฉีต้องการเกลี้ยกล่อมเขา แต่นางก็อดทนต่อแรงกระตุ้น นี่เป็นเพราะนางรู้ว่าอาจารย์ของนางจะไม่ฟังนางอย่างแน่นอน

"ขอบคุณ อาจารย์!"

เจียงหลิ่งไม่ตั้งความหวังมากเกินไป เขาได้ทำการวิจัยและรู้ว่าสำหรับกรณีเช่นเขา มันจะไร้ประโยชน์แม้ว่าเขาจะถลกผิวหนังออกทั้งหมดก็ตาม

สหายคนนั้นใช้หมึกหายากประเภทหนึ่งเพื่อจารึกอักขรยันต์วิญญาณไว้บนร่างกายของเขา ตอนนี้พวกมันประทับอยู่บนกล้ามเนื้อของเขา และบางส่วนก็อยู่บนกระดูกของเขาด้วย ดังนั้นจึงไม่มีทางออกที่ง่าย

นอกจากนี้ ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็คือคนผู้นี้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับบรรพชนของอักขรยันต์วิญญาณ แม้ว่ายันต์วิญญาณที่เขาจารึกไว้จะเป็นยันต์ที่สมบูรณ์ แต่ก็ไม่มีใครสามารถเข้าใจมันได้ นับประสาอะไรกับความจริงที่ว่ามันได้รับความเสียหายทั้งหมด

"อาจารย์!"

เมื่อซุนม่อมองไป หยิงไป่หวู่ที่ไร้อารมณ์อยู่เสมอก็เผยยิ้มหวาน สิ่งนี้ทำให้ ชีเซิ่งเจี่ย มึนงงเล็กน้อย

“ไม่เลว ไม่เลวจริงๆ!”

ซุนม่อพอใจกับหยิงไป่อู่มาก นางทำงานหนัก จริงจัง และมุ่งมั่น อาจกล่าวได้ว่านอกจากผู้หญิงคนนี้จะหัวแข็งแล้ว นางมีคุณสมบัติที่จำเป็นทั้งหมดและจำนวนความสามารถที่จำเป็นต่อความสำเร็จ

นานแค่ไหนแล้ว? นางได้ยกระดับถึงสามครั้งแล้ว!

“จรรยาบรรณในการฝึกปรือและพรสวรรค์ของเจ้าทำให้ข้าพูดไม่ออก!”

ซุนม่อหัวเราะ

“สิ่งที่ข้าทำได้คือช่วยเจ้ารักษาสภาพร่างกายของเจ้า”

“ทุกอย่าง ข้าได้รับมาจากอาจารย์!”

หยิงไป่อู่พูดด้วยความเคารพ

“ในอีกสามเดือนข้างหน้า แผนของข้าสำหรับเจ้าก็เหมือนกับซวนหยวนพ่อ เจ้าจะต้องซ้อมมือกับข้าด้วย!”

ซุนม่อชำเลืองดูข้อมูลของสาวหัวดื้อและรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก นี่เป็นรูปแบบคุณลักษณะของอัจฉริยะอย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาจ้องมองไปที่มูลค่าที่เป็นไปได้ เขารู้สึกค่อนข้างกังวล

ทำไมมันถึงต่ำ?

นอกจากนี้ บันทึกเพิ่มเติมยังเขียนด้วยตัวอักษรสีแดงขนาดใหญ่ ราวกับว่าระบบกลัวว่าซุนม่ออาจพลาด

“ร่างกายของนางมีข้อบกพร่องใหญ่หลวง อย่ารับนางเป็นศิษย์ด้วย พยายามรักษาระยะห่างให้ดีที่สุด!”

ซุนม่อตรวจสอบร่างกายของหยิงไป่อู่โดยใช้การนวดเป็นข้ออ้าง ด้วยมาตรฐานของเคล็ดการนวดโบราณ ร่างกายของหยิงไป่อู่นั้นสมบูรณ์แบบและไม่มีข้อบกพร่อง

ซุนม่อไม่เข้าใจ

“เจ้าเป็นมหาคุรุไม่ใช่เหรอ? นี่เป็นปัญหาที่เจ้าต้องแก้ไขด้วยตัวเจ้าเอง!”

ระบบปฏิเสธที่จะตอบ

“คิดว่าตัวเองไร้ความปรานีบ้างหรือเปล่า!”

ซุนม่อสาบานว่าเขาจะค้นหาปัญหาเกี่ยวกับร่างกายของหยิงไป่อู่อย่างแน่นอนและแก้ไขมัน

“ชีเซิ่งเจี่ย เจ้าคือคนต่อไป มาเลย!”

"อา? ข้ารวมอยู่ด้วย?”

เด็กหนุ่มที่ซื่อสัตย์มีอารมณ์ขึ้น

ติง!

คะแนนประทับใจจาก ชีเซิ่งเจี่ย +100 ความเทิดทูน (21,000/100,000)

“…”

ซุนม่อพูดไม่ออก ชีเซิ่งเจี่ย เป็น 'ผู้ผลิตคะแนน' ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่ผู้มีส่วนร่วมของเขาอย่างแท้จริง ไม่มีทางที่เขาจะสามารถ 'เก็บเกี่ยว' คะแนนความประทับใจจาก ชีเซิ่งเจี่ย ได้อย่างเต็มที่ใช่ไหม? (อย่างน้อยที่สุด เจ้าควรรอให้ข้าตรวจสอบความคืบหน้าของเจ้าก่อน ก่อนที่เจ้าจะให้คะแนนไม่ใช่เหรอ?)