เดชคัมภีร์เทพฤทธิ์ ตอนที่ 550 อาวุธเทพร่างมนุษย์

ตอนที่  550  อาวุธเทพร่างมนุษย์

เย่ว์หยางจดจ่ออยู่กับสมรภูมิต่อสู้  แม้ว่าเขาจะลอบกังวลใจ แต่เขาก็ยังเชื่อมั่นจื้อจุน

และก็เป็นเช่นเดียวกับจักรพรรดินีราตรี

เหยียนจุนมีพลังร่างเพลิงน้ำเงินบริสุทธิ์ระดมต่อยหมัดอย่างบ้าคลั่ง  เขาไม่ตั้งรับป้องกันตัวแต่อย่างใด  ความล้มเหลวในการโจมตีก่อนนั้นไม่ได้ทำให้ความมั่นใจของเขาลดลงแม้แต่น้อย  อีกด้านหนึ่งยักษ์เพลิงเหยียนจงที่เตรียมตัวลอบทำร้ายก็รวบรวมพลังที่แกร่งกล้าที่สุดแล้วปล่อยหมัดเพลิงออกไปอย่างรุนแรง

 “....” หัวใจของเย่ว์หยางแทบกระดอนถึงลำคอ

 “ไม่เป็นไร, จื้อจุนยังสามารถรับมือได้”  จักรพรรดินีราตรีปลอบเย่ว์หยางอย่างรอบคอบ

นางพยายามรั้งเขาให้อยู่ภายในสนามพลังดารานภากาศ  ถ้าเย่ว์หยางวู่วามวิ่งออกไปอย่างนี้  อาจจะส่งผลเสียต่อจื้อจุนแทน

จื้อจุนโบกมือที่บอบบางของนางขณะที่นางชักนำหมัดเพลิงของเหยียนจงเข้าปะทะหมัดของเหยียนจุน  มือของนางแสดงให้เห็นความเชี่ยวชาญในการต่อสู้ชักนำพลังของคู่ต่อสู้ให้โจมตีอีกคนหนึ่ง ซึ่งเย่ว์หยางไม่เคยเห็นจากที่ไหนมาก่อน   นั่นคล้ายกับวิทยายุทธสี่ตำลึงปาดพันชั่งจากความทรงจำของเย่ว์หยาง นอกจากนี้ยังเป็นการใช้เจตจำนงชักนำพลัง  การต่อสู้ทั้งหมดเหมือนกับว่าตกอยู่ใต้คำสั่งของจื้อจุน ขณะที่หมัดของเหยียนจุนและหมัดของเหยียนจงปะทะกันเอง

ทั้งสองปะทะกันส่งผลให้เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นพื้นดินสะท้านสะเทือน

เย่ว์หยางค่อยมีท่าทางสบายใจกับสิ่งที่เห็น

จื้อจุนแข็งแกร่งทรงพลังจริงๆ!

แม้ว่าระดับพลังของนางจะไม่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับเหยียนจงและเหยียนจุน  แต่ฝีมือกลยุทธต่อสู้ของนางมีมากพอจะชดเชยความห่างของระดับพลังได้

เมื่อพูดถึงเรื่องจุดอ่อนของนาง  กลับกลายเป็นว่านางไม่ได้ใช้สมบัติเทพใดๆ ปกป้องนางเองเลย  ดังนั้นจึงค่อนข้างไม่สมบูรณ์  ถ้านางเป็นเจ้าของอาวุธเทพไร้เทียมทาน  อย่างนั้นนั่นจะสมบูรณ์แบบมากเพียงไหน  ถ้าจื้อจุนมีสมบัติระดับเทพ นักสู้ปราณฟ้าระดับหกอย่างเหยียนจงและเหยียนจุนคงถูกนางเล่นงานจนหมดสภาพแน่

สิ่งเดียวที่ทำให้เย่ว์หยางมึนงงก็คือนางฟ้าปีกโลหิตที่จื้อจุนใช้เลือดของนางเรียกออกมา ยังไม่ถูกนำมาใช้

มันจะใช้ทำอะไรได้?

 “ไม่นะ, อันตราย” จักรพรรดินีราตรีกรีดร้องทันที

เย่ว์หยางที่ก่อนนั้นคิดอะไรเพลินๆ รู้สึกตกใจเมื่อเขาได้ยินจักรพรรดินีราตรีและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

ระเบิดระหว่างเหยียนจงและเหยียนจุนหยุดกึก เหมือนภาพวีดิโอที่หยุดชะงัก ทั่วทั้งพื้นที่ไม่เคลื่อนไหว อาจกล่าวได้ว่าแรงระเบิดยังคงดำเนินต่อไป แต่เกิดขึ้นในย่างก้าวที่ช้ากว่ามดถึงร้อยเท่า ความเร็วที่เกิดขึ้นนั้นไม่สามารถสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า  จื้อจุนดูเหมือนจะเคลื่อนไหวช้าๆเหมือนกับว่านางต้องการป้องกันคู่ต่อสู้ แต่ปฏิกิริยาความเร็วของนางลดลงมากมายด้วยพลังที่แปลกประหลาด

คู่ต่อสู้ของพวกเขาต้องใช้พลังสมบัติที่แปลกประหลาด  น่าจะเป็นสมบัติระดับศักดิ์สิทธิ์หรือระดับเทพเพื่อควบคุมสนามรบทั้งหมด

เงาร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากร่างมหึมาของเหยียนจง มันเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่ผิดปกติขณะที่ควงหมัดเตรียมต่อย

แม้ว่าจื้อจุนจะมีปฏิกิริยาต่อมัน  แต่นางก็ช้าเกินไป

แม้ว่านางจะทำท่าหลบ แต่หมัดของอีกฝ่ายรวดเร็วเกินไป  หมัดต่อยลงที่หลังของนางซึ่งไม่มีเกราะปกป้องอย่างหนักหน่วง

นางกระอักโลหิตลงพื้นกองหนึ่งดูน่าสยดสยอง

เย่ว์หยางรู้สึกว่าศีรษะเขากำลังจะระเบิดเหมือนกับว่าศีรษะของเขาถูกทำร้าย  ราวกับว่าดวงวิญญาณจะแหลกสลาย พลังงานรุนแรงที่ควบคุมไม่ได้ถูกปลดปล่อยออกมาทันที

เขาพุ่งออกไปจากสนามพลังดารานภากาศและวิ่งเข้าไปช่วยนางโดยไม่ยั้งคิดอะไร

เขาเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับดาวตกในตอนแรก  แต่ขณะที่เขาเข้าภายในระยะร้อยเมตรห่างจากจุดต่อสู้  เขาตระหนักได้ว่ามีพลังงานที่น่าหวาดหวั่นควบคุมสมรภูมิทั้งหมดไว้  ร่างของเย่ว์หยางเชื่องช้าลง  ไม่ว่าเขาจะพยายามบินให้เร็วขึ้นเพียงไร ใช้พลังขับเคลื่อนที่รุนแรงเพียงไหน  เขาก็ทำได้เพียงเร็วกว่าทากคลานเล็กน้อย ขณะพริบตาที่เย่ว์หยางคลั่ง จักรพรรดินีราตรีก็ตามมาทันเขา นางกดฝ่ามือขาวผ่องที่หลังของเขา  “ไปเลย”

ดวงดาวขนาดมหึมาระเบิดใส่เบื้องหลังของเขา  พลังระเบิดครั้งนี้ส่งผลให้ต่อต้านพลังหยุดนิ่งที่น่ากลัวนั้นได้

ละอองดวงดาวมากมายเปิดเส้นทางข้างหน้าให้เย่ว์หยาง

ยิ่งกว่านั้น พลังดวงดาวทั้งหมดห่อหุ้มตัวเย่ว์หยางขณะที่เขาพุ่งเขาหาจื้อจุนอย่างรวดเร็วราวกับดาวตก

เงายักษ์ควงหมัดอีกครั้ง ขณะที่จื้อจุนไม่สามารถป้องกันตัวนางได้เนื่องจากความเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าของนาง  นางทำได้แต่เพียงเบี่ยงร่างหลบ ทำให้รอดพ้นหมัดสังหารได้อย่างหวุดหวิด  เงายักษ์ไม่มีการผ่อนรั้ง ไม่เพียงแต่ระดมหมัดต่อยเท่านั้น มันยังเตะเข้าที่ท้องจื้อจุน พยายามที่จะบดขยี้นางให้ตายก่อนที่เย่ว์หยางจะสามารถเข้ามาช่วยนาง

 “พลังสั่นสะเทือน”  จื้อจุนกางแขนขาและทำท่าจะยิงรังสีทำลายล้าง

แม้ว่าก่อนที่รังสีทำลายล้างจะถูกยิงออกไป  เงาดำนั่นก็หนีออกไปไกลกว่าร้อยเมตรแล้ว

เย่ว์หยางเฉียดผ่านเงาที่ถูกขับไล่หนีออกมา

เมื่อเขาพุ่งไปถึงตัวจื้อจุนเพื่อช่วยเหลือ  เขาเห็นว่าเหยียนจงและเหยียนจุนกำลังควงหมัดร่วมกันโจมตีใส่แขนของจื้อจุนเพื่อป้องกันตัวไว้ก่อน

ถ้าไม่ใช่เพราะพลังที่น่าขนลุกทำให้ความเคลื่อนไหวของจื้อจุนช้าลง หมัดทั้งสองคงไม่มีผลอะไรแม้แต่น้อย  จื้อจุนผู้ถนัดในการตอบโต้กลับไม่ฝืนตัวเองสู้กับพวกเขา  ภายใต้พลังหน่วงหยุดยั้ง จื้อจุนไม่สามารถใช้ทักษะสู้ของนางได้  ดังนั้นนางทำได้แต่เพียงใช้มือของนางต้านรับหมัดโจมตี

การร่วมกันโจมตีของนักสู้ปราณฟ้าระดับหกจะมีพลังมากมายแค่ไหน?

เย่ว์หยางไม่อาจประเมินได้

หลังจากจื้อจุนถูกบังคับให้ต่อสู้  นางถูกทำร้ายบาดเจ็บอีกครั้ง นางกระอักโลหิตออกจากปากอีกครั้ง

ในที่สุดเย่ว์หยางก็มาถึงได้และปกป้องจื้อจุนด้วยร่างของเขา

 “เจ้ากำลังหาที่ตาย!”  เงาที่ลอบเข้ามาทำร้ายหัวเราะอย่างเย็นชา  เหยียนจงและเหยียนจุนผนึกพลังกันปล่อยหมัดใส่อย่างหนักหน่วง  ขณะที่พวกเขาพยายามโจมตีใส่เย่ว์หยางและจื้อจุนอย่างหนักและต้องการฆ่าพวกเขาให้ได้

 “ไสหัวไป!” เย่ว์หยางสูญเสียการควบคุมตนเอง ขณะที่พลังล้างโลกของกฎรหัสโบราณระเบิดออกจากร่างของเขา  พลังของไพ่ทำนายพุ่งพรวดจนถึงระดับสุดยอดอย่างกะทันหัน  พลังกดดันทำให้ทั้งสามถูกกดลงกับพื้น ขณะที่พลังควบคุมสนามรบที่น่าสยดสยองแตกสลายออกไปเหมือนเปลือกไข่ด้วยพลังกฎรหัสโบราณที่ระเบิดออกมาจากตัวของเย่ว์หยาง

ยักษ์ทองที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับเย่ว์หยางขยายตัวจนสูงจากไม่กี่เมตรกระทั่งเกินร้อยเมตร

ศีรษะของยักษ์แทบจะแตะขอบฟ้า ขณะที่เท้าของมันยังคงยืนอยู่บนพื้น

มันยังเพิ่มขนาดสูงขึ้น

ไม่มีใครสามารถเงยหน้าขึ้นมองได้  ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถเห็นมันขยายร่าง  แต่พวกเขารู้ว่า มันมีขนาดมากกว่าพันเมตรเป็นแน่

ขณะที่ยักษ์ทองกำลังขยายขนาดอย่างไม่หยุดยั้ง  เสี่ยวเหวินหลีลอยตัวออกมาจากร่างของเย่ว์หยาง มีภาพสีทองที่คลับคล้ายปรากฏอยู่บนตัวเสี่ยวเหวินหลี  มีขนาดที่สูงกว่าตัวฮุยไท่หลาง มันดูเหมือนกับเสี่ยวเหวินหลีที่อยู่ในสภาพโตเต็มวัย หรืออาจกล่าวได้ว่าคล้ายกับนางพญาเฟ่ยเหวินหลี และด้วยความต้องการของเสี่ยวเหวินหลี ภาพปีศาจอสรพิษทองตวัดแขนแทนอย่างดุร้าย และฟาดใส่เงาร่างนั้นจนกระเด็นออกไปอย่างง่ายดาย.. สิ่งที่ทำให้งงงวยยิ่งขึ้นก็คือมียักษ์ทองเกิดขึ้นบนร่างจื้อจุนที่บาดเจ็บซึ่งอยู่ใต้ตัวเย่ว์หยางเช่นกัน

ยักษ์สตรีนั้นงุนงงอยู่ในตอนแรก เหมือนกับว่านางไม่อยากเชื่อว่าเป็นความจริง

แต่นางกลับคืนสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว ขณะที่นางจับเงายักษ์ทันทีในขณะที่ปีศาจอสรพิษทองตบใส่มัน  จากนั้นนางบีบมันและฟาดลงกับพื้น

แค่นี้ยังไม่จบ ในทันทีเมื่อเงานั้นถูกฟาดลงกับพื้น ยักษ์ทองสตรีที่ดูคล้ายจื้อจุนก้มตัวและยื่นมือขุดตัวเงานั้นออกมาจากพื้น ทั้งที่ยังมีฝุ่นดินติดออกมาด้วย นางเหวี่ยงมันกระเด็นออกไปพันเมตร เงานั้นจมลงไปในพื้นลึกเกือบร้อยเมตร เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่น่ากลัวยิ่งกว่าหลุมที่เกิดจากอุกกาบาตพุ่งชนโลก

แม้แต่ฮุยไท่หลางก็ตอบสนองได้เร็ว  ความเร็วของมันที่จะเข้าไปช่วยยังเร็วไม่พอที่จะปรับเปลี่ยนให้ทันกับการเปลี่ยนแปลงในสมรภูมิ

เมื่อมันมาถึงและเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าปีศาจทำลายโลก  พลังกฎรหัสโบราณในร่างเย่ว์หยางก็เริ่มหายไปแล้ว

ยักษ์ทองที่สูงมากกว่าพันเมตรก็จางลงอย่างรวดเร็ว และหายไปในอากาศ

ก่อนที่เย่ว์หยางจะหมดพลังของเขาและตกอยู่ในสภาพวิกฤติ  เขาล้วงเอาเข็มทิศสามดินแดนออกมา  แต่ก่อนที่เขาจะทันได้สั่งให้มันพาทุกคนกลับไปหอทงเทียน เขากลับหมดสติลงในอ้อมอกของจื้อจุน

 “บึ้ม บึ้ม!” เมื่อพลังหยุดชะงักที่น่ากลัวหายไป จื้อจุนก็เป็นอิสระ จื้อจุนโกรธไม่ยอมให้เหยียนจงและเหยียนจุนได้หลบหนี ขณะที่นางควบคุมยักษ์สตรีด้วยความปรารถนาของนางและตบใส่เหยียนจงและเหยียนจุนกับพื้นราวกับว่าตบใส่แมลงวัน  ขณะที่เย่ว์หยางล้มหมดสติและพลังของกฎรหัสโบราณหายไป  นางปีศาจอสรพิษทองบนร่างของเสี่ยวเหวินหลีและยักษ์ทองสตรีบนร่างของจื้อจุนก็หายไป

มีแต่ฮุยไท่หลางที่ร่างใหญ่ขึ้นและยังสามารถคงสภาพร่างของมันได้นานขึ้นอีกเล็กน้อย

มันไม่อาจรอให้ร่างมันลงถึงพื้น ขณะที่มันเรียกบอลพลังงานสีดำมหึมาออกมากลางอากาศและเหวี่ยงใส่เหยียนจงและเหยียนจุน

แน่นอนว่าเหยียนจงและเหยียนจุนที่อยู่ในสภาพน่าอับอายไม่กล้ารับพลังโจมตีที่เกรี้ยวกราดจากฮุยไท่หลาง  พวกเขาแยกย้ายหนีไปคนละทาง  ขณะที่ชางเหยียนที่คอยสังเกตดูอยู่แต่ไกล ได้แต่ขาสั่นปากคอสั่นฟันกระทบกัน  เขาแทบจะปัสสาวะราดกางเกง  นี่ช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว โชคดีที่เขาไม่ได้ร่วมลอบทำร้าย  ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงต้องตายแน่อน

เย่ว์หยางสามารถระเบิดพลังกฎรหัสโบราณออกมาได้  ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขายังไม่สามารถควบคุมได้ จึงทำให้เขามีโอกาสอยู่รอดได้

เทียบกับพลังกฎรหัสโบราณแล้ว เขาที่เป็นเพียงนักสู้ปราณฟ้าระดับห้า ก็เป็นเหมือนเพียงเม็ดทรายในมหาสมุทรกว้างขวาง

เขาอาจจะไม่มีความสำคัญมากนัก

แต่เหยียนจงกับเหยียนจุนทั้งคู่เป็นผู้อาวุโสนักสู้ปราณฟ้าระดับหก

พวกเขาเป็นแค่เพียงตัวตลกเมื่ออยู่ต่อหน้าพลังกฎรหัสโบราณ  ถ้าไม่ใช่เพราะเย่ว์หยางหมดสติเสียก่อน พวกเขาอาจอยู่ในสภาพอนาถยิ่งกว่านี้!  สำหรับร่างเงานั้น ชางเหยียนไม่รู้ว่ามันเป็นใคร และเขาไม่รู้ เมื่อมันซ่อนตัวอยู่ในร่างเพลิงของเหยียนจงและเริ่มการลอบทำร้าย  แต่เขารู้ว่าร่างเงานั้นใช้กลยุทธที่ชั่วร้าย นั่นก็คือใช้ ‘มุกหยุดร่าง’ มันต้องการใช้มุกหยุดร่างเพื่อทำให้จื้อจุนหยุดนิ่งก่อนจะสังหารนาง

ใครจะคิดกันว่าจื้อจุนยังสามารถเคลื่อนไหวได้ภายผลกระทบของมุกหยุดร่าง  ดังนั้นมันจึงไม่สามารถฆ่านางได้  และมุกหยุดร่างก็ถูกทำลายลงโดยพลังของกฎรหัสโบราณได้ในที่สุด

สมบัติศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงในตำนานที่แทบจะอยู่ในระดับสมบัติชั้นเทพ มุกหยุดร่างแตกทำลายไปในลักษณะนี้....

นี่คือพลังของกฎรหัสโบราณ

ชางเหยียนรู้ตัวว่าเมื่อยักษ์ทองปรากฏออกมาจากร่างของเย่ว์หยาง เขาไม่สามารถแม้แต่จะโงหัวขึ้นได้  ภายใต้พลังกดดัน เขาเห็นได้แต่เพียงเท้าของยักษ์ทอง แต่ไม่มีทางเงยหน้าขึ้นได้

โชคดีที่เย่ว์หยางไม่รู้วิธีใช้พลังเฉพาะที่ไม่เหมือนใครของกฎรหัสโบราณ  ถ้าไม่อย่างนั้น เขาคงฆ่าเหยียนจงและเหยียนจุนได้อย่างง่ายดาย

 “ข้าจะใช้ดาบคืนสนองตอบแทนในสิ่งที่ข้าได้รับจากพวกเจ้า” จื้อจุนโอบเย่ว์หยางที่หมดสติไว้  นางยื่นมือขวาออก  ประกายแสงสีรุ้งยิงออกมา นางฟ้าปีกโลหิตเปลี่ยนสภาพไปเป็นกระบี่นางฟ้าโลหิตอย่างน่าอัศจรรย์

พร้อมกับกระบี่เล่มหนึ่งในมือของนาง  จื้อจุนปลดปล่อยพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ของนาง

ปราณกระบี่ของนางยิงขึ้นไปในท้องฟ้า

ชางเหยียนไร้คำพูดโดยปริยาย ความสามารถพิเศษของทวีปมังกรทะยานก็คือสร้างนักสู้ที่ทรงพลังผิดธรรมดาออกมาอย่างนั้นหรือ?  ทำไมเขาถึงต้องแส่ไปหาเรื่องยุ่งยากกับคนจากทวีปมังกรทะยานพวกนี้จนถึงสังเวียนมรณะด้วย?  อย่าว่าแต่เย่ว์หยางที่ครอบครองพลังกฎรหัสโบราณผู้จะกลายเป็นจักรพรรดิอวี้คนต่อไป  เขายังไปยั่วโทสะจื้อจุนผู้มีอาวุธเทพร่างมนุษย์อีกด้วย.. อาวุธเทพร่างมนุษย์นี้เป็นความฝันของนักสู้ปราณฟ้าหลายๆคน!  ไม่แต่เพียงเท่านี้ ลำพังแค่กระสุนดำและรังสีทำลายล้างที่น่าสยดสยองก็น่ากลัวพอแล้ว

เขาควรจะทำยังไงต่อไป?

เมื่อคิดดูแล้ว ชางเหยียนอารมณ์เสียทันที  ชีวิตที่เหลือของเขาคงตกอยู่ในโศกนาฏกรรมเป็นแน่