ยอดยุทธไร้เทียมทาน ตอนที่ 227 ลุย!

 

ตอนที่  227  ลุย!

คนกลุ่มหนึ่งซึ่งนัยน์ตาเป็นประกายร้อนแรงทำให้ทั่วท้องฟ้ามีฝุ่นปกคลุม

หลิงซิ่วนั่งอยู่บนฟลามิงโกซึ่งได้รับการซ่อมแซมเสร็จแล้ว มันไวขึ้นและคล่องแคล่วยิ่งขึ้น ทักษะวิศวะจักรกลในปัจจุบันของเซรีนเมื่อเทียบกับครั้งก่อน อาจกล่าวได้ว่านางเหมือนได้ร่างอมตะและผ่านการผลัดเปลี่ยนกระดูกของนาง  อสูรจักรกลเหล่านี้อย่างเช่นนกฟลามิงโกเป็นงานง่ายสำหรับนางไปแล้ว

สายลมพัดโกรกใส่หน้าของเขาสร้างความรู้สึกสบายให้เขา ขณะที่เขาสะพายหอกเงิน หลิงซิ่วพึงพอใจจนคนอื่นๆ รู้สึกอิจฉา เพราะในกลุ่มพวกเขา มีแต่เขาคนเดียวที่มีพาหนะ

 “วันนี้เป้าหมายของเราก็คือเฒ่าบอดซอกำศรวลและบ่าวใบ้ของเขามีฝีมือแข็งแกร่งมาก ดังนั้นเราจำเป็นต้องโค่นเขาให้ได้” ปิงพูดถึงแผนการอย่างซึมเซา  ถังเทียนวางแผนธุรกิจ แต่เพราะเกี่ยวข้องกับกลยุทธ พวกเขายังจำเป็นต้องได้มืออาชีพทางด้านนี้ ปิงยังไม่ทันฟื้นฟูดีจากพลังโจมตีของถังเทียนจากวันก่อนนั้น

 “ความคิดของข้าน่าจะใช้สี่คนก็พอ คือเซี่ยชิง อาเฮ่อ อิ่นเทียนและหูซิ่ง  พวกเจ้าทั้งสี่คนเชี่ยวชาญในเรื่องการป้องกัน  งานของพวกเจ้าก็คือ ต้านรับทั้งสองคนให้ได้อย่างน้อยยี่สิบนาที”

วิญญาณของปิงพูดเจาะจงเป็นพิเศษ เสียงของเขาอู้อี้เลือนราง  อิ่นเทียนและหูซิ่งคือสองในสี่คนที่อู่กวงพามา

เซี่ยชิงพยักหน้า  เขาเพิ่งได้รับวิชากระบี่หัวใจองครักษ์ร่ำร้องและถนัดตั้งรับมากกว่าบุกจู่โจม

อาเฮ่อพูดทันที “เซี่ยชิงกับข้าจะรับมือเฒ่าบอดซอกำศรวลเอง”

อิ่นเทียนและหูซิ่งถอนหายใจโล่งอก  ชายชราบอดเป็นคนในทำเนียบนักสู้สวรรค์วิถี  ชื่อของเขาทำให้ทั้งสองคนกลัวอยู่บ้าง แต่เนื่องจากอาเฮ่ออาสารับต่อสู้กับเป้าหมายที่แข็งแกร่ง ทั้งสองคนจึงกล่าว “อย่างนั้นปล่อยคนใบ้ให้เราจัดการเอง”

เซี่ยชิงมองอาเฮ่ออย่างประหลาดใจ  แต่อาเฮ่อก็ยังสงบอยู่มาก

ปิงมองดูอาเฮ่อเช่นกัน แต่เขาไม่อาจมองเห็นความแข็งแกร่งของอาเฮ่อได้  เนื่องจากอาเฮ่อต้องการเอง  อย่างนั้นเขาต้องมีความมั่นใจแน่นอน  ดังนั้นเขาจึงถอนสายตาและพูดต่อ

 “ส่วนพวกเราที่เหลือ ก็คือข้า หลิงซิ่ว ถังเทียน อู่กวง เชอเป่า, จินเซี่ย เราทั้งหกคนจะฆ่าจ้าวอสูรหินกรวดให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้  หลิงซิ่ว, ถังเทียน, อู่กวงและข้าจะล้มให้ได้คนละตัว เชอเป่ากับจินเซี่ยจะต้องร่วมมือกัน  ความสำคัญของเราก็คือความเร็ว!  ยิ่งเราฆ่าจ้าวอสูรหินกรวดได้เร็ว นั่นจะยิ่งดี”

อู่กวงตบอกของเขา และรับรองอย่างจริงจัง “วางใจได้ ดาบของข้าจะต้องตัดสมองจ้าวอสูรหินกรวดหมีหมานั่นให้ขาดได้แน่”

เชอเป่าและจินเซี่ยไม่ได้พูดอะไร  ปิงให้พวกเขาร่วมมือกัน  เห็นได้ชัดว่าเขาคิดว่าพวกเขาแข็งแกร่งไม่พอ  ทั้งสองคนนั้นอยู่ในโลกนักสู้มาเป็นเวลานาน และพวกเขาไม่ได้คัดค้านวุ่นวาย แต่อดสะอึกในใจไม่ได้

พวกเขายึดถือคำพูดของอู่กวง  ดีแค่ไหนแล้วที่มีคนจ้างพวกเขา และจากวันนี้ก็เห็นได้ชัดเจนแล้วว่าเป็นความจริง  ยังไม่ทันได้สู้พวกเขาก็ได้รับเงินติดกระเป๋าก่อนแล้วสองล้านห้าแสนเหรียญดาว

เมื่อมีผู้สนับสนุนการเงินอย่างนั้น ทุกคนมีความคิดเหมือนกัน นั่นคือทำงานให้ดี

จากนั้นเสียงสั่นสะเทือนก็ได้ยินมาแต่ไกล

ฝุ่นคลีฟุ้งเต็มท้องฟ้า และเสียงที่ดังออกมาก็น่ากลัว  หน้าของนักสู้สวรรค์วิถีสองสามคนเคร่งเครียดทันที  แม้ว่าพวกเขาได้ยินเรื่องนี้จากปิงมาก่อน แต่เมื่อเห็นกับตาตนเอง กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่าง แม้แต่อู่กวงผู้มีทัศนคติไม่ใส่ใจต่อสิ่งใดและมักมีรอยยิ้มอยู่เสมอก็ยังกลายเป็นเคร่งเครียดแววโกรธปรากฏอยู่ในดวงตาและหันหน้าไปทางอสูรดวงดาว รอโอกาสโจมตี

ถังเทียนและคนที่เหลือเคยเห็นฝูงอสูรพวกนี้มาก่อน  ดังนั้นพวกเขาจึงสงบใจอยู่ได้

 “ทุกคนเตรียมพร้อม!” ปิงออกคำสั่ง

ต้องบอกไว้ก่อน  ความเป็นมืออาชีพของปิงและทัศนคติของเขายิ่งใหญ่น่าเชื่อถือ

อิ่นเทียน, หูซิ่งและคนอื่นๆ ได้สังเกตเห็นปิงแล้ว เพราะเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเช่นกัน สำหรับนักสู้เดิมๆ คนหนึ่ง พวกเขามีแนวโน้มที่จะต่อสู้แบบลุยเดี่ยว  แม้กับทหารรับจ้างที่ถูกจ้างมา ส่วนใหญ่จะคุ้นเคยกับการต่อสู้ขนาดเล็ก  แต่จากคำพูดของปิง พวกเขาสามารถรู้สึกได้เลือนรางว่าเป็นธรรมเนียมของกองทัพใหญ่ที่เห็นได้ยาก และนั่นทำให้พวกเขาคลางแคลงใจเขา

เสนาธิการหลักมักจะมีอยู่แต่เพียงในกองทัพ  แต่กลุ่มสบายๆ ที่มีอิสระอย่างพวกทหารรับจ้าง  พวกเขาเกือบทั้งหมดจะเชี่ยวชาญกลยุทธในการต่อสู้ที่มีขนาดเล็ก

นักสู้จักรกลลึกลับผู้นี้เป็นผู้เชี่ยวชาญมากอย่างแท้จริง  แน่นอนนี่จึงเป็นที่ดึงดูดความสนใจพวกเขาเป็นธรรมดา

ไม่มีใครสามารถคาดเดาภูมิหลังของปิงออก  แต่ไม่มีข้อสงสัยเลยว่า เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่นอนและนั่นทำให้พวกเขาเชื่อใจ

สำหรับแผนการต่อสู้ ปิงได้วางแผนไว้ชัดเจนแล้ว  เขายังคงเงียบและมองดูถังเทียน  ทันใดนั้นเขามีความรู้สึกเหมือนกับอยู่ในอดีต  เขามองดูแม่ทัพและรอคำสั่งโจมตีจากแม่ทัพ

ดูเหมือนว่าข้ายังเหน็ดเหนื่อยจากเมื่อวานนี้....

ปิงส่ายหัวและหัวเราะกับตัวเองในใจ ภาพลวงตางี่เง่าอย่างนั้น  พวกเขาจะเทียบได้ยังไง ท่านแม่ทัพคือวีรบุรุษ!

สายตาของทุกคนจับจ้องอยู่ที่ถังเทียน

ถังเทียนสวมเกราะและกรงเล็บแมวโลหิตแล้ว และในมือซ้ายของเขาถือโล่ตะลุยเลือด ภายใต้แสงสีเงินของเกราะ ประกายระยิบระยับสีแดงเข้มของใบมีดกรงเล็บแมวโลหิตเยือกเย็นน่ากลัว  โล่ตะลุยเลือดอยู่ในมือซ้ายเป็นประกายสีแดงเลือนราง

ถังเทียนไม่รู้ความคิดของปิง   เขามองเห็นฝูงอสูรหินกรวดที่หนาแน่นเหมือนกับกำลังเห็นทะเลเหรียญดาว

มากจริงๆ  เงินทั้งนั้น

ตาของถังเทียนกลายเป็นสีแดง เขาชูโล่ตะลุยเลือดและคำรามลั่น “ลุย!”

ความต้องการต่อสู้ของหลิงซิ่วลุกโชนอยู่ก่อนแล้ว  ดวงตาสีส้มของเขาราวกับมีไฟพวยพุ่ง เมื่อได้ยินเสียงคำรามของถังเทียน เขาทะยานออกไปพร้อมความรู้สึกเลือดลมพลุกพล่าน ควงหอกเงินและตะโกนลั่น “ลุย!”

ทุกคนตะโกนพร้อมกัน “ลุย!”

ราวกับเสียงฟ้าผ่า เสียงกึกก้องของพวกเขาดังไปทั่วบริเวณ!

แม้ว่าเสียงของอสูรหินกรวดจะมีกันเป็นแสน  ในช่วงขณะนั้นกลับถูกเสียงคำรามโห่ร้องกลบทับ

***************************************

 “ลุย!”

ความเดือดดาลระเบิดออก เสียงสะท้อนดังกึกก้อง

สีหน้าของผู้เฒ่าบอดซอกำศรวลเคร่งเครียด “ไม่ดีแน่! หนึ่ง สอง สาม...”

ใบหน้าของชายชราที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงตั้งแต่แรกแสดงอารมณ์กลัวในที่สุด  “ทำไมถึงมียอดฝีมือมากมายนัก?”

สตรีชุดดำก็พลอยตะลึงไปด้วยเช่นกัน  นางเป็นเหมือนรูปสลักน้ำแข็ง มือเท้าของนางเย็นเฉียบ  แม้ว่าพวกเขายังอยู่ห่างไกล  แต่พวกเขาก็สามารถมองเห็นร่างที่พุ่งมาทางพวกเขาได้ ฝีมือของทุกคนไม่ใช่ธรรมดาเลย

นักสู้ระดับสวรรค์วิถี!

ความจริงพวกเขาเป็นนักสู้ระดับสวรรค์วิถีทั้งนั้น

นั่นเป็นไปได้ยังไง... เป็นไปได้ยังไง...

ทุกคนเป็นเหมือนกับมีดที่แหลมคม พุ่งตรงตะลุยเข้าไปในฝูงอสูรหินกรวด

โชคดีที่ยังมีอสูรหินกรวดมากมาย

สตรีชุดดำปลอบใจตนเอง  อสูรหินกรวดจำนวนมหาศาลในฝูงทำให้นางเบาใจได้บ้าง อสูรหินกรวดจำนวนแสน ต่อให้คู่ต่อสู้เป็นนักสู้สวรรค์วิถี การจะฆ่าพวกมันให้หมดเป็นงานยาก

นางไม่ทันได้มองเห็นนิ้วมือของเฒ่าบอดนักเล่นซอซึ่งสัมผัสซอเอ้อหูสั่นไม่หยุด

**********************

สีหน้าของเซี่ยอวี่เปลี่ยนแปลงไปมา  แต่ในช่วงต่อมาก็กลับคืนสู่ความสงบและเขากล่าว “พี่กัว! ฝ่ายตรงข้ามมีพลังแข็งแกร่งมากเกินไป  เราไม่อาจเอาชนะพวกเขาได้!”

กัวตงสีหน้าซีดขาว  ในช่วงสองสามวันนี้ฝ่ายตรงข้ามมีนักสู้สวรรค์วิถีมากถึงห้าคน  ถึงพวกเขาจะไม่ใช่ยอดฝีมือที่ติดอยู่ในทำเนียบสวรรค์วิถี  แต่ทั้งห้าคนก็มีพลังน่ากลัวอยู่แล้ว  ด้วยพลังของเขาจะเอาชนะนักสู้ระดับสวรรค์วิถีสักคนยังนับว่าง่าย  แต่ถ้ามีสองคนคงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา  และถ้ามีสามคน เขาจะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

และความจริงก็คือ พวกเขามีกันมากกว่าห้าคน

เมื่อเพิ่มถังเทียน, หลิงซิ่ว นักสู้อาวุธจักรกลผู้ลึกลับ เซี่ยชิง และบุรุษชุดดำที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นมาในสนามรบ

กัวตงกัดริมฝีปาก จนริมฝีปากแทบแตก  โธ่เว้ย..

เขาได้ยินว่าเซี่ยอวี่เตรียมถอนตัว

กัวตงเข้าใจได้ถึงปฏิกิริยาของเซี่ยอวี่  เมื่อเผชิญหน้ากับนักสู้ระดับสวรรค์วิถีถึงห้าคน นั่นไม่ใช่ปัญหาของการเพิ่มคนห้าคนเท่านั้น  แต่พิสูจน์ได้ชัดเจนว่า คู่ต่อสู้มีความสามารถ และสามารถระดมกำลังขนาดใหญ่ได้

สามารถเรียกนักสู้สวรรค์วิถีมาได้ถึงห้าคน  ด้วยจำนวนเงินขนาดนั้นก็ขู่ขวัญผู้คนได้แล้ว

ทันใดนั้น เสียงคำรามดังลั่นออกมาจากฝูงอสูรหินกรวด  “ฆ่า!”

รังสีดาบขนาดใหญ่สายหนึ่ง ตกลงมาจากท้องฟ้าและกระทบใส่อสูรหินกรวด

แม้จะเห็นจากระยะไกล กัวตงรู้สึกได้ชัดเจนถึงพลังดาบที่น่ากลัว  หัวใจของเขาตื่นตกใจ  นั่นใครกัน?

 “ฝนดาบสวรรค์  นั่นคือฝนดาบสวรรค์อู่กวง!”  เซี่ยอวี่พึมพำกับตนเอง รังสีดาบนับหมื่นคลุมเต็มพื้นที่

 “ฝนดาบสวรรค์!”  หน้าของกัวตงเปลี่ยนเมื่อได้ยินชื่อนั้น

สำหรับคนที่คุ้นเคยกับรายชื่อในทำเนียบสวรรค์วิถี  พวกเขาจะรู้จักชื่อของฝนดาบสวรรค์อู่กวง  ถ้านักสู้ระดับสวรรค์วิถีธรรมดาบางคนในรายชื่อสำรองเผชิญกับอู่กวง  พวกเขาอาจต้องตายอย่างสยดสยอง  ฝนดาบสวรรค์อู่กวงมีฉายาอีกอย่างหนึ่งว่า ผู้ท้าชิงในรายชื่อสำรองอันดับหนึ่ง

ครั้งหนึ่งเขามีชื่ออยู่ในทำเนียบสวรรค์วิถี แต่เพราะไม่พอใจกับอันดับของเขา เขาโกรธไม่ยอมรับอันดับและด่ากราดใส่พันธมิตรนักสู้อมตะผู้จัดอันดับทำเนียบ

ตั้งแต่วันนั้น เขาไม่เคยเข้าสู่ทำเนียบรายชื่อนักสู้สวรรค์วิถีอีกเลย ขณะที่เขารู้สึกเสียหน้า พันธมิตรนักสู้อมตะสำรองชื่อของเขาไว้ เขาจึงเป็นนักสู้สวรรค์วิถีที่ไม่เหมือนใครขณะที่ยังมีชื่ออยู่ในรายชื่อนักสู้สำรองทำเนียบสวรรค์วิถี

พลังของเขาแข็งแกร่งกว่าคนอื่นๆ ในรายชื่อสำรองอย่างเห็นได้ชัด  ด้วยเหตุนั้นเขาจึงได้ฉายาว่า ผู้ท้าชิงอันหนึ่งในรายชื่อสำรอง”

เขาโหดเหี้ยม ป่าเถื่อนและภูมิใจกับตนเอง  แต่ความเป็นคนเจ้าอารมณ์ เขาจึงต้องลำบากอยู่หลายครา แม้จะเป็นกรรมการอยู่ภายในสมาพันธ์ชาวยุทธ แต่เขาก่อเรื่องกับนักสู้มานับไม่ถ้วน

แต่พลังของเขาแกร่งกร้าวพอๆ กับอารมณ์ของเขา

เมื่อได้ยินชื่อเขา หัวใจของทั้งสองคนรู้ว่าพวกเขาไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป

 “กับปีศาจตนนั้น เราไม่สามารถเข้าไปตอแยพวกเขาได้”  เซี่ยอวี่ฝืนหัวเราะ

เขาไม่ได้ถ่อมตัว ถ้าเป็นเรื่องของการต่อสู้ตัวต่อตัว  ต่อให้คู่ต่อสู้คืออู่กวง เซี่ยอวี่ก็มั่นใจในฝีมือตนเอง  แต่คู่ต่อสู้มีจำนวนสมาชิกที่แข็งแกร่งเพิ่ม และพวกเขาได้เปรียบอย่างชัดเจน  และที่สร้างความลำบากใจมากยิ่งกว่าก็คือ อู่กวงเป็นคนจากสมาพันธ์ชาวยุทธ

องค์กรที่ผลิตพวกบ้าระห่ำ เช่นนั้นออกมาและพอจะสู้ได้สมน้ำสมเนื้อก็คือองค์การวิญญาณมืด

ถังเทียนเป็นคนในสมาพันธ์ชาวยุทธอย่างชัดเจน

ใบหน้าของกัวตงน่าเกลียดยิ่งขึ้น  พลังของคู่ต่อสู้ทำให้เขารู้สึกสิ้นหวัง

แต่..นั่นหมายความว่าเสี่ยวอวี่บาดเจ็บไปโดยไม่ได้รับอะไรหรือ?  เมื่อคิดถึงว่านับแต่นี้ไปเสี่ยวอวี่จะต้องกลายเป็นเหมือนเซี่ยอวี่  ตลอดทั้งตัวจะมีขนนกปกคลุม  เขารู้สึกเหมือนถูกมีดกรีดแทงหัวใจ

ทันใดนั้นเขาเชิดศีรษะขึ้น “พี่เซี่ย ท่านกลายเป็นคนขลาดกลัวเสียแล้วหรือ?”

เซี่ยอวี่ตกใจเนื่องจากกัวตงจู่ๆ ก็ทำตาแดง  แต่เขาส่ายหน้า “พวกเขาแข็งแกร่งมากอย่างแท้จริง  เจ้ากับข้าไม่มีโอกาสชนะแม้แต่น้อย  ไม่ว่าเราจะแข็งแกร่งเพียงไหน ในหมู่ดาวกาไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขาได้

กัวตงกำหมัดแน่นสั่นไปทั้งตัว

เซี่ยอวี่ขมวดคิ้ว  เขารู้สึกว่ากัวตงเอาแต่หมกมุ่นมากเกินไป  คู่ต่อสู้แข็งแกร่งมาก  แต่กัวตงก็ยังไม่ปล่อยวางความโกรธ

หมู่ดาวกาเป็นหมู่ดาวเล็กๆ แม้ในแนวท้องฟ้าด้านใต้จะมีถึงสี่สิบสองหมู่ดาว แต่หมู่ดาวนี่ก็เป็นหมู่ดาวสุดท้ายที่เล็กที่สุด  หมู่ดาวกามีนักสู้ที่แข็งแกร่งน้อยมาก  เนื่องจากรกร้างและกันดารเกินไป

พวกเขาได้รับนับถือว่าเป็นสุดยอดนักสู้ผู้แข็งแกร่งจากหมู่ดาวกา  แต่เมื่อเทียบกับนักสู้สวรรค์วิถีทั้งหมดแล้ว ก็เท่ากับไม่มีอะไร

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เซี่ยอวี่ได้แต่ส่ายหน้า  เขาคงไม่ร่วมมือกับกัวตงก่อเรื่องยุ่งยากอีกต่อไป

ถังเทียนผู้มีกระเป๋าหนักอย่างนั้นน่านับถืออย่างแท้จริง!