ตอนที่ 85 ความเร็วที่เป็นไปไม่ได้
การเคลื่อนไหวของเกราะเสือเขี้ยวดาบคล่องแคล่วว่องไวมาก แม้ว่ามันจะหนัก แต่เวลาที่มันลงพื้นกลับเงียบเสียงเหมือนกับเสือที่กระโจนล่าเหยื่อโดยไม่มีมีเสียง
ปิงไม่มีเจตนาจะปิดบังขณะที่เขาคอยแนะนำเคล็ดลับกับถังเทียนอย่างต่อเนื่อง ถังเทียนดูเหมือนจะมีพรสวรรค์โดดเด่นในเรื่องการใช้อาวุธเครื่องกล เนื่องจากปิงดูเหมือนจะแนะนำเขาเพียงเล็กน้อย
เขาก็ทำได้แทบจะทันที เรื่องนี้ทำให้ปิงตกใจมาก
ถ้าเขามีทหารใหม่อย่างถังเทียนระหว่างช่วงเวลานั้น...
เขาส่ายศีรษะและโยนความคิดนี้ทิ้งไว้เบื้องหลังจิตใจเขา
นั่นไม่ใช่คนรุ่นเดียวกันอีกต่อไปแล้ว
อาวุธเครื่องกลถูกจำกัดให้เป็นของโบราณล้าสมัย ยิ่งเขาใช้มันมากเท่าใด เขาก็จะลำบากมากขึ้นจนพลาดพลั้งได้
ประสบการณ์ที่ประหลาดของปิงทำให้เขามีความสามารถระบุจุดอ่อนในการป้องกันใดๆ
ได้อย่างถูกต้อง ถังเทียนไม่ได้ดึงดูดความสนใจสำหรับเขา
ในขณะที่เขาเดินย่องดูรอบๆ
ขณะที่เขาล่วงลึกเข้าไป
ถังเทียนก็ต้องประหลาดใจ เขาถาม
“ลุง, พวกเขา, พวกเขามีเครื่องกลไกที่นี่มากมายได้ยังไง?”
ปิงพึมพำ “ของอย่างนี้นับเป็นกลไกได้ยังไง?”
แม้ว่าเขาไม่เผยจุดอ่อนใดๆ ในคำพูดของเขา
แต่ปิงกำลังรู้สึกทำนองเดียวกันอยู่ในใจ
ทั้งสองหลบหลีกส่วนเครื่องกลชิ้นแล้วชิ้นเล่า
จำนวนชิ้นส่วนเครื่องกลที่พวกเขาพบ
ทำให้เขาสงสัยว่าเขากลับไปสู่ในยุคของเขาเอง
ยังดีว่ากลไกเหล่านี้ไม่ใช่แนวเดียวกับยุคของเขา
ฝ่ายตรงข้ามก็มีดีที่เครื่องกล
การตัดสินครั้งนี้ทำให้ปิงต้องจดจ่อ
เขาไม่กล้าชักช้า
ถังเทียนและปิงมีความเข้าใจยอดฝีมือในเมืองสามวิญญาณอย่างจำกัด ตระกูลหลินมาจากไหน ยังไม่เป็นที่แน่ชัด
ดูเหมือนว่าหลายอย่างจะไม่ง่ายเสียแล้ว จากที่ดู...
ปิงมองดูเครื่องกลบรอนซ์เหล่านั้นด้วยความรังเกียจ เขาแทบจะเห็นได้ว่าฝ่ายตรงข้าพยายามเลียนแบบจากร่องรอยของค่ายกองทัพดาวกางเขนใต้ ถ้าคนอื่นๆ เห็นมันเข้า พวกเขาอาจจะคิดว่า
เป็นของตกทอดของตระกูลหลิน
แต่ในสายตาของปิง มีความผิดพลาดอยู่หลายอย่าง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ
ปิงเป็นคนทะนงตัว ในช่วงนั้น
เขารู้สึกไม่สบายใจ
เขาตั้งใจจะให้ถังเทียนแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ตอนนี้ เขาได้เห็นเครื่องกลบรอนซ์ในแบบของกองทัพดาวกางเขนใต้ แรงบันดาลใจจึงเกิดขึ้นในตัวเขา
เราจะแพ้เครื่องจักรกลที่น่ารังเกียจแบบนั้นได้ยังไง
ตาของปิงเป็นประกาย
เขาสงบจิตใจลงได้
ค่ายทหารดาวกางเขนใต้ถูกทำลายไปแล้ว ไม่มีความหมายอะไรที่จะสู้เพื่อเรื่องอย่างนี้ ถังเทียนคืออนาคต ถ้ายังมีค่ายทหารดาวกางเขนใต้อยู่
อย่างนั้นอนาคตของกองทัพก็จะอยู่ในมือของถังเทียน
การเติบโตของถังเทียนสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมด
ในฐานะเป็นครูฝึกทหาร ปิงเข้าใจชัดเจน
การเติบโตก้าวหน้าของทหารคนหนึ่ง
หรือความยึดมั่นในชัยชนะในฐานะที่เป็นทหารย่อมสำคัญมากกว่า
สายตาปิงสงบลง หลังจากนั้นชั่วขณะ
ที่มุมมิดชิด ถังเทียนจ้องมองรอบๆ ตัวราวสี่ร้อยเมตรอย่างตั้งใจ ผู้คนห้อมล้อมข่งโหย่วหลินเข้าไปในบ้านเก่าแก่ที่เงียบสงบ
“พ่อหนุ่ม เจ้าเห็นที่ซึ่งมีแถบสีเทานั่นไหม?”
ปิงถามทันที
ถังเทียนสังเกตตามที่ปิงชี้ให้ดู เห็นว่ามุมหนึ่งของกำแพงที่ล้อมรอบบ้านเก่า
จะเป็นชิ้นของหินสีเหมือนขี้เถ้า “ตรงโค้งนั่นเหรอ?”
“ใช่แล้ว” ปิงพูด
“สถานที่นี้มีการรักษาความปลอดภัยแน่นหนาเข้มงวด เจ้ามีโอกาสไม่มากนัก ถ้าเจ้าสามารถวิ่ง 432
เมตรได้ภายในแปดวินาที เจ้าจะสามารถหลบแนวตรวจจับของเครื่องกลบรอนซ์เหล่านั้นได้ นั่นคือจุดอับในการตรวจ ถ้าเจ้าเข้าไปได้ ทางเลือกในการเข้าโจมตีก็จะมากขึ้น”
“แปดวินาที...” ถังเทียนตะลึง
“ถูกแล้ว, แปดวินาทีทำให้ได้ระยะทาง 432 เมตร
นั่นคือมากกว่า 50 เมตรต่อวินาที
เรื่องเดียวก็คือความเร็วสูงสุดของวิชาตัวเบาระดับสามจะไม่เกิน 40
เมตรต่อวินาที มีแต่วิชาตัวเบาระดับสี่เท่านั้นจึงจะบรรลุความเร็วระดับนั้นได้” ปิงยังคงวิเคราะห์อย่างสงบต่อไป
“แปดก้าวไล่จับจักจั่นของเจ้า
ก็เพิ่มพลังให้เสือเขี้ยวดาบ
โอกาสสำเร็จได้ตามทฤษฎีนั้นยังมีอยู่”
“ตามทฤษฎีเหรอ?
ก็หมายความว่าอาจทำสำเร็จได้จริงๆ เช่นกันใช่ไหม?” ถังเทียนเข้าใจคำพูดของปิงทันที
“ถูกแล้ว ในทฤษฎี
ถ้าวิชาแปดก้าวไล่จับจักจั่นของเจ้าทำได้สมบูรณ์แบบ
และถ้ามาตรฐานในการใช้งานเสือเขี้ยวดาบของเจ้าอยู่ในระดับสมบูรณ์แบบเท่าเทียมกัน อย่างนั้นเจ้าก็อาจไปถึงเป้าหมายนี้ได้” ปิงส่ายศีรษะ “แต่นั่นเป็นไปไม่ได้
แม้ว่าวิชาแปดก้าวไล่จับจักจั่นของเจ้าจะใช้ได้ดี
แต่ระยะเวลาที่เจ้าใช้งานเสือเขี้ยวดาบยังจำกัดเกินไป เจ้ายังไม่มีประสบการณ์ฝึกกับคู่มือ
เจ้าไม่มีพื้นฐานในการวิ่งระยะสั้นๆ กับมัน”
“การวิ่งระยะสั้นๆ ยากมากนักเหรอ?”
“ตามทฤษฎีนั้นง่าย
แต่เจ้าต้องผ่านการฝึกฝนอบรมมานานพอที่จะบรรลุมาตรฐานการใช้งานระดับสูง”
ปิงอธิบาย
“อย่างนั้นเรามาเริ่มกันตอนนี้เลย” ถังเทียนพูดเร็วๆ
“เริ่มอะไรกัน?” ปิงสับสน
“เริ่มสอนตอนนี้ไงเล่า! เร็วๆ เข้า
ถ้าลุงมัวแต่ชักช้ามากไปกว่านี้
ข้าคงไม่ทันเห็นเงาหลังเจ้าบ้านั่นอีกต่อไป”
ถังเทียนเร่ง
“การทำหลายเรื่องในนาทีสุดท้ายจะทำให้เจ้าไม่ได้อะไร...” ปิงส่ายศีรษะ เขารู้สึกว่า
ข้อเสนอของถังเทียนเป็นเรื่องตลก
ถ้าเป็นทหารในยุคเขาเสนอแนะความคิดอย่างนั้น เขาคงจะจับขังคุกโดยไม่ลังเลใจแน่
คนที่ไม่ให้ความสำคัญในการฝึกฝนอบรม ดูถูกการฝึกฝน สมควรถูกขัง
ถังเทียนตัดบท “นี่เรียกว่าฝึกฝนภาคปฏิบัติ เร็วเข้าลุง,
เลิกพิรี้พิไรเสียที
หนุ่มชาวฟ้าชักกังวลมากแล้วนะ”
กังวลมาก...
ปิงหักห้ามใจไม่ให้ตบหน้าเขา
สีหน้าเขาน่าเกลียดมากขณะที่เขาอธิบายการวิ่งระยะสั้นมากกว่าครั้งหนึ่ง
“ตามที่คาดไว้, ฟังดูคงง่ายพอ”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ถังเทียนพูด ปิงคร้านจะไปโต้แย้งด้วย เขาตัดสินใจทั้งหมดทันที ถังเทียนยโสเกินไป
ให้ความสำคัญตนเองเกินไป
และนิสัยที่แท้จริงของเขาก็จะเพิ่มหนักข้อยิ่งขึ้น
เจ้าเด็กที่ชอบดูถูกการฝึกฝน มักจะตายอย่างทรมาน
ปิงแค่ตั้งใจรอให้ถังเทียนได้รับบาดเจ็บหนัก เขาแค่นเสียง พ่อหนุ่ม ถึงเวลานั้นเจ้าจะเข้าใจไม้ตายของคำพูดครูฝึกเลือดเหล็กทุกคำ
ว่าเป็นถ้อยคำแนะนำที่เหมือนเพชรพลอย
“ตราบใดที่ข้าตรงไปถึงโค้งนั้นได้
ก็จะไม่เป็นไรใช่ไหม?”
ถังเทียนถามอย่างกระหาย
“ถูกแล้ว” ปิงไม่ได้ยั่วโมโห
“อยู่ต่อหน้าหนุ่มชาวฟ้า ทุกอย่างกระจอกทั้งนั้น” ถังเทียนหลงตัวเองเป็นอย่างมาก
เสือเขี้ยวดาบหมอบลงทันที
ขาข้างหนึ่งถอยมายันด้านหลังอยู่ในท่าหมอบต่ำเตรียมใช้ท่ากระโจน
สีบรอนซ์เป็นมันเลื่อมดูเหมือนจะดูดกลืนวิญญาณได้
ทั้งร่างของมันเย็นและมีพลังแหลมคม
ใจของถังเทียนทบทวนเคล็ดเร่งความเร็วระยะสั้นอยู่เงียบๆ
เมื่อมั่นใจว่าไม่ได้มองข้ามอะไร
ถังเทียนลืมตา
ตาของเสือเขี้ยวดาบก็เปิดด้วยเช่นกัน
พลังความเข้มแข็งของจ้าวป่าถูกปลดปล่อยออกมา ดวงตาค่อยๆ หรี่ลง รังสีกลิ่นอายค่อยๆ หายไป
ร่างหมอบต่ำช้าๆ
ปั้ก!
ด้วยขาเสือโลหะบรอนซ์หนาและหนักปล่อยพลังลงพื้นทันที ดินและทรายใต้เท้าระเบิดกระเด็นไปทุกที่
รัศมีเงาเขียววูบหายไป
ปิงครางขณะที่เขารอให้ถังเทียนล้มเหลว
แม้ว่าการเคลื่อนไหวของถังเทียนจะไม่มีปัญหามากนัก แต่เขาไม่ประหลาดใจเลย
สำหรับไม้เด็ดของเจ้าหน้าที่ทหารเลือดเหล็กย่อมเข้าใจทหารใหม่ในทุกด้าน
นั่นเป็นเรื่องพื้นฐานของทั้งหมด
การวิ่งในช่วงเวลาดังกล่าว
ความต้องการพื้นฐานก็คือการระเบิดพลัง และต้องทำให้สมบูรณ์แบบ สำหรับเขาแล้ว เขาไม่แปลกใจแม้แต่น้อย
การเปิดใช้พลังที่สมบูรณ์แบบคืออะไร?
เมื่อมีการฝึกทหารใหม่ในค่าย
นอกจากทหารใหม่ที่มีพรสวรรค์อ่อนด้อย
คนอื่นทั้งหมดสามารถทำได้
การเร่งความเร็วในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญในวิธีการมากนัก แต่ความเคลื่อนไหวเหล่านี้
จำเป็นต้องผสานเข้ากับกายได้สมบูรณ์แบบ
เป็นเรื่องง่ายที่จะพูด
แต่ในท่ามกลางความเร็ว
การเร่งความเร็วในระยะเวลาสั้น ร่างกายจำเป็นต้องประสานงานอย่างดีที่สุดและนั่นเป็นเรื่องยากมาก ระหว่างช่วงหลายวันเหล่านี้
ทหารใหม่จากค่ายทหารกองทัพดาวกางเขนใต้จะต้องถูกทดสอบการวิ่งเร่งความเร็ว
พ่อหนุ่ม เจ้าจะรู้ในไม่ช้าว่าวิธีคิดของเจ้านั้นน่าขันมาก
ปิงมองเงาถังเทียนอย่างใกล้ชิด
ปราณเที่ยงแท้ถูกถ่ายเข้าในชุดเสือเขี้ยวดาบ
เมื่อโคจรกลับเข้ามาในร่างของเขาอีกครั้ง ปราณเที่ยงแท้เป็นเหมือนจะโคจรเป็นลูกโซ่ระหว่างเสือเขี้ยวดาบกับตัวเขาเอง
ถังเทียนสามารถรู้สึกได้ถึงปราณเที่ยงแท้ที่โคจรกลับเข้ามาในตัวของเขาดูเหมือนจะมีความเยือกเย็นและอำมหิตมากขึ้น ขณะที่ลมพัดผ่านไปอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกถึงความสุขที่ยิ่งใหญ่
สมองของถังเทียนสงบกว่าธรรมดาการเคลื่อนไหวแต่ละครั้งชัดเจนอยู่ในใจเขา เขาไม่สามารถอธิบายการประสานเข้ากันกับร่างกายได้ แค่เพียงคิดร่างกายเขาก็ตอบสนองได้ทันที
อัศจรรย์จริงๆ กับความรู้สึกเช่นนี้
ถังเทียนหลงใหลมันแล้ว
ยิ่งความเคลื่อนไหวของเขาเร็วขึ้น ปราณเที่ยงแท้ก็โคจรเร็วขึ้น
หือ?
ปิงผงะเล็กน้อย
หลังจากวิ่งไปประมาณร้อยเมตร ความเร็วของถังเทียนก็ยังไม่ตก
มีแต่จะเพิ่มขึ้น
ลักษณะเฉพาะของการวิ่งระยะสั้นก็คือความเร็วจะเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง
ความเร็วของถังเทียนมีแต่เพิ่มขึ้นและนั่นหมายความว่าไม่มีข้อผิดพลาดในการเร่งความเร็วของเขา
หน้าของปิงเคร่งขรึม
เป็นครั้งแรกที่เขาเรียนรู้การวิ่งระยะสั้นและเขายังสามารถทำได้ดี ในชีวิตเขาในฐานะเจ้าหน้าที่ทหาร
เป็นเรื่องยากที่จะเห็นกรณีเช่นนี้ได้
เจ้าเด็กนี่....
เสือเขี้ยวดาบเร่งความเร็วขึ้นทุกที เหมือนพายุหมุนสีเขียว ขาบรอนซ์หนักเหยียบลงพื้นโดยไม่มีเสียง ขณะที่เทียบกับนกกระจอกเทศกลแล้ว
เขาแทบไม่มีเสียง
การวิ่งระยะสั้นของเสือเขี้ยวดาบทำได้ยอดเยี่ยม เนื่องจากระเบิดพลังออกมาได้เป็นระยะๆ
เสือเขี้ยวดาบพุ่งกระโจนใส่เหยื่อของมันอย่างรวดเร็วและอำมหิต
โดยไม่ลังเล ถังเทียนควบคุมมันได้ดีสมบูรณ์แบบ
และขาของเสือก็คล่องแคล่วว่องไว
เมื่อความว่องไว รวดเร็วและรุนแรง ที่มีรูปแบบแตกต่างนี้ผสานใช้ด้วยกัน จึงเกิดเป็นภาพที่น่าทึ่ง
ปิงตกใจเล็กน้อย เขาไม่เคยเห็นภาพเช่นนี้มานานแล้ว
ถ้าทหารอื่นเห็นการเร่งความเร็วของถังเทียน
พวกเขาจะต้องส่งเสียงเชียร์อย่างแน่อน
แม้ว่าเขาจะคัดค้านที่ถังเทียนใช้เวลากับอาวุธเครื่องกลมากเกินไป เขาสามารถแสดงความสามารถของเสือเขี้ยวดาบออกมาได้ ในสายตาของเขา ล้วนเต็มไปด้วยความรู้สึกชมเชย
ตาของถังเทียนจับอยู่ที่หัวโค้งพื้นที่ตำแหน่งสีเทา
หลังจากวิ่งตะบึงสุดความสามารถ
ลมหวีดหวิวผ่านหู ความเย็นของบรอนซ์เสียดผิว ปราณเที่ยงแท้โคจรเร็ว
โลหิตร้อนแทบเผาไหม้ หัวใจของบุรุษหนุ่มเหมือนมีไฟลุกโชน
ไปเลย ถังเทียน
เสียงคำรามแผ่วเบาดังขึ้นในหัวใจเด็กหนุ่ม มันนำมาซึ่งความดื้อรั้นและความภูมิใจของเด็กหนุ่ม ด้วยเหตุนี้เอง
เขาจึงเชื่อว่าเขาจะไม่ผิดพลาดขณะที่วิ่งไปข้างหน้า
เสือเขี้ยวดาบหนักหนาและแข็งมีความคล่องแคล่วว่องไว เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เหมือนกับคมมีดที่ฝังสลักลงไปในดิน ความใจสู้ของถังเทียนพุ่งทะยานถึงขีดสุด นัยน์ตาของเขาปรากฏประกายเยือกเย็น
ร่างเขาเต็มไปด้วยพละกำลัง ทั้งที่ไม่ได้แนะนำการเก็บเสียงดังไว้
ปิงมีสีหน้าตกใจ
เสือเขี้ยวดาบพุ่งทะยานอยู่กลางอากาศ
4 ความคิดเห็น:
ขอบคุณครับ
วิ่ง 432 เมตรภานในแปดวิ. เทพๆๆ 555
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น